Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟ 2014 Δομή 1. Πίνακας βασικών οικονομικών μεγεθών της ρωσικής οικονομίας. 2. Πρόλογος 3. Δομή της Ρωσικής οικονομίας 4. Πετρελαϊκή και νομισματική κρίση 5. Η νομισματική κρίση του 2014 6. Οι αιτίες πίσω από την πτώση της τιμή τους πετρελαίου 7. Ομοιότητες με την χρηματοοικονομική κρίση του 1998 8. Οικονομική κρίση 9. Συμπεράσματα Πίνακας βασικών οικονομικών μεγεθών της ρωσικής οικονομίας Μέγεθος Καταγεγραμμένο ποσοστό Πραγματικό ΑΕΠ $3,492 τρις Μεταβολή Πραγματικού ΑΕΠ 0.8% Ανεργία 5.2% Πληθωρισμός 9.4% Επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας 17% Συναλλαγματικά αποθεματικά $420 δις Εισαγωγές τροφίμων από ΕΕ 11.8 ( >10% των συνολικών εισαγωγών) Εκροές κεφαλαίων $151,5 δις Δημοφιλικότητα του Βλαδίμηρου 86% (Πηγή: Levada Center) Πούτιν στην Ρωσία Ενεργειακή αριθμοί 1. Το 30% του αερίου που χρησιμοποιεί η ΕΕ προέρχεται από την Ρωσία (Gazprom) 2. To 15% του ρωσικού αερίου που χρησιμοποιεί η ΕΕ φτάνει στην ΕΕ μέσω της Ουκρανίας. Κρίση στην Ουκρανία (1) Φεβρουάριος 2014: Ανατροπή της κυβέρνησης φιλορωσικής Ημερομηνίες ορόσημο κυβέρνησης Γιανούκοβιτς μετά την Euromaidan επανάσταση. (2) Μάρτιος 2014: Αναίμακτη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσική ομοσπονδία. (3) Μάρτιος 2014: Πρώτο κύμα κυρώσεων από ΗΠΑ και ΕΕ. Απαγορεύσεις ταξιδιού σε Ρώσους αξιωματούχους και επιχειρηματίες, και αναστολή εξοπλιστικών συζητήσεων (4) Απρίλιος 2014: Δεύτερο κύμα κυρώσεων από ΗΠΑ και ΕΕ. Διεύρυνση των απαγορεύσεων και σε άλλους αξιωματούχους και επιχειρηματίες (5) Ιούνιος 2014: Τρίτο κύμα κυρώσεων από ΗΠΑ και ΕΕ. Απαγόρευση συναλλαγών με κρατικές τράπεζες και ενεργειακές εταιρείες (Rosneft, Novatek) και τράπεζες (Gazprombank, Vneshekonombank).
Ιούλιος Αύγουστος 2014: Στοχευμένες κυρώσεις επιβάλλονται από Αυστραλία, Καναδά, Ιαπωνία, Νορβηγία και Ελβετία. Σεπτέμβριος 2014: ΗΠΑ και ΕΕ υιοθετούν κυρώσεις κατά του χρηματοοικονομικού, ενεργειακού και αμυντικού τομέα της Ρωσία. (6) Αύγουστος 2014: Εμπάργκο στην πλειοψηφία των αγροτικών προϊόντων από την Ρωσική κυβέρνηση σε χώρες που έχουν υιοθετήσει της κυρώσεις. (7) Δεκέμβριος 2014: Νομισματική κρίση. Η νομισματική ισοτιμία του ρουβλιού διαμορφώνεται στα 97 ρούβλια το δολάριο. Η κεντρική τράπεζα για να αναχαιτίσει την φυγή του κεφαλαίου αυξάνει το βασικό της επιτόκιο το από το 10.5% στο 17%. Πρόλογος Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στον βιομηχανικό τομέα η Ρωσία ακόμη προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό της οικονομικό μοντέλο παλινδρομώντας μεταξύ ευρωπαϊκού και ασιατικού καπιταλισμού. Η προσπάθεια ανάπτυξης μιας αποτελεσματικής κρατικής μηχανής και η εγκαθίδρυση ενός κράτους δικαίου προσκρούει στα συγκρουόμενα συμφέροντα των ελίτ στο εσωτερικό της χώρα. Η ροή ξένων επενδύσεων παρόλο που παραμένει έντονη λόγω του των τεραστίων αποθεμάτων φυσικού πλούτου περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας ενώ η ανυπέρβλητη γραφειοκρατία δημιουργεί ένα δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον για τους ξένες επιχειρηματίες. Παρόλα αυτά όμως η πολιτική σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην χαρισματική προσωπικότητα του Βλαντιμίρ Πούτιν επέτρεψε στην πραγματοποίηση μέσων ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ περίπου στο 5% την τελευταία 15-ετία. Η επιδεινωμένη κρίση στην Ουκρανία και ο οικονομικός πόλεμος με τον άξονα ΕΕ ΗΠΑ δημιούργησε επικίνδυνες ισορροπίες όσον αφορά τις προοπτικές της Ρωσικής οικονομίας. Το εμπάργκο της ΕΕ, η νομισματική κρίση, η πολιτική απομόνωση από τους διακρατικούς οργανισμούς, οι προσπάθειες απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο θέτουν την ρωσική οικονομία ενώπιων νέων προκλήσεων. Η Ρωσία παρά τις προσπάθειες της να εδραιώσει νέες ενεργειακές στρατιωτικές εμπορικές συμμαχίες μαζί με τις αναδυόμενες δυνάμεις της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Τουρκία) είναι οικονομικά ασύμφορο να επιδιώκει την διακοπή των στενών εμπορικών και οικονομικών δεσμών με την Ευρώπη. Η εξεύρεση τρόπων εκτόνωσης της κρίσης στην Ουκρανία μακριά από εθνικιστικές εξάρσεις πρέπει να αποτελεί μονόδρομο αφού είναι ο μοναδικός τρόπος για να εισέλθει η Ρωσία ξανά σε τροχιά ανάπτυξης.
Δομή της Ρωσικής Οικονομίας Ο πίνακας 1 δείχνει την δομή της οικονομίας στις εννέα μεγαλύτερες οικονομίας του κόσμου. Πίνακας 1 Ρωσία ΗΠΑ Κίνα ΗΒ Ιαπωνία Γερμανία Βραζιλία Ιταλία Γαλλία Υπηρεσίες 58% 80% 35% 78% 70% 71% 67% 73% 80% Βιομηχανία 38% 19% 29% 21% 26% 28% 28% 25% 18% Γεωργία 4% 1% 37% 1% 4% 1% 6% 2% 2% Οι υπό εξέταση χώρες μπορούν να διαχωριστούν σε δύο ομάδες. Στις παραδοσιακές οικονομικές δυνάμεις του 20 ου αιώνα και στις νέες αναδυόμενες οικονομίες του 21 ου αιώνα (Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία). Από το γράφημα είναι σαφές ότι η χώρα που αποκλείει σε μεγαλύτερο βαθμό από τον κανόνα είναι η Κίνα η οποία έχει και την πιο «ισορροπημένη» οικονομία με τον αγροτικό τομέα να διατηρεί ακόμη την πρωτοκαθεδρία από την βιομηχανία. Με τις υπηρεσίες να συμβάλλουν μόλις στο 58% του ΑΕΠ η ρωσική οικονομία επίσης διαφοροποιείται από αυτή των μεγάλων δυτικών οικονομικών που θέλει τον τομέα των υπηρεσιών να συμβάλλει πέρα του 70% στο ΑΕΠ. Η κοινώς αποδεκτή θεωρία της οικονομικής ανάπτυξης δεν απαιτεί να επικρατεί μια συγκεκριμένη αναλογία όσον αφορά την δομή της οικονομίας έτσι ώστε να θεωρείται μια χώρα επιτυχημένη 1. Παρόλα αυτά όμως είναι επίσης αποδεκτή η θεωρία ότι η ωρίμανση μιας οικονομίας περνάει μέσα από τρία βασικά διαδοχικά στάδια: αγροτική παραγωγή, βιομηχανική ανάπτυξη, ωρίμανση με επικράτηση του τομέα των υπηρεσιών 2. Το δεύτερο στάδιο κατά κανόνα είναι αυτό που συνδέεται μαζί με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Βάση του μοντέλου αυτού θα πρέπει να αναμένουμε για τις τρεις νέες υπερδυνάμεις Κίνα, Ρωσία και Βραζιλία οι οποίες μετά το 2000 έχουν εισέλθει σε μια φάση έντονης βιομηχανοποίησης υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Για να το διαπιστώσουμε αυτό εξετάζουμε τον Πίνακα 2, στον οποίο παρουσιάζονται ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2013, ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης για την περίοδο οικονομικής ευμάρειας 2000 2007 αλλά και ο μέσος ρυθμός για την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης (2008 2012). Πίνακας 2: Ρυθμός ανάπτυξης των μεγαλύτερων οικονομιών Χώρα Μέση αύξηση του ΑΕΠ 2000-2007 Μέση αύξηση του ΑΕΠ 2008-2012 2013 Βραζιλία 3,54% 3,23% 2,49% Κίνα 10,41% 9,25% 7,67% Γερμανία 1,63% 0,79% 0,43% 1 Από αυτή την θέση διαφοροποιείται η σχολή των στρουκτουραλιστών της Λατινικής Αμερικής η οποία διακηρύσσει την ανάγκη για δημιουργίας μιας ισχυρής βιομηχανίας, η οποία η θα αναπτύσσεται απρόσκοπτα υπό καθεστώς εμπορικού προστατευτισμού (δασμοί, ποσοστώσεις κτλ) 2 Η θεωρία αυτή στηρίζεται στο μοντέλο πέντε σταδίων του Ρόστοου (Rostow s Stages of Growth) που αναπτύχθηκε το 1960.
Ευρωζώνη 2,23% -0,23% -0,42% Ευρωπαϊκή Ένωση 2,52% -0,17% 0,11% Γαλλία 2,06% 0,11% 0,21% ΗΒ 3,17% -0,58% 1,74% Ιταλία 1,56% -1,37% -1,85% Ιαπωνία 1,52% -0,18% 1,54% Ρωσία 7,17% 1,93% 1,32% ΗΠΑ 2,65% 0,81% 1,88% Πράγματι για την περίοδο 2000 2007 οι τρεις χώρες σημειώνουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ενώ όπως αναμενόταν κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης (2008 2012) παρατηρείται μια επιβράδυνση της ανάπτυξης. Στην περίπτωση της Ρωσίας η επιβάρυνση αυτή είναι μεγαλύτερη και οφείλεται κατά κύριο λόγο στην σημαντική μείωση της ζήτησης για τα εξαγωγικά της προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωσης η οποία όπως φαίνεται στο Πίνακα 3 είναι ο μεγαλύτερος της εισαγωγέας με ποσοστό 52%. Πίνακας 3: Εισαγωγείς ρωσικών προϊόντων Χώρες ή περιοχές Ποσοστό Ευρωπαϊκή Ένωση 52% Άλλες χώρες της Ευρώπης 11% Χώρες της Ανατολικής 15% Ασίας Άλλες χώρες της Ασίας 15% ΗΠΑ 1% Αφρική 1% Λατινική Αμερική 1% Αυστραλία 0,10% Άλλα κράτη με μερίδιο 3% μικρότερο του 0,1% Η Ρωσία είναι μια χώρα στην οποία η εξαγωγική βιομηχανία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ανάπτυξης της. Στο Πίνακα 4 παρουσιάζονται τα βασικά εξαγωγικά προϊόντα της χώρας με το αντίστοιχο μερίδιο τους στην συνολικές εξαγωγές. Πίνακας 4: Βασικά Εξαγωγικά προϊόντα της Ρωσίας 2012 Πετρέλαιο και Γκάζι 45% Άλλα πετρελαϊκά - ενεργητικά προϊόντα 25% Μεταλλουργικά προϊόντα 8% Χημικά προϊόντα 6% Μηχανολογικά προϊόντα 5% Φαγώσιμα 4% Άλλα προϊόντα 7%
Όπως φαίνεται στο Πίνακα 4 το 70% των εξαγωγών σχετίζονται με το πετρέλαιο κάτι που δικαιολογεί και τον υψηλό βαθμό εξάρτησης της ρωσικής οικονομίας από την τιμή του πετρελαίου. Αυτό το χαρακτηριστικό σε όρους χρηματοοικονομικής ανάλυσης χαρτογραφεί μια μη διαφοροποιημένη οικονομία επιρρεπή στις πετρελαϊκές κρίσεις. Πετρελαϊκή και νομισματική κρίση Η ζήτηση για εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου είναι ο άμεσος μηχανισμός μέσω του οποίου επηρεάζονται οι ρυθμοί ανάπτυξης της ρωσικής οικονομίας. Πέραν από αυτόν σημαντική επίδραση έχει και ένας έμμεσος μονεταριστικός μηχανισμός μέσω του οποίου η τιμή του πετρελαίου επηρεάζει την συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλιού. Οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου εξωθούν τους διεθνείς αγοραστές να ξεφορτώνονται μαζικά τα αποθέματα τους σε ρούβλι προκαλώντας υποτίμηση της ισοτιμίας του και οδηγώντας σε παρεμβάσεις της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας. Οι παρεμβάσεις αυτές ακολούθως εντείνουν το κύμα αβεβαιότητας όσον αφορά τις προοπτικές της ρωσικής οικονομίας και οδηγούν σε μαζική φυγή κεφαλαίου. Η νομισματική κρίση του 2014 Οι κίνδυνοι που εγκυμονεί η εξάρτηση της ρωσικής οικονομία από το πετρέλαιο έχουν γίνει αντιληπτές από το ευρύτερο κοινό μέσω της νομισματική κρίση του 2014. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου είχε προκληθεί λόγω της απόφασης του ΟΠΕΚ τον Νοέμβριο του 2014 να διατηρήσει το επίπεδο παραγωγής στα ίδια επίπεδα (ανώτατη ημερήσια παραγωγή 30 εκατομμύρια βαρέλια) παρά την μειωμένη ζήτηση λόγω οικονομικής κρίσης και τις ήδη χαμηλές τιμές του πετρελαίου. Η απόφαση αυτή βρίσκει απροετοίμαστη την Ρωσία η οποία είχε θέσει τους βραχυπρόθεσμους και μεσοπρόθεσμους αναπτυξιακούς της στόχους θεωρώντας μια τιμή του πετρελαίου στα $100 του βαρέλι. Όταν στα μέσα Δεκεμβρίου του 2014 το πετρέλαιο έφτασε στα $60 οι αγοραστές ρωσικού πετρελαίου συνειδητοποίησαν ότι κατείχαν περισσότερα ρούβλια από ότι χρειάζονταν για να πραγματοποιήσουν τις αγορές τους προβαίνοντας σε μια μαζική πώληση του ρουβλιού. Η ισοτιμία ευρώ ρουβλιού έφτασε στο υψηλότερο της επίπεδο όταν το ευρωπαϊκό νόμισμα συναλλασσόταν με 85 ρούβλια. Η διολίσθηση του ρουβλιού όπως φαίνεται και στο πιο κάτω γράφημα συνέβαλε επίσης σε πληθωριστικές τάσεις οι οποίες είχαν ήδη εκδηλωθεί λόγω των ευρωπαϊκών και οικονομικών κυρώσεων όπως επίσης και της οικονομικής κρίσης.
Για να ανατρέψει την φυγή του κεφαλαίου και το ξεπούλημα του ρουβλιού η ρωσική κεντρική τράπεζα αύξησε σταδιακά το βασικό επιτόκιο από το 5,5% τον Σεπτέμβριο του 2013 στο 17% τον Δεκέμβριο του 2014. Η Κεντρική Τράπεζα επίσης για να αντιμετωπίσει την φυγή από το ρούβλι αναγκάστηκε μεταξύ 13 και 19 Δεκεμβρίου να μειώσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα κατά $16 δις. Όπως παρατηρείτε στον Πίνακα 6 τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας μειώνονται σταδιακά το τελευταίο έτος λόγω της μειωμένης τιμής του πετρελαίου. Συγκεκριμένα μεταξύ Νοεμβρίου του 2013 και Δεκεμβρίου 2014 τα συναλλαγματικά της αποθέματα μειωθήκαν κατά 23%. Πίνακας 6: Διεθνή Συναλλαγματικά Ρωσία (δις ευρώ) Ημερομηνία Συναλλαγματικά αποθέματα ($) 11/2013 516 12/2013 510 1/2014 498 2/2014 493 3/2014 486 4/2014 472 5/2014 467 6/2014 478 7/2014 469 8/2014 465 9/2014 454 10/2014 429 11/2014 418 12/2014 398
Οι αιτίες πίσω από την πτώση της τιμής του πετρελαίου Το κυρίαρχο ερώτημα όσον αφορά τις προοπτικές της ρωσικής οικονομίας είναι πόσο θα διαρκέσει η πτωτική πορεία της τιμής του πετρελαίου. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να δοθεί μονάχα αν αναλύσουμε τους λόγους που διαμορφώνουν την στάση του ΟΠΕΚ. Η άρνηση για αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου από το παντοδύναμο καρτέλ οφείλεται κατά κύριο λόγω στις πιέσεις που άσκησε η Σαουδική Αραβία, η μεγαλύτερη παραγωγός και εξαγωγέας χώρα, η οποία προσπαθεί να εκτοπίσει από την ενεργειακή αγορά το σχιστολιθικό αέριο (shale gas) το οποίο άρχισε να παράγει με φρενήρης ρυθμούς οι ΗΠΑ το 2005. Οι αναλυτές ισχυρίζονται ότι κάτω από τα $75 είναι ασύμφορη η παραγωγή του σχιστολιθικό αέριο λόγω του υψηλού κόστους εξόρυξης. Παρόλο που οι νέες χαμηλές τιμές του πετρελαίου στοχοποιούν την αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία δεν πρέπει να αναμένουμε πως θα ασκηθούν πιέσεις στο αραβικό λόμπι του ΟΠΕΚ από μέρους των ΗΠΑ. Ο μεγάλος χαμένος από την πτώση της τιμής του πετρελαίου είναι η Ρωσία και δεδομένου ότι ΗΠΑ και Ρωσία βρίσκονται σε οικονομικό πόλεμο λόγω της ανατροπής εξουσίας στην Ουκρανία η διατήρηση της τρέχουσας κατάστασης φαίνεται να τους ευνοεί. Ομοιότητες με την χρηματοοικονομική κρίση του 1998 Το 1998 η νεοσύστατη δημοκρατία της Ρωσίας βρέθηκε μπροστά στην χειρότερη οικονομική κρίση της μετασοβιετικής της ιστορίας. Η κρίση αυτή έχει πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την κρίση του 2014. Για μια αναλυτική ανάλυση τον γεγονότων διαβάστε το Παράρτημα 1 Ουκρανική κρίση Η ουκρανική κρίση που ξεκίνησε με την ανατροπή της φιλορωσικής κυβέρνησης Γιανούκοβιτς το 2014 και την προσάρτηση της Κριμαίας οδήγησε σε ένα πόλεμο κυρώσεων μεταξύ Δύσης και Ρωσία. Παρά τις πολιτικές κινήσεις εντυπώσεων οι κυρώσεις επηρεάζουν αρνητικά και τις δύο πλευρές. Από την μια πλευρά η Ρωσία έχει απομονωθεί από το μεγαλύτερο της εμπορικό εταίρο την Ευρωπαϊκή Ένωση και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο πιο διευρυμένων κυρώσεων.
Βασικοί Εμπορικοί Εταίροι της Ρωσίας Ευρωπαική Ένωσης Κίνα Ουκρανία Λευκορωσία Ηνωμένες Πολιτίειες Ιαπωνία Τουρκία Νότιος Κορέα Καζαχστάν Ελβετία Παρά την αχανή της έκταση και το τεράστιο φυσικό της πλούτο η Ρωσία δεν είναι μια οικονομικά αυτάρκης χώρα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί αυτό της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Το 70% των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην Ρωσία είναι από εισαγωγές και από αυτά το 72% προέρχονται από χώρες της ΕΕ. Από την άλλη πλευρά όμως ούτε και η ΕΕ μπορεί να θεωρηθεί οικονομικά ανεξάρτητη από την Ρωσία αφού ανά πάσα στιγμή βρίσκεται υπό τον κίνδυνο ενός γενικευμένου blackout λόγω της εξάρτησης της από το ρωσικό φυσικό αέριο. Συγκεκριμένα το 30% του αερίου που χρησιμοποίει η ΕΕ προέρχεται από την Ρωσία, το 15% προέρχεται μέσω της Ουκρανίας ενώ κάποιες χώρες της ΕΕ βρίσκονται σε πλήρη εξάρτηση από το Ρωσικό φυσικό αέριο, όπως φαίνεται στο γράφημα της επόμενη σελίδας. Συμπεράσματα Το 2015 θα είναι μια χρονιά σημαντικών προκλήσεων για την Ρωσική οικονομία. Η πορεία της τιμής του πετρελαίου και η επιδεινωμένη πολιτική κατάσταση στην Ουκρανία θα αποτελέσουν καθοριστικούς παράγοντες για τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας. Η ρωσική κυβέρνηση για να εξασφαλίσει την μακροχρόνια ευημερία του λαού της μακριά από τη διελκυστίνδα των γεωπολιτικών παιχνιδιών πρέπει να παρέχει κίνητρα απεξάρτησης της ρωσικής οικονομίας από την παραγωγή πετρελαίου. Αυτό θα επιτευχθεί με την προώθηση άλλων τομέων της οικονομίας με την παροχή κινήτρων για ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας τόσο των τοπικών όσο και των ξένων επιχειρηματιών στην βιομηχανία και στον τομέα των υπηρεσιών.
Παράρτημα 1 Η χρηματοοικονομική κρίση στην Ρωσία το 1998 Τις 17 Αυγούστου του 1998 η ρωσική κυβέρνηση υπό την πίεση των αγορών αναγκάστηκε να υποτιμήσει το ρούβλι, να κηρύξει σχεδόν πλήρη χρεοκοπία όσον αφορά στο εσωτερικό της χρέος και να αναβάλει τις δανειακές τις υποχρεώσεις σε σχέση με το εξωτερικό της χρέος. Οι λόγοι για τους οποίους η κυβέρνηση του Μπορίς Γέλτσιν αναγκάστηκε να οδηγηθεί σε αυτές τις ακραίες πολιτικές αποφάσεις οι οποίες υπέσκαψαν και την ίδια ετοιμάζοντας το κλίμα για την μετάβαση εξουσίας στον Βλαντίμιρ Πούτιν παρατίθενται συνοπτικά πίο κάτω: Η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας είχε θέσει στο ρούβλι όρια διακύμανσης με στόχο να τονώσει το προφίλ της χώρας ως επενδυτικό προορισμό αλλά και να συγκρατήσει τις πληθωριστικές πιέσεις. Συγκεκριμένα είχε ρυθμίσει την ισοτιμία ρουβλιού-δολαρίου, ούτως ώστε αυτή να κυμαίνεται μεταξύ 5.3 και 7.1 ρουβλιών ανά δολάριο. Ο στόχος αυτός όμως ήταν εκ των πραγμάτων μη ρεαλιστικός λόγω της φθίνουσας παραγωγικότητας, της μειωμένης ανταγωνιστικότητας και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Στην επιδείνωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων συνέβαλαν ο πόλεμος στην Τσετσενία και η ανοικοδόμηση της. Το διεθνές μακροοικονομικό περιβάλλον επίσης δεν ευνόησε την προσπάθεια της Ρωσίας να βελτιώσει την δημοσιονομική της θέση. Η Ρωσία είχε εκτεθεί στην Ασιατική Χρηματοοικονομική Κρίση του 1997 ενώ η τιμή του πετρελαίου, στο οποίο βασιζόταν ένα τεράστιο ποσοστό της ρωσικής εξαγωγικής βιομηχανίας, βρισκόταν όπως και στην κρίση του 2014 σε ελεύθερη πτώση.
Η δυσχερής οικονομική κατάσταση της Ρωσίας όπως επίσης και η απροθυμία της ρωσικής κυβέρνησης να προωθήσει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις όσον αφορά την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών άρχισε να γίνεται αντιληπτή από τους επενδυτές, οι οποία άρχισαν να ξεφορτώνονται μαζικά τις επενδύσεις τους σε ρούβλι. Δεδομένου του συναλλαγματικού στόχου που είχε θέσει η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας αναγκάστηκε να διοχετεύσει στην αγορά ένα τεράστιο μερίδιο των συναλλαγματικών αποθεματικών της για να υπερασπιστεί το νόμισμα της. Συγκεκριμένα μεταξύ του Οκτωβρίου 1997 και του Αυγούστου 1998 η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας είχε χάσει περισσότερο από $26 δις από τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Η κρίση τελικά τερματίστηκε τις 17 Αυγούστου του 1998. Οι βασικές συνέπειες της κρίσης υπήρξαν: Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα σταδιακά άφησε το ρούβλι να κυμαίνεται ελεύθερα έναντι του δολαρίου. Αυτό πρακτικά οδήγησε μεταξύ Αυγούστου και Σεπτεμβρίου το ρούβλι να χάσει περισσότερο από το 150% της αξίας του. Ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα. Πολλές μεγάλες τράπεζες χρεοκόπησαν οδηγώντας σε απώλεια καταθέσεων. Η οικονομία της Ρωσίας κατάφερε να ξεφύγει από την κρίση του 1998 με ιδιαίτερα γοργό ρυθμό. Ο βασικός λόγος για τον οποίο επιτεύχθηκε αυτό ήταν το ράλι της τιμής του πετρελαίου στο 2000. Η Ρωσία κατάφερε να συγκεντρώσει ξανά συναλλαγματικά αποθέματα. Για περισσότερες πληροφορίες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο info@amazonfinance.eu ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας www.amazonfinance.eu