Ιστορία της ΠΕ Η πορεία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης από το 1970 έως σήµερα ιεθνείς και παγκόσµιες διασκέψεις και συνέδρια ιακηρυκτικά κείµενα (UNESCO)
Συναντήσεις γιατο περιβάλλον και τηνπε ΠΕστη δεκαετία του 70 1970: ιεθνής Συνάντηση, Νεβάδα-ΗΠΑ: "Περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολικά προγράµµατα": Θεσµοθέτηση του όρου "περιβαλλοντική εκπαίδευση 1972: ιεθνής ιάσκεψη, Στοκχόλµη-Σουηδία: " ιακήρυξη για το περιβάλλοντουανθρώπου" 1975: ιεθνές Συνέδριο, Βελιγράδι-πρώην Γιουγκοσλαβία: "Χάρτα του Βελιγραδίου" 1977: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Τιφλίδα - πρώην Σοβιετικής Ένωσης:" ιακήρυξη της Τιφλίδας " Συναντήσεις και ιακηρυκτικά κείµενα για τηνπε ΠΕστη δεκαετία του 80 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα -πρώηνσοβιετικήςένωσης: " ιεθνής στρατηγική δράσης στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και κατάρτιση για τηδεκαετίατου 1990"
Η περιβαλλοντική εκπαίδευση στη δεκαετία του 90: αειφορία, αειφόρος ανάπτυξη 1992: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Ρίο - Βραζιλία: "Περιβάλλον και Ανάπτυξη" - "Agenda 21 1997: ιεθνής ιάσκεψη, Θεσσαλονίκη-Ελλάδα: "Περιβάλλον και κοινωνία: εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αειφορία" ιεθνή συνέδρια και συναντήσεις γιατο περιβάλλον και την ανάπτυξη στην πενταετία 1992-1997 1997 1993:Βιέννη, "Ανθρώπιναδικαιώµατα" 1993: Κωνσταντινούπολη, "Εκπαίδευσητωνπολιτώνκαιανάπτυξη" 1995:Κοπενχάγη, "Κοινωνικήανάπτυξη" 1995: Πεκίνο, "Γυναίκες" 1996: Κωνσταντινούπολη, "Human Settlements"
Συναντήσεις και ιακηρυκτικά κείµενα γιατο περιβάλλον και την 'περιβαλλοντική εκπαίδευση' στη δεκαετία του 2000 2002: Παγκόσµια ιάσκεψη Κορυφής στο Γιοχάνεσµπουργκ της Ν. Αφρικής για την "Αειφόρο Ανάπτυξη " 2005-2014: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη"
δεκαετία του 70 Χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση και διερεύνηση της φύσης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης του εννοιολογικού της πλαισίου τουσκοπούτωνστόχωντηςκαι τηςµεθοδολογίαςγιατηνυλοποίησητης.
δεκαετία του 70 1970: ιεθνήςσυνάντηση, Νεβάδα-ΗΠΑ:ΟρισµόςΠΕ Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι η διαδικασία αναγνώρισης αξιών και αποσαφήνισης εννοιών τέτοιων ώστε να αναπτυχθούν οι αναγκαίες δεξιότητες και στάσεις για την κατανόηση και εκτίµηση της αλληλοσυσχέτισης µεταξύ ανθρώπου, βιοφυσικούπεριβάλλοντος. πολιτισµού και Απαιτεί ενεργό ενασχόληση µε τη λήψη αποφάσεων και τη διαµόρφωση ενός κώδικα συµπεριφοράς για θέµατα που αφορούν την ποιότητα του περιβάλλοντος (International Union for the Conservation of Nature, 1970).
δεκαετία του 70 1972: ιεθνής ιάσκεψη, Στοκχόλµη-Σουηδία: " ιακήρυξη για το περιβάλλον του ανθρώπου" : Επικέντρωση στα περιβαλλοντικά προβλήµατα και την ποιότητα του περιβάλλοντος. Αναγνωρίστηκε η σοβαρότητα και η παγκοσµιότητα των προβληµάτων αυτών και ο ρόλος του ανθρώπου και των δραστηριοτήτωντουστηδηµιουργίακαιτηναντιµετώπισήτους. Προς την κατεύθυνση αυτή αναγνωρίστηκε η αναγκαιότητα της εκπαίδευσηςσεπεριβαλλοντικάθέµατα. Για πρώτη φορά σε διεθνές επίπεδο εκφράζεται σθεναρά η ανάγκη ενός διεθνούς πλαισίου εργασίας για την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (σταθµός ορόσηµο στην ιστορία της ΠΕ).
δεκαετία του 70 70: 1972. ιεθνής ιάσκεψη, Στοκχόλµη- Σουηδία: " ιακήρυξηγιατοπεριβάλλοντουανθρώπου" ιατυπώνονται βασικές αρχές που αφορούν: τονάνθρωποκαιτησχέσητουµετοπεριβάλλον, τηφύσητωνπεριβαλλοντικώνπροβληµάτων, τηναλληλεπίδρασηανθρώπου-ποιότηταςπεριβάλλοντος, το ρόλο της επιστήµης, της τεχνολογίας και της πολιτικής ανάπτυξηςτωνχωρώνστηδιαµόρφωσητουπεριβάλλοντος, Τη δηµιουργία και την αντιµετώπιση περιβαλλοντικών προβληµάτων όσο και την ατοµική και συλλογική ευθύνη του ανθρώπου και το ρόλο που οφείλει να διαδραµατίσει ατοµικά, συνολικά και σε διεθνές επίπεδογιατηδιατήρησηκαιτηβελτίωσητουπεριβάλλοντος.
δεκαετία του 70 70: 1975 - ιεθνέςσυνέδριο, Βελιγράδιπρώην Γιουγκοσλαβία: "Χάρτα του Βελιγραδίου" ιαµόρφωση του εννοιολογικού πλαισίου τηςπε "Χάρτα του Βελιγραδίου" " (Belgrade( Charter) η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να βασίζεται πλήρως και να σχετίζεται σθεναρά µε τις βασικές αρχές που περιγράφονται στη ιακήρυξη των Ηνωµένων Εθνών για τη Νέα Παγκόσµια Οικονοµική Τάξη". Μέσα στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να βρίσκονται τα θεµέλια για τη διαµόρφωση ενός προγράµµατος για την περιβαλλοντική εκπαίδευση σε παγκόσµιο επίπεδο, µε το οποίο να καταστεί δυνατόν να αναπτυχθούν νέες γνώσεις και δεξιότητες, αξίες και στάσεις, προς την κατεύθυνση της βελτίωσης του περιβάλλοντος και την υψηλότερη ποιότητα ζωής για τις παρούσεςκαιτιςµελλοντικέςγενεές. (σελ. 3).
δεκαετία του 70 70: 1975 - ιεθνέςσυνέδριο, Βελιγράδιπρώην Γιουγκοσλαβία: "Χάρτα του Βελιγραδίου" Σκοπός της ΠΕ: η διαµόρφωση ενός παγκόσµιου πληθυσµού ο οποίος να έχει επίγνωση και να ενδιαφέρεται για το περιβάλλον και τα προβλήµαταπουσυνδέονταιµεαυτό, καιοοποίος, νακατέχειγνώσεις, δεξιότητες, στάσεις, κίνητρα και να δεσµεύεται να εργαστεί ατοµικά και συλλογικά για την επίλυση των σύγχρονων προβληµάτων και την παρεµπόδιση νέων.
δεκαετία του 70 70: 1975 - ιεθνέςσυνέδριο, Βελιγράδιπρώην Γιουγκοσλαβία: "Χάρτα του Βελιγραδίου" Αποδέκτες τηςπε ΠΕ:οευρύτεροςπληθυσµός, οι εµπλεκόµενοι στην τυπική εκπαίδευση (µαθητές και εκπαιδευτικοί όλων των βαθµίδων της εκπαίδευσης συµπεριλαµβανόµενης και της προσχολικής, οι εκπαιδευόµενοι ή επανεκπαιδευόµενοι επαγγελµατίες µεαντικείµενοτοπεριβάλλον) οι εµπλεκόµενοι στην η µη-τυπική εκπαίδευση (περιλαµβάνονται οι νέοι και οι ενήλικες, ατοµικά ή συλλογικά, από όλα τα τµήµατα του πληθυσµού (εργάτες, στελέχη διοίκησης, στελέχη που λαµβάνουν αποφάσεις) και απασχολούνται είτε σε πεδία του περιβάλλοντος είτε σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο.
δεκαετία του 70 Στόχοι τηςπε ΠΕ: 70: 1975 - ιεθνέςσυνέδριο, Βελιγράδιπρώην Γιουγκοσλαβία: "Χάρτα του Βελιγραδίου" Επίγνωση : να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν επίγνωση (ενηµέρωση) και ευαισθητοποίηση για το συνολικό περιβάλλον και τα συναφή προβλήµατα. Γνώση: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν βασική κατανόηση του συνολικού περιβάλλοντος, των συναφών προβληµάτων και την κρίσιµη ευθύνη ανθρωπότητας για τη θέση και το ρόλοτηςσεαυτό. Στάσεις: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν σθεναρά αισθήµατα ενδιαφέροντος για το περιβάλλον και το κίνητρο για ενεργόσυµµετοχήστηνπροστασίακαιτηβελτίωσητου.
Στόχοι τηςπε ΠΕ: ΠΕστη δεκαετία του 70: "Χάρτα του Βελιγραδίου" εξιότητες: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν δεξιότητες για την επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων. Ικανότητα αξιολόγησης: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αξιολογούν τα µέτρα που λαµβάνονται για το περιβάλλον και τα εκπαιδευτικά προγράµµατα σε σχέση µε οικολογικούς, πολιτικούς, οικονοµικούς, κοινωνικούς, αισθητικούς και εκπαιδευτικούς παράγοντες. Συµµετοχή: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αναπτύξουν την αίσθηση υπευθυνότητας και αίσθηση του επείγοντος αναφορικά µε τα περιβαλλοντικά προβλήµατα ώστε να διασφαλίσουν κατάλληλη δράση για την επίλυση των προβληµάτων αυτών.
δεκαετία του 70: "ΧάρτατουΒελιγραδίου" - κατευθυντήριες αρχές (πλαίσιο της ΠΕ- Προγράµµατα ΠΕ) ΗΠΕ οφείλει να : θεωρεί το περιβάλλον στην ολότητά του, φυσικό και ανθρωπογενές, οικολογικό, πολιτικό, οικονοµικό, τεχνολογικό, κοινωνικό, νοµοθετικό, πολιτισµικό και αισθητικό είναι συνεχής δια βίου διαδικασία, τόσο εντός όσο και εκτός του σχολείου είναι διεπιστηµονική στην προσέγγισή της δίνει έµφαση στην ενεργό συµµετοχή για την πρόληψη και την επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων εξετάζει τα περιβαλλοντικά προβλήµατα µε µια παγκόσµια σκοπιά λαµβάνοντας υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητες
δεκαετία του 70: "ΧάρτατουΒελιγραδίου" - κατευθυντήριες αρχές (πλαίσιο της ΠΕ- Προγράµµατα ΠΕ) ΗΠΕοφείλεινα : επικεντρώνεται στις σύγχρονες και τις µελλοντικές περιβαλλοντικές καταστάσεις εξετάζει όλα τα ζητήµατα της ανάπτυξης και της οικονοµίας µε περιβαλλοντική σκοπιά προάγει την αξία και την αναγκαιότητα της συνεργασίας σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο για την επίλυση των περιβαλλοντικών προβληµάτων
δεκαετία του 70: 1977: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Τιφλίδα - πρώην Σοβιετικής Ένωσης:" ιακήρυξη της Τιφλίδας " Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να απευθύνεται στην κοινότητα. Θα πρέπειναεµπλέκειτοάτοµοσεενεργόδιαδικασίαεπίλυσηςπροβλήµατος, µέσα στο πλαίσιο των ιδιαίτερων πραγµατικοτήτων και θα πρέπει να ενθαρρύνει την ατοµική πρωτοβουλία, την αίσθηση της υπευθυνότητας και τη δέσµευση για τη δηµιουργία ενός καλύτερου µέλλοντος. Από τη φύση της η περιβαλλοντική εκπαίδευση µπορεί να συµβάλει αποτελεσµατικάστηνανανέωσητηςεκπαιδευτικήςδιαδικασίας (σελ. 24).
δεκαετία του 70: 1977: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Τιφλίδα - πρώην Σοβιετικής Ένωσης:" ιακήρυξη της Τιφλίδας " Σκοπός της ΠΕ: είναι να επιτύχει να κάνει άτοµα και κοινότητες να κατανοήσουν την πολύπλοκη φύση των φυσικών και κατασκευασµένων περιβαλλόντων η οποία είναι αποτέλεσµα της αλληλεπίδρασης των βιολογικών, φυσικών, κοινωνικών, οικονοµικών και πολιτισµικών όψεων τους, και να αποκτήσουν τη γνώση, τις αξίες, τις στάσεις και τις πρακτικές δεξιότητες για να συµµετέχουν µε υπεύθυνο και αποτελεσµατικό τρόπο στην πρόληψη και επίλυση των περιβαλλοντικών προβληµάτων και τη διαχείριση της ποιότητας του περιβάλλοντος
δεκαετία του 70: 1977: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Τιφλίδα - πρώην Σοβιετικής Ένωσης:" ιακήρυξη της Τιφλίδας " Στόχοι τηςπε ΠΕ: Επίγνωση : να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν επίγνωση και ευαισθητοποίηση για το συνολικό περιβάλλον και τα συναφή προβλήµατα. Γνώση: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να βιώνουν ποικίλες εµπειρίες µέσα στο περιβάλλον και να αποκτήσουν βασική κατανόηση του περιβάλλοντος και των προβληµάτων που συνδέονται µε αυτό Στάσεις: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν ένα σύνολο αξιών και αισθηµάτων ενδιαφέροντος για το περιβάλλον και το κίνητρο για ενεργό συµµετοχή στη βελτίωση καιτηνπροστασίατου.
δεκαετία του 70: 1977: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Τιφλίδα - πρώην Σοβιετικής Ένωσης:" ιακήρυξη της Τιφλίδας " εξιότητες: να βοηθήσει τα άτοµα και τις κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν δεξιότητες για την αναγνώριση και την επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων. Συµµετοχή: να παρέχει στις κοινωνικές οµάδες και τα άτοµα τη δυνατότητα να εµπλέκονται ενεργά σε όλα τα επίπεδα, εργαζόµενοι µεσκοπότηνεπίλυση τωνπεριβαλλοντικώνπροβληµάτων.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα -πρώην Σοβιετικής Ένωσης: " ιεθνής στρατηγική δράσης στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και κατάρτιση για τη δεκαετία του 1990" " Θεµατικές ενότητες του σχεδίου: Α. Πρόσβαση στην πληροφόρηση Β. Έρευνα και πειραµατισµός Γ. Εκπαιδευτικά προγράµµατα και διδακτικό υλικό. Κατάρτισηπροσωπικού Ε. Τεχνική και επαγγελµατική εκπαίδευση Ζ. Εκπαίδευση και πληροφόρηση του γενικότερου πληθυσµού Η. Γενική πανεπιστηµιακή εκπαίδευση Θ. Εκπαίδευση ειδικών επιστηµόνων Ι. ιεθνής και περιφερειακή συνεργασία
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Α. Πρόσβαση στην πληροφόρηση Στόχος: η ενδυνάµωση του διεθνούς συστήµατος πληροφόρησης και ανταλλαγής της εµπειρίας του ιεθνούς Προγράµµατος για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Προτεινόµενες δράσεις: - Οργάνωση υπηρεσίας συλλογής και διάχυσης πληροφοριών µέσω ηλεκτρονικών συστηµάτων, σε διεθνές επίπεδο, που να αφορούν ευρήµατα περιβαλλοντικής και παιδαγωγικής έρευνας, πειραµατισµών και άλλων πληροφοριών σχετικά µε την περιβαλλοντική εκπαίδευση, µε στόχο τη συστηµατοποίηση της πληροφόρησης. - Ενίσχυση των περιφερειακών δικτύων ιδρυµάτων και των κέντρων τεκµηρίωσης που δραστηριοποιούνται στο πεδίο και ανάπτυξη τόσο ενός νέου διεθνούς δικτύου για την περιβαλλοντική εκπαίδευση όσο και εκείνων που ήδη υπάρχουν και λειτουργούν στην UNESCO και το UNEP και εντάσσονται στο υπάρχον σύστηµα πληροφόρησης του ιεθνούς Προγράµµατος για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Β. Έρευνα και πειραµατισµός Στόχος: Ενίσχυση της έρευνας και του πειραµατισµού στο εκπαιδευτικό περιεχόµενο, τις µεθόδους και τις στρατηγικές για την οργάνωση και τη µετάδοση των µηνυµάτων που αφορούν την περιβαλλοντική εκπαίδευση και κατάρτιση. Προτεινόµενες δράσεις : - Έρευνα και πειραµατισµός στο εκπαιδευτικό περιεχόµενο και στις µεθόδους. - Έρευνα και πειραµατισµός σε άλλες συµπληρωµατικές όψεις της περιβαλλοντικήςεκπαίδευσης. - Έρευνα σχετικά µε την παιδαγωγική προσέγγιση του ζητήµατος των αξιών. - Έρευνα αφορά νέες στρατηγικές για τη µετάδοση των µηνυµάτων µεστόχοτηνανάπτυξητηςπεριβαλλοντικήςεπίγνωσης, εκπαίδευσης και κατάρτισης. - Συγκριτική αποτίµηση ερευνών που αφορούν τα διαφορετικά συστατικά της εκπαιδευτικής διαδικασίας
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Γ. Εκπαιδευτικά προγράµµατα και διδακτικό υλικό Στόχος: Προώθηση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης µέσα από την ανάπτυξη αναλυτικού προγράµµατος και διδακτικών υλικών για τη γενική εκπαίδευση. Προτεινόµενες δράσεις : - Ανταλλαγή πληροφόρησης πάνω στην ανάπτυξη αναλυτικών προγραµµάτων. - Ανάπτυξη µοντέλου (πρότυπου) αναλυτικού προγράµµατος για την περιβαλλοντική εκπαίδευση. - Ανάπτυξη νέων διδακτικών βοηθηµάτων, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. - Προώθηση της αξιολόγησης των αναλυτικών προγραµµάτων.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα. Κατάρτιση προσωπικού Στόχος: Προώθηση της προ-υπηρεσιακής και ενδο-υπηρεσιακής κατάρτισης προκειµένου να καταστεί ικανό το εκπαιδευτικό προσωπικό για την τυπική και µη τυπική περιβαλλοντική εκπαίδευση. Προτεινόµενες δράσεις : - Προώθηση της προ-υπηρεσιακής κατάρτισης. - Προώθηση της ενδο-υπηρεσιακής κατάρτισης.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Ε. Τεχνική και επαγγελµατική εκπαίδευση Στόχος: Ενσωµάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην τεχνική και επαγγελµατική εκπαίδευση. Προτεινόµενες δράσεις : - Ανάπτυξη προγραµµάτων και υλικού για την εκπαίδευση και κατάρτιση τεχνικών και επαγγελµατιών. -Κατάρτιση εκπαιδευτικών για ανάπτυξη της επίγνωσης για το περιβάλλον και τα συναφή ζητήµατα. -Προτεραιότηταδράσηςστοντοµέατουτουρισµού.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Ζ. Εκπαίδευση και πληροφόρηση του γενικότερου πληθυσµού Στόχος: Περισσότερο αποτελεσµατική εκπαίδευση και πληροφόρηση του γενικότερου πληθυσµού µε τη χρήση των µέσων µαζικής ενηµέρωσης (ΜΜΕ) και των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας και πληροφόρησης. Προτεινόµενες δράσεις : - Παραγωγή εκπαιδευτικών προγραµµάτων για προβολή από τα ΜΜΕ. - Χρήση νέων µέσων επικοινωνίας και µεθόδων ενεργητικής διδασκαλίας. - ηµιουργία βάσης οπτικοακουστικού υλικού (προγραµµάτων). -Ανάπτυξη και χρησιµοποίηση εκθέσεων και µουσείων. - Ανάπτυξη δράσεων της UNESCO και του UNEP από κοινού.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Η. Γενική πανεπιστηµιακή εκπαίδευση Στόχος: Περισσότερο αποτελεσµατική ενσωµάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην πανεπιστηµιακή εκπαίδευση µε την ανάπτυξη της µελέτης προγραµµάτων, διδακτικού υλικού και κατάρτισης και τη δηµιουργία κατάλληλων θεσµικών µηχανισµών. Προτεινόµενες δράσεις: - Ανάπτυξη της επίγνωσης των ακαδηµαϊκών αρχών. - Ανάπτυξη της µελέτης προγραµµάτων. - Ενδο-υπηρεσιακή κατάρτιση εκπαιδευτικών. - Θεσµοθετηµένη συνεργασία µεταξύ των πανεπιστηµιακών ιδρυµάτων.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Θ. Εκπαίδευση ειδικών επιστηµόνων Στόχος: Προώθηση εξειδικευµένης επιστηµονικής και τεχνικής περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Προτεινόµενες δράσεις: - Βασική εκπαίδευση για ειδικούς περιβάλλοντος. - Περαιτέρω εκπαίδευση επαγγελµατιών συµπεριλαµβανόµενων εκείνων σε τοµεις λήψης αποφάσεων και στελεχών διοίκησης. - Εκπαίδευση µέσω της έρευνας - Ανάπτυξη κατάλληλων προγραµµάτων σπουδών.
δεκαετία του 80: 1987: ιεθνέςσυνέδριο, Μόσχα Ι. ιεθνής και περιφερειακή συνεργασία Στόχος: Ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης µέσα από συντονισµένες συνεργασίες σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο Προτεινόµενες δράσεις: - ιάχυση πληροφοριών µεταξύ των εµπλεκόµενων φορέων - Προώθηση της έρευνας - Προώθηση της κατάρτισης και της παραγωγής σχετικού εκπαιδευτικού υλικού
δεκαετία του 90: αειφορία, αειφόροςανάπτυξη 1992: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Ρίο -Βραζιλία: "Περιβάλλον καιανάπτυξη" - "Agenda 21 «1997: ιεθνής ιάσκεψη, Θεσσαλονίκη-Ελλάδα: "Περιβάλλονκαι κοινωνία: εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αειφορία"
δεκαετία του 90: 1992: Παγκόσµια ιακυβερνητική ιάσκεψη, Ρίο -Βραζιλία: "ΠεριβάλλονκαιΑνάπτυξη" - "Agenda 21 " Η Agenda 21, εξετάζει σε 40 συνολικά κεφάλαια, τα ζητήµατα που αφορούν την ανάπτυξη και την ποιότητα του περιβάλλοντος. Θέτει στόχους για την αντιµετώπιση των περιβαλλοντικών προβληµάτων και την διαµόρφωση των απαραίτητων συνθηκών για την αειφόρο ανάπτυξη, προτείνει δράσεις για την πραγµατοποίηση των στόχων αυτών και, στρατηγικές για την επιτυχή έκβαση των δράσεων αυτών.
δεκαετία του 90: 1992, "Agenda 21 " ράσεις για την αντιµετώπιση των πιεστικών σύγχρονων περιβαλλοντικών προβληµάτων, επικεντρώνονται µεταξύ άλλων στην: Αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών Προστασία και προαγωγή της ανθρώπινης υγείας Προστασία της Ατµόσφαιρας ιαχείριση και χρήση της γης Αγροτική και αστική ανάπτυξη Προστασία των δασών ιατήρηση της βιοποικιλότητας Ανάπτυξη φιλικής προς το περιβάλλον τεχνολογίας για την ασφαλή διαχείριση των στερεών απορριµµάτων, των τοξικών και ραδιενεργών αποβλήτων Προστασία της ποιότητας και διαθεσιµότητας των υδάτινων πόρων Προστασία των θαλασσών
δεκαετία του 90: 1992, "Agenda 21 " ράσεις για τη διαµόρφωση των κοινωνικό-οικονοµικών συνθηκών για την επίτευξη της ανάπτυξης µε όρους αειφορίας, εστιάζονται, στην : Προώθηση της εκπαίδευσης και της ενηµέρωσης και κατάρτισης του ευρύτερου κοινού Καταπολέµηση της φτώχειας Ενσωµάτωση του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης στη λήψη αποφάσεων Αναγνώριση και ενίσχυση του ρόλου των γηγενών πληθυσµών και των κοινοτήτων τους Ενίσχυση του ρόλου των τοπικών αυτοδιοικήσεων, των µη κυβερνητικών οργανώσεων Ενίσχυση του ρόλου των γυναικών Ενίσχυση του ρόλου των επιχειρήσεων, της βιοµηχανίας των εργαζοµένων και των σωµατείων τους. Ενδυνάµωση της επιστηµονικής και τεχνολογικής κοινότητας. Ανάπτυξη διεθνών νοµικών µέσων και µηχανισµών Ενηµέρωση και πληροφόρηση για τη λήψη αποφάσεων
Ορόλος της περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής εκπαίδευσης στην επίτευξη των στόχων της Agenda 21 «αν και η βασική εκπαίδευση παρέχει υποστήριξη για κάθε περιβαλλοντική και αναπτυξιακή εκπαίδευση η τελευταία χρειάζεται να ενσωµατωθεί στην εκπαίδευση ως ένα απαραίτητο τµήµα µάθησης» Η εκπαίδευση αποτελεί µια διαδικασία µε την οποία τα άτοµα και οι κοινωνίες µπορούν να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναµικό τους. Η εκπαίδευση αποτελεί αποφασιστικό και κρίσιµο παράγοντα στην προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και τη βελτίωση της ικανότητας των πολιτών να κατανοούν και να αντιµετωπίζουν τα ζητήµατα της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος.
Ορόλος της περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής εκπαίδευσης στην επίτευξη των στόχων της Agenda 21 Για την προώθηση περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής εκπαίδευσης στην προοπτική της αειφορίας ορίζονται τρεις τοµείς δράσης και αφορούν: τον επαναπροσανατολισµό της εκπαίδευσης προς την αειφόρο ανάπτυξη την ενηµέρωση των πολιτών και, την προώθηση της κατάρτισης
Ορόλος της περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής εκπαίδευσης στην επίτευξη των στόχων της Agenda 21 Επαναπροσανατολισµός της εκπαίδευσης προς την αειφόρο ανάπτυξη η εκπαίδευση αποτελεί µια διαδικασία µε την οποία τα άτοµα και οικοινωνίεςµπορούννααξιοποιήσουνπλήρωςτοδυναµικότους. Η εκπαίδευση αποτελεί αποφασιστικό και κρίσιµο παράγοντα στην προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και τη βελτίωση της ικανότητας των πολιτών να κατανοούν και να αντιµετωπίζουν τα ζητήµατα της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος
Ορόλος της περιβαλλοντικής και αναπτυξιακής εκπαίδευσης στην επίτευξη των στόχων της Agenda 21 Ηενηµέρωση των πολιτών Καθώς, τα περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά προβλήµατα είναι αποτέλεσµα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και επιλογών, υπάρχει ανάγκη να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού απέναντι σε αυτά και η εµπλοκή τους στην αντιµετώπισή τους Ηπροώθηση της κατάρτισης "τα προγράµµατα κατάρτισης είναι αναγκαίο να παρέχουν πληροφορίες σχετικά µε τις δραστηριότητες που λαµβάνουν χώρα στο εργασιακό περιβάλλον αλλά και, για εκείνες τις δραστηριότητες που σχεδιάζονται να εφαρµοστούν µελλοντικά, οι οποίες έχουν δυνητικά σοβαρές επιπτώσεις στοπεριβάλλονκαισυνδέονταιµεπεριβαλλοντικάπροβλήµατα. Επίσης, πρέπει να θέτουν προς διερεύνηση τις πιθανές λύσεις στα προβλήµατα αυτά και να αποσκοπούν στην ανάπτυξη αισθήµατος ευθύνης των ατόµων απέναντισεαυτά"
δεκαετία του 90: 1997, ιεθνής ιάσκεψη, Θεσσαλονίκη- Ελλάδα: "Περιβάλλον και κοινωνία: εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αειφορία " Οιπροτάσειςπουπεριλαµβάνονταιστη ιακήρυξητηςθεσσαλονίκης, βασίζονται στις αρχές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης όπως αυτές διατυπώνονται στη ιακήρυξη της Τιφλίδας Η περιβαλλοντική εκπαίδευση, καθώς αναπτύχθηκε µέσα στο πλαίσιο των προτάσεων της Τιφλίδας και καθώς εξελισσόµενη συµπεριέλαβε το σύνολο του φάσµατος των παγκόσµιων περιβαλλοντικών ζητηµάτων που περιλαµβάνονται στην Agenda 21 αλλά και το σύνολο των προτάσεων για την εκπαίδευση που διαµορφώθηκαν στο πλαίσιο των σηµαντικότερων συνεδρίων σχετικά µε το περιβάλλον, αντιµετωπίστηκε ως εκπαίδευση για την αειφορία. Η προσέγγιση αυτή της επιτρέπει να αναφέρεται ενδεχοµένως ως εκπαίδευση για το περιβάλλον και την αειφορία (άρθρο 11).
δεκαετία του 90: 1997, ιεθνής ιάσκεψη, Θεσσαλονίκη- Ελλάδα: "Περιβάλλον και κοινωνία: εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για την αειφορία " Απαιτούνται συνεργασίες και συντονισµένες προσπάθειες σε πολλούς κρίσιµους τοµείς καθώς επίσης άµεση και ριζική αλλαγή των συµπεριφορών και των τρόπων ζωής, συµπεριλαµβανόµενης της αλλαγής των καταναλωτικών και παραγωγικών προτύπων. Για το σκοπό αυτό, η κατάλληλη εκπαίδευση και η ενηµέρωση του ευρύτερου κοινού µπορεί να θεωρηθεί ως ένας από του πυλώνες τις αειφορίας µαζί µε τη νοµοθεσία, την οικονοµία και την τεχνολογία "Η εκπαίδευση στην προοπτική της αειφορίας, αποτελεί µια διαδικασία συλλογικής µάθησης, στην οποία είναι αναγκαία η ισότιµη συµµετοχή και ο συνεχής διάλογος µεταξύ κυβερνήσεων, τοπικών αρχών, τηςακαδηµαϊκήςκοινότητας, επιχειρήσεων, καταναλωτών, µη κυβερνητικών οργανώσεων, των µέσων µαζικής ενηµέρωσης και άλλων φορέων"
δεκαετία του 2000: 2002, ηπαγκόσµια ιάσκεψη Κορυφής στο Γιοχάνεσµπουργκ της Ν. Αφρικής για την "Αειφόρο Ανάπτυξη" (WSSD). Επανέρχεται το ζήτηµα της ανάπτυξης στην προοπτική της αειφορίας (που τέθηκε στη ιάσκεψη του Ρίο) και διαµορφώνονται οι στρατηγικές για την επίτευξη της σε διεθνές επίπεδο. Η εκπαίδευση αναγνωρίζεται, όπως και στο Ρίο, ως σηµαντικός παράγοντας για την προώθηση της ανάπτυξης µε όρους αειφορίας. Θεµελιώνεται ως το επίκεντρο των προσπαθειών για την επίτευξη της Αειφόρου Ανάπτυξης και θέτονται οι άξονες της εκπαίδευση αυτής που ονοµάστηκε Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ)
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Η Γενική Συνέλευση των Ηνωµένων Εθνών, το εκέµβριο του 2002 υιοθετεί την πρόταση την πρόταση για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ), που προτάθηκε στο πλαίσιο της Παγκόσµιας ιάσκεψης Κορυφής του Γιοχάνεσµπουργκ. Η UNESCO ανέλαβε την ευθύνη για την προώθηση της εκαετίας. Απώτερος σκοπός της εκαετίας είναι UNESCO (2005) : να ενσωµατώσει τις αξίες και τις πρακτικές της αειφόρου ανάπτυξης σε όλες τις µορφές της εκπαίδευσης και της µάθησης. Να ενθαρρύνει αλλαγές στη συµπεριφορά προς τη διαµόρφωση ενός αειφόρου µέλλοντος µε όρους περιβαλλοντικής ισότητας, οικονοµικής αειφορίας και δίκαιης κοινωνίας για τις τωρινές και µελλοντικές γενεές (σελ. 5).
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Αειφόρος ανάπτυξη: αναγνωρίζεται ότι είναι µια εξελισσόµενη έννοια ανοικτή σε ερµηνείες θεωρείται αναγκαίο να ξεκαθαριστεί το σηµαίνει και ποιες είναι οι επιδιώξειςτης. Τοµείς κλειδιά της αειφόρου ανάπτυξης 1. η κοινωνία 2. το περιβάλλον και 3. ηοικονοµία, µε την κουλτούρα ως σηµαντική διάσταση.
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Κοινωνία: επιδιώκεται η κατανόηση των κοινωνικών θεσµών και του ρόλους τους στην αλλαγή και την ανάπτυξη, καθώς επίσης τα δηµοκρατικά και συµµετοχικά συστήµατα τα οποία παρέχουν την δυνατότητα στην ελεύθερη έκφραση των απόψεων, την επιλογή των κυβερνήσεων και την εξάλειψη των διαφορών. Περιβάλλον: επιδιώκεται η κατανόηση των φυσικών πόρων και της ευθραυστότητας των φυσικών περιβαλλόντων και οι επιπτώσεις στοπεριβάλλοντωνανθρώπινωνδραστηριοτήτωνκαιαποφάσεων, µε τη δέσµευση, τα περιβαλλοντικά θέµατα να αποτελούν συνιστώσα της κοινωνικής και οικονοµικής αναπτυξιακής πολιτικής
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Οικονοµία: επιδιώκεται ευαισθητοποίηση ως προς τα όρια και τις δυνατότητες της οικονοµικής µεγέθυνσης και των επιπτώσεων της στην κοινωνία και το περιβάλλον, µε τη δέσµευση να αποτιµούνται τα ατοµικά και κοινωνικά επίπεδα κατανάλωσης στην προοπτική της προστασίας του περιβάλλοντος και της κοινωνικής δικαιοσύνης
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Χαρακτηριστικά της ΕΑΑ βασίζεται στις αρχές και τις αξίες που διέπουν την αειφόρο ανάπτυξη διαπραγµατεύεται την ποιότητα των τριών πυλώνων της αειφορίας, το περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονοµία προωθεί τη δια βίου εκπαίδευση είναι διεπιστηµονική, κανένα γνωστικό αντικείµενο δεν µπορείναεπικαλείταιτηνεααωςδικότουθέµα, αλλάόλα τα γνωστικά αντικείµενα µπορούν να συνεισφέρουν σε αυτήν αξιοποιεί όλες τις µορφές εκπαίδευσης (τυπική, µη τυπική καιάτυπη) συνεισφέρει και διευκολύνει την εξελισσόµενη φύση της έννοιας της αειφορίας
δεκαετία του 2000: εκαετία αφιερωµένη στην "Εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη" 2005-2014 Χαρακτηριστικά της ΕΑΑ διαπραγµατεύεται πλανητικά ζητήµατα και προτεραιότητες σε τοπικό επίπεδο οικοδοµεί την δυνατότητα της συµµετοχής για τη λήψη αποφάσεων βασισµένων πάνω στην κοινότητα ενθαρρύνει τους µαθητές να συµµετέχουν στις αποφάσεις σχετικάµετοπώςπρέπειναµάθουν χρησιµοποιεί ποικιλία παιδαγωγικών µεθόδων που προωθούν τη συµµετοχική µάθηση και την απόκτηση δεξιοτήτων σκέψης ενθαρρύνει την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και την επίλυση προβλήµατος για τη µελέτη των διληµµάτων και των προκλήσεων της αειφόρου ανάπτυξης