ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ (976-1025)
1 ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Τα ΠΑΙ ΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ Το 958 µ.χ.. γεννιέται ο Βασίλειος ο Β, γιος του Ρωµανού και της Θεοφανώς. Γιαγιά του από την πλευρά του πατέρα του ήταν η Ελένη, κόρη του Ρωµανού Λεκαπηνού. Τον επόµενο χρόνο ο Ρωµανός διαδέχεται στο θρόνο τον πατέρα του Κων/νονο Πορφυρογέννητο. Σε ηλικία 2 ετών ο Βασίλειος στέφεται συναυτοκράτορας από τον πατέρα του. Τον ίδιο χρόνο γεννιέται ο αδερφός του Κων/νος Η, ο οποίος και αυτός σε ηλικία 2 ετών στέφεται συναυτοκράτορας. Το 963 ο Ρωµανός πεθαίνει. Τον διαδέχεται ο Ιωσήφ Βριγγάς και έπειτα ο Νικηφόρος Φωκάς, ο οποίος παντρεύεται την Θεοφανώ προκειµένου να συνδεθεί µε τη νόµιµη δυναστεία. Μετά από έξι χρόνια η Θεοφανώ συνωµοτεί µε τον Ιωάννη Τσιµισκή, εραστή και ανιψιό του αυτοκράτορα, για να δολοφονηθεί ο Φωκάς και να τον διαδεχτεί ο ίδιος. Έτσι και έγινε.
ΤΑ ΜΕΤΑΓΕΝΝΕΣΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο Βασίλειος αφού εδραίωσε την κυριαρχία του µε κατανίκηση και παραδειγµατική τιµωρία των στασιαστών, έστρεψε την προσοχή του προς την Βουλγαρική λαίλαπα. Έχοντας την προσοχή του στραµµένη στην καταστολή της εξέγερσης, βρήκαν ευκαιρία οι Βούλγαροι, που ήταν υποτελείς της αυτοκρατορίας, και µε αρχηγό τους τον Σαµουήλ ξεκίνησαν έναν αγώνα κατά του Βυζαντίου που διήρκησε κοντά 30 έτη. Η µάχη εναντίον τους κοντά στη Λάρισα το 987, κατέληξε σε βαριά ήττα του Βασιλείου, γεγονός που σηµάδεψε για όλη του τη ζωή την πολιτική του έναντί τους. Οι Βούλγαροι κατόπιν, επιδόθηκαν σε σφαγές και λεηλασίες όλου του ελλαδικού χώρου µέχρις ότου ο Βασίλειος µε τη βοήθεια των στρατηγών του Νικηφόρου Ουρανού και Νικηφόρου Ξιφία κατάφερε και τους νίκησε σε διάφορες µάχες. Το τέλος του Βουλγαρικού κινδύνου, ήρθε µε την µάχη στη θέση Κλειδί, (κοντά στις Σέρρες) το 1014, όπου ο Βασίλειος κατέστρεψε τον στρατό του Σαµουήλ και συνέλαβε 14.000 αιχµαλώτους. Θεωρώντας τους Βούλγαρους στασιαστές (γιατί ήδη ανήκαν στην αυτοκρατορία) τους επέβαλε την ανάλογη ποινή, έτσι τύφλωσε όλους τους αιχµαλώτους φροντίζοντας όµως ανά 100 άνδρες να αφήνει ένα µονόφθαλµο ώστε να οδηγήσουν του υπόλοιπους στον Σαµουήλ. Εκείνος µόλις αντίκρισε το οικτρό θέαµα που παρουσίαζε ο στρατός του έπαθε συµφόρηση και πέθανε σε φρικτούς πόνους. Ο Βασίλειος στη συνέχεια έκανε περιοδεία σε όλη τη Ελλάδα και έφτασε µέχρι την Αθήνα όπου παρέµεινε αρκετό χρονικό διάστηµα και προσκύνησε στην Παναγία την Αθηνιώτισσα.
Εκτός από τους Βούλγαρους ο Βασίλειος πολέµησε και νίκησε τους Άραβες στη Συρία, τους Λογγοβάρδους στη Νότια Ιταλία, τους Αρµένιους στην Κιλικία και τους Νορµανδούς στη Σικελία. Απεβίωσε το 1025 σε ηλικία 68 ετών, έχοντας περάσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του επάνω στο άλογο πολεµώντας διαρκώς. Άφησε το Βυζάντιο στην ισχυρότερη θέση µετά την εποχή του Ιουστινιανού. Εκτός από τους πολέµους όµως ο Βασίλειος ασχολήθηκε και µε τη νοµοθεσία, θεσπίζοντας νέους νόµους στον αγώνα του εναντίον των «δυνατών», των µεγάλων γαιοκτηµόνων δηλαδή που αµφισβητούσαν την κεντρική εξουσία και αποµυζούσαν το λαό. Για την καταστροφή των Βουλγάρων, ο λαός που τον λάτρεψε τον ονόµασε Βουλγαροκτόνο,, ένα όνοµα µε το οποίο έµεινε γνωστός στην ιστορία. Ο Βασίλειος Β ζήτησε την βοήθεια του Βλαδίµηρου για να εξοντώσει την ανταρσία των γαιοκτηµόνων. Ο Βλαδίµηρος δέχτηκε και σε αντάλλαγµα ζήτησε να παντρευτεί την αδελφή του Βασιλείου, Άννα. Το ρωσικό στρατιωτικό σώµα που στάλθηκε συνέτριψε την ανταρσία των γαιοκτηµόνων, αλλά ο Βασίλειος δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Όταν όµως ο Βλαδίµηρος κατέβαλε την Χερσώνα,, ο Βασίλειος δέχτηκε να δώσει σε γάµο την αδελφή φτάνει ο Βλαδίµηρος να ασπαζόταν τον Χριστιανισµό. Ο Βλαδίµηρος δέχεται και έτσι στην Χερσώνα γίνεται η βάπτιση του Βλαδίµηρου και ο γάµος. Μετά ακολούθησε η οµαδική βάπτιση των Ρώσων στα νερά του ποταµού νείπερου.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία το 1025 Γιάννης Τσελίκας Β3 Αργύρης Κατσάρης Β2 Ιστιαία 2011