Μπόκαρης Νικόλαος ασολόγος Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης ασολόγων.υ Θέµα : «Η εµπειρία από το ελληνικό θεσµικό πλαίσιο δασοπροστασίας»
Άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγµατος Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωµα τουκαθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά µέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόµος ορίζει τα σχετικά µε την προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη του δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η µεταβολή του προορισµού των δασών και δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονοµία η αγροτική εκµετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δηµόσιο συµφέρον.
ΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ (Ερµηνευτική δήλωση) στο άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγµατος Ορισµός άσους Ως άσος ή δασικό οικοσύστηµα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών µε ξυλώδη κορµό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, µαζί µε την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν µέσω της αµοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασης τους ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). ασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαµνώδης, είναι αραιά.
Μορφές χρήσεων ΚΛΑΣΕΙΣ ΓΗΣ Βιοµηχανικά δάση Μη Βιοµηχανικά δάση ΣΥΝΟΛΟ ΑΣΙΚΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ Λοιπές µορφές χρήσης γης 3.359.186 3.153.882 6.513.068 4.863.930 25,4% 23,9% 49,3% 36,9% Συνολική επιφάνεια απογραφής Επιφάνεια που δεν απογράφηκε ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ ΧΩΡΑΣ 11.376.998 1.818.740 13.195.740 86,2% 13,8% 100,0% Πηγή: Εθνική απογραφή δασών
ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΣΩΝ Πρώτη Εθνική Απογραφή των Ελληνικών ασών έτους 1964 Κατωκηµένοι Χώροι, 'Αγονοι, Βράχια Γεωργικές 5,6% Καλλιέργειες 30% άση 19% Λίµνες, Ποταµοί, 'Ελη 2,1% ασικές Εκτάσεις - Βοσκότοποι 43,3%
Εθνική Απογραφή ασών έτους 1993 Λοιπές µορφές χρήσης 36,9% Βιοµηχανικά άση 25,4% Επιφάνεια που δεν απογράφηκε 13,8% Μη Βιοµηχανικά άση 23,9%
Συνταγµατικές Αναθεωρήσεις και δασική πολιτική Σύνταγµα του έτους 1975: Για πρώτη φορά και κατά πρωτοποριακό τρόπο, θεσπίστηκαν ιδιαίτερα προστατευτικές διατάξεις για τα δάση. Αυτές υπαγορεύτηκαν από την κοινωνική ανάγκη να περισταλούν οι επιβλαβείς επιπτώσεις επί του περιβάλλοντος που προέρχονται από τη βιοµηχανική πρόοδο και από την τουριστική ανάπτυξη καθώς και από την ανάγκη διατηρήσεως των µνηµείων και φυσικών τοπίων Λόγοι που διατυπώθηκαν για να τροποποιηθεί. Η παντελής απαγόρευση της µεταβολής του προορισµού των ιδιωτικών δασών και δασικών εκτάσεων. Η επέκταση των δεσµεύσεων της δασικής νοµοθεσίας επί των αγρών. Η αναδροµική εφαρµογή του άρθρου 117 παρ.3 Η περιπλοκή του ιδιοκτησιακού προβλήµατος Ο ακριβής ορισµός των εννοιών του δάσους και της δασικής έκτασης
Σύνταγµα του έτους 2001 Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος υποχρέωση του Κράτους και δικαίωµα τουπολίτη. Υποχρεώνει το κράτος να λάβει ιδιαίτερα προληπτικά και κατασταλτικά µέτρα στα πλαίσια της αρχής της αειφορίας και να καταρτίσει δασολόγιο. Αναθέτει τον καθορισµό τωνµέτρων που αφορούν στην προστασία των δασών στη νοµοθετική λειτουργία. Απαγορεύει τη µεταβολή του προορισµού των δασών και των δασικών εκτάσεων. Καθιστά υποχρεωτική την κήρυξη ως αναδασωτέων των δασών και δασικών εκτάσεων που καταστρέφονται και απαγορεύει τη διάθεση τους για άλλο προορισµό. Με την ερµηνευτική δήλωση επιλύει την αµφισβήτηση για την έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης.
Πρόταση τροποποίησης Η διάκριση µεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων, η υπαγωγήτωνδασικών εκτάσεων, µε βάση την αρχή της αναλογίας, κατά περιοριστικό τρόπο, στην ίδια ρύθµιση, µε τις περιπτώσεις χωροταξικού και πολεοδοµικού σχεδιασµού της Χώρας που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 24, ώστεσεόλεςαυτέςτιςπεριπτώσειςνα θεωρείται δεδοµένη η συνδροµή δηµόσιου συµφέροντος και να επιτρέπεται η µεταβολή του προορισµού των δασικών εκτάσεων.
Νοµικό πλαίσιο για τα δάση: Ιστορικά στοιχεία Νοµοθετικό ιάταγµα 86/1969 (ΦΕΚ 7/Α /1969) περί δασικού κώδικα. Προσδιορίζει την έννοια του δάσους της, µερικώς δασοσκεπούς εκτάσεως και των δασικών εδαφών. Κωδικοποιεί τις ισχύουσες διατάξεις για τη δασική ιδιοκτησία, τη διαχείριση και προστασία των δασών, τη θήρα και τα έργα. ( Τροποποιείται µε Ν.. 996/71, Ν.177/75, Ν.248/1976 και Ν.998/79, αλλά σηµαντικές διατάξεις του ισχύουν και σήµερα)
Νόµος 998/1979 (ΦΕΚ 289/Α /1979) Περί προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων εν γένει της χώρας. Εκδόθηκε κατ επιταγή του άρθρου 24 του Συντάγµατος Νέος ορισµός εννοιών δάσους, δασικής και χορτολιβαδικής έκτασης. Ειδικά κεφάλαια για χαρτογραφήσεις, δασολόγιο, επίλυση αµφισβητήσεων, δασοτεχνικά έργα, αντιµετώπιση πυρκαγιών, αναδασώσεις, επιτρεπτές επεµβάσεις κλπ θέµατα. Η αντιµετώπιση των πυρκαγιών ρυθµίζεται σε σχετικό κεφάλαιο του νόµου ( κεφ.4 ο, άρθρα 23 έως 36)
Κεφ.4 ο (άρθρα 23-36) Αντιµετώπιση πυρκαγιών Απαγορεύσεις. Υποχρεώσεις οργανισµών κοινής ωφέλειας. Επικίνδυνες περιοχές. Μονάδες κατασβέσεως δασοπυρκαγιών. Μονάδες κατασβέσεως πυρκαγιών από αέρος. Αρµοδιότητες, υποχρεώσεις και ενέργειες προς κατάσβεση των πυρκαγιών. Επίταξη µέσων και προσωπικού, αµοιβές, δαπάνες και µέτρα µετά την καταστολή. ασικοί κανονισµοί για την αντιµετώπιση των πυρκαγιών.
Άξιος αναφοράς είναι ο τρόπος µε τον οποίο αντιµετωπίζονται οι λοιποί φορείς που εµπλέκονται στις δασικές πυρκαγιές. Μεταφέρωαπότοάρθρο28 του Ν.998/79 Αρµόδια όργανα για τη λήψη των προσηκόντων µέτρων, την έκδοση των σχετικών διαταγών και την µέριµνα της ταχείας και ασφαλούς εκτελέσεως των είναι: α). Ο οικείος ασάρχης και τα υπ αυτόν όργανα της δασικής υπηρεσίας. β). Οι κατά τόπους αρχαί της χωροφυλακής και αγροφυλακής. γ). Οι ηµοτικές και Κοινοτικές αρχές δ). Οι σταθµοί και υποσταθµοί της πυροσβεστικής. ε). Οι ειδικές µονάδες κατασβέσεως πυρκαγιών από αέρος και οι κατά τόπους στρατιωτικές αρχές. Η δασική νοµοθεσία δεν απέκλειε από την καταστολή των πυρκαγιών κανένα φορέα.
Νόµος 1845/1989 (ΦΕΚ 102/Α /89) Ανάπτυξη και αξιοποίηση της δασικής έρευνας- ασοπροστασία και άλλες διατάξεις Με τις διατάξεις του νόµου αυτού ρυθµίζονται συµπληρωµατικά, θέµατα όπως: Το αντικείµενο της δασοπροστασίας. ( τµήµα του οποίου είναι η δασοπυρόσβεση) Η ίδρυση φορέα δασοπροστασίας στη /νση Προστασίας. Οορισµός των υπευθύνων για την δασοπροστασία. Οκαθορισµόςτωνκλάδωνπουασκούντακαθήκοντα δασοπροστασίας. Η ρύθµιση θεµάτων για την εκπαίδευση των δασικών υπαλλήλων. Ο Νόµος αυτός συµπληρώνει και ενισχύει την αντίληψη για τον ενιαίο χαρακτήρα της πρόληψης και της καταστολής που αποτυπώνεται συστηµατικά σε όλους τους δασικούς νόµους και κυρίως στο Ν.998/79.
Προβλήµατα δυσχέρειες στη υλοποίηση του νοµικού πλαισίου Η προστασία των δασών (είτε οµιλούµε για την δασοπροστασία γενικά είτε για την πυροπροστασία ειδικότερα), παρά το ότι αναλύθηκε συστηµατικά και αποτυπώθηκε στο νοµικό σύστηµα της χώρας, τις αρµοδιότητες και τα καθήκοντα της δασικής υπηρεσίας, δεν συνοδεύτηκε από µέτρα δασικής πολιτικής οικονοµικού και διοικητικού κυρίως χαρακτήρα, που θα επέτρεπαν την καλύτερη οργάνωση των συντελεστών δασοπροστασίας.
Ειδικότερα : Οι χρηµατοδοτήσεις για τη δασική ανάπτυξη και τη δασοπροστασία ήταν πολύ περιορισµένες. Ουσιαστικά ο τοµέας της πρόληψης των πυρκαγιών ήταν και είναι σήµερα ανενεργός, µε αποτέλεσµα τη συσσώρευση καυσίµου ύλης και τη µεγάλη επικινδυνότητα των δασικών οικοσυστηµάτων. Tο δασοδιοικητικό σύστηµα απαξιώθηκε. Οι ελλείψεις σε δασικό κλπ προσωπικό αποδυνάµωσαν (ουσιαστικά ακύρωσαν) την δυνατότητα των δασικών υπηρεσιών να ανταπεξέλθουν στο έργο της δασοπροστασίας (τόσο σε οργανωτικό όσο και εκτελεστικό επίπεδο). Η ενασχόληση των δασικών υπηρεσιών στα άλλα αντικείµενα και κυρίως αυτό της έκδοσης πράξεων χαρακτηρισµού έφερε την υπηρεσία σε σύγκρουση µε πολίτες ή ακόµη και τις τοπικές κοινωνίες. Το έργο της πυροπροστασίας έλαβε εποχιακά χαρακτηριστικά, (εποχιακό προσωπικό, ελλιπής εκπαίδευση, µικρή αποδοτικότητα) τα οποία δεν επέτρεπαν την παραγωγή έργου µε συστηµατικό και αποτελεσµατικό τρόπο. Ασκήθηκαν πιέσεις από την κοινωνία για την βελτίωση της αποτελεσµατικότητας του κρατικού µηχανισµού που αντί να προκαλέσουν τη βελτίωση του συστήµατος, ώθησαν την πολιτεία στη λήψη της απόφασης για τη µεταφορά του αντικειµένου στο Πυροσβεστικό Σώµα. Μιας απόφασης που είχε κίνητρο την οικονοµία κλίµακας και την αύξηση της αποτελεσµατικότητας αλλά που τελικά αποδείχτηκε λανθασµένη και δυστυχώς όµως δεν διορθώνεται υπό τις παρούσες συνθήκες
Σύγχυση αρµοδιοτήτων µε Υπουργεία και Φορείς Παράλληλα µε τονοµικό πλαίσιο που προαναφέρθηκε, την ευθύνη του οποίου είχε το (πρώην) Υπουργείο Γεωργίας, αρχίζει να δηµιουργείται, µετά την ίδρυση του ΥΠΕΧΩ Ε και αντίστοιχο πλαίσιο που αφορά το φυσικό περιβάλλον αλλά αναφέρεται εκ των πραγµάτων έµµεσα ή άµεσα και στα δασικά οικοσυστήµατα που αποτελούν συστατικά στοιχεία του περιβάλλοντος, µε ιδιαίτερησηµασία και αξία.
1. Νόµος 1650/1986, (άρθρο 21). α.- Προβλέπει την έκδοση Π. για τον χαρακτηρισµό µιας έκτασης (ή στοιχείων της φύσης και του τοπίου) ως προστατευόµενης και τον καθορισµό των ορίων της, για την έκδοση του οποίου απαιτείται η σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής µελέτης. β.- Με το ίδιο Π. θα καθορίζονται οι αναγκαίοι για την προστασία, γενικοί όροι, απαγορεύσεις και περιορισµοί, και θα ρυθµίζονται τα σχετικά µε τηναρµοδιότητα και τη διαδικασία έκδοσης και το περιεχόµενο των κανονισµών ή ειδικών σχεδίων ανάπτυξης και διαχείρισης και θα καθορίζονται οι κατά περίπτωση αρµόδιες για την εφαρµογή τους υπηρεσίες. 2.- Νόµος 2742/1999, άρθρο 15. α.- Σύµφωνα µε τηνπαρ. 1 εδάφ. α,του άρθρου 15, προβλέπεται µε Π.. να συνιστώνται νοµικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου ως φορείς διαχείρισης, µε σκοπό τη διοίκηση και διαχείριση των περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου, που αναφέρονται στα άρθρα 18 και 19 του άνω ν. 1650/86 (δηλ. µε σκοπό τη διοίκηση και διαχείριση µιας προστατευόµενης περιοχής) β.- Σύµφωνα µε τηνπαρ. 2 εδάφ. η, στις αρµοδιότητες των φορέων διαχείρισης προστατευόµενων περιοχών υπάγεται µεταξύ άλλων και η χορήγηση αδειών επιστηµονικής έρευνας και τεχνικών δοκιµών και αναλύσεων. Η χορήγηση όµως των υπόψη αδειών γίνεται σύµφωνα µε τους ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις που καθορίζονται στο Π.. των παρ. 1 και 2 του άρθρου 21 του Ν. 1650/86 και στον κανονισµό διοίκησης και λειτουργίας του προστατευόµενου αντικειµένου. (δηλ. της προστατευόµενης περιοχής) 3.- Νόµος 3044/2002, άρθρο 13. α.- Σύµφωνα µε τηνπαρ.1, µε την οποία προστίθεται παράγραφος 10 στο ν. 2742/1999, ιδρύονται είκοσι πέντε φορείς διαχείρισης προστατευόµενων περιοχών. β.- Σύµφωνα µε την ίδια παρ. 1, µε την οποία προστίθεται παράγραφος 11 στο ν. 2742/1999, µε κοινή απόφαση των Υπουργών ΠΕ.ΧΩ..Ε., Γεωργίας, Ανάπτυξης και του κατά περίπτωση αρµόδιου υπουργού, καθορίζονται οι ζώνες προστασίας, καθώς και οι αναγκαίοιγιατηνπροστασίατωνπεριοχώνγενικοίόροι, απαγορεύσεις και περιορισµοί στις χρήσεις γης, κλπ. σύµφωνα µε τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 21 του Ν. 1650/86, οι οποίες εφαρµόζονται ανάλογα.
Νόµος 2612/1998 (ΦΕΚ 112/Α/1998) Ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στο Π.Σ και άλλες διατάξεις Ανατίθεται η ευθύνη και ο επιχειρησιακός σχεδιασµός της καταστολής των δασικών πυρκαγιών στο Π.Σ ιατίθενται τα εναέρια και επίγεια µέσα και κάθε άλλο πυροσβεστικό υλικό στο Π.Σ Αναθεωρούνται οι διατάξεις για το Π.Σ, ρυθµίζονται θέµατα µετατάξεων στο Π.Σ και αναδιαρθρώνεται το Π.Σ. Μεταβιβάζονται οι αρµοδιότητες των δασικών υπηρεσιών στο Πυροσβεστικό Σώµα.
Σχόλια και απόψεις για τον αντιπυρικό σχεδιασµό Ηανάθεσηµε τονόµο 2612/1998 (ΦΕΚ 112/Α ) της αρµοδιότητας για τη δασοπυρόσβεση στο Πυροσβεστικό Σώµα, παρά τις προσδοκίες για δηµιουργία αποτελεσµατικότερου συστήµατος δασοπυροπροστασίας, δεν είχε τα αναµενόµενα αποτελέσµατα. Τα προβλήµατα που παρουσιάστηκαν αφορούσαν, στην γενικότερη αντίληψη του Πυροσβεστικού Σώµατος για τον τρόπο διαχείρισης των πυρκαγιών υπαίθρου, στην προτεραιότητα που δίνεται στην προστασία των κατοικιών, στον επιχειρησιακό σχεδιασµό (χωρίς δίκτυα και άµεση προσβολή) και τη συνεργασία χερσαίων και εναερίων µέσων και τον τρόπο δράσης των υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώµατος Η οργάνωση του επιχειρησιακού σχεδιασµού θα έπρεπε να στηρίζεται σε αντιπυρικά σχέδια µε επίπεδο αναφοράς (κλίµακα) το επίπεδο δασαρχείου διότι έτσι θα ήταν δυνατή η γνώση των ιδιαίτερων χωροταξικών, διοικητικών και διαχειριστικών δεδοµένων των ορεινών περιοχών
Σχολιασµός (συνέχεια) Τα επιχειρησιακά σχέδια δράσης πρέπει να είναι ειδικές δασοτεχνικές µελέτες οι οποίες, εκτός από την καταγραφή των δασικών οικοσυστηµάτων, θα περιλαµβάνουν τα προληπτικά και προκατασταλτικά µέτρα (δρόµους, ζώνες, πυροφυλάκεια, παρατηρητήρια, δεξαµενές κλπ) και τον επιχειρησιακό σχεδιασµό (διασπορά µέσων, συντονισµός), Στα σχέδια θα αποτυπώνεται η διαθεσιµότητα και ο ρόλος των δυνάµεων πολιτικής προστασίας (δασεργατών, συνεταιρισµών, Ο.Τ.Α, εθελοντών) στις περιπτώσεις δασικώνπυρκαγιώνκαιθααναλαµβάνεται η υποχρέωση ανάληψης συγκεκριµένου για κάθε φορέα, έργου και ευθυνών, στηβάσητης οργάνωσης των δυνάµεων πολιτικής προστασίας της Χώρας. εν µπορεί να αγνοείται στον αντιπυρικό σχεδιασµό, το ότι όλες οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται στο δασικό τοµέα ανεξάρτητα από το αν αφορούν την δασοπροστασία, την ανάπτυξη ή τη διαχείριση των δασών, είναι προσαρµοσµένες στο διοικητική διάρθρωση των ασικών Υπηρεσιών και τα δεδοµένα που προαναφέραµε. Οπρογραµµατισµός των πάσης φύσεως δασοτεχνικών έργων και εργασιών γίνεται µε στόχο όχι µόνο την υλοποίηση σκοπών προστασίας αλλά και της ανάπτυξης των δασών και της αειφορικής εκµετάλλευσης τους. Τα ίδια δεδοµένα είναι απαραίτητο να λαµβάνονται υπόψη και για τη διαχείριση του φαινόµενου των δασικών πυρκαγιών
Σχολιασµός (συνέχεια) Συµπερασµατικάπρέπεινατονιστείότι τααντιπυρικάσχέδιαγιανα είναι αποτελεσµατικά πρέπει να στηρίζονται σε αυτή ακριβώς την παραδοχή και να αρχίσουν να συντάσσονται ειδικές µελέτες αντιπυρικής προστασίας για κάθε δασαρχείο (δηλαδή για κάθε ορεινό όγκο ή περιοχή ) που θα είναι γεωγραφικά και διοικητικά προσδιορισµένη. Εκείνο επίσης το οποίο είναι βέβαιο είναι το ότι σε καµία περίπτωση δεν µπορούµε να µιλάµε για διαχείριση δασικών πυρκαγιών και να αναφερόµαστε σε διαχειριστική µονάδα επιπέδου Νοµού ή Περιφέρειας και συνεπώς θα πρέπει να επανεξεταστεί η προσέγγιση του σχετικού σχεδιασµούαπότοπ.σ Συνοψίζοντας τα προαναφερθέντα µπορούµε να πούµε ότι η µεγαλύτερη αδυναµία του σχεδιασµού που εφαρµόστηκε τα τελευταία έτη ήταν η απουσία των Πυροσβεστικών δυνάµεων από το δάσος πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά και η πληµµελής γνώση του χώρου, των έργων υποδοµής και του βαθµού επικινδυνότητας των δασικών οικοσυστηµάτων.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Τα προαναφερθέντα προβλήµατα, είτε αφορούν το σχεδιασµό είτεκαιτηνεπέµβαση των πυροσβεστικών δυνάµεων, δεν είναι δυνατόν να διευθετηθούν µε τιςρυθµίσεις του Ν.2612/98 οι οποίες και θα πρέπει να επανεξεταστούν Οι δασικές πυρκαγιές θα συνεχίσουν να αποτελούν ένα ενεργό πρόβληµα και για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων, παρά την µεταφορά της αρµοδιότητας. Επιβάλλεται να γίνουν διορθωτικές κινήσεις τόσο σε πολιτικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο, µε σκοπότηδηµιουργία πλέον αξιόπιστου συστήµατος πυροπροστασίας το οποίο θα στηρίζεται στην επαγγελµατικότητα, την επιστηµονική γνώση και την εµπειρία που έχει αποκτηθεί µέχρι σήµερα.
Όµως µπορούν να ληφθούν και άµεσα µέτρα για την αναθεώρηση του επιχειρησιακού σχεδιασµού όπως: - Η αξιοποίηση των επίγειων δυνάµεων συµπληρωµατικά µε τις εναέριες για το τελικό σβήσιµο των πυρκαγιών. - Η δράση των πυροσβεστικών δυνάµεων κατά τη νύχτα. - Η συνεχής επάνδρωση των πυροφυλακείων και των παρατηρητηρίων - Η συστηµατική διασπορά των πυροσβεστικών µέσων µέσα στο δάσος και τις περιπολίες (χωρίς τον περιορισµό τουδείκτη επικινδυνότητας). - Ηάµεση αναγγελία και επέµβαση πριν η φωτιά πάρει διαστάσεις. - Η αξιοποίηση των δασικών συνεταιρισµών στην πυρόσβεση. Η ανάπτυξη των δυνάµεων και των µέσων πολιτικής προστασίας στα δάση που κινδυνεύουν και η συνεργασία όλωντωνφορέωνσεισότιµη βάση, µε βάση τα σχέδια αντιπυρικής προστασίας που θα συντάσσονται για κάθε δασαρχείο αποτελεί την βάση για την επιτυχία του σχεδιασµού.
ασοπονικά είδη Σύνολο επιφάνειας δασών και βοσκοτόπων της Χώρας Ποσοστό επί τοις % που καίγεται ετησίως κατά Μέσο Όρο την περίοδο 1964-1987 1. Ελάτη 3.250.970 0,011 2. Μαύρη πεύκη 1.370.470 0,180 3. Τραχεία πεύκη 1.336.190 1,573 4. Χαλέπιος πεύκη 3.421.190 1,329 5. Κυπαρίσσι 60.110 0,389 6. Φυλλοβόλοι δρυς 7.475.490 0,202 7. Οξυά 2.190.700 0,023 8. Καστανιά 228.500 0,162 9. Πρινώνες - θάµνοι 32.421.400 0,602 10. Χορτολίβαδα και φρυγανότοποι 18.976.120 0,300 ΣΥΝΟΛΟ ΕΚΤΑΣΗ σε στρ. Μέσος Όρος 1964-87 άση της Χώρας 25.124.180 0,3601 ασικές εκτάσεις - Βοσκότοποι 51.397.520 0,3248
ασικές πυρκαγιές και έτη ξηρασίας ΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟ Ο 1960 ΜΕΧΡΙ 2000 ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΤΗ ΞΗΡΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ 160.000 140.000 120.000 100.000 80.000 60.000 40.000 20.000 0 1998 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1999 2000 1988 Έτος Ξηρασί ας 1981 Έτος Ξηρασί ας 1977 Έτος Ξηρασί ας 1965 Έτος Ξηρασί ας 1974 Έτος Ξηρασί ας Έτη Καµένη έκταση (Ha)