ISBN 978-960-501-152-9. Μαρία Στασινοπούλου, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ



Σχετικά έγγραφα
Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες

ΣΕΛ. 264 ΣΕΛ. 320 TIMH 11,00 ΣΕΛ. 248

Ποιοι είναι οι συγγραφείς;

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

Αναμνήσεις της Κωνσταντίνας από τη Γερμανία. Κατερίνα Προκοπίου

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

μια δυσκολη εφηβεια εκπαιδευτικό υλικό από τη Μαρίζα Ντεκάστρο

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Εικόνες: Eύα Καραντινού

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

Γεια σας, παιδιά. Είμαι η Μαρία, το κοριτσάκι της φωτογραφίας, η εγγονή

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά

Κάποια μέρα, όπως όλοι παντρεύονται, έτσι παντρεύτηκε και ο Σοτός. Σον ρωτάει η γυναίκα του:

Μαριέττα Κόντου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ. Εικόνες: Στάθης Πετρόπουλος

Με αρχηγό την πανέξυπνη και σοφή Ίρα καταστρώνουν ένα μεγάλο σχέδιο. Στην πορεία όμως θα αλλάξουν γνώμη

ΙΑ ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

ασκάλες: Ριάνα Θεοδούλου Αγάθη Θεοδούλου

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Το παραμύθι της αγάπης

Ο Κεραμιδοτρέχαλος. Ματίας ο πρώτος Τα παιδιά στη Βουλή οι μεγάλοι στο σκαμνί

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τα παραμύθια της τάξης μας!

Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μια φορά κι ένα γαϊδούρι

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

Μαρία Κωνσταντινοπούλου Ψυχολόγος - ειδική παιδαγωγός

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Η ΕΣΤΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ. Αφηγητής = Η φωνή Ποιος Μιλά; Εστιαστής = Τα μάτια Ποιος βλέπει;

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά ( )

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Modern Greek Beginners

ΕΙΔΙΚΕΣ ΒΟΥΛΗΤΙΚΕΣ ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. Εισάγονται με τους συνδέσμους: ότι, πως, που

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

Ιόλη. Πως σας ήρθε η ιδέα;

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

ISBN Μάνος Κοντολέων, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ

Σχολικές αναμνήσεις. Η γιαγιά του Χάρη θυμάται

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου

του. Τι συμβαίνει μια ζεστή μέρα του Αυγούστου που αναστατώνει τη ζωή των κοριτσιών και των δικών τους; Ποιος μπορεί να θέλει να βλάψει το καπλάνι;

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Οι αριθμοί σελίδων με έντονη γραφή δείχνουν τα κύρια κεφάλαια που σχετίζονται με το θέμα. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 02

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

LET S DO IT BETTER improving quality of education for adults among various social groups

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Ευθύς και πλάγιος λόγος

Πρώτες μου απορίες. ΚΟΙΤΑΖΑ τ αγόρια και σκέπτουμουν. [7]

ΠΑΝΑΓΙΏΤΑ ΠΛΗΣΉ ΕΛΈΝΗ ΛΟΎΒΡΟΥ ΑΥΤΙΣΜΌΣ. Οι άγραφοι κανόνες κοινωνικής συµπεριφοράς για παιδιά 4 12 ετών

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

Τότε και τώρα Τι κάνουν η Χριστίνα και η μαμά της; Τι νομίζεις ότι βρήκε η μαμά;

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

ΤΡΑΚΑΡΑΜΕ! ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Β ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου

ΑΝ ΚΑΙ ΖΩ ΣΤΟΝ ΒΥΘΌ, το ξέρω καλά πια. Ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους και να τους πεις όσα θέλεις είναι να γράψεις ένα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά


Σοφία Παράσχου. «Το χάνουμε!»

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

T: Έλενα Περικλέους

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Η ζωή είναι αλλού. < <Ηλέκτρα>> Το διαδίκτυο είναι γλυκό. Προκαλεί όμως εθισμό. Γι αυτό πρέπει τα παιδιά. Να το χρησιμοποιούν σωστά

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου.

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης

ΘΕΑΤΡΙΚΟ:ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΑΥΓΟ

KEΦΑΛΑΙΟ 1 AN HMΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟΣ. Όταν είσαι μικρός ένα πράγμα είναι σίγουρο. Ότι θέλεις να μεγαλώσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Kangourou Greek Competition 2014

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

17.Α.ΜΕΓΑΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 1 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν

Η ιστορία του Φερδινάνδου Συγγραφέας: Μούνρω Λιφ. Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου

Κάτι μου λέει πως αυτή η ιστορία δε θα έχει καλό

Κατανόηση προφορικού λόγου

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας.

Πρόλογος. Καλή τύχη! Carl-Johan Forssén Ehrlin

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης

Μέσα από τη ζωγραφική, την κατασκευή ιστοριών και παραμυθιών βρήκαν από αρκετά έως πολύ τον τρόπο να εκφραστούν και να δημιουργήσουν.

«Η τύχη του άτυχου παλικαριού»

ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. Μια ολοκληρωμένη περιγραφή της εικόνας: Βρέχει. Σήμερα βρέχει. Σήμερα βρέχει όλη την ημέρα και κάνει κρύο.

Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα μεγάλο κήπο, ήταν ένα σαλιγκάρι μέσα στην φωλιά του. Ένα παιδάκι ο Γιωργάκης, έξω από την φωλιά του σαλιγκαριού

Ο δάσκαλος που με εμπνέει

Γεωργαλή Μελίνα του Νικολάου, 11 ετών

ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Περιγραφή μίας αποτελεσματικής μεθοδολογίας σε μορφή διαλόγου

Πώς γράφεις αυτές τις φράσεις;

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Μεγάλο βραβείο, μεγάλοι μπελάδες. Μάνος Κοντολέων. Εικονογράφηση: Τέτη Σώλου

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Θα σε γαργαλήσω! Μάικ ο Φασολάκης. Μαρί Κυριακού. Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση. Μαρί Κυριακού, 2010

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

Transcript:

1590_011KP_ARAXNES_Layout 1 25/05/2011 2:24 μ.μ. Page 1 «Μα δεν πήρες είδηση τίποτα;» «Όχι, Φάρμουρ, τίποτα.» Η Κωνσταντίνα, όταν μετακόμισε με τους γονείς της στη Γερμανία, ήταν τόσο ευτυχισμένη με την καινούρια της ζωή, που ποτέ δεν της πέρασε από τον νου πως μια μέρα θα άλλαζαν όλα. Κι όμως, οι γονείς της χωρίζουν τελεσίδικα και είναι καλό γι αυτήν να επιστρέψει στην Ελλάδα, στη γιαγιά της, τη Φάρμουρ, όπως τη φωνάζει η Κωνσταντίνα στα σουηδικά. Μα πώς γκρεμίστηκαν όλα; Πώς να αντέξει την γκρίνια της γιαγιάς της και τις ιστορίες που της διηγείται ξανά και ξανά για την Κατοχή και την Αντίσταση; Εκείνη ποιος θα την καταλάβει; Ας είναι καλά ο Λουμίνης, ένα μεγαλύτερο αγόρι, και το θαυματουργό γαλάζιο χαπάκι που την κάνει να τα ξεχνάει όλα και να μην τη νοιάζει τίποτα. «Τα ναρκωτικά είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου, αλλά η Άλκη Ζέη θίγει παράπλευρα, ή απλώς επισημαίνει, και άλλα κοινωνικά προβλήματα, με τον τρόπο που εκείνη ξέρει να παρεμβαίνει και να μετέχει στη ζωή, διεκπεραιώνοντας με τέχνη και τεχνική τον ρόλο του πραγματικού διανοούμενου που επάξια εκπροσωπεί». Μαρία Στασινοπούλου, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ Και μετά όμως τι; Ακόμα ένα χαπάκι κι άλλο ένα κι άλλο ένα και η Κωνσταντίνα μια στα ουράνια και μια στον γκρεμό, στο δικό της σύμπαν όπου κυριαρχεί το ψέμα, παγιδευμένη στις αράχνες της να παλεύει με χέρια και με πόδια να ξεμπλεχτεί και να μην μπορεί. Ή μήπως μπορεί; Ένα εμφανώς παιδαγωγικό μυθιστόρημα, χωρίς το παραμικρό δείγμα διδακτισμού. Με ζωηρά αφηγηματικά πρόσωπα, σωστές δόσεις χιούμορ και πλήρη οικονομία δυνάμεων, η Ζέη δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο (αξιανάγνωστο για κάθε ηλικία) μυθιστόρημα. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ISBN 978-960-501-152-9 ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ 5152 Φωτ/φία Isolde Ohlbaum έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα-Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι Το καπλάνι της βιτρίνας (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους με τίτλο Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας. Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967. Αυτήν τη φορά ο τόπος διαμονής τους είναι η Γαλλία, και συγκεκριμένα το Παρίσι, απ όπου επιστρέφουν μετά τη δικτατορία. Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος,

114 AΛKH ZEH Ήμουν κιόλας στον δρόμο, μα έσερνα τα πόδια μου. Τόσο λίγο κρατάει αυτό το γαλάζιο χαπάκι; Νομίζω πως στον Προυσό κράτησε πιο πολύ. Πρέπει τότε να παίρνω συνέχεια, αφού νιώθω φανταστικά. Την έμαθα κι αυτήν τη λέξη. Αύριο να βρω τον Λουμίνη. Μα εγώ δεν είμαι για γερμανικά τώρα, και δε φταίει το κοκοράκι. Δε θα πάω στο μάθημα. Μπορεί να τον βρω στη Φωκίωνος Νέγρη. Έτσι λένε: αρχίζουν από χαπάκια και καταλήγουν στην ηρωίνη. Το είπε δηλαδή εκείνη η γιατρός που ήρθε στο σχολείο στο Άαχεν. Άλλα χαπάκια θα εννοούσε, γιατί αυτά τα γαλάζια σε κάνουν να νιώθεις καλά. Τώρα βέβαια νιώθω χάλια, μα αν τα παίρνω συνέχεια Περπατούσα στη Φωκίωνος Νέγρη και το είχα πάρει απόφαση πως δε θα πήγαινα στα γερμανικά. Κάθισα σ ένα παγκάκι και τότε τον είδα να έρχεται από μακριά. Ίδιος άγγελος, με τα σγουρά ανοιχτοκάστανα μαλλιά του και τα σκούρα γαλανά μάτια του. Ο κύριος Μπένος! Καθώς πλησίαζε, προσπάθησα να βγάλω το λαστιχάκι από το κοκοράκι. Όμως το είχα στριφογυρίσει τόσο σφιχτά, που το χέρι μου έπεσε χωρίς δύναμη πάνω στην πλάτη του πάγκου. Γεια σου, Κωνσταντίνα. Βγήκες βόλτα;

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ ΤΗΣ 115 Γεια σας, κύριε Μπένο. Έχω γερμανικά. Πάω τώρα. Ξαφνικά όμως ένιωσα πως στον κύριο Μπένο δεν μπορούσα να λέω ψέματα, όπως και στον χερ Χάινερ. Στο μεταξύ εκείνος είχε καθίσει πλάι μου στο παγκάκι. Ξέρετε, λέω να μην πάω στο μάθημα. Κοπάνα, Κωνσταντίνα, είπε γελώντας. Του είπα πως δεν αισθάνομαι καλά, δεν είπα για το χαπάκι. Δεν ήθελα να μείνω σπίτι, γιατί ζω με τη γιαγιά μου και τα πάμε σαν τον σκύλο με τη γάτα. Εκείνος με κοίταζε όσο μιλούσα με τα γαλανά μάτια του, που ήταν γεμάτα αγάπη. Και τότε ήρθε η άλλη Κωνσταντίνα, εκείνη που καθόταν στο καφέ Ρονκάλι κι έλεγε ό,τι της περνούσε από τον νου στον χερ Χάινερ, καταπίνοντας κάθε τόσο μια γουλιά ζεστή σοκολάτα, κι είπα πως αν μιλούσα στον κύριο Μπένο, θα την κρατούσα λίγο κοντά μου εκείνη την Κωνσταντίνα, που ώρες ώρες πίστευα πως είχε χαθεί για πάντα. Του διηγήθηκα όλη μου τη ζωή, ακόμα και πως φωνάζω τη γιαγιά μου Φάρμουρ. Του μίλησα για την Κωνσταντίνα του Άαχεν, που έκανε βόλτες με τον μπαμπά στην Άνναστρασσε και τις Κυριακές γλιστρούσε με τα παγοπέδιλα. Του είπα για τη μαμά,

116 AΛKH ZEH τι σπουδαία δασκάλα είναι και πόσο τη λατρεύουν τα παιδιά, και για τη Σίγκριντ και για τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, το χαμστεράκι μου, και βέβαια για τον χερ Χάινερ. Και, τέλος, του είπα για τη μέρα που αναποδογύρισαν όλα. Σταμάτησα και γύρισα να τον κοιτάξω, γιατί όλα αυτά τα έλεγα με το βλέμμα στο πουθενά, σαν τη Βενετία. Νόμισα πως το βλέμμα του είχε καρφωθεί στο κοκοράκι μου κι έκανα να το τραβήξω. Άσε το μαλλί σου κι άκουσέ με. Η Φάρμουρ λέει πως δεν μπορώ να πάω στα γερμανικά με το κοκοράκι. Γέλασε. Δε νομίζω πως είναι αυτό που εμποδίζει, Κωνσταντίνα μου. Πόσο καιρό είχα ν ακούσω αυτό το «μου». Ένιωθα το κεφάλι μου να γέρνει βαρύ. Ο κύριος Μπένος ανησύχησε μήπως δεν είμαι καλά και μου είπε να με πάει σπίτι. Τότε βρήκα τη δύναμη και φώναξα: Όχι όχι. Προσπαθούσε να με ηρεμήσει, να καταλάβει τι έχω. Γιατί, λέει, εκτός από αυτά που του διηγήθηκα, κάτι πρέπει να χω με την υγεία μου. Αύριο θα κουβεντιάζαμε στο διάλειμμα, γιατί τον προβλημάτιζα, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω σπίτι. Εγώ χάρηκα που τον προβλημάτιζα, κι ας μην ήξερα τι ακριβώς σημαίνει.

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ ΤΗΣ 117 Μου κρατούσε τα παγωμένα μου χέρια μέσα στις μεγάλες ζεστές του χούφτες, σαν το ξυλιασμένο πουλάκι που είχαμε βρει με τον μπαμπά στην Άνναστρασσε και το πήρε στα χέρια του να το ζεστάνει. Όχι, δε μυξόκλαιγα, μα έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου. Θέλω τον μπαμπά μου. Θέλω τη μαμά μου. Θέλω το πάπλωμά μου. Άκουγα τη φωνή του κυρίου Μπένου σαν να ερχόταν από μακριά. Ένα σωρό, λέει, παιδιά στο σχολείο είναι με χωρισμένους γονείς και δεν έχουν την τύχη να είναι τόσο φίλοι μεταξύ τους όπως οι δικοί μου. Κι όμως τα βγάζουν πέρα. Καταλαβαίνει βέβαια πως εγώ είμαι μακριά τους και αυτό δυσκολεύει τα πράγματα. Αφού όμως ήρθα μόνο για μια σχολική χρονιά, δεν πρέπει να απελπίζομαι θα περάσει γρήγορα Δεν πρόλαβα να του πω πως περνάει αργά, πολύ αργά, κι είδα να εμφανίζονται ξαφνικά και να ρχονται καταπάνω μας οι τρεις Ασπασίες! Άρχισα να τρέμω. Ο κύριος Μπένος ατάραχος. Μας είδαν αμέσως. Κωνσταντίνα! είπαν και οι τρεις μαζί. Ο κύριος Μπένος σηκώθηκε και τους συστήθηκε. Τα μάτια της Ασπασίας «που στύβει πέτρα» φωτίστηκαν.

118 AΛKH ZEH Χαίρομαι που σας γνωρίζουμε, κύριε Μπένο, η φήμη σας έχει φτάσει μακριά. Έχω ακούσει από γονείς πόσο καλός καθηγητής είστε και πόσο σπουδαίος άνθρωπος. Τα παραλέτε, γέλασε εκείνος. Απλούστατα αγαπάω και τη δουλειά μου και τα παιδιά. Ύστερα με κοίταξε και συνέχισε: Συνάντησα την Κωνσταντίνα, που είναι από τις αγαπημένες μου μαθήτριες, στη Φωκίωνος Νέγρη, μα δεν αισθανόταν καθόλου καλά και καθίσαμε λίγο εδώ για να συνέλθει. Λογάριαζα να τη συνοδέψω σπίτι της. Η μικρή Ασπασία πετάχτηκε στη μέση: Σας ευχαριστούμε πολύ, γιατί εμείς αλήθεια, δε σας συστηθήκαμε, είπε κι άρχισε να αραδιάζει τα ονόματά τους είμαστε φίλες της γιαγιάς της, τι λέω φίλες, αδερφές, κι η Κωνσταντίνα επομένως είναι εγγονή μας και Η Ασπασία «που στύβει πέτρα» της έκοψε την κουβέντα, χαιρετήσαμε τον κύριο Μπένο, και οι τρεις Ασπασίες με πήγαν συνοδεία στο σπίτι. Είναι όμορφος σαν άγγελος, είπε η μικρή Ασπασία. Είναι σπουδαίος άνθρωπος, αυτό μετράει, έκανε η Ασπασία «που στύβει πέτρα». Να διαθέτει κανείς και τα δύο δεν κάνει κακό, μίλησε η παχουλή Ασπασία, που ως εκείνη τη στιγμή δεν είχε πει λέξη.

Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΑΧΝΕΣ ΤΗΣ 119 Εγώ μόλις που έσερνα τα πόδια μου. Η Φάρμουρ τρόμαξε όταν μας είδε να καταφθάνουμε. Πριν προλάβει να ρωτήσει, οι άλλες της τα διηγήθηκαν όλα. Γύρισε και με κοίταξε μ εκείνο το καρφωτό βλέμμα. Μα, καλά, τι γύρευες στη Φωκίωνος Νέγρη; Το είπε τρεις φορές, αλλά απάντηση δεν πήρε. Τότε η φωνή της μαλάκωσε, έγινε σχεδόν γλυκιά, ήρθε κοντά μου κι ακούμπησε την παλάμη της στο μέτωπό μου. Δεν έχεις πυρετό. Είσαι όμως κατάχλωμη, πήγαινε να ξαπλώσεις. Δεν μπορούσε να μου πει τίποτα καλύτερο. Έτρεξα στο δωμάτιό μου, σωριάστηκα στο κρεβάτι και το μόνο που ήθελα ήταν να κοιμηθώ. Αν αξίζουν πολύ τα γραμματόσημα, θ αγοράσω πιάνο στον Λουμίνη, μουρμούρισα ενώ μ έπαιρνε βαθύς ύπνος.

1590_011KP_ARAXNES_Layout 1 25/05/2011 2:24 μ.μ. Page 1 «Μα δεν πήρες είδηση τίποτα;» «Όχι, Φάρμουρ, τίποτα.» Η Κωνσταντίνα, όταν μετακόμισε με τους γονείς της στη Γερμανία, ήταν τόσο ευτυχισμένη με την καινούρια της ζωή, που ποτέ δεν της πέρασε από τον νου πως μια μέρα θα άλλαζαν όλα. Κι όμως, οι γονείς της χωρίζουν τελεσίδικα και είναι καλό γι αυτήν να επιστρέψει στην Ελλάδα, στη γιαγιά της, τη Φάρμουρ, όπως τη φωνάζει η Κωνσταντίνα στα σουηδικά. Μα πώς γκρεμίστηκαν όλα; Πώς να αντέξει την γκρίνια της γιαγιάς της και τις ιστορίες που της διηγείται ξανά και ξανά για την Κατοχή και την Αντίσταση; Εκείνη ποιος θα την καταλάβει; Ας είναι καλά ο Λουμίνης, ένα μεγαλύτερο αγόρι, και το θαυματουργό γαλάζιο χαπάκι που την κάνει να τα ξεχνάει όλα και να μην τη νοιάζει τίποτα. «Τα ναρκωτικά είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου, αλλά η Άλκη Ζέη θίγει παράπλευρα, ή απλώς επισημαίνει, και άλλα κοινωνικά προβλήματα, με τον τρόπο που εκείνη ξέρει να παρεμβαίνει και να μετέχει στη ζωή, διεκπεραιώνοντας με τέχνη και τεχνική τον ρόλο του πραγματικού διανοούμενου που επάξια εκπροσωπεί». Μαρία Στασινοπούλου, ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ Και μετά όμως τι; Ακόμα ένα χαπάκι κι άλλο ένα κι άλλο ένα και η Κωνσταντίνα μια στα ουράνια και μια στον γκρεμό, στο δικό της σύμπαν όπου κυριαρχεί το ψέμα, παγιδευμένη στις αράχνες της να παλεύει με χέρια και με πόδια να ξεμπλεχτεί και να μην μπορεί. Ή μήπως μπορεί; Ένα εμφανώς παιδαγωγικό μυθιστόρημα, χωρίς το παραμικρό δείγμα διδακτισμού. Με ζωηρά αφηγηματικά πρόσωπα, σωστές δόσεις χιούμορ και πλήρη οικονομία δυνάμεων, η Ζέη δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο (αξιανάγνωστο για κάθε ηλικία) μυθιστόρημα. Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ISBN 978-960-501-152-9 ΒΟΗΘ. ΚΩΔ. ΜΗΧ/ΣΗΣ 5152 Φωτ/φία Isolde Ohlbaum έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα-Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι Το καπλάνι της βιτρίνας (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους με τίτλο Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας. Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967. Αυτήν τη φορά ο τόπος διαμονής τους είναι η Γαλλία, και συγκεκριμένα το Παρίσι, απ όπου επιστρέφουν μετά τη δικτατορία. Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος,