ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ Η ζωή είναι ένας μαραθώνιος, αν μπορείς να τη ζήσεις μπορείς και να τον τρέξεις. 1

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ: ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 5 ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΚΑΤΤΕ ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΛΙΑ ΦΙΟΡΑΛΝΤΑ ΜΑΡΙΝΟΥ ΔΑΝΙΗΛΙΣ ΜΠΑΝΤΟΥΝΟΥ ΜΑΡΙΑ ΝΑΡΚΑΙ ΑΜΑΝΤΕΟ ΠΙΓΚΑΣ-ΜΠΑΛΑΝΙΚΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΚΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΚΕΡΑΣΙΔΗ ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΛΛΙΑΡΗ ΕΛΕΝΗ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΗ ΗΛΕΚΤΡΑ ΠΙΓΚΑΣ-ΜΠΑΛΑΝΙΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΣΧΟΙΝΑ ΝΕΦΕΛΗ-ΟΛΓΑ ΤΖΟΛΑΣ ΗΛΙΑΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΑΙΔΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΤΣΙΜΤΣΙΜΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (ΠΕ11) ΣΥΜΜΕΤΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥΛΑ (ΠΕ 2) 2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕΛ. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 4 ΣΤΟΧΟΙ 6 ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ 9 ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ 11 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ 100 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ 102 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 110 3

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟ Χρησιμοποιώντας το πέμπτο φύλλο εργασίας, το Γυμνάσιο Ρίου ασχολήθηκε και κάλυψε με τις εργασίες των μαθητών του που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ESCAPE το κομμάτι της ιστορίας του μαραθώνιου δρόμου από τον υποτιθέμενου πρώτο δρομέα Φειδιππίδη, έως τον σύγχρονο αθλητή. Με αφετηρία την αρχαία Ελλάδα, οι μαθητές έκαναν μια αναδρομή στην ιστορία των αγώνων αντοχής, στις αθλητικές διοργανώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο με βάση τον μαραθώνιο δρόμο και εξέτασαν την επιμονή του ανθρώπου να συμμετέχει σε τέτοιους αγώνες αντοχής. Ακόμα, μελετώντας τις εννέα δράσεις του φύλλου εργασίας, οι μαθητές σε συνεργασία με τους δύο υπεύθυνους καθηγητές ασχολήθηκαν με το κατόρθωμα του αγγελιαφόρου του Μαραθώνα το 490 π.χ, όπως επίσης και τα κατορθώματα των αθλητών μαραθωνοδρόμων των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων. Ακολούθως, έμαθαν για την ζωή του μεγάλου Έλληνα αθλητή Στέλιου Κυριακίδη, ανακάλυψαν πότε, που και γιατί καθορίστηκε η σημερινή απόσταση του μαραθώνιου δρόμου, μελέτησαν την ιστορία του κλασικού μαραθωνίου της Αθήνας καθώς και σημαντικούς τέτοιους αγώνες σε Πανευρωπαϊκό, Ολυμπιακό και Βαλκανικό επίπεδο, κατέγραψαν τα ρεκόρ ανδρών και γυναικών σε αγωνίσματα έκτος σταδίου και εξέτασαν την προετοιμασία, την προπόνηση και τα ψυχικά αποθέματά τους. Τέλος, κατέγραψαν το παγκόσμιο ρεκόρ,και πήραν συνέντευξη από έναν παλιό πρωταθλητή 4

μαραθωνίου δρόμου και από μια πρωταθλήτρια του ίδιου αγωνίσματος. Πιστεύουμε πως όλοι οι μαθητές βρήκαν ενδιαφέροντα τα περισσότερα θέματα και πήραν παραδείγματα ήθους και ανθρωπιάς από όλους αυτούς τους μεγάλους αθλητές των οποίων τις ζωές μελέτησαν. Κλείνοντας, ελπίζουμε και πως όλοι εσείς θα βρείτε ενδιαφέρουσες όλες τις παρακάτω εργασίες. Με εκτίμηση, Οι μαθητές του προγράμματος του Γυμνασίου Ρίου και οι υπεύθυνοι καθηγητές. 5

ΣΤΟΧΟΙ Είναι γεγονός ότι η ανάπτυξη ενός ατόμου είναι κατά βάση ατομικό επίτευγμα, αλλά παράλληλα συντελείται και κοινωνικά μέσα από την εργασία του σε ομάδα και σε μικρότερες ηλικίες σε επίπεδο σχολείου. Λαμβάνοντας αυτό ως δεδομένο, η στοχοθεσία του παρόντος προγράμματος αποσκοπεί στην ολόπλευρη καλλιέργεια των συμμετεχόντων μαθητών και στον εφοδιασμό τους με ιδέες, εμπειρίες και δεξιότητες που θα τους συνοδεύσουν στην μετέπειτα ζωή τους. Αναλυτικότερα πριν την υλοποίηση του προγράμματος τέθηκαν οι παρακάτω γνωστικοί, κοινωνικοί, συναισθηματικοί κι ψυχοκινητικοί στόχοι: Ανάπτυξη στρατηγικών για τη λήψη αποφάσεων και επίλυση τυχόν προβλημάτων πχ προσδιορισμός τρόπου αναζήτησης στοιχείων, προετοιμασία για τον αγώνα των 3.642 μέτρων. Απόκτηση δεξιοτήτων για τη διαχείριση του άγχους (π.χ. αποβολή άγχους πριν τον αγώνα, διαχείριση των καταστάσεων άγχους καθ όλη τη διάρκεια της ζωής). Ανάδειξη ικανοτήτων και απόκτηση δεξιοτήτων μέσα από την διαδικασία αναζήτησης στο διαδίκτυο, της σύνθετης εργασίας, της προπόνησης για τον αγώνα με σταδιακή δόμηση αερόβιας ικανότητας και ανάπτυξη στρατηγικών για αυτόν. Καλλιέργεια και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης μέσω λήψης αποφάσεων σχετικά με το τι είναι ικανοί να πετύχουν σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο, μέσα από την πρόκληση της 6

αναζήτησης, της σύνθεσης, της ολοκλήρωσης της εργασίας και της συμμετοχής και της ολοκλήρωσης του αγώνα. Δημιουργία ενεργών πολιτών και ευαισθητοποίηση σε θέματα εθελοντισμού και ενεργούς συμμετοχής, (για παράδειγμα συμμετοχή ως εθελοντές κατά τη διάρκεια διεξαγωγής ενός αγώνα δρόμου). Αποβολή προκαταλήψεων και απόρριψη στερεοτύπων και φοβιών. Επαφή με σύγχρονα πρότυπα που διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους σε υγιείς μορφές ψυχαγωγίας ανεξαρτήτως ηλικίας, (για παράδειγμα μέσω της διαδικασίας συνέντευξης με νέους και βετεράνους αθλητές ). Εντοπισμός και αξιοποίηση πολλαπλών πηγών πληροφόρησης και άσκηση στην αποδελτίωση πληροφοριών. Ανάπτυξη δεξιοτήτων στις ΤΠΕ μέσω της εργασίας σε υπολογιστικά φύλλα του Excel, Word, PP και της χρήσης νέων τεχνολογιών. Δρομολόγηση διαδικασιών ενεργού μάθησης μέσω της ενεργοποίησης ποικίλων κινήτρων. Ανάπτυξη και βελτίωση των γλωσσικών ικανοτήτων (ομιλία, ακρόαση, ανάγνωση και γραφή). Απόκτηση ιστορικών γνώσεων για τον αθλητισμό και εξοικείωση στη προσέγγιση θεμάτων με διεπιστημονικό τρόπο. Δημιουργία επικοινωνίας μεταξύ μαθητών και μαθητών διδασκόντων. Δημιουργία ομαδικού πνεύματος. 7

Βελτίωση δεξιοτήτων επικοινωνίας στις προσωπικές, κοινωνικές και ακαδημαϊκές σχέσεις και εξοικείωση με το «εμείς». Αποδοχή του διαφορετικού και ενσωμάτωση του μέσα στο σύνολο. Βελτίωση της αερόβιας ικανότητας και κιναίσθησης των μαθητών. Ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση για θέματα αθλητικού ενδιαφέροντος και δημιουργία ανάλογου υπόβαθρου που θα συντελέσει στη διαμόρφωση μελλοντικών αξιών και στάσης ζωής. 8

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ Προκειμένου να επιτευχθούν στο μέγιστο δυνατό οι προαναφερθέντες στόχοι και να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του προγράμματος εφαρμόστηκε ποικιλία μεθόδων. Αρχικά αξιοποιήθηκε η διερευνητική και ομαδοσυνεργατική διαδικασία μάθησης και ενισχύθηκε η αυτενέργεια των μαθητών οι οποίοι χωρισμένοι σε ομάδες προσπάθησαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του φύλου εργασίας με θέμα το Μαραθώνιο και να δημιουργήσουν το επιθυμητό project (δημιουργία φυλλαδίου). Παράλληλα ασκήθηκαν στη διαδικτυακή έρευνα, στην αποδελτίωση πληροφοριών, στη σύνταξη κειμένων, στη δημιουργία συνεντεύξεων ερωτηματολογίων και στην αποδελτίωσή τους. Αλλά και η συμμετοχή τους σε προπονήσεις λειτούργησε σαν μέθοδος βελτίωσης των σωματικών τους αντοχών και ενίσχυσης των ομαδικών δεσμών. Τέλος η ενασχόληση με τα παραπάνω και η επαφή τους με διακεκριμένους αθλητές, τους έφερε κοντά στο αθλητικό ιδεώδες και διαμόρφωσαν στάσεις και αξίες, που θα τους συνοδεύουν στην υπόλοιπη ζωή τους, ενώ αποκόμισαν επικαιροποιημένη γνώση σε αθλητικά θέματα και βιωματική εμπειρία. Η μέτρηση της προσέγγισης των στόχων του προγράμματος και η τελική αξιολόγηση του πραγματοποιήθηκε με τη σύνταξη ανάλογου ερωτηματολογίου που παρατίθεται στο παράρτημα, ενώ η 9

κοινοποίηση των αποτελεσμάτων του και τα συμπεράσματα που απορρέουν από την υλοποίησή του δημοσιοποιούνται στο ομώνυμο κεφάλαιο. 10

ΔΡΑΣΗ 1 ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ Νενικήκαμεν!, μια ιστορική φράση μετά από ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός, που χάρισε δόξα στη γενιά των Μαραθωνομάχων, περηφάνια στο Πανελλήνιο και ενέπνευσε τους καλλιτέχνες που λάτρεψαν την αρχαιότητα. Μια ιστορική φράση ειπωμένη από το μαραθωνοδρόμο που έδωσε σ αυτή τη στερνή του πνοή. Μια από τις παραδόσεις θέλει να είναι ο Φειδιππίδης εκείνος που έφερε τη χαρμόσυνη είδηση. Όμως φαίνεται ότι δεν ήταν στ αλήθεια αυτός. Ο Φειδιππίδης έζησε και μετά τη μεγάλη νίκη πιθανολογείται ότι προς τιμήν του καθιερώθηκε ο δόλιχος δρόμος ως ένα από τα ολυμπιακά αγωνίσματα, γιατί πρόσφερε στην πατρίδα του μεγάλες υπηρεσίες. Ο σημαντικότερος άθλος του αναφέρεται από τον Ηρόδοτο: Μόλις προσόρμισαν τα περσικά πλοία στο Μαραθώνα, του ανατέθηκε η αποστολή να τρέξει το συντομότερο από την Αθήνα στη Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθεια των Σπαρτιατών. Κάλυψε την απόσταση των 1.140 σταδίων -περισσότερα από διακόσια χιλιόμετρα- μέσα σε δύο μέρες. Ήταν πράγματι άθλος! Το Σπάρταθλο, ο αγώνας δρόμου από τη Σπάρτη 11

στην Αθήνα, καθιερώθηκε ως ανάμνηση του προσωπικού του άθλου, που τον συνδέει με τη μάχη του Μαραθώνα. Και πάλι όμως δεν είναι γνωστός ο ακριβής χρόνος της επιστροφής του, ούτε καν ο χρόνος εκκίνησης από τη Σπάρτη. Έστω λοιπόν κι αν έφτανε έγκαιρα στην Αθήνα, ασφαλώς δεν ήταν ο μόνος δρομέας για να του αναθέσουν αμέσως νέα αποστολή, αφού θα ήταν καταπονημένος. Το αγγελτήριο της νίκης έφτασε στην Αθήνα από έναν απλό μαραθωνοδρόμο οπλίτη, έναν από εκείνους που πολέμησαν και νίκησαν. Αυτός ήταν ο Ευκλής. Ο μαραθωνομάχος Ευκλής έγινε μαραθωνοδρόμος και διέτρεξε 42.195 μέτρα με την πανοπλία και τον οπλισμό του. Οι διάφορες καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις που τον παρουσιάζουν να ξεψυχά γυμνός στα πόδια των Αθηναίων αρχόντων είναι υπέροχες, αλλά ανακριβείς. Κι αυτό γιατί ο νικητής και μόνο αυτός έχει το δικαίωμα και αξίζει την τιμή να φέρει τα όπλα του. 12

ηµήτριος Βικέλας Στην σύγχρονη εποχή ο πρώτος πρόεδρος της Δ.Ο.Ε., ο Δημήτριος Βικέλας ήταν ουσιαστικά εκείνος που με την εμπνευσμένη ομιλία του στο Παρίσι (στο κτίριο της Σορβόνης) τον Ιούνιο του 1894 έπεισε τα άλλα μέλη της Επιτροπής να συμφωνήσουν για την τέλεση των πρώτων σύγχρονών Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896. Η εισδοχή του Μαραθωνίου δρόμου στο Ολυμπιακό πρόγραμμα της Αθήνας έγινε χάρη στον Γάλλο γλωσσολόγο M. Bréal (εισηγητή στη Γαλλία της συγκριτικής μεθόδου της ιστορικής γλωσσολογίας) ο οποίος αθλοθέτησε κύπελλο για το νικητή του αγωνίσματος. Μάλιστα είχε γράψει σχετικά : «Αν η οργανωτική επιτροπή των Αθηνών εδέχετο να περιλάβει εις το πρόγραμμα των αγώνων την επανάληψιν του διασήμου εκείνου δρόμου, τον οποίον εξετέλεσε το πάλαι ο στρατιώτης του Μαραθώνος, ευχαρίστως θα προσέφερα το έπαθλον του νέου τούτο Μαραθωνίου 13

δρόμου». Ο Bréal, που είχε συγγράψει και βιβλία μυθολογίας, δεν γνώριζε την πραγματική απόσταση μεταξύ Μαραθώνα και Αθήνας που είναι περί τα 40 χλμ. Όταν το πληροφορήθηκε θέλησε να κάνει πίσω αλλά ήταν πλέον αργά αφού το πρόγραμμα των 1ων Ολυμπιακών Αγώνων είχε εγκριθεί. Επίσης κύπελλο αθλοθέτησε και ο μέγας εθνικός ευεργέτης Γεώργιος Αβέρωφ, ο οποίος είχε χρηματοδοτήσει με το τεράστιο ποσό του 1,8 εκατ. δρχ. την πλήρη ανακατασκευή (επιμαρμάρωση) του Παναθηναϊκού σταδίου, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην τέλεση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Eτσι γεννήθηκε το αγώνισμα που συγκινεί εκατομμύρια ανθρώπους, χάρη, κυρίως, στον υπερβατικό χαρακτήρα του: ο δρομέας έρχεται αντιμέτωπος με τα όρια αντοχής του και καλείται να τα ξεπεράσει. 14

ΔΡΑΣΗ 2 «ESCAPE: Μία εκπαιδευτική Αθλητική Πρόκληση για την ενίσχυση της Η συναρπαστική ιστορία του Μαραθωνίου δρόμου ξεκίνησε στις 22 Μαρτίου 1896 (10 Μαρτίου με το παλαιό ημερολόγιο) όταν διεξήχθη στην Αθήνα ο πρώτος προκριματικός Μαραθώνιος δρόμος όλων των εποχών (για το πανελλήνιο πρωτάθλημα) στην αυθεντική διαδρομή. Στον τελικό λάμβαναν μέρος 17 αθλητές από τους οποίους οι 12 ήταν Έλληνες. Υπήρχε μεγάλη αγωνία καθώς η Ελληνική κοινή γνώμη ήθελε έναν Έλληνα να κερδίσει το συμβολικό αυτό αγώνισμα. Από νωρίς το Καλλιμάρμαρο στάδιο ήταν ασφυκτικά γεμάτο με τον κόσμο να αδημονεί ποιός προπορευόταν. Ένας έφιππος έφερε το μεγάλο νέο: ήταν Έλληνας ήταν ο Λούης!! Κατά την είσοδο του δρομέα στο στάδιο εκτυλίχθηκαν συγκινητικές στιγμές με ένα πλήθος να παραλληρεί, γυναίκες έριχναν τα χρυσαφικά τους στον στίβο, και τον Διάδοχο Κωνσταντίνο να συνοδεύει τον Λούη στα τελευταία μέτρα του τερματισμού. Νικητής λοιπόν αναδείχθηκε ο Σπύρος Λούης με 2:58:50. Η επιτυχία του Έλληνα αθλητή έκανε τότε το γύρο του κόσμου αφού ήταν και η μοναδική πρωτιά μας στα αγωνίσματα του στίβου. Ο Βασιλάκος πέτυχε 3:06:03 και φαίνεται ότι έχασε την πρωτιά επειδή καθυστερούσε συνομιλώντας με κόσμο που του έδινε συγχαρητήρια για την νίκη του!! (7 πίσω από τον Λούη, που είναι και η μεγαλύτερη διαφορά χρόνου μεταξύ πρώτου και δεύτερου στην ιστορία των Ο.Α.). Χρειάστηκε να περάσουν 96 ολόκληρα χρόνια για να ξανακερδίσει έλληνας αθλητής χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο σε αγώνα δρόμου (Βούλα 15

Πατουλίδου στη Βαρκελώνη το 1992). Ο Λούης έτρεξε 40 χιλιόμετρα (στον πρώτο και τελευταίο Μαραθώνιο της καριέρας του), όση είναι η πραγματική απόσταση μεταξύ Μαραθώνα και Αθήνας. Ήταν τότε μόλις 21 ετών. Ζήτησε δε ως ανταμοιβή για την επιτυχία του ένα άλογο και ένα κάρο για να μεταφέρει νερό αφού ασκούσε το επάγγελμα του νερουλά. Έλαβε επίσης ως δώρα ένα εισιτήριο διαρκείας του Οργανισμού Σιδηροδρόμων (Σ.Ε.Κ.), μια ραπτομηχανή SINGER, 100 οκάδες κρασί και ένα επάργυρο κύπελλο.στον Oλυμπιακό Mαραθώνιο συμμετείχαν 17 δρομείς από 5 χώρες. Ο μόνος ξένος που τερμάτισε ήταν ο Ούγγρος Κέλνερ στην τρίτη θέση. Eτσι άρχισε η ιστορία του μαραθωνίου στην Κλασική Διαδρομή. 16

Aθήνα, Παναθηναϊκό Στάδιο, Oλυμπιακοί Aγώνες 1896. «Oταν ήρθε η σειρά του Σπύρου Λούη και ο αρειμάνιος νικητής του Mαραθωνίου δρόμου ανήλθε εις την εξέδρα, όλον το Στάδιο συνεκλονίσθη. Mια κραυγή ατελεύτητος, μυριόστομος, μια βοή ωσεί βροντή εξερράγη από παντός σημείου». O Σπύρος Λούης, χρυσός μαραθωνοδρόμος στην πρώτη διεξαγωγή του αγωνίσματος, παραλαμβάνει τα βραβεία του ανεβασμένος στο βάθρο των νικητών (Aρχείο: «Mικρός Pωμηός»). Στη Μεσολυμπιάδα του 1906, παρά τις αυξημένες προσδοκίες και τα μεγάλα έπαθλα σε περίπτωση που χρυσός μαραθωνοδρόμος θα ήταν πάλι Eλληνας, πήραμε την 5η θέση, με τον Ιωάννη Αλεπού. Στον αγώνα συμμετείχαν 53 αθλητές τερμάτισαν μόνο 14! O Βέλγος Λεζάλ θεωρώντας καθήκον του να τερματίσει, έφτασε στο Στάδιο δυόμισι ώρες μετά τον πρώτο, αρνούμενος να εγκαταλείψει. O Μπρεάλ δεν γνώριζε βέβαια την ακριβή απόσταση από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η απόσταση αυτή (λίγο περισσότερο από 40 17

χλμ. τότε) είναι τέτοια που ο δρομέας εξαντλεί όλα τα ενεργειακά του αποθέματα και υφίσταται μεγάλη σωματική κόπωση. Το γεγονός αυτό από μόνο του προσδίδει στον δρομέα ένα ηρωικό στοιχείο. Η σημερινή απόσταση του μαραθωνίου (42.195 μ.) καθορίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908, έτσι ώστε ο τερματισμός να βρίσκεται μπροστά από τη θέση της βασιλικής οικογένειας. Μεγάλες διοργανώσεις Η Κλασική Διαδρομή έχει φιλοξενήσει στην ιστορία της πλήθος διοργανώσεων. Πανελλήνια και Βαλκανικά πρωταθλήματα αλλά και αγώνες μεγαλύτερου βεληνεκούς, όπως οι Πανευρωπαϊκοί Αγώνες (1969,1981), το Παγκόσμιο Κύπελλο Μαραθώνιου 1995, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1997 και οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2004. Ο Διεθνής Μαραθώνιος των Αθηνών έκανε τα πρώτα του βήματα το 1955 με ελάχιστες συμμετοχές (μόλις είκοσι) και νικητή τον Φινλανδό πρωταθλητή Ευρώπης, το 1954, Βέικο Καρβόνεν. Συνεχίστηκε χωρίς μεγάλη απήχηση. Σημαντική στιγμή, η 4η διοργάνωση, στις 7 Μαΐου 1961, οπότε συμμετείχε ο θρύλος του Μαραθώνιου, δύο φορές χρυσός Ολυμπιονίκης, Αιθίοπας Αμπέμπε Μπικίλα αν και έτρεξε ξυπόλυτος, κατάφερε να βελτιώσει το ρεκόρ της διαδρομής κατά περίπου 2 λεπτά, με 2 ώρες 23 44 18

Από το 1967 ο αγώνας συνδυάστηκε με την Ολυμπιακή Ημέρα, στις 6 Απριλίου, αλλά, ελλείψει ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, ατόνησε και έχασε το κύρος του. Εξαίρεση υπήρξε ο ιστορικός αγώνας του 1969, εν όψει των επερχόμενων Πανευρωπαϊκών Αγώνων. Hταν τότε που σημειώθηκε από τον Άγγλο Μπιλ Άντκοκς, έπειτα από συγκλονιστική μάχη με τον Ιάπωνα Κιμιχάρα, το ρεκόρ της διαδρομής, με 2 ώρες 11 07, το οποίο κράτησε 35 χρόνια καταρρίφθηκε μόλις το 2004, στον Ολυμπιακό Μαραθώνιο. Η επόμενη μεγάλη διοργάνωση στην Κλασική Διαδρομή ήταν οι Πανευρωπαϊκοί Αγώνες του 1969. Ο αγώνας του Μαραθώνιου, στις 21 Σεπτεμβρίου, πρόσφερε δυνατές συγκινήσεις στον κόσμο, που είχε κατακλύσει το Παναθηναϊκό Στάδιο και τους δρόμους κατά μήκος της διαδρομής. Ενώ όλοι περίμεναν να μπει πρώτος στο Στάδιο ο Βέλγος Γκαστόν Ρολάντς, ο οποίος μέχρι τη στιγμή εκείνη προπορευόταν με διαφορά, την πρώτη θέση πήρε ο Aγγλος Ρόναλντ Χιλ, με επίδοση 2 ώρες 16 47. 19

Συγκλονιστική μάχη, στήθος με στήθος, έδωσαν ο Άγγλος Mπιλ Άντκοκς και ο Iάπωνας Kένζι Kιμιχάρα, από το 30ό έως το 35ο χιλιόμετρο του Mαραθωνίου της Aθήνας, το 1969. Nίκησε ο Aντκοκς, με 2 ώρες 11 07, παγκόσμιο ρεκόρ στην Kλασική Διαδρομή για 35 χρόνια. Kαταρρίφθηκε μόλις πέρυσι στον Oλυμπιακό Mαραθώνιο του 2004. Eρασιτέχνες και γυναίκες Από το 1972 ο Διεθνής Μαραθώνιος της Αθήνας διεξάγεται το φθινόπωρο. Παράλληλα, ύστερα από εισήγηση της Φινλανδικής ομοσπονδίας στίβου να αγωνιστούν στον μαραθώνιο Φινλανδοί δρομείς, άλλαξε και ο χαρακτήρας του αγώνα, στον οποίο μέχρι τότε 20

συμμετείχαν μόνο επίσημοι αθλητές. Aπό τους 79 δρομείς της εκκίνησης, 57 ήταν Φινλανδοί και 22 Eλληνες. Νικητής ήταν ο Γιάννης Βιρβίλης με 2 ώρες 26 26. Το 1974 στον αγώνα έλαβαν μέρος για πρώτη φορά και γυναίκες, και συμμετείχαν συνολικά 640 δρομείς. Σκηνές θριάμβου εξελίχθηκαν στο Καλλιμάρμαρο στάδιο το 1979 στους Βαλκανικούς Αγώνες, όταν ο Μιχάλης Κούσης κατέκτησε ξανά τον τίτλο του Βαλκανιονίκη για τη χώρα μας, ύστερα από 39 χρόνια (από το 1940 με τον Αθανάσιο Ραγάζο). Tρίτος στον αγώνα ήταν ο Πατρινός αθλητής, Νίκος Αργυρόπουλος. Το 1981 οι Πανευρωπαϊκοί Αγώνες επιστρέφουν στην Αθήνα και εγκαινιάζουν κάτι καινούργιο. Είναι η πρώτη φορά που σε επίσημους διεθνείς αγώνες συμμετέχουν στον μαραθώνιο και γυναίκες. Νικήτρια η Ρόζα Μότα από την Πορτογαλία με επίδοση 2 ώρες 36 03. Στους άνδρες, ο Ολλανδός Τζέραρντ Νίμποερ με 2 ώρες15 16. 21

ΔΡΑΣΗ 3 «ESCAPE: Μία εκπαιδευτική Αθλητική Πρόκληση για την ενίσχυση της ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΡΩΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΟΔΡΟΜΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ Το όνομα του πρώτου μαραθωνοδρόμου αν και στην πραγματικότητα είναι άγνωστο σύμφωνα με τον Ηρόδοτο φαίνεται να είναι ο Φειδιππίδης. Ο Φειδιππίδης ήταν γνωστός δρομέας στην αρχαιότητα και η ιστορία τον θέλει να είναι εκείνος που μετά την μάχη του Μαραθώνα έτρεξε πάνοπλος 44 χιλιόμετρα για να αναγγείλει στους Αθηναίους τη νίκη. Φτάνοντας πρόλαβε μόνο να πει το περίφημο <<Χαίρετε! Νενικήκαμεν>>, πριν πέσει νεκρός. Ο Στέλιος Κυριακίδης ήταν Έλληνας αθλητής από την Κύπρο, ο οποίος νίκησε στον Μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946. Ο Φειδιππίδης, δεν ήταν αθλητής και το τρεξιμό του δεν εξυπηρετούσε τέτοιους σκοπούς (κατάριψη ρεκόρ, νίκη), παρά θυσιάστηκε για την πατρίδα του και τους συμπολίτες τους, συνεπαρμένος από την χαρά της νίκης στο πεδίο της μάχης. Ο Κυριακίδης ήταν αθλητής, όμως δεν μπορούμε να πούμε ούτε σε αυτή την περίπτωση ότι το κίνητρο της όλης προσπάθειάς του ήταν τα βραβεία και οι έπαινοι. Μέσα στις δύσκολες εποχές που ζούσε η χώρα το 1946 μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο, ο Κυριακίδης, αντιμέτωπος σε όλες τις δυσκολίες έτρεξε και νίκησε όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για τους Έλληνες. Μετά τον αγώνα, του πρόσφεραν δολάρια και τον ρώτησαν τι άλλο ήθελε και εκείνος ζήτησε μόνο βοήθεια (τρόφιμα,ρούχα) για τους ανθρώπους στην πατρίδα του. Όταν αργότερα ρώτησαν τον Τζόνι Κέλι, που βγήκε δεύτερος, γιατί δεν νίκησε εκείνος, απάντησε ότι δεν μπορούσε να νικήσει αυτόν που έτρεχε για μια ιδεολογία... 22

Στέλιος Κυριακίδης, η απίστευτη ιστορία ενός Μεγάλου αλλά άγνωστου Έλληνα! Ο Στυλιανός (Στέλιος) Κυριακίδης γεννήθηκε στην Πάφο στις 4 Μαϊου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια. Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό. Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936! Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει και μετακομίζει στο Χαλάνδρι. Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να βγάλει το μεροκάματο. Τα μπλεξε ο πόλεμος μετά. Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός, έτσι και η οικογένειά του. Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει. 23

Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930, να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός. Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια. Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει! Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική. Στην Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε. Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική; Με τι λεφτά; Μαζεύει και πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ επιστροφής». Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο! «Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα» Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής κι ακόμα φημισμένος ήταν αυτός της Βοστώνης. Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς. Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε: «Δεν μπορείς να τρέξεις.». 24

- Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ ενώ έκανα τόσο ταξίδι; - Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά χιλιόμετρα. Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου. Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα.». Αρχίζει ο αγώνας. 20 Απριλίου 1946 ήτανε. Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και πατούσε καλύτερα. Στο 40 χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο. Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ! Παραμιλούσε η Αμερική. «Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου, ο Κυριακίδης για έναν λαό» Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι. Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από το Runner s World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα. Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;». Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία». Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα». 25

«Δεν θέλω τίποτα για μένα, μόνο για τους Έλληνες που λιμοκτονούν» Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει». Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν. Μόλις βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η βοήθεια στην Ελλάδα. Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν. Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή. Όλες οι αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην τσακισμένη Ελλάδα. Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή! Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ αυτόν τον τεράστιο Έλληνα. Την μέρα που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαϊου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί. Είχαν φτάσει απ όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον ευχαριστήσουν. Εκείνη τη μέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε 26

ξανά η Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο γεγονός για τον τόπο ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια. Ο Κυριακίδης έδωσε χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του. Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο. Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε χρόνια μετά όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά). Με διαμάντι! Μέσα σ αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο κέντρο του ένα διαμάντι! Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες φιλάθλους. Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του, έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray. Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας 27

μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε στην εποχή του. Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι. Κι ας έκανε, πέρα απ όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι τρομερά δύσκολο. Αυτός ήταν, λοιπόν, ο Στέλιος Κυριακίδης Οι αξίες που εμπνέουν τους αθλητές για να μπορέσουν να αντέξουν σε ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα είναι η αγάπη για την πατρίδα τους όπως επίσης και το κατά πόσο περήφανους Θα κάνει το εγχείρημα τους, τους συμπατριώτες τους. Επίσης για την αναγνώριση που θα έχουν μετά από τους αγώνες, όχι μόνο στην πατρίδα τους αλλά και σε άλλες χώρες. Τέλος, υπάρχουν και αυτοί που κάνουν αυτή τη προσπάθεια για τα χρήματα που θα πάρουν είτε από τις διαφημίσεις είτε από τους ίδιους τους αγώνες. Είναι εξαντλητικός, κάποιες φορές επώδυνος και χρονοβόρος. Τι είναι αυτό που κάνει λοιπόν τους ανθρώπους να τρέχουν μαραθώνιο; Αυτό που δίνει το κίνητρο για να τρέξει κανείς μαραθώνιο είναι για τους αμύητους μια μυστήρια δύναμη, και όμως για κάποιους άλλους η επιθυμία να αντιμετωπίσουν την πρόκληση μιας διαδρομής είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Μια καλύτερη ματιά στους ανθρώπους για τους οποίους η φράση «απλώς θα φορέσω κάτι πιο άνετο» σημαίνει να φορέσουν τα αθλητικά τους παπούτσια και έναν φακό κεφαλής, μας αποκαλύπτει ένα κοινό τους χαρακτηριστικό: τη σιδερένια θέληση. Αλλά γιατί μαραθώνιο; 28

Το πιο εύκολο άθλημα στον κόσμο «Η ερώτηση γιατί κάποιος να τρέξει μαραθώνιο; στην ουσία σημαίνει γιατί κάποιος να τρέξει;» λέει ο Martin Smith (39 ετών) από την Αγγλία, ο οποίος έχει τρέξει τέσσερις ημιμαραθώνιους και δύο μαραθώνιους. «Αν πάρουμε ένα μέσο άνθρωπο, όπως είμαι και εγώ, ο αναμενόμενος χρόνος για να τρέξει το μαραθώνιο είναι περίπου τέσσερις ώρες. Υπάρχουν όμως πολλά αθλήματα που διαρκούν το ίδιο. Ένας αγώνας τένις θα μπορούσε να κρατήσει έξι ώρες άρα, γιατί κάποιος να τρέξει; Προσωπικά, έχω οικογένεια και μια δουλειά πλήρους απασχόλησης η οποία περιλαμβάνει πολλά ταξίδια. Το τρέξιμο είναι το πιο εύκολο άθλημα που μπορείς να προσαρμόσεις σε μια πολυάσχολη ζωή, γιατί μπορείς να το κάνεις παντού, πάντα και δωρεάν. Σε αντίθεση με το τένις, το γκολφ ή το ποδόσφαιρο, δεν χρειάζεται να είμαι μέλος κάποιου συλλόγου και υπάρχει σχετικά μικρός κίνδυνος τραυματισμού» λέει ο πρώην παίκτης του ράγκμπι. «Στη συνέχεια, αφού έχει αρχίσει να σας αρέσει, έρχεται σιγά σιγά η επιθυμία να θέσετε έναν αξιόλογο στόχο». Φαίνεται ότι το τρέξιμο το κάνει αυτό στους ανθρώπους. Όποια και αν είναι τα αρχικά κίνητρα, οι ενδορφίνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της κανονικής προπόνησης φαίνεται ότι συνωμοτούν ώστε να σας κάνουν να θέλετε να πάτε ακόμα πιο μακριά, ακόμα πιο γρήγορα. Αν σε αυτό προσθέσουμε την υπέροχη εμφάνιση και διάθεση, τότε αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τη γοητεία που μας ασκεί». Πρώτα το σώμα, μετά το μυαλό Μια μεγάλη έρευνα της ASICS σε επτά Ευρωπαϊκές χώρες αποκάλυψε πρόσφατα ότι, σε γενικές γραμμές, «αρχίζουμε το τρέξιμο με την ευχή να βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση και να χάσουμε βάρος, αλλά καταλήγουμε με μια διασκεδαστική απασχόληση που μας βοηθά να 29

διώξουμε το στρες: Πρώτα το σώμα, μετά το μυαλό. Και στις επτά χώρες, οι δρομείς μας συμφώνησαν ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο τρέχουν είναι η καλύτερη φυσική κατάσταση, με το 54% να επιβεβαιώνει ότι αυτός είναι ο σπουδαιότερος λόγος για τον οποίο αρχίζουν και το 63% να δηλώνει ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουν. Ο δεύτερος πιο βασικός λόγος για να ξεκινήσει κάποιος το τρέξιμο είναι η απώλεια βάρους, με το 40% όλων των Ευρωπαίων δρομέων να δηλώνει ότι αυτό είναι το κίνητρό τους για να αρχίσουν.» Δεν πρόκειται για μια φιλοδοξία που εντοπίζεται μόνο την Ευρώπη. «Ξεκίνησα το τρέξιμο πριν από περίπου 10 χρόνια για να χάσω βάρος», λέει ο Michael Kingston (36 ετών) από τη Νότιο Αφρική, ο οποίος εκείνη την εποχή ζύγιζε 105 κιλά. «Ξεκίνησα από αγώνες των 10 χλμ., πέρασα σε αγώνες των 15 χλμ. και μετά σε ημιμαραθώνιους. Συνέχισα με περίπου 20 μαραθώνιους και τελικά με ένα υπερμαραθώνιο των 56 χλμ. Σήμερα ζυγίζω 72 κιλά και αυτό που αρχικά ήταν μια μεγάλη πρόκληση, πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής. Ωστόσο, τότε όπως και τώρα, το να ξεπερνά κάποιος τα όριά του, να βελτιώνεται συνεχώς, να γίνεται πιο γρήγορος και να δοκιμάζει τις αντοχές του είναι κάτι που δίνει πολύ μεγάλη απόλαυση» προσθέτει. Ξεπερνώντας τα όρια Πράγματι, είτε το τρέξιμο αρχίζει για πρακτικούς λόγους είτε για απώλεια βάρους, φαίνεται ότι αυτή η δοκιμασία στην οποία υποβάλλουμε τον εαυτό μας είναι το απόλυτο κίνητρο για όλους σχεδόν του δρομείς μαραθωνίου. Ακόμα και όσοι τρέχουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς παραδέχονται ότι η επιθυμία να φτάσουμε το στόχο αυτό έρχεται για τον καθένα πρώτη. Ο Steve Ramus (35 ετών) έχει τρέξει πολλές φορές για φιλανθρωπικούς σκοπούς και τώρα προπονείται για τον πρώτο του μαραθώνιο, το Λονδίνο 2010, έναν αγώνα που φημίζεται 30

για το μεγάλο αριθμό των δρομέων που τρέχουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. «Ακόμα και όταν τρέχεις για καλό σκοπό, το θέμα είναι πάλι να δεις αν μπορείς να υπομείνεις την πνευματική και σωματική κακουχία. Εντούτοις, το να τρέχεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς σε βοηθά επίσης να συνεχίσεις σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που νιώθεις ότι έχεις φτάσει στα όριά σου, αφού αποτελεί ένα καταπληκτικό κίνητρο.» Πέρα από τους προσωπικούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς, ωστόσο, ο Ramus αναφέρει στους προσωπικούς του λόγους «το ότι αποβάλλω τις εντάσεις από τον καθημερινό αγώνα δρόμου στον οποίο μας βάζει η εργασιακή ρουτίνα». Την αίσθηση του αυτή καταθέτει ο Patrick Kessler, επίσης 35 ετών, ο οποίος έχει τρέξει έξι φορές σε μαραθώνιο. «Όταν προπονείσαι για μαραθώνιο, όχι μόνο αποκτάς μια καλύτερη αίσθηση ισορροπίας μεταξύ της ζωής και της δουλειάς σου, αλλά επιπλέον χαλαρώνεις καθώς έρχεσαι σε επαφή με τα στοιχεία της φύσης και το περιβάλλον» λέει ο διευθυντής εταιρείας με έδρα το Μόναχο, αντικατοπτρίζοντας έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι Γερμανοί προτιμούν το τρέξιμο (η άθληση σε εξωτερικό χώρο), σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης της ASICS. Την ημέρα του μαραθωνίου, ωστόσο, η γαλήνη και η ησυχία της φύσης αντικαθίστανται από τη βοή και τις φωνές του πλήθους μια αντίθεση που συχνά αναφέρεται ως πραγματική ένεση αδρεναλίνης. «Μπορεί το πρόσωπό μου να μη το δείχνει, αλλά προσέχω και το πλήθος και αυτούς που με υποστηρίζουν» λέει η Briton Sarah Blancke, που έτρεξε στο μαραθώνιο του Βερολίνου το 2005. «Ο κόσμος που φωνάζει το όνομά σου και λόγια που σου δίνουν κουράγιο τελικά σε ανεβάζουν. Πράγματι, φτάνοντας στα τελευταία χιλιόμετρα μια εμψυχωτική λέξη 31