ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ: Διεθνείς Οικονομικοί Οργανισμοί 12 η Διάλεξη «Περιφερειακοί Οργανισμοί Οικονομικής Ολοκλήρωσης»
Περιφερειακοί Οργανισμοί Οικονομικής Ολοκλήρωσης Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι μία οικονομική και πολιτική ένωση περιφερειακής ολοκλήρωσης 27 κρατών-μελών. Η ΕΕ ιδρύθηκε από την Συνθήκη του Μάαστριχτ την 1η Νοεμβρίου 1993αποτελεί υπερεθνικό οργανισμό, με δικά της υπερεθνικά όργανα, με ικανότητα δικαίου και δικαιοπρακτική ικανότητα, με ικανότητα διεθνούς παράστασης και ιδίως με γνήσια προνόμια δημόσιας εξουσίας, τα οποία απορρέουν από τον περιορισμό της αρμοδιότητας των κρατών-μελών ή τη μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών στα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ. Τα κράτη μέλη αποδέχτηκαν περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους, ιδρύοντας σύστημα κανόνων δικαίου, το οποίο δεσμεύει αυτά τα ίδια και τους πολίτες. Η ΕΕ αντικατέστησε την ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) που ιδρύθηκε στις 25 Μαρτίου 1957 και την ΕΚΑΧ στις 9 Μαϊου 1951. Η ΕΕ αποδεικνύεται αυτοτελής οντότητα με δικά της κυριαρχικά δικαιώματα και έννομη τάξη ανεξάρτητη από τα κράτη μέλη και τα στοιχεία τα οποία προσδίδουν ιδιαιτερότητα και πρωτοτυπία στην νομική φύση της
στην Ευρωπαϊκή ήπειρο Στοιχεία Κρατικής Υπόστασης της ΕΕ Ύπαρξη Συνταγματικής Συνθήκης. Επικύρωση Συντάγματος Έδαφος με κοινά σύνορα, κοινή τελωνειακή επικράτεια, κοινό καθεστώς θεωρήσεων (Βίζα) με ελεύθερη κίνηση των πολιτών Ενιαία ευρωπαϊκή ιθαγένεια με κοινή θεμελιώδης νομική υπόσταση (Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) Ενιαία Εσωτερική Αγορά με ελεύθερη κίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίων, πληρωμών και εργαζομένων Ενιαίο Νόμισμα (ευρώ) και ενιαία ΕΚΤ Ενιαίο σύστημα υπερεθνικών θεσμών και οργάνων, ικανών να παράγουν νομικές πράξεις με συνέπειες για τους πολίτες, τα νομικά πρόσωπα, και τα κράτη μέλη. Ε-Επιτροπή, Ε-Συμβούλιο, Ε- Κοινοβούλιο (με άμεσες εκλογές), Δικαστήριο, Ελεγκτικό Συνέδριο. Κοινός προϋπολογισμός της ΕΕ, που σχηματίζεται από κοινές πηγές χρηματοδότησης Ύπαρξη κοινού υπερεθνικού νομικού συστήματος, βασισμένο στις αρχές της υπεροχής και της άμεσης εφαρμογής των κανόνων δικαίου της ΕΕ. ΚΕΠΠΑ- Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας Συνεργασία σε ζητήματα Δικαστικών και εσωτερικών υποθέσεων (ΔΕΥ). EUROPOL -Ευρωπαϊκή αστυνομική Υπηρεσία. Υπερεθνικά δικαστικά όργανα της ΕΕ. EUROJUST- ως κοινό συντονιστικό όργανο αστυνομικών αρχών με λειτουργίες εισαγγελίας. Ευρωστρατός Η αρμοδιότητα της ΕΕ οικοδομείται σε ομοσπονδιακό σχήμα. Ύπαρξη «πανευρωπαϊκών» πολιτικών κομμάτων Η συντριπτική πλειοψηφία των αξιωματούχων της Ένωσης, οι θεσμοί και τα όργανα δεν αντιπροσωπεύουν ξεχωριστά κράτη αλλά την ΕΕ εξολοκλήρου και είναι υποχρεωμένοι να είναι ανεξάρτητοι από τα κράτη. Σύμβολα: Σημαία, ύμνος, Ευρωπαϊκή ημέρα (9 Μαΐου) Τα ισχυρά στοιχεία της κρατικής υπόστασης της ΕΕ εμφανίζονται στην υπερεθνική μορφή της τόσο στα πλαίσια κάθε θεσμού της Ένωσης, όσο σε κάθε κλάδο δικαίου της.
στην Ευρωπαϊκή ήπειρο Οι Πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα θεσμικά όργανα ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ Συνθήκη Λισσαβόνας 2009 Συνθήκη της Νίκαιας (2000) Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997) Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) Ευρωπαϊκό Συμβούλιο -Προεδρία Διακυβερνητικές Διασκέψεις Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης 2 ος Πυλώνας 1 ος Πυλώνας 3 ος Πυλώνας Τομέας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) Εξωτερική πολιτική Συνεργασία κοινές θέσεις και ενέργειες Διατήρηση της ειρήνης Ανθρώπινα δικαιώματα Δημοκρατία Βοήθεια στις τρίτες χώρες Κοινοτικός τομέας Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη Συνθήκη για την Συγχώνευση των κοινοτήτων ΕΚ -ΕΚΑΕ -ΕΚΑΧ Συνθήκη ΕΚ (Ρώμη, 1957) Συνθήκη Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας - ΕΚΑΕ, Ρώμη 1957) Συνθήκη ΕΚΑΧ (Παρίσι 1951) Ευρωπαϊκές Κοινότητες (κοινοτικό κεκτημένο) Τελωνειακή Ένωση και εσωτερική αγορά Γεωργική πολιτική Διαρθρωτική πολιτική Κοινή Εμπορική Πολιτική Νέες ή τροποποιημένες διατάξεις Διευρωπαϊκά Δίκτυα Προστασία καταναλωτών Έρευνα και περιβάλλον Εξωτερικά σύνορα Πολιτική ασύλου Μεταναστευτική πολιτική Κοινωνική πολιτική Υγεία Ιθαγένεια της Ένωσης Μόρφωση και πολιτισμός Τομέας Συνεργασίας σε θέματα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων Δικαστική συνεργασία σε θέματα αστικού και ποινικού δικαίου Αστυνομική συνεργασία Καταπολέμηση φυλετικών διακρίσεων και της ξενοφοβίας Καταπολέμηση οργανωμένου εγκλήματος και τρομοκρατίας Υπερεθνικά Όργανα Υπερεθνικά Όργανα Μη Υπερεθνικά Όργανα - Προεδρία - Συμβούλιο -Πολιτική Επιτροπή 1. Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2. Συμβούλιο των Υπουργών 3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή 4. Δικαστήριο των ΕΚ 5. Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο Προεδρία Συμβούλιο 6. Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή 7. Επιτροπή των Περιφερειών 8. Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) 9. Ευρωπαίος Μεσολαβητής 10. Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
Ως διεθνής οργανισμός οικονομικής ολοκλήρωσης, η ΕΕ λειτουργεί μέσω ενός υβριδικού συστήματος υπερεθνικότητας και διακυβερνητισμού. Σε ορισμένους τομείς, οι αποφάσεις λαμβάνονται μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ των κρατών μελών, ενώ σε άλλους, ανεξάρτητα υπερεθνικά όργανα δεν έχουν την ευθύνη χωρίς την ομοφωνία μεταξύ των κρατών μελών. Σημαντική θεσμικά όργανα της ΕΕ περιλαμβάνουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκλέγεται κάθε πέντε χρόνια από τους πολίτες των κρατών μελών, στους οποίους η ιδιότητα του πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εγγυημένη.
Η ΕΕ ξεκίνησε βασικά ως ατελής τελωνειακή ένωση, το κοινό εξωτερικό δασμολόγιο αποτελούσε το θεμέλιο του διεθνούς ρόλου της στο παγκόσμιο εμπόριο. Με τη βαθμιαία εμβάθυνση της ολοκλήρωσης, δημιουργήθηκαν νέα κοινά υπερεθνικά εργαλεία. Έτσι έγινε με το πρόγραμμα για την ενιαία εσωτερική αγορά, την Οικονομική Νομισματικ Ένωση, το ίδιο θα γίνει με την Πολιτική Ένωση της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή είναι ο αναμφίβολος ηγέτης της παγκόσμιας οικονομίας και του εμπορίου. Η διεύρυνση ενίσχυσε τις γεωπολιτικές και γεω-οικονομικές θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενίσχυσε τις βάσεις του σχηματιζόμενου πολύ-πολικού συστήματος της παγκόσμιας τάξης. Η ανάπτυξη της δυτικοευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σημαντικά επηρεάζει την διάρθρωση και την κατάσταση των διεθνών οικονομικών συναλλαγών. Από την δεκαετία του 70 η ΕΕ μετατράπηκε σε ένα ισχυρό εμπορικό συνασπισμό του σύγχρονου κόσμου. Οι εξαγωγές της ΕΕ ξεπερνούν κατ 2,7 φορές τις εξαγωγές της ΗΠΑ και 4 φορές των Ιαπωνικών εξαγωγών στις παγκόσμιες εξαγωγές, ποσοστό σημαντικά μεγαλύτερο από εκείνο των ΗΠΑ, και ακόμη περισσότερο της Ιαπωνίας.
Η μέση πυκνότητα του πληθυσμού στην Ευρώπη ανέρχεται το 2000 σε 75 άτομα/ ανά τετραγωνικό χλμ. (στην Ασία 77, στην Αφρική 24, στην Αμερική 19 και στην Αυστραλία 3 άτομα). Με 490.3 εκατομμύρια πολίτες η ΕΕ διαθέτει μόνο το 12% του εργατικού δυναμικού του πλανήτη, η Ευρώπη τα τελευταία είκοσι έτη παράγουν περισσότερο από το 1/3 του παγκόσμιου ΑΕγχΠ (US $ 18,4 τρισεκατομμύρια για το 2008). Η ΕΕ κατέχει την πρώτη θέση στην παγκόσμια οικονομία. Στο μερίδιο της ΕΕ ανήκει το 29% του συνολικού Ακαθάριστου Παγκοσμίου Προϊόντος και 6,4 του πληθυσμού της γης. Η ΕΕ κατέχει με στοιχεία του έτους 2007 μεγαλύτερο ΑΕγχΠ από τις ΗΠΑ και 2,5 φορές περίπου περισσότερο από την Ιαπωνία (βλ. πίνακα 1.8). Οι χώρες μέλη της ΕΕ ανήκουν στις 35 χώρες -ηγέτιδες της παγκόσμιας οικονομίας. Στην Ευρώπη ανέρχεται το 37,62% των παγκόσμιων εξαγωγών των εμπορευμάτων σε σύγκριση με το 8,6 % των ΗΠΑ και 5,36 % της Ιαπωνίας για το 2006, ενώ στο μερίδιο των 22 αναπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών - μελών του ΟΟΣΑ για τα έτη 2000 2003 ανήλθε
Η ΕΕ έχει αναπτύξει μια ενιαία αγορά, μέσω ενός τυποποιημένου συστήματος κανόνων που ισχύουν σε όλα τα κράτη μέλη, εξασφαλίζοντας την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων. Η Επιτροπή υποστηρίζει κοινές πολιτικές για το εμπόριο, της γεωργίας, της αλιείας και την περιφερειακή ανάπτυξη. Δεκαέξι κράτη μέλη έχουν υιοθετήσει το κοινό νόμισμα, το ευρώ, που αποτελεί την Ευρωζώνη. Η ΕΕ αναπτύσει κάθε μέρα μεγαλύτερο ρόλο στην εξωτερική πολιτική, έχοντας εκπροσώπηση στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η G8, η G-20 μεγάλες οικονομίες και στα Ηνωμένα Έθνη. Έχει θεσπίζει νομοθεσία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης των ελέγχων διαβατηρίων με τη συμφωνία του Σένγκεν μεταξύ των 22 χωρών της ΕΕ και 3 μη-μελών της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) είναι ένας οργανισμός ελεύθερου εμπορίου μεταξύ των τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών που λειτουργεί παράλληλα, και συνδέεται με, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). ΕΖΕΣ ιδρύθηκε στις 3 Μαΐου 1960, ως εμπορικό μπλοκ ώστε να αποτελέσει εναλλακτική λύση για τα ευρωπαϊκά κράτη που δεν μπορούσαν, ή επέλεξαν να μην ενταχθούν, στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), την οποία αντικατέστησε η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Η σύμβαση της Στοκχόλμης, για την ίδρυση της ΕΖΕΣ, υπεγράφη στις 4 Ιανουαρίου 1960 στη Στοκχόλμη από επτά χώρες. Σήμερα, μόνο η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Ελβετία, το Λιχτενστάιν και παραμένουν μέλη της ΕΖΕΣ (εκ των οποίων μόνο η Νορβηγία και η Ελβετία είναι τα μόνα ιδρυτικά μέλη). Η σύμβαση της Στοκχόλμης στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τη σύμβαση Vadouz. Η παρούσα σύμβαση προβλέπει την απελευθέρωση του εμπορίου μεταξύ των κρατών μελών.
Η Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) Τρεις από τις χώρες της ΕΖΕΣ, είναι μέρος της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της συμφωνίας για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1994. Η τέταρτη, η Ελβετία, επέλεξε να συνάψει διμερείς συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, τα κράτη ΕΖΕΣ έχουν συνάψει από κοινού συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου με ορισμένες άλλες χώρες. Το 1999 η Ελβετία εσύναψε μια σειρά διμερών συμφωνιών με την Ευρωπαϊκή Ένωση που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα τομέων, συμπεριλαμβανομένων της μετακίνησης προσώπων, των μεταφορών και των τεχνικών εμποδίων στο εμπόριο. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε τα κράτη ΕΖΕΣ να εκσυγχρονίσουν την Συνθήκη τους έτσι ώστε να εξασφαλίσει το επιτυχημένο πλαίσιο για την επέκταση και την απελευθέρωση του εμπορίου μεταξύ των μελών της και με τον υπόλοιπο κόσμο.
Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ -BSEC) Οι κατευθύνσεις προτεραιότητας της συνεργασίας για την αμοιβαία λύση των οικονομικών, κοινωνικών και οικολογικών προβλημάτων, η εξασφάλιση της αρμονίας μεταξύ των κρατών μελών, η ειρήνη, η σταθερότητα, η ευημερία και η ενθάρρυνση των φιλικών σχέσεων καλής γειτονίας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, καθορίστηκαν στην κοινή Διακήρυξη ίδρυσης της Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ -BSEC), που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 25 Ιουνίου, 1992, από τους αρχηγούς κρατών και των κυβερνήσεων της Αλβανίας, της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας, της Ελλάδας, Μολδαβίας, της Ρουμανίας, της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Ουκρανίας. Το 2004 προσχώρησε και η Σερβία. Έδρα της ΟΣΕΠ είναι η Μόνιμη Διεθνής Γραμματεία του Οργανισμού της ΟΣΕΠ PERMIS που συστάθηκε τον Μάρτιο του 1994 στην Κωνσταντινούπολη.
Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ -BSEC) Στις 5 Ιουνίου 1998 στη Σύνοδο κορυφής της ΟΣΕΠ στην Γιάλτα η Παρευξείνια πρωτοβουλία μετεξελίχθηκε σε Οργανισμό της Οικονομικής συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου. Την στιγμή δημιουργίας του, ο νέος περιφερειακός οργανισμός οικονομικής ολοκλήρωσης αποτελούσε ξεχωριστός για τα διεθνή δεδομένα ένωση χωρών με διαφορετικούς τύπους οικονομιών και επιπέδου ανάπτυξης. Η ρύθμιση των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των χωρών της ΟΣΕΠ ολοκληρώνεται κυρίως σε εθνικό επίπεδο βάσει των διμερών και πολυμερών (τρεις-πέντε χώρες) συμφωνιών. Τα θεσμικά όργανα και οι μηχανισμοί της ΟΣΕΠ μόλις που αρχίζουν να διαμορφώνονται στο σύστημα του διακρατικού συντονισμού της οικονομικής δραστηριότητας. Η ανάπτυξη της ΟΣΕΠ ως οργανισμού οικονομικής ολοκλήρωσης καθυστερεί από την μη ρύθμιση διακρατικών συγκρούσεων και ουσιαστικών πολιτικο - νομικών, οικονομικών και κοινωνικοπολιτιστικών διαφορών μεταξύ των συμμετεχουσών χωρών. Η ΟΣΕΠ ως οργανισμός μόλις που ξεκινά το πρώτο επίπεδο της οικονομικής ολοκλήρωσης (προγραμματίζεται τη δημιουργία της ελεύθερης ζώνης εμπορικών συναλλαγών-ζεσ).
Η Διαδικασία Συνεργασίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (the South East European Cooperation Process SEECP) ή διαβαλκανική ξεκίνησε με πρωτοβουλία της Βουλγαρίας το 1996. Συμμετέχουσες χώρες-μέλη στην SEECP το 1996, έγιναν η Αλβανία, η πγδμ, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβία (ΟΔΓ) με την σύνθεση της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Τουρκία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Κροατία και η Ελλάδα. Η Μολδαβία το 2004, έλαβε την θέση του παρατηρητή, και το 2007, έγινε μέλος της SEECP. Το 1998, στη Σύνοδο Κορυφής του SEECP στην Αντάλια (Απάλεια) ιδρύθηκε το Περιφερειακό Κέντρο Ανάπτυξης του Εμπορίου.
Οι βασικοί στόχοι της περιφερειακής συνεργασίας στο πλαίσιο της Διαβαλκανικής περιλαμβάνουν την ενίσχυση της ασφάλειας και της πολιτικής κατάστασης, την εντατικοποίηση των οικονομικών σχέσεων και της συνεργασίας στους τομείς των ανθρώπινων πόρων, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και η μάχη κατά των παράνομων δραστηριοτήτων. Η πρόθεση της SEECP είναι να επιτρέψει στα μέλη του να προσεγγίσουν τις ευρωπαϊκές και ευρωατλαντικές δομές, με την ενίσχυση των σχέσεων καλής γειτονίας και την μετατροπή της περιοχής σε μια περιοχή ειρήνης και σταθερότητας.
Οι βασικές προτεραιότητες της οικονομικής συνεργασίας των χωρών της SEECP είναι η ανάπτυξη των ενεργειακών, μεταφορικών και τηλεπικοινωνιών συστημάτων, η διεύρυνση του περιφερειακού εμπορίου, η ενθάρρυνση των άμεσων ξένων επενδύσεων, η ενίσχυση της διασυνοριακής συνεργασίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, καθορίστηκαν α) στην Χάρτα των Σχέσεων Καλής Γειτονίας, της Σταθερότητας, της Ασφάλειας και της Συνεργασίας στη νοτιοανατολική Ευρώπη (the Charter on Good Neighbourly Relations, Stability and Cooperation in South Eastern Europe) και συνάφθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του SEECP στο Βουκουρέστι το 2000 και β) στο Πλάνο Δράσης για την Περιφερειακή Οικονομική Συνεργασία (the Action Plan for Regional Economic Cooperation), που επικυρώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής στα Σκόπια το 2001.
Κατά πρώτη προτεραιότητα οι οικονομικοί στόχοι της SEECP σύμφωνα με την Συμφωνία των Αθηνών του 2005, είναι η δημιουργία της Ενεργειακής Κοινότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (the Energy Community of South Eastern Europe), η οποία ενοποιεί 14 χώρες, καθώς την ανάπτυξη του περιφερειακού δικτύου αυτοκινητόδρομων και των σιδηροδρόμων ως συστατικό μέρος του συστήματος των δέκα πανευρωπαϊκών μεταφορικών οδών, που επικυρώθηκε στις Συνόδους Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κρήτη και στο Ελσίνκι.
Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) Ο περιφερειακός οργανισμός της ΚΑΚ ιδρύθηκε από τα κράτη των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών -ΕΣΣΔ. Το ιδρυτικό έγγραφο δημιουργίας είναι η συμφωνία για την ίδρυση της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών στις 8 Δεκεμβρίου 1991, που υπογράφηκε στο Μινσκ, από την Λευκορωσία, την Ρωσία και την Ουκρανία. Οι στόχοι της περιφερειακής συνεργασίας είναι: η συνεργασία στον πολιτικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό, πολιτιστικό και άλλους τομείς, η δημιουργία ενός κοινού οικονομικού χώρου, η εξασφάλιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη διασφάλιση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και η επίτευξη του αφοπλισμού, η αμοιβαία δικαστική συνδρομή και η συνεργασία για την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και των συγκρούσεων μεταξύ των εθνών της Κοινοπολιτείας.
Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) Η πρόσβαση στην ΚΑΚ είναι ανοικτή για όλες τις χώρες που συμμερίζονται τους στόχους και τις αρχές του και μπορούν να αναλάβουν τις υποχρεώσεις που περιλαμβάνονται στο Χάρτη, με την προσχώρησή τους με την σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών μελών. Το ανώτατο όργανο της Κοινοπολιτείας είναι το Συμβούλιο των αρχηγών κρατών, το οποίο συνεδριάζει 2 φορές το χρόνο.
στον υπόλοιπο κόσμο Η επίδραση των θετικών επιρροών του ελεύθερου εμπορίου στην ανάπτυξη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΕΖΕΣ συνέβαλαν στον σχηματισμό σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου οργανισμών οικονομικής ολοκλήρωσης, οι μεγαλύτεροι των οποίων (με ΑΕγχΠ περισσότερο από 500 δισεκατομμύρια USD το 2000) είναι: Η Βορειοαμερικανική Συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών (North American Free Trade Agreement NAFTA). Χώρες - μέλη: Καναδάς, Μεξικό, ΗΠΑ. Το ΑΕγχΠ είναι 11147 δισεκατομμύρια USD, εξάγει 1216 δισεκατομμύρια USD, ο πληθυσμός είναι 407 εκατομμύρια.
στον υπόλοιπο κόσμο Η Ένωση της Λατινοαμερικανικής ολοκλήρωσης (Latin American Integration Association LAIA). Χώρες - μέλη: Η Αργεντινή, η Βολιβία, η Βραζιλία, η Χιλή, η Κολούμπια, το Μεξικό, η Παραγουάη, το Περού, η Ουρουγουάη και η Βενεζουέλα, με ΑΕγχΠ 1.825 δισεκατομμύρια USD, εξάγουν 319 δισεκατομμύρια USD, με πληθυσμό 446 εκατομμύρια. Η Κοινή Αγορά του Νοτίου Κώνου (Southern Cone Common Market MERCOSUR). Χώρες -μέλη: Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη, Ουρουγουάη. Το ΑΕγχΠ είναι 901 δισεκατομμύρια USD, εξάγει 85 δισεκατομμύρια USD και έχει πληθυσμό 219 εκατομμύρια.
στον υπόλοιπο κόσμο Η Νότια Ασιατική Ένωση για την περιφερειακή συνεργασία (South Asian Association for Regional Cooperation SAARC). Χώρες -μέλη: Μπαγκλαντές, βουτάνιο, Ινδία, οι Μαλβίδες, Νεπάλ, Πακιστάν και Σρι Λάνκα. Το ΑΕγχΠ είναι 612 δισεκατομμύρια USD, εξάγει $63 δισεκατομμύρια USD και ο πληθυσμός είναι 1331 εκατομμύρια. Η Ένωση των Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας (Association of South-East Asian Nations ASEAN). Χώρες -μέλη: Μπρουνέι, Καμπότζη, Ινδονησία, Λάος, Μαλαισία, Μιαμάρ, οι Φιλιππίνες, η Σινγκαπούρη, Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Το ΑΕγχΠ είναι 588 δισεκατομμύρια USD, εξάγουν 432 δισεκατομμύρια USD, ο πληθυσμός είναι 532 εκατομμύρια.
στον υπόλοιπο κόσμο
στον υπόλοιπο κόσμο
στον υπόλοιπο κόσμο
στον υπόλοιπο κόσμο
στον υπόλοιπο κόσμο
στον υπόλοιπο κόσμο