ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ END OF WATCH 14 Μαρτίου στους κινηματογράφους από την Audio Visual Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Άγιερ (Training Day) Σενάριο: Ντέιβιντ Άγιερ Πρωταγωνιστούν: Τζέικ Γκίλενχαλ, Μάικλ Πένια, Άννα Κέντρικ, Νάταλι Μαρτίνεζ Διάρκεια ταινίας: 109 Στο καθήκον τους να τηρούν τον όρκο τους για την υπηρεσία του πολίτη ο αστυνομικός Μπράιαν Τέιλορ (Τζέικ Γκίλενχαλ) και ο αστυνομικός Μάικ Ζαβάλα (Μάικλ Πένια) δέθηκαν με μια ισχυρή φιλία προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα επιστρέφουν σπίτι τους κάθε βράδυ στη λήξη της βάρδιας. Η μόνη εγγύηση γι αυτούς τους αστυνομικούς είναι ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις όταν περιπολείς τους δρόμους του Νοτιοκεντρικού Λος Άντζελες. Ανάμεσα στο μπλε φως, τις σειρήνες του περιπολικού και τις σκηνές υψηλής αδρεναλίνης, κυριαρχούν τα έντιμα και συχνά κωμικά σχόλια μεταξύ των συναδέλφων που περνούν τον περισσότερο χρόνο τους σε ένα περιπολικό περιμένοντας την επόμενη κλήση. Οι αστυνομικοί έχουν αναπτύξει μια σχέση που τους επιτρέπει να λειτουργούν ως μονάδα αντιμέτωποι στον κίνδυνο, γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να κληθούν να θυσιαστούν. Η έντονη δράση ξεδιπλώνεται εξ ολοκλήρου μέσα από το βίντεο φορητών βιντεοκαμερών από το πρίσμα των αξιωματικών της αστυνομίας, των μελών συμμοριών, των καμερών ασφαλείας, των ψηφιακών καμερών και των πολιτών που βρίσκονται στη γραμμή του πυρός. Αυτή η οπτική των 360 μοιρών δημιουργεί ένα καθηλωτικό και άμεσο πορτρέτο των πιο σκοτεινών και βίαιων δρόμων και των γενναίων ανδρών και γυναικών που τους περιπολούν. Ο Σεναριογράφος/Σκηνοθέτης/Παραγωγός Ντέιβιντ Άγιερ (TRAINING DAY) απεικονίζει «σωστά» την ιστορία των αστυνομικών του Λος Άντζελες και ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο της τήρησης του νόμου που σπάνια βλέπουμε, με όλη του την αλήθεια, τη βρομιά και τον οίκτο του. Με παραγωγούς τους Τζον Λέσερ Νάιγκελ Σίνκλερ και Ματ Τζάκσον, και ένα επιτελείο που πρωτοστατούν οι Τζέικ Γκίλενχαλ και ο Μάικλ Πένια, μαζί με τους Άννα Κέντρικ, Αμέρικα Φερέρα, Κόντι Χορν, Νάταλι
Μαρτίνεζ και Φρανκ Γκρίλο, η ταινία «ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ» είναι μια δυνατή ιστορία για την οικογένεια, τη φιλία, την αγάπη, την τιμή και το θάρρος. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ «Όταν ο αστυνομικός τελειώνει τη βάρδιά του, κάνει τις καταχωρήσεις στο βιβλίο συμβάντων. Σταματήσαμε αυτόν τον τύπο, συλλάβαμε αυτόν τον ύποπτο Το τελευταίο που γράφουν είναι «Λήξη Βάρδιας» και την ώρα. Οι βετεράνοι αστυνομικοί θα σας πουν ότι πρέπει να επικεντρώνεστε σε ένα και μόνο πράγμα κάθε φορά που βγαίνετε περιπολία και αυτό είναι η Λήξη Βάρδιας και να πηγαίνετε σπίτια σας. Αν δεν πάτε σπίτια σας, πάλι σημαίνει Λήξη Βάρδιας.» Ντέιβιντ Άγιερ Μεγαλώνοντας στους δρόμους του Νοτιοκεντρικού Λος Άντζελες, η ζωή θα μπορούσε να ήταν πολύ διαφορετική για τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Ντέιβιντ Άγιερ. Είδε μια γειτονιά να διαλύεται από τη βία των συμμοριών. Αντί να συνεισφέρει και ο ίδιος σε αυτό, ο Άγιερ άρχισε να μεταφέρει αυτές τις εμπειρίες σε ιστορίες, όταν υπηρετούσε στο Πολεμικό Ναυτικό της Αμερικής. Οι ιστορίες του άρχισαν να παίρνουν μορφή και τελικά δημιούργησαν σενάρια όπως η βραβευμένη ταινία Training Day. «Το πέρασμα από το Training Day στο End of Watch είναι εν πολλοίς, ένας κύκλος που ολοκληρώνεται», αναφέρει ο Άγιερ. «Μου βγαίνει κάπως εύκολα να γράφω για αστυνομικούς. Φαίνεται το έχω στα γονίδιά μου.» Με μια σειρά αστυνομικών ταινιών που ακολούθησαν το Training Day, συμπεριλαμβανομένου των S.W.A.T και Street Kings, ο Άγιερ θεωρήθηκε στερεότυπος στο Χόλιγουντ και άρχισε να αποφεύγει το είδος για αρκετό καιρό. «Ήταν ολοφάνερο ότι βάδιζα σε έναν συγκεκριμένο δρόμο», είπε ο Άγιερ. «Ένας από τους μέντορές μου, όμως, (ο βραβευμένος σεναριογράφος Γουέσλι Στράικ) μου είπε να βρω τη «γωνιά» μου και να την εξερευνήσω. Οπότε τότε είπα, αυτό ξέρω και σε αυτό πρέπει να γυρίσω.» Αυτή τη φορά, όμως, ο Άγιερ θα το προσέγγιζε πολύ διαφορετικά. Όντας φίλος με πολλούς άνδρες της αστυνομίας, έψαχνε να αφηγηθεί την ιστορία τους. Ενώ οι προηγούμενες δουλειές του επικεντρώνονταν σε γκάνγκστερ αστυνομικούς ή βρόμικους αστυνομικούς, αυτό το σενάριο θα εστίαζε στο ποια ήταν η αληθινή δουλειά. «Το θέμα με τις αστυνομικές ταινίες είναι ότι δεν έχουμε δει το πραγματικό έργο τους», σημειώνει ο Άγιερ. «Έχουμε δει αυτό που νομίζει το Χόλιγουντ ότι κάνουν. Βλέπουμε σε όλες τις αστυνομικές ταινίες, τη σκηνή όπου δύο αστυνομικοί διαφωνούν για το θέμα δικαιοδοσίας.» Σε προηγούμενες συνεντεύξεις, ο ίδιος ο Άγιερ έχει πει ότι οι διεφθαρμένοι αστυνομικοί είναι το πλέον ενδιαφέροντα αντικείμενα στις αστυνομικές ταινίες. Το «ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ» τον έκανε να σκεφθεί εκ νέου τις προηγούμενες απόψεις του.
«Επιτέλους απέδειξα στον εαυτό μου ότι δεν είναι αλήθεια», είπε ο Άγιερ. «Και πιστεύω ότι απέδειξα και στους άλλους ότι δεν είναι αλήθεια». Για τον Άγιερ, ο κίνδυνος της καθημερινότητας ενός αστυνομικού, σμίγοντας με το «πρέπει να πας σπίτι σου και να ζήσεις μια φυσιολογική σχέση» με το έτερο ήμισυ, ήταν αυτό που τον όπλισε. «Αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν το μακελειό και τη σφαγή και αντιμετωπίζουν εξαιρετικά ψυχοφθόρες καταστάσεις και μετά πρέπει να πάνε σπίτι τους και να ασχοληθούν με τη σχέση τους», λέει ο Άγιερ. «Κάποιος που μπορεί να το κάνει αυτό με επιτυχία, είναι για μένα ένα πολύ ενδιαφέρον άτομο.» Η επιστροφή του Άγιερ στην Αστυνομία του Λος Άντζελες ήταν το σενάριό του για το «ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ» το οποίο ολοκλήρωσε σε έξι ημέρες. Ο Άγιερ μετέφερε όλες τις δεξιότητες που απέκτησε με τα χρόνια για να πει μια τετριμμένη ιστορία μια ιστορία που δεν είχε ειπωθεί πλήρως στο παρελθόν. «Ήθελα να συλλάβω την ιστορία των ανδρών που βγαίνουν εκεί έξω, εργάζονται σκληρά, κάνοντας τη δουλειά τους και είναι βασικώς καλοί άνθρωποι», σημειώνει ο Άγιερ. «Αυτό που μάθαμε να περιμένουμε από μια αστυνομική ταινία δε θα το δούμε σε αυτήν την ταινία. Είναι η ουσία του πράγματος. Είναι η ανία του πράγματος. Είναι το πώς επικοινωνούν οι άνθρωποι, πώς επικοινωνούν οι αστυνομικοί μεταξύ τους. Αποτελεί όντως μια ματιά σε έναν μυστικό κόσμο.» Η προσέγγιση του Άγιερ να πάρει όλα τα κλισέ μιας αστυνομικής ταινίας και να τα ανατρέψει, γοήτευσε τον παραγωγό Τζον Λέσερ. «Αυτό που θεώρησα εκπληκτικό στο σενάριο του Άγιερ, ήταν ότι δεν ήταν μια τυπική αστυνομική ταινία, ή μια ταινία αστυνομικής διαφθοράς», είπε ο Λέσερ. «Ήταν η αληθινή ιστορία δύο πολύ καλών φίλων και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν στο Σώμα της Αστυνομίας. Η ταινία έχει τη δική της δράση και τη δική της βία αλλά είναι και μια ιστορία για τη φιλία, την οικογένεια και τα παγκόσμια θέματα που απηχούν στον καθένα μας.» Οι παραγωγοί Νάιγκελ Σίνκλερ και Ματ Τζάκσον ενεπλάκησαν στην ταινία μετά την ανάγνωση του σεναρίου και πλησίασαν τον Λέσερ προκειμένου να συζητήσουν για το έργο. Ο Σίνκλερ και ο Τζάκσον υπέγραψαν στη δημιουργία της ταινίας, χωρίς να γνωρίζουν καν το καστ, πράγμα σπάνιο για μια ανεξάρτητη εταιρεία. «Τηλεφωνήσαμε στον Λέσερ την επομένη της συνάντησής μας και του είπαμε ότι θα κάναμε την ταινία Μέσα σε 24 ώρες,ο Γκίλενχαλ ο οποίος είχε διαβάσει το σενάριο χωρίς να το γνωρίζουμε εμείς, δέχθηκε να πρωταγωνιστήσει εν μία νυχτί», είπε ο Σίνκλερ. «Αυτό ήταν μια ευτυχής συγκυρία». «Ο Νάιγκελ κι εγώ ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα να ζωντανέψουν οι σελίδες του σεναρίου. ανακαλύπτοντας το όραμα τού Ντέιβιντ Άγιερ και αυτό που έκανε την ταινία μοναδική», είπε ο Τζάκσον. «Ο Ντέιβιντ αφηγείτο μια ιστορία που αφορούσε περισσότερο στη συναδελφικότητα ανάμεσα σε δύο αστυνομικούς και έχει μια οπτική που αιχμαλωτίζει μία εσωτερική, φρικιαστική και ενδιαφέρουσα αντίληψη.» «Αυτή η ταινία δεν αφορά δύο αστυνομικούς, αφορά σε δύο ανθρώπους που πηγαίνουν στη δουλειά τους, βάζουν την αστυνομική στολή τους και γίνονται οι
άνθρωποι που όλοι βλέπουμε στον δρόμο», είπε ο Σίνκλερ. «Και στο Νοτιοκεντρικό Λος Άντζελες αντιμετωπίζουν τρομακτικές και επικίνδυνες καταστάσεις, συχνά στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους. Οπότε στην ταινία που θα δείτε, βλέπετε αυτούς τους νέους άνδρες εν ώρα υπηρεσίας και με τις οικογένειές τους και αυτή είναι αυτή η αντίθεση που δίνει ένταση στην ταινία.» Ο τεχνικός σύμβουλος της αστυνομίας και πρώην επί 15ετίας βετεράνος του Αστυνομικού Τμήματος του Λος Άντζελες, Τζέιμι ΦιτζΣίμονς, εκτίμησε την αναζήτηση του Άγιερ προκειμένου να αφηγηθεί μια ακριβή ιστορία. «Πιστεύω ότι ο τρόπος που έχει γυριστεί αυτή η ταινία και έχει γραφτεί από τον Ντέιβιντ, βλέποντάς τη αξιωματικοί της αστυνομίας και πολίτες θα σκεφτούν, «Καιρός ήταν», είπε ο ΦιτζΣίμονς. «Καιρός ήταν κάποιος να δείξει και τις δύο πλευρές της εξίσωσης πώς είναι να ζεις σε μια κοινότητα σαν αυτή και πώς είναι για δύο αστυνομικούς που είναι στενοί φίλοι να αστυνομεύουν μια τέτοια κοινότητα. Ο Άγιερ μπαίνει στην ουσία της φιλίας τους και στο τι σημαίνει για τα αγαπημένα τους πρόσωπα και τις οικογένειές τους, αγγίζοντας κάθε πτυχή της ζωής αυτών των δύο αστυνομικών.» Η δράση στο «ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ» ξεδιπλώνεται σαν ντοκιμαντέρ. Ο Άγιερ έφτιαξε αυτήν την ταινία εξαιρετικά φρικιαστική με τον θεατή στη μέση κάθε σκηνής. «Αναζητούσα την πραγματική διάσταση» είπε ο Άγιερ. «Ήθελα να είναι σαν να βλέπεις YouTube όπου κάτι στο μυαλό σου σού λέει ότι είναι αληθινό. Η ταινία είναι σαν το YouTube να συναντά το Training Day με πολλούς τρόπους.» Στη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Άγιερ συνέθεσε με τέτοιον τρόπο τις σκηνές ώστε ο θεατής να βυθίζεται μέσα σ αυτόν τον κόσμο. Για τον Άγιερ, το «ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ» συνέδεσε την εξαίρετη παραγωγή με την αληθινή και ωμή αίσθηση του YouTube. «Γοητεύτηκα από τη φιλοδοξία του Άγιερ να δώσει μια ειλικρινά αυθεντική ματιά του τι σημαίνει να είσαι στο Σώμα της Αστυνομίας», είπε ο Λέσερ. «Οι κινηματογραφικές τεχνικές του έμοιασαν οργανικές και ήταν κάτι που δεν έχουμε δει στο παρελθόν.» Από τη σχέση των αστυνομικών, μέχρι τις πραγματικές τοποθεσίες στης ευρείας κλίμακας γωνίες της κάμερας, η αυθεντικότητα ήταν το συστατικό επιτυχίας αυτής της ταινίας. Προκειμένου ποιο άμεσης δράσης έτσι ώστε ο θεατής να εμβαθύνει πλήρως, οι κάμερες καταγράφουν δράση 360 μοιρών. Τέσσερις κάμερες κατέγραφαν διαρκώς, συμπεριλαμβανομένων και δύο καμερών που είχαν επάνω τους οι ηθοποιοί Τζέικ Γκίλενχαλ και Μάικλ Πένια για να δώσουν έμφαση στο ρεαλισμό της σκηνής. (Ο χαρακτήρας του Γκίλενχαλ παίρνει το μάθημα κινηματογραφίας προκειμένου να προετοιμαστεί για τη Νομική και οι κάμερες είναι ορατές και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας.) «Οι θεατές θα νιώσουν ότι δουλεύουν δίπλα στον Μπράιν Τέιλορ και τον Μάικ Ζαβάλα», είπε ο τεχνικός σύμβουλος Τζέιμι ΦιτζΣίμονς. «Θα νομίζουν ότι συμμετέχουν, με την αστυνομική έννοια, την έννοια της συντροφικότητας και τις σχέσεις τους με τους άλλους.»
Η ιστορία αρχίζει με μία συγκλονιστική καταδίωξη καθώς ο Αστυνομικός Μπράιαν Τέιλορ (Τζέικ Γκίλενχαλ) και ο Αστυνομικός Μάικ Ζαβάλα (Μάικλ Πένια) τρέχουν στα στενά του Νιούτον που βρίσκεται στη δικαιοδοσία του Νοτιοκεντρικού Λος Άντζελες, στην απόπειρά τους να σταματήσουν ένα αυτοκίνητο γεμάτο γκάνγκστερ, καθώς μία κάμερα από το περιπολικό του Τέιλορ και του Ζαβάλα απαθανατίζει κάθε στιγμή της καταδίωξης. Ολοκληρώνεται με ένα μπαράζ σφαιρών μία εκ των οποίων καρφώνεται στο γιλέκο του Τέιλορ, άλλος ένας κίνδυνος του επαγγέλματος. Κάθε κλήση από τον ασύρματο φέρνει αβεβαιότητα, μια νέα σειρά προκλήσεων και μια τεράστια έξαψη για τους δύο νεαρούς αστυνομικούς. Ένας ντόπιος ταραχοποιός διαπληκτίζεται με έναν ταχυδρόμο, μία ηρωινομανής «χάνει» τα παιδιά της και ο Τέιλορ και ο Ζαβάλα τα βρίσκει δεμένα με ταινία στην ντουλάπα, συλλαμβάνουν έναν «Μεξικανό Καουμπόι» με ένα αυτοκίνητο γεμάτο όπλα και μετρητά, σώζουν ηρωικά δυο παιδιά από ένα φλεγόμενο κτίριο, αποκαλύπτουν μία κρυψώνα εμπορίου λευκής σαρκός και ένας συνηθισμένος έλεγχος στο σπίτι μιας ηλικιωμένης τους οδηγεί σε μια τεράστια κατάσχεση ναρκωτικών. Στο τέλος κάθε βάρδιας σημειώνουν «Λήξη Βάρδιας» στο βιβλίο τους και πηγαίνουν σπίτι. Ο «έμπειρος» στον τομέα των προσωπικών σχέσεων, αστυνομικός Τέιλορ ερωτεύεται τη λαμπερή Τζάνετ (Άννα Κέντρικ) και ο αστυνομικός Ζαβάλα καλωσορίζει στον κόσμο το πρώτο του παιδί με τη σύζυγό του Γκάμπι (Νάταλι Μαρτίνεζ). Περιμένοντας την επόμενη κλήση, οι δύο άνδρες συνομιλούν για τους κινδύνους της δουλειάς και την έξαψη και τον φόβο που συνοδεύουν αυτή τη δουλειά. Έρχονται σε αντιπαράθεση συζητώντας για τις γυναίκες της ζωής τους και τις τρυφερές στιγμές τους σχετικά με τις ελπίδες και τις οικογένειές τους. Στην απέναντι πλευρά του νόμου, συναντάμε σκοτεινές φιγούρες από το Καρτέλ Ναρκωτικών του Σιναλόα και μια συμμορία του δρόμου με ονόματα βγαλμένα από γραφική νουβέλα. Μεγάλος Διάβολος, Κακός, ΛαΛα και Δαίμονας, είναι μερικά από τα ονόματα των ανθρώπων του γκέτο. Καθώς η συμμορία προσπαθεί να διασχίσει το Σάουθλαντ, προσωπικές βιντεοκάμερες τους απαθανατίζουν εκμηδενιστικά να προξενούν χάος στη γειτονιά. «Η τεχνολογία σίγουρα άλλαξε το αστυνομικό έργο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό τώρα για τους αστυνομικούς να κουβαλούν βιντεοκάμερες, μικρόφωνα, μαγνητόφωνα», είπε ο Φιτζ Σίμονς. «Το βλέπετε και από τη μεριά της συμμορίας. Κοιτάξτε στο YouTube. Οι συμμορίες βιντεοσκοπούν τα πάντα πλέον». Κριτικές: Καθηλωτικό, έντονο, δυνατό! Εξαιρετικές Ερμηνείες! Οι Τζέικ Γκίλενχαλ και Μάικλ Πένια είναι μοναδικοί! Μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς! Το END OF WATCH θα σας κρατήσει στην άκρη της καρέκλας σας! Scott Mantz / Access Hollywood
Καθηλωτικό, συναρπαστικό και έντονα συναισθηματικό με μια λέξη αξέχαστο! Το END OF WATCH είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς με μοναδικές ερμηνείες από τους Τζέικ Γκίλενχαλ και Μάικλ Πένια! Μια ταινία που πρέπει να δείτε! Pete Hammond / Boxoffice Magazine "Καθηλωτικό! μια από τις καλύτερες αστυνομικές ταινίες των τελευταίων ετών Marlow Stern / NEWSWEEK