Μελέτη 7: Για το Σάββατο 15 Φεβρουαρίου Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ Εδάφιο µνήµης: «Αφήκε λοιπόν η γυνή την υδρίαν αυτής, και υπήγεν εις την πόλιν, και λέγει προς τους ανθρώπους, Έλθετε να ίδητε άνθρωπον, όστις µοι είπε πάντα όσα έπραξα. Μήπως ούτος είναι ο Χριστός; Εξήλθον λοιπόν εκ της πόλεως, και ήρχοντο προς αυτόν.» Ιωάννη 4/δ 28-30. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ματθ. 21/κα 28-32, Ιωάν. 8/η 1-11, Μάρκο 5/ε 1-20, Ιωάν. 4/δ 5-32, Ματθ. 9/θ 9-13. Μία γυναίκα με ένα απίστευτα θλιβερό και τρομερό ιστορικό (στο οποίο περιλαμβάνονται και δύο εξώγαμα παιδιά από όταν ήταν δεκαπέντε ετών), βρισκόταν στη φυλακή περιμένοντας να δικαστεί για το φόνο ενός κοινωνικού λειτουργού που επιχείρησε να πάρει το μωρό της. Χωρίς γονείς, σύζυγο, συγγενείς, ακόμη και φίλους, αντιμετώπιζε μόνη το τρομερό μέλλον. Μέσα από τις επισκέψεις ενός ποιμένα, αυτή η απελπισμένη νεαρή γυναίκα έμαθε ότι παρά τα λάθη και την απελπιστική της κατάσταση, ο Χριστός την αγαπούσε και ήταν πρόθυμος να τη συγχωρέσει. Ανεξάρτητα από το πώς την αντιμετώπιζε η κοινωνία, αυτή η κοπέλα γνώρισε την αιώνια αγάπη του Θεού. Ανακάλυψε τη σημασία της και το σκοπό της στον Κύριο, του Οποίου η αγάπη και η αποδοχή ξεπερνά όλους τους κοινωνικούς θεσμούς και τα έθιμα, ακόμη και τα πιο «καλά».
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου ΤΑ ΚΑΤΑΚΑΘΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Στις κοινωνίες υπάρχουν ιεραρχίες. Οι πλούσιοι ή οι μορφωμένοι συνήθως καταλαμβάνουν τις ανώτερες θέσεις. Οι καλοί και ηθικοί πολίτες, οι απλοί άνθρωποι, συνήθως αποτελούν τη μεσαία τάξη της κοινωνικής σκάλας. Τα «κατακάθια» είναι οι πόρνες, οι κακοποιοί, οι εγκληματίες, οι άστεγοι κτλ. Στην εποχή του Χριστού συμπεριλαμβάνονταν οι τελώνες και οι λεπροί. Διαβάστε Ματθ. 21/κα 28-32 και Λουκά 15/ιε 1-10. Τι μας διδάσκουν αυτές οι περικοπές για τη συμπεριφορά του Χριστού προς τους περιθωριοποιημένους; Τι ήταν εκείνο που έκανε τους περιθωριοποιημένους να ξεπεράσουν όσους είχαν αυτοδικαίωση; Τι ανακάλυψαν τα «κατακάθια» της κοινωνίας που έχασε η «αφρόκρεμα» της κοινωνικής τάξης; Γιατί μπορούσε ο Ιησούς να προσεγγίσει ευκολότερα τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα από ότι την ανώτερη κοινωνική τάξη; Παρότι έχουν σκληρύνει από τις αμαρτωλές απολαύσεις και ορισμένες φορές βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε αυτοκαταστροφικές συνήθειες, τα «κατακάθια» της κοινωνίας ήταν και είναι ευκολότερο να προσεγγιστούν σε σχέση με τους υπερήφανους της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Οι περισσότεροι από τους κοινωνικά περιθωριοποιημένους είναι συναισθηματικά κενοί και χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση. Συνήθως, αυτά τα άτομα κάνουν την επανάστασή τους κυρίως στην εφηβεία, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μία προσωπικότητα που θα καλύψει τις ανασφάλειές τους. Αυτή η συμπεριφορά δημιουργείται σκόπιμα ώστε να συγκρουστούν με τις επιθυμίες εκείνων που τους εξουσιάζουν (συνήθως τους γονείς). Ο Ιησούς δεν προσπάθησε να πληγώσει την ήδη χαμηλή αυτοεκτίμησή τους. Αντιθέτως, δημιούργησε μία αναζωπύρωση της προσωπικής τους αξία. Αυτό το κατάφερε δείχνοντας συνεχώς την αγάπη και την αποδοχή Του προς αυτούς, κάνοντας έτσι την καρδιά τους να λιώσει από τη ζεστασιά της αγάπης που δέχονταν από Εκείνον. ΣΚΕΨΗ: Ποια είναι η συµπεριφορά σας προς εκείνους που η κοινωνία αντιµετωπίζει ως «κατακάθια»; Να είστε ειλικρινείς. Αισθάνεστε ανώτεροι; Σκεφτείτε τις επιπτώσεις αυτών των συναισθηµάτων.
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου «ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΕΠΑΥΤΟΦΟΡΩ ΜΟΙΧΕΥΟΜΕΝΗ» Διαβάστε Ιωάν. 8/η 1-11. Τι μας διδάσκει αυτό το κείμενο για τον Ιησού και τα «κατακάθια» της κοινωνίας; Αφού ανανεώθηκε πνευματικά στο όρος των Ελαιών, ο Ιησούς επέστρεψε στο ναό. Αμέσως, το πλήθος συγκεντρώθηκε. Ενώ ο Χριστός δίδασκε, οι Φαρισαίοι έφεραν μία μοιχαλίδα. Ρώτησαν τον Ιησού για τον Μωσαϊκό νόμο περί μοιχείας, σύμφωνα με τον οποίο απαιτούταν η θανατική ποινή. Ο Ιησούς κατάλαβε πως τα κίνητρά τους δεν ήταν ειλικρινά. Σκοπός τους ήταν να Τον παγιδεύσουν και όχι να μάθουν την αλήθεια. Τα Ιουδαϊκά δικαστήρια δεν είχαν το δικαίωμα να απονείμουν την θανατική ποινή. Οι Ιουδαίοι ηγέτες πίστευαν πως αν αρνούταν ο Χριστός δημόσια τον λιθοβολισμό της γυναίκας θα αντιμετώπιζε τη δυσαρέσκεια του λαού, ενώ αν συμφωνούσε στην εκτέλεσή της θα αμφισβητούσε τη Ρωμαϊκή εξουσία. Θύμα όλης αυτής της σκευωρίας, ήταν αυτή η αβοήθητη και ένοχη γυναίκα. Επειδή δεν γνώριζε το έργο του Ιησού, δεν γνώριζε και το πόσο ελεήμων ήταν. Κλήθηκε να ανακοινώσει τη θανατική καταδίκη της, ωστόσο, είπε αυτά τα αξέχαστα λόγια, «Όστις από σας είναι αναμάρτητος» Κάποιος αναμάρτητος, θα είχε την εξουσία να εκτελέσει δίχως έλεος την τιμωρία. Όμως επειδή ήταν αμαρτωλοί, υπό μία έννοια, ήταν υποχρεωμένοι να δείξουν έλεος. Με εξαίρεση τον Ιησού, όλοι τους ήταν αμαρτωλοί. Έτσι, ένας ένας απομακρύνονταν, και η στιγματισμένη γυναίκα όσο ένοχη κι αν ήταν έλαβε χάρη. «Με τη συγχώρηση αυτής της γυναίκας και με την ενθάρρυνση που της έδωσε για να ζήσει μία καλύτερη ζωή, ο χαρακτήρας του Χριστού ακτινοβολεί στα πλαίσια της ομορφιάς της τέλειας δικαιοσύνης. Χωρίς να δικαιολογεί την αμαρτία ούτε και να μειώνει το αίσθημα της ενοχής, ο Χριστός αποβλέπει όχι στο να καταδικάσει αλλά στο να σώσει. Το μόνο που είχε να προσφέρει στην αμαρτωλή αυτή γυναίκα ο κόσμος ήταν η καταδίκη και ο χλευασμός, αλλά ο Ιησούς προφέρει λόγια παρηγοριάς και ελπίδας.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Χ. σ. 435. ΣΚΕΨΗ: Παρότι η Ε. Χουάιτ δίνει περισσότερες πληροφορίες για τη σκευωρία εις βάρος αυτής της γυναίκας, η γυναίκα ωστόσο ήταν µοιχαλίδα που πιάστηκε επ αυτοφώρω. Η σκευωρία των ηγετών δεν άλλαζε κάτι. Παρόλα αυτά, συγχωρήθηκε. Πώς µπορούµε να δείχνουµε χάρη στον ένοχο, χωρίς να δικαιολογούµε την αµαρτία;
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου ΑΚΟΜΗ ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ Διαβάστε Μάρκο 5/ε 1-20. Συγκρίνετε την κατάσταση αυτού του ανθρώπου με τους άστεγους της εποχής μας. Συγκρίνετέ τον με τους ψυχικά ασθενείς. Ποιες ομοιότητες και ποιες διαφορές εντοπίζετε; Πώς αντιμετωπίζει η κοινωνία μας σήμερα τους ψυχικά ασθενείς; Γιατί ο Χριστός τον παροτρύνει να μιλήσει για τη θεραπεία του, τη στιγμή που συμβούλευε άλλους να μην το κάνουν; Είναι δύσκολο να φανταστούμε κάποιον σε μία τόσο τρομερή κατάσταση, και επιπλέον να ζει σε νεκροταφείο. Παρότι ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ήταν τρελός, η Αγία Γραφή παρουσιάζει κάτι διαφορετικό. Άλλωστε εάν ήταν απλά τρελός, πώς δικαιολογείται αυτό που συνέβη στα γουρούνια; Ένα σημαντικό σημείο σ αυτήν την ιστορία είναι ότι κανείς, είτε είναι τρελός, είτε δαιμονισμένος, είτε χρήστης ναρκωτικών, δεν πρέπει να αγνοηθεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται επαγγελματική βοήθεια. Ως Χριστιανοί οφείλουμε να θυμόμαστε ότι ο Χριστός πέθανε για όλους, επομένως, πρέπει να δείξουμε έλεος, σεβασμό, και καλοσύνη, ακόμη και σε εκείνους που δεν έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε. Άλλωστε, ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε κάποιον λέγοντας ότι δεν έχει καμία ελπίδα και ότι η κατάστασή του είναι πέρα της δυνάμεως του Θεού; Μπορεί από τη δική μας πλευρά τα πράγματα να δείχνουν άσχημα, αλλά στα μάτια του Θεού κάθε άνθρωπος έχει τεράστια αξία. Εάν δεν υπήρχε η σταυρική θυσία, όλων μας οι υποθέσεις θα ήταν απελπιστικές, και αυτό οφείλουμε να το θυμόμαστε κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιους ανθρώπους. ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε ορισµένα άτοµα που γνωρίζετε και βρίσκονται σε άσχηµη κατάσταση, είτε ψυχικά, είτε πνευµατικά, είτε σωµατικά. Προσπαθήστε να τους δείτε όπως ο Καλός Θεός µας. Εκτός από το να προσεύχεστε, τι άλλο µπορείτε να κάνετε για να τους βοηθήσετε και να τους δείξετε την αγάπη του Θεού;
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ 1.-Μελετήστε Ιωάν. 4/δ 5-32 και απαντήστε τις ακόλουθες ερωτήσεις. Ποιους κοινωνικούς θεσμούς έσπασε ο Ιησούς, και γιατί; Τι μας λέει αυτό σχετικά με τους κοινωνικούς θεσμούς και τον τρόπο που θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε όταν παρεμβαίνουν στη μαρτυρία; Ποιοι κοινωνικοί θεσμοί μπορεί να εμποδίζουν τη μαρτυρία σας;.. 2.-Πώς αντιμετώπισε ο Ιησούς τη γυναίκα για την αμαρτωλή της ζωή; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από την προσέγγισή Του; 3.-Πώς φανερώνει αυτή η ιστορία τις προκαταλήψεις των μαθητών; Πώς μπορεί να βρεθούμε και εμείς ένοχοι για το ίδιο πράγμα; 4.-Αν και εντυπωσιάστηκε από το ότι ο Ιησούς ήξερε για την ανήθικη ζωή της, η μαρτυρία της γυναίκας δείχνει ότι εξακολουθούσε να έχει κάποια ερωτηματικά όσον αφορά το ποιος ήταν ο Ιησούς. Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτό για το ότι χρειάζεται να έχουμε υπομονή όταν μαθητεύουμε τους ανθρώπους;
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου ΤΕΛΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ Μας είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς θα ήταν ο κόσμος μας εάν δεν υπήρχε αμαρτία. Η ομορφιά της φύσης, παρά το πέρασμα των αιώνων, εξακολουθεί να μαρτυρεί τη δύναμη και την καλοσύνη του Θεού. Ο θολωμένος από την αμαρτία νους μας δεν μας επιτρέπει να φανταστούμε πώς θα ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις εάν δεν υπήρχε αμαρτία. Το σίγουρο είναι ότι οι κοινωνικές διαφορές και προκαταλήψεις, οι εθνικοί και πολιτισμικοί φραγμοί που επηρεάζουν τον κόσμο σήμερα, δεν θα υπήρχαν. Δυστυχώς, όλα αυτά θα εξακολουθούν να υπάρχουν, και μάλιστα θα χειροτερεύουν, μέχρι την επιστροφή του Χριστού. Ως Χριστιανοί ωστόσο, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να νικήσουμε αυτούς φραγμούς που έχουν προκαλέσει τόσο πόνο και θλίψη στον κόσμο μας, ιδιαίτερα σε εκείνους που η κοινωνία έχει περιθωριοποιήσει. Διαβάστε Ματθ. 9/θ 9-13. Με ποιον τρόπο φανερώνεται η έννοια του αληθινού Χριστιανισμού, όχι μόνο στα λόγια του Ιησού αλλά και στα έργα Του; Εστιάστε ιδιαίτερα στην αναφορά Του στην Παλαιά Διαθήκη, «έλεον θέλω, και ουχί θυσίαν» (Ωσ. 6/ς 6). Γιατί πρέπει να προσέξουμε μην υιοθετήσουμε τη συμπεριφορά που ο Ιησούς καταδικάζει, τη στιγμή που όλοι ανήκουμε σε μία κοινωνία και επηρεαζόμαστε από τις προκαταλήψεις και τους κοινωνικούς φραγμούς που υπάρχουν σ αυτή; «Οι Φαρισαίοι είδαν τον Χριστό να κάθεται και να τρώει με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς. Ήταν ήρεμος και με αυτοσυγκράτηση, ευγενικός και φιλικός. Ενώ δεν θα μπορούσαν παρά να θαυμάσουν την εικόνα που έβλεπαν, επειδή ερχόταν σε αντίθεση με τις δικές τους ενέργειες, δεν μπορούσαν να αντέξουν το θέαμα. Οι Φαρισαίοι εξύψωναν τον εαυτό τους και μείωναν όσους δεν είχαν ευλογηθεί με τα προνόμια και το φως που οι ίδιοι είχαν. Μισούσαν και απεχθάνονταν τους τελώνες και τους αμαρτωλούς. Ωστόσο, στα μάτια του Θεού η ενοχή τους ήταν μεγαλύτερη. Το ουράνιο φως τούς έδειχνε το δρόμο λέγοντας, «Ελάτε, από εδώ είναι ο δρόμος», εκείνοι όμως απέρριψαν το δώρο.» Ε. Χουάιτ, SDA B.C. τομ. 5, σ. 1088.
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου Δύση ηλίου: 18:02 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Η μόνη τάξη που δεν ενθάρρυνε ποτέ ήταν εκείνοι που στέκονταν από μακριά και με τον αυτοσεβασμό τους υπέβλεπαν τους άλλους Οι αμαρτωλοί πρέπει να αισθανθούν ότι δεν είναι πολύ αργά γι αυτούς να ξαναγίνουν άνθρωποι. Ο Χριστός τίμησε τον άνθρωπο με την εμπιστοσύνη Του και μ αυτό τον αποκατέστησε στην τιμητική του θέση. Και αυτούς ακόμη που είχαν φθάσει στα κατώτερα όρια του ξεπεσμού τους φέρονταν με σεβασμό. Ο Χριστός ένιωθε συνεχώς τον πόνο ερχόμενος σε επαφή με την εχθρότητα, με την εξαχρείωση και την ανηθικότητα. Ποτέ όμως δεν πρόφερε ούτε μία λέξη για να δείξει ότι τα λεπτά Του αισθήματα θίγονταν ή ότι οι λεπτοί Του τρόποι προσβάλλονταν. Όσο και κακές οι συνήθειες, δυνατές οι προκαταλήψεις ή τυραννικά τα πάθη των ανθρώπων, τα αντιμετώπιζε όλα με συμπονετική τρυφερότητα. Ενώ είμαστε συμμέτοχοι του Πνεύματός Του, πρέπει να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους σαν αδελφούς μας με παρόμοιες δοκιμασίες και πειρασμούς, να πολεμούν με τις αντιξοότητες και με τις απογοητεύσεις, να λαχταρούν για συμπόνια και βοήθεια. Τότε θα τους πλησιάσουμε με τέτοιο τρόπο που αντί να τους αποθαρρύνουμε και να τους αποτρέψουμε, θα κάνουμε να γεννηθεί η ελπίδα στην καρδιά τους.» Ε. Χουάιτ, Ζ.Υ. σ. 133,134. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Ποια στοιχεία του χαρακτήρα μας πρέπει να αλλάξουμε για να γίνουμε αποτελεσματικότεροι μάρτυρες στους περιθωριοποιημένους της κοινωνίας; Τι πρέπει να κάνει η εκκλησία σας ως σύνολο για να είναι πιο αποτελεσματική; Γιατί οι Χριστιανοί πρέπει να έχουν λογικές προσδοκίες όταν εργάζονται με τις πιο δύσκολες περιπτώσεις; 2. Πώς απέφευγε ο Ιησούς να δικαιολογήσει την αμαρτία και να καταδικάσει τον αμαρτωλό; Με ποιον τρόπο χρησιμοποίησε ο Χριστός την εμπιστοσύνη και την ενθάρρυνση για να ανατρέψει την κακή πορεία των περιθωριοποιημένων της κοινωνίας; Πώς βοήθησε αυτούς τους ανθρώπους να αισθανθούν άνετα μαζί Του, τη στιγμή που οι θρησκευτικοί ηγέτες ήταν καχύποπτοι απέναντί τους; 3. Ποια είναι τα εμπόδια ανάμεσα στους περιθωριοποιημένους της κοινωνίας και της εκκλησίας; Πώς μπορούμε να καταρρίψουμε αυτά τα εμπόδια;