10. «Τί γίνεται μὲ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Εκκλησιῶν;»*



Σχετικά έγγραφα
Η Θεωρια Αριθμων στην Εκπαιδευση

Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ

Νὰ συγκαλέσει πανορθόδοξη Σύνοδο ή Σύναξη των Προκαθημένων καλεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη η Κύπρος αν ο στόχος δεν επιτευχθεί

Συγκρίσεις ιατονικής Κλίµακας ιδύµου µε άλλες διατονικές κλίµακες.

Στους κήπους της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης

Θέμα: «Περὶ τοῦ προσώπου τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος».

Εὐκλείδεια Γεωµετρία

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

Εἰσαγωγὴ. Αὐτόματη Δημιουργία Οἰκονομικῶν Κινήσεων Ἀμοιβῶν. Αὐτόματη Δημιουργία Οἰκονομικῶν Κινήσεων Ἀμοιβῶν. ICAMSoft Law Applications Σημειώ σεις

Ὄχι στὴν ρινόκερη σκέψη τοῦ ρινόκερου Κοινοβουλίου μας! (ε ) Tὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Φόρουμ προωθεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλία*

Παραθέτουμε απόσπασμα του άρθρου: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΝ- Οι Ιεχωβάδες και οι Μασόνοι κεφάλαια εις το βιβλίον των θρ

Εκεί όπου όντως ήθελε ο Θεός

(Θ. Λειτουργία Ἰωάννου Χρυσοστόμου)

Εὐκλείδεια Γεωµετρία

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ (Δελφῶν καί Μιαούλη) Τηλ: Ἡ Θεία Κοινωνία.

Έγκατάσταση καὶ Χρήση Πολυτονικοῦ Πληκτρολογίου σὲ Περιβάλλον Ubuntu Linux.

Κατάλογος τῶν Συγκερασµῶν ὅλων τῶν Βυζαντινῶν ιατονικῶν Κλιµάκων µέχρι καὶ σὲ 1200 µουσικὰ διαστήµατα (κόµµατα)

11η Πανελλήνια Σύναξη Νεότητος της Ενωμένης Ρωμηοσύνης (Φώτο Ρεπορτάζ)

EISGCGSG Dò. «Ἡ Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ: Χθὲς καὶ σήμερον ἡ αὐτὴ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» Σάββατο, 22α Δεκεμβρίου 2012

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2017 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

Ἐγκατάστασις ICAMSoft Law Applications' Application Server ἔκδοση 3.x (Rel 1.1-6ος 2009) 1

Ἀσκητὲς καὶ ἀσκητήρια στὴ νῆσο Σκόπελο

ODBC Install and Use. Κατεβάζετε καὶ ἐγκαθιστᾶτε εἴτε τήν ἔκδοση 32bit εἴτε 64 bit

Σᾶς εὐαγγελίζομαι τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς γεννήσεως τοῦ. Χριστοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν κορυφαία πράξη τοῦ Θεοῦ νὰ σώσει τὸν

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ π.ἀλέξανδρος Σμέμαν

Ἀγαπητοί ἐθελοντές τῆς Διακονίας Ἀσθενῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Β ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΑΜΟΥ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

Ἑλένη Γλύκατζη-Ἀρβελέρ. Γιατὶ τὸ Βυζάντιο. Ἐκδόσεις «Ἑλληνικὰ Γράμματα», Ἀθήνα 2009, σελίδες 292.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Χριστιάνα Ἀβρααμίδου ΜΑΤΙΑ ΑΝΑΠΟΔΑ. Ποιήματα

ποταμιτου εκδοσεισ ποταμιτου καταλογοσ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ θεροσ 2012

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία [Α]

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

ΤΟΝ τελευταῖο καιρὸ ἄρχισαν νὰ γράφωνται

Παρέλαση-Μαντήλα-Δωδεκάποντα*

Ὁ νεο-δαρβινισμὸς καὶ ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ Θεοῦ*

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΣΕΩΣ

μπορεῖ νὰ κάνει θαύματα. Ἔτσι ὁ ἅγιος Νέστωρ, παρότι ἦταν τόσο νέος, δὲν λυπήθηκε τὴν ζωή του καὶ ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει τὰ πάντα γιὰ τὸν Χριστό.

Ἡ Γνησία Ὀρθοδοξία ἐν ὄψει τῆς προκλήσεως τοῦ 2016*

Θεωρία Συνόλων - Set Theory

Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας

ΣΤΗΝ ἐποχή μας ἐπικρατεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ ὁ λεγόμενος Συγκρητισμὸς

ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (Κριτικὴ πάνω στὸ ἄρθρο τοῦ κ. Γιανναρᾶ «Ψυχανάλυση καὶ Ἐκκλησιαστικὴ Ἀνθρωπολογία»)

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ὑπ ἀριθμ. 17

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

Στήν Σελίδα Παρατηρήσεις στὸ κάτω μέρος καταγράφονται / ἐμφανίζονται τυχόν ἐντοπισθέντα περιουσιακά στοιχεῖα (IX, άκίνητα, ἀγροτεμάχια κλπ)

Μαρτυρία Πίστεως καὶ Ζωῆς

Χρήσιμες ὁδηγίες γιὰ τοὺς ἐνηλίκους ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ βαπτισθοῦν Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι.

Η KΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΠΕΡΙ ΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑ. Μιχαήλ Μανωλόπουλος

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2016 Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ

«Ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήσατο συνιᾶσαι ὑμᾶς ὡς τὸν σίτον»

Διαχείριση Συσχετισμένων Ἀρχείων & Εἰκόνων

Τὸ «Συνοδικὸν τῆς Ορθοδοξίας» *

Θέλουν ὅμως ὅλοι τὴν ἀλλαγὴ τῆς ὑπάρχουσας κατάστασης:

ICAMLaw Application Server Χειροκίνηση Ἀναβάθμιση

Σεραφείμ Πειραιώς: «Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ευλογημένος καιρός»

Η Αἵρεσις τοῦ Παπισμοῦ καὶ ἡ σύγχρονη οἰκουμενιστικὴ προσέγγισι Ορθοδόξων καὶ Παπικῶν * Μέρος Γ (τελευταῖον).

Πρωτομηνιά και Άνοιξη: Τρεις σπουδαίες Αγίες εορτάζουν

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ. κατὰ τὴν Κοπὴν τῆς Βασιλόπιττας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μητροπολιτικὸς Ναὸς Βρυξελλῶν

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ( )

Τὸ Ἐκκλησιαστικὸ ἔργο καὶ ἡ θεολογικὴ σκέψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου

Ἡ Κυριακή του Πάσχα. Fr.Lev Gillet

ΕΝΩ ὁ Οἰκουμενισμὸς καλπάζει σὲ ὅλες του τὶς μορφές, ἐκφράσεις καὶ

Ἀββᾶς Ισαὰκ ὁ Σύρος, ὁ «ἀδικημένος» Αγιος*

Τὰ Προλεγόμενα. (π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνὸς)

Ὁ Γάμος. Ἀγαπητοί μας μελλόνυμφοι,

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ἀπολογισμὸς «Ἐ.Ἐ.Ε.» καὶ Τμημάτων Ψηφιδωτοῦ, Ξυλογλυπτικῆς καὶ Πληροφορικῆς.

πολεμικὴ πείρα πρῶτα μὲ τὶς κινήσεις τῶν γυμνασίων, ποὺ εἶναι ἕνα εἶδος παιχνίδι. Ὕστερα, γνωρίζουν τὸν ἀληθινὸ πόλεμο. Ἔχουμε κι ἐμεῖς μπροστά μας μι

Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. τίμησε με την παρουσία του τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό

Ἑλληνικὰ σταυρόλεξα μὲ τὸ L A T E X

Ορθόδοξη Ποιμαντικὴ Ψυχολογία

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΡΗΣΕ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ. Ἡ καρδιά (ἔλεγε κάποτε ὁ γέροντας Παΐσιος) εἶναι ὅπως τό ρολόι.

Συνέδριο ματαιότητος

«Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Π. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΜΕΜΑΝ» 1

ΑΝΣΙΟΙΚΟΤΜΕΝΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΣΙΠΑΠΙΚΟ Ο ΑΠΟΜΑΚΡΤΝΘΕΙ ΕΠΙΚΟΠΟ ΑΡΣΕΜΙΟ

Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία [Α] Δρ. Ἰωάννης Ἀντ. Παναγιωτόπουλος

Νικηφόρος Βρεττάκος

Τὴν ὥρα ποὺ γραφόταν μία ἀπὸ τὶς πιὸ θλιβερὲς καὶ αἱματοβαμμένες

Ο Θάνατος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ἀνθρώπου *

Η άρνηση του εκλεκτού

Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας: ἡ ἐποχή, ἡ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο του «Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ

Ἀδαμάντιος Κοραῆς καὶ Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: δύο διαφορετικοὶ δρόμοι, ἕνας κοινὸς σκοπὸς*

«Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

ΜΙΑ ἀπὸ τὰς βασικὰς Εἰσηγήσεις τοῦ συνελθόντος

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2006, ΤΕΥΧΟΣ 43 ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑ 1. (B μέρος)

Ἐμεῖς καί οἱ Ἕλληνες ( μιά ἄσκηση αὐτογνωσίας)

Τευχος πρωτο. αρχεία. Πηγεσ γνωσησ, πηγεσ μνημησ Ένα σύγχρονο αρχείο. Το ΙΑ/ΕΤΕ ανοίγει τα χαρτιά του

ΑΝΑΜΕΣΑ σ ὅλες τὶς προσευχὲς καὶ τοὺς ὕμνους τῆς μεγάλης

Αποστολικοί Πατέρες και Απολογητές. Tuesday, March 5, 13

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ, ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ & ΩΡΩΠΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 2018

BYZANTINA ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ 23 (2013)

Transcript:

Καθηγητὴς Ἀνδρῢας Θεοδώρου ( ) Ο ἀντι-οικουμενιστής, ὁ ἀντι-παπικὸς (1922-2004) 10. «Τί γίνεται μὲ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Εκκλησιῶν;»* Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀνδρέου Θεοδώρου ( ) οἰκουμενιστικ ἀλλοίωση ἐπικεντρώνεται κυρίως στ ν ἐκκλησιολογία. Αὐτὸ ἦταν αὐτονόητο νὰ συμβεῖ, γιατὶ στ ν παμπροτεσταντικ αὐτ κίνηση δὲν ὑπάρχει κἄν ἐκκλησιολογία. Τὰ ἑτερόδοξα προτεσταντικὰ σώματα τῆς Δύσεως δὲν ἀνήκουν οὐσιαστικὰ στ Μία, Αγία, Καθολικ καὶ Ἀποστολικ Εκκλησία τοῦ ἱεροῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, στ ν ὁρατ Εκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς στὸ ἕνα θεανδρικό Του πρόσωπο καὶ τ ν στήριξε στὸ θεμέλιο τῶν Ἀποστόλων καὶ Προφητῶν ( Εφ. βʹ 20). Οἱ Προτεστάντες δὲν δέχονται τ ν Εκκλησία αὐτή, ἀλλὰ μιὰ ἀόρατη καὶ ἀκαθόριστη Εκκλησία, τ ν ὁποία δημιουργεῖ στὶς καρδίες τῶν πιστῶν τὸ Πνεῦμα τὸ Αγιο, μιὰ Εκκλησία ὁμιχλώδη καὶ ἐλαστική, στ ν ὁποία μποροῦν νὰ στεγασθοῦν οἱ πάντες, καὶ αὐτοὶ ἀκόμη ποὺ ἐξέπεσαν τῆς Καθολικῆς Πίστεως καὶ Ἀληθείας. Εἶναι κοινὸς πλέον τόπος ὅτι ἡ σπονδυλικ στήλη τῆς προτεσταντικῆς ἐκκλησιολογίας εἶναι ἡ διαβόητη Θεωρία τῶν Κλάδων (Branch Theory), μιὰ ἔξυπνη θεωρία (ἀγγλικανικῆς προελεύσεως), ποὺ προσπαθεῖ μὲ τρόπο ταχυδακτυλουργικὸ νὰ ἐντάξει τὸν Προτεσταντισμὸ στὸ χῶρο τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Εκκλησίας, ἀπὸ τ ν ὁποία ἐκεῖνος ἀποκόπηκε διὰ τῆς Διαμαρτυρήσεως. αὶ αὐτὰ μὲν σὲ γενικὲς γραμμὲς ὡς πρὸς τ ν ἐκκλησιολογικ φυσιογνωμία τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Οἱ ἄνθρωποι αὐτὰ ἔμαθαν,

αὐτὰ δέχονται καὶ αὐτὰ πιστεύουν. Δικαίωμά τους. Νὰ ἐρωτοτροποῦν ὅμως μὲ ὁρισμένες ἀπὸ τὶς ἰδέες αὐτὲς ὀρθόδοξοι - καὶ μάλιστα θεολόγοι καὶ ἱεράρχες - πάει πολύ. Εἶναι κάτι τὸ τερατῶδες καὶ ἀνεπίτρεπτο. Ετσι, μὲ πόνο ψυχῆς βλέπουμε στὶς μέρες μας ὀρθόδοξους ἱεράρχες καὶ θεολόγους (κυρίως τοῦ κλίματος τῆς διασπορᾶς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου) ν ἀρνοῦνται, μὲ διάφορα θεολογικὰ τεχνάσματα (ὅπως ἡ Βαπτισματικ Θεολογία), τ ν καθολικότητα τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας, ἐνστερνιζόμενοι τ ν περὶ Κλάδων θεωρία τῆς βασικῆς προτεσταντικῆς ἀρχῆς ὅτι δηλαδ ἡ Ορθόδοξος Καθολικ Εκκλησία δὲν ταυτίζεται μὲ τ ν Εκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Χριστός, ἤ, καλύτερα, ὅτι καὶ οἱ ἑτερόδοξες Εκκλησίες ἐντάσσονται ἰσότιμα στὸ κανονικὸ σῶμα τῆς Εκκλησίας, ἄσχετα ἄν εἶναι βουτηγμένες στ ν αἵρεση καὶ τ ν πλάνη. Ετσι, ἀπολέσαντες καὶ τ ν ἔννοια τῆς αἱρέσεως, ὡς ἀναίρεσης τῆς θείας ἀλήθειας καὶ ἀποκοπῆς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Εκκλησίας, ἀρνοῦνται ν ἀκολουθήσουν στὰ ἴχνη τῆς μακραίωνης ὀρθόδοξης ὁμολογιακῆς αὐτοσυνειδησίας. κεῖνο ὅμως ποὺ κατ ἐξοχ ν πρέπει νὰ ἐμπνέει ἀνησυχία στοὺς κόλπους τῶν Ορθοδόξων τῶν μετεχόντων στ ν Οἰκουμενικὴ Κίνηση εἶναι τὰ ἀνεπίτρεπτα ἀνοίγματα τοῦ Συμβουλίου στὰ κοινωνικά, πολιτικὰ καὶ θρησκευτικὰ φαινόμενα τῆς ἐποχῆς, τὰ ὁποῖα ἀλλοιώνουν τὸν ἀρχικὸ χαρακτήρα του καὶ φθείρουν τοὺς σκοπούς του. Αὐτὸ φυσικὰ δὲν πρέπει νὰ μᾶς ἐκπλήσσει. Εἶναι ἀπὸ μιὰ μεριὰ ἡ φυσιολογικὴ κατάληξη τοῦ προτεσταντικοῦ φιλελευθερισμοῦ τοῦ Συμβουλίου καὶ τῆς πολυσυλλεκτικότητός του, ποὺ στηρίζεται στ χαλαρότητα τῆς ἐκκλησιολογικῆς καὶ πνευματικῆς του ὑφῆς, ποὺ τὸ μετέτρεψαν σὲ χοάνη ὅπου συμφύρονται ἰδέες καὶ πρακτικὲς ἀλλοπρόσαλλες, καμιὰ φορὰ δὲ καὶ ἀντιχριστιανικές! έρα ὅμως ἀπ αὐτά, τὸ πιὸ ἀνησυχητικὸ εἶναι τὸ σύγχρονο πανθρησκευτικὸ ἄνοιγμα τοῦ Συμβουλίου, τὸ ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰ ὑποσκάψει τὰ θεμέλιά του καὶ νὰ τὸ μετατρέψει σὲ «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Θρησκειῶν» (World Council of Religions). Πρὸς ἕνα τέτοιο κατασκεύασμα σύρεται σιγά - σιγά ὁ σύγχρονος οἰκουμενισμός.

Συνέδρια καὶ συμπροσευχὲς χριστιανῶν μετὰ ἀλλοθρήσκων βρίσκονται σὲ ἡμερήσια διάταξη. Η ἰδιαιτερότητα τῆς χριστιανικῆς θρησκείας τείνει βαθμηδὸν ν ἀφανιστεῖ. Τὰ ἁγιοπατερικὰ χριστιανικὰ βιώματα ἐξισώνονται μὲ τὰ βιώματα τῶν ἀλλοθρήσκων. Ο Μωάμεθ τοποθετεῖται στὸ αὐτὸ ὕψος μὲ τὸ Χριστὸ (αὐτὸ ὁμολογεῖται δυστυχῶς ἀπὸ ὑψηλὰ ὀρθόδοξα χείλη!). Η διαχωριστικ γραμμ μεταξὺ τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων θρησκειῶν ἐπικίνδυνα ἀμβλύνεται. προτεσταντικὸς χριστιανισμός, ποὺ ἀσφυκτικὰ δεσπόζει στὸ ΠΣΕ, μέσα στ ν ἀλλόκοτη πανθρησκευτικ χοάνη τείνει δυστυχῶς νὰ χάσει τὰ κύρια χαρακτηριστικά του γνωρίσματα, νὰ ἀλλοιώσει τ φυσιογνωμία του καὶ ν ἀφανιστεῖ! Καὶ κάτι ἄλλο πρέπει ἰδιαίτερα νὰ τονιστεῖ στὴ συνάφεια αὐτ ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ. Μέσα στὸν ἄκρατο συγκρητισμὸ τῆς οἰκουμενιστικῆς συγχύσεως, δὲν εἶναι δύσκολο νὰ διαπιστώσει κανεὶς τ συγγένεια τῶν τάσεων τοῦ ΠΣΕ μὲ τὶς τάσεις τῆς «Νέας Εποχῆς», ποὺ τελευταῖα μὲ μεσσιανικὸ ἐνθουσιασμὸ ἐξαπλώνεται ραγδαιότατα στὸν κόσμο. Εἶναι δὲ ἡ Νέα Εποχ τὸ πολυπρόσωπο Κίνημα ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ τ ν Ἀμερική, τὸ ὁποῖο, μὲ πλούσια οἰκονομικ καὶ πολιτικ ὑποστήριξη, στοχεύει σὲ μιὰ παγκόσμια κυριαρχία, μιὰ παγκόσμια κυβέρνηση, τάξη καὶ θρησκεία. Κατὰ τὸ Κίνημα, ὅλες οἱ θρησκεῖες ὁδηγοῦν, ἀπὸ διαφόρους δρόμους ἡ κάθε μιά, στὸν ἴδιο σκοπό. Εἶναι πνευματικὲς παραδόσεις σεβαστές, ποὺ πρέπει νὰ ἑνοποιηθοῦν σὲ μιὰ παγκόσμια θρησκεία. Νὰ ἔχουμε ἄραγε ἐδῶ τ ν ἐσχατολογικ κοίτη τοῦ Αντιχρίστου; Τέλος, κι ὄχι λιγότερο σημαντικό, εἶναι τὸ ἄνοιγμα τοῦ Συμβουλίου τῶν Εκκλησιῶν στὸ σύγχρονο φεμινιστικὸ κίνημα. Οἱ φεμινίστριες, μὲ τὸν οἶστρο καὶ τ μαχητικότητα ποὺ τὶς διακρίνουν, ἄρχισαν νὰ εἰσβάλλουν ἀκάθεκτες στὸ ΠΣΕ, καί, ἀντιστάσεως μ οὔσης, ἀσκοῦν πιέσεις στά προγράμματά του, ζητώντας ὑποστήριξη στοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς τάσεις τους. Καὶ δὲν πρόκειται ἁπλῶς περὶ τῆς διαβόητης χειροτονίας τῶν γυναικῶν. Τὸ ζήτημα αὐτό, ἐγγενὲς στ ν προτεσταντικ ἐκκλησιο-

λογία, τ ν ἀρνούμενη τὸ μυστηριακὸ χαρακτήρα τῆς ἱερωσύνης, δὲν ἔχει καὶ τόσο μεγάλη σημασία. Ἀντίθετα, σημασία ἔχει γιὰ τ ν Ἀγγλικανικ Εκκλησία, ἡ ὁποία θέλει νὰ φαίνεται καθολικ καὶ ἀποδέχεται ὡς μυστήριο τ ν ἱερωσύνη, κατὰ τρόπο ὅμως ἀνακόλουθο, ποὺ σωρεύει πιεστικὰ προβλήματα στ σχέση της μὲ τὶς ἄλλες καθολικὲς Εκκλησίες. Τὸ ἄνοιγμα πάει βαθύτερα, μὲ παραμέτρους ποὺ μποροῦν νὰ ὑποσκάψουν αὐτὲς τὶς βάσεις τῆς χριστιανικῆς πίστεως. αὶ αὐτὰ μὲν γενικὰ γιὰ τὸν Προτεσταντισμό. Ἀπὸ τ ν ἐδῶ μεριὰ ὅμως ἐμεῖς οἱ Ορθόδοξοι τί κάνουμε; Δὲν νομίζω ὅτι ὑπάρχει κανένας μεταξύ μας, ὁ ὁποῖος νὰ πιστεύει ὅτι οἱ καταστατικὲς ἀρχὲς ποὺ διεκήρυξε μὲ τὰ Διαγγέλματά του (1920-1952) τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο σχετικὰ μὲ τ συμμετοχή μας στ ν Οἰκουμενικὴ Κίνηση, διατηρήθηκαν ἀνέπαφες στ διαδρομ τῆς κινήσεως αὐτῆς. Στὸ πρόσφατο παρελθὸν καὶ στὶς μέρες μας εἴμαστε μάρτυρες τοῦ θλιβεροῦ φαινομένου ἑνὸς νοσηροῦ οἰκουμενισμοῦ, στὸν ὁποῖο μετεξελίκτηκε ἡ Οἰκουμενικὴ Κίνηση, στὸν ὁποῖο κακοποιοῦνται βάναυσα οἱ ἐκκλησιολογικὲς βάσεις τῆς Ορθοδοξίας. Παρασυρόμαστε σ ἕνα θολὸ ρεῦμα δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ καὶ συγκρητισμοῦ. Στὸ ΠΣΕ, ποὺ ἴσως ἀφελῶς νὰ νομίζει ὅτι εἶναι ἕνα εἶδος ὑπερεκκλησίας, ἡ Ορθόδοξος Καθολικ Εκκλησία φέρεται σὰν ἕνα κομμάτι Εκκλησίας ἰσόκυρο καὶ ἰσότιμο μὲ τὶς αἱρετικὲς παραφυ- άδες τοῦ Προτεσταντισμοῦ, σύμφωνα μὲ τ διαβόητη θεωρία περὶ Κλάδων. Στὰ φαινόμενα αὐτὰ οἱ οἰκουμενιστὲς συνευδοκοῦν. Η προτεσταντικ αἵρεση δὲν φαίνεται νὰ τοὺς ἐνοχλεῖ. Συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἄσχετα ἄν μὲ αὐτὸ καταπατοῦν τοὺς ἱεροὺς κανόνες τῆς Εκκλησίας μας. Υπάρχουν ὅμως καὶ χειρότερα. Οἱ Ορθόδοξοι ἀντιπρόσωποι οἱ μετέχοντες στὰ συνέδρια τοῦ Συμβουλίου τῶν Εκκλησιῶν, ἀναγκάζονται νὰ συμμετέχουν σὲ ἐκδηλώσεις καὶ πρακτικὲς φρικιαστικές. Νὰ συμφύρονται στ ν πανθρησκειακ χοάνη, στ ν ὁποία πυρετωδῶς ἀνοίγονται οἱ Προτεστάντες.

Καὶ ἄν μὲν αὐτὸ στοχεύει στ ν ἀλληλογνωριμία καὶ τ ν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων τῶν λαῶν σὲ βάση οἰκουμενική, ἔχει καλῶς. Δυστυχῶς ὅμως τὰ ἀνοίγματα αὐτὰ ἔχουν χαρακτήρα βαθύτερο. Τὰ ποικίλα θρησκεύματα τοποθετοῦνται, ἀπὸ ἄποψη οὐσίας καὶ σκοπῶν, στ ν ἴδια βάση μὲ τὸν Χριστιανισμό, τοῦ ὁποίου κινδυνεύει νὰ καταλυθεῖ ἡ ἰδιομορφία, ὡς τῆς μόνης ἐξ ἀποκαλύψεως θείας θρησκείας, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ σώσει τὸν κόσμο. Ἀφήνουμε δὲ τὸ ἄκρατο φεμινιστικό πνεῦμα, ποὺ ἄρχισε νὰ πνέει ἄγρια στοὺς κόλπους τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν Εκκλησιῶν, τὸ ὁποῖο ἀπειλεῖ νὰ παρασύρει τὰ πάντα! Μετὰ ἀπ ὅλα αὐτά, γεννᾶται τὸ ἐρώτημα: σὲ τί χρησιμεύει πλέον ἡ συμμετοχή μας στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Εκκλησιῶν; (*) Περιοδ. «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Κύπρου, ἀριθ. 46/ Ανοιξη-Καλοκαίρι 1995, σελ. 44-53.