Ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΙΚΗ ΠΕΤΡΑ τυ Prem Rawat ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ πυ είχε μια μικρή επιχείρηση. Όπως ήταν φυσικό, ως, επιθυμύσε να απκτήσει όσ τ δυνατόν περισσότερα χρήματα. Μια μέρα, κάπις χτύπησε την πόρτα τυ. Όταν την άνιξε, είδε να στέκεται μπρστά τυ ένας πλύ όμρφς άνθρωπς. Ο άνθρωπς αυτός έβγαλε από την τσέπη τυ μια πέτρα, την έδωσε στν επιχειρηματία, και τυ είπε, «Επίτρεψέ μυ να συ εξηγήσω τη δύναμη αυτής της πέτρας. Αν αγγίξεις με αυτήν ένα μέταλλ, τ μέταλλ θα μετατραπεί αμέσως σε χρυσό».
Όμως, τν πρειδπίησε: «Δεν συ χαρίζω την πέτρα». «Απλά θα σε αφήσω να τη χρησιμπιήσεις για λίγ. Μια μέρα, θα επιστρέψω για να την πάρω. Και όταν έρθω να πάρω την πέτρα, δεν θα υπάρχυν περιθώρια παράτασης. Ούτε παζάρια. Ούτε αναβλές. Θα πρέπει να την επιστρέψεις». Ο πόλεμς είναι απτέλεσμα τυ μίσυς πυ αναπτύσσεται στ μυαλό των ανθρώπων. Η ειρήνη ευδκιμεί στην καρδιά. Για τν επιχειρηματία, τ πι τρελό τυ όνειρ είχε γίνει πραγματικότητα. Τώρα θα μπρύσε να είναι πλύσις πέρα από κάθε φαντασία. Τ μόν πυ είχε να κάνει ήταν να πάρει την πέτρα, να αγγίξει ένα μέταλλ και τ μέταλλ θα γινόταν χρυσός. Ήταν πλύ χαρύμενς. Ήταν όμως, και δεν ήθελε να ξδέψει περιττά χρήματα. Ήθελε να είναι πλύ πρσεκτικός. Έτσι, πήγε να μάθει την τρέχυσα τιμή τυ μετάλλυ στην αγρά. Εκείνη την ημέρα, έμπρς τυ είπε, «Είναι λίγ ακριβό». Η τιμή τυ είχε ανέβει. Ο σκέφτηκε, «Θα περιμένω μέχρι να μειωθεί η τιμή». Και περίμενε. Κάθε μέρα τηλεφωνύσε για να μάθει αν η τιμή τυ μετάλλυ είχε πέσει. Αλλά κάθε μέρα η τιμή τυ ανέβαινε και ανέβαινε συνεχώς. Έκπληκτς, είπε, «Ένα λεπτό. Να δω αν μπρώ να βρω κάπι μέταλλ μέσα στ σπίτι μυ». Αλλά άντρας είπε, «Όχι. Θυμάσαι; Αυτή ήταν η συμφωνία μας. Γύρισα, και πρέπει να μυ επιστρέψεις την πέτρα μυ». Ο άντρας πήρε την πέτρα και έφυγε. Πις είναι ; Όλι εμείς. Κάπις ήρθε και μας έδωσε την πέτρα τ δώρ της ζωής και είπε, «Με αυτό μπρείτε να εκπληρώσετε τ όνειρό σας. Μπρείτε να είστε ευτυχισμένι. Μπρείτε να είστε ικανπιημένι». Και τι έχυμε πει εμείς; «Όχι τώρα. Θα περιμένω. Ίσως όταν μεγαλώσω λίγ. Ίσως όταν έχω λίγ περισσότερ χρόν». Αλλά τ εκπληκτικό είναι, ότι καθώς μεγαλώνυμε, έχυμε όλ και λιγότερ χρόν. 2 Μια μέρα, άκυσε ένα χτύπ στην πόρτα τυ, ανίγει την πόρτα και αντικρίζει τν άντρα. Και άντρας λέει, «Θέλω να μυ επιστρέψεις την πέτρα μυ». Μια μέρα, κάπις χτυπάει την πόρτα μας, «Θέλω πίσω τ δώρ της ζωής».
Τι λέμε; «Αχ, μακάρι να είχα κάνει αυτό, μακάρι να είχα κάνει εκείν. Αισθάνμαι άσχημα γι αυτό, θα έπρεπε να είχα κάνει τ άλλ». Αλλά είναι μη διαπραγματεύσιμ. Όταν έρθει η ώρα της επιστρφής, τ δώρ της ζωής πρέπει να επιστραφεί. Δεν υπάρχει αύρι, ύτε μεθαύρι, ύτε αντιμεθαύρι. ΤΟ ΚΑΛΟ Έχυμε να κάνυμε πλλά πράγματα, έχυμε πλλές ευθύνες στη ζωή μας, έχυμε όμως και μια επιπλέν ευθύνη: Να αναγνωρίσυμε τ δώρ της ζωής, να αναγνωρίσυμε τη χαρά και την μρφιά της ζωής. Γιατί αυτό είναι τ μόν πράγμα πυ μπρεί πραγματικά να μας εκπληρώσει. Ταξιδεύω από χώρα σε χώρα. Συναντώ διαφρετικές κυλτύρες. Αλλά βλέπω επίσης την μιότητα σε κάθε άνθρωπ πυ θέλει από καρδιάς να εκπληρωθεί. Όλι έχυμε την ίδια ανάγκη. Όλι έχυμε την ίδια επιθυμία. Όλι θέλυμε να είμαστε πλήρεις, να βρύμε την ειρήνη. Η ειρήνη η πία είναι μόν μια σκέψη, δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε την ειρήνη πυ θα μπρύμε να αισθανόμαστε κάθε μέρα. Κάθε στιγμή. Η κάθε στιγμή της ζωής μας είναι πλύτιμη. Δεν μπρεί να σπαταλιέται. πλυτιμότητα αυτύ πυ έχεις - όχι αυτύ πυ δεν έχεις. Σ αυτόν τν κόσμ, ι φιλδξίες των ανθρώπων στηρίζνται σ αυτό πυ δεν έχυν. Υπάρχει ένα όμρφ ρητό: «Ο ζητιάνς νειρεύεται ότι μια μέρα θα γίνει βασιλιάς. Και τι νειρεύεται βασιλιάς; Στυς εφιάλτες τυ, νειρεύεται ότι γίνεται ζητιάνς». Ο βασιλιάς δεν νειρεύεται ότι γίνεται βασιλιάς. Ο ζητιάνς δεν νειρεύεται ότι γίνεται ζητιάνς. Ο ζητιάνς νειρεύεται ότι γίνεται βασιλιάς και βασιλιάς νειρεύεται ότι γίνεται ζητιάνς. Όλα αυτά πυ συμβαίνυν στν κόσμ, όλες ι αλλαγές, ι μεταβλές, συμβαίνυν και στην πρσωπική ζωή τυ καθενός. Η λύπη. Η χαρά. Οι καλές στιγμές. Οι άσχημες στιγμές. Ο πλύτς. Η φτώχια. Απ όπια κυλτύρα κι αν πρερχόμαστε, όλι θέλυμε να απφύγυμε τ κακό. Πότε θα γίνει πλύτιμη για σένα; Η σφία δεν βρίσκεται στ να συνειδητπιείς πόσ πλύτιμ είναι κάτι όταν αυτό έχει χαθεί. Η σφία βρίσκεται στ να συνειδητπιείς την Σε όλες τις κυλτύρες, ι άνθρωπι θέλυν τ καλό, τ ελπιδφόρ. Η ερώτηση είναι: πι είναι τ πι ελπιδφόρ πράγμα στη ζωή συ; 3
ΤΟ ΔΟΧΕΙΟ Είναι τ πηγαινέλα της αναπνής. Κάθε φρά πυ έρχεται, φέρνει τ δώρ της ζωής. Συ φέρνει την ύπαρξή συ. Όχι αύρι. Ούτε χθες. Τώρα αυτή τη στιγμή. Και αυτή τη στιγμή πυ έρχεται η αναπνή, δεν υπάρχει κακό. Είναι καλό. Είναι καλό, είναι καλό, είναι καλό. Χάρη σ αυτήν, έχεις ζωή. Αν δεν καταλάβυμε πτέ τ νόημα τυ δώρυ πυ μας έχει δθεί, θα πρσπαθύμε να βρύμε νόημα σε όλα τα άλλα. Και πράγματι τ πρσπαθύμε. Αναζητύμε νόημα τ πραγματικό νόημα της ύπαρξης σε όλα τα άλλα. Οι άνθρωπι λένε ότι πρέπει να υπάρξει ειρήνη στν κόσμ Εγώ λέω: «Πρέπει να υπάρξει ειρήνη στ δικό συ κόσμ» Υπάρχει ένα ρητό: «Με άδεια χέρια ήρθες σ αυτό τν κόσμ και με άδεια χέρια θα φύγεις». Δεν είναι τυχαί πυ υπάρχει αυτό τ ρητό. Αυτό έχυν παρατηρήσει ι άνθρωπι όλα όσα κάνυμε για να εκπληρωθύμε, τελικά δεν μας εκπληρώνυν. Στ τέλς, όλα πρέπει να τα αφήσυμε πίσω. Φαντάσυ ένα πήλιν δχεί με μια μεγάλη τρύπα στν πάτ. Μπρείς να βάλεις μέσα σ αυτό τ δχεί τ νερό όλων των ωκεανών, δεν θα μείνει ύτε σταγόνα. Βάλε μια μόν σταγόνα νερό σε ένα δχεί πυ δεν έχει τρύπες, σταγόνα θα μείνει. Τπθέτησε την κατανόηση αυτής της ζωής στ δχεί. Τπθέτησε την μρφιά της ύπαρξής συ μέσα τυ. Καταλαβαίνετε τι λέω; Είναι πλύ σημαντικό. Πλλί άνθρωπι θεωρύν ότι δεν υπάρχει διαφρά ανάμεσα σε όσα συμβαίνυν στν εξωτερικό κόσμ και σε όσα συμβαίνυν εσωτερικά. Υπάρχει μεγάλη διαφρά. Εξωτερικά, αλλάζεις συνεχώς. Αλλάζεις, αλλάζεις, αλλάζεις. Εσωτερικά, δεν υπάρχει αλλαγή. 4 Αν απτύχυμε να αναγνωρίσυμε την αξία της ζωής μας, τότε είμαστε σαν αυτό τ δχεί με τη μεγάλη τρύπα. Η τρύπα είναι η άγνιά μας, και δεν έχει σημασία τι βάζεις στ δχεί. Μπρείς να βάλεις μέσα τυ όλ τ χρυσάφι, όλα τα όμρφα πράγματα δεν θα μπρέσει να συγκρατήσει τίπτα. Βλέπω ανθρώπυς πυ γνωρίζω και πυ είναι πλέν ηλικιωμένι. Τ πρόσωπό τυς έχει αλλάξει, τ σώμα τυς έχει αλλάξει. Αλλά η καρδιά τυς παραμένει η ίδια, γιατί η καρδιά είναι αιώνια. Τ αθάνατ πυ αναζητείς εξωτερικά βρίσκεται μέσα συ.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ Μέσα συ υπάρχει κάτι μαγευτικό. Μέσα συ εκτυλίσσεται χρός της ζωής. Μέσα συ διαδραματίζεται ένα όμρφ έργ. Θέλεις να γίνεις αυτόπτης μάρτυρας αυτύ τυ έργυ; Θέλεις να τ δεις; Θέλεις να καταλάβεις αυτό πυ συ έχει δθεί; Όχι αυτό πυ έχεις δημιυργήσει, αλλά αυτό πυ συ έχει δθεί; Υπάρχει μια ωραία κινέζικη παριμία: «Είναι πλύ έξυπν να γνωρίζεις τυς φίλυς συ, αλλά η αληθινή σφία είναι να γνωρίζεις τν εαυτό συ». Χιλιάδες μίλια μακριά, ένας Έλληνας φιλόσφς είπε, «Γνώθι σαυτόν». Και στην Ινδία κάπις είπε, «Αυτό πυ αναζητάς βρίσκεται μέσα συ». Είναι τυχαί; Σήμερα, ακύμε κάπιν να λέει, «Αυτό πυ αναζητάς η αληθινή μρφιά, η αγνή χαρά βρίσκνται Γιατί να μην ανακαλύψεις αυτό πυ βρίσκεται μέσα συ; Γιατί να μην έρθεις σε επαφή με την τελειότητα πυ υπάρχει μέσα συ; Γιατί να μην καταλάβεις αυτό πυ πρσπαθεί να συ πει η καρδιά συ; Η καρδιά είναι ένα κμμάτι τυ εαυτύ συ. Θα ένιωθες άνετα αν κάπις συ έδενε τ ένα πόδι και έλεγε, «Δεν μπρείς να χρησιμπιήσεις αυτό τ πόδι μπρείς να χρησιμπιείς μόν τ άλλ»; Θα έπρεπε να πηγαίνεις παντύ με πηδηματάκια. Τότε γιατί αγνύμε τν εσωτερικό μας εαυτό και πρσπαθύμε να κάνυμε μόν ότι θέλει εξωτερικός μας εαυτός; Ο εσωτερικός εαυτός είναι ένα κμμάτι τυ εαυτύ μας. Κι αν δεν έχυμε ακύσει την απλή παράκλησή τυ, τότε δεν έχυμε ακύσει λόκληρη την ιστρία της ζωής μας. μέσα συ». Και ι άνθρωπι λένε, «Πλύ σφό. Πλύ ωραί». και μετά τίπτα. ΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ; Αν πράγματι αληθεύει ότι ήρθαμε με άδεια χέρια και με άδεια τα χέρια θα φύγυμε, τότε, τι είναι η ζωή; Θα υπάρξυν καλές στιγμές και κακές στιγμές. Όλ τα ίδια και 5
πάλι τα ίδια και τα ίδια. Σηκώνεσαι τ πρωί. Φεύγεις από τ σπίτι συ για να πας στ γραφεί συ. Φεύγεις από τ γραφεί συ για να επιστρέψεις στ σπίτι συ. Μπρς πίσω, μπρς πίσω, μπρς πίσω. Και τι σκέφτεσαι; Σκέφτεσαι τα πρβλήματά συ. «Έχω να κάνω τ ένα. Έχω να κάνω τ άλλ». Πρβλήματα, πρβλήματα, πρβλήματα. μέσα συ υπάρχει κάτι μαγευτικό μέσα συ εκτυλίσσεται χρός της ζωής θέλεις να γίνεις αυτόπτης μάρτυρας αυτύ τυ έργυ; όλα αυτά εξαφανίζνται κάπτε. 6 Διάβασα και κάτι άλλ μια πλύ ενδιαφέρυσα παριμία: «Δυλεύεις τόσ σκληρά για να βγάλεις χρήματα πυ χάνεις την υγεία συ. Και μετά ξδεύεις αυτά τα χρήματα για να ξαναβρείς την υγεία συ». Καθόλυ καλή δυλειά, γιατί συνέχεια χάνεις, χάνεις, χάνεις. Γνωρίζυμε πάρα πλλά, γνωρίζυμε όμως την αξία αυτής της αναπνής; Γνωρίζυμε τόσα πλλά, αλλά γνωρίζυμε πώς να πετάμε στ βασίλει της καρδιάς; Αν όχι, τότε μια μέρα, θα έρθει η στιγμή πυ όλα όσα γνωρίζυμε θα είναι άχρηστα. Η ΣΥΝΤΑΓΗ - ΕΙΡΗΝΗ Υπάρχυν δυ είδη ειρήνης στν κόσμ. Υπάρχει μια ειρήνη πυ είναι μια συνταγή. Και μια ειρήνη πυ πρέπει να την αισθανθείς. Την ειρήνη - συνταγή την έχυν πλλί άνθρωπι. Μερικί λένε, «Έχω ειρήνη. Έχω μια καλή ικγένεια, μια καλή δυλειά, ένα καλό σπίτι, είμαι ευτυχισμένς. Είμαι καλά». Αλλά Αν ρωτήσεις έναν πλύσι, «Έχεις ειρήνη;» Θα πει, «Ναι». «Γιατί νμίζεις ότι έχεις ειρήνη;» «Να, έχω αυτό, έχω εκείν έχω ειρήνη. Είμαι εντάξει». Αν ρωτήσεις έναν καλόγερ, «Έχεις ειρήνη;» Θα πει, «Ναι, έχω ειρήνη γιατί δεν έχω αυτό και δεν έχω ύτε τ άλλ». Αυτή είναι η ειρήνη των συνταγών. Όλι έχυν την ειρήνη - συνταγή, και γι αυτό γίννται τόσι πλλί πόλεμι, γιατί η ειρήνη συνταγή δεν φέρνει την ειρήνη. Ακόμα κι αν βγάλεις μια φωτγραφία τυ ήλιυ, δεν μπρείς να την βγάλεις έξω τη νύχτα και να περιμένεις ότι θα φωτίσει τ σπίτι συ. Μακάρι να ήταν δυνατόν γιατί κάτι τέτι θα εξικνμύσε πλύ ρεύμα και πλλά χρήματα, όμως η φωτγραφία τυ ήλιυ δεν παράγει φως. Ο ήλις τ παράγει. Η επίπλαστη ειρήνη είναι σαν την φωτγραφία τυ ήλιυ.
Οι άνθρωπι μιλάνε για την ειρήνη, διαβάζυν για την ειρήνη, κάτι πυ είναι καλό, αλλά κάπια στιγμή, πρέπει να τη γνωρίσεις, πρέπει να αισθανθείς την ειρήνη. Αν θέλεις πραγματική ειρήνη, πρέπει να την αισθανθείς όχι μια φρά, αλλά κάθε μέρα της ζωής συ. Έχεις ανάγκη να μπρείς να στρέφεσαι μέσα συ κάθε μέρα και να αισθάνεσαι αυτή τη χαρά, αυτή την μρφιά, αυτή την γαλήνη στη ζωή συ. Κάθε μέρα. ανθρώπων. Ούτε η ειρήνη φυτρώνει στα δέντρα. Η ειρήνη ευδκιμεί στην καρδιά τυ ανθρώπυ. Εκεί θα τη βρεις μέσα συ. Αναζήτησέ την. Κάνε ό,τι είναι απαραίτητ για να βρεις αυτή την αληθινή ειρήνη στη ζωή συ και να είσαι εκπληρωμένς. Η ειρήνη αρχίζει όχι με χώρες, όχι με έθνη, ύτε με κυβερνήσεις. Η ειρήνη αρχίζει με εσένα. Η ειρήνη αρχίζει με εμένα. Η ειρήνη αρχίζει με τν κάθε ένα από εμάς. Γιατί να μην ανακαλύψεις αυτό πυ υπάρχει μέσα συ; Γιατί να μην κατανήσεις αυτό πυ πρσπαθεί να συ πει η καρδιά συ; Η ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ Οι άνθρωπι λένε ότι πρέπει να έρθει ειρήνη στν κόσμ. Εγώ λέω, «Πρέπει να έρθει ειρήνη στ δικό συ κόσμ». Στ δικό συ κόσμ. Γιατί αν δεν υπάρξει ειρήνη στ δικό συ κόσμ, δεν θα υπάρξει ειρήνη. Υπάρχυν τόσι άνθρωπι πυ λένε, «Ειρήνη, ειρήνη, ειρήνη». Κι όμως, κάθε μέρα, γίνεται πόλεμς, πόλεμς. Μιλάνε για λάθς ειρήνη. Η πραγματική ειρήνη βρίσκεται πάντα μέσα συ. Κι όταν μπρέσεις να βιώσεις αυτή την ειρήνη, θα υπάρξει ειρήνη. Στ δικό συ κόσμ. Ο πόλεμς δεν φυτρώνει στα δέντρα. Ο πόλεμς είναι απτέλεσμα τυ μίσυς πυ αναπτύσσεται στ μυαλό των Συ υπενθυμίζω απλά κάτι πυ ήδη ξέρεις. Τ ξέρεις από τότε πυ ήσυν μικρό παιδί, αλλά τ ξέχασες γιατί όλα τα υπόλιπα, έγιναν σημαντικά. Τώρα, ίσως έχει έρθει η ώρα να τ θυμηθείς. Τ παρόν είναι ένα απόσπασμα μιλίας τυ Prem Rawat, γνωστύ και ως Maharaji. Ο Prem Rawat έχει αφιερώσει τη ζωή τυ στ να μεταφέρει αυτό τ απλό και βαθύ μήνυμα πυ λέει ότι η ειρήνη κατικεί μέσα σε κάθε άνθρωπ. Words of Peace Global www.wopg.org Παρακλυθήστε βίντε τυ Prem Rawat, διαβάστε άρθρα, κατεβάστε υλικό και πλλά άλλα. www.theartoflife.gr Πληρφρίες για τ μήνυμα ειρήνης τυ Prem Rawat στα ελληνικά The Prem Rawat Foundation www.tprf.org The Prem Rawat Foundation P.O. Box 24-1498 Los Angeles, CA 90024, USA 7
www.wopg.org γιατί να μην ανακαλύψεις αυτό πυ βρίσκεται μέσα συ; κατανήσεις αυτό πυ πρσπαθεί να συ πει η καρδιά συ;