ΔΕΛΤΙΟΝ ΑΡΧΑΙ ΟΛΟΓΙ ΚΟΝ Ε Κ ^ Ι ν ^ Ο Μ Ε Ι Ν Ο ΙΝΓ τπο m ΓΕΝΪΚΗ2 ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ Κ Α Ι Μ Ο Υ Σ Ε Ι Ω Ν Ε Τ Ο Σ * Έ"Ν ΑΘΗΝΑΙΣ ΕΚ ΤΟΥ Ε Θ. Ν I Κ O Υ ΤΥΠΟΓ 1888 ΡΑΦΕΙΟ
Περί δημοσιεύσεως του Α ρχαιολογικού Δελτίου και περί του σκοπού αυτού. γενική εφορεια των Αρχαιοτητων και Μουσειων Ε ν τω από του Ιανουαρίου μηνός του έτους, 1888 κατά μηνιαία τεύχη δημοσιευομένω Αρχαιολογικώ Δελτίω εγρά- φομεν τάδε: «Α πό του έτους 1880 εδημοσιεύομεν εν τη Ε φημερίδι,»της Κυβερνήσεως κατά μήνα ή κατά μείζονα χρονικά δια-»στήματα δελτία αρχαιολογικά εν οις ανεγράφοντο τα εν» Ε λ λ άδι ανακαλυπτόμενα και κατ εξοχήν τα εις τ α Μουσεία»του κράτους εισαγόμενα αρχαία. Α λ λ επειδή τ α δελτία «ταύτα, εν τη Ε φ η μερ ίδι της Κυβερνήσεως και εις φύλλα «εκδιδόμενα δεν είνε δυνατόν να είνε εις πάντας προσιτά και «εύχρηστα, απεφασίσαμεν την από τούδε κατά μήνα έκδοσιν»αυτών εις ιδιαίτερον τεύχος. Το περιεχόμενον αυτών θέλει «είσθαι κυρίως : α ) αρχαία εισαγόμενα εις τ ο Κεντρικόν «Μουσείον, β) ανασκαφαί, γ ) αρχαιότητες των επαρχιών, «δ) εργασίαι εν τοις Μουσείοις, αρχαιολογικαί ειδήσεις κτλ. «Ούτω δημοσιευόμενον το περί ου ο λόγος Δελτιον θέλει «είσθαι επίσημον όργανον τ ης αρχαιολογικής υπηρεσίας και «βιβλίον χρήσιμον, ως ελπίζομεν, τω επιθυμούντι να γνω- «ριζ η τ ας εν Ε λ λ αδι γινομένας αρχαιολογικάς εργασίας και «ανακαλύψεις. Ί να δε έχη ο αναγνώστης συνέχειαν τ ων από»του 1885 γε νομένων εργασιών, θέλουσιν αναδημοσιευθή εις «ιδιαίτερα τεύχη, συμπεπληρωμένα, και τα των παρελθόντων «τριών ετών δελτία». Την υπόσχεσιν ταύτην εκπληρούντες δημοσιεύομεν νυν το Δελτίον του έτους 1885. Ε ν Αθή ναις τ η 1η Ιουλίου 1888. O Γενικός Έ φορος Π. Κ αββαδίας.
«a
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'. Ε ρ γ α σ ί α ι τ η ς Γ ε ν ικ ή ς Ε φ ο ρ ί α ς Κ ατά τας αρχάς του έτους 1885 απεβίωσεν ο Γενικός έφορος τ ων αρχαιοτητων Π. Σταματάκης, όστις προ ολίγων μόλις μηνών είχε διαδεχθή τ ον Π. Ευστρατιάδην Χηρευσάσης δ ούτω της θέσεως του Γενικού εφόρου εκλήθη εις την διεύθυνσιν της Γενικής Εφορείας ο αρχαιότερος τ ων εφόρων Π. Καββαδίας, όστις και προήχθη εις Γενικόν Έ φορον τη 12 Ιουλίου του αυτού έτους. Κύριον μέλημα τούτου άμα αναλαβόντος τη ν υπηρεσίαν εγένετο η τακτοποίησις και διοργάνωσις τ ων εν Αθήναις Μουσείων, η διαρρύθμισις τ ης αρχαιολογικής υπηρεσίας, και η τακτοποίησις και βελτίωσις τ ων εν τ ω γραφείω τ ης Γενικής Εφορείας. 1. Ε ργασία εν τοις Μουσείοις Α θηνών. Προσληφθέντος δια τ ας εν τοις Μουσείοις εργασίας του μαρμαροκόπου Π. Καλούδη, του και εν Ολυμπία, επιτυχώς εργασθέντος καθ ον χρόνον ετελούντο εκεί αι ανασκαφαί, ήρξατο υπό τ ην άμεσον διεύθυνσιν του Γενικού Εφόρου η συγκόλλησις τοποθέτησις, και επ ί βάθρων κατά τ ο ενόν ανίδρυσις τ ων εν τω Ε θνικώ Κεντρικώ Μουσείω αγαλμάτων. Αι εργασίαι αυταί εξηκολούθησαν αδιαλείπτως μέχρι τέλους του έτους. Συγχρόνως δε ελήφθη φροντίς περί συντάξεως τ ων καταλόγων. Ούτω την σύνταξιν και δημοσίευσιν του καταλόγου τ ων αγαλμάτων του Εθνικού Μουσείου ανέλαβεν ο Γενικός Έ φορος, εν ω εις τ ον έφορον τ ων εν Ολυμπία αρχαιοτή-
6 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 των Κ. Δημητριάδην ανετέθη η σύνταξις του καταλόγου τ ων εν τη αυλή του Μουσείου επιγραφών και εις τ ον έφορον τ ων κατά την Ακαρνανίαν αρχαιοτήτων Χ. Τσούνταν η εξακολούθησις του καταλόγου τ ων εν τη Α κροπόλει επιγραφών, ου τ ην σύνταξιν εί - χεν αρχίσει ούτος από τ ης εφορείας του Π. Σταματάκη. Και αι εργασίαι αυταί επροχώρησαν ικανώς. Α λλ η ίδρυσις Εθνικού Κεντρικού Μουσείου, ανταξίου του ελληνικού Έ θνους και ιδία τ ης πόλεως τ ων Αθηνών, δεν ήτο δυνατή, εφ όσον δεν ετίθεντο εις ενέργειαν αι διατάξεις τ ων άρθρων 7 και 8 του από 1 0 122 Μαΐου 1834 Αρχαιολογικού Νόμου, καθ ας αι σπανιότεραι ανευρισκόμεναι αρχαιότητες, αι μη έχουσαι τοπικήν μόνον σημασίαν, έδει να κατατίθενται εν τω Κεντρικώ Μουσείω. Ούτως ελήφθησαν τ α αναγκαία μέτρα και εισηγήσει του Γενικού Ε φ όρου ήρξατο η εκ τ ων επαρχιών μεταφορά ενταύθα τ ων επισημοτέρων γλυπτικών έργων. Τ α εισαχθέντα ούτως εις τ ο Μουσείον ίδε εν τω β' Κεφαλαίω, τω υπό τ ον τίτλον «Αρχαία εισαχθέντα εις τ ο Εθνικόν Μουσείον». Σχετικώς δε προς τ α εισ- αγόμενα εις τ ο Μουσείον αρχαία ελήφθησαν τ α δέοντα μέτρα προς γνώσιν και διατήρησιν του τόπου τ ης ευρέσεως αυτών, ετηρήθη δηλ. βιβλίον «.Ευρετήριον της Γ ενικής Εφορείας των Α ρχα ιο τή τω ν, εν ω καταγράφονται κατ αύξοντα αριθμόν τα αρχαία τα ύτα, προστιθεμένης τ η καταγραφή και πάσης πληροφορίας περί του τ ό- που τ ης ευρέσεως. Α πεφασίσθη δε και από του Ιουνίου μηνός εξετελέσθη η εν τ η Εφημερίδι τ ης Κυβερνήσεως δημοσίευσις μηνιαίων αρχαιολ ογικών δελτίων, εν οις κατεγράφοντο τ α κυριώτατα τ ων εις τ ην Γενικήν Εφορείαν εισαγομένων αρχαίων, τ α τ ων ανασκαφών αποτελέσματα και αλλαι τινες αρχαιολογικαί ειδήσεις αποβλέπουσαι εις τ ας αρχαιότητας του Κράτους. Η δημοσίευσις τ ων δελτίων τούτων εθεωρήθη αναγκαία δια τους αρχαιολογούντας, στερουμένους ωρισμένων επισήμων ειδήσεων περί τ ων εις τ ο Μουσείον εισαγομένων και περί τ ων κατά τ ην Ε λλάδα ανακαλυπτομένων αρχαίων. Ό τι δε ταύτα δ εν ήσαν ανωφελή, μαρτυρεί συν άλλοις και η υπό του Kohler εν τω ενταύθα εκδιδομένω περιοδικώ του Γερμανικού Ινστιτούτου «M ittheilungen» κτλ. αναδημοσίευσις αυτών.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 7 Κανονιζομένης ούτω της ως προς τ α Μουσεί ο: υπηρεσίας, ελήφθη συγχρόνως φροντίς να ταϋτα είνε προσιτά τω κοινώ καθ εκάστην. Ούτως εξεδόθη υπό της Γενικής Εφορείας κανονισμός, καθ ον η Ακρόπολις ήτο ανοικτή καθ εκάστην από τ ης ανατολής μέχρι τ ης δύσεως του ηλίου, τ ο Μουσείον τ ης Ακροπόλεως ήτο ανοικτόν καθ εκάστην, τ ο μεν θέρος ( 1 Α πριλιου-31 Αυγούστου ) από 3 6μ. μ., τ ον δε χειμώνα (1 Σεπτεμ.βριου-31 Μαρτίου) από 2-5 μ. μ. και τ ο Εθνικόν Κεντρικόν Μουσείον, τ ο μεν θέρος από 8-12 π. μ. και 3-6 μ. μ., τ ον δε χειμώνα από 9-12 π. μ., και 2-5 μ.μ. 12. Αρχαιολογική υπηρεσία. Προς διαρρύθμισιν τ ης αρχαιολογικής υπηρεσίας και ιδίως τ η ς εν τοις Μουσείοις, συνετάχθη τ ο από 25 Νοεμβρίου 1885 κανονι- στικόν Βασιλικόν Διάταγμα περί διοργανισμού τ ων εν Αθήναις Μουσείων (ιδ. Συλλογήν Αρχαιολογικών Νόμων κτλ. σ. 70), ου αι κυριώτεραι διατάξεις εχουσιν ως εξής : α ) Ωρίσθη ότι εν τ ω Εθνικώ Κεντρικώ Μουσείω θέλουσι κατατ ίθεσθαι άπασαι αι εν Αθήναις ευρισκόμεναι και εκ τ ων επαρχιών ενταύθα κομιζόμεναι αρχαιότητες, πλην τ ων εν τη Ακροπόλει ευ- ρισκομένων, αίτινες θέλουσι μένει εν τω εν τ η Ακροπόλει Μουσείω, εξαιρουμένων τ ων επιγραφών, αίτινες θέλουσι κομισθή και αυταί εις τ ο Κεντρικόν Μουσείον. β ) Καθιερώθη η ίδρυσις Μουσείου εκμαγείων. γ ) Ωρίσθη ότι η αντιγραφή τ ων επιγραφών και η δημοσίευσις των λοιπών εν τοις Μουσείοις αρχαιοτήτων είνε ελευθέρα εις π άντας. Τ ο κράτος άρα ουδέν δικαίωμα προτεραιότητος επεφυλάξατο εαυτώ. δ ) Ε κανονίσθησαν τ α τ ης κα-τασκευής γυψίνων εκμαγείων. ε) Ωρίσθη ότι τ α Μουσεία και η Ακρόπολις θέλουσιν είσθαι ανοικτά καθ εκάστην και επεβλήθη εισιτήριον 1 δραχμής δια τ ας λοιπάς ημέρας, πλην του Σαββάτου και της Κυριακής. Του εισιτηρίου τούτου απαλλάσσονται οι αρχαιολόγοι και καλλιτέχναι. ς ) Καθωρίσθησαν τ α καθήκοντα τ ων φυλάκων και ωρίσθη δι αυτούς ομοιόμορφος στολή.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 ζ ) Ε κανονίσθη η ίδρυσις ειδικού δια τ α Μουσεία ταμείου έχοντος κύριον σκοπόν τ ην παροχήν στολών εις τους φύλακας κτλ. Προς τούτοις δε εξεδόθη τ η 27 Σεπτεμβρίου 1885 Εγκύκλιος προς τους εφόρους των αρχαιοτήτων, εν η εκτίθεται η γνώμη του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Α. Παπαδιαμαντοπούλου περί φαινομενικών τινων ασαφειών εν ταις δια τάξεσι του α π ό 10 22 Μαΐου 1834 αρχαιολογικού νόμου (ιδ. Συλλογήν αρχαιολογικών νόμων σ. 66). Έ τι δε υπεβλήθησαν εις τ ην Βουλήν δύο νομοσχέδια, τ ο μεν περί προσόντων και μονιμότητος τ ων υπαλλήλων τ ης αρχ αιολογικής υπηρεσίας τ ο δε περί τιμωρίας των περί τ ας αρχαιότητας ανομημάτων. Τ ο τελευταίον τούτο μετ' εκθέσεως υποβληθέν εις τ ην Βουλήν έχει ούτως: Προς την Βου λή ν. «Α ι καθ ημέραν γενόμεναι παραβάσεις το υ Αρχαιολογικού νόμου μεγάλω ς βλάπτουσι τ ην τε αρχαιολογικήν επιστήμην και τ ο ημ έτερον έθνος. Και η μεν αρχαιολογική επιστήμη ζημιούτα ι εκ τ ης γινομ ένης καταστροφής τ ων Αρχαιοτήτων, ήτ ις είναι αναπόφευκτος συνέπεια τ ης σπουδής μεθ ης προβαί- νουσιν εις τ ας ανασκαφάς οι λάθρα ενεργούντες αυτ άς, ί να μη ανακαλυφθώσι παρανομούντες, τ ο δε έθνος ημών ζημιούται έ κ τη ς εις τ ο εξωτερικόν λαθραίας εξαγω γής τ ων αρχαιοτήτων τούτω ν, διότι απογυμνούτα ι ούτω προγονικών έργων τ ης τέχνης, άτινα, είναι τ ο σέμνωμα και εγκαλλώ πισμα ημών. Γ ίγνον- τ α ι δε συχναί αι παραβάσεις αυταί, διότι ομολογουμένως αι υπό του νόμου επ ιβαλλόμεναι ποιναί είνε λίαν ελαφραί εκδικάζονται δε υπό τ ων πταισματο- δικών. Τ ο κακόν τούτο επιθυμούντες να περιορίσωμεν λ α μ β άνομεν τ ην τιμήν να υποβάλω μεν εις τ ην επιψήφισιν τη ς Βουλής τ ο επόμενον Σ χ έδιον Νόμου. ΣΧ ΕΔΙΟΝ ΝΟΜΟΥ Περί τιμ ω ρ ία ς τ ω ν περί τ α ς α ρ χ α ιό τη τα ς α νο μ η μ ά τω ν. Ά ρθρον 1. Με φυλάκισιν τριάκοντα ημερών μέχρις ενός έτους και μ ε χρημ α τικ ήν ποινήν δραχμώ ν εκατόν μέχρι δύο χιλιάδων τιμω ρείται όστις άνευ αδείας τ ης Κυβερνήσεως φέρει ή προσπαθεί να φέρη εις ξένην επικράτειαν τ ας εν Ε λ λ ά δ ι ευρεθείσας αρχαιότητας, η καθ οιονδήποτε τρόπον λαμβάνει μετο χ ήν εις τ ην εξαγωγήν των. Τοιαύται α ρχαιότητες δημεύονται και κ α τα τίθενται εις τ ο Εθνικόν Μουσείον. Ε άν δε ήδη εξήχθησαν, ο ένοχος καταδικα -
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 9 ζεται συγχρόνως και εις τ ην καταβολήν τ ης αξίας αυτών, ήτις διατίθεται προς όφελος του Μουσείου. Προς τ ον αυτόν σκοπόν διατίθεται και η χρηματική ποινή εκτός του τρίτου τ αύτης, όπερ αποδίδεται εις τ ον ανακαλύψαντα τ ην πράξιν. Δ ια τ ης καταδικαστικής αποφάσεως επιβάλλεται εις τ ον καταδικασθέντα και η στέρησις τ ων εν άρθρω) 21 του ποινικού νόμου μνημονευομένων δικαιωμάτων και ικανοτήτων από ενός μέχρι πέντε ετών. Ά ρθρον 2. Α ν τ ί του προστίμου, όπερ επιβάλλεται εν τ η περιπτώσει του άρθρου 701 του ποινικού νόμου και εν τα ις π εριπτώσεσι τ ων άρθρων 65, 69, 71, του από 10 Μαΐου 1834 περί τ ων επιστημονικών και τεχνολογικών συλλογών νόμου, επί των εν αυτοίς οριζομένων παραβάσεων, τιμωρείται ο παραβάτης με χ ρ η μ α τικ ήν ποινήν δραχμών πεντήκοντα μέχρι πεντακοσίων, τ ο τρίτον τ ης οποίας αποδίδεται εις τ ον ανακαλύψαντα τ ην πράξιν, τ ο δε υπόλοιπον διατίθεται προς όφελος τ ου Εθνικού Μουσείου, ή μ ε φυλάκισιν μέχρι 15 ημερών. Ά ρθρον 3. Ο επιχειρών ανασκαφάς άνευ αδείας τ ης Κυβερνήσεως κατά τ ας εν τοις ά ρθροις 100 και 101 του από 10 Μαΐου 1834 αρ χα ιολογικού νόμου περιπτώ σεις τιμω ρείται με φυλάκισιν πέντε μέχρι τριάκοντα ημερών και μ ε χρη μ α τικ ήν ποινήν δραχμών είκοσι πέντε μέχρι πεντακοσίων, Α ι εν τοιαύτ α ς δ ανασκαφαί ς ευρεθείσαι αρχαιότητες δημεύονται και κατατίθενται εις τ ο Ε θ ν ικ όν Μουσείον. Ά ρθρον 4. Α ι διατάξεις τ ων άρθρων 701 και 702 του ποινικού νόμου και του ανωτέρω από 10 Μαΐου 1834 νόμου καταργούνται εφ όσον αντίκεινται εις τ ον παρόντα νόμον». Τ α νομοσχέδια όμως ταύτα, ελλείψει χρόνου, δεν εγένετο δυνατόν να ψηφισθώσιν υπό τ ης Βουλής εις τρίτην ανάγνωσιν, 3. Γραφείον της Γενικής Εφορείας. Ε ν τω Γραφείω της Γενικής Εφορείας εξηκολούθησαν αι υπό του πρώην Γενικού Εφόρου τ ων Αρχαιοτήτων Π. Σταματάκη αρξάμεναι εργασίαι προς εξέτασιν και κατάταξιν των εν τω αρχείω τ ης Εφορείας εγγράφων. Δια τ ης γενομένης δε τα ύτης εργασίας ανευρέθησαν προς τούτοις πολλοί τ ίτλοι ιδιοκτησίας του δημοσίου επ ί κτημάτων εν Αθήναις αρχαιολογικής σημασίας, τ η βοήθεια τ ων οποίων συνετάχθη Κτηματολόγιον περιλαμβάνον εν όλω 63 δημόσια κτήματα. Η γοράσθησαν δ ε και τ α αναγκαία
10 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 έπιπλα και η υτρεπίσθη το γραφείον εφ όσον ήτο δυνατόν. Ενταύθα δε ρητ έον ότι τ α εν τω Γραφείω προ χρόνων κείμενα αρχαία, προτάσει του Γενικού Εφόρου και εγκρίσει του Υπουργού παρεδόθησαν τ η Αρχαιολογική Ε ταιρία τη 28 Ιουλίου ίνα κατατεθώσι προσωρινώς εν ταις συλλογαίς αυτής, μέχρις ου παρασκευασθή κατάλληλος δι αυτ ά χ ώρος εν τω Εθνικώ Μουσείω διότι η επί πλειότερον χρόνον διαμονή των αρχαίων τούτων εν τω γρα- φείω τ ης Εφορείας, εν χ ώρω δηλ. πάντως ακαταλλήλω, εκρίθη άτοπος και επιβλαβής τοις επιθυμούσι να σπουδάσωσιν αυτά. Κ Ε Φ Α Λ Α I O Ν Β. Α ρ χ α ί α ε ισ α χ θ έ ν τ α εις τ ο Ε θ ν ι κ ό ν Μ ο υ σ ε ί ο ν. 1 ) Τεμάχιον στήλης μαρμαρίνης μετ αετώματος, αποκεκρου- σμένης τ ο κάτω μέρος, εν ω ψήφισμα εκ 12 στίχων έχον ούτως:- Έ δ ο ξ ε τ ηι βουληι και τ α ι δη μ ωι επειδή Σφοδρίας Παιωνίου Κιανός αγαθός ανήρ ων διατελεί περί την π όλιν πρόξενον είναι αυτόν και εκγόνους κτλ. κτλ. Έ κειτο εν τω τελωνειακώ καταστήματι Πειραιώς, ένθα παρετήρησεν αυτό ο υπάλληλος τ ης αρχαιολογικής εταιρίας Τσανε- τ άκης, ος και μετέφερεν αυτό εις τ ο Κεντρικόν Μουσείον (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας α ριθ. 1). Στήλη επιτύμβιος μετ επιγραφής : Θεοκρίτη Διοσκουρίδου Μελιτέως θυγατ ήρ Δημοφανου Αλαιεως γυνή. Ε υρέθη εν Αθήναις και εδωρήθη υπό του ιατρού I. Λυμπρίτη. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αρ. 46). 3 ) Ε π ιτ ύμβιον ανάγλυφον μετ αετωματίου, εφ ου υπάρχου- σιν αντίστερνοι Λέων και Σφιγξ. Ε ν τω αναγλύφω εικονίζεται, εν τω μέσω, ανήρ εν ιματίω προς δεξιάν εστραμμένος, δεξιούμενος έτερον προ αυτού όρθιον ιστάμενον άνδρα οπ ίσω δε του εν τω μέσω
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1888 II ίσταται όρθια γυνή εν χιτώνι ποδήρει και ιματίω. Ε πί του υπό τ ο αέτωμα επιστυλίου υπάρχει η επιγραφή: Τιμαριστην Θεοφωντος Λ αμπτρεως Αριστωνυμος Αρισταιου Ιφιστιαδης Αριστομαχος Αριστου Ι φιστιαδης Ευρέθη Εν Αθήναις και απεστάλη εις τ ο Κεντρικόν Μουσείον υπό της Αρχαιολογικής Εταιρίας (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 59). 4 ) Ανάγλυφον Επιτύμβιον (υψ. 0,71 πλ. 0,465) απολήγον εις ταπεινόν αετωμάτιον. Παριστά άνδρα εν ασπίδι, κράνει κορινθιακώ και δόρατι, ορμώντα προς αριστερά. Π ατεί δε επί νεκρού πολεμίου εκτάδην κειμένου. Ο τρόπος της εργασίας είνε ο τ ων- καλουμένων κοιλαναγλύφων. Ά νω η επιγραφή : Α λκιας Φωκευς Ευρέθη Εν Κορινθία και έκειτο εν τω εν Κορίνθω Επαρχείω. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 60. Ί δε και τ ον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 161). 5 ) Επιτύμβιον ανάγλυφον μετ' αετωματίου και επιγραφής: Κωτιον Ε ν αυτώ εικονίζεται γυνή καθημένη επί έδρας προς δεξιάν, δεξιουμ-ένη ετέραν προ αυτής ισταμένην, η έπεται ετ έρα γυνή και μικρός παις. Ευρέθη εν Πειραιεί, ένθα και ηγοράσθη υπό τ ης Αρχαιολογικής Ε ταιρίας (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 137)., 6 ) Επιτύμβιος στήλη μετ Επιγραφής : Μικιων Ηρακλείδο Ευρέθη ένθα και το εν τω προηγουμένω αριθμώ ανάγλυφον (Ευ- ρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 138). 7 ) Ανάγλυφον επ ιτύμβιον χρόνων ρωμαικών. δύο άνδρες ίσστανται όρθιοι κατ ενώπιον ο προς δεξιά φορεί ιμάτιον επ ί χιτώνι, ο έτερος μόνον χιτώνα περιεζωσμένον όπισθεν αυτού ζεύγος βοών, ως φαίνεται. Ε ν τ ω τυμ πάνω του αετώματος άροτρον και κάτωθεν αυτού Επιγραφή:
12 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 * Ε[υκ]αρπος Φιλοξεν[ο]υ Μειλ[η]σιος ) Φιλοξενος) Μειλήσιος Ευρέθη κατά το βορειοδυτικόν άκρον της οδού Πανεπιστήμιου. (Ευρετ. Γεν. Ε φορ. αριθ. 139). 8 ) δύο επιγραφαί του αυτού περιεχομένου. Η πρώτη έχει ούτως: Σω τήρι και κτι στη αυτοκρατ ορι Κ α ισαρι Αδρι= (ανω Ολυμ)πιω ' Η δευτ έρα ούτως ; Σω τηρι και κ τ ιστη αυτοκρατορι Αδριανωι Ολυμπιω Ευρέθησαν εν τοις θεμελίοις της εν οδώ Ε ρμού, παρά την Κα- πνικαρέαν, οικοδομηθείσης στοάς Λιζιέρου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας α ριθ. 144-145). 9 ) Επιτύμβιον ανάγλυφον μετ αετωματίου. Νεανίας, ου απ ό του αριστερού ώμου κρέμαται χλαμύς, ίσταται προς αριστεράν υψών τ ην δεξιάν. Προ αυτού δε ίσταται γυμνός παις φέρων επί του αριστερού ώμου ένδυμα μέγα, o κρατεί αμφοτέραις ταις χερσί. Υπεράνω η επιγραφή: Κ αλλιππος Εργοφιλου Ευρέθη εν Αθήναις και εδωρήθη υπό του Κωνσταντ. Κόκκου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 147). 1 0 ) Επιτυμβίου αναγλύφου τρία τεμάχια. Δύο άνδρες μέχρι του στήθους σωζόμενοι ίστανται αντιμέτωποι, ο προς δεξιάν εν ιματίω πολυπτύχ ω, ο έτερος εν χιτώνι βραχεί. Μεταξύ αυτών παις μικρός σώος τ α λοιπά πλην τ ης άκρας δεξιάς, ην τείνει προς τ ον ιματιοφόρον. Ε π ί του αετώματος η επιγραφή: [Αρ]ιστωνυμος Αριστογενης Δεινιας
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ -1888 13 Ευρέθη εν Αθήναις και εδωρήθη υπό του Κωνσταντ. Κόκκου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 148). 1 1 ) Δεκαοκτώ κιονίσκοι, εφ ων α ι επιγραφαί : α') Β α χχις Μητροθεμιδος Π εργαμηνη Αντικρατου Oιναιου γυνη β ) Ο λυμπιχος Σωφρονος Φλυευς γ ') Ε υημερος Ευηγορου Η ρακλεωτης δ') Β α(χ)χιος Επκρανου ε') Γυκεα Η ρακλεωτις S ) Κ λεαρχ ος ζ ) Α πολλωνιου Ανκυρανος Ευβουλα Φιλλεου γυνη η ) Αγαθοκλης Απολλοδωρου Χολαργευς θ') Ερμων Αντιοχευς ι ) Μοσχ ιων Μοσχου Κεφαληθεν ια ) Διονυσια Χ ρηοτη ιβ') Βερονικη Λ ιβυος ιγ ) Κυρηναι α Λ αις Α λεττια
14 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 ιδ ) ιε ) Λευκιου Ρωμαια Λ εαιν[α] Μητροδωρου Μ ιλησια Α ντιπατρος Κ λ εωνος Ραμνουσιος ιστ') Α μμια ιζ') Ιεροσολυμιτις Ασια Αφροδεισιου Α ντιοχισσα ιη ') Π ροστατηρις Φ αλακρου Ταναγραι α Ευρέθησαν εν Αθήναις και εδωρήθησαν υπό Κωνστ. Κόκκου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 150-168). 1 2 ) Ά γαλμα Απόλλωνος ( ;) φυσικού μεγέθους αρχαϊκής τέχνης, παρεμφερές τ ω γνωστώ Α π όλλωνι εκ Τενέας, τω εν τ η Γλυπτοθήκη του Μονάχου. Σωζόμενον ΰψος 1,30. Ευρέθη εν ταις εν Βοιωτία, εν τ ω Ιερώ του Πτώου Απόλλωνος υπό τ ης Γαλλικής Σχολής ενεργουμέναις ανασκαφαίς. (Ευρετήριον Γεν. Εφορείας αριθ. 173. Ί δε και τ ον υπό του Γεν. Ε φόρου Π. Καββαδία συντασσόμενον Κατάλογον του Εθνικού Κεντρικού Μουσείου αριθ. 10). 1 3 ) Κορμός γυμνού Απόλλωνος αρχαϊκής τέχνης έχων επί εκατέρου των μηρών επιγραφήν, εν μεν τω αριστερώ : Εν δε τ ω δεξιώ : Πυθιας οκροφ[ιευς] και Αισχριον αν[ε]θ[εταν] Φ ι... Π το ι[ει... αργυ]ροτοχςοι Ευρέθη ένθα και το υπ αριθ. 12. Σωζόμενον ύψος 0,80. (Ευρετήριον Γεν. Εφορείας αριθ. 174. Ί δε και τ ον υπό Καββαδία Κατ άλογον του Μουσείου αριθ. 20). 1 4 ) Ανδρική κεφαλή αρχαϊκής τέχνης μεγέθους μάλλον
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TO Υ ΕΤΟΥΣ 1885 15 υπερφυσικού, σπουδ αιοτάτη δια την εργασίαν και τ ο ό-χημα τ ων μορφών αυτής, εξ ων φαίνεται ότι είνε βεβαίως απομίμησις της εν ξύλω εργασίας. Ευρέθη ένθα και τ α υπ αριθ. 10-13. (Ευρετήριον Γεν. Εφορείας αριθ. 175. Ιδε και τον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 15). 1 5 ) Δύο μικρά αγαλμάτια Απόλλωνος χαλκά, αρχαϊκής τέχνης, μετ αναθηματικής επιγραφής. Ευρέθησαν ένθα και τ ο υπ α ριθ. 12. (Ευρετήριον Γεν. Εφορείας αριθ. 177-178). 1 6 ) Κεφαλή Απόλλωνος (;) φυσικού σχεδόν μεγέθους, τ έ- χνης αρχαϊκής. Ευρέθη ένθα και τ ο υπ αριθ. 12 άγαλμα. (Ευρετ ήριον Γενικής Εφορείας αριθ 179. Ιδε και τ ον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 16). 1 7 ) Τ ο κάτω μέρος αρχαϊκωτάτου ξοανομόρφου αγάλματος, εκ λίθου πωρίνου, μεγέθους σχεδόν φυσικού, εν ω η βουστροφηδόν γεγραμμένη επιγραφή : - ον ανεθεκε τοι Από λονι το: Πτοιε»» οτ ος επε.f εσε Ευρέθη ένθα και τ ο υπ αριθ. 12. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αρ. 180. Ιδε και τ ον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 2). 1 8 ) Επιγραφή ευρεθείσα εν τινι οικία παρά τ ην εκκλησίαν τ ης Χρυσοσπηλιωτίσσης έχουσα ούτως : ορο[ς] οικια[ς] φρατερ. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 189). 1 9 ) Αγαλμα Κυβέλης κατασχεθέν υπό τ ινος τελωνοφύλακος εν Πειραιεί. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 189). 2 0 ) Δύο κάτοπτρα χαλκά, ων το εν (διαμ. 0,083) διατηρεί - ται εν καλλίστη καταστάσει και έχει επ ί τ ης ετέρας τ ων επιφανειών αυτού ωραιότατον ανάγλυφον εικονίζον τ ην Ευρώπην επί του ταύρου, και υπό τούτον δελφίνα. Τ ο έτερον είνε τεθραυσμένον εις τεμάχια και σώζεται κατά τ α 2/3 περίπου- έχει δε και τούτο
16 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 κάλλιστον ανάγλυφον εικονίζον Νηρηίδα οχουμέ νην θαλασσίουίππου. Τα κάτοπτρα ταύτα μετά τινων αγγείων τεθραυσμένων ως επι τ ο πλείστον και ουχί αξίων λόγου, ευρέθησαν εν Ε ρετρεία, περί τ ο χωρίον «κάτω Μάμουλα» υπό τινων χωρικών, κατασχεθέντα δε υπό του ανθυπασπιστού κ. Οικονομοπούλου απεστάλησαν εις το υπουργείον τ ων Εκκλησιαστικών παρά του Γ ' Αρχηγείου του στρατού. 21) Επιτύμβιον ανάγλυφον (υψ. 0,42 πλ. 0,47). ναϊδιόσχημον, μετ επιγραφής: Θεοδοτος Ηρακωνος κ α ι η γυνη αυτου Α πω Ζωπυρου Η παράστασις είνε τ ων καλουμ-ένων νεκροδείπνων, ανήρ δηλ. κρατών εν τη δεξιά στέφανον και εν τ η αριστερά ρυτόν κατακέκλιται επί κλίνης. Παρ αυτώ κάθηται γυνή, προ της κλίνης δε κεί ται τράπεζα πλήρης εδεσμάτων. Το ανάγλυφον τούτο προέρ- χεται εκ Βάρνης, όθεν εστάλη εις τ ην κυβέρνησιν ως δώρον παρά του προξένου κ. Α. Παπαδοπούλου, και είνε μεν κοινής ρωμαϊκής τέχνης έργον, άξιον όμως λόγου δια τον τόπον της προελεύσεως αυτού. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 193). Τριάκοντα και πέντε νομισματα, ων τ α μεν είκοσι και εν δίδραχμα Αλεξάνδρου τα δε τρία δίδραχμα Φιλίππου. Ευρέθησαν εν Κυπαρισσία, εν τ η κατασκευαζομέ νη εκεί προκυμαία, και κατετέθησαν εν τ η Γενική Εφορεία παρά του ευρόντος αυτά Αντωνίου Αφεντάκη. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 194). 2 3 ) Αρχαιότατον τ ην τ έχνην χαλκούν αγαλμάτιον ανδρός φέροντος φρυγικόν πίλον, έχοντος τους πόδας συγκεκολλημένους και τ ας χείρας τ ην μεν προς τ α άνω τ ην δε προς τ α κάτω τεταμέ νην, και μαρμάρινη κεφαλή νεανίου ρωμαϊκής τέχνης και μεγ έθους μικροτ έρου του ημίσεος φυσικού. Ταύτα ευρέθησαν παρά τους Δελφούς, εν τη κατασκευαζομένη δημοσία οδώ, και κατα- τεθέντα εν τη εκεί Αρχαιολογική Συλλογή εστάλησαν, διαταγή του Υπουργείου, εις τ η ν Γενικήν Εφορείαν. Ανάγλυφον (υψ. 0,40 πλ. 0,18) τέχνης τ ων καλών ελ-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOY ETOYΣ 1885 17 ληνικών χρόνων, εν ω εικονίζεται γυμνός νεανίας φέρων διάδημα περί την κόμην και περιβάλλων δια της αριστεράς και οιονεί επερειδόμενος επί περιφερούς τ ινος όγκου. Είνε γωνιακόν τεμάχιον ζωοφόρου οικοδομήματος τ ινος και ευρέθη εν τ η υπό τ ην αρκτικήν πλευράν της Ακροπόλεως οικία τ ων κληρονόμων Βαρύκα. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθμός 214). 2 5 ) Επιγραφή χρησιμεύουσα ως ορόσημον, Ορος χω ριο... και οικια ς... κτλ. και ελλειψοειδή ς βάσις αγάλματος. Ευρέθησαν εν τω εν Πατησίοις ιερώ ναώ του Ο σίου Λουκά και προσηνέχθησαν τ η Γενική Εφορεία υπό τ ων επιτρόπων του ναού. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 198 199). 2 6 ) Βάθρον μετ επιγραφής: Σωτηρι και κτι στη αυτοκρα τορι Αδριανω) Ολυμπιω Εδωρήθη υπό Μαγδαληνής χήρας Δημητρίου Γελέκη (Ευρετ ήριον Γενικής Εφορείας αριθμός 222). Επιτύμβιος κιονίσκος, εν ω επιγραφή:, Φιλαγρος Α ντιοχου Φαληρευς Ευρέθη εν Αθήναις, αντικρύ της κατοικίας Θ. Δεληγιάννη. Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθμός 227). Επιτύμβιος κιονίσκος εν ω επιγραφή: Ποσιδεα Ποσειδωνιου εκ Μελιτεων Δ ιογενου Χ α λκιδικου γυνη Ευρέθη ένθα και ο υπ αριθμόν 27. (Ευρετήριον Γενικής Εφο ρείας αριθμός 228).
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1888 Ευρέθη εν οδώ Σοφοκλέους, απέναντι του γραφείου τ ης «Ε φημερίδος». (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 232). 3 3 ) Επιτύμβιος κιονίσκος, εν ω επιγραφή : Σ υμφορον Σ ω τηριχου Μιλησια Ισ ιγενου Παιανιεως γυνη ' ν ' Ευρέθη ένθα και το υπ αριθμόν 32 βάθρον. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 234)., 3 4 ) Βάθρον (υψ. 0,94 πλ. 0,42 παχ. 0,42) εν ω : Α χ ιλ λ εως παις Στωικος 1 Θεοξενος Πατρευς Α Λ Λ Α Γ Λ Ν # κειται, νεος Ευρέθη εν οδώ Κολοκοτρώνη, εν τ η οικία Δημητρίου Μπόρσα, υφ ου και εδωρήθη. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ.,235). 3 5 5 ) Κεφαλή γυναικεία, μεγέθους ολίγον τι μικροτέρου του φυσικού, και τεμάχιον αναγλύφου, (υψ. 0,17) εν ω γυναικεία μορφή (ελλείπουσιν η κεφαλή οι πόδες και η αριστερά χειρ) ενδεδυμένη ποδήρη χιτώνα κρατούσα διά τ ης δεξιάς ετέραν μορφήν, ης σώζεται μόνον η αριστερά χειρ. Αμφότερα είνε τέχνης κοινής έργα και ευρέθησαν, εν έτει 1880, εν οδώ Καλαμιώτου, εν τ η οικία τ ων αδελφών Μενιδιάτου, υφ ων και εδωρήθησαν. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 237 238). 3 6 ) Κορμός αγάλματος παιδός ύψους 60 εκατοστών περίπου. Ευρέθη εν Μεγάροις, εν τ η οικία του Ιω άννου Μαστρανδρίκου και κατασχεθέν υπό του δημάρχου εστάλη εις τ ην Γενικήν Εφορείαν. Προς αποφυγήν δε δικαστικών αγώνων εστάλη τ ο άγαλμα υπό τ ης Εφορείας εις τ ην Αρχαιολογικήν Εταιρίαν, ήτις ηγ όρασεν αυτό παρά του ιδιοκτήτου αντί δραχμών 100 και ούτω,κατεθη-
20 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 κεν εν τ η Συλλογή αυτ ής. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 230α ). 3 7 ) Εννέα άξια λόγου πήλινα αγαλμάτια ευρεθέντα εν Τανάγρα εν ταις υπό Δ. Γιαγιά ενεργηθείσαις ανασκαφαίς, ων πέντε γυναικεία, ιστάμενα όρθια, και εν καθήμενον, κάλλιστον την μορφήν, έχον την αυτήν στάσιν, ιματισμόν και διάθεσιν, ην είχεν η γνωστή Τύχη του Ε υτυχίδου εν Αντιοχεία. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 231). 3 8 ) Τ α εν τω Μουσείω Τεγέας (Πιαλί) κείμενα λέιψανα εκ των εν τοι ς αετώμασι του ναού της Αλέας Αθηνάς αγαλμάτων, ή τοι αι δύο εκείναι γνωσταί κεφαλαί πολεμιστών και η κεφαλή του κάπρου. Τούτοις προσετέθη και η παρά τω ευρέτη Κοτσαρίδη υπάρχουσα ημίσεια κεφαλή, ώστε και αι δύο κεφαλαί είνε ήδη πλήρεις. Τ α αρχαία ταύτα είνε δημοσιευμένα εν M ittheilungen κτλ. τόμος ς '. σ. 393 π ίναξ 14 και 15. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 232α. Ίδε και τ ον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου 67 69 ). 3 9 ) Γυναικεία κεφαλή φυσικού μεγέθους και καλλίστης τ έ- χνης, ευρεθεί σα εν Λέρνη και κατατεθείσα προσωρινώς εν τω Μουσείω Ά ργους- είνε δημοσιευμένη εν Mittheilungen κτλ. τομ. Η ', π ιν. 10). (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθμός 233.. Ίδε και τον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 105). -410) Επιτύμβιος κιονίσκος, εν ω επιγραφή : Σκαμανδρος Σ α ραπιωνος Ευρέθη παρά την οδόν Πατησίων, εν οδώ Καποδιστρίου, απέναντι οικίας Ι σχομάχου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 234α ). 4 1 ) Κιονίσκος επιτύμβιος μετ επιγραφής : Κ αδμος Φ ιλοστρατου Πτολεμαιευς Ευρέθη όπισθεν τοι Βαρβακείου, εν οικοπέδω Γεωργίου Σ ταύ- ρου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 2 35α ).
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 21 4 2 ) Επιτύμβιος κιονίσκος μετ επιγραφής : Π λουταχη (Φ)ιλινου Μιλησια Η εν τω β' στίχω συμπλήρωσις εγένετο κατά την εν αριθμώ 44 επιγραφήν. Ευρέθη ένθα και ο υπ αριθμόν 40 (Ευρετ. Γενικης Εφορείας αριθμός 236α ). 4 3 ) Επιτύμβιος κιονίσκος μετ επιγραφής: Θεοφιλη Διοκλεους εκ Κ ηδων θυγατηρ Α σκληπιαδου Ευρέθη προς νότον του λόφου της Πνυκός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 237α ). 4 4 ) Επιτύμβιος κιονίσκος μετ επιγραφής : Π λουταρχη Φ ιλ ινου Μιλησια Ευρέθη κατά τ ην Ν έαν Αγοράν, κατασκευαζομένης υπονόμου( εν τ η προς δυσμάς αυτής οδώ. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 238α-). 1 4 5 ). Επιτύμβιος κιονίσκος μ ετ επιγραφής: Ανθεμα Προκλεους. Πτελεασιου θυγατηρ Διονυσιου Αχερδουσιου γυ[νη] Ευρέθη εν τοις θεμελίοις τ ης εν οδώ Αμαλίας οικίας Στεφάνου Δραγούμη, υφ ου και εδωρήθη τω Μουσείω. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 240). 4 6 ) Κορμός αγάλματος Απόλλωνος (;) φυσικού μεγέθους, και τέχνης αρχαϊκής. Τύπος γνωστός του εκ Τενέας Απόλλωνος.
22 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 Ευρέθη εν ται ς υπό της Γαλλικής Σχολής ενεργουμέναις ανασκαφαί ς εν τω εν Βοιωτία ιερώ του Πτώου Απόλλωνος. Σωζόμενον ύψος 0,84. (Ευρετήριον. Γενικής Εφορείας αριθ. 242. Ί δ ε και τον υπό Καββαδία Κατάλογον του Μουσείου αριθ. 1 1). 4 7 ) Κορμός μικρού αγάλματος Απόλλωνος, αρχαϊκής τ έ- χνης. Ευρέθη ένθα και ο υπ' αριθμόν 46. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθμός 243). κεφαλή εκ πωρίνου λίθου, έχουσα μέγεθος φυσικόν και εικονίζουσα γέροντα πωγωνοφόρον, ουχί θεόν ή ήρωα αλλά θνη- τ όν τινα. Τέχνη μεταγενεστέρα. (Ευρέθη ένθα και 6 υπ αριθμόν 46 Κορμός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ 244). Χαλκούν αγαλμάτιον Απόλλωνος (υψ. 0,12) αρχαϊκής τέχνης, σωζόμενον μέχρι τ ων σφυρών και κάλλιστα διατηρούμε- νον. Ε ν αυτώ εικονίζεται ο θεός γυμνός, ιστάμενος όρθιος και κρατών τ ο πάλαι πράγμα τι εν τη δεξιά και αριστερά (βέλος και τ ό- ξον ;). Ευρέθη ένθα και ο υπ αριθμόν 46 Κορμός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 245). 5 0 ) Χαλκή λαβή κατόπτρου παριστώσα γυμνόν άνδρα (υψ. 0,20), όστις εκράτει δια τ ων ανατεταμένων χειρών τ ο κάτοπτρον. Τέχνη αρχαϊκή διατήρησις καλλίστη. Ευρέθη ένθα και ο ανωτέρω υπ αριθμόν 46 Κορμός. Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 246). 51) δύο χαλκαί λαβαί μεγάλου λέβητος, παριστώσαι κάλλιστα διατηρουμένας Αρπυίας, αναπεπταμένας εχούσας τ ας π τέ- ρυγας. Μ. 0,16 και 0,12. ευρέθησαν ένθα και ο ανωτέρω υπ αριθμόν 46 Κορμός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 247). 5 2 ) Τρει ς χαλκοί λέοντες (μ. 0,16. 0,11. 0,09) καλλίστης αρχαϊκής τέχνης και κάλλιστα διατηρούμενοι. Ευρέθησαν ένθα και ο ανωτέρω υπ αριθμόν 46 Κορμός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορεία ς αριθ. 248). 5 3 ) Μικρός χαλκούς πολεμιστής (υψ. 0,10) αρχαϊκής τέχνης, ιστάμενος όρθιος, φέρων περικεφαλαίαν και κνημί δας, και κρατών εν τη αριστερά ασπίδα, εν ω δια τη ς δεξιάς εκράτει δόρυ. Ευρέθη ένθα και ο ανωτέρω υπ αριθμόν 46 Κορμός. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 249).
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1888 28 5 4 ) Χαλκούς ενεπίγραφος λίθος, βάθρα χαλκών αγαλματίων ενεπίγραφα, και άλλα ήττονος λόγου αρχαία ευρεθέντα άπαντα εν ταις ανωτέρω, υπ αριθμόν 46, ανασκαφαίς. 5 5 ) Κεφαλή πωγωνοφόρος μεγέθους μικρόν τι υπερφυσικού, ης τ ο πρόσωπον εντελώς σχεδόν αποκεκρουσμένον. Ευρέθη παρά την Εκκλησίαν της Υ παπαντής, απέναντι τη ς οικίας Π. Δράκαρη. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 251). 5 6 ) Ανάγλυφον μικρόν (οψ. 0,23 πλ. 0,13 παχ. 0,03. 0,05), εν ω γυμνός κατ ενώπιον εικονισμένος Ηρακλής, κρατών εν μεν τη αριστερά ρόπαλον, εφ ου λεοντή μετ ηνωρθωμένης της ουράς, εν δε τ η δεξιά στρογγύλ ον τι πράγμα. Ευρέθη εν Καστο- ρία τ ης Μακεδονίας και εδωρήθη τω Μουσείω υπό Βασιλείου Ναούμ Ω ρολογοπούλου. (Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 252). Κ Ε Φ Α Λ Α I O Ν Γ'. Α ν α σ κ α φ α ί κ α ι ε υ ρ ή μ α τ α. 1) Ανασκαφαί εν Ε πιδαύρω. Κ ατά τ ας αρχάς του έτους 1885 ενηργούντο δαπάναις της Αρχαιολογικής Εταιρίας ανασκαφαί το ε' ήδη έτος, εν τω εν Ε πιδαυρία ιερώ του Ασκληπιού υπό του τ έως εφόρου Π. Καββα- δία, ούτινος μετακληθέντος κατά μήνα Μάιον εις Αθήνας, ινα αναλάβη την διεύθυνσιν τ ης Γενικής Εφορείας (ιδ. σ. 2) διεκόπησαν αυταί. Κύριον εύρημα των εργασιών τούτων είνε η εν Α ρχαιολογική Ε φημερίδι (1886 σ. 145 αριθ. 103) δημοσιευθείσα μεγάλη επιγραφή, εν η αναγράφονται αι δαπάναι τ ης οικοδομής του ναού του Α σκληπιού. 2) Ανασκαφαί εν τη Ακροπόλει. Πλην τ ων από τ ων πρώτων μετά τ ην απελευθέρωσιν τ ης Ε λ - λ άδος γενομένων εν τ η Ακροπόλει τήδε κακεί σε σκαφικών εργα- σιών και ερευνών, ανασκαφαί εγ ένοντο κυρίως, δαπάναις τ ης Α ρ-
24 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 χαιολογικής Ε ταιρίας, εν έτει 1882 προς ανατολάς του Παρθενώνος, υπό την διεύθυνσιν του τέως Γενικού εφόρου Π. Ευστρατιάδου και εν έτει 1884 βορειοανατολικώς τ ων Προπυλαίων υπό την διεύθυνσιν του Σταματάκη. Α λλ εν ουδεμιά τ ων περιπτώ- σεων τούτων εξετάθησαν αι έρευναι μέχρι του βράχου της Ακρο- π όλεως, αλλ επροχώρησαν μόνον μέχρι βάθους τ ινος, μέχρι ση- μείου δηλ. υπό τ ο οποίον επιστεύετο ότι δεν θα υπήρχον ευρήματα αυτ ό τούτο εγένετο και εν αποπειρατηρίοις σκαφαί ς ενεργηθείσαις υπό της ενταύθα Γαλλικής Σχολής, βορειοδυτικώς του Ερεχθείου. Α ποφασίσαντος και π άλιν του Συμβουλίου της Αρχαιολογι- κής Εταιρίας τ η εισηγήσει του εκ τ ων μελών αυτού κ. Στ. Δραγούμη, να θέση εις τ ην διάθεσιν της Γενι-κης Εφορείας τ ο αναγκαί ον χρηματικόν ποσόν προς ανασκαφήν τ ης όλης Ακροπόλεως, ή ρξαμην τ ων εργασιών τούτων τη 11 Νοεμβρίου. Ε πιθυμών δε ινα συστηματικώς προβαίνωσιν αι ανασκαφαί αυταί και αι σχετιζόμεναι προς αυτάς λοιπαί εργασίαι εθέμην εμαυτώ τ άδε οις γνώμονα: α ) αι ανασκαφαί δέον τα προβαίνωσι μέχρις αυτής της επιφανείας του βράχου β ) αφ' ου αποκαλυφθή και σχεδιασθή ή φωτογραφηθή ο βράχος, δέον να γίνηται, επίχωσις του ανασκαφέντος μ έρους ριπτομένων αύθις επ αυτού χωμάτων κατά τοιούτον τρόπον, ώστε δια της επιχώσεως ταύτης να κατασκευάζηται το έδαφος της Α κ ροπό- λ εως, όσον ένεστι τοιούτον, οίον ήτο κατά την ε' εκατονταετηρίδα γ') να εξετασθώσιν οι επί της Α κ ροπόλεως εν σωροίς τήδε κακείσε κείμενοι λ ίθοι, και οι μεν εντελώς άχρηστοι να ταφώσιν υπό το έδαφος, να χρησιμεύωσι δηλ. εις τας γινομένας επιχώσεις, οι δε αξίαν τινά οπωσδήποτε έχοντες να τοποθετηθώσι καταλλήλως έτι δε να εξευρεθώσιν oι λ ίθοι οι ανήκοντες εις τα διάφορα οικοδομήματα, οίον εις το Ερέχθειον, τον Παρθενώνα, τα Προπύλαια κτλ. και να τοποθετηθώσι πλησίον των οικοδομημάτων τούτων, να απομακρυνθώσι δε αφ εκάστου αυτών, όσοι δεν ανήκουσιν εις αυτό. Ε πειδή δε διά τ ας τεχνικάς εργασίας και ιδίως δια τ ην σύντα- ξιν των σχεδιασμάτων είχον ανάγκην συνεργασίας αρχιτέκτονος, εγκρίναντος του Υπουργείου, απετάθην εις τον Γουλιέλμον Δαίρφελδ,
\ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 2 5 όστις προθύμως απεδέξατο την συνεργασίαν ταύτην, αγόμενος βε- βαίως υπό της επιθυμίας του να συμβάληται και αυτός εις την επ ιτέλεσιν έργου τοσούτον σπουδαίου. Βραδύτερον, απελθόντος του Δαίρφελδ εις Βερολίνον, προσελήφθη ως Αρχιτέκτων 6 Γ. Καβερώ. υ π ό τοιούτους όρους ή ρξαντο αι ανασκαφαί παρά το βόρειον τείχος της Ακροπόλεως, ουχί εις μεγάλην απ όστασιν από τ ων Προπυλαίων, την αυτήν ακολουθούσαι μέχρι τέλους του έτους διεύ- θυνσιν, ήτοι τ ην προς τ ο Ερέχθειον. Αποτέλεσμα δ αυτών ήτο κατά τ ο βραχύ μέχρι τέλους του έτους διάστημα, η αποκάλυψις διαφόρων τειχίων κατά τ ον κυκλώπειον τρόπον τ ων εν Τίρυνθα και εν Μυκήναις κατασκευασμένων, άτινα βεβαίως είνε λέιψανα οικημάτων τ ων κατά τους πελασγικούς χρόνους κατοικούντων την Ακροπολιν. Ευρήματα δε εγένοντο πολλά σχετικώς, ιδίως χαλκά και πήλινα. Περί τούτων έγραψα εν Α ρχα ιολογική Εφημερίδι (1886 σ. 73) τ άδε:» Αμα τη ενάρξει τ ων εργασιών, αφ ου οι σκαφείς προέβησαν εις βάθος ενός περίπου μέτρου υπό τ ο σημερινόν έδαφος, απεκαλύφθη στρώμα αρχαίου μεταγενεστέρου οικοδομήματος, εξ οπτών πλίνθων και ασβέστου συγκείμενον. Υ π ό τ ο στρώμα δε τούτο, εις βάθος ενός περίπου μέτρου, εγ ίνοντο καθ εκάστην σχεδόν ευρήματα αρχαϊκής άπαντα τέχνης, οίον χαλκά και πήλινα ειδώλια τεμάχια αγγείων, επιγραφών κτλ. Τ ων ευρημάτων τούτων αξιο- λογώτερα είναι α) γυναικείον χαλκούν αγαλμάτιον (υψ. 0,18), όλοις σώον, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα, ου ανέχει τ ο κράσπεδον δια της αριστεράς χειρός, και έχον την δεξιάν προτεταμένην από του αγκώνος, δι ης θα εκράτει π ρ ά γ μ α τι. β) Τεμάχια πήλινων κεχρωματισμένων ανάγλυφων και γ) πολλα πήλινα, κεχρωματισμένα και ταύτα, ειδώλια, παριστώντα γυναίκα φέρουσαν,πόλον επί τ ης κεφαλής και καθημένην επί θρόνου έχοντα δηλ. τ ον γνωστόν εκείνον τύπον, ον αποδίδουσι τινες εις τ ο εν Ακροπόλει ξόανον τ ης Αθηνάς. Σπουδαιότατον όμως δια τ ην ιστορίαν τ ης Γραφικής εύρημα είναι γραπτός π ίναξ εξ οπτής γ ης, έχων πλάτος 0,52, σωζόμενον ύψος 0,39 και πάχος 0,06. Εν αυτώ εικονίζεται οπλίτης φέρων πανοπλίαν και έχων στάσιν ορμώντος και οιονεί επί-
26 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 τιθεμένου κατά πολεμίου, και τ α σκέλη διεστηκό τα. Σώζεται δε εν αυτώ και επιγραφή αρχαϊκή : καλός : και γράμματα τινα εκ του κυρίου ονόματος του εικονιζομένου. Δεν απετέλει δε μέρος όλου τινες, αλλ είναι αυτοτελής, διότι έχει γεγραμμένας διπλάς ταινίας, αποτελούσας τετραγωνικόν περιθώριον εν ω περικλείεται η μορφή. Επίσης σπουδαίον διά την ιστορίαν της Πλαστικής είναι εύρημα ανάγον ημάς εις τους προελληνικούς αυτής χρόνους. Εις βά- θος δηλ. δύο ήμισυ μέτρων υπό τ ο σημερόν έδαφος, υπό στρώμα εκ λατύπης πωρίνου οικοδομήματος, εν ω ευρέθησαν πολλά χαλκά και πήλινα πράγματα, ευρέθη ανθρωπ ίνη φυσικού μεγέθους κε- φαλή, επί πωρίνου μαλακού λίθου κεχαραγρέ νη, έχουσα π ώγωνα και πλαστικώς δεδηλωμένον μύστακα, και διατηρούσα εισέτι ικανά ίχνη χρωματισμού. Κατα τ ην όλην μορφήν ομοιάζει εν γ έ- νει ταις εν Μυκήναις ευρεθείσας π ροσωπίσιν, έχει όμως τ ο περίγραμμα πολύ περισσότερον ατελές και βάρβαρον, τοιούτον, οίον εδύνατο να χαράξη ανθρωπίνη χειρ μόνον εν τ η νηπιωδεστάτη εποχή τ ης τέχνης». Αι εργασίαι δεν προυχ ώρησαν επί πολύ, καθ όσον μόνον 8 άνδρες ειργάζοντο καθ εκάστην. Π. ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ. 3) Ανασκαφαί παρά τον Άρειον Πάγον. Υπ ό τ ης Γενικής Εφορείας, δαπάναις του Υπουργείου των Εκκλησιαστικών, ενηργήθη κατά μήνα Ιούλιον μικρά ανασκαφή παρά τ ον βράχον του Αρείου Πάγου προς αποκά λυψιν του δαπέ- δου του εκεί κατερειπωμένου ναού, του κατά τ ην παράδοσιν ναου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου. Δια της εργασίας ταύτης απεκαλύ- φθη ολόκληρον τ ο έδαφος του ναού και ευρέθησαν τεμάχιον ελληνικού αναγλύφου, εν ω ο άκρος πους ανδρός και κορμός στήλης (;), βυζαντινόν κιονόκρανον και τρία ιωνικά κιονόκρανα, ων τ α δύο προέρχονται ες οικοδομήματος τ ων καλών ελληνικών χρόνων. Τ α κιονόκρανα ταύτα ήσαν εντετειχισμένα εν τω τοίχω του ναού.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 27 Απεκαλύφθησαν δε και πολλοί χριστιανικοί τ άφοι πλήρεις οστών, εν οις ουδέν έτερον ευρέθη ειμή τεμάχια υελίνων κεχρωματισμένων αγγείων. -Προέβη δε η ανασκαφή και πέραν της εισόδου του ναού, ένθα απεκαλύφθη μέρος αρχαίου ελληνικού τοίχου, όστις αποτελεί βεβαίως συνέχειαν του τοίχου εκείνου, ούτινος σώζονται λεί- ψανα υπέρ την προς βορράν του ναου κατωφέρειαν. Το αρχαί ον τούτο οικοδόμημα θέλει ανασκαφή ολόκληρον εν καιρώ ευθέτω. 4). Δ ιάφοροι ανασκαφαί εν Αθήναις. Κ ατά μήνα Αύγουστον εγένοντο υπό της Γενικής Εφορείας σκαφικαί εργασίαι εν τη υπό την αρκτικήν πλευραν της Ακροπ ολεως οικία τ ων κληρονόμων Βαρύκα. Ε ν ταις εργασίαις ταύταις ευρέθη τ ο εν σελ. 16 υπ αριθ. 24 ανάγλυφον και πολλα ετέρα τεμάχια, γλυπτικά τε και επιγραφικά, ανερχόμενα εν ολώ εις δεκατέσσερα τ ον αριθμόν. ( Ευρετήριον Γενικής Εφορείας αριθ. 201-214). Τα ευρηματα ταύτα δωρηθέντα υπό του Εθνικού Πανεπιστήμιου, εις ου την κυριότητα περιήλθε δια διαθήκης η μνημονευθει σα, οικία, κατετέθησαν εν τφ Μουσείω. Έ τεραι ανασκαφαί εγένοντο κατά τ ον αυτόν μήνα εν τη θέσει «Χαμοστερνες, εν κτήματι της Ε λ ισ ά β ε τ χήρας Δ. Τσίγκρη. Δια των ανασκαφών τούτων απεκαλύφθησαν πολλοί τάφοι ευρή- ματα όμως εγένοντο ολίγα και ανάξια λόγου. Κατά μήνα δε Ιούλιον ενηργήθη ανασκαφή τάφων υπό του I. Πασαλή άδεια του Υπουργείου, εν τινι ιδιωτικώ αγρώ κειμένω κατά τ α δημοτικά σφαγεία. Ε ν τη εργασία ταύτη απεκαλύφθησαν αρκετοί τάφοι, ευρηματα όμως εγένοντο πολύ ολίγα και ανάξια λόγου. ΐ ι ) Ανασκαφαί εν Π τωώ Βοιωτίας. Υ π ό της ενταύθα Γαλλικής Σχολής ενηργήθησαν ανασκαφαί. δια του εκ των εταιρών αυτηςκ.holleaux, επιστατούντος του Ε π. Κορομάντσου, εν Πτωώ της Βοιωτίας προς αποκάλυψιν του ιερού.
28 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 του Πτώου Απόλλωνος. Ε ν παις ανασκαφαίς ταύταις ευρέθησαν τ α εν β-ελ. 14 υπ αριθ. 12 17 γλυπτά, εγένοντο δε και αλλά ευρήματα, άτινα ήττονος λίγου άξια όντα δεν εκομίσθησαν ενταύ-θα, αλλά μετηνέχθησαν εις την πλησίον του χ ωρου τ ων ανασκα-φών κείμενην Ιεράν Μόνην τ ης Πελαγίας και κατατεθέντα εν καταλλήλω δωματιώ παρεδόθησαν δια διπλού πρωτόκολλου εις τ ον ηγούμενον τ ης Μόνης, οστις διωρίσθη υπό του Υπουργείου επιτηρητής τ ης Συλλογής ταύτης. Απεκαλύφθη δε και ολόκληρος ο ναός του Απόλλωνος, ναός δωρικός περίπτερος άνευ οπισθόδομου. Αι εργασίαι διεκόπησαν κατά μήνα Ιούνιον και επανελήφθη- σαν κατά μήνα Οκτώβριον υπό την εποπτείαν του εφόρου Β. Σ τάη. Ε ν τ η δεύτερα ταύτη περιόδω ευρέθησαν τ α εν σελ. 21.αριθ. 46-54 ευρηματα. 6 ) ανασκαφαί εν Δήλω. Υ πό τ ης αυτής Γαλλικής σχολής επανελήφθησαν αι εν Δήλω προ πολλών ετών ενεργουμέναι ανασκαφαί. Αι εργασίαι αυταί διήρκεσαν δύο μόνον μήνας, Ιούλιον και Αύγουστον εγένοντο δε υπό την διεύθυνσιν του καθηγητού κ. Th. Hom olle, επαπτεύοντος του εφόρου Β. Λεονάρδου και του εφόρου τ ης εν Σύρω Συλλο-γής Α. Βλαστού. Ε ν αυταίς απεκαλύφθη άγνωστος ναός δωρικού ρυθμού και ευρέθησαν α ) Μεγά αναθηματικόν ανάγλυφον, εν ω τρεις αποκεκρουσμέναι, μορφαί β ) επιγραφή αγωνιστική εν η πολλά ονόματα δραματικών ποιητών γ ) ψηφίσματα στεφανω- τικά, δ ) ταμιακαί καταγραφαί, ων τ ο περιεχόμενον είνε κατάλο-γος αναθημάτων, λογαριασμός επισκευών μισθώσεων, ενοικίων κ τλ. ε) δέκα περίπου κοινοί αμ-φορεί ς, μικρά αγαλμάτια και τινά νομίσματα, ων εν αργυρούν έχον κεφαλήν Απόλλωνος και γλαύκα- Ϛ ) αρχαϊκόν ακέφαλον άγαλμα Απόλλωνος παρεμφερές τοις εν Τενέα, εν Ορχομενώ, εν Θήρα και αλλαχού τ ης Ε λ λ ά- δος ευρεθεί σι ζ ) κεφαλή Διονύσου ( ; ) κάλλιστα διατηρουμένη η ) τριγωνικόν βάθρον έχον εν τ η μια τ ων γωνιών ανάγλυφον κεφαλήν κριού και εν τ η ετέρα κεφαλήν Μεδούσης σώζεται δε
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 29 εν αυτώ και αρχαϊκή βουστροφηδόν γεγραμμένη επιγραφή δηλούσα τ ον ποιήσαντα Ν άξιον τεχνίτην ε π ί τη ς άνω δ' επιφα- νείας σώζονται και οι δι ολοκλήρων τ ων πελμάτων επί του εδάφους στηριζόμενοι πόδες του αγάλματος. Απαντα δε τ α κατά τ ο έτος τούτο γενόμενα ευρήματα περι- συνήχθησαν εις τ ο εν Δήλω Φυλακείον υπό του επιτηρούντος τελευταί ον τ ας ανασκαφάς Α. Βλαστού και κατεγράφησαν υπ αυ- τού εν καταλόγω. Μόνον η κεφαλή Διονύσου (;) εκομίσθη ενταύθα. (Ίδε σελ. 18 αριθ. 3 1). 7 ) Α νασκαφαί εν Τανάγρα. Υ π ό την εποπτείαν του Ε π. Κορομάντσου ενηργήθησαν ανασκαφαί τάφων εν Τανάγρα, αδεία του Υπουργείου, υπό Δ. Γιαγ ιά. Εν ταύταις ευρέθησαν είκοσι και οκτώ ενεπίγραφοι κιονίσκοι και πολλά πήλινα ειδώλια, ων τ α σπουδαιότερα εννέα τ ον αριθμόν, κατετέθησαν εν τω Εθνικώ Μουσείω. (Ίδε σ. 20 αριθ.37). Τ α λοιπά ή ττονος λόγου άξια όντα, κατελείφθησαν τω ιδίαις δαπ άναις ενεργήσαντι τ ας ανασκαφάς. 8 ) Α νασκαφαί εν Ε ρετρεία. Εις πους Δ. Μπέλλον και Νοστράκην εδόθη παρά του Υπουργείου άδεια να ενεργήσωσιν ανασκαφάς εν ιδιωτικοίς κτήμασιν εν Ερετρεία υπό τ ην εποπτείαν του εφόρου Χ. Τσούντα. Αι ανασκαφαί αυταί ήρξαντο τ η 14 Νοεμβρίου ήνεγκον δε εις φως α ) λήκυθον των παιδικών έχουσαν τ έσσαρας μορφάς ερυθράς β ) κα- λαθίσκον πλεκτόν εκ φυτών περιέχοντα χαλκούν κοινόν κάτοπτρον, πυξίδα ξύλινην και κ τέναν γ ) κάτοπτρον χαλκούν δύο έχον π ώματα, εφ εκατέρου τ ων οποίων ήτο προσκεκολλημένος δίσκος. «Ο μεν εξ αυτών έχει παράστασιν ανάγλυπτον δι εμπαιστικού τρόπου εκ δύο μορφών, της μεν ανδρικής κρατούσης θύρσον, τ ης δε γυναικείας, οπίσω της οποίας υπάρχει άλλος θύρσος α να- κεκλιμένος προς βράχον αι μορφαί αύται ασπάζονται αλλήλας
30 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 ερωτικώς. O έτερος δίσκος έχει ανάγλυπτον παράστασιν επίσης εκ δύο μορφών, ων η μία, ίσως πτερωτή και γυναικεία, βαστάζει τ ην ετέραν, ούσαν νεανικήν, ε π ί τ ων γονάτων». Διάμετρος του κατόπτρου 0,182, τ ων πωμάτων 0,145 και τ ων εχόντων τ ας π α - ραστάσεις δίσκων 0,09. Ε ν ταις αυταί ς ανασκαφαίς ευρέθησαν έτι φύλλα χρυσού υπέρ τα τεσσαράκοντα, μικρός σωλήν (μ. 0,03), επίσης χρυσούς, εκ τ ινος κοσμήματος, τ έσσαρες οινοχόαι πήλιναι (υψ. 0,13 και 0,09) μελαναί μετά μορφών λευκών τ ο πλεί στον και μαρμά ρινος λέων έχων μήκος 1, 10, τέχνης μετρίας, ελλιπής τους πόδας και τ η ν ουράν. [ Εξ αναφορών του εφόρου Χ. Τσούντα]. 9 ) Δ ιάφορα ευρήματα. 1 Κατασκευαζομένης δημοσίας οδού εξ Α μφίσσης εις Α ράχωβαν, ανεκαλύφθησαν παρά τους Δελφούς αρχαίοι τάφοι, οί τινες εσυλήθησαν υπό τ ων εγχωρίων. Κατά διαταγήν του Υπουργείου μετέβη εκείσε ο γυμνασιάρχης Αμφίσσης, ίνα ενεργήση κατάσχεσιν τ ων ευρημάτων και κατέσχεν όντως τινά, α παρέδωκε τω εν Δελφοί ς φύλακι, α λλ όλως ασήμαντα. Παρά τ ην Χ α λκίδα, εν κατασκευαζομένη δημοσία οδώ, ευρέθη τριγωνικόν βάθρον αγάλματος, εν ω σώζεται αρχαϊκή βουστροφηδόν γεγραμμένη αναθηματική επιγραφή. Ε π ί τ ης οδού δε τ ης μεταξύ Χαλκίδος και Ξηροχωρίου ευρέθη υπό χωρικών ακέφαλον ά- γαλμα γυναικος φυσικού μεγέθους ρωμαικών χρόνων, όπερ οι ευρόντες έθραυσαν εις δύο τεμάχια ελπίζοντες, ότι ενεκρύπτετο εν αυτώ θησαυρός(!). Ε ν τ ω αυτώ χωρίω ευρέθη και επιτυμβία ( ;) μαρμαρίνη π λαξ, έχουσα άνω μεν δυσανάγνωστον επιγραφήν, ως αναφέρει εν εκθέσει του ο γυμνασιάρχης Χαλκίδος, εν τω μέσω δε Κ λεόνικος Φειδίου. Απαντα τ α ευρήματα ταύτα εκομί σθησαν εις Χαλκίδα και παρεδόθησαν τω δημάρχω. Παρά την αρχαίαν Μαντινείαν ανεκαλύφθη εν κατασκευαζομένη δημοσία οδώ αρχαίος τάφος, εκ μεγάλων μαρμαρίνων πλα- κών αποτελούμενος, όστις εσυλή θη υπό του εργολάβου και τ ων
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 31 εργατών. Ε νεργηθείσης κατασχέσεως εν τ η οικία τούτων ευρέθη μόνον χαλκούν ενώτιον όλως άχρηστον, όπερ απεστάλη εις το Υπουργείον. Εχει δε ο τάφος ούτος και εις τ ας τέσσαρας αυτού πλευράς επιγραφάς, ων εστάλη μεν εις τ ο Υπουργείον αντίγραφον, αλλά τοιούτον, ώστε δεν δύναται τις να αναγνώση εν αυτώ βέβαιον τι ειμή μόνον κύρια τινα ονόματα. Ε ν Δομοκώ ευρέθη, κατ αναφοράν του δημαστυνόμου και παρεδόθη τω δημαρχικώ παρέδρω μεγάλη επιτυμβία πλαξ, έχουσα επιγραφήν και ανάγλυφον παράστασιν. Ε ν ταις εν σελ. 15 αριθμός 20 μνημονευομέναις ανασκαφαίς τ ά- φων εν Ερετρεία, πλην τ ων κατόπτρων και αγγείων, ευρέθη προς τούτοις επιτάφιον ενεπίγραφον ανάγλυφον, εικονίζον δύο μορφάς, ων η μία κρατεί εις τ ας αγκάλας βρέφος. Το ανάγλυφον τούτο, κατασχεθέν υπό του αυτού ανθυπασπιστού κ. Οικονομοπούλου, παρεδόθη εις τ ον δημοτικόν πάρεδρον του χωριού (αναφορά δημάρχου Ψαριανών και ανθυπασπιστού Οικονομοπούλου). Ε ν Αταλάντη ευρέθησαν δύο λίθοι περιφερούς βάθρου, έχοντος επιγραφήν, δηλούσαν προς τοις άλλοις τα ονόματα δύο Θηβαίων τεχνιτών (αναφορά εφόρου αρχαιοτήτων Λοκρίδος Π. Κανακά). -Ε ν Μεγάροις ευρέθησαν υπό του Ιω. Φ. Νικολα εργαζομένου εν τω αγρώ του, δύο ακέφαλα γυναικεία αγάλματα ρωμαϊκων χρόνων και φυσικού μεγέθους. Τ α αγάλματα ταύτα μετεκόμισεν ο ευρών εις την οικίαν του, αφού πρότερον εδήλωσεν αυτά συμφώνως προς τ ας διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου. (Αναφορά επ άρχου Μεγαρίδος). Ε ν Καρδίτση της Θεσσαλίας ανεκαλύφθη αρχαίος τάφος, εφ ου επιτύμβιος ενεπίγραφος λίθος, έχων και ανάγλυφον εικονίζον τον θανόντα και παρ αυτώ δύο ικέτας. Διετάχθησαν τ α δέοντα περί εξασφαλίσεως αυτού, (αναφορά επάρχου Καρδίτσης). Ε ν τη επαρχία Μεγαλοπόλεως, κατασκευαζομένης δημοσίας οδού, ανευρέθη βάθρον, εν ω επιγραφή αναθηματική εις «Μ. Τάδιον Σπεδιανόν, τ α τε αλλά πολιτευσάμενον φιλοτίμως και αγωνοθετή- σαντα τ ων Λικαίων και Καισαρίων κλπ.» (αναφορά επάρχου Μεγαλοπόλεως). Ε ν Σπάρτη ευρέθη ανάγλυφον εξόχου καλλονής, εικονίζον αν-
32 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 δρα κρατούντα λύραν και γυναίκα κρατούσαν κύλικα και παρά τους πόδας αμφοτέρων δύο πτηνά. Τ ο ανάγλυφον τούτο εδωρήθη υπό του ευρόντος Παναγιώτου Καρτερούλη εις τ ο εν Σπάρτη Μουσεί ον. (Τηλεγράφημα εφόρου Μουσείου Σπάρτης Γ. Βουκίδου). Παρά την Ε ρετρείαν ανεκαλύφθη κατά τύχην μέρος κυκλοτερούς εκ πωρίνων λίθων οικοδομήματος, και ευρέθησαν περί αυτό άγαλμα αγενείου ανδρός, έχον ύψος δύο περίπου μέτρων και εν- δεδυμένον ποδήρη χιτώνα και ιμάτιον, και δύο αναθηματικαί επιγραφαί, ων η μία έχει ούτω : «Κλεόνεικον Λυσάνδρου Α μφικράτης Λυσάνδρου τον εαυτού φίλον» Ευρέθη προς τούτοις και προτομή ανδρική, ης ελλείπει τ ο άνω μέρος του κρανίου. Τ α ευρήματα ταύτα και τρεις έτι επιγραφαί, ων η μια αρχαϊκή ( Ορος θήκης), περισυνήχθησαν και κατετέθησαν εν τω Δημαρχείω, (Αναφορά δημάρχου Ψαριανών Ν. Α. Τ ζώ τζη). Π Ρ Ο Σ Ω Π Ι Κ Α 1. Δια τον από 9 Μαΐου Β. Διατάγματος ανετέθησαν προσωρινώς τ α καθήκοντα του Γενικού εφ ό ρου τ ων αρχαιοτητων εις τ ον αρχαιότερον τ ων εφόρων κ. Π. Καββαδίαν. 2. Δια του από 10 Ιουνίου 1885 Β. Διατάγματος διωρίσθη έφορος αρχαιοτητων ο Β. Λ εονάρδος. 3. Δια του από 12 Ιουλίου 1885 Β. Διατάγματος ο διευθύνων τ ην Γενικήν Εφορείαν αρχαιότερος τ ων εφόρων Π. Καββαδίας προήχθη εις Γενικόν Ε - φορον τ ων αρχαιοτήτων. 4. Δ ια Β. Διατάγματος από 15 Ιουλίου 1885 διωρίσθη έφορος αρχαιοτήτων ο Γ. Λ αμπάκης. 5. Δια Β. Διατάγματος από 3 Οκτωβρίου 1885 διωρίσθη άμισθος έφορος τ ων εν του νομώ Α ργολίδος και Κορινθίας αρχαιοτήτων ο διδάκτωρ τ ης φιλοσοφί ας Β. Σ τ άης. 4-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 4885 33 ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Ε ργα σ ία ι Γενικής Εφορείας Π. Σταμ ατάκης, Π. Ευστρατιάδης, Π. Καββαδίας σ. 5. Κ ατάταξις αγαλμάτων Εθνικού Μουσείου υπό Καββαδία σ. 5- Σύνταξις Καταλόγου τ ων αγαλμάτων υπό Καββαδία σ. 5 - Σύνταξις Καταλόγου επιγραφών Ε θν. Μουσείου υπό Δημητριάδου σ. 6- Σύνταξις Καταλόγου Επιγραφών Ακροπ όλεως υπό Τσούντα σ. 6 Μ εταφορά τ ων αξίων λόγου αρχαίων εκ τ ων Ε πα ρχιώ ν εις τ ο Ε θν. Μουσείον σ. 6. Ευρετήριον Γεν. Εφορείας σ. 6. Αρχαιολογικόν Δελτιον σ. 6. Τ α Μουσεία ανοικτά καθ εκάστην σ. 7- Διάταγμα περί διοργανισμού τ ων Μουσείων σ. 7- - Ε γκύκλιος περί ερμηνείας διατάξεων του αρχ. Νόμου σ. 8. Υ ποβολή εις τ ην Βουλήν νομοσχεδίων περί προσόντων και μονιμότητος τ ων αρχ. υπαλλήλων και περί τιμω - ρίας τ ων περί τ ας αρχαιότητας ανομημάτων σ. 8 Τακτοποίησις Γραφείου Γεν. Ε φορείας σ. 9 Κτηματολόγιον σ. 9. Τ α εν τω Γραφείω τ ης Γεν. Εφορείας αρχαία σ. Ι 0 Μ εταφορά α ρχα ίω ν εκ τω ν Ε π α ρ χιώ ν εις Α θή να ς Ε κ Κορίνθου σ. 11 αρ. 4. εκ Πτώου Βοιωτίας σ. 14 αρ. Γ 2 17. σ. 46. αρ. 46 5 4. -εκ Πειραιώς σ. 15 αρ. 1 9. εξ Ε ρετρείας σ. 15 αρ. 20. εκ Βάρνης σ. 16 αρ. 21. -εκ Κυπαρισσίας σ. 16 αρ. 22. - εκ Δελφών σ. 16 αρ. 2 3. εκ Μυκόνου (Δήλου) σ. 18 αρ. 30 3 1. εκ Μεγάρων σ. 19 αρ. 36. εκ Τανάγρας σ. 20 αρ. 37. εκ Τεγέας (Π ιαλί) σ. 20 αρ. 38. εξ Ά ργους σ. 20 αρ. 39. α νασκαφ αί Ε ν Ακροπόλει υπό Καββαδία δαπάναις τ ης Α ρχ. Εταιρίας σ. 23 αρ. 2. εν Α θ ή να ις, παρά τ ον Άρειον Πάγον σ. 26 αρ. 3. Ε ν Α θήναις εν τ η οικία τ ων κληρονόμων Βαρύκα, εν θέσει «χαμοστέρνες», εν ιδιωτικώ αγρώ παρά τ α δημοτικά σφαγεία σ. 27 αρ. 4. εν Ε πιδαύρω υπό Καββαδία δ α π ά να ις Αρχ. Εταιρίας σ. 23 αρ. 1. εν Π τ ώω Βοιωτίας υπό Γαλλικής Σχολής σ. 27 αρ. 5. εν Δήλω υπό Γαλλικής Σ χολής 28. αρ. 6. εν Τανάγρα σ. 29 αρ. 7. εν Ε ρετρεία σ. 29 αρ. 8
34 ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ TOΥ ΕΤΟΥΣ 1885 Δ ι ά φ o ρ α ευρήματα Ε ν Δελφοίς σ. 30. εν Χαλκίδι σ. 30. εν Μαντινεία σ. 30. εν Δο- μοκώ σ. 31. εν Ε ρετρεία σ. 31 και 32. εν Α τα λ ά ντη σ. 31. εν Μεγ άροις σ. 31. εν Καρδίτση Θεσσαλίας σ. 31. εν Μεγαλουπόλει σ. 31. εν Σπάρτη σ. 31. Μουσεία Κ ατάταξις αγαλμάτων Ε θν. Μουσείου σ. 5-.Σύνταξις Καταλόγου τ ων αγαλμάτων σ. 6 Σύνταξις καταλόγου τ ων επιγραφών σ. 6- - Καθορισμός των ωρών καθ ας είνε ανοικτά τ α Μουσεία σ. 7. - Διάταγμα περί διοργανισμού τ ων Μουσειων. Προσκτήματα Ε θ ν. Μουσείου Ε ξ Αθηνών σ. 10 αρ 1 3, σ. 11 αρ. 7 11 σ. 1 5.αρ. 18, σ. 16 αρ. 2 4 29 σ. 18 αρ. 3 2-3 5, σ. 20 αρ. 40 45, σ. 23 αρ. 55. εκ Π ειραιώς σ. 11 αρ. 5 σ. 15 αρ. 1 9. - εκ Κορίνθου σ. 11 αρ. 4. εκ Πτώου Βοιωτίας σ. 14 αρ. 12 17- σ. 46 αρ. 46 54. εξ Ε ρετρείας σ. 15. αρ. 20- εκ Βάρνης σ. 16 αρ. 21 εκ Κυπαρισσίας σ. 16 αρ. 22. - εκ Δελφών σ. 16 α ρ. 23. εκ Δήλου σ. 18 αρ. 30 31. εκ Μεγάρων σ. 19 αρ. 3 6. εκ Τανάγρας σ. 20 αρ. 37. - εκ Τεγέας (Π ια λ ί) σ. 20 αρ. 38. εξ Α ργους σ. 20 αρ. 39. εκ Μακεδονίας σ. 23 αρ. 56- Δ ω ρη τ α ί αρχαίων Ι. Λυμπρίτης σ. 10 αρ. 2- Κ. Κόκκος σ. 12 αρ. 9 11.. Α. Π αππαδόπουλος σ. 16- αρ. 21. Ε πίτροποι του ναού του εν Πατησίοις οσίου Λ ουκά σ. 17 αρ. 25. Μαγδαληνή χήρα Δημητρίου Γελέκη σ. 17 α ρ. 26- Δ. Μ πόρσας σ. 19 αρ. 34. Α δελφοί Μενιδιάτου σ. 19 αρ. 35. Σ τ έ- φανος Δραγούμης σ. 21 αρ. 45. Β. Ωρολογόπουλος σ. 23 αρ. 56. Κ α τά σχεσις αρχαίων Ε ν Πειραιεί σ. 15 αρ. 19. εν Ε ρετρεία σ. 15 αρ. 20 και σ. 31.. εν Μεγάροις σ. 19 αρ. 36. εν Δελφοίς σ. 39. Π ροσω πικά Π. Κ αβαδίας, Β. Λεονάρδος, Γ. Λ αμπάκης, Βαλέριος Σ τά η ς, σ. 32.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1885 35 Αθήναι σ. 10 αρ. 2, 11 αρ. 3, 12 αρ. 7 10 13 και 14 αρ. 11, 15 αρ. 1 8,1 7 αρ.26 2 8,1 8 αρ. 32, 19 αρ. 33 34, 20 αρ. 40 41, 21 αρ. 42 45. Πατήσια σ. 17 αρ. 25. Χαμοστέρνες σ. 18 αρ. 29. Β α ρ ν η σ. 16 αρ. 21. Ερέτρια σ. 32. Κόρινθος σ. 11 αρ. 4. Μεγαλόπολις σ. 31. Πειραιεύς σ. 10 αρ. 1, 11 αρ. 5 Π τ ώιον σ. 14 αρ 1 3,1 5 αρ. 17. Χ αλκίς σ. 30. ΠΙΝΑΞ ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟΣ Τόποι εξώναι επιγραφαί Α ρ ι σ τ o γ ε ν η ς σ. 12 αρ. 11. Α ριστομαχος Α ριστου Ι φ ι- στιάδης σ. 11 αρ. 3. Α ριστος Ι φιστιάδης σ. 11. αρ. 3. Α ρ ι σ τ ώ ν υ μ o ς σ. 12 αρ. 10, Α. Α ρισταίου Ι φ ιστιάδης σ. 11 αρ. 3. Α σ ί α Αφροδεισίου Α ντιόχισσα σ. 14 αρ. 11 ιζ'. Α σ κ. λ η π ι ά δ η ς σ. 21 αρ. 43. Αφροδείσιος ( Α ντιο χεύ ς) σ. 14 αρ. 11 ιζ'. Α χ α ρ ν ε ύ ς σ. 18 αρ- 32- Α χ ε ρ δ o ύ σ ι o ς σ. 21 αρ. 45. Α χ ι λ λ ε ύ ς σ. 19 αρ. 34. Α. Αγαθοκλής Απολλοδώρου Χολαργεύς σ. 13 αρ. 11 η. Α δρια νός αυτοκράτωρ Α. Ο- λύμπιος σ. 17 αρ 26, Καίσαρ Α. Ο λ. 12 αρ. 8- Α ι σ χ ρ ί ω ν σ. 14 αρ. 13. Α λ α ι ε ύ ς σ. 10 α. 2- Α λεττία σ. 13 αρ 11 ιγ Α λκίας Φωκευς σ. 11 αρ. 4. Α μ μ ί α Ιεροσολυμί τις σ. 14 αρ. 11 ιστ. Α ρ φ ι κ ρ ά τ η ς Λυσάνδρου σ. 32- Α ν θ ε μ α Προκλέους Πτελεασίου Θ. σ. 21 αρ. 45. Α ν κ υ ρ α ν ό ς σ. 13 αρ. 11 σ τ Αντικράτης Ο ιναί ος σ. 13 αρ. 11 α': Αντιοχεύς σ. 13 αρ. 11 O'. Αντιόχισσα σ. 14 αρ. 11 ιζ'. Α ντίοχος Φαληρεύς σ. 17 αρ. 27. Αντίπατρος Κλέωνος Ρ α - μνούσιος σ. 14 αρ. 11 ιε. Απολλόδωρος Χολαργεύς σ. 13 αρ. 11 η '. Απόλλων σ. 15 αρ. 17- Απολλώνιος Α νκυρανός σ. 13 αρ. 11 σ τ'. ' Απω Ζωπύρου σ. 16. αρ. 21. Α ρισταί ος Ι φιστιάδης σ. 11 αρ. 3. Β. Β άχχιος Ε πιφάνου σ. 13 α ρ 11 δ '. Β ά κ χις Μητροθέμιδος Περγαμηνή σ. 13- αρ. 11 α '. Βερονίκη Λ ίβυος Κυρηναία σ. 13 αρ. 11 ιβ'. Γ, Γ (λ) υ κ έ α Η ρακλεώτις σ. 13 αρ 11 ε. Δ. Δ α ιδ αλί δης σ. 18 αρ. 31. Δαξίμενος Α χαρνεύς σ. 18 αρ. 31. Δ ε ι ν ί α ς σ. 12 αρ. 10 Δημοφάνης Α λ α ιε ύς σ. 10 αρ. 2 Διογένης Χαλκιδικός σ. 17 αρ. 28. Δ ι o κ λ η ς εκ Κηδων σ. 21 αρ. 43. Δ ι o ν υ σ ί α σ. 13 αρ. ια. Διονύσιος Α χερδούσιος σ. 21 αρ. 45. Διοσκουρίδης Μελιτεύς σ. 10 αρ. 2.