ΟΡΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΑΥΞΗΣΕΩΣ

Σχετικά έγγραφα
2/4/2015. σπορόφυτα.

ΔΠΘ - Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ

Κύκλος ζωής. Αύξηση. Διαφοροποίηση. Ανάπτυξη

Ρυθμιστές της Αύξησης των Φυτών BRs, )

Ρυθμιστές της Αύξησης των Φυτών. PGR (Plant Growth Regulators)

υπέργειο στηρικτικό όργανο σύνδεσµος υπέργειων οργάνων µε ρίζα

Μέρη Δένδρου. Υπόγειο. Επίγειο

Ανθοκομία (Εργαστήριο)

ΛΗΘΑΡΓΟΣ. Οικολήθαργος (διάπαυση) Παραλήθαργος (κυριαρχία κορυφής) Ενδολήθαργος (κύριος λήθαργος) (ενδογενείς παρεμποδιστές)

Εσωτερικός Συντονισμός: Οι φυτορμόνες συντονίζουν τις λειτουργίες προκειμένου να ολοκληρωθεί το πολύπλοκο αναπτυξιακό πρόγραμμα

Ρυθμιστές της Αύξησης των Φυτών Ethylene

Στοιχεία Φυσιολογίας 1

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ

Στοιχεία φυσιολογίας αμπελιού. Αύξηση Αποθησαυρισμός Χειμέρια ανάπαυση Μεταφορά και διακίνηση αποθησαυριστικών ουσιών Αναπαραγωγική φάση

Περιεχόμενα. Δομή του Γονιδιώματος και Γονιδιακή Έκφραση ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Ημιαυτόνομα Οργανίδια που Διαιρούνται Ανεξάρτητα από τη Διαίρεση του Πυρήνα

Κυτταρο-Ιστοκαλλιέργεια

Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΟΣΠΕΡΜΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Ο εσωτερικός συντονισμός: Οι φυτορμόνες συντονίζουν τις λειτουργίες προκειμένου να ολοκληρωθεί το πολύπλοκο αναπτυξιακό πρόγραμμα

Τ.Ε.Ι. Ηπείρου Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας Τμήμα Φυτικής Παραγωγής ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Ο. Εισαγωγικές Έννοιες. Δούμα Δήμητρα Άρτα, 2013

AMINEMAX και ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Μέρη Δένδρου. Υπόγειο. Επίγειο

Τύποι Φυτών. Ετήσια Διετή Πολυετή. Ποώδη. Ξυλώδη

Κεφάλαιο 8. Ηδοµή καιηλειτουργεί του σπέρµατος

Τύποι Φυτών. Ετήσια Διετή Πολυετή. Ποώδη. Ξυλώδη

Τύποι Φυτών. Ετήσια Διετή Πολυετή. Ποώδη. Ξυλώδη

ΚΛΑΔΕΥΜΑ. Η αποκοπή μερών του δένδρου ονομάζεται κλάδευμα Αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη καλλιεργητική τεχνική Με το κλάδευμα ρυθμίζουμε:

200 κ.εκ. ATONIK SL K-22853/ GREECE

K (24 pages) 16/09/13 14:03 Page1 K-31951/ GREECE - (GLUE PAGE) - PAGE 1

ΔΠΘ - Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΠΕΡΜΑΤΩΝ

Δρ. Α. Λιόπα-Τσακαλίδη

Tο σύνολο των φαινομένων αυξήσεως, διαιρέσεως και διαφοροποιήσεως των κυττάρων με τις οποίες από έναν οργανισμό προκύπτουν οι απόγονοί του ονομάζεται

- εξωκάρπιο - ενδοκάρπιο. µεσοκάρπιο. Καρπόδεση. τα τοιχώµατα της ωοθήκης αναπτύσσονται σεπερικάρπιο. εξωκάρπιο η εξωτερική στρώση κυττάρων(φλούδα)

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2007

Δενδροκομικές τεχνικές

AYΞΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ

Τ.Ε.Ι. Ηπείρου Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας Τμήμα Φυτικής Παραγωγής ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ. Εργαστήριο 2 ο. Υλικό Καλλιέργειας. Δούμα Δήμητρα Άρτα, 2013

Σπέρματα και Καρποί. Το σπέρμα είναι μία πολυκύτταρη δομή με την οποία διασπείρονται τα ανθόφυτα

ΚΑΡΠΟΦΟΡIΑ ΟΠΩΡΟΦΟΡΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ

Carl Downey - Colours de Vine

ΓΕΝΙΚΗ ΕΝ ΡΟΚΟΜΙΑ. Καλλιεργούµενα στην Ελλάδα είδη. Είδη ευκράτου ζώνης

ΑΚΤΙΝΙ ΙΟ ΑΚΤΙΝΙ ΙΑ - ΠΕΤΡΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ. Καταγωγή: Κίνα. Βοτανική ταξινόµηση: Οικ.: Actinidiaceae Actinidia chinensis var. hispida τύπου hispida L.

Ρίζα. νερού και θρεπτικών. Στήριξη και πρόσληψη

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2010

11η ENOTHTA ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΕΣ ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ

Σπέρματα και Καρποί. Το σπέρμα είναι μία πολυκύτταρη δομή με την οποία διασπείρονται τα ανθόφυτα

ΓΕΝΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ Δρ. ΡΟΥΣΣΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΦΥΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

Άσκηση 2η Αγενής Πολλαπλασιασµός - Πολλαπλασιασµός µε καταβολάδες Καταβολάδες. καθ όσον υπάρχει αγγειακή σύνδεση αυτού µε το µητρικό φυτό

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΟΞΥΓΟΝΟΥ

Μέρη Δένδρου. Υπόγειο. Επίγειο

Περιεχόμενα. Bιολογία και Οικολογία Ζιζανίων. 1.1 Εισαγωγή Χαρακτηριστικά ζιζανίων Μορφολογικά χαρακτηριστικά που

Δενδροκομία. Αντικείμενο του κλάδου των οπωροκηπευτικών. Πραγματεύεται τη βιολογία και την τεχνική παραγωγής των καρποφόρων δένδρων και θάμνων

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Γιγαρτόκαρπα Μηλιά (Malus pumilla)

Το φωσφορικό ανιόν δεν ανάγεται µέσα στο φυτό. Παραµένει στην υψηλότερη οξειδωτική µορφή του

Α Χ Λ Α Δ Ι Α - Μ Η Λ Ι Α

Συσκευασία Τροφίμων. Ενεργός (έξυπνη) συσκευασία. Εισαγωγή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10. Άσκηση: Φυτοορμόνες και φυτική αύξηση

1 of 19 Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ. Γενετική βελτίωση φυτών Ηέκφραση του φύλου

ΜΗΛΟΕΙΔΗ Ν ο 2 /

Θρέψη Φυτών. Ενότητα 5 η Φωσφόρος (μέρος β) Όνομα καθηγητή: Δ. Μπουράνης Όνομα καθηγητή: Σ. Χωριανοπούλου Τμήμα: Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ & ΕΧΘΡΟΙ ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΩΝ

Αρχές Κλαδέματος των Λαχανικών

ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΗΣΗΣ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΚΑ ΦΥΤΑ

Εδαφοκλιματικό Σύστημα και Άμπελος

Μετακίνηση. Απώλλεια 95-97% του νερού που απορροφάται ενώ ~2% υποστηρίζει την αύξηση ~1% συμμετέχει σε φωτοσύνθεση & άλλες μεταβολικές διεργασίες

ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΤΑΝΙΚΗ - ΖΙΖΑΝΙΟΛΟΓΙΑ

ΡΟΥΣΣΟΣ ΠΕΤΡΟΣ. Άρδευση

«Μελέτη φυσιολογικών μεταβολών στη μηλιά με τη χρήση φυτορρυθμιστικών ουσιών και δακτυλίωσης.»

Κεφάλαιο 7 - Ένζυμα, οι μηχανισμοί της ζωής

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ & ΕΧΘΡΟΙ ΠΥΡΗΝΟΚΑΡΠΩΝ

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΕΔΑΦΟΚΛΙΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΜΠΕΛΟΥ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 11 ο ΜΥΚΟΡΡΙΖΕΣ

Εργαστήριο 8 ΤΕΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΧΑΝΟΚΟΜΙΑΣ

για την καταπολέμηση του Περονόσπορου και της Αλτερναρίωσης στην Πατάτα και στην Τομάτα

ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΕΣ ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ (2)

Βιοχημεία Τροφίμων Ι. Ενότητα 10 η Φρούτα και Λαχανικά Ι (μέρος β) Όνομα καθηγητή: Έφη Τσακαλίδου. Τμήμα: Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Ανθρώπου

Νίκος Χαριτωνίδης Η ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΘΥΛΕΝΙΟ 1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. ΜΕΡΟΣ Α ΣΙΤΗΡΑ (Χειμερινά, Εαρινά)

9/5/2015. Απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για τα φυτά

Παραγωγική Ανθοκομία. Ποϊνσέτια. Εργαστήριο Παραγωγική Ανθοκομία. Γεώργιος Δημόκας. * Καθηγητής Εφαρμογών - Τ.Ε.Ι. Πελοποννήσου

ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Προληπτικές εφαρμογές καταπολέμησης αφίδων σε πυρηνόκαρπα και γιγαρτόκαρπα

ΔΠΘ - Τμήμα Δασολογίας & Διαχείρισης Περιβάλλοντος & Φυσικών Πόρων ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΦΥΤΩΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΤΑ ΦΥΤΑ

Αντοχήστονπαγετόκαι Φυσιολογικέςανωµαλίεςστην καλλιέργειατηςροδιάς

Α Χ Λ Α Δ Ι Α - Μ Η Λ Ι Α

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Μίτωση Μείωση ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΤΟΠΛΑΣΜΑΤΟΣ (ΚΥΤΟΚΙΝΗΣΗ)... 46

Διαχείριση θρέψης καλλιέργειας

Φ ΣΙ Σ Ο Ι Λ Ο Ο Λ Γ Ο Ι Γ Α

Η χημική ανάλυση ως μέσο βελτίωσης της παραγωγής ελαιολάδου και ως μοχλός προώθησης της εμπορίας του.

ΔΟΜΗ ΞΥΛΟΥ ΔΟΜΗ ΞΥΛΟΥ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ ΔΟΜΗΣ. Δομή Ξύλου - Θεωρία. Στέργιος Αδαμόπουλος

Ασθένειες της Κερασιάς

Μέρη Δένδρου. Υπόγειο. Επίγειο

ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΜΑΤΑΣ

Η μορφολογία και η ανατομία του βλαστού

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΠΑΝΕΛΛΑ ΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ (ΟΜΑ Α Β ) ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙ ΙΚΟΤΗΤΑΣ

2 L. ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΟ για την καταπολέμηση του Περονόσπορου και της Αλτερναρίωσης στην Πατάτα και στην Τομάτα

ΚΑΣΤΑΝΙΑ. Καταγωγή: Μ. Ασία Βοτανική ταξινόμηση:

Κεφάλαιο 3. Ανάπτυξη και ανόργανη θρέψη

Transcript:

ΟΡΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ Φυτική ορμόνη Κυτοκινίνες Αυξίνες Γιββερελλίνες Αμπσισικό οξύ Αιθυλένιο ΑΥΞΗΣΕΩΣ Η αποτελεσματικότητά τους Ουσία που σε πολύ μικρή συγκέντρωση προκαλεί κάποια φυσιολογική αντίδραση Εξαρτάται από τα επίπεδα των ενδογενών φυτορυθμιστικών ουσιών και την ισορροπία που προκαλείται με τις εξωγενώς εφαρμοζόμενες ορμόνες

ΑΥΞΙΝΕΣ Κυριότερη αυξίνη το ινδολυλ-οξικό οξύ (ΙΑΑ) Οι κυριότερες είναι του τύπου ινδόλης Επηρεάζουν κυρίως τη διάταση των κυτταρικών τοιχωμάτων (ελαστικότητα) Παράγονται Κάτω από τους ενεργά αυξανόμενους βλαστούς Στα νεαρά φύλλα Στα έμβρυα

Ενεργούν ως Προκαλούν ή επιβραδύνουν την πτώση καρπών Επιβραδύνουν την πτώση ώριμων καρπών Προκαλούν σύνθεση αιθυλενίου και πρωϊμίζουν την ωρίμανση Συμβάλλουν στη ριζοβολία μοσχευμάτων Η καθοδική κίνηση του ΙΑΑ παρεμποδίζει την ανάπτυξη πλάγιων βλαστών Η συσσώρευσή τους στα σκιερά μέρη του φυτού προκαλεί κάμψη βλαστού (φωτοτροπισμός)

Γιββερελλίνες Είναι προϊόντα του μύκητα Gibberella fujikuroi ή και των ανώτερων φυτών Έχουν ταυτοποιηθεί πάνω από 90 μορφές Παράγονται: Στα πολύ νεαρά φύλλα Στα νεαρά έμβρυα Στους καρπούς και Στις ρίζες

Βοηθούν: Στην επιμήκυνση των κυττάρων Στη διακοπή του ληθάργου των σπόρων και των οφθαλμών Παρεμποδίζουν την προτροπή σχηματισμού ανθέων Αλληλεπιδρούν με τις αυξίνες και εμποδίζουν την πτώση νεαρών καρπών Επιβραδύνουν το σχηματισμό χρώματος Επιμηκύνουν μήλα και αχλάδια

ΚΥΤΟΚΙΝΙΝΕΣ Προάγουν τη διαίρεση των κυττάρων Έξι είναι οι γνωστές κυτοκινίνες: Κινετίνη, Ζεατίνη 2ip ΒΑ PBA PPG

Ρυθμίζουν Κυριαρχία κορυφής, Σχηματισμό πλάγιας βλάστησης Σχηματισμό ανθικών καταβολών Διακίνηση θρεπτικών στοιχείων Επιταχύνουν προβλάστηση σπόρων Εμποδίζουν αποκοπή και γηρασμό ανθέων, καρπών και φύλλων Εμποδίζουν το σχηματισμό ριζικών καταβολών

Κύριες περιοχές σύνθεσης είναι οι ρίζες και οι νεαροί καρποί Ανοδική κίνηση των κυτοκινινών Εποχιακή διακύμανση (υψηλότερη συγκέντρωση την άνοιξη) δείχνει την επίδρασή τους στην καρπόδεση, την αύξηση και τον έλεγχο της γήρανσης

ΑΙΘΥΛΕΝΙΟ Αέριο (ουσίες που παράγουν αιθυλένιο, ethephon, ethrel) Προάγει ρυθμό αναπνοής και επιταχύνει ωρίμανση Προάγει αποκοπή φύλλων και καρπών Διεγείρει σχηματισμό ανθικών καταβολών Διακόπτει το λήθαργο σπόρων και οφθαλμών Παρεμποδίζει έκπτυξη πλάγιων οφθαλμών σε συνδυασμό με αυξίνη

ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΤΕΣ ΑΥΞΗΣΗΣ Το αμπσισικό οξύ (ΑΒΑ) ένας παρεμποδιστής Εμπλέκεται στο λήθαργο των σπόρων και οφθαλμών Παρεμποδίζει αύξηση βλαστών Παρεμποδιστική επίδραση στη δράση αυξινών, γιββερελλινών και κυτοκινινών Παρεμποδίζει σχηματισμό γιββερελλίνης

Ενεργοποιεί αποκοπή και γήρανση καρπών και φύλλων Αυξάνουν το σχηματισμό ανθικών καταβολών Αυξάνουν το χρώμα στους καρπούς Μειώνουν τη βλάστηση Τα ώριμα φύλλα οι περιοχές σύνθεσης του ΑΒΑ καθώς και άλλα όργανα, ειδικά υπό συνθήκες καταπόνησης Αρκετοί παρεμποδιστές αυξήσεως (CCC, paclobutrazol, daminozide, prohexadione-ca κτλ)

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ Ταυτόχρονη δράση πολλών φυτορυθμιστικών ουσιών Δε χαρακτηρίζονται ως ενώσεις που προάγουν μια διαδικασία ή έχουν μόνο μια λειτουργία Το χειμερινό ψύχος επιδρά επί του ληθάργου μειώνοντας το ΑΒΑ και αυξάνοντας το επίπεδο των γιββερελλινών Χρόνος, φυσιολογική κατάσταση του δένδρου και δόση εφαρμογής πολύ σημαντικοί παράγοντες

ΔΙΑΒΡΕΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Αυξάνουν την αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων και δη των φυτορυθμιστικών ουσιών Η δράση τους εξαρτάται από τις διάφορες χημικές τους ιδιότητες (υδρόφιλη ή λιπόφιλη φύση τους)