Καταπολέμηση των διακρίσεων στην απασχόληση ευπαθών ομάδων - ευκαιρίες και κίνητρα για την απασχόληση τους Βρετοπούλου Μαρία νομική σύμβουλος
Κοινωνική Διάκριση (1) Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ξεκινά με το Άρθρο 1: «Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα».
Κοινωνική Διάκριση (2) Διάκριση είναι η συστηματική άρνηση της πρόσβασης στα ανθρώπινα δικαιώματα τους σε ορισμένους ανθρώπους ή ομάδες εξαιτίας αυτού που είναι ή αυτού που πιστεύουν.
Άμεση Διάκριση (1) Όταν ένα πρόσωπο τυγχάνει λιγότερο ευνοϊκής μεταχείρισης σε σύγκριση με κάποιον άλλο λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
Άμεση διάκριση (2) Παραδείγματα άμεσης διάκρισης: ο ιδιοκτήτης καταστήματος που αρνείται να προσλάβει άτομα με τα κατάλληλα προσόντα απλώς επειδή είναι συγκεκριμένης φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής ή ένας εργοδότης που προσδιορίζει σε μια αγγελία για θέση εργασίας ότι μόνο νεαρά άτομα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση παρότι η εν λόγω εργασία θα μπορούσε θαυμάσια να ασκηθεί από ένα ηλικιωμένο άτομο.
Έμμεση διάκριση (1) Όταν μια εκ πρώτης όψεως ουδέτερη διάταξη, κριτήριο ή πρακτική ενδέχεται να προκαλέσει μειονεκτική μεταχείριση προσώπων λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού εκτός εάν η πρακτική μπορεί να δικαιολογηθεί αντικειμενικά από ένα θεμιτό σκοπό.
Έμμεση διάκριση (2) Παραδείγματα έμμεσης διάκρισης: μια μεταφραστική εταιρεία επιμένει όλα τα άτομα που υποβάλλουν αίτηση για τη θέση του μεταφραστή να έχουν δίπλωμα οδήγησης επειδή περιστασιακά είναι ανάγκη να παραδώσουν ή να λάβουν δουλειά από πελάτες. Δεδομένου ότι αυτό εμποδίζει ορισμένα άτομα με αναπηρίες να υποβάλλουν αίτηση και η οδήγηση δεν είναι πρωταρχική απαίτηση για την εργασία, η εταιρεία ουσιαστικά κάνει διάκριση σε βάρος αυτής της συγκεκριμένης ομάδας ατόμων εκτός εάν μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει αντικειμενικός λόγος που αιτιολογεί αυτό το μέτρο.
Διεθνής Αμνηστία - διάκριση Για τη Διεθνή Αμνηστία είναι ξεκάθαρο οι διακρίσεις αποτελούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάθε διάκριση αποτελεί μια πράξη εναντίον της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1) Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελεί ένα διεθνές ιδανικό πρότυπο για όλες τις χώρες του κόσμου αλλά δεν έχει ισχύ νόμου. Έτσι, από το 1948 μέχρι το 1966, κύριος στόχος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ήταν να δημιουργήσει μια διεθνή νομολογία για τα ανθρώπινα δικαιώματα με βάση τη Διακήρυξη και να εδραιώσει τους απαραίτητους μηχανισμούς για την εφαρμογή και τη χρήση της.
Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2) Η Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημιούργησε δύο βασικά έγγραφα: το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (ICESCR). Και τα δύο έγιναν διεθνείς νόμοι το 1976. Αυτά τα δύο Σύμφωνα, μαζί με την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποτελούν το «Διεθνές Σύμφωνο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (3) Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα εστιάζεται σε θέματα όπως το δικαίωμα στη ζωή, η ελευθερία του λόγου, η θρησκευτική ελευθερία και το δικαίωμα ψήφου. Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα εστιάζεται στην τροφή, στην εκπαίδευση στην υγεία και στη στέγη. Και τα δύο Σύμφωνα διακηρύσσουν αυτά τα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους και απαγορεύουν τις διακρίσεις.
Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (4) Επιπλέον, το Άρθρο 26 της ICCPR ίδρυσε μια Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Η Επιτροπή αποτελείται από δεκαοκτώ ειδικούς επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι υπεύθυνη να διασφαλίσει ότι όλοι όσοι έχουν συνυπογράψει την ICCPR την τηρούν. Η Επιτροπή εξετάζει αναφορές που υποβάλλουν οι χώρες κάθε πέντε χρόνια για να επιβεβαιώσει ότι συμμορφώνονται προς τη Διακήρυξη και δημοσιοποιεί τα ευρήματά της για την κάθε χώρα.
Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (5) Πολλές χώρες που έχουν επικυρώσει την ICCPR έχουν επίσης συμφωνήσει ότι η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορεί να ερευνήσει καταγγελίες ατόμων και οργανισμών που τα δικαιώματά τους έχουν παραβιαστεί από το κράτος τους. Πριν προσφύγουν στην Επιτροπή, οι ενάγοντες πρέπει να εξαντλήσουν όλα τα ένδικα μέσα της χώρας τους. Μετά από έρευνα, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα. Αυτές οι αποφάσεις έχουν μεγάλη ισχύ. Εάν η Επιτροπή κάνει δεκτές τις κατηγορίες, το κράτος πρέπει να λάβει μέτρα για να διορθώσει την παραβίαση.
Διεθνές Δίκαιο (1) Το διεθνές δίκαιο εγγυάται ανθρώπινα δικαιώματα για όλους χωρίς διακρίσεις που βασίζονται στη φυλή, χρώμα, φύλο, γλώσσα, θρησκεία, πολιτική ή άλλη γνώμη, εθνική ή κοινωνική καταγωγή. Όργανα των Ηνωμένων Εθνών έχουν επιβεβαιώσει ότι αυτή η αρχή συμπεριλαμβάνει και τη διάκριση στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Διεθνές Δίκαιο (2) Η καταπάτηση της αρχής της μη-διάκρισης παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του ατόμου εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού που δεν μπορεί να αλλάξει όπως η φυλή ή η εθνικότητα- ή εξαιτίας ενός χαρακτηριστικού που είναι τόσο ουσιώδες στην προσωπικότητα του ατόμου που κανείς δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να το αλλάξει, όπως η θρησκεία.
Ο αγώνας της ΕΕ κατά των διακρίσεων (1) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει μέτρα με τους εξής στόχους: βελτίωση της γνώσης σχετικά με τις διακρίσεις, με την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, αλλά και για τα οφέλη της ποικιλομορφίας
Ο αγώνας της ΕΕ κατά των διακρίσεων (2) υποστήριξη ενδιάμεσων παραγόντων όπως οι ΜΚΟ, οι κοινωνικοί εταίροι και οι φορείς ισότητας, προκειμένου να αναβαθμιστεί η ικανότητά τους στην καταπολέμηση των διακρίσεων
Ο αγώνας της ΕΕ κατά των διακρίσεων (3) υποστήριξη της χάραξης πολιτικών ισότητας σε εθνικό επίπεδο και ενθάρρυνση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών μεταξύ των χωρών της ΕΕ
Ο αγώνας της ΕΕ κατά των διακρίσεων (4) επίτευξη πραγματικής αλλαγής στον τομέα της καταπολέμησης των διακρίσεων μέσω εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων κατά των διακρίσεων
Ο αγώνας της ΕΕ κατά των διακρίσεων (5) προώθηση της διαχείρισης της ποικιλομορφίας με επιχειρηματικό προσανατολισμό ως μέρος μιας στρατηγικής απάντησης σε μια πιο διαφοροποιημένη κοινωνία, βάση πελατών, δομή της αγοράς και εργατικό δυναμικό.
Συμφωνίες Ηνωμένων Εθνών Εκτός από τα Σύμφωνα της Διεθνούς Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν και περισσότερες από είκοσι κύριες συμφωνίες, οι οποίες αναφέρονται λεπτομερώς στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Συμφωνίες Ηνωμένων Εθνών Σ αυτές περιλαμβάνονται όροι που προλαμβάνουν και απαγορεύουν συγκεκριμένες παραβιάσεις, όπως βασανιστήρια και γενοκτονίες και προστατεύουν ιδιαίτερα ευάλωτους πληθυσμούς όπως οι πρόσφυγες (Συνθήκη σχετικά με την Κατάσταση των Προσφύγων, 1951), οι γυναίκες (Συνθήκη για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διάκρισης κατά των Γυναικών, 1979) και τα παιδιά (Συνθήκη σχετικά με τα Δικαιώματα των Παιδιών, 1989).
Συμφωνίες Ηνωμένων Εθνών Άλλες συνθήκες καλύπτουν τις φυλετικές διακρίσεις, την πρόληψη γενοκτονιών, τα πολιτικά δικαιώματα των γυναικών, την απαγόρευση της δουλείας και τα βασανιστήρια.
Συμφωνίες Ηνωμένων Εθνών Κάθε μια από αυτές τις Συνθήκες έχει ορίσει μια επιτροπή ειδικών για τον έλεγχο της εφαρμογής των όρων της συμφωνίας από τα κράτη που την έχουν υιοθετήσει.
Υποχρεώσεις κυβερνήσεων Οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων να μην υπόκεινται σε διακρίσεις. Πρέπει να αίρουν οποιαδήποτε νομοθεσία που εισάγει και καλλιεργεί τις διακρίσεις, διευκολύνει την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αρνείται την ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Οι νόμοι και οι θεσμοί πρέπει να αντιμετωπίζουν αίτια των διακρίσεων, άμεσων ή έμμεσων.
Συνήγορος του Πολίτη (1) Τα δύο τελευταία χρόνια ο Συνήγορος έχει επανειλημμένα επισημάνει την έντονη ανησυχία του για την αύξηση φαινομένων ρατσιστικής βίας, ιδίως στις περιπτώσεις που αυτή συνδυάζεται με οργανωμένη και συστηματική δράση ακραίων ομάδων σε βάρος μελών ευπαθών ή αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων (αλλοδαπών, Ρομά κ.λπ.).
Συνήγορος του Πολίτη (2) Ο Συνήγορος παρενέβη δημόσια ιδίως σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η ρατσιστική συμπεριφορά εκφράστηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Στις περιπτώσεις αυτές άλλωστε η δράση οργανωμένων εγκληματικών ομάδων καθιστά ακόμη περισσότερο επικίνδυνη την κρατική αδράνεια, η οποία επιτείνει τη διάχυτη αίσθηση ανασφάλειας.
Φορείς στην καταπολέμηση των διακρίσεων Από πλευράς φορέων, κυρίως της «κοινωνίας των πολιτών», δηλαδή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, διατίθεται αξιοσημείωτος χρόνος και κόπος ανθρώπων που προτίθενται να δουλέψουν, να βοηθήσουν συστηματικά ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
ΜΚΟ Ο ολοένα αυξανόμενος ρόλος των ΜΚΟ στην υλοποίηση πολιτικών (αυτό που ονομάζεται ως τάση διεθνώς NGOisation) μπορεί να σημαίνει αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων και εμπλοκή περισσότερων κοινωνικών φορέων στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής.
ΜΚΟ Μπορεί όμως να σημαίνει και μια συστημική μετακύλιση (αυτό που στα ελληνικά θα λέγαμε outsourcing) ευθυνών που μέχρι πρότινος ανήκαν στη σφαίρα αρμοδιοτήτων και κυρίως υποχρεώσεων των θεσμών του λεγόμενου κοινωνικού κράτους προς μια γενική και αόριστη κοινωνία των πολιτών, η οποία συμπεριλαμβάνει από συνδικάτα, ΜΚΟ μέχρι και εταιρείες συμβούλων. Οι δε τελευταίες εμφανίζουν σαφή συγκριτικά πλεονεκτήματα στο πλαίσιο του ανταγωνισμό της ευρωπαϊκής αγοράς προγραμμάτων.
Εθνικοί και Κοινοτικοί Πόροι Από πλευράς ευρωπαϊκών και εθνικών θεσμών, διατίθενται αξιοσημείωτοι πόροι για την υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την πριμοδότηση της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (1) Διεθνής Αμνηστία: Η Διεθνής Αμνηστία είναι ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που μάχονται υπέρ των διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους. Έχει περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια μέλη και υποστηρικτές σε περισσότερες από 150 χώρες.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (2) Κέντρο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: Το Κέντρο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα την Washington, DC, και επικεφαλής τον Jack Healey, παγκοσμίου φήμης υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρωτοπόρο. Το Κέντρο λειτουργεί σε θέματα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (3) Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι αφοσιωμένο στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Ερευνά και αποκαλύπτει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταλογίζει ευθύνες σ αυτούς που διαπράττουν παραβιάσεις και καλεί κυβερνήσεις και ανθρώπους με ισχύ να θέσουν τέλος στις παραβιάσεις και να σεβαστούν το διεθνή νόμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (4) Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Η αποστολή του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι να εργάζεται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους. Να κάνει τον κόσμο να συνειδητοποιήσει τα δικαιώματά του και να βοηθά τους υπεύθυνους για την προάσπιση των δικαιωμάτων ώστε να κάνουν σίγουρο ότι αυτά εφαρμόζονται.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (5) Εκπαιδευτικός Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) Στόχος της UNESCO είναι να καλλιεργήσει την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Εργάζεται στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στοχεύει στην ισχυροποίηση της επίγνωσης και δρα ως καταλύτης για περιφερειακή, εθνική και διεθνή δράση στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οργανισμοί προστασίας Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (6) Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες: Αυτό το γραφείο διευθύνει και συντονίζει τη διεθνή δράση για την προστασία των προσφύγων και την επίλυση των προβλημάτων τους σε όλο τον κόσμο. Πρωταρχικός σκοπός του είναι να διαφυλάξει τα δικαιώματα και την υγεία των προσφύγων. Αγωνίζεται να εξασφαλίσει ότι όλοι μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους να ζητήσουν άσυλο και να βρουν καταφύγιο σε ένα άλλο κράτος.
Συνέπειες Διακρίσεων (1) Καταρράκωση της ανθρώπινης προσωπικότητας Αποδοχή σκοταδιστικών αντιλήψεων με αποτέλεσμα την παρακώλυση της κριτικής σκέψης. Πνευματική ανελευθερία Κυριαρχία της αδικίας, της αναξιοκρατίας και της περιφρόνησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος της ισότητας, δικαιοσύνης και της ηθικής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής Παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ατομικές ελευθερίες, που υποστήριξαν όλα τα φωτισμένα πνεύματα της ιστορίας. Προσβάλλει την ανθρώπινη προσωπικότητα,περιφρονείται η αξία "άνθρωπος" και εξευτελίζεται η προσωπικότητά του
Συνέπειες Διακρίσεων (2) Ο ρατσισμός στερεί από τους λαούς- θύματα του ρατσισμού- την ευκαιρία να αναπτύξουν πολιτισμό. Έλλειψη διαλόγου και συνεργασίας: τροχοπέδη για πρόοδο-ευημερία (κοινωνική και ατομική) Οικονομική εκμετάλλευση και υποδούλωση ατόμων και λαών Κοινωνικούς αποκλεισμούς, περιθωριοποιήσεις ατόμων ή ομάδων, δημιουργία γκέτο
Συνέπειες Διακρίσεων (3) Κοινωνικές κρίσεις, συγκρούσεις Βία, αναρχία, εγκληματικότητα, διάλυση της κοινωνικής συνοχής Υπονόμευση δημοκρατίας Μισαλλοδοξία, φανατισμό Διαιώνιση εθνικισμού Πόλεμος, ιμπεριαλιστικές τάσεις Αισθήματα ανασφάλειας, καχυποψίας, φόβου στις διαπροσωπικές σχέσεις
Προτάσεις Αντιμετώπισης (1) Αναβάθμιση και σεβασμός του ρόλου των διεθνών οργανισμών και, κυρίως, του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Πάταξη του «δικαίου του ισχυρού» και αυστηρή διασφάλιση της κοινωνικής και διεθνούς νομιμότητας, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας. Καταδίκη των πολεμικών και τρομοκρατικών ενεργειών, από όπου και αν προέρχονται. Γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Προτάσεις Αντιμετώπισης (2) Διαγραφή των χρεών του Τρίτου Κόσμου και διαμόρφωση μιας κοινής πολιτικής πρόνοιας, δικαίου και σεβασμού στο περιβάλλον από τις πλούσιες χώρες του πλανήτη. Σεβασμός στη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα. Άρθρωση δημόσιου ανθρωπιστικού λόγου από τους διανοουμένους. Ανθρωπιστική, ηθικοπλαστική παιδεία.
Προτάσεις Αντιμετώπισης (3) Αφύπνιση των πολιτών από τα ΜΜΕ. Ατομική και πολιτική συνειδητοποίηση και δραστηριοποίηση, ενεργοποίηση της «κοινωνίας των πολιτών». Σχηματισμός ομάδων πίεσης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, εθελοντισμός
Επίλυση του προβλήματος (1) Η επίλυση του προβλήματος των διακρίσεων υπερβαίνει τα πλαίσια της έρευνας και της υλοποίησης καλών ή βέλτιστων πρακτικών, υπερβαίνει το ρόλο μας ως εργαζομένων εντός των πλαισίων αυτών.
Επίλυση του προβλήματος (2) Αποτελεί κοινωνικο-πολιτικό και όχι συμπεριφορικό πρόβλημα (έλλειψης ανεκτικότητας), επομένως μόνο κοινωνικο-πολιτικά μπορεί να αρθεί.
Επίλυση του προβλήματος (3) Ανεξαρτήτως του βαθμού αποδοχής ή/και συμπάθειας που εισπράττει ένας μετανάστης ή μια μετανάστρια από τους πολιτικά προνομιούχους συγκατοίκους του στη χώρα, η κύρια έγνοιά του/της παραμένει δυστυχώς η διασφάλιση μιας ζωής δίχως θεσμικώς και διοικητικώς επιβαλλόμενα προσκόμματα δίχως θεσμικές και διοικητικές διακρίσεις.
Προγράμματα απασχόλησης Η πολιτεία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας αντιληφθεί τις συνέπειες μιας συνεχιζόμενης κατάστασης αποκλεισμού των ευπαθών ομάδων, αλλά κυρίως τις ευκαιρίες στοχευμένων δράσεων οικονομικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα, με βάση τις ομάδες αυτές, έχουνε δρομολογήσει μια σειρά προγραμμάτων σε συνεργασία με τοπικούς και κρατικούς φορείς
Προγράμματα απασχόλησης Τοπικές δράσεις κοινωνικής ένταξης για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (ΤΟΠ/ΕΚΟ) Τοπικά σχέδια δράσης για την απασχόληση (ΤοπΣΑ) Προγράμματα Απασχόλησης για το Ανθρώπινο Δυναμικό (Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες) από τον ΟΑΕΔ Παρεμβάσεις για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες (ΕΚΟ) από εξειδικευμένα Κέντρα Κοινωνικής και Επαγγελματικής Ένταξης (ΕΣΠΑ)
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας