αναλυτικός απλός 1 Ο αναλυτικός βλέπει τον κόσμο σαν να αποτελείται από πολλά μικρά κομμάτια. Σπάν άνια δέχ εται τα πράγ μα τα όπω πως είνα ναι. Θεω εωρε ρεί ότι όλα πρέπ έπει να τα ανα ναλύ ουμε εξο ξονυ νυχι στικ ικά γιατ ατί τις περι ρισσ ότερ ερες ες φορ ορές τα φαιν ινόμ όμεν ενα απατ ατού ούν. Πισ ιστε τεύε ύει ότ ι ο κό σμος είν αι περ ίπλο κος, ότι αποτ οτελ ελεί είτα ται από πολλ λλά κομμ μμάτ άτια που συν υνδέ δέον οντα ται μετα ταξύ του ους με πολ ολλο λούς τρό ρόπο πους υς, κι ότι πολ ολλά λά σημ ημεί εία του είνα ναι ακόμ όμα σκοτ οτει εινά νά. Αυτό τός είνα ναι και ο λόγο γος για τον οποί οίο διαρ αρκώ κώς αμφι βάλλ λλει για τα πάντ ντα και εξετ ετάζ άζει όλε λες τι ς πιθα θανό νότη τητε τες. 4
Ο απλός αντιλαμβάνεται τα πράγματα γύρω του ενιαία. Είνα ναι από τη φύσ ύση του αισι σιόδ όδοξ οξος ος και δε δυσκ σκολ ολεύ εύει ει τη ζωή του. Παίρ ίρνε νει τα πρά ράγμ γματ ατα όπως του έρχ ρχον οντα ται, δίχ ίχως να προσ οσπα παθε θεί να τα ερμη μηνε νεύσ ύσει και δίχω χως να ανη νησυ συχε χεί για αυτά που θα μπορ ορού ούσα σαν να συμ υμβο βούν ύν. Δεν τον απασ ασχο χολο λούν οι λεπτ πτομ ομέρ έρειες εισπρά ράττ ττει την πρα ραγμ γματ ατικ ικότ ητα όπως φαί νετα ται. Γι αυτό τόν ο κόσμ σμος είναι όμο μορφ ρφα κι αρμ ρμον ονικ ά πλασ ασμέ μένο νος. 5
αναλυτικός απλός 2 Ο αναλυτικός έχει συχνά πολλές απαιτήσεις από τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και από τους άλλους. Αν χρειαστούμε κάποιον για να εξετάσει σχολαστικά και σε βάθος όλες τις παραμέτρους μιας περίπλοκης κατάστασης, τότε ο αναλυτικός είναι ο άνθρωπός μας. Αναλύοντας, όμως, σε βάθος κάθε παράμετρο του κάθε προβλήματος, έχει την τάση να παραμένει αναποφάσιστος και συχνά δυσκολεύεται να περάσει στη δράση. Μπορεί, επίσης, να χαθεί εύκολα σε λεπτομέρειες, να μπερδευτεί και να αντιφάσκει.
αναλυτικός απλός 3 Ο απλός δεν περιμένει πολλά από τον άλλον αλλά ούτε κι από τον ίδιο του τον εαυτό. Έχει μια ξεκάθαρη άποψη για τα πράγματα και για τους ανθρώπους. Είναι ταπεινός και δεν προσπαθεί ποτέ να αποδείξει ότι είναι πιο έξυπνος από τους άλλους. Και καθώς αρέσκεται στην ευκολία, δεν ψάχνει να πάει πέρα απ αυτό που ήδη γνωρίζει, κάτι που, μερικές φορές, τον καθιστά αφελή.
ιδεαλιστής ρεαλιστής 1 Ο ιδεαλιστής πιστεύει σε ιδέες και ψάχνει να βρει το ιδεατό. Πιστεύει ότι ο κόσμος είνα ι ατ ελής και προ ροσπαθ αθεί με όλες του τις δυν υνάμ άμει εις να πρα ραγμ γματ ατοπ οποι οιήσ ήσει ό,τι του φαίνεται δίκαιο, αληθινό, όμορφο ή καλό λό. Δε δισ ιστά τάζε ζει να ανα ναλά λάβε βει αποσ οστο τολέ λές που σε άλλους μοιάζουν αδύνατες. Έχει επί σης την τάση να διακρίνει μόνο το καλό μέσα στο καθετί. 10
Ο ρεαλιστής δέχεται τον κόσμο όπως είναι. Είναι γενι κά επιφυ λα κτικ ός με τις ιδέε έες και συχν χνά τις θεωρ ωρεί παρ αραπλανητικές. Προτι μά τον υλικό κόσμο ό,τι μπορεί να αγγίξει και να μετρήσει. Τον ενδιαφέρει περισσότερο το τώρα παρά αυτό που θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον. Θέλει να βλέ λέπε πει τα γεγ εγον ονότα αντι τικε κειμεν ενικ ικά χωρί ρίς να αφή φήνει τις προσωπικές του απόψεις να αλλοιώνουν την κρί ση του. Αποδέχεται την πραγματικότητα, ακόμα κι όταν αυτή είναι δυσάρεστη, και ενεργεί πάντα με γνώμονα το τι είναι εφικτό και αναγκαίο. 11