6 Κατάτμηση - Κοσκίνιση

6 Κατάτμηση - Κοσκίνιση 6.1. Εισαγωγή Η ελάττωση μεγέθους είναι μία διεργασία που συναντάται πολύ συχνά σε κάποια φάση του κυκλώματος προπαρασκευή -κατεργασία της πρώτης ύλης - παραγωγή του τελικού προϊόντος στη μεταλλουργική και χημική βιομηχανία. Στόχοι της ελάττωσης μεγέθους των υλικών είναι: η αύξηση της ειδικής επιφάνειας των σωματιδίων με αποτέλεσμα την αύξηση της ταχύτητας των χημικών αντιδράσεων (π.χ. βιομηχανία τσιμέντου, πυρομεταλλουργικές - υδρο-μεταλλουργικές κατεργασίες), η αποδέσμευση και διαχωρισμός των σωματιδίων διαφορετικών υλικών, η καλύτερη ανάμιξη, ομογενοποίηση και βελτίωση ιδιοτήτων διαφόρων χημικών προϊόντων (π.χ. χρώματα, πλαστικά, λιπάσματα). Βασικοί παράμετροι που λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των συσκευών ελάττωση μεγέθους είναι το μέγεθος της τροφοδοσίας, τα ζητούμενα κοκκομετρικά μεγέθη του προϊόντος και η κατανάλωση ενέργειας. Σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί η μείωση του μεγέθους κάτω από ένα ορισμένο όριο αλλά και η παραγωγή (ή και αποφυγή παραγωγής) συγκεκριμένων κοκκομετρικών κλασμάτων (π.χ. αποφυγή παραγωγής πολύ ψιλομερούς προϊόντος ανεπιθύμητου στην πυρομεταλλουργική βιομηχανία). Η ελάττωση μεγέθους είναι εξαιρετικά ενεργοβόρα διεργασία. Γι' αυτό χρειάζεται συγκεκριμένη μελέτη σε κάθε περίπτωση του κυκλώματος κατάτμησης, της επιλογής των κατάλληλων συσκευών κλπ ώστε η διεργασία να γίνεται με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Σε κάβε κύκλωμα ελάττωσης μεγέθους περιέχεται απαραίτητα και η φάση του ελέγχου των αποτελεσμάτων, η μέτρηση δηλαδή του μεγέθους των σωματιδίων του προϊόντος της κατάτμησης. Ο έλεγχος αυτός και η ταξινόμηση των προϊόντων γίνεται συνήθως με την μέθοδο της κοσκίνησης. Σκοπός της άσκησης είναι η μελέτη της λειτουργίας της κατάτμησης, διαφόρων παραγόντων που επιδρούν στη διεργασία και ο έλεγχος των αποτελεσμάτων με κοσκίνηση. 6.2 Κατάτμηση Κατάτμηση είναι η διεργασία ελάττωσης του μεγέθους στερεών σωματιδίων. Πραγματοποιείται με την εφαρμογή μηχανικών δυνάμεων στα στερεά σωματίδια με αποτέλεσμα την διάσπαση της συνοχής τους (θραύση) και την παραγωγή νέων σωματιδίων με μικρότερο μέγεθος (και άρα μεγαλύτερη ειδική επιφάνεια). Ανάλογα με τον τρόπο που εφαρμόζονται οι μηχανικές δυνάμεις διαφοροποιούνται οι συνθήκες και οι αντίστοιχες συσκευές κατάτμησης. Οι δυνάμεις της κατάτμησης μπορεί να είναι δυνάμεις θλίψης, κρούσης, τριβής, διάτμησης (συνήθως βέβαια οι δυνάμεις αυτές συνυπάρχουν και η συσκευή χαρακτηρίζεται από τον κυρίαρχο τύπο της ενασκούμενης δύναμης). Κάθε συσκευή έχει προδιαγραφές περιοχών μεγέθους τροφοδοσίας - προϊόντος και λόγο ελάττωσης μεγέθους, αντίστοιχα (συνήθως 4/1 για την χονδρόκοκκη θραύση μέχρι 15/1 για την λεπτόκοκκη). Προσδιορίζονται δηλαδή οι συνθήκες αποδοτικής λειτουργίας κάθε συσκευής κατάτμησης. Στα πλαίσια της εργαστηριακής άσκησης η κατάτμηση του υλικού πραγματοποιείται σε σφαιρόμυλο. Ο σφαιρόμυλος (Σχήμα 6.1) είναι ένα κυλινδρικό δοχείο, που περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του. Στο εσωτερικό του δοχείου είναι τοποθετημένες σφαίρες, που αποτελούν τα μέσα κατάτμησης. Η θραύση πραγματοποιείται με κρούση, συμπίεση και τριβή των σφαιρών με τα σωματίδια του υλικού. Η ταχύτητα περιστροφής του σφαιρόμυλου ρυθμίζεται έτσι ώστε όταν οι σφαίρες φτάνουν, κατά την περιστροφή, στο ανώτερο σημείο του κυλίνδρου, να πέφτουν και να προκαλούν την θραύση του υλικού στο κατώτερο σημείο. 6_atatmisi_osinisi_a4.doc

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 2 Σχήμα 6.1. Σφαιρόμυλος. Η μέγιστη επιτρεπτή ταχύτητα περιστροφής (κρίσιμη ταχύτητα) εξαρτάται από την διάμετρο του σφαιρόμυλου: N 42,3 = [rpm] (6.1) d i όπου d i η εσωτερική διάμετρος του σφαιρόμυλου. Αν η ταχύτητα περιστροφής υπερβεί την κρίσιμη ταχύτητα, οι φυγόκεντρες δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι τόσο μεγάλες που οι σφαίρες μένουν προσκολλημένες στην περιφέρεια του κυλίνδρου και δεν προκαλείται θραύση. Για την πλήρη μελέτη της λειτουργίας ενός σφαιρόμυλου πρέπει να μελετηθούν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν την κατάτμηση όπως: διαστάσεις κυλίνδρου, ταχύτητα περιστροφής, μέγεθος - υλικό - ποσότητα σφαιρών, ποσότητα υλικού. Στα πλαίσια της εργαστηριακής άσκησης μελετάται μόνο η επίδραση στην κατάτμηση της ποσότητας των σφαιρών (εκφρασμένη σαν κλάσμα του όγκου του κυλίνδρου που καταλαμβάνουν οι σφαίρες) οι υπόλοιποι παράγοντες παραμένουν σταθεροί. 6.3 Κοσκίνιση Η κατάτμηση των μεταλλευμάτων ακολουθείται, από ταξινόμηση για τον διαχωρισμό κατά μέγεθος του προϊόντος της κατάτμησης. Μια από τις μεθόδους ταξινόμησης είναι και η κοσκίνιση, που επιτυγχάνεται με τη διοχέτευση υλικού πάνω από διάτρητη επιφάνεια (κόσκινο). Το άνοιγμα των βροχίδων της επιφάνειας καθορίζει τα μέγεθος των διερχόμενων και μη τεμαχίων. Η πιθανότητα διέλευσης μέσα από τα ανοίγματα (βροχίδες) εξετάζεται στατιστικά. Η διάσταση της βροχίδας καθορίζει το ελάχιστο μέγεθος αυτού που δεν διέρχεται, που είναι γνωστό ως υπόλειμμα και το μέγιστο των διερχόμενων τεμαχίων (κοσκίνισμα ή πέρασμα). Με την επανάληψη αυτής της εργασίας λαμβάνονται ομάδας τεμαχίων, τα κοκκομετρικά κλάσματα, με όρια μεγέθους που καθορίζονται από τις διαστάσεις των αντίστοιχων βροχίδων. Τα κόσκινα που το άνοιγμα των βροχίδων τους είναι μικρότερο από μισή ίντσα, χαρακτηρίζονται με τον αριθμό mesh, που φανερώνει τον αριθμό των βροχίδων σε μια ίντσα (2,54 cm). Για κόσκινα με μεγαλύτερα ανοίγματα, προτιμότερη είναι η έκφραση του "καθαρού ανοίγματος". Στον Πίνακα 6.3 φαίνεται η αντιστοιχία μεγεθών των κόσκινων σε διάφορες χώρες, όπως έχουν καθοριστεί από τους αντίστοιχους Οργανισμούς Τυποποίησης. 6.4 Υπολογισμοί Συνήθως, ένα ορισμένο υλικό μπορεί να χαρακτηρισθεί με μια γενική συνάρτηση κατανομής μεγέθους

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 3 f(d ), μιας συνάρτησης δηλαδή που θα εκφράζει την κατανομή του μεγέθους των κόκκων του υλικού: ή ( ) D = f (6.2) d ( ) R = f (6.3) d όπου d το μέγεθος ανοίγματος της βροχίδας του κόσκινου, D το ποσοστό % του βάρους των σωματιδίων που πέρασαν από το κόσκινο ως προς το συνολικό υλικό για κοσκίνιση, και R το ποσοστό % του βάρους των σωματιδίων που παρέμειναν στο κόσκινο), ως προς το συνολικό υλικό για κοσκίνιση. 100 75 D (ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟ) 50 (α) 25 R 0 ΔD/Δd [% / μm] (β) d [μm] Σχήμα 6.2. Χαρακτηριστικές καμπύλες (α) αθροιστικής και (β) διαφορικής κατανομής. Η αθροιστική καμπύλη κατανομής είναι το ποσοστό του υλικού που διέρχεται από το κόσκινο, ή αυτού που παραμένει (R), που συνδέεται με το D με τη σχέση: D + R = 100 (6.4) σε συνάρτηση με την d K. Η ποσότητα R(%) λέγεται και εκατοστιαία κατακράτηση ενώ η ποσότητα D(%) εκατοστιαία διέλευση του κοσκινού. Η πρώτη παράγωγος της συνάρτησης δίνει τη διαφορική κατανομή: ή dd d ( d ) dr d ( d ) ( d ) = f ' (6.5) ( d ) = f ' (6.6) όπου d K είναι η αριθμητική μέση διάμετρος των σωματιδίων ενός κλάσματος. Η τυπική μορφή των καμπυλών αθροιστικής και διαφορικής κατανομής φαίνονται στo Σχήμα 6.2. Οι καμπύλες αυτές καλούνται χαρακτηριστικές της κοσκίνισης.

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 4 Η απόδοση ενός κόσκινου εκφράζεται ως το κλάσμα (%) των λεπτών μεριδίων στο διερχόμενο υλικό προς το σύνολο των λεπτών μεριδίων στο υλικό για κοσκίνιση. Η απόδοση μιας συσκευής κοσκίνισης είναι σημαντικός παράγοντας, μαζί με την ποιότητα. Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων από μια διεργασία ταξινόμησης γίνεται με την εύρεση μιας εξίσωσης κατανομής που σχετίζει το μέγεθος (ή κάποια συνάρτησή του) με το βάρος (ή κάποια συνάρτηση του). Ανάμεσα στις πολλές μορφές - λύσεις που έχουν προταθεί για μια τέτοια εξίσωση είναι και η συνάρτηση των Rosin και Rammler [ 1 ], που βελτιώθηκε από τον Bennett [ 2 ] και έχει τη μορφή: b d R = 100 exp (6.6) a όπου a και b είναι σταθερές, χαρακτηριστικές του υλικού. Η εξίσωση εφαρμόζεται σε σχετικά λεπτόκοκκα ορυκτά και σπασμένο κάρβουνο με ικανοποιητική ακρίβεια. Αν είναι γνωστές οι τιμές των a και b για ένα ορισμένο υλικό, για το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί η εξίσωση των Rosin - Rammler, τότε η κατανομή μεγέθους είναι πλήρως καθορισμένη. Οι σταθερές προσδιορίζονται γραφικά από την ευθεία γραμμή που προκύπτει τακτοποιώντας την εξίσ. 6.6 με τον ακόλουθο τρόπο: ή 100 d = exp R a b 100 d ln = R a b ή 100 ln ln = b ln R ( ) b ln() a d (6.7) Από αυτή τη σχέση προκύπτει ότι το b είναι η κλίση της γραμμής ln (ln(100/r)) ως προς ln(d ) και ότι η τομή της γραμμής με τον άξονα των τεταγμένων ισούται με το b ln(a). Αν στην εξίσ. 6.6 θέσουμε d = a, τότε έχουμε: [ () 1 ] b 100 R= 100 exp = = 36,8% (6.8) e δηλαδή η σταθερά a είναι το άνοιγμα της βροχίδας που θα κρατήσει το 36,8 % του δείγματος, και είναι γνωστή ως σταθερά του απόλυτου μεγέθους ή συντελεστής ομοιομορφίας (και δεν είναι το μέσο μέγεθος σωματιδίου κατά βάρος, επιφάνεια, ή μήκος όπως συχνά λέγεται). Η σταθερά b είναι γνωστή ως σταθερά διασποράς και εκφράζει τη διασπορά του υλικού στο εύρος μεγέθους. Αν το b = 3,0, η συνάρτηση Rosin - Rammler δεν ανταποκρίνεται καλά στα αποτελέσματα και θα πρέπει να αντικατασταθεί από κάποια άλλη. Η γραφική παράσταση της συνάρτησης γίνεται πιο απλά με τη χρήση του νομογραφήματος Rosin Rammler (Σχήμα 6.3). 1 (a) Rosin P. and Rammler E., 1933, J. Inst. Fuel 7, 29. (b) Rosin P. and Rammler E., 1934, Kolloid-Z. 67, 16. (c) Rosin P. and Rammler E., 1933, Zement 31, 427. 2 Bennett J.G., 1936, J. Inst. Fuel 10(49), 22.

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 5 Σχήμα 6.3. Νομογράφημα Rosin Rammler, που παρέχει τη μέση διάμετρο κόκκων d, τον συντελεστή ομοιομορφίας η, και την ειδική επιφάνεια υλικού Ο κ από την κοκκομετρική ανάλυση με κόσκινα, σύμφωνα με το πρότυπο DIN 4190.

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 6 Από τη συνάρτηση κατανομής μεγέθους που προσδιορίστηκε, μπορεί να υπολογιστεί η ειδική επιφάνεια των κόκκων, αν γίνει κάποια υπόθεση σχετικά με το σχήμα των σωματιδίων. Η συνηθισμένη υπόθεση είναι ότι τα σωματίδια είναι σφαιρικά και ο υπολογισμός γίνεται ως εξής: 1. Υπολογίζεται ο αριθμός των σφαιρών που απαιτείται για δώσει το βάρος του υλικού, που έχει συγκρατηθεί σε κάποιο κόσκινο, υποθέτοντας ότι η διάμετρος της σφαίρας είναι αριθμητική μέση των δύο διαδοχικών κόσκινων (διερχόμενου και παραμένοντος). 2. Υπολογίζεται η ειδική επιφάνεια μιας σφαίρας. 3. Επαναλαμβάνονται οι υπολογισμοί για όλα τα κλάσματα που έχουν κρατηθεί σε κάθε κόσκινο και παίρνεται το άθροισμα. Αν η κατανομή μεγέθους υπακούει σε μια γνωστή συνάρτηση, π.χ. εκείνη των Rammler - Bennet, οι υπολογισμοί απλουστεύονται με ολοκλήρωση στην κλίμακα μεγέθους. Έτσι, η ειδική επιφάνεια (m 2 /g) μπορεί να υπολογιστεί από την ιδανική ειδική επιφάνεια που λαμβάνεται απευθείας από το νομογράφημα, με τη χρησιμοποίηση της εξίσωσης: f S = S' (6.9) ρ' όπου ρ' είναι η σχετική πυκνότητα του υλικού και f ένας παράγοντας, γνωστός ως αριθμός Heywood, ή παράγοντας σχήματος, που δίνει τον λόγο της πραγματικής επιφάνειας των κόκκων προς την υποτιθεμένη επιφάνεια αν είχαν σφαιρικό σχήμα, για την ίδια κατανομή. Τιμές για τα f και ρ' για διάφορα υλικά δίνονται στον Πίνακα 6.1. 6.5. Πειραματική διαδικασία Για την εκτέλεση του πειράματος, χρησιμοποιείται σφαιρόμυλος με εσωτερική περίμετρο κυλίνδρων 20 cm και δοχείο σφαιρομύλου από πορσελάνη με εξωτερική διάμετρο 44 cm. Για την πλήρωση του δοχείου χρησιμοποιούνται σφαίρες από πορσελάνη, ενώ για τον διαχωρισμό των σφαιρών από την άμμο χρησιμοποιείται χωνί με τρίποδα και πλέγμα. Για την κοσκίνιση, διατίθεται μηχανή κοσκίνισης με υποδοχέα κόσκινων και σκέπασμα, όπως επίσης και κόσκινα των 1000, 500, 355, 250, 125, 106 και 45 μm. Αρχικά, γεμίζεται το δοχείο του σφαιρόμυλου μέχρι πάνω με σφαίρες πορσελάνης και ζυγίζεται. Μετά, αδειάζεται και ξαναζυγίζεται. Η διαφορά του βάρους είναι το βάρος των σφαιρών για 100% πλήρωση. Με βάση το βάρος αυτό, υπολογίζεται το βάρος των σφαιρών, που απαιτείται για βαθμό πλήρωσης 40%, 50%, 60% και 70%. Πίνακας 6.1. Τιμές αριθμού Heywood και σχετικής πυκνότητας υλικών. Υλικό f ρ' Υλικό f ρ' Φελλός 1,98 0,3 Σκόνη άνθρακα 1,75 1,3 Φουσίτης 4,42 0,9 Σκόνη άνθρακα 2,12 1,3 (φυσική) Άμμος (στρογγυλή) 1,43 2,64 Γυαλί (γωνιώδες) 1,90 2,57 Μίκα 9,27 2,8 Κονιορτός 2,28 2,28 Σκόνη βολφραμίου 1,18 17,3 Κονιορτός (σφαιρικός) 1,22 2,28 Στη συνεχεία, κοσκινίζεται ποσότητα άμμου 600 g (-2+1 mm) από το κόσκινο των 1000 μm (1 mm) επί 10 min για να απαλλαγεί από πιο λεπτή άμμο (-1 mm), που υπάρχει λόγω μολύνσεων ή πλημμελούς κοσκίνισης και ετοιμάζονται τέσσερα δείγματα από 150 g το καθένα. Για το πείραμα της κατάτμησης, ζυγίζονται τόσες σφαίρες, ώστε να αντιστοιχούν σε βαθμό πληρώσεως 40% και τοποθετούνται στο δοχείο μαζί με το ένα από τα τέσσερα δείγματα άμμου (150 g). To δοχείο κλείνεται με την φλάντζα και το καπάκι, ασφαλίζεται με την ειδική κοχλιωτή ασφάλεια και τοποθετείται στον σφαιρόμυλο, ρυθμίζοντας έτσι τις στροφές του ώστε το δοχείο αλέσεως να περιστρέφεται με 80 στροφές το λεπτό. Μόλις συμπληρωθούν 10 min περιστροφής, διακόπτεται η λειτουργία του σφαιρομύλου, αδειάζεται το περιεχόμενο του δοχείου στο χωνί διαχωρισμού και συλλέγεται η άμμος στο κόσκινο των

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 7 1000 μm. Αν διαχωρισθεί η άμμος από τις σφαίρες, κοσκινίζεται η άμμος στο κόσκινο των 1000 μm για 5 min. To βάρος της άμμου, που συγκεντρώθηκε στον υποδοχέα (δηλαδή που πέρασε από το κόσκινο των 1000 μm είναι το προϊόν της κατάτμησης: όσο καλύτερα γίνεται η κατάτμηση, τόσο περισσότερη άμμος θα περνάει μέσα από το κόσκινο των 1000 μm. Το πείραμα της άλεσης επαναλαμβάνεται άλλες τρεις φορές, με τα υπόλοιπα δείγματα, ώστε να προσδιορισθεί ο βέλτιστος βαθμός πληρώσεως του δοχείου. Στο πείραμα της κοσκίνισης, χρησιμοποιείται η άμμος από τα προηγούμενα πειράματα άλεσης. Ζυγίζεται το κάθε κόσκινο ξεχωριστά και ο υποδοχέας και σημειώνεται το βάρος τους (απόβαρο). Στη συνέχεια, τοποθετούνται τα κόσκινα στον υποδοχέα με το μικρότερο κόσκινο κάτω και τα μεγαλύτερα πάνω (έτσι ώστε η άμμος να συναντά όλο και πιο μικρό κόσκινο, καθώς κατεβαίνει προς τα κάτω). Στο τελευταίο (πάνω) κόσκινο (των 1000 μm) τοποθετείται η άμμος από ένα πείραμα κατάτμησης, κλείνεται με το καπάκι και κοσκινίζεται για 10 min. Μετά, ζυγίζεται το κάθε κόσκινο ξεχωριστά και σημειώνεται το βάρος του (μικτό). Η διαφορά του μικτού από το απόβαρο δίνει το βάρος της άμμου στο κάθε κόσκινο. Με τα αποτελέσματα των ζυγίσεων συμπληρώνεται ο Πίνακας αποτελεσμάτων (βλ. Πίνακα 6.2). Με βάση αυτόν τον Πίνακα, σχεδιάζεται η αθροιστική καμπύλη κατανομής (R-d ), και η διαφορική καμπύλη κατανομής (ΔR/Δd K - d ), ενώ από το νομογράφημα Rosin - Rammler βρίσκεται ο συντελεστής ομοιομορφίας (ή σταθερά διασποράς) και υπολογίζεται η ειδική επιφάνεια του υλικού, που προέρχεται από την κατάτμηση (στο νομογράφημα, η τιμή του γινομένου S' d και του συντελεστή ομοιομορφίας λαμβάνονται από την αντίστοιχη τομή της παράλληλης ευθείας, που φέρεται από τον πόλο Ρ). Πίνακας 6.2. Παράδειγμα αποτελεσμάτων άλεσης κοσκίνισης. Κοκκομ. κλάσμα Δd d d R ΔR R% ΔR/Δd [μm] [μm] [μm] [μm] [g] [%] [%] [%/μm] 1 +1000 - - 1000 0 0 0 2-1000 +500 500 750 500 52.5 35 35 0.07 3-500 +355 145 422.5 355 30.5 20 55 0.14 4-335 +250 105 302.5 250 16.5 7 62 0.07 5-250 +125 125 187.5 125 34.5 23 85 0.18 6-125 +106 19 115.5 106 6.0 4 89 0.21 7-106 +45 61 75.5 45 7.5 5 94 0.08 8-45 45 22.5 0 9.0 6 100 0.13 όπου d : το άνοιγμα βροχίδας του συγκεκριμένου κοσκίνου Δd : η διαφορά σε απόλυτη τιμή του ανοίγματος του συγκεκριμένου κοσκίνου από το αμέσως ανώτερό του d : ο μέσος όρος σε απόλυτη τιμή του ανοίγματος της βροχίδας του συγκεκριμένου κοσκίνου και του αμέσως ανωτέρου του R: το βάρος του υπολείμματος ΔR%: το αναλυτικό υπόλειμμα, δηλαδή το πόσο % είναι βάρος υπολείμματος σε σχέση με το σύνολο του κοσκινισθέντος υλικού R%: το συνολικό υπόλειμμα, δηλαδή το πόσο % θα ήταν το βάρος που θα είχε συγκρατηθεί στο συγκεκριμένο κόσκινο σε σχέση με το σύνολο του κοσκινισθέντος, υλικού, αν η κοσκίνιση γινόταν μόνο με αυτό το κόσκινο (βρίσκεται δηλαδή από την πρόσθεση των τιμών του ΔR% του συγκεκριμένου και των μεγαλυτέρων κοσκίνων).

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 8 100 (α) 80 R% R [%] 60 40 20 0 0 200 400 600 800 1000 d [μm] 0.25 (β) ΔR/Δd [% / μm] 0.2 0.15 0.1 0.05 0 0 200 400 600 800 1000 d [μm] Σχήμα 6.4. Αθροιστική (α) και διαφορική (β) κατανομή με βάση τα πειραματικά αποτελέσματα.

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 9 Πίνακας 6.3. Μεγέθη κόσκινων. ISO ASTM E-11 Tyler Tyler DIN BSI AFNOR JIS Std US US [µm] mesh mesh [mm] mesh [µm] [µm] 100000 4" 90000 3-1/2" 75000 3" 71000 71 63000 2-1/2" 53000 2.12" 50000 50 2" 45000 1-3/4" 37500 1-1/2" 31500 1-1/4" 26500 1.06 in. 1.05" 26.5 1.06" 25000 1.0" 22400 7/8 in..883" 22,4 22.4 7/8" 19000 3/4 in..742" 19 3/4" 16000 5/8 in..624" 16 16 5/8" 13200.530" 12500 1/2 in. 12,5 12.5 1/2" 11200 7/16 in..441" 11,2 11.2 7/16" 9500 3/8 in..371" 11,2 9.5 3/8" 8000 5/16 in. 2.5 8 8 5/16" 6700 0.265 in. 3 6.7.265" 6300 1/4" 5600 3.5 3.5 5,6 90 4760 4 4750 4 4000 5 5 4 4 5 5 3360 6 3350 6 6 3.35 2830 7 2800 7 7 2.8 2380 8 2360 8 8 2.36 8 2000 10 9 2 10 1700 12 10 1.7 1680 12 1410 14 1400 14 12 1.4 12 1,4 1.4 1190. 16 1180 16 14 1.18 1000 18 16 1 7 1,0 18 850 20 20 0.85 18 850 No.20 841 9 20 710 25 24 0.71 22 710 710 No.25 707 10 25 600 30 28 0.6 25 600 No.30 595 11 30 500 35 32 0.5 14 30 500 500 No.35 35 425 40 35 0.425 36 425 No.40 420 16 40 355 45 42 0.355 44 355 355 No.45 354 18 45 300 50 48 0.3 52 300 No.50 297 21 50

6. Kατάτμηση - Κοσκίνιση 10 Πίνακας 6.3. Μεγέθη κόσκινων (συνέχεια). ISO ASTM E-11 Tyler Tyler DIN BSI AFNOR JIS Std US US [µm] mesh mesh [mm] mesh [µm] [µm] 250 60 60 0.25 24 60 250 250 No.60 60 212 70 65 0.212 72 212 No.70 210. 28 70 180 80 80 0.18 85 180 180 No.80 177. 32 80 150 100 100 0.15 100 150 No.100 149 40 100 125 120 115 0.125 48 120 125 125 No.120 120 106 140 150 0.106 106 No.140 105 56 140 90 170 170 0.09 170 90 90 No.170 88 65 170 75 200 200 0.075 200 75 No.200 74 78 200 63 230 250 0.063 94 240 63 63 No.230 230 53 270 270 104 300 53 No.270 270 50 45 325 325 350 45 45 No.325 44 128 325 38 400 400 400 38 No.400 37 155 400 32 450 450 440 32 32 No.450 25 500 500 25 No.500 20 635 635 20 No.635 1,250 5,000 10,000 ASTM: American Society for Testing and Materials, DIN: Deutsches Institut für Normung, BSI: British Standards Institute, AFNOR: Association Française de Normalisation, JIS: Japanese Standards Association, Tyler: ιδιωτική εταιρεία, Mesh: αριθμός ανοιγμάτων ανά ίντσα.