ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ εξώφυλλο: O κήπος των βράχων 90x113 ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ Δεκέμβριος 2018

Ξημέρωμα στο εργαστήριο 70x70 Διέταξε δε ο Θεός και εβλάστησεν εις την περιοχήν της Εδέμ προς ανατολάς κήπος, ο παράδεισος, και εκεί ετοποθέτησε τον άνθρωπον, τον οποίον έπλασε. Έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, τον οποίον εδημιούργησε, και έθεσεν αυτόν στον παράδεισον της χαράς και της τέρψεως, δια να εργάζεται εις αυτόν και να τον φυλάσση. Ο μυστικός κήπος συνδέεται μ εκείνον τον πρώτο, μυθικό κήπο της Εδέμ, το πρότυπο της ομορφιάς και της αρμονίας, όπου κατά τον μεγάλο μύθο της δημιουργίας τοποθετήθηκε ο άνθρωπος, σαν μια ύπαρξη ολοκληρωμένη, προκειμένου να δημιουργεί και να απολαμβάνει ευτυχισμένος τη ζωή. Έκτοτε ο κήπος, στην περιπέτεια του ανθρώπου μέσα στην ιστορία, έγινε ένας τόπος μυστικός εντός του. Μία κατάσταση ολοκλήρωσης, που ενώ δεν την έχει βιώσει, αισθάνεται ότι του λείπει, την αναζητά και την νοσταλγεί. Είναι η Ιθάκη του, ο στόχος που κρύβει μέσα του και με μια έννοια το μέλλον του. Η ιδέα του «μυστικού κήπου» είναι μια ζωγραφική προσέγγιση κι εξερεύνηση αυτού του εσωτερικού, μη περιγράψιμου τόπου. Μια μεταμορφωμένη στην ουσία εικόνα της πραγματικότητας και του κόσμου μας. Κάθε έργο συντελείται σαν μεταμόρφωση του οικείου και αποτελεί μαρτυρία και σημάδι της ύπαρξης του πολύ μακρινού. Ένα ίχνος της παρουσίας του μακρινού, εσώτερου κήπου, στην καθημερινότητα μας. Πρόκειται για μια μακρινή θέαση, αυτού προς το οποίο κινούμαστε, εικόνες με ασυνέχειες και παρεμβολές, ταυτόχρονα καθαρές και θολές, σκοτεινές και φωτισμένες. Η ζωγραφική αυτή ενότητα αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης ενότητας έργων μου με θέμα το Μέλλον. Εκφράζει τον πόθο για έναν αίσιο τελικό σκοπό και τον αναζητά μέσα μας, εκεί όπου ενοικεί, εδώ στο παρόν, σαν νοσταλγία επιστροφής σ έναν άλλο τρόπο, σε μια άλλη ματιά. Η διαφορετική ματιά σημαίνει για τη ζωγραφική πρώτα απ όλα μια διαφορετική αντίληψη για το φως. Επιχειρείται εδώ η δημιουργία ενός διαφορετικού φωτισμού, που να μοιάζει με το φως που ξέρουμε, αλλά στην ουσία του, αυτό είναι άλλο. Και βέβαια όταν μιλάμε για φως στη ζωγραφική μιλάμε για το χρώμα. Στον κήπο εδώ τον ζωγραφικό το φως εκπέμπεται μέσα από τα πάντα, γίνεται ένα με τα πάντα, τα δονεί. Είναι σαν αεράκι μυστικό, που χαρίζει σε όλα τα πράγματα και τα στοιχεία της φύσης μια ελευθερία κι αυτονομία, που τα μετατρέπει σε «στοιχειά». Η θάλασσα και τα νερά γίνονται όντα, αλλά και τα κτίσματα, οι λόφοι και τα δέντρα, τα γήπεδα και τα παρτέρια ανεξαρτητοποιούνται ως μοτίβα και γίνονται σαν νότες μουσικές, σαν πλάσματα ενός φανταστικού ταξιδιού που αναζητά το απρόβλεπτο. Τα μικρά γίνονται μέγιστα και τα μεγάλα συρρικνώνονται ή ελαχιστοποιούνται. Τα μακρινά γίνονται οικεία και τα γνωστά φωτίζονται σε μια σκηνή θεάτρου της ζωής, σε μια αλλόκοτη σκηνή μυστηρίου. Το τυχαίο κι απροσδόκητο εμφανίζονται μπολιάζοντας τη ζωγραφική πραγματικότητα, γεμίζοντας τον κόσμο με σημεία διαφυγής, παίζοντας ανάμεσα στο συγκεκριμένο και στο αφηρημένο. Η προοπτική δεν περιγράφει, με μια ελευθερία εμφανίζεται κι αυτή δεξιά κι αριστερά κι άλλοτε εξαφανίζεται, προσπαθεί να συνταιριάσει, να φέρει σε επαφή, να οργανώσει και να συμμαζέψει. Ο κόσμος αυτός, ονειρεύεται την ενότητα και την αρμονία, την παρουσία του διαφορετικού, χρησιμοποιώντας όλων των ειδών τις αντιφάσεις. Σχεδιάζεται και με το χρώμα καταργεί κάθε σχεδιασμό. Είναι ένας κόσμος παραμυθίας, που αισθανόμαστε ότι μας συντρέχει στην προσπάθεια, στη διάθεση μας για ελευθερία, στον έρωτα. Μας καλεί να ταξιδέψουμε μέσα του ενώ κρατά ταυτόχρονα και κάτι μακρινό κι απροσέγγιστο. Κι έτσι είναι ένας κόσμος μαγικός, όπως αισθάνονται τον κόσμο τα παιδιά, γεμάτος στοιχειά κι αλλόκοτα σύμβολα, αλλά και χαρά για την εξερεύνηση αυτού του τόσο δικού μας που θέλουμε να ξαναβρούμε. Ο «Μυστικός Κήπος» είναι προσωπικές σημειώσεις αυτής της εξερεύνησης, χωρίς αρχή και τέλος, καταγραφή μιας πατριδογνωσίας εσωτερικής, που κουβαλάει την «αρχαία» χαρά για τη ζωή. Ολόκληρος μια αυθαιρεσία κι οι λάμψεις των χρωμάτων κι οι σκέψεις κι οι σχεδιομορφές που τον οργανώνουν. Ζωγραφίζω κι αισθάνομαι όλα να αυθαιρετούν. Αλλά τελικά, όπως λέει κι ένας σοφός, με αυθαιρεσίες χτίζονται και τα όνειρα και οι παράτολμες αμυγδαλιές που ανθίζουν μες στο καταχείμωνο. Χρήστος Κεχαγιόγλου

Oυράνια πολιτεία 100x100 Θερμά λουτρά 70x70

Κοιλάδα που ανασαίνει 100x100 Aνεμομηχανές 70x70

Εnd of the island I 100x50 Εnd of the island II 100x100

Mυστικός κήπος 90x130 Tο δέντρο με τις μαργαρίτες 70x70

Kόκκινες καρέκλες στην πισίνα 70x70 Λευκή νύχτα πόλη στο ποτάμι 50x50 Γεφύρι στο χιόνι 50x50

Ναοί των βράχων Ι 50x50 Nαοί των βράχων ΙΙ 50x50 Tο χωριό των ξωτικών 50x50

Xωράφια της ενδοχώρας 100x100 Xιονοχρόνος 100x100

Στον κήπο με τον Braque 90x113 Δέντρα στο λιβάδι 50x50

Λουλούδια της θάλασσας 70x70 Mυστικός τόπος με δρόμο 70x70

Γιορτή στον ναό 70x70 Άκρη του κόσμου 90x113

Ο Χρήστος Κεχαγιόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1960. Ζωγραφίζει συστηματικά από το 1978 μέχρι σήμερα. Σπούδασε μηχανικός στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης με δάσκαλο ζωγραφικής τον Νίκο Σαχίνη, σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας της Τέχνης στη Σορβόννη μελετώντας τις σχέσεις κινηματογράφου και ζωγραφικής με δάσκαλο τον Olivier Revault D Allones. Έχει εργαστεί επί είκοσι τουλάχιστον χρόνια σαν art director και σκηνοθέτης στον κινηματογράφο και στην διαφήμιση. Πειραματικές ταινίες και Video art έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ, αίθουσες τέχνης και μουσεία. Έχει κάνει 37 ατομικές και πάνω από 90 ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το καλοκαίρι του 2014 η Πινακοθήκη Κυκλάδων σε συνεργασία με την γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσίασε στην Σύρο μια ολοκληρωμένη αναδρομική έκθεση του έργου του. Τελευταίες του εκθέσεις «ΜΕΛΛΟΝ» τον Νοέμβριο του 2017 στην γκαλερί Ζουμπουλάκη στην Αθήνα και τον Φεβρουάριο του 2018 στις Βρυξέλλες, «ΥΔΑΤΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ» τον Οκτώβριο του 2018 στη Λευκωσία και «ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ» ΤΟΝ Δεκέμβριο του 2018 στην Alma Gallery στα Τρίκαλα. Συνεργάζεται μόνιμα με τις γκαλερί Ζουμπουλάκη στην Αθήνα και Theorema Art Gallery στις Βρυξέλλες. Έργα του έχουν πινακοθήκες, μουσεία και μεγάλες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Εθνική Πινακοθήκη, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χανίων, Πινακοθήκη Θράκης, Μουσείο Βορρέ, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου και πολλά άλλα). Έχουν εκδοθεί πολλά βιβλία, λευκώματα και μουσικές παραγωγές με έργα του (εκδόσεις Πατάκη, Κέδρος, Εν Πλω, Καλειδοσκόπιο, Κριτική, κ.α.)

www.kex.gr