ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (ΑΜΩΣ)

Μελέτη 4: Για το Σάββατο 27 Απριλίου 2013 ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ (ΑΜΩΣ) ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ο λέων εβρύχησε, τις δεν θέλει φοβηθή; Κύριος ο Θεός ελάλησε, τις δεν θέλει προφητεύσει;» Αµώς 3/γ 8. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Αµώς 1-2/α -β, Ησαΐας 58/νη, Λουκά 12/ιβ 47,48, Α Βασ. 8/η 37-40, Αµώς 4/δ 12,13, Αβδιού. Βασική Σκέψη: Οι απάνθρωπες πράξεις λογίζονται αµαρτίες στον Θεό και θα κριθούν αναλόγως. Στην Αγία Γραφή το λιοντάρι συνήθως παρουσιάζεται ως ο βασιλιάς του ζωικού βασιλείου. Η εμφάνισή του εκπέμπει τρομερή δύναμη και επιβλητικότητα, όπως επίσης αγριότητα και καταστρεπτική δύναμη. Ακόμη και όταν δεν κυνηγάει, ο βρυχηθμός του είναι ιδιαίτερα δυνατός και μπορεί να ακουστεί χιλιόμετρα μακριά. Ο Αμώς, βοσκός στο επάγγελμα, κλήθηκε να προειδοποιήσει τον Ισραήλ για τον «βρυχηθμό» που άκουσε. Το λιοντάρι εδώ αντιπροσωπεύει τον Κύριο. Παρακινούμενος από το Άγιο Πνεύμα, ο προφήτης Αμώς συγκρίνει τον τρόπο που μιλάει ο Θεός στον λαό Του και στα έθνη, με τον βρυχηθμό ενός λιονταριού (δείτε Αμώς 1/α 2). Ο Αμώς κλήθηκε να προφητεύσει στα έθνη που διέπραξαν απάνθρωπα εγκλήματα. Στάλθηκε σε μία κοινωνία προνομιούχων και θρησκευόμενων που ζούσαν απολαμβάνοντας την ειρήνη και την ευημερία. Ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι καταπίεζαν τους φτωχούς, δωροδοκούνταν, και έκαναν ανέντιμες δουλειές. Αυτή την εβδομάδα θα δούμε τι είπε ο Κύριος για τις αχαρακτήριστες πράξεις τους. 27

Κυριακή 21 Απριλίου ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ Διαβάστε Αμώς 1-2/α -β. Γιατί ο Κύριος τούς προειδοποίησε για την επερχόμενη τιμωρία;.... Τα δύο πρώτα κεφάλαια τους Αμώς, εμπεριέχουν επτά προφητείες κατά των γειτονικών εθνών, ενώ στη συνέχεια ακολουθεί μία κατά του Ισραήλ. Τα γειτονικά έθνη δεν κρίνονται επειδή είναι εχθρικά προς το Ισραήλ αλλά επειδή παραβαίνουν τις παγκόσμιες ανθρώπινες αρχές. Δύο πράγματα τονίζονται στην καταδίκη του Αμώς: Η έλλειψη αφοσίωσης και η έλλειψη ευσπλαχνίας. Για παράδειγμα, η Τύρος ήταν μία εμπορική πόλη της Μεσογείου, βόρεια του Ισραήλ. Εξαιτίας του απόρθητου οχυρού της, καυχιόταν για την ασφάλεια που παρείχε. Επιπλέον, οι ηγέτες της Τύρου εξασφάλισαν την ειρήνη με συνθήκες που έκαναν με γειτονικά έθνη, όπως με τους Φιλισταίους. Η πόλη είχε κάνει συνθήκη και με το Ισραήλ κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Δαβίδ, Σολομώντα (Α Βασ. 5/ε 1,12), και με τον Αχαάβ (Α Βασ. 16/ις 30,31). Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι ο Χειράμ, ο βασιλιάς της Τύρου, αποκαλεί τον Σολομώντα «αδερφέ μου» (Α Βασ. 9/ θ 13). Ωστόσο, ο λαός της Τύρου παρέβηκε αυτήν την «αδελφική συνθήκη». Η Τύρος δεν καταδικάστηκε επειδή πήρε αιχμαλώτους, αλλά επειδή τους παρέδωσε στους Εδωμίτες, τους εχθρούς του Ισραήλ. Έτσι, ο λαός της Τύρου ήταν υπεύθυνος για τη σκληρή συμπεριφορά που δέχτηκαν οι αιχμάλωτοι από τους εχθρούς τους. Για τον Θεό, εκείνος που συνεργεί και υποστηρίζει ένα έγκλημα είναι το ίδιο ένοχος με εκείνον που το διαπράττει. Ο Θεός, ως Κυρίαρχος, έχει στα χέρια Του όλο τον κόσμο. Τα σχέδια και οι σκοποί Του ξεπερνούν τα σύνορα του Ισραήλ. Ο Θεός του Ισραήλ είναι Θεός όλων των εθνών, ενδιαφέρεται για όλη την ανθρώπινη ιστορία. Είναι ο Δημιουργός Θεός που δίνει ζωή σε όλους, και όλοι θα δώσουν λόγο σ Αυτόν. ΣΚΕΨΗ: Και ποιος δεν έχει πονέσει µε την αδικία που υπάρχει γύρω µας; Εάν δεν ήταν ο Θεός, θα είχαµε ελπίδα για απόδοση δικαιοσύνης; Τι σηµαίνει για σας η υπόσχεση του Θεού ότι θα αποδώσει κρίση και δικαιοσύνη στον κόσµο; Πώς µπορούµε να στηριζόµαστε σ αυτήν την υπόσχεση παρά την αδικία που βλέπουµε γύρω µας; 28

Δευτέρα 22 Απριλίου ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ Η παγκόσμια κρίση του Θεού είναι ένα από τα βασικά θέματα στο βιβλίο του Αμώς. Στην αρχή του βιβλίου, ο προφήτης ανακοινώνει την κρίση του Θεού στον Ισραήλ και σε διάφορα γειτονικά έθνη εξαιτίας των εγκλημάτων τους στην ανθρωπότητα. Στη συνέχεια, ο Αμώς λέει με θάρρος ότι ο Θεός θα κρίνει το Ισραήλ. Η οργή του Κυρίου δεν θα έπεφτε μόνο στα γειτονικά έθνη, αλλά και στο λαό που έκλεξε. Ο λαός του Ιούδα απέρριψε τον λόγο του Κυρίου και δεν ακολούθησε τις οδηγίες Του. Ο Αμώς ασχολείται ιδιαίτερα με το Ισραήλ σε σχέση με τον Ιούδα επειδή παρέβηκαν τη διαθήκη με τον Θεό και διέπραξαν πολλές αμαρτίες. Η οικονομική ευημερία του Ισραήλ και η πολιτική σταθερότητα, οδήγησαν σε πνευματική φθορά που εκδηλώθηκε με κοινωνική αδικία. Οι πλούσιοι εκμεταλλεύονταν τους φτωχούς και οι δυνατοί τους αδυνάτους. Οι πλούσιοι ενδιαφέρονταν μόνο για το προσωπικό τους όφελος, ακόμη και σε βάρος των φτωχών (κάτι που ισχύει ακόμη και σήμερα). Ο Αμώς κήρυξε ότι υπάρχει ένας ζωντανός Θεός που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη συμπεριφορά μας προς τους άλλους. Η δικαιοσύνη δεν είναι απλός ένας όρος ή μία ιδέα. Είναι θεϊκό ενδιαφέρον. Ο προφήτης προειδοποίησε ότι τα πέτρινα σπίτια του Ισραήλ, οι κατασκευές από ελεφαντόδοντο, τα συμπόσια και τα μύρα, θα καταστρέφονταν. Διαβάστε Ησ. 58/νη. Πού βλέπουμε σ αυτό το κεφάλαιο σημεία της παρούσας αλήθειας; Τι περισσότερο από αυτό εμπεριέχει το μήνυμά μας στον κόσμο σήμερα;.. Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε ότι η κοινωνική δικαιοσύνη είναι φυσικό αποτέλεσμα του ευαγγελίου. Καθώς το Άγιο Πνεύμα μάς κάνει να μοιάζουμε περισσότερο με τον Ιησού, μαθαίνουμε να έχουμε τις ίδιες ανησυχίες με τον Θεό. Στην πεντάτευχο βλέπουμε να δίνεται ιδιαίτερη βάση στην καλή μεταχείριση προς τους ξένους, τις χήρες και τα ορφανά (Έξ. 22/κβ 21-24). Οι προφήτες αναφέρονται στο ενδιαφέρον του Θεού για δίκαιη και ευσπλαχνική συμπεριφορά προς τους λιγότερο προνομιούχους (Ησ. 58/νη 6,7). Ο ψαλμωδός αποκαλεί τον Θεό που κατοικεί στην άγια κατοικία Του, «Πατήρ των ορφανών, και κριτής των χηρών» (Ψαλμ. 68/ξη 5). Ο Χριστός ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τους περιθωριακούς (Μάρκον 7/ζ 24-30, Ιωάν. 4/δ 7-26). Ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου, μας καλεί να εφαρμόσουμε την πίστη μας και να ενισχύσουμε εκείνους που έχουν ανάγκες (Ιακ. 2/β 14-26). Όποιος θέλει να είναι ακόλουθος του Χριστού, δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. 29

Τρίτη 23 Απριλίου Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΩΝ Το προφητικό μήνυμα του Αμώς δεν δόθηκε μόνο για τον λαό Ισραήλ, αλλά έπρεπε να ξεπεράσει τα όρια του Ισραήλ και του Ιούδα. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον λαό Ισραήλ να έχει μία μοναδική, αλλά όχι αποκλειστική σχέση με τον Θεό. Διαβάστε Αμώς 3/γ 1,2. Το Εβραϊκό ρήμα yada, «εγνώρισα»,που συναντάμε στο εδ. 2, δίνει την αίσθηση οικειότητας. Στον Ιερ. 1/α 5 για παράδειγμα, ο Θεός λέει ότι γνώρισε τον προφήτη και ότι τον ξεχώρισε πριν τη γέννησή του. Το ίδιο ίσχυε και με τον λαό Ισραήλ. Δεν ήταν απλώς ένα ακόμη έθνος μεταξύ άλλων. Ο Θεός τούς επέλεξε για έναν ιερό σκοπό. Είχαν μία ιδιαίτερη σχέση μαζί Του. Ο ίδιος ο Θεός έκλεξε τον Ισραήλ και τον απελευθέρωσε από τη δουλεία. Η έξοδος από την Αίγυπτο ήταν το πιο σημαντικό γεγονός στο ξεκίνημα της ιστορίας του Ισραήλ ως έθνος. Εκεί στήθηκε από τον Θεό το υπόβαθρο της λύτρωσης και η κατάκτηση της γης Χαναάν. Η δύναμη όμως και η ευημερία οδήγησαν το Ισραήλ στην υπερηφάνεια λόγω της προνομιακής θέσης που είχε ως ο εκλεκτός λαός του Κυρίου. Διαβάστε τη δήλωση του Χριστού στο Λουκά 12/ιβ 47,48. Πώς μπορούμε να καταλάβουμε την αρχή που δίδαξε: Η κατάχρηση των ιδιαίτερων προνομίων φέρνει ιδιαίτερες ποινές; Υπό θεϊκή καθοδήγηση, ο προφήτης προειδοποίησε πως ο λαός Ισραήλ θα κληθεί να απολογηθεί για τις πράξεις του, επειδή ακριβώς είναι ο εκλεκτός λαός του Κυρίου. Ο Θεός λέει πως η ιδιαίτερη σχέση Του με τον λαό Ισραήλ φέρνει υποχρεώσεις που αν δεν εκπληρωθούν, θα έρθουν τιμωρίες. Με άλλα λόγια, ο λαός Ισραήλ ως το εκλεκτό έθνος του Θεού είναι περισσότερο υπόλογος στην κρίση Του Θεού επειδή τα προνόμια έρχονται με ευθύνες. Ο λαός Ισραήλ δεν εκλέχθηκε απλώς για να απολαύσει ιδιαίτερα προνόμια, αλλά για να γίνει μάρτυρας του Κυρίου στον κόσμο. ΣΚΕΨΗ: «Οι λεγόµενες εκκλησίες του Χριστού στην εποχή µας απολαµβάνουν τα υψηλότερα προνόµια. Ο Κύριος αποκαλύφτηκε σε µας µ ένα συνεχώς αυξανόµενο φως. Τα προνόµια µας είναι πολύ µεγαλύτερα από τα προνόµια του λαού του Θεού στην αρχαία εποχή.» Ε. Χουάιτ, Λ.Ζ. σ.249. Σκεφτείτε όλα τα προνόµια που µας έχουν δοθεί ως Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας. Γιατί οι ευθύνες που έρχονται µε αυτά τα προνόµια πρέπει να µας κάνουν να τρέµουµε; Το κάνουν ή µήπως έχουµε εφησυχάσει; Εάν ναι, πώς µπορούµε να αλλάξουµε; 30

Τετάρτη 24 Απριλίου «ΕΤΟΙΜΑΣΘΗΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΣΟΥ» ΙΣΡΑΗΛ Αμώς 4/δ 12 Το τέταρτο κεφάλαιο του Αμώς ξεκινάει με την περιγραφή των αμαρτιών του Ισραήλ και τελειώνει ανακοινώνοντας ότι θα λογοδοτήσουν. Ο λαός του Θεού θα είναι ιδιαίτερα υπόλογος για τον τρόπο με τον οποίο έζησε και συμπεριφέρθηκε στους άλλους. Ο Αμώς αναφέρει κάποιες φυσικές καταστροφές που η καθεμία αρκούσε για να επιστρέψει ο λαός στον Θεό. Η λίστα εμπεριέχει 7 καταστροφές, όλες τιμωρίες για την παράβαση της διαθήκης με τον Θεό (Λευιτ. 26/κς ). Ορισμένες από αυτές τις καταστροφές, μας θυμίζουν κάποιες από τις πληγές της Αιγύπτου, ενώ η περιγραφή της τελευταίας συμφοράς, μας παραπέμπει στην ολοκληρωτική καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων. Σύμφωνα με την προσευχή του Σολομώντα στην αφιέρωση του ναού, πού οδηγούν συνήθως οι καταστροφές τους ανθρώπους; Α Βασ. 8/η 37-40... Ο λαός Ισραήλ δεν συμπεριφερόταν πλέον φυσιολογικά και ήταν σχεδόν αδύνατον για τον Θεό να κερδίσει την προσοχή τους. Όταν η καρδιά των ανθρώπων σκληρύνει, η κρίση του Θεού είναι αναπόφευκτη. Επειδή ο λαός δεν επέστρεψε στον Κύριο, ο Αμώς παρουσιάζει μία τελευταία ευκαιρία για μετάνοια. Η τελική κρίση πλησιάζει, αλλά ο Αμώς δεν αναφέρει τι θα συμβεί. Η αβεβαιότητα που περιπλανάται στα λόγια του Αμώς κάνει την απειλή της κρίσης ακόμη πιο ανησυχητική. Ο λαός Ισραήλ δεν αναζήτησε τον Θεό και έτσι ο Θεός προβαίνει σε συνάντηση με το Ισραήλ. Μπορεί μία συνάντηση με τον Θεό να πετύχει εκείνο που η τιμωρία δεν πέτυχε; Στον Αμώς 4/δ 12 διαβάζουμε, «Διά τούτο ούτω θέλω κάμει εις σε». Αυτή η ιερή δήλωση καλεί τον Ισραήλ να προετοιμαστεί για τον Θεό όπως είχαν κάνει και στο παρελθόν στο όρος Σινά (Έξ. 19/ιθ 11,15). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε προσεκτικά Αµώς 4/δ 12,13. Εάν ακούγατε ξαφνικά την κλήση, «Ετοιµάσθητι να απαντήσης τον Θεόν σου», πώς θα αντιδρούσατε; Ποια είναι η µοναδική σας ελπίδα; Δείτε Ρωµ. 3/γ 19-28. 31

Πέμπτη 25 Απριλίου Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ Διαβάστε το βιβλίο του Αβδιού. Ποιες σημαντικές ηθικές και πνευματικές αλήθειες μπορούμε να αντλήσουμε; Ο Αβδιού είναι το μικρότερο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης και αναφέρεται στο προφητικό όραμα της κρίσης του Θεού για την γη Εδώμ. Το μήνυμα του βιβλίου εστιάζει σε τρία θέματα: Την αλαζονεία του Εδώμ (εδ. 1-4), την επερχόμενη ταπείνωση του (εδ. 5-9), και τις βιαιοπραγίες των Εδωμιτων ενάντια στους Ιουδαίους (εδ. 10-14). Οι Εδωμίτες ήταν απόγονοι του Ησαύ, αδερφού του Ιακώβ. Η εχθρότητα μεταξύ των δύο λαών ξεκίνησε από τα δίδυμα αδέρφια που αργότερα έγιναν οι πατριάρχες αυτών των δύο εθνών. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Γέν. 33/λγ τα δύο αδέρφια αργότερα συμφιλιώθηκαν. Γι αυτό και οι Ισραηλίτες κατόπιν εντολής του Θεού δεν έπρεπε να τους βδελύττονται, «διότι είναι αδελφός σου» (Δευτ. 23/κγ 7). Παρόλα αυτά οι εχθροπραξίες ανάμεσα στα δύο έθνη συνεχίστηκαν. Όταν οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ και πήραν αιχμαλώτους, οι Εδωμίτες όχι μόνο χάρηκαν αλλά και βασάνισαν τους καταδιωκόμενους Ισραηλίτες και βοήθησαν στη λεηλασία της Ιερουσαλήμ (Ψαλμ. 137/ρλζ 7). Γι αυτόν το λόγο ο προφήτης Αβδιού προειδοποιεί τους Εδωμίτες ότι θα κριθούν σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα: «καθώς έκαμες, θέλει γείνει εις σε» (Αβδιού 15). Όχι μόνο δεν συμπεριφέρθηκαν αδερφικά προς το λαό του Ιούδα στις άσχημες αυτές στιγμές, αλλά και ενώθηκαν με τις εχθρικές δυνάμεις (Θρήνοι 4/δ 21,22). Η περιοχή που καταλήφθηκε από τους Εδωμίτες, βρίσκεται νοτιοανατολικά της Νεκρά Θάλασσας. Η γη περιβάλλεται από βουνά, απότομους γκρεμούς, σπηλιές και χαράδρες, στις οποίες μπορούσαν να κρυφτούν οι στρατιώτες. Η Πέτρα ήταν και η πρωτεύουσα της γης Εδώμ. Το έθνος ανέπτυξε μία αλαζονική πεποίθηση, όπως φαίνεται και από την ερώτηση που οι ίδιοι θέτουν: «Τις θέλει με καταβιβάσει εις την γην;» (Αβδιού 3). Ο Θεός θεωρεί υπόλογους εκείνους που εκμεταλλεύονται όσους βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση. Ο Αβδιού προειδοποιεί τους υπερήφανους Εδωμίτες ότι ο Θεός θα τους ταπεινώσει. Δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από τον Κύριο (Αμώς 9/θ 2,3). Η επερχόμενη μέρα του Κυρίου θα φέρει κρίση και σωτηρία. Το έθνος του Εδώμ θα πιεί από το ποτήρι του θυμού του Θεού, ενώ ο λαός του Θεού θα αποκατασταθεί. 32

Παρασκευή 26 Απριλίου Δύση ηλίου: 20:11 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ Διαβάστε τα παρακάτω αποσπάσματα και συζητήστε πώς μας βοηθάνε να κατανοήσουμε τα μηνύματα στον Αμώς 1-4/α -δ και Αβδιού. «Από την αρχή της Ιουδαϊκής θρησκείας, η πίστη ότι ο Θεός τούς κάλεσε να φέρουν εις πέρας μία αποστολή, ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της πίστης τους και συγχρόνως το ένα καταφύγιο στις άσχημες περιόδους. Ωστόσο, οι προφήτες αισθάνθηκαν πως πολλοί από τους συγχρόνους τους σκόνταφταν σ αυτόν τον ακρογωνιαίο λίθο και έβλεπαν το καταφύγιο ως τρόπο διαφυγής. Έπρεπε λοιπόν να θυμίσουν στο λαό ότι η εκλογή τους δεν σήμαινε θεϊκή εύνοια, ούτε απαλλαγή από την καταδίκη. Αντιθέτως, σήμαινε ότι θα ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένοι στη θεϊκή κρίση και την τιμωρία Μήπως, η εκλογή δείχνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον του Θεού για τον Ισραήλ; Μήπως, η έξοδος από την Αίγυπτο σήμαινε ότι ο Θεός ανησυχούσε μόνο για την ιστορία του Ισραήλ και αδιαφορούσε για την κατάσταση των άλλων λαών;» Abraham J. Heschel, The Prophets, σ. 32,33. «Όταν οι αμυντικές δυνάμεις της ψυχής σαρώθηκαν, οι παραπλανημένοι λατρευτές έμειναν έναντι της αμαρτίας χωρίς φραγμό και παραδόθηκαν στα αμαρτωλά πάθη της ανθρώπινης καρδιάς. Εναντίον της μεγάλης καταδυνάστευσης, της κατάφωρης αδικίας, της ασυνήθιστης πολυτέλειας και σπατάλης, της αδιάντροπης μέθης και κραιπάλης, της αχαλίνωτης ακολασίας και παραλυσίας της εποχής τους, ύψωναν οι προφήτες τη φωνή τους. Άδικα όμως διαμαρτύρονταν, άδικα καυτηρίαζαν την αμαρτία. Ο προφήτης είπε: "Μισούσι τον ελέγχοντα εν τη πύλη και βδελύττονται τον λαλούντα εν ευθύτητι." "Καταθλίβετε τον δίκαιον, δωροδοκείσθε και καταδυναστεύετε τους πτωχούς εν τη πύλη." (Αμώς 5/ ε 10,12).» Ε. Χουάιτ, Π.Β. σ.195. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Είναι εύκολο να είμαστε φιλικοί με εκείνους που έχουν να μας προσφέρουν κάτι. Τι γίνεται όμως με όσους βρίσκονται σε άθλια κατάσταση και δεν μπορούν να μας προσφέρουν τίποτα και μάλιστα χρειάζονται κάτι από μας; Τι είδους συμπεριφορά πρέπει να δείξουμε σ αυτούς τους ανθρώπους; 2. Σκεφτείτε όλα αυτά που μας έχουν δοθεί ως εκκλησία. Οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν γνωρίζουν τις ευλογίες του Σαββάτου, ενώ έχουν την εντύπωση ότι οι νεκροί πηγαίνουν στο παράδεισο ή βασανίζονται αιώνια στην κόλαση. Πολλοί είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στη σωματική ανάσταση του Ιησού, ούτε ότι η Δευτέρα Παρουσία θα είναι ένα πραγματικό γεγονός. Ποιες άλλες σπουδαίες αλήθειες μας έχουν δοθεί που οι περισσότεροι αγνοούν; Ποια είναι η ευθύνη μας; 33