Συνέντευξη- Καθηγ. Αθ. Μπενέτου, Γ. Σπαθαράκη: Πως να φροντίζουμε για την καλή υγεία των δικών μας ανθρώπων! 2012-01-18 13:09:53 Συνέντευξη- Καθηγ. Αθ. Μπενέτου, Γ. Σπαθαράκη: Πως να φροντίζουμε για την καλή υγεία των δικών μας ανθρώπων! 1) Τι ποσοστό του πληθυσμού στην Ευρώπη / Ελλάδα βρίσκεται σήμερα στην λεγόμενη 3 η ηλικία; κ. Μπενέτος : Στην Γαλλια σημερα το ποσοστο των ανω τω 60 ειναι 23% και το ποσοστο των ανω των 75 ετων 10%. Με αλλα λόγια 1 ατομο στα 4 ειναι πανω απο 65 και 1 ατομο στα 10 ειναι πανω απο 75. κ. Σπαθαράκης : Αν και οι αριθμοί της ανάλυσης της απογραφής του 2011 για την ηλικιακή σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού δεν έχουν μέχρι αυτή την ημέρα γίνει ακόμα γνωστοί, φαίνεται ότι το ποσοστό ατόμων ηλικίας άνω τω 65 ετών έχει ξεπεράσει το 18% του ελληνικού πληθυσμού. 2) Μπορεί η σωστή φροντίδα των ηλικιωμένων να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής τους; κ. Μπενέτος : Ασφαλώς, και αυτό γίνεται καθημερινά. Αυτό θα συνεχιστεί και αυτο ειναι που εξηγεί κατά κύριο λογο την πολύ σημαντικη αύξηση του ποσοστου των ανω των 80 ετών τα τελευταία χρόνια. Στην Γαλλια το ποσοστό των άνω των 80 διπλασιαστηκε μέσα στα τελευταια 20 χρόνια από 5% στο 10%. 3) Σε ποιά λάθη συχνά υποπίπτει το προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές και λοιποί επιστήμονες υγείας) στην φροντίδα των ηλικιωμένων; κ. Μπενέτος : Ενδιαφέρουσα η ερώτηση. Εν συντομία τα 2 σοβαρα λαθη ειναι, είτε ενα ειδος μοιρολατρείας που μας οδηγεί στο να δεχόμαστε χωρις πολλες ερωτήσεις την κατάπτωση του γέροντα, είτε, αντιθετα μια προσπαθεια να τον κρατησουμε για παντα οπως ηταν οταν ηταν νεότερος. κ. Σπαθαράκης : Το κυριότερο λάθος θα έλεγα πως είναι ο ηλικιακός ρατσισμός, δηλαδή η τάση να μην αποδίδουμε την προσήκουσα προσοχή ούτε την πρέπουσα φροντίδα, επειδή το άτομο είναι «γέρος».ένα δεύτερο σημείο στο οποίο πάσχουμε είναι η ολιστική προσέγγιση και η ολοκληρωμένη φροντίδα, δηλαδή η διαδικασία που, βασισμένη σο βιο-ψυχο-κοινωνικό μοντέλο, προσεγγίζει, καταγράφει, αναλύει και συνθετικά διαχειρίζεται τον ηλικιωμένο, ασθενή ή μη, σεβόμενό τον ως μία αυθύπαρκτη κα ελεύθερη βούληση με μία συγκεκριμένη προσωπική ιστορία. Στην Ελλάδα λόγω έλλειψης Γηριάτρων και προσωπικών Γενικών / Οικογενειακών Ιατρών παρουσιάζεται, επίσης, το φαινόμενο της υπερκατανάλωσης ιατρικών επισκέψεων, πολυφαρμακία και επακόλουθες πολλαπλές ανεπιθύμητες αντιδράσεις και ιατρογενείς / φαρμακογενείς επιπλοκές.
Η έλλειψη Γηριατρικής εκπαίδευσης (προπτυχιακής και ειδικότητας), επίσης, οδηγεί σε ατελή κατανόηση, αργή ανίχνευση, και πλημμελή έως κακή αντιμετώπιση των περισσότερων Γηριατρικών Συνδρόμων (π.χ. πτώσεις, ακράτεια, σύγχυση, κατάθλιψη, άνοια, υποθρεψία, κλπ.) 4) Πόσο αναζητούν οι επαγγελματίες υγείας που βρίσκονται κοντά σε ηλικιωμένους σωστή εκπαίδευση για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών στην Ευρώπη / Ελλάδα; κ. Σπαθαράκης : Για την Ευρώπη, νομίζω, αρμοδιότερος να απαντήσει θα ήταν ο κ. Μπενέτος, καθώς διαθέτει μία πιο ευρεία εικόνα του τι συμβαίνει. Για την Ελλάδα θα έλεγα ότι το ποσοστό αυτών που αναζητούν ενημέρωση είναι ακόμα σχετικά χαμηλό. Πιστεύω, πως οι Επαγγελματίες Υγείας και οι επαγγελματίες του χώρου αυτού αισθάνονται τις ελλείψεις, αλλά κάποιες φορές δεν γνωρίζουν που να απευθυνθούν (οι φορείς δεν είναι πολλοί και καθόλου διαφημισμένοι, προβεβλημένοι), ή αν γνωρίζουν μπορεί να αντιμετωπίζουν άλλες δυσκολίες όπως έλλειψη χρημάτων, μεγάλες αποστάσεις (ιδιαίτερα για αυτούς που διαβιούν στην επαρχία), έλλειψη υποστήριξης για απουσία από εργασία (απουσία επιβοηθητικού θεσμικού πλαισίου ή κινήτρων). Σε αντίθεση. π.χ. στην Κύπρο, και τέτοια σεμινάρια διοργανώνονται, και το Κυπριακό κράτος τα χρηματοδοτεί σημαντικά μέσω των προγραμμάτων επιμόρφωσης εργαζομένων και διαβίου εκπαίδευσης / μάθησης ενηλίκων και υπάρχει υποβοήθηση από τους χώρους εργασίας. Ένας θεσμός που στην Μεγαλόνησο λειτούργησε θετικά είναι ότι το κράτος θέσπισε αυστηρά ποιοτικά κριτήρια για τις Στέγες Ηλικιωμένων, είτε ιδιωτικές είτε κοινοτικές ή κρατικές, έδωσε ένα χρονικό περιθώριο λίγων ετών και στην συνέχεια επέβαλε αυστηρούς ελέγχους. κ. Μπενέτος : Σε πολλες Ευρωπαικές χώρες υπαρχουν ειδικα εκπαιδευτικα προγραμμάτα για τα άτομα που ασχολούνται με τους ηλικιωμένους. Στην Ελλάδα τα προγραμματα αυτά ειναι ακομα ανεπαρκή και πρέπει να αναπτυχθουν. Η μεγάλη πλειοψηφία των ηλικιωμένων με προβλήματα αυτονομιας ζουν στο σπιτι τους και χρειαζονται βοηθεια σε καθημερινή βαση απο εκπαιδευμένα άτομα. 5) Τι έρχεται να προσφέρει η Γηριατρική σαν εξειδίκευση; Υπάρχει αντίστοιχη ειδικότητα σε Ελλάδα και Ευρώπη; κ. Μπενέτος : Η Γηριατρική προσφέρει μια ολιστική προσέγγιση του ηλικιωμένου. Ο ειδικευμένος Γηρίατρος γνωρίζει οτι η συμπτωματολογία του ηλικιωμένου ειναι σχεδον παντα πολυ διαφορέτικη λογω συνυπαρχουσων πολλαπλών παθήσεων, ύπαρξης ευθραυστοτητας, νοητικων διαταραχων κλπ κλπ.. Αλλα η Γηριατρική ασχολειται πολυ και με την προληψη των γηριατρικων παθησεων και συνδρομων, λαμβάνοντας υπ οψιν και τις φυσιολογικες αλλοιωσεις που επερχονται με την ηλικια. Η ειδικοτητα ειναι αναγνωρισμένη σε σχεδον ολες τις Ευρωπαικες χωρες πλην της Ελλαδας και της Πορτογαλλίας. κ. Σπαθαράκης : Η Γηριατρική προσφέρει καταρχήν την τεχνογνωσία της σωστής κατασκευής και στησίματος και λειτουργίας γηριατρικών μονάδων κάθε είδους (επειγόντων, βραχείας νοσηλείας, αποκατάστασης, μακράς νοσηλείας, νοσοκομείων ημέρας, γηροκομείων ή στεγών ευγηρίας, κινητών μονάδων για κοινοτική φροντίδα και υποστήριξη ηλικιωμένων, οργάνωση και λειτουργία ψυχο-γηριατρικών μονάδων, κλπ.). Κατά δεύτερον παρέχει στο ιατρικό και μη προσωπικό την τεχνογνωσία και τις απαραίτητες δεξιότητες για την προσέγγιση, θεραπεία, φροντίδα, υποστήριξη ζωής και ψυχολογίας των υπερηλίκων ατόμων. Η λειτουργία γηριατρικών μονάδων έχει δείξει ότι επιτυγχάνει καλύτερα αποτελέσματα υγείας και ποιότητας ζωής από τις μονάδες γενικής παθολογίας και με μικρότερο οικονομικό
κόστος. Επίσης, η παρουσία της Γηριατρικής Ειδικότητας ή Εξειδίκευσης προσφέρει στην διάχυση των ιατρικών γνώσεων που βοηθούν στην καλύτερη φροντίδα των ηλικιωμένων τόσο σε προπτυχιακό όσο -κυρίως- σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Όλα αυτά συμβάλλουν σημαντικά και στην δημιουργία στο γενικό κοινό μιάς «γηριατρικής» κουλτούρας που προς το παρόν ουσιαστικά απουσιάζει από την χώρα μας, ενώ υπάρχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, και η οποία οδηγεί τους πολίτες να συνειδητοποιούν βαθύτερα τα ζητήματα της γήρανσης του ατόμου και της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού και να είναι πιο απαιτητικοί και συγκεκριμένοι στην έκφραση των αναγκών τους. 6) Τι ποσοστό των ηλικιωμένων είναι σε κατάσταση υποθρεψίας ή είναι κακώς σιτισμένοι; κ. Μπενέτος : Στον γενικο πληθυσμό των ανω των 80 ειναι περιπου 10%. Στα ιδρυματα πολυ πανω απο 50% κ. Σπαθαράκης : Εάν και πάλι μου επιτραπεί να μιλήσω για τον Ελληνικό χώρο μία έρευνα πριν μερικά χρόνια που περιέλαβε 550 περιπατητικά άτομα, που ζούσαν σε κοινότητες στην περιοχή Φθιώτιδας, κατά τα άλλα φαινομενικά υγιή και αυτο-εξυπηρετούμενα, έδειξε ότι περίπου 3% των ατόμων άνω των 65 ετών βρίσκονταν σε ενεργή υποθρεψία ενώ περίπου 28% των μελετηθέντων εμφάνιζαν κίνδυνο υποθρεψίας, διότι κάποιες από τις παραμέτρους διατροφής τους δεν ήταν ικανοποιητικές. Ενδεχομένως, τώρα με την οικονομική κρίση τα ποσοστά αυτά να έχουν χειροτερέψει 7) Ποιές είναι κατά τη γνώμη σας κοινές πρακτικές βελτίωσης της θερμιδικής πρωτεϊνικής υποθρεψίας σ έναν ηλικιωμένο; κ. Μπενέτος : Κατ αρχην, πρεπει να γινεται συστηματικα η εκτιμηση ωστε να αντιληφθουμε την υπαρξη και την εκταση του προβλήματος. Υπάρχουν συγκεκριμένες απλες κλιμακες γι αυτον τον σκοπό. Πρεπει λοιπον και σε αυτον το τομεα να εκπαιδευσουμε τους γιατρους αλλα κυριως το παρα-ιατρικο προσωπικο. Κατοπιν, να γνωρισουμε την αιτία της υποθρεψιας. Η συχνότερη αιτια εινει η κατάθλιψη αλλα βεβαια υπαρχουν παρα πολλες αιτίες. Μετα πρεπει να βαλει κανεις σε εφαρμογή συγκεκριμένο πρόγραμμα αναλογα με την βαρυτητα της υποθρεψίας και την ατια της. Σε γενικές γραμμές το πρωτο ειναι να προτινει πολλαπλα γευματα πλουσια σε θερίδες και πρωτεινες. Τα παγωτα ειναι ενα απο τα καλυτερα μας οπλα εναντιον της μετριας υποθρεψίας. κ. Σπαθαράκης : Θα έλεγα ότι το πρώτο θα ήταν η τακτική μέτρηση του βάρους (π.χ. ανά 10 ή 15 ημέρες): αυτή η πρακτική θα μπορούσε να οδηγήσει σε σχετικά άμεση ανίχνευση τυχόν απώλειας. Η δεύτερη καλή πρακτική θα ήταν η συμβουλευτική προς τα ηλικιωμένα άτομα να προσπαθούν να μην χάνουν βάρος, εκτός σε ειδικές περιπτώσεις και κάτω από αυστηρή ιατρική παρακολούθηση, ώστε να διατηρηθεί η μυϊκή μάζα. Η τρίτη θα ήταν να γίνεται ανά εξάμηνο εκτίμηση της διατροφικής κατάστασης είτε από το ιατρικό είτε από το νοσηλευτικό προσωπικό είτε από διαιτολόγους / διατροφολόγους με χρήση ειδικών κλιμάκων όπως η Mini Nutritional Assessment (MNA). Σε περίπτωση ανίχνευσης απώλειας βάρους, απώλειας μυϊκής μάζας ή εμφάνισης διατροφικού κινδύνου στην κλίμακα ΜΝΑ, τότε άμεσα θα πρέπει να εκκινείται υπερθερμιδική και υπερπρωτεϊνική δίαιτα, προσαρμοσμένη στον σωματότυπο και το ιστορικό παθολογιών του ηλικιωμένου. 8) Μπορεί ένας ηλικιωμένος να εκπαιδευτεί να τρώει πιο υγιεινά; Τι δυσκολίες έχει ένα τέτοιο εγχείρημα για τον ίδιο και τον ειδικό που τον εκπαιδεύει; Ποιοί παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη;
κ. Μπενέτος : Μπορει, αλλά προσοχή τι προτεινουμε. Οχι διαιτες αυστηρες οι οποιες ειναι οχι μονο αχρηστες αλλα και επικίνδυνες. Να τρωει καλα και απο ολα, με εμφαση για τις τροφες πλουσιες σε ίνες (fibres). Και να μην ξεχναει να πινει πολυ νερο 9) Πως πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά την άποψή σας οι ηλικιωμένοι σε σχέση με την επιθυμία τους για απώλεια βάρους; Πόσο πρέπει η ζυγαριά να γέρνει προς τη σωματική δραστηριότητα και πόσο στην μειωμένη θερμιδική πρόσληψη; κ. Μπενέτος : Οπως προειπα μετα τα 75 οι διαιτες ειναι κατα γενικο λογο αχρηστες και επικίνδυνες. Βεβαια σε καθε περιπτωση πρεπει να συζηταμε με τον ηλικιωμενο και σε μερικες περιπτωσεις μια μετρια απωλεια βαρους μπορει να προγραμματιστει. Η φυσική ασκηση ειναι χωρις καμμία αμφιβολια πολυ πιο χρησιμη αλλα και σε αυτην την περιπτωση πρεπει να δουμε τι μπορει και τι θέλει να κανει το καθε ατομο.νομίζω πως θα πρέπει να αποτρέπονται από μία τέτοια πρακτική, εκτός εάν υπάρχει παθολογική παχυσαρκία ή άλλες σωματικές παθήσεις που απαιτούν την απώλεια βάρους, π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, καρδιακή ανεπάρκεια, κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές η σωματική άσκηση, εφόσον είναι δυνατή, παίζει σημαντικότατο ρόλο, διότι επιτρέπει την διατήρηση, εάν όχι την αύξηση, της μυϊκής μάζας. Παράλληλα, η θερμιδική κα η πρωτεϊνική πρόσληψη δεν θα πρέπει να είναι χαμηλή, ώστε να κινητοποιεί τους φυσιολογικούς μηχανισμούς απώλειας μυϊκής μάζας και δημιουργίας σαρκοπενίας (που αποτελεί μία ξεκάθαρη τάση του οργανισμού μετά τα 60 έτη). Επομένως, λέμε γενικά, όχι σε αυστηρές, στερητικές δίαιτες σε μεγάλη ηλικία. κ. Σπαθαράκης : Νομίζω πως θα πρέπει να αποτρέπονται από μία τέτοια πρακτική, εκτός εάν υπάρχει παθολογική παχυσαρκία ή άλλες σωματικές παθήσεις που απαιτούν την απώλεια βάρους, π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, καρδιακή ανεπάρκεια, κλπ.. Στις περιπτώσεις αυτές η σωματική άσκηση, εφόσον είναι δυνατή, παίζει σημαντικότατο ρόλο, διότι επιτρέπει την διατήρηση, εάν όχι την αύξηση, της μυϊκής μάζας. Παράλληλα, η θερμιδική κα η πρωτεϊνική πρόσληψη δεν θα πρέπει να είναι χαμηλή, ώστε να κινητοποιεί τους φυσιολογικούς μηχανισμούς απώλειας μυϊκής μάζας και δημιουργίας σαρκοπενίας (που αποτελεί μία ξεκάθαρη τάση του οργανισμού μετά τα 60 έτη). Επομένως, λέμε γενικά, όχι σε αυστηρές, στερητικές δίαιτες σε μεγάλη ηλικία.. 10) Τι ποσότητες φαγητού χρειάζεται ένας ηλικιωμένος σε σχέση με έναν ενήλικα; κ. Μπενέτος : Τις ιδιες. Ειναι λαθος η ιδέα οτι οι ηλικιωμένοι χρειαζονται λιγοτερο φαγητό. 30 θερμίδες ανα κιλο, και σε περιπτωση νοσηλείας ή λοίμωξης πανω από 35 θερμίδες ανα κιλο. 11) Από την εμπειρία σας, πόσο δυσκολεύονται οι ηλικιωμένοι να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους για τροφή από οικονομικής άποψης στην Ευρώπη /Ελλάδα; Πρέπει και αν ναι μπορούν να ληφθούν μέτρα από την Πολιτεία ή την Ε.Ε. για την ενίσχυση αυτών των ατόμων; κ. Μπενέτος : θα ελεγα ολο και περισσοτερο ειδικα στις μεγαλες πολεις οπου ο καθενας κοιταει μόνο τον εαυτο του. Φοβαμαι οτι οι προφατες εξελείξεις στην Ελλαδα θα εχουν αρνητικες επιπτωσεις σε πολλους ηλικιωμενες και αλλες ομάδες ευθραυστων ατόμων. κ. Σπαθαράκης : Ναι, θα έπρεπε. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόβλεψη από
την Πολιτεία για την τακτική, συστηματική και οργανωμένη εκτίμηση της υγείας των ηλικιωμένων και, επομένως, και της διατροφικής τους κατάστασης. Φυσικά, ούτε λόγος για υποστήριξη λήψης μέτρων, ειδικά στις παρούσες συνθήκες τις οικονομικής κρίσης που θα αυξήσει την ευπάθεια (σωματική, οικονομική και κοινωνική) μεγάλων ομάδων ηλικιωμένων, λόγω της λήψης οικονομικών και δημοσιονομικών μέτρων που κατά το μάλλον ή ήττον πλήττουν οριζόντια όλες τις εισοδηματικές τάξεις. Είμαι βέβαιος, πως τα ποσοστά του 3% της υποθρεψίας και του 28% του διατροφικού κινδύνου θα αυξηθούν σημαντικά στην χώρα μας στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Εάν η χώρα διέθετε ένα οργανωμένο υγειονομικό και κοινωνικό δίκτυο παρακολούθησης, τακτικής εκτίμησης και υποστήριξης των ηλικιωμένων, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό. Οι δομές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ιδιαίτερα στην επαρχία, θα μπορούσαν μετά σχετική νομοθέτηση, παροχή κινήτρων και εκπαίδευση να αναλάβουν αυτό τον ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενισχύσει θεσμικά και χρηματοδοτικά παρόμοιες προσπάθειες ενώ ακόμα κα η Τρόϊκα πιέζει για την δόμηση ενός αξιόπιστου και οργανωμένου συστήματος (δικτύου) Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. 12) Είναι δύσκολο γι αυτούς να αναγνωρίσουν και να διαβάσουν τα χαρακτηριστικά ενός τροφίμου πάνω στη συσκευασία; Υπάρχουν προτάσεις για να βοηθηθούν τα άτομα που δεν δύνανται; κ. Μπενέτος : Νομιζω οτι το βασικο ειναι να υπαρχει ενα ατομο το οποιο να βηθάει σε αυτα τα θέματα τον ηλικιωμένο. Βεβαια σε μερικες χωρες προτεινονται ειδικες συσκευασιες που ειναι πιο προσιτες στα ατομα με ειδικες αναγκες ) κ. Σπαθαράκης : Υπάρχει ένα κομμάτι που αφορά την Πολιτεία, η οποία για λόγους διαφάνειας της πληροφορίας που αφορά τα τρόφιμα και διευκόλυνσης των πολιτών θα έπρεπε σιγά-σιγά να εισάγει και χρωματικούς κώδικες και μεγαλύτερα, ευανάγνωστα γράμματα. Ήδη έχουν γίνει κάποια βήματα, αλλά μένουν και άλλα να γίνουν. Σε ότι αφορά το ατομικό επίπεδο, θεωρώ ότι τα ηλικιωμένα άτομα, εκτός από ένα ζευγάρι ελεγμένα και προσαρμοσμένα σε αυτούς τους ίδιους γυαλιά, στην παρούσα κατάσταση, καλό θα ήταν, να μετέφεραν στις τσέπες τους ένα μικρό, αλλά ισχυρό μεγενθυντικό φακό για να μπορούν να ελέγχουν αρχικά τις ημερομηνίες λήξης των τροφίμων κα στην συνέχεια τα διάφορα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. 13) Από την ερευνητική σας δραστηριότητα, ποια συμπεράσματα στα οποία έχετε καταλήξει θεωρείται ότι χρήζουν ιδιαίτερης μνείας και προσοχής; κ. Μπενέτος : Πρωτον -οχι απομονωση και δευτερον -ευαισθητοποίηση και εκπαιδευση των ατομων που βοηθουν τους ηλικιωμένους με ειδικες αναγκες κ. Σπαθαράκης : Αναφορικά με το θέμα της διατροφής στους ηλικιωμένους ένα θέμα που προέκυψε από την έρευνά μας στην Φθιώτιδα μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση: Μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων ατόμων που ακολουθούσαν κάποια δίαιτα για ιατρικούς λόγους (π.χ. σακχαρώδη διαβήτη, αυξημένη χοληστερόλη) βρέθηκαν να είναι σε κακή διατροφική κατάσταση. Αυτό υποδηλώνει ότι οι κλασσικές ιατρικές δίαιτες που είναι επωφελείς και κοινές για τους ενήλικες, στους υπερήλικες, επειδή αυτοί εμφανίζουν ειδικά φυσιολογικά χαρακτηριστικά, μπορεί να γίνονται επιβλαβείς, γιατί υπερβαίνουν τα φυσικά /φυσιολογικά όρια και αν(τ)οχές τους. Έτσι, θα έλεγα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε οι ιατρικές δίαιτες να προσαρμόζονται ανάλογα και να εξατομικεύονται. Με κανέναν τρόπο, φυσικά, δεν πρέπει να πέφτουμε το άλλο άκρο της εγκατάλειψης της δίαιτας, αν και σε μερικές περιπτώσεις, εμείς οι Γηρίατροι, συστήνουμε κάτι τέτοιο: π.χ. εγκατάλειψη υπολιπιδαιμικής δίαιτας μετά την ηλικία των 75-80 ετών, λόγω έλλειψης κάποιας ωφέλειας εάν δεν υπάρχει κάποια πάθηση
όπως ο διαβήτης ή η στεφανιαία νόσος. 14) Τι είναι ο Γαλλο-Ελληνικός Σύνδεσμος για τις Σπουδές πάνω στην Αθηροσκλήρωση (AssociationFranco-Hellenique pour les Etudes su rl Atherosclerose); Ποιές οι δράσεις του; κ. Μπενέτος : Δημιουργησαμε τον συνδεσμο αυτο εδω και περιπου 15 χρόνια για να οργανωνουμε εκπαιδευτικες και ερευνητικες εκδηλωσεις. Στην αρχη ηταν αποκλειστικα στραμμενες προς τα καρδιαγγειακα θεματα αλλα προοδευτικα αναπτυξαμε επισης τον τομεα της γηρανσης και των εκφυλιστικων νοσων που εχουν σχέση με την ηλικια. Ο Γαλλο-Ελληνικός Σύνδεσμος για τις Σπουδές πάνω στην Αθηροσκλήρωση εχει λοιπον οργανωσει δεκαδες τετοιες εκδηλωσεις, σεμινάρια, συνέδρια, μαθηματα κλπ.. πανω στα θέματα υπερτασης, αρτηριοσλκηρυνσης, γήρανσης. 15) Ποιές οι επόμενες κινήσεις σας σε ερευνητικό, εκπαιδευτικό και επαγγελματικό επίπεδο; κ. Μπενέτος : Να συμβαλω στην αναπτυξη εκπαιδευτικων προγραμματων για τους φροντιστες που ασχολουνται με τους ασθενεις που πασχουν απο νοσο Αλζχαιμερ. κ. Σπαθαράκης : Σε εκπαιδευτικό επίπεδο θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε και να στηρίζουμε εκπαιδευτικές δραστηριότητες Γηριατρικής για Γενικούς Ιατρούς, Ιατρούς άλλων ειδικοτήτων και άλλους επαγγελματίες υγείας μέσω κυρίως της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Ιατρικής (ΕΛΕΓΕΙΑ) και της Ελληνικής Γεροντολογικής και Γηριατρικής Εταιρείας. Σε ερευνητικό επίπεδο ετοιμάζουμε μία μελέτη για το πρότυπο (κατά)χρήσης φαρμάκων από τους Έλληνες υπερήλικες. Στο επαγγελματικό πεδίο λόγω των φημολογούμενων και επερχόμενων αλλαγών στο Σύστημα Υγείας κάθε πρόβλεψη μπορεί να είναι επισφαλής!