Δρ Ειρήνη Φ. Στρατή 1

Σχετικά έγγραφα
Δρ. Νικόλας Φωκιαλάκης. Επίκουρος Καθηγητής. Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων

Μηχανική και Ανάπτυξη Διεργασιών 7ο Εξάμηνο, Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ ΥΓΡΗ ΕΚΧΥΛΙΣΗ

Τεχνικές Εκχύλισης και Απόσταξης. Χρήστος Παππάς - Επίκουρος καθηγητής

ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ & ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ

Τεχνικές διεργασίες. Βιομάζα Βιομόρια Οργ. μόρια Ανοργ. μόρια

Βασικές Διεργασίες Μηχανικής Τροφίμων

Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων

Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. Πηκτίνες

Εκχύλιση Υποβοηθούμενη από Μικροκύματα. Χρήστος Παππάς - Επίκουρος καθηγητής

Περιεχόμενα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Εισαγωγή. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Θέρμανση Τροφίμων με Ηλεκτρική Ενέργεια

ΤΡΟΦΟΓΝΩΣΙΑ. Υπεύθυνος Καθηγητής: Παπαμιχάλης Αναστάσιος

Παρασκευαστικό διαχωρισμό πολλών ουσιών με κατανομή μεταξύ των δύο διαλυτών.

ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. Εξάτμιση - Αφυδάτωση

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ ΦΥΤΙΚΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ (ΜΕΘΟΔΟΙ & ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ)

ΞΗΡΑΝΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΙΚΗ- ΚΟΣΜΗΤΟΛΟΓΙΚΗ & ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

7. Βιοτεχνολογία. α) η διαθεσιμότητα θρεπτικών συστατικών στο θρεπτικό υλικό, β) το ph, γ) το Ο 2 και δ) η θερμοκρασία.

ΝΕΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ

Τοπικά παραδοσιακά τρόφιμα : Oίνος OΡΘΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΟΙΝΩΝ

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕ. Βισκαδούρος Γ. Ι. Φραγκιαδάκης Φ. Μαυροματάκης

Πείραμα 1 ο. Προσδιορισμός Υγρασίας Τροφίμων

ΣΧ0ΛΗ ΤΕΧΝ0Λ0ΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΜΗΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ & ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΦΡΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

DIOSCURIDES OE. Μεταποίηση αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Στέργιος Τζιμίκας Ιατρός διευθύνων σύμβουλος

ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ

2.6.2 Φυσικές σταθερές των χημικών ουσιών

Μηχανική και Ανάπτυξη Διεργασιών

ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΞΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣΙΩΝ ΙΙ. Μ. Κροκίδα

Σήµερα οι εξελίξεις στην Επιστήµη και στην Τεχνολογία δίνουν τη

ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. Περιεχόµενο & Χρησιµότητα. Στα πολλά ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ! Καλώς ήλθατε. της ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ! Έχετε κάποια ερώτηση?

Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό διατίθεται με του όρους χρήσης Creative Commons (CC) Αναφορά Δημιουργού Μη Εμπορική Χρήση Όχι Παράγωγα Έργα.

Δ. Μείωση του αριθμού των μικροοργανισμών 4. Να αντιστοιχίσετε τα συστατικά της στήλης Ι με το ρόλο τους στη στήλη ΙΙ

Απώλειες των βιταμινών κατά την επεξεργασία των τροφίμων

ΒΙΟΧΗΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ. Γ.Λυμπεράτος και Δ.Κέκος

Εισαγωγή στην Επιστήμη του Μηχανικού Περιβάλλοντος Δ Ι Δ Α Σ Κ Ο Υ Σ Α Κ Ρ Ε Σ Τ Ο Υ Α Θ Η Ν Α Δ Ρ. Χ Η Μ Ι Κ Ο Σ Μ Η Χ Α Ν Ι Κ Ο Σ

ΕΤΑΚ «ΕΡΕΥΝΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ»

Λίπη - έλαια Μέτρηση οξύτητας ελαιολάδου

ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 3 ΣΕΛΙ ΕΣ

Ενότητα 3: : Ασφάλεια Βιολογικών Τροφίμων

Συσκευασία Τροφίμων. Ενεργός (έξυπνη) συσκευασία. Εισαγωγή

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:Κ.Κεραμάρης ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ. Τεχνολογία παρασκευής παγωτών

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΟΝΑ Α ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΕΝΙΚΗΣ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Αντιδράσεις αµαύρωσης

Βασικές Διεργασίες Μηχανικής Τροφίμων

Ανεπιθύμητα αρώματα, κρυμμένα στο ποτήρι μιας μπύρας

Τράπεζα Θεμάτων Χημεία Α Λυκείου

Αποστείρωση και στειρότητα φαρμακευτικών προϊόντων

Ποια η χρησιμότητα των πρωτεϊνών;

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Βιοτεχνολογία. Μικροβιακή παραγωγή προϊόντων, κάθετη επεξεργασία

«ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΞΥΛΟΥ» ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ. Δρ. Γεώργιος Μαντάνης Εργαστήριο Τεχνολογίας Ξύλου Τμήμα Σχεδιασμού & Τεχνολογίας Ξύλου & Επίπλου

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ Ο ΗΓΟΥ ΜΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΡΟ ΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

Αρχές επεξεργασίας Τροφίμων

Θρεπτικές ύλες Τρόφιµα - Τροφή

Αρχές Επεξεργασίας Τροφίμων

ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ Οι τροφές αυτές βρίσκονται στη βάση της διατροφικής πυραμίδας, είναι πλούσιες σε σύνθετους υδατάνθρακες, βιταμίνες της ομάδας Β, πρωτεΐνες,

ΒΙΟΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ

Ευάγγελος Ζήκος -Γεωπόνος M. Sc ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ

ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Νίκος Χαριτωνίδης. Πρόλογος

3.2 ΕΝΖΥΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ

ΑΥΞΗΣΗΣ (Κεφάλαιο 6 )

LIFE ENVIRONMENT PROGRAM No: LIFE013 3 ENV/GR/000223

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΩΝ

Αρχή της μεθόδου: MAΘΗΜΑ 7 ο MEΘΟ ΟΙ ΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΕΚΧΥΛΙΣΗ

Διαχείριση Αποβλήτων

Η διαχρονική αξία της ελιάς για την Ελλάδα. Σταύρος Βέμμος Αναπληρωτής Καθηγητής Διευθυντής Εργαστηρίου Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών

«Ο αιθέριος θησαυρός του τόπου μας». Ηλίας Ντζάνης, Γεωπόνος πρ. πρ/νος Κ.Σ.Ε Αγρινίου ΔΗΜΗΤΡΑ (ΕΘΙΑΓΕ)

Καινοτόμα προϊόντα από αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά της ελληνικής χλωρίδας Στέργιος Τζιμίκας Ιατρός διευθύνων σύμβουλος Dioscurides OE

Βιοκαύσιμα Αλκοόλες(Αιθανόλη, Μεθανόλη) Κιαχίδης Κυριάκος

ΞΗΡΑΝΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΙΚΗ- ΚΟΣΜΗΤΟΛΟΓΙΚΗ & ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΔΠΘ - Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΑ ΦΥΤΑ

Εδαφοκλιματικό Σύστημα και Άμπελος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ. της ΚΑΤ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ (EΕ) / ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Χρώμα και τρόφιμα. μαζί με τα πρόσθετα των τροφίμων

Αρμόδιος: Εμμανουήλ Σουλτανόπουλος, Γρ. Ο.Ε.Υ. Β Μόσχα, 23 Αυγούστου 2010 Φ. 2110/ΑΣ 1260

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ - 2

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΦΥΤΩΝ ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΙΚΗ- ΚΟΣΜΗΤΟΛΟΓΙΚΗ & ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ "ΔΟΜΗ ΞΥΛΟΥ"

Επιδραση της αλατισης και καπνισης στα θρεπτικα συστατικά των ζωικών προιοντων Εκτός από το χλωριούχο νάτριο, για συντηρηση για τα ψαρια και το

Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βρυξέλλες, 18 Ιουλίου 2019 (OR. en)

Βιοχημεία Τροφίμων Ι. Ενότητα 8 η Δημητριακά ΙΙ (μέρος α) Όνομα καθηγητή: Έφη Τσακαλίδου. Τμήμα: Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Ανθρώπου

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΟΝΑΔΑ ΑΝΑΕΡΟΒΙΑΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

Παρασκευή αιθανικού αιθυλεστέρα (εστεροποίηση κατά Fischer)

Γράφει: Πρεβέντη Φανή, Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Άσκηση: Αναπνοή

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣΗ ΑΤΜΩΝ

Ορθή περιβαλλοντικά λειτουργία μονάδων παραγωγής βιοαερίου με την αξιοποίηση βιομάζας

Μικροενθυλάκωση βιοδραστικών ουσιών. Ειρήνη Στρατή

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

CAMPBELL REECE, ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΜΟΣ Ι, ΠΕΚ 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 12CHN409

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ: ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ-Ι ΙΟΤΗΤΕΣ-ΡΕΟΛΟΓΙΑ-ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ- ΠΟΙΟΤΗΤΑ- ΣΥΚΕΥΑΣΙΑ

Μικροβιολογία Τροφίμων Ι

µε βελτιωµένες ιδιότητες ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ρ. Αντώνιος Παπαδόπουλος

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ

ΧΗΜΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΣΤΙΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΚΡΟΚΟΣ (Crocus sativus L. )

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

Τεχνικές Απόσταξης. Distillation Techniques

ΠΥΡΕΘΡΟ-ΠΥΡEΘΡΙΝΕΣ - ΠΥΡΕΘΡΟΕΙΔΗ

Transcript:

Δρ Ειρήνη Φ. Στρατή 1

Βιοδραστικές ουσίες Φυσικά απαντώμενες χημικές ενώσεις ζωικής, θαλάσσιας ή φυτικής προέλευσης, που επιδρούν θετικά στη βελτίωση της υγείας και ευεξίας του ανθρώπινου οργανισμού Πηγές: Τρόφιμα ζωικής προέλευσης (γάλα, κρέας) Τρόφιμα θαλάσσιας προέλευσης (ιχθυηρά, οστρακοειδή, μαλακόστρακα) Τρόφιμα φυτικής προέλευσης (φυτοχημικά) 2

Τρόφιμα φυτικής προέλευσης: φρούτα και λαχανικά δημητριακά βότανα-αρωματικά φυτά ξηροί καρποί βρώσιμοι μύκητες σφενδάμι και προϊόντα μελιού 3

Μεταβολίτης (Metabolite): Κάθε ουσία που αποτελεί μέρος κάποιας χημικής διαδικασίας στον οργανισμό δηλαδή, τα ενδιάμεσα και τελικά προϊόντα του μεταβολισμού. Πρωτογενής μεταβολίτης (Primary metabolite): εμπλέκεται άμεσα στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή σχετίζεται συνεπώς με τις ζωτικές λειτουργίες και είναι απαραίτητος για τη ζωή (Υδατάνθρακες, Λιπίδια, Αμινοξέα, Πεπτίδια, Πρωτεΐνες, Ένζυμα) Δευτερογενής μεταβολίτης (Secondary metabolite): Δεν εμπλέκεται άμεσα στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή του οργανισμού, η έλλειψή του δεν επιφέρει άμεσο θάνατο, αλλά έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη ή αναπαραγωγή, ιδιαίτερα όταν ελλείπει για μεγάλο χρονικό διάστημα 4

Δευτερογενείς μεταβολίτες των φυτών που προκαλούν φαρμακολογικές και τοξικολογικές επιδράσεις στον άνθρωπο και στα ζώα (Bemhoft, 2010). Διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος του φυτού και παράγονται σε συγκεκριμένα στάδια της ανάπτυξής τους σε συγκεκριμένους ιστούς. Θεωρείται, ότι οι δευτερογενείς μεταβολίτες έχουν εξελιχθεί κατά την προσαρμογή των φυτών, ως μηχανισμοί άμυνας, ακόμα και επικοινωνίας. 5

Liu RH. Health-promoting components of fruits and vegetables in the diet. Adv Nutr. 2013 ;4:384S-392S. 6

4 κύριες κατηγορίες φυτοχημικών 1. Τερπένια (~ 25.000) Καροτενοειδή (35 %) Τερπενοειδή λιμονένιο (εσπεριδοειδή) μυρκένιο (δάφνη) 2. Φαινολικές ενώσεις (~ 8.000) Ελλαγικό, καφεϊκό, φερουλικό οξύ Φλαβονοειδή (65%) Λιγνάνες και φυτοστερόλες 3. Θειόλες, οργανικές θειούχες ενώσεις & συστατικά του γένους Allium Σταυρανθή λαχανικά, κρεμμύδια, σκόρδο, πράσα 4. Αλκαλοειδή (~ 12.000) (πιπερίνη, καψαϊκίνη, κ.α.) 7

1. Παραλαβή και Απομόνωση δευτερογενών μεταβολιτών 2. Ανάλυση και Χαρακτηρισμός εκχυλισμάτων φυσικής προέλευσης 3. Καθορισμός Δομής δευτερογενών μεταβολιτών 4. Σύνθεση αναλόγων και παραγώγων βιοδραστικών φυσικών προϊόντων 8

Αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά 9

Περιέχουν υψηλή συγκέντρωση πτητικών συστατικών, που τους προσδίδουν χαρακτηριστική ευχάριστη οσμή Η οσμή οφείλεται σε μίγμα πτητικών ουσιών, (αιθέρια έλαια), πολύπλοκης χημικής σύνθεσης και ελαιώδους σύστασης Στην περιοχή της Μεσογείου και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, φύεται μεγάλος αριθμός αρωματικών φυτών 10

Φυτά, που τα δραστικά συστατικά τους, χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή τη θεραπεία ασθενειών 11

Βελτίωση της γεύσης (μπαχαρικά) Αφεψήματα (τσάγια) για λόγους υγείας Βιομηχανία τροφίμων Βιομηχανία φαρμάκων Βιομηχανία καλλυντικών Αρωματοποιϊα Ποτοποιϊα Ζαχαροπλαστική Μελισσοκομία (θυμαρίσιο μέλι) Καλλωπιστική χρήση (καλλιέργειες) 12

Χρήσεις ΑΦΦ Τα Α.Φ.Φ. χρησιμοποιούνται: Νωπά Ξηρά φυτικά υλικά (μετά από συγκομιδή ή σχετική κατεργασία) Προσδίδουν υψηλή προστιθέμενη αξία σε παραγόμενα προϊόντα (συμπληρώματα διατροφής, φυτικά προϊόντα καλλωπισμού, φάρμακα, αρώματα κλπ.) 13

Διάγραμμα ροής της μελέτης των αρωματικών φυτών Επιλογή και συλλογή του φυτικού είδους Ξήρανση Αποθήκευση Τεμαχισμός και κονιοποίηση Παρασκευή φυτικών εκχυλισμάτων Απομόνωση και χαρακτηρισμός βιοδραστικών ουσιών Έλεγχος βιολογικής δράσης in-vitro και in-vivo ανάλυση Αξιολόγηση της εμπορικότητας του προϊόντος και βιομηχανική παραγωγή 14

1. Επιλογή και συλλογή φυτικού είδους 2. Ξήρανση λυοφιλοποίηση 3. Αποθήκευση 4. Τεμαχισμός-Κονιοποίηση 15

Παρασκευή φυτικών εκχυλισμάτων Υγρά ή ρευστά εκχυλίσματα Υγρά παρασκευάσματα, τα οποία λαμβάνονται είτε με εκχύλιση φυτικού υλικού, είτε με διάλυση των αντίστοιχων ξηρών εκχυλισμάτων Ξηρά εκχυλίσματα Είναι ξηρά ή υπό μορφή κόνεων παρασκευάσματα, τα οποία παραλαμβάνονται με εκχύλιση φυτικού υλικού και πλήρη συμπύκνωση του εκχυλίσματος υπό ελαττωμένη πίεση 16

Στόχοι: παραλαβή των επιλεγμένων βιοδραστικών ουσιών από φυτικό τρόφιμο αύξηση της επιλεκτικότητας και της ευαισθησίας των αναλυτικών μεθόδων μετατροπή των βιοδραστικών ενώσεων σε καταλληλότερες μορφές για ανίχνευση και διαχωρισμό ανάπτυξη αναπαραγώγιμης μεθόδου ανεξάρτητη από διαφοροποιήσεις της μήτρας του φυτού 17

Διαβροχή (Maceration) Ανάμιξη του φυτικού υλικού (σε μορφή κόνεως) με διαλύτες διαφορετικής πολικότητας σε θερμοκρασία δωματίου για τουλάχιστον 3 ημέρες, υπό ανάδευση Διαχωρισμός του εκχυλίσματος με διήθηση 18

Πλεονεκτήματα Απλή μέθοδος Κατάλληλη για θερμοευαίσθητα συστατικά Μειονεκτήματα Χρονοβόρος Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας διαλυτών Όχι εξαντλητική εκχύλιση Επιτάχυνση της διαδικασίας με χρήση: υπερήχων θέρμανσης συστήματος ανάδευσης 19

Παραμονή του φυτικού υλικού με μέρος του διαλύτη σε αεροσταγώς κλειστό δοχείο Τοποθέτηση σε κατάλληλη συσκευή (εξικμαστήρα) και σταδιακή προσθήκη ποσοτήτων διαλύτη με τέτοιο ρυθμό ώστε η επιφάνεια του φυτικού υλικού να είναι διαρκώς σκεπασμένη με διαλύτη Πλεονεκτήματα: απλή μέθοδος, ασφαλής για θερμοευαίσθητα συστατικά Μειονεκτήματα: Χρονοβόρος Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας διαλυτών Η απόδοση και η ποιότητα του εκχυλίσματος εξαρτώνται από τη θερμοκρασία του διαλύτη 20

Έγχυση (Infusion) Απλός τρόπος εκχύλισης στον οποίο το φυτικό υλικό έρχεται σε επαφή για 10 περίπου με νερό ακριβώς πριν βράσει Αφέψηση (Decoction) Μέθοδος παραλαβής κυρίως υδατοδιαλυτών δραστικών συστατικών από φυτά, κατά την οποία το υλικό παραμένει σε επαφή για καθορισμένο χρόνο (συνήθως 10-30 ) με ένα υγρό που βράζει (κατά κανόνα νερό) για να ακολουθήσει διήθηση Παραλαβή των δραστικών συστατικών με δυναμικότερο τρόπο σε σύγκριση με την έγχυση 21

Εκχύλιση Soxhlet Συνεχείς επαναλαμβανόμενες εκχυλίσεις με ορισμένο όγκο οργανικού διαλύτη Συγκριτική μέθοδος αναφοράς για αξιολόγηση εναλλακτικών μεθόδων εκχύλισης 22

Απόσταξη (απόσταξη με νερό, νερό +υδρατμούς, υδρατμούς) Μέθοδος παραλαβής αιθερίων ελαίων και βιοδραστικών ουσιών Εφαρμογή σε ξηρά φυτά που δεν επηρεάζονται από τον ισχυρό βρασμό Πλεονεκτήματα: Φθηνότερη μέθοδος Ταυτόχρονη παραλαβή αρωματικών υδάτων Μειονεκτήματα: Κίνδυνος πολυμερισμού και υδρολύσεως Απώλεια συστατικών πολύ υψηλού σημείου ζέσεως Αλλοίωση χρώματος και οσμής του ελαίου 23

24

Εναλλακτική της συμβατικής εκχύλισης γιατί είναι ταχύτερη και παρέχει μεγαλύτερες αποδόσεις ανάκτησης βιοδραστικών συστατικών με μικρότερη κατανάλωση διαλυτών Αρχή μεθόδου: Δημιουργία φυσαλίδων στο υγρό που απορροφούν ενέργεια από τα ηχητικά κύματα και μέσω ενδόρρηξης /συστολής/ κατάρρευσης των φυσαλίδων, το κυτταρικό τοίχωμα διαρρηγνύεται και προκαλείται η απελευθέρωση των επιθυμητών συστατικών 25

26

Αρχή μεθόδου: Εξάτμιση της εσωτερικής υγρασίας των κυττάρων και ανάπτυξη υψηλής πίεσης στο κυτταρικό τοίχωμα που επιτρέπει την ευκολότερη διείσδυση του διαλύτη εκχύλισης στους ιστούς και την ανάκτηση των επιθυμητών συστατικών Το πλεονέκτημα της εκχύλισης με χρήση μικροκυμάτων σε σχέση με την κλασική είναι ότι το υλικό θερμαίνεται εσωτερικά και εξωτερικά και τα προς ανάκτηση συστατικά εκχυλίζονται αποτελεσματικά με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας και διαλύτη 27

28

Τα ένζυμα (κυτταρινάσες, πηκτινάσες και ημικυτταρινάσες) αποικοδομούν τα κυτταρικά τοιχώματα και μεμβράνες φυτικών ιστών και επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη απελευθέρωση και εκχύλιση των βιοδραστικών ενώσεων «Πράσινη τεχνολογία» εκχύλισης, λόγω χρήσης νερού και όχι οργανικού διαλύτη 29

Χρήση οργανικών υγρών διαλυτών σε θερμοκρασίες από 50-200 ο C και πιέσεις από 99-148 atm, προκειμένου να επιτευχθεί ταχύς ρυθμός εκχύλισης των βιοδραστικών ενώσεων Υψηλή θερμοκρασία προκαλεί: i. αύξηση της διαλυτοποίησης των ανακτώμενων συστατικών ii. αύξηση των συντελεστών διάχυσης iii. ρήξη δυνάμεων συνοχής μεταξύ συστατικών και υλικού iv. μείωση του ιξώδους του διαλύτη v. ελάττωση της επιφανειακής τάσης vi. ρύθμιση της πολικότητας του διαλύτη 31

Yπερυψηλή πίεση (συνήθως από 100-600 MPa) και χαμηλή θερμοκρασία (συνήθως μέχρι 60 C) Διατήρηση της δραστικότητας και δομής βιοενεργών συστατικών 32

Βασίζεται σε επιλεγμένες ιδιότητες των ρευστών, όπως την πυκνότητα, την ικανότητα διάχυσης, τη διηλεκτρική σταθερά και το ιξώδες Με κατάλληλη μεταβολή της πίεσης και της θερμοκρασίας, προκύπτει ένα υπερκρίσιμο ρευστό Το υπερκρίσιμο ρευστό βρίσκεται σε ενδιάμεση κατάσταση υγρού-αερίου, με πυκνότητα παρόμοια με υγρού και ιξώδες παρόμοιο με αερίου 33

Βελτιωμένες ιδιότητες μεταφοράς σε σχέση με αυτές των υγρών, διότι η πυκνότητά τους ρυθμίζεται με τη μεταβολή της πίεσης και θερμοκρασίας Έχουν σχετικά μικρές επιφανειακές τάσεις με συνέπεια την αποφυγή της αλλοίωσης ευπαθών συστατικών Υπερκρίσιμα ρευστά: αιθυλένιο, μεθάνιο, άζωτο, ξένον ή φθοράνθρακες, με κυριότερο το διοξείδιο του άνθρακα 34

«Αναγνωρισμένο ως ασφαλές» από τους οργανισμούς FDA και EFSA Μη τοξικό, χαμηλού κόστους, διαλυτοποιεί λιπόφιλες ενώσεις, μπορεί να ανακτηθεί εύκολα, παρέχοντας εκχυλίσματα απαλλαγμένα από διαλύτες Χρήση συνδιαλυτών (κυρίως αιθανόλης, λόγω χαμηλής τοξικότητας και καλής αναμιξιμότητας με το CO 2 ) σε μικρές ποσότητες, ώστε να αυξηθεί η διαλυτότητα των συστατικών και η επιλεκτικότητα της μεθόδου 35

(1) Αντλία CO 2, (2) Αντλία ρύθμισης ροής, (3) Εκχυλιστήρας, (4) και (5) Διαχωριστήρες 36

Aρχή μεθόδου: Εφαρμογή σύντομων παλμών (μs) υψηλής τάσης (kv) στην κυτταρική μεμβράνη, αύξηση της διαπερατότητάς της και απελευθέρωση των ενδοκυτταρικών συστατικών 37

Προκατεργασία με χρήση PEF σε μέτριο ηλεκτρικό πεδίο (500 και 1000 V/cm, 10-4 10-2 s) καταστρέφει τη φυτική κυτταρική μεμβράνη με μικρή αύξηση της θερμοκρασίας Ελαχιστοποίηση της υποβάθμισης θερμοευαίσθητων συστατικών Αύξηση της απόδοσης της εκχύλισης βιοδραστικών ενώσεων (πολυφαινολών και ανθοκυανινών) από υποπροϊόντα βιομηχανίας χυμών 38