Μελέτη 10: Για το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου Η ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΕΞΙΛΕΩΣΗΣ Εδάφιο µνήµης: «Και είπε προς εµέ, Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ηµερονυκτίων, τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή.» Δανιήλ 8/η 14. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Δαν. 8/η, Αποκ. 14/ιδ 6,7, Αρ. 14/ιδ 34, Δαν. 9/θ 24-27. Για την καλύτερη κατανόηση του μηνύματος του αγιαστηρίου, μελετήστε τον παρακάτω πίνακα, στον οποίο φαίνεται πως η σκηνή της κρίσης στο Δαν. 7/ζ που μελετήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, ταυτίζεται με τον καθαρισμό του αγιαστηρίου στο Δαν. 8/η 14. Δανιήλ 7/ζ Δανιήλ 8/η Ερµηνεία Λέων Βαβυλώνα Άρκτος Κριός Μηδο-Περσία Λεοπάρδαλη Τράγος Ελλάδα Τέταρτο θηρίο Μικρό κέρας Διερευνητική Κρίση Μεταφορά της Βασιλείας στους Αγίους (Δευτέρα Παρουσία Μικρό κέρας Καθαρισµός του Αγιαστηρίου Ειδωλολατρική Ρώµη Παπική Ρώµη Εσχατολογική Μέρα της Εξιλέωσης Δευτέρα Παρουσία και µετέπειτα Αυτήν την εβδομάδα θα μελετήσουμε το Δαν. 8/η. Θα ανακαλύψουμε την πραγματική αιτία της διαμάχης μεταξύ του κέρατος και του Θεού, και θα δούμε γιατί ο καθαρισμός του αγιαστηρίου που ξεκίνησε το 1844 μ.χ. είναι η απάντηση του Θεού στην πρόκληση αυτή.
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΕΡΑΤΟΣ Διαβάστε Δαν. 8/η και εστιάστε ιδιαίτερα στα εδάφια 9-14 και 23-25. Πού επιτίθεται το μικρό κέρας;.... Το μικρό κέρας παρεμβαίνει στην λατρεία του θεϊκού «άρχοντος του στρατεύματος» (εδ. 11 συγκρίνετε με Ναυή 5/ε 13-15) και προσπαθεί να αφαιρέσει «την παντοτεινήν θυσίαν» του Χριστού ως Αρχιερέα. Δεδομένου των προφητικών πλαισίων, (κατά τη διάρκεια της παπικής Ρώμης), είναι προφανές ότι γίνεται επίθεση στην αρχιερατική διακονία του Χριστού. Το μικρό κέρας λοιπόν σφετερίζεται τις αρμοδιότητες του ουράνιου Ιερέα εμποδίζοντας τη λατρεία του Θεού στη γη. Ενεργεί σαν ένας άλλος «άρχοντας του στρατεύματος», εξαπολύοντας έναν θρησκευτικό πόλεμο ενάντια στον ουράνιο θεϊκό Άρχοντα, στο αγιαστήριό Του, και στο λαό Του. Γίνεται ένα επίγειο εργαλείο στα χέρια του Σατανά, καθώς αναφέρεται ότι «η δύναμις αυτού θέλει είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ ιδίας αυτού δυνάμεως» (Δαν. 8/η 24), ενώ οι δραστηριότητές του δείχνουν να διαδραματίζεται μία κοσμική διαμάχη στον ουρανό και στην γη. Το μικρό κέρας θεωρείται ότι είναι η Ρώμη, καθώς σύμφωνα με το Δαν. 8/η 20,21 η εξουσία του ακολουθεί της Μηδοπερσίας (κριού) και της Ελλάδος (τράγου). Παρότι το μικρό κέρας ξεκίνησε ως η ειδωλολατρική Ρώμη, η έμφαση δίνεται στην παπική Ρώμη, στην οποία και επικεντρώνεται το όραμα. Όπως αναφέραμε και πριν, η «παντοτεινή θυσία» αναφέρεται στην διαρκή ιερατική μεσιτεία του Χριστού στο ουράνιο αγιαστήριο (Εβρ. 7/ζ 25, 8/η 1,2). Η προσπάθεια του μικρού κέρατος για την «αφαίρεση της παντοτεινής θυσίας» είναι οι παπικές καινοτομίες όπως, η ιερατική μεσιτεία, η θεία Λειτουργία, η εξομολόγηση, και η λατρεία της Μαρίας, οι οποίες κατάφεραν να στρέψουν την γνώση σχετικά με την διακονία του Χριστού στο ουράνιο αγιαστήριο. ΣΚΕΨΗ: Κανείς µας δεν είναι απρόσβλητος από τον κίνδυνο να παίξουµε τον ρόλο του Θεού. Πώς µπορεί και εσείς, έστω ασυναίσθητα, να το κάνετε;
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου «ΈΩΣ ΠΌΤΕ»; Το θράσος του μικρού κέρατος οδηγεί στην κραυγή για κρίση. Όπως ο κριός και ο τράγος έγιναν ισχυροί αλλά μετά καταστράφηκαν (Δαν. 8/ η 4,7,8), έτσι και το κέρας αυτοεξυψώνεται (Δαν. 8/η 9-11). Έτσι, γεννάται το ερώτημα, Έως πότε θέλει διαρκεί η όρασις; Ποια θέματα γεννούν την ερώτηση στο Δαν. 8/η 13;................. Παρότι η ερώτηση αναφέρει τις πιο αποτρόπαιες δραστηριότητες του κέρατος, εστιάζει στη διάρκεια και τα γεγονότα του οράματος στο Δαν. 8/ η. Στην Αγία Γραφή, η ερώτηση «Έως πότε;» έχει να κάνει με το πότε θα αλλάξει η παρούσα κατάσταση. Απευθύνεται τόσο από τον Θεό και τους προφήτες Του προς το λαό (Έξ. 10/ι 3, Αρ. 14/ιδ 27, και Α Βασ. 18/ιη 21), όσο και από τον λαό προς τον Θεό (Ψαλμ. 94/!δ 3, Αποκ. 6/ς 10), αλλά και από τον άγγελο του Κυρίου (Ζαχ. 1/α 12). Η αγγελική κραυγή «Έως πότε;» (Δαν. 8/η 13, 12/ιβ 6), είναι μία θρηνωδία για την διαρκή αγωνία, μία ικεσία για αλλαγή, και μία έκκληση για θεϊκή κρίση. Αυτή η ερώτηση εκφράζει την προσδοκία ότι τελικά ο Θεός θα θριαμβεύσει. Όπως στο Ζαχ. 1/α 13, ο Κύριος είπε «λόγους καλούς, λόγους παρηγορητικούς», έτσι και η απάντηση στην ερώτηση του Δαν. 8/η 13 έρχεται άμεσα: «Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων, τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή» (εδ. 14). Από τη στιγμή που κατανοήσαμε την ανθρώπινη κατάσταση και τους καιρούς της προφητείας, στους οποίους ζούμε, δεν μπορούμε να σιωπήσουμε. Η κραυγή, «Έως πότε;» πρέπει να ακουστεί. Καθώς κοιτάζουμε γύρω μας, πώς είναι δυνατόν να μην ικετεύσουμε τον Κύριο να έρθει και να εγκαταστήσει ένα νέο κόσμο όπου «δικαιοσύνη κατοικεί»; (Β Πέτρ. 3/γ 13) Παρότι, σύμφωνα με το Δαν. 8/η 14, ο Θεός ήδη ενεργεί, θέλουμε να δώσει ένα τέλος στην κυριαρχία του κακού εδώ και να επαναφέρει την δόξα που μας υποσχέθηκε. ΣΚΕΨΗ: Σε ποιες περιπτώσεις ρωτήσατε τον Θεό, «Έως πότε;» Πώς διατηρείτε τη βεβαιότητα ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο, όσο καταθλιπτική και εάν δείχνει η κατάσταση, και ανεξάρτητα από το χρονικό διάστηµα που θα χρειαστεί για να αλλάξει;
Τρίτη 3 Δεκεμβρίου ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ Διαβάστε Δαν. 8/η 14. Τι θα συμβεί στο τέλος των δύο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων; Η φράση «ημερονύκτια» μας παραπέμπει στην αναφορά της Δημιουργίας όπου το ημερονύκτιο αντιστοιχεί σε μία ημέρα (Γέν. 1/α 5,8). Αφήνει να εννοηθεί πως ο Θεός, μέσω της δημιουργικής Του δύναμης, θα αντιμετωπίσει τις καταστροφικές δραστηριότητες του κέρατος και του στρατεύματός του. Η απάντηση της ερώτησης στο Δαν. 8/η 13 είναι ότι ο Δημιουργός θα αλλάξει την κατάσταση. Η απάντηση στον Δαν.8/η 14 μπορεί να διαβαστεί και ως εξής: «Έως δύο χιλιάδων τριακοσίων ημερονύκτιων, τότε το άγιο (αγιαστήριον) θέλει αποκατασταθεί (καθαρισθή).» Μία μελέτη σχετική με τους όρους που είναι αντίστοιχοι με τον όρο «αποκατάσταση», δείχνει ότι έχει τρεις σημαντικές έννοιες: στα πλαίσια της σχέσης, δείχνει στην αποκατάσταση (Ησ. 10/ι 22), στα πλαίσια του αγιαστηρίου, δείχνει στον καθαρισμό ή τον εξαγνισμό (Ιώβ 4/δ 17, 25/κε 4) και στα πλαίσια του νόμου σημαίνει δικαίωση (Α Βασ. 8/ η 32, Ησ. 50/ν 8). Το ίδιο ρήμα χρησιμοποιείται στην κρίση όταν ο Θεός δικαιώνει τους δίκαιους (Α Βασ. 8/η 32, Ησ. 50/ν 8). Ο όρος αγιαστήριον που συναντάμε στο Δαν. 8/η 14, χρησιμοποιείται επίσης σε σχέση με τους αγίους (Δαν. 12/ιβ 7). Για την ακρίβεια, στο Δαν. 8/η 4 βλέπουμε ξεκάθαρα, όπως και στο Δαν. 7/ζ, ότι η δύναμη του μικρού κέρατος επιτίθεται στους «αγίους» του Θεού. Επομένως, ο καθαρισμός του αγιαστηρίου στο Δαν. 8/η 14 δίνει τη λύση στα προβλήματα που προαναφέρθηκαν στην ερώτηση. Δεν θα αποδοθεί μόνοκρίση στο μικρό κέρας, αλλά το αγιαστήριο θα καθαριστεί και ο λαός του Θεού με το αγιαστήριο Του θα αποκατασταθούν. Εδώ βρίσκουμε ομοιότητες με τα γεγονότα που συνέβαιναν την Ημέρα του Εξιλασμού (Λευιτ. 16/ις 20,30). Το έργο της αποκατάστασης στο Δαν. 8/η είναι ίδιο με της θεϊκής κρίσης στο Δαν. 7/ζ όπου η κρίση είναι υπέρ των αγίων και κατά της σατανικής δύναμης του μικρού κέρατος. Ο κόσμος πρέπει να μάθει ότι η δικαιοσύνη και η κρίση, όπως φαίνεται στον Δαν. 8/η 14, θα έρθουν και ότι τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να δεχτούν τη σωτηρία που μας προσφέρει ο Ιησούς. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Αποκ. 14/ιδ 6,7. Πώς αυτά τα εδάφια συνδέονται µε την κρίση στο Δαν. 7/ζ και τον καθαρισµό του αγιαστηρίου στο Δαν. 8/η ;
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΞΙΛΑΣΜΟΥ ΣΤΟ ΔΑΝΙΗΛ 8/Η Το μικρό κέρας επιτίθεται στο ουράνιο αγιαστήριο του Θεού και στο λαό Του. Τι τους επιφυλάσσει το μέλλον; Αυτή είναι στην ουσία η ερώτηση στο Δαν. 8/η 13. Ωστόσο, μόνο η Ημέρα του Εξιλασμού μπορεί να αποκαταστήσει το αγιαστήριο και τον λαό του Θεού, δικαιώνοντας τον Θεό και τις ενέργειές Του. Η απάντηση λοιπόν στο Δαν. 8/η 14 είναι μία δραστηριότητα της Ημέρας του Εξιλασμού. Για την ακρίβεια, μόνο οι τελετές της Ημέρας του Εξιλασμού αναφέρονται στην αποκορύφωση του οράματος στο Δαν. 8/η : το αγιαστήριο, ο καθαρισμός του αγιαστηρίου και του λαού, η κρίση, και η δημιουργία. Ο θρησκευτικός πόλεμος του κέρατος διακόπτεται από θεϊκή επέμβαση μέσα στα πλαίσια της εσχατολογικής Ημέρας του Εξιλασμού. Επιτέλους, ο τρόμος θα τελειώσει και ο λαός του Θεού, η αληθινή λατρεία, και το αγιαστήριο, θα αποκατασταθούν και ο Θεός θα δικαιωθεί. Όπως την Ημέρα του Εξιλασμού, ο Θεός φαίνεται ότι είναι Δίκαιος, συγχωρεί τους πιστούς και κρίνει τους άπιστους και επαναστάτες, έτσι και την εσχατολογική Ημέρα του Εξιλασμού ο Θεός θα φανεί ότι είναι Δίκαιος όταν θα αποδώσει σωτηρία και καταδίκη αντίστοιχα. ΣΚΕΨΗ: Τι άλλο µπορούµε να µάθουµε από το Δαν. 8/η 14 όσον αφορά το ότι ο Κύριος δεν ξεχνάει τις υποσχέσεις Του, παρά το πέρασµα του χρόνου, και ότι θα τιµωρήσει τους ασεβείς και θα αποκαταστήσει τους αγίους Του; Πώς µπορούµε να κρατηθούµε από αυτές τις υποσχέσεις, ιδιαίτερα στις δοκιµασίες; Εξάλλου, χωρίς αυτές τις υποσχέσεις, τι ελπίδα έχουµε;
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου ΔΑΝΙΗΛ 8/Η,9/Θ Ο όρος «όρασις» (στα Εβραϊκά chazon) της ερώτησης στο Δαν. 8/η 13 αφορά το όραμα στο Δαν. 8/η 3-11 (δείτε Δαν. 8/η 1,2,13,15) και περιλαμβάνει την περίοδο της Μηδοπερσίας (κριός), της Ελλάδας (τράγος), και της παπικής Ρώμης (μικρό κέρας). Όταν δίνεται η χρονική διάρκεια του οράματος, δύο χιλιάδες τριακόσια ημερονύκτια, καταλαβαίνουμε ότι είναι μία περίοδος που καλύπτει από την Μηδοπερσία μέχρι τις έσχατες ημέρες. Συνεχώς αναφέρεται ότι το όραμα αφορά τους «έσχατους καιρούς» (Δαν. 8/η 17,19) και ότι είναι «διά ημέρας πολλάς» (Δαν. 8/η 26). Λόγω της μεγάλης χρονικής περιόδυο που καλύπτει, σίγουρα δεν πρόκειται για 2.300 μέρες. Επομένως, πρέπει να εφαρμόσουμε τον κανόνα της μία προφητικής μέρας που ισούται με έναν χρόνο, σύμφωνα με το Ιεζ. 4/δ 5,6 και τους Αρ. 14/ιδ 34. Συνεπώς, πρόκειται για 2.300 χρόνια. Πότε όμως ξεκινάνε αυτά; Βιβλικοί σχολιαστές, τόσο Εβραίοι όσο και Χριστιανοί, συμφωνούν ότι υπάρχει στενός συσχετισμός ανάμεσα στο Δαν. 8/η 14 και στο Δαν. 9/θ 24-27, την προφητεία που δείχνει στον ερχομό του Μεσσία του Ιησού. Διαβάστε Δαν. 9/θ 24-27. Τι συμβαίνει σ αυτά τα εδάφια; Πώς συνδέονται με το Δαν. 8/η 14;..... Παρότι ο όρος «όρασις» (chazon) αφορά όλη την προφητεία στο Δαν. 8/η, ένας άλλος όρος mareh που επίσης μεταφράζεται ως «όρασις», δείχνει συγκεκριμένα την «όρασις περί των ημερονυκτίων» (Δαν. 8/η 26), την όραση που ο Δανιήλ δεν κατάλαβε. Ο άγγελος όμως του τα εξήγησε όλα. Μετά από μερικά χρόνια, ο ίδιος άγγελος, ο Γαβριήλ, εμφανίζεται στον Δανιήλ για να του δώσει ένα μήνυμα επεξήγησης για το όραμα των 2.300 ημερών (Δαν. 9/θ 23). Η προφητεία των εβδομήντα εβδομάδων σ αυτά τα εδάφια, μας βοηθάει να καταλάβουμε το προφητικό χρονικό διάστημα στο Δαν. 8/η 14. Το ρήμα «διωρίσθησαν» στην αρχή του Δαν. 9/θ 24, δείχνει πως οι εβδομήντα εβδομάδες αποτελούσαν μέρος της μεγάλης περιόδου των 2.300 ημερών. Έτσι, οι εβδομήντα εβδομάδες της προφητείας «απεκόπησαν» από την μεγαλύτερη περίοδο της προφητείας των 2.300 ημερών τιυ Δαν. 8/η 14, δίνοντάς μας πληροφορίες για την έναρξη αυτής της προφητικής περιόδου.
Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου Δύση ηλίου: 17:05 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ.489-505, 506-516. Στο Δαν. 9/θ 24-27, το ξεκίνημα των εβδομήντα εβδομάδων σηματοδοτείται από «της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ» (Δαν. 9/θ 25). Το βιβλίο του Έσδρα αναφέρει τρία διατάγματα που αφορούν την Ιερουσαλήμ και το ναό, αλλά μόνο το τρίτο που αναφέρεται στον Έσδρα 7/ζ 12-26 είναι το επικρατέστερο. Ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης, εξέδωσε το διάταγμα το 457 π.χ. Σ αυτό, περιλαμβάνεται η ανοικοδόμηση του ναού και της Ιερουσαλήμ ως πολιτικό και διοικητικό κέντρο (Έσδρα 7/ζ 25,26). Στην Αγία Γραφή μόνο μετά από αυτό το διάταγμα δίνονται ευχαριστίες και δοξολογίες στον Θεό που επηρέασε τον βασιλιά (Έσδρα 7/ζ 27,28). Επιπλέον, μόνο εάν ξεκινήσουμε τις εβδομήντα εβδομάδες (490 χρόνια) το 457 π.χ. φθάνουμε στην εποχή «του Χριστού του Ηγουμένου» που βλέπουμε στο Δαν. 9/θ 25-27. Συνεπώς, η προφητεία των εβδομήντα εβδομάδων δίνει την ακριβή ημερομηνία έναρξης των 2.300 ημερονυκτίων που ξεκινάνε το 457 π.χ. και ολοκληρώνονται το 1844 μ.χ. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Εάν είναι εφικτό, διαβάστε μία πιο αναλυτική εξήγηση για τον συσχετισμό μεταξύ του Δαν. 8/η 14 και του Δαν. 9/θ 24-27. Τι μας δείχνει για την σημασία της προφητείας του Δαν. 8/η 14; 2. Η Ε. Χουάιτ έγραψε, «Ο λαός του Θεού οφείλει να κατανοήσει σε όλη του την έκταση το θέμα του αγιαστηρίου και της διερευνητικής κρίσης του ουρανού. Ο καθένας χρειάζεται να αποκτήσει προσωπική γνώση της αρμοδιότητας και του έργου του Μεγάλου Αρχιερέα μας. Διαφορετικά είναι αδύνατον να εξασκήσει κανείς την πίστη την τόσο απαραίτητη στην εποχή μας και να αναλάβει τη θέση που του προορίζει ο Θεός.» Τ.Π.Σ. σ.582. Τι νομίζετε ότι ήθελε να πει, και γιατί είναι τόσο σημαντικό να τα κατανοήσουμε;
Believe παρουσιάζει η έκδοση σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org