ΜΑΘΗΜΑ: ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ: Β. ΧΡΗΣΤΑΡΑΣ, Καθηγητής Β. ΜΑΡΙΝΟΣ, Επ. Καθηγητής ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ 2 ης ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΙΤΛΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ: Αξιολόγηση γεωερευνητικού προγράμματος: Διαμόρφωση της γεωλογικής τομής από τα ευρήματα γεωτρήσεων και τεχνικογεωλογική κατηγοριοποίηση-ζωνοποίηση κατά μήκος της τομής από στοιχεία επιτόπου και εργαστηριακών δοκιμών 1. ΣΚΟΠΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Η άσκηση στοχεύει στον τρόπο παρουσίασης και στην σύνθεση των πληροφοριών από ένα γεωερευνητικό πρόγραμμα για τις ανάγκες της μελέτης κατασκευής Τεχνικού Έργου και στην εδώ περίπτωση με το παράδειγμα μιας σήραγγας. Η εργασία αυτή και η συνεπακόλουθη αξιολόγηση γίνεται πάντοτε με βάση την γεωλογική τομή, απ όπου πρέπει να ξεκινά η όλη διαδικασία και συνεχίζεται με την ζωνοποίηση - ομαδοποίηση των πληροφοριών για τις ιδιότητες των γεωυλικών και την γεωτεχνική συμπεριφορά τους. Σκοπός της άσκησης είναι η άμεση γνωριμία των φοιτητών με τις γεωτρήσεις για γεωτεχνικούς σκοπούς και αξιολόγηση κάποιων πρώτων στοιχείων. Αρχικά, σκοπός της άσκησης είναι η κατασκευή γεωλογικής τομής μόνο από στοιχεία γεωτρήσεων. Στόχος είναι η αξιολόγηση των γεωλογικών συνθηκών σε κλίμακα τεχνικού έργου (π.χ εκατοντάδων μέτρων) και όχι χιλιομέτρων (km) όπως έχει μάθει ο φοιτητής μέχρι τώρα. Στις τομές αυτές απαιτείται μεγαλύτερη ακρίβεια (σφάλμα κλίμακας m ή λίγων m) από ότι στην κατασκευή μεγάλων τομών (κλίμακα δεκάδων m). Η γνώση των ευρύτερων βέβαια γεωλογικών συνθηκών μιας περιοχής (γεωτεκτονικοί «κανόνες» κάθε ζώνης) θα βοηθήσουν την κατασκευή της τομής (μορφή επαφών, τεκτονικές γραμμές, πτυχώσεις κλπ.). Σε επόμενο επίπεδο, στόχος είναι η ζωνοποίησηκατηγοριοποίηση των τεχνικογεωλογικών συνθηκών κατά μήκος ενός έργου. Σε αυτή τη φάση (αρχική) των ασκήσεων η τεχνικογεωλογική πληροφορία θα εντοπιστεί στην ποιότητα των σχηματισμών. Δηλαδή αν ένας σχηματισμός έχει χαμηλή, μέτρια, υψηλή αντοχή θα προκύπτει από κάποιες απλές παρατηρήσεις, τεχνικογεωλογικά κατατάξεις ή δοκιμές. Σε επόμενο επίπεδο (σε επόμενες ασκήσεις) η αξιολόγηση θα γίνει και με πιο ποσοτικά στοιχεία. Τέλος, οι φοιτητές καλούνται οι ίδιοι να προτείνουν τη συνέχεια του γεωρευνητικού προγράμματος και τη θέση εκτέλεσής τους. Στόχος είναι η μάθηση όλων των δυνατών γεωερευνητικών εργαλείων. Πρώτον, στόχος είναι η επιλογή του είδους έρευνας (π.χ. επιπλέον γεωτρήσεις, μέτρηση επιτόπου αντοχής κλπ.), την αιτιολογία επιλογής της (δηλαδή τι ακριβώς ψάχνουμε για κάθε έρευνα) και τέλος η θέση τους (που ακριβώς θα τοποθετήσετε την επιλεχθείσα έρευνα). Παρατηρήσεις Τα στοιχεία της άσκησης είναι πραγματικά και αφορούν τμήμα κατασκευής επέκτασης του Μετρό Θεσσαλονίκης. Όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην άσκηση έχουν προκύψει από εργασίες Γεωλόγων (από γραφεία μελετητών και την κοινοπραξία κατασκευής). Η διάρκεια των εργασιών αυτών είναι 1-3 μήνες για όλες τις γεωτρήσεις μαζί με τις επιτόπου και εργαστηριακές δοκιμές (εδώ για την επέκταση του μετρό έγιναν 78 γεωτρήσεις). Τμήμα αυτής της γεωλογικής και τεχνικογεωλογικής αξιολόγησης πραγματοποιείται και κατά τον σχεδιασμό (μελέτη) του έργου. Η διάρκεια της τεχνικογεωλογικής αξιολόγησης είναι 1-3 μήνες. Στην άσκηση αυτή επιλέχθηκαν μόνο κάποια από τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό της σύστασης και της ποιότητας των γεωυλικών. Στα επόμενα μαθήματα και ασκήσεις θα καλυφθούν και άλλες παραμέτροι χαρακτηρισμού της τεχνικογεωλογικής ποιότητας των σχηματισμών.
2. ΚΛΕΙΔΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α. Κλειδιά άσκησης: Β. Θεωρητικές γνώσεις για την επίλυση: i Γεωλογικό μοντέλο-πρότυπο 1. Τι μπορεί να περιλαμβάνει ένα γεωερευνητικό πρόγραμμα; ii Γεωτρήσεις για γεωτεχνικούς σκοπούς iii Εργαστηριακές δοκιμές 2. Ποιες οι πρώτες-απλές- τεχνικογεωλογικές κατηγοριοποιήσεις της ποιότητας των εδαφικών και βραχωδών γεωυλικών; 3. Ποιας σύστασης εδαφικά υλικά εμπίπτουν στα λεπτόκοκκα και ποια στα αδρόκοκκα; 4. Ποιές οι κατηγορίες της συνεκτικότητας των λεπτόκοκκων εδαφικών υλικών; 5. Ποιές οι κατηγορίες της πυκνότητας των αδρόκοκκων εδαφικών υλικών; 6. Ποιές είναι οι κύριες επιτόπου δοκιμές και τι υπολογίζουμε ή εκτιμούμε μέσα από αυτές; 7. Τι είναι το SPT; iv v Επιτόπου δοκιμές Αντοχή εδάφους a. Συνεκτικότητα λεπτόκοκκων εδαφών b. Πυκνότητα αδρόκοκκων εδαφών 8. Τι είναι η επιτόπου δοκιμή υδροπερατότητας και ποιά μέθοδο επιλέγουμε ανάλογα με την περατότητα των γεωυλικών; 9. Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν, από την άποψη των υπογείων νερών, κατά τη κατασκευή σήραγγας σε αστικό περιβάλλον; 10. Τι σημαίνει αυξημένη γεωλογική επικινδυνότητα κατά τη κατασκευή σήραγγας σε αστικό περιβάλλον; vi Περατότητα επιτόπου δοκιμές vii Τεχνικογεωλογικές συνθήκες a. Κατάταξη-κατηγοριοποίησηζωνοποίηση ποιότητας γεωυλικών
3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Τα βήματα επίλυσης της άσκησης είναι: i. Σε πρώτο επίπεδο πρέπει να διακριθεί η επαφή των αλπικών και μεταλπικών σχηματισμών. Τούτο είναι πολύ σημαντικό στην τεχνική γεωλογία καθώς εμφανίζουν μεγάλες διαφορές στις αντοχές. Γενικά, οι αλπικοί σχηματισμοί είναι βραχώδεις και έχουν πολύ μεγαλύτερες αντοχές από τους εδαφικούς (εκτός αν είναι έντονα αποσαθρωμένοι και κερματισμένοι κοντά στην επιφάνεια ή σε ζώνες ρηγμάτων). Έτσι για παράδειγμα, σε μια σημαντική θεμελίωση (γέφυρα, μεγάλη κατασκευή), το βάθος θεμελίωσης εξαρτάται άμεσα από το που (σε ποιο βάθος δηλαδή) μπορεί να βρίσκεται ο βράχος ή σε ένα φράγμα, σε ποιο βάθος θα γίνει η θεμελίωσή του. Μέσα σε κάθε ενότητα (π.χ. Τεταρτογενή ιζήματα) θα πρέπει να διακρίνονται οι όποιες διαφοροποιήσεις στην φύση των ιζημάτων (π.χ. ενώ επικρατούν οι άργιλοι να προβάλλονται οι αμμώδεις φακοί όπως στο παρακάτω). iv. Τέλος, σε περίπτωση που υπάρχουν τεχνητές επιχώσεις (μπάζα-πρόσφατες ανθρωπογενείς αποθέσεις) πρέπει να οριστούν με προσοχή (δηλαδή η έκταση και το πάχος τους κατά θέσειςδεν είναι απαραίτητο ότι θα εκτείνεται παράλληλα με την γραμμή του εδάφους) καθώς αποτελούν σχηματισμό με εξαιρετικά χαμηλή έως μηδενική αντοχή. ii. Στη συνέχεια πρέπει να οριστούν οι επαφές μέσα στα μεταλπικά ιζήματα και στους αλπικούς βραχώδεις σχηματισμούς. Οι επαφές αυτές πιθανώς θα ορίσουν ζώνες με διαφορετικές μηχανικές ιδιότητες (βλέπε παράδειγμα) κατά τη γεωτεχνική αξιολόγηση (εργασία Γεωτεχνικού Μηχανικού σε συνεργασία με τον Τεχνικό Γεωλόγο) iii. Σε περίπτωση που απαντώνται μεταλπικά τότε διακρίνονται σε νεογενή και τεταρτογενή, αν βέβαια υπάρχουν και οι δύο σχηματισμοί. Είναι σημαντική η διάκριση αυτή καθώς οι νεογενείς αποθέσεις έχουν γενικά διαφορετικές μηχανικές ιδιότητες από τις τεταρτογενείς. Έτσι, οι τεταρτογενείς αποθέσεις είναι πολύ πιθανόν να είναι χαλαρές (έως πολύ χαλαρές) με πολύ χαμηλή διαγένεση ενώ οι νεογενείς αποθέσεις να είναι πιο συνεκτικές έως διαγενεμένες (έως ημίβραχος). v. Όσον αφορά το γεωλογικό μοντέλο μέσα στο αλπικό υπόβαθρο: a. Αρχικά πρέπει να οριοθετηθούν οι πιθανές τεκτονικές επαφές που πιθανώς απαντώνται είτε μέσα σε ένα σχηματισμό είτε σε επαφή 2 σχηματισμών. Αφού χαραχθούν οι όποιες τεκτονικές επιφάνειες τότε εκατέρωθεν αυτών θα σχεδιαστούν οι άλλες επαφές. Σημασία ρηγμάτων (γιατί δηλαδή πρέπει να προσεκτικοί οι γεωλόγοι στην παρουσία τους και στην τοποθέτησή τους): Όταν υπάρχουν σημαντικά ρήγματα στην στενή περιοχή ενός τεχνικού έργου (δηλαδή να τέμνουν ή να βρίσκεται πολύ κοντά) πρέπει να ελέγχονται τα παρακάτω: Η ακριβής θέση του ρήγματος: Αρχικά είναι σημαντικό να οριστεί η ακριβής θέση ενός ρήγματος αν αυτό έχει γενικά εντοπιστεί ή πιθανολογείται. Το πως αυτά εντοπίζονται είναι αντικείμενο του γεωερευνητικού προγράμματος (βλέπε θεωρία).
Η σεισμική ενεργότητα του ρήγματος. Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να εκτιμούνται το πιθανό μέγεθος, την περίοδο επανάληψής του ρήγματος και την πιθανή οριζόντια και κατακόρυφη μετακίνηση. 3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Η ποιότητα της ζώνης του ρήγματος, δηλαδή η αντοχή του. Ενώ τα πετρώματα ή τα εδάφη έχουν την αντοχή τους μακριά από τη ζώνη του ρήγματος, στη ζώνη του ρήγματος η αντοχή μπορεί να είναι πολύ χαμηλότερη. Αιτία είναι ότι κατά μήκος της ζώνη αυτής τα πετρώματα είναι περισσότερο κερματισμένα (σπασμένα). Έτσι για παράδειγμα, ένας ασβεστόλιθος ο οποίος είναι μέτρια κερματισμένος (π.χ. να είναι στρωματώδης με 2-3 συστήματα διακλάσεων) στη ζώνη του ρήγματος μπορεί να είναι κατακερματισμένος (π.χ. κατακλασίτης) άρα και με χαμηλότερη αντοχή. Στην περίπτωση αυτή το πέτρωμα κατά μήκος της ζώνης αυτής θα καταρρεύσει αν δεν υποστηριχθεί στην διάνοιξη μιας σήραγγας ή θα καθιζάνει στην περίπτωση μιας θεμελίωσης. Μία άλλη αιτία για την μείωση της αντοχής ζώνης ρήγματος είναι η αποσάθρωση. Ο μεγάλος βαθμός κερματισμού κατά μήκος των ρηγμάτων ευνοεί πολλές φορές και την αποσάθρωση, ανάλογα με τη φύση του γεωυλικού (για παράδειγμα σε ένα ρήγμα μέσα σε γνευσίους ή γρανίτες λόγω της παρουσίας των αστρίων και βέβαια της κυκλοφορίας του νερού Η περατότητα της ζώνης ρήγματος: Λόγω του κερματισμού που έχει λάβει χώρα κατά μήκος των ρηγμάτων αυτές παρουσιάζουν αρκετές φορές επιλεκτική υδροφορία. Τούτο όμως δεν συμβαίνει πάντα καθώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ζώνες των ρηγμάτων είναι πολύ συμπιεσμένες και αποτελούνται από αργιλικά υλικά που είναι πολύ αδιαπέρατα (βλέπε 1 η άσκηση-malpasset). Στην τεχνική γεωλογία το νερό δεν εξετάζεται, όπως στην υδρογεωλογία, για υδροληψία. Αντίθετα το νερό αρκετές φορές δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην ευστάθεια των τεχνικών έργων καθώς ασκεί πιέσεις σε αυτά τόσο ως περατό όσο και αδιαπέρατο μέσο. Απαιτείται λοιπόν η λεπτομερής εξέτασή του με το κατάλληλο γεωερευνητικό πρόγραμμα. b) Μέσα σε κάθε σχηματισμό είναι πολύ σημαντικό να σχεδιαστεί η δομή που αυτοί έχουν (κυρίως για τα βραχώδη γεωυλικά): α) αν οι σχηματισμοί είναι πτυχωμένοι πρέπει αυτό να σημειωθεί (ενδεικτικά αλλά να φαίνεται η γενική μορφή πτύχωσης που μπορεί να έχει διαταράξει τα πετρώματα-π.χ.ισοκλινής), β) αν οι σχηματισμοί είναι μονοκλινείς πρέπει να σημειωθεί η κλίση τους (περίπου η τιμή κλίσης και η διεύθυνση κλίσης, γ) αν είναι κατακερματισμένηαποδιοργανωμένη (π.χ. κατακλαστίτης) πρέπει να δίνεται η έκταση της κατάστασης αυτής είτε είναι πλευρικά ενός ρήγματος είτε σε ευρύτερη περιοχή. Σημασία δομής: Η δομή (άρρηκτο, κερματισμένο, πολύ κερματισμένο, στρωματώδης -διαταραγμένο, αποδιοργανωμένο, φυλλώδες - διατμημένο πέτρωμα) είναι πολύ σημαντική καθώς επηρεάζει την αντοχή και την συμπεριφορά του πετρώματος στα τεχνικά έργα. Ο σχεδιασμός να είναι ενδεικτικός όπου υπάρχουν πληροφορίες. vi. Η τεχνικογεωλογική ζωνοποίηση γίνεται για τους παρακάτω λόγους: Διακρίνονται περιοχές με υψηλή επικινδυνότητα για την ευστάθεια κατασκευής και λειτουργίας του έργου (π.χ. ζώνες με πολύ χαμηλή αντοχή, υψηλή περατότητα, ενεργότητα ρήγματος κ.α.). Ορίζονται διαφορετικοί τεχνικογεωλογικοί τύποι κατά μήκος και πλάτος ενός έργου: Κάθε τύπος έχει συγκεκριμένες παραμέτρους (αριθμητικές για τον γεωτεχνικό σχεδιασμό). Χωρίς αυτές δεν μπορεί να γίνει ο σχεδιασμός Κάθε τεχνικογεωλογικός τύπος ορίζεται με βάσει την αντοχή της και συμπεριφορά.
vii. Ζώνες Γεωλογικής Επικινδυνότητας: Για την εκτίμηση των ζωνών γεωλογικής επικινδυνότητας κατά μήκος της χάραξης είναι αρχικά απαραίτητο να καθοριστούν τα κριτήρια που θα την καταστήσουν τέτοια. 3. ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Τα κριτήρια αυτά, με βάση τις επιτόπου γεωλογικές συνθήκες και το συγκεκριμένο τεχνικό έργο μπορεί να καθοριστούν ως: Παρουσία Μαλακών Λεπτόκοκκων ή Χαλαρών Αδρόκοκκων γεωυλικών (υλικά χαμηλής συνεκτικότητας-πυκνότητας) Ύπαρξη ζώνης ρήγματος. Παρουσία μέτριας συνεκτικότητας-πυκνότητας γεωυλικών (π.χ. Σταθερή - Μέτρια Στιφρή Άργιλος/Ιλύς ή Μέτρια Πυκνή Άμμος) σε περιβάλλον χαμηλών υπερκειμένων Μεγάλο πάχος Τεχνητών Επιχώσεων με υποκείμενο γεωλογικό ορίζοντα χαμηλής ή μέτριας συμπύκνωσης ως ανωτέρω Σχηματισμοί με μεγάλη Περατότητα, εντοπισμένη σε κάποιο τμήμα viii. Επίδραση των υπογείων νερών στην κατασκευή της σήραγγας και την ευστάθεια των υπερκείμενων υλικών: Για την εκτίμηση της επίδρασης των υπογείων νερών στην κατασκευή της σήραγγας και της συμπεριφοράς των υπερκείμενων εδαφών πρέπει να σκεφτείτε: Τι περατότητας υλικά υπάρχουν. Που βρίσκεται ο υδροφόρος ορίζοντας. Κατά το άνοιγμα της σήραγγας και την εκσκαφή σταθμών πως θα κινηθεί το νερό ανάλογα με την περατότητα των υλικών. Αν θα υπάρξει αλλαγή ροής του νερού (λόγω της κατασκευής) το νερό θα μετακινηθεί μέσα από τα κενά των εδαφών (π.χ. πιο αμμωδών σχηματισμών) και θα φύγει (θα απορρέει μέσα στη σήραγγα ή τις ανοικτές εκσκαφές). Τα κενά που είχαν πριν νερό πως θα συμπεριφερθούν; Βέβαια απαραίτητη πληροφορία αποτελεί και τι είδους υδροφόρους ορίζοντες (υπό πίεση ή ελεύθεροι) έχουμε και ποιά είναι η ακριβής πιεζομετρία (γραμμές ροής αν είναι παράλληλες με το έργο ή κάθετες κλπ.). Εσείς θα απαντήσετε σύμφωνα με τα δεδομένα που σας δίνονται.
4. ΜΟΡΦΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ 1. Κατηγοριοποίηση Ζωνοποίηση: Οι απαντήσεις σας θα πρέπει να δίνονται ανα περιοχές που έχετε ορίσει εσείς από τη σύνθεση των πληροφοριών (στην περίπτωση της άσκησης των γεωτρήσεων). Οι περιοχές αυτές θα έχουν περίπου ίδια χαρακτηριστικά-ιδιότητες (ανάλογα με το τι αξιολογείτε). 2. Οι απαντήσεις να δίνονται μέσα από ανεπτυγμένο κείμενο. Είστε στο τελευταίο έτος και πρέπει να απαντάτε με τη μορφή έκθεσης και όχι επιγραμματικά. Τούτο θεωρείται αυτονόητο όποια ειδικότητα-επαγγελματικό κλάδο και να επιλέξετε. Η ζωνοποίηση αυτή να γίνεται τόσο γραφικά (οπωσδήποτε με μολύβι πάνω στην κάθε - θεματική τομή (π.χ. παραπάνω τομή με τιμές SPT) όσο και σε σύντομο συνοδευτικό κείμενο (μία μικρή παράγραφο) που θα περιγράφει την τομή. 3. Οι πλήρεις απαντήσεις σας θα σας βοηθήσουν στο διάβασμα για τις τελικές εξετάσεις (θα κατανοήτε τι διαβάζετε!!!). 4. Μην αντιγράψετε τα θεωρητικά στοιχεία που σας δίνονται στις παρουσιάσεις!!! Αυτά αποτελούν μόνο τη βάση για τις πιο εξειδικευμένες για την άσκηση απαντήσεις. Παράδειγμα: «Οι Τεταρτογενείς αποθέσεις και αυτές της σειράς Ερυθρών Αργίλων, στο τμήμα αυτό (π.χ. Από Χ.Θ. Έως Χ.Θ. ) αποτελούνται γενικά από Αργίλους έως Αμμώδεις Αργίλους οι οποίες είναι Σταθερές έως Πολύ Στιφρές. Οι σχηματισμοί αυτοί εναλλάσσονται με ορίζοντες Άμμου ή και Χαλίκων, οι οποίοι είναι γενικά χαλαρής συμπύκνωσης. Τέτοιοι ορίζοντες εμφανίζονται στην υπερκείμενη ζώνη στη μέση του τμήματος (γεώτρηση )». Σημείωση: Χ.Θ.: Χιλιομετρική Θέση (βλέπε αρίθμηση κάτω στις τομές) «Οι τιμές SPT στο τμήμα αυτό είναι γενικά χαμηλές και κυμαίνονται από 1 έως 15 στα υπερκείμενα ενώ είναι υψηλότερες στο ύψος της σήραγγας με τιμές 16 έως 30». «Η περατότητα των σχηματισμών στο τμήμα αυτό είναι Χαμηλή έως Μέτρια καθώς κυρίως αναπτύσσονται άργιλοι αλλά σε θέσεις όπου απαντώνται και άμμοι και χάλικες η περατότητα είναι προφανώς μεγαλύτερη (εδώ χαρακτηρίζεται Μέτρια ). Στις αργιλικές αποθέσεις λοιπόν η περατότητα λαμβάνει τιμές <10-7 m/sec ενώ στις πιο αμμώδεις-χαλικώδεις 10-5 με 10-6 m/sec.» 5. Προτιμάτε να συνοδεύετε τις απαντήσεις σας με σκίτσα. Πάντα 1 εικόνα είναι σαν 1000 λέξεις! Είναι κάτι που θα πρέπει να παρουσιάζετε και στο μέλλον ως επαγγελματίες για να εξηγείτε στις άλλες συνεργαζόμενες ειδικότητες τα ευρήματα σας και τις γεωλογικές καταστάσεις και συμπεριφορές (π.χ. σε Πολιτικούς Μηχανικούς- Γεωτεχνικούς Μηχανικούς που θα συνεργάζεστε). 6. Οι καλές έως πολύ καλές ασκήσεις αξιολογούνται με ακόμα καλύτερο συντελεστή για τη τελική βαθμολογία (αυτό ισχύει τόσο για τους «οριακούς» όσο και για τους «υψηλότερους» βαθμούς). 7. Οι απαντήσεις δεν πρέπει να δίνονται πρόχειρα και επιγραμματικά. Οι ασκήσεις αυτές θα βαθμολογούνται αρκετά χαμηλά και δεν θα λαμβάνονται - θετικά υπόψη στο τέλος. 8. Οι «αντιγραφές» δεν θα λαμβάνονται βέβαια υπόψη.
5. ΔΕΝΔΡΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ
6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ 1. Anonymous, 1979, Classification of rocks and soils for engineering geological mapping. Part I: Rock and soil materials. Bulletin International Association Engineering Geology, No.19, pp. 364-371. 2. Bell F.G. (2000) Engineering Properties of Soils and Rocks, Blackwell Science Κανονισμοί / Οδηγίες 1. Ευρωκώδικας 7 (ΕΛΟΤ ΕΝ 1997-2) 2. BS 5930, BSI, London, U.K. 3. ASTM D2487 00 USC «Ενοποιημένο Σύστημα Ταξινόμησης Εδαφών» 3. Marinos P., Novack M., Benissi M, Panteliadou M., Papouli D., Stoumpos G., Marinos V., Korkaris K. (2007) «Ground information and selection of TBM for the Thessaloniki Metro, Greece». Journal of Environmental and Engineering Geoscience, XIV,1, 17-30. 4. Marinos P., Novack M., Benissi M., Stoumpos G., Papouli D., Panteliadou M., Marinos V., Boronkay K., Korkaris K. (2007) «Assesment of ground conditions with respect to mechanised tunnelling for the construction of the extension of the Athens Metro to the city of Piraeus». Bulletin of Engineering Geology and the Environment, Vol. 68, 1, 17-26. 5. Rozos D. and Hadzinakos I. (1993). Geological conditions and geomechanical behaviour of the neogene sediments in the area west of Thessaloniki (Greece), Geotechnical Engineering of Hard Soils - Soft Rocks, Anagnostopoulos et al. (eds). 6. Rozos D., Apostolidis E. Hadzinakos I. (2004). Engineering geological map of the wider Thessaloniki area, Greece 7. Τerzaghi K. and Peck R.Β. (1967) "Soils Mechanics in Engineering Practice", John Wylie& Sons, New York, U.S.A. 8. Δημόπουλος Γ. Τεχνική Γεωλογία. Εκδόσεις ΑΠΘ. 9. Κούκης Γ. Σαμπατακάκης Ν. (2002) «Τεχνική Γεωλογία» Εκδόσεις Παπασωτηρίου. 10. Μουντράκης Δ., Κίλιας Α., Παυλίδης Σ., Σωτηριάδης Λ., Ψιλοβίκος Α., Αστάρας Θ., Βαβλιάκης Ε., Κουφός Γ., Δημόπουλος Γ., Σούλιος Γ., Χρηστάρας Β., Σκορδύλης Μ., Τρανός Μ., Σπυρόπουλος Μ., Πάτρας Δ., Συρίδης Γ., Λαμπρινός Ν., Λαγγάλη Θ. (1996), Νεοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας, Κλίμακας 1:100.000, Φύλλα: Θεσσαλονίκη, Λαγκαδά. Ο.Α.Σ.Π. και επεξηγηματικά τεύχη (1997). 11. Χρηστάρας Β., Χατζηαγγέλου Μ. (2011). Απλά βήματα στην εδαφομηχανική. University Studio Press.