ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ Ο όρος «μικροοργανισμός ή μικρόβιο» χρησιμοποιήθηκε πρωταρχικά από τον Γάλλο Sedillot. Τα μικρόβια είναι μικροοργανισμοί μικροσκοπικού μεγέθους και απλής δομής. Από φυλογενετικής άποψης η θέση πολλών μικροβίων παραμένει ασαφής. Ορισμένα ανήκουν στο Ζωικό βασίλειο (πρωτόζωα), άλλα στο Φυτικό βασίλειο (βακτήρια), ενώ η θέση άλλων δεν έχει καθορισθεί. Η ανακάλυψη των μικροβίων έγινε συγχρόνως με την ανακάλυψη του μικροσκοπίου από τον Ολλανδό Antoine Van Leuwenhoek, που περιέγραψε διάφορα είδη μικροβίων το 1680, χρησιμοποιώντας ένα μικροσκόπιο με αντικειμενικό φακό x300. Οι μεταγενέστεροί του περιγράφουν δύο τύπους δράσης αυτών των μικροοργανισμών, τη ζύμωση και τη σήψη. Η Γερμανική Σχολή παραδέχεται ότι η ζύμωση είναι χημική αντίδραση παρουσία μικροβίων και ζυμομυκήτων. Η Γαλλική Σχολή παραδέχεται ότι κάθε αντίδραση οφείλεται στην παρουσία μικροοργανισμών. Αργότερα, ο Spallanzani καταλήγει κατόπιν πειραμάτων, ότι ο βρασμός οργανικών εκχυλισμάτων εμποδίζει την ανάπτυξη μικροοργανισμών. 1
Τέλος, τον 18ο αιώνα, ο Pasteur, που θεωρείται ο πατέρας της Μικροβιολογίας, με εργασίες του πάνω στις ζυμώσεις παραδέχεται ότι αφενός μόνον οι ζώντες οργανισμοί είναι ικανοί να δώσουν αντιδράσεις και αφετέρου δεν υπάρχει «αυτόματος γένεση» ή «αβιογένεση», καταρρίπτοντας αυτή τη θεωρία του Αριστοτέλη και επιβεβαιώνοντας τον Spallanzani. Επειδή η θέση πολλών μικροβίων παραμένει ακόμη ασαφής, ορισμένοι τα κατατάσσουν στο Φυτικό και άλλοι στο Ζωικό βασίλειο. Ο Haeckel το 1886 εκφράζει την άποψη, η οποία είναι και η επικρατέστερη, ότι οι μικροοργανισμοί ανήκουν σε ένα τρίτο βασίλειο, τα «Πρώτιστα». Η σύγχρονη ταξινόμηση την μικροβίων βασίζεται σ αυτήν την άποψη. Τα πρώτιστα αποτελούνται από 3 ομάδες : Ανώτερα πρώτιστα(ευκαρυωτικά κύτταρα): Πρωτόζωα, Μύκητες,. Κατώτερα πρώτιστα (Προκαρυωτικά κύτταρα με μέγεθος 0,55μ.). Τα κατώτερα πρώτιστα διαιρούνται σε: Κυανοβακτήρια Βακτήρια ή Σχιζομύκητες (Βακτήρια, Μυκόπλασμα, Μυξομύκητες, Ρικέτσιες, Χλαμύδια). Ιοί με μέγεθος 20300 300nm Σπειροχαιτιακά, 2
Ιοί Οι «Ιοί» παλαιότερα χαρακτηρίζονταν από το εξαιρετικά μικρό μέγεθός τους, αλλά στις μέρες μας τα κριτήρια είναι τα ακόλουθα: η παρουσία ενός μόνο τύπου νουκλεϊνικού οξέως DNA ή RNA, με περίβλημα, η απουσία σαφούς μεταβολισμού, και τέλος η απουσία κυτταρικής διαίρεσης. Η βιολογική σχέση των διαφόρων ομάδων μικροοργανισμών απεικονίζεται παρακάτω: ΜΕΤΑΖΩΑ ΠΡΩΤΟΖΩΑ Μυκοπλάσματα ΜΥΚΗΤΕΣ Ακτινομύκητες ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΙΑΚΑ ΣΧΙΖΟΜΥΚΗΤΕΣ Ρικέτσιες Ιοί ΑΛΓΑΙ 3
Πυρηνική μεμβράνη Αριθμός χρωμοσωμάτων Διαίρεση Μιτοχόνδρια Φωτοσύνθεση Μόριο DNA (πυρηνοειδές) 1 κυκλικό με πλασμίδια Αναδιπλασιασμός Διαίρεση Μεσοσώματα Αναπνοή ± Χρωματοφόρα >1 Μείωση Χλωροπλάστες Golgi Ενδοπλασματικό ενδοθήλιο Ριβοσώματα 70S 80S Αμοιβαδοειδής κίνηση Κενοτόπια για αποθήκευση μακρομορίων Κυτταρικό τοίχωμα Λίγα Μουκοπεπτίδιο με μουραμικό & διαμινοπιμελικό οξύ ή λυσίνη ή Σπανίως περιέχουν πολυσακχαρίτες ή ανόργανες ουσίες 4
Πρωτεΐνες Χαμηλού Μ.Β. με διπλό ρόλο 1. Για να κρατούν το χρωμόσωμα Βασικές πρωτεΐνες (ιστόνες) που προσκολλώνται στο DNA των χρωμοσωμάτων 2. Μεταγραφή του DNA σε mrna Φυλετικότητα Σύζευξη = (Conjugaison) Μεταφορά του χρωμοσώματος «κύτταρο δότης» F σε «κύτταρο λήπτη» F F F F Συνένωση δύο προϋπαρχόντων γαμετών που δίνει ένα «ζυγώτη διπλοειδή» (με διπλό φορτίο). Ταυτόχρονη συνένωση πυρήνων. Επίσωμα F Το επίσωμα κρατά τις «ιδιότητες μεταφοράς» του αλλά τις δίνει επίσης στο σύνολο του χρωμοσώματος 5
Φυλετικότητα Με χαμηλή συχνότητα (1) Απλοειδής με απορρόφηση των επιπλέον γόνων (2) Διπλοειδής με σχηματισμό recombinants» ΦΥΛΕΤΙΚΟΤΗΤΑ Με υψηλή συχνότητα (Hfr) 10 nm ABC 20 nm ABCDEF Σύζευξη ομαλή με οριστική δέσμευση του επισώματος στο χρωμόσωμα. 6