σε πολυµερές βινυλοχλώριο, και

Οδηγία 78/610/ΕΟΚ του Συµβουλίου της 29ης Ιουνίου 1978 περί προσεγγίσεως των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών µελών, οι οποίες αφορούν στην υγειονοµική προστασία των εργαζοµένων που εκτίθενται στο µονοµερές βινυλοχλωρίδιο. ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονοµικής Κοινότητος, και ιδίως το άρθρο 100, την πρόταση της Επιτροπής, τη γνώµη της Συνελεύσεως(1), τη γνώµη της Οικονοµικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2), Εκτιµώντας: ότι κατά το παρελθόν ήταν αποδεκτό, ότι το µονοµερές βινυλοχλωρίδιο ήταν δυνατό να προκαλέσει µία ασθένεια γενικά ιάσιµη, καλουµένη "επαγγελµατική οστεολυτική επεξεργασία των άκρων" αλλά ότι, πιο πρόσφατες επιδηµιολογικές µελέτες και δεδοµένα, προερχόµενα από τα πειράµατα σε ζώα αποκαλύπτουν, ότι παρατεταµένες ή και επανειληµµένες εκθέσεις σε υψηλού βαθµού συγκεντρώσεις µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα, µπορούν να οδηγήσουν στο "σύνδροµο του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου", που συµπεριλαµβάνει εκτός από την επαγγελµατική οστεολυτική επεξεργασία των άκρων και µία ασθένεια της επιδερµίδας, τη σκληροδερµία, καθώς και ηπατικές διαταραχέςότι εξ άλλου, το µονοµερές βινυλοχλωρίδιο πρέπει να θεωρηθεί σαν ουσία καρκινογόνος που µπορεί να είναι η απαρχή του αγγειοσαρκώµατος, σπανίου κακοήθους όγκου, ο οποίος επίσης είναι δυνατό να εµφανίζεται χωρίς γνωστή αιτίαότι παρ' όλο που, οι συνθήκες εργασίας έχουν αισθητά βελτιωθεί σε σχέση µε την προηγούµενη κατάσταση, στην οποία εµφανιζόταν το ανωτέρω σύνδροµο, η σύγκριση των προστατευτικών µέτρων που αποφασίσθηκαν στα διάφορα Κράτη µέλη, αποκαλύπτει αποκλίσεις και ότι συνεπώς πρέπει για την πραγµατοποίηση µιας ισόρροπης οικονοµικής και κοινωνικής αναπτύξεως να εναρµονισθούν και να βελτιωθούν οι εθνικές αυτές νοµοθεσίες, που έχουν άµεση επίπτωση επί της λειτουργίας της κοινής αγοράςότι έχει σηµασία, κατ' αρχή να ληφθούν τεχνικά µέτρα προλήψεως και προστασίας, βασιζόµενα στις πιο πρόσφατες επιστηµονικές γνώσεις, προκειµένου να µειωθούν σε ασήµαντες τιµές, οι εσωτερικές συγκεντρώσεις µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα των εγκαταστάσεωνότι η ιατρική επίβλεψη των εργαζοµένων στο εργοστάσιο του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου και των πολυµερών βινυλοχλωριδίων θα έπρεπε να λάβει υπόψη τις πιο πρόσφατες ιατρικές γνώσεις, προκειµένου να προστατευθεί η υγεία των εργαζοµένων αυτού του σηµαντικού κλάδου της χηµικής βιοµηχανίαςότι ο επείγων χαρακτήρας εναρµονίσεως των νοµοθεσιών σ' αυτόν τον τοµέα αναγνωρίζεται από τους κοινωνικούς εταίρους, οι οποίοι έχουν παρέµβει στη συζήτηση αυτού του ειδικού προβλήµατος και ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια προσεγγίσεως προς την κατεύθυνση της προόδου, κατά την έννοια του άρθρου 117 της συνθήκης, των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των Κρατών µελώνότι οι διατάξεις της παρούσης οδηγίας συνιστούν ελάχιστες κατευθυντήριες γραµµές που µπορούν να επανεξετασθούν βάσει της κεκτηµένης πείρας και λαµβάνοντας υπόψη την εξέλιξη της τεχνικής και των ιατρικών γνώσεων σ' αυτόν τον τοµέα, µε τελικό αντικειµενικό σκοπό την επίτευξη της αρίστης προστασίας των εργαζοµένων, ΕΞΕ ΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ Ο ΗΓΙΑ: Άρθρο 1 1. Η παρούσα οδηγία έχει σαν αντικείµενο την προστασία των εργαζοµένων: - οι οποίοι απασχολούνται στις εγκαταστάσεις όπου παρασκευάζεται, ανακτάται, αποθηκεύεται, µεταγγίζεται, µεταφέρεται ή χρησιµοποιείται µε οποιοδήποτε τρόπο, µονοµερές βινυλοχλωρίδιο και/ή στις οποίες το µονοµερές βινυλοχλωρίδιο µετασχηµατίζεται σε πολυµερές βινυλοχλώριο, και

- οι οποίοι εκτίθενται, µέσα σε κάποια ζώνη εργασίας, στα αποτελέσµατα του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου. 2. Η προστασία αυτή περιλαµβάνει: - τεχνικά µέτρα προλήψεως, - την καθιέρωση τιµών ασφαλείας για τη συγκέντρωση του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου µέσα στην ατµόσφαιρα της ζώνης εργασίας, - τον ορισµό των µεθόδων µετρήσεως και την εγκατάσταση διατάξεων ελέγχου του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα της ζώνης εργασίας, - αν είναι αναγκαίο, ατοµικά µέτρα προστασίας, - µία κατάλληλη ενηµέρωση των εργαζοµένων σχετικά µε τους κινδύνους, στους οποίους εκτίθενται και περί των προφυλάξεων που πρέπει να ληφθούν, - την εγγραφή των εργαζοµένων σε µητρώο που θα αναγράφει τη φύση και τη διάρκεια της δραστηριότητάς τους καθώς και την έκθεση την οποία είχαν υποστεί, - διατάξεις επί του θέµατος της ιατρικής επιβλέψεως. Άρθρο 2 Κατά την έννοια της παρούσης οδηγίας νοείται ως: α) ζώνη εργασίας: ένα περιορισµένο τµήµα της εγκαταστάσεως που µπορεί να περιλαµβάνει έναν ή και περισσότερους τόπους εργασίας. Χαρακτηρίζεται από το γεγονός, ότι κάθε εργαζόµενος, στο πλαίσιο της (των) δραστηριότητός (των) του, παραµένει περισσότερο ή λιγότερο στις διάφορες θέσεις εργασίας, ότι η διάρκεια παραµονής σ' αυτές τις διάφορες θέσεις δεν µπορεί να προσδιορισθεί µε κάποια µεγαλύτερη ακρίβεια και ότι δεν είναι δυνατή η µεγαλύτερη υποδιαίρεση της ζώνης εργασίας σε µικρότερες ενότητεςβ) οριακή τεχνική τιµή ασφαλείας µακράς διαρκείας: η τιµή την οποίαν δεν πρέπει να υπερβεί η µέση συγκέντρωση του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα µιας ζώνης εργασίας, σε συνάρτηση µε τον χρόνο. Ως χρόνος αναφοράς νοείται το έτος, λαµβάνονται δε υπόψη µόνο οι συγκεντρώσεις που µετρώνται κατά τις περιόδους δραστηριότητος των εγκαταστάσεων καθώς και η διάρκεια αυτών των περιόδων. Ενδεικτικά και για πρακτικούς λόγους εκτίθεται στο παράρτηµα 1 ο πίνακας αντιστοιχίας των οριακών τιµών ασφαλείας που ελήφθησαν από στατιστικές, προκειµένου να αποκαλυφθεί σε πιο σύντοµες διάρκειες, ο κίνδυνος υπερβάσεως της οριακής τεχνικής τιµής ασφαλείας µακράς διαρκείας. Οι τιµές συγκεντρώσεως που καταγράφονται στις περιόδους κινδύνου που προβλέπονται στο άρθρο 6, δεν λαµβάνονται υπόψη για τον υπολογισµό της µέσης συγκεντρώσεωςγ) αρµόδιος ιατρός: ο ιατρός ο υπεύθυνος για την ιατρική επίβλεψη των εργαζοµένων, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1. Άρθρο 3 1. Τα τεχνικά µέτρα, τα οποία λαµβάνονται για ν' ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παρούσης οδηγίας, πρέπει βασικά να επιτρέπουν τη µείωση στις δυνατές χαµηλότερες τιµές, τις συγκεντρώσεις µονοµερούς βινυλοχλωριδίου, στις οποίες εκτίθενται οι εργαζόµενοι. Έτσι κάθε ζώνη εργασίας των εγκαταστάσεων, που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 οφείλει να αποτελεί αντικείµενο επιβλέψεως της συγκεντρώσεως του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα. 2. Στις εγκαταστάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, η οριακή τεχνική τιµή ασφαλείας µακράς διαρκείας, προβλέπεται σε τρία εκατοµµυριοστά (3 ppm). Για τις υφιστάµενες εγκαταστάσεις αυτών των επιχειρήσεων προβλέπεται µία περίοδος προσαρµογής ενός έτους κατ' ανώτατο όριο, για τη συµµόρφωση προς την οριακή τεχνική τιµή ασφαλείας µακράς διαρκείας τριών εκατοµµυριοστών (3 ppm). Άρθρο 4 1. Η συγκέντρωση του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στις ζώνες εργασίας µπορεί να ελέγχεται µε συνεχείς ή ασυνεχείς µεθόδους. Η διαρκής µέθοδος διαδοχικών µετρήσεων εξοµοιώνεται προς τη συνεχή µέθοδο. Εν τούτοις, η χρήση συνεχούς µεθόδου ή διαρκούς µεθόδου διαδοχικών µετρήσεων είναι

υποχρεωτική στα κλειστά εργαστήρια πολυµερισµού του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου. 2. Στην περίπτωση των συνεχών ή των διαδοχικών µετρήσεων επί διαρκούς βάσεως οι οποίες αφορούν σ' ένα έτος, η οριακή τεχνική τιµή ασφαλείας µακράς διαρκείας θεωρείται ότι δεν έχει ξεπεραστεί, όταν η µέση αριθµητική τιµή δεν υπερβαίνει την εν λόγω τιµή. Στην περίπτωση ασυνεχών µετρήσεων, το σύνολο των καταµετρουµένων τιµών πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να είναι δυνατό να εκτιµηθεί µε στατιστική βεβαιότητα τουλάχιστο 95% και µε παραδοχή των εφαρµοζοµένων υποθέσεων, που έχουν διατυπωθεί στο παράρτηµα 1, ότι ο πραγµατικός ετήσιος µέσος όρος δεν υπερβαίνει την τεχνική τιµή ασφαλείας µακράς διαρκείας. 3. Όλα τα συστήµατα µετρήσεων, που µετρούν κατά τρόπο ασφαλή, από άποψη αναλύσεως, τουλάχιστον το ένα τρίτο της συγκεντρώσεως της οριακής τεχνικής τιµής ασφαλείας µακράς διαρκείας, πρέπει να θεωρούνται κατάλληλα. 4. Όταν χρησιµοποιούνται συστήµατα µετρήσεως κατ' αποκλειστικότητα για τη µέτρηση του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου, η αναφεροµένη τιµή µετρήσεως, πρέπει να θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει καθ' ολοκληρία τη συγκέντρωση του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου. 5. Οι συσκευές µετρήσεως πρέπει να βαθµονοµούνται σε τακτικά διαστήµατα. Η βαθµονόµηση πρέπει να πραγµατοποιείται σύµφωνα µε τις κατάλληλες διαδικασίες που βασίζονται στις πιο πρόσφατες τεχνικές γνώσεις. Άρθρο 5 1. Για τις µετρήσεις της συγκεντρώσεως του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα µιας ζώνης εργασίας, µε σκοπό τον έλεγχο της τηρήσεως της οριακής τεχνικής τιµής ασφαλείας µακράς διαρκείας, τα σηµεία µετρήσεως επιλέγονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε τα αποτελέσµατα που προκύπτουν να είναι όσο το δυνατό πιο αντιπροσωπευτικά του επιπέδου εκθέσεως στο µονοµερές βινυλοχλωρίδιο των εργαζοµένων, που απασχολούνται στη ζώνη εργασίας. 2. Ανάλογα µε την έκταση µιας ζώνης εργασίας, διατίθενται στο εσωτερικό της ζώνης αυτής ένα ή περισσότερα σηµεία µετρήσεως. Αν υπάρχουν περισσότερα από ένα σηµεία µετρήσεως, η µέση τιµή η αναφεροµένη στα διάφορα σηµεία µετρήσεως, λαµβάνεται κατ' αρχήν ως αντιπροσωπευτική τιµή για το σύνολο της ζώνης εργασίας. Αν τα αποτελέσµατα που προκύπτουν δεν είναι αντιπροσωπευτικά της συγκεντρώσεως του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου εντός της ζώνης εργασίας, επιλέγεται ως σηµείο µετρήσεως για τον έλεγχο της µετρήσεως της οριακής τεχνικής τιµής ασφαλείας µακράς διαρκείας, το σηµείο, όπου ο εργαζόµενος εκτίθεται στην υψηλότερη µέση συγκέντρωση εντός της ζώνης εργασίας. 3. Οι µετρήσεις, που πραγµατοποιούνται κατά τον τρόπο που αναφέρεται στο παρόν άρθρο, µπορούν να συµπληρωθούν µε µετρήσεις πραγµατοποιούµενες µε µηχανισµούς ατοµικής δειγµατοληψίας, δηλαδή µε συσκευές τις οποίες φέρουν οι εργαζόµενοι εκτεθειµένοι για να εξακριβωθεί αν τα προεπιλεγέντα σηµεία µετρήσεως είναι κατάλληλα και για να συγκεντρωθεί κάθε άλλη πληροφορία χρήσιµη για τους σκοπούς της τεχνικής προλήψεως και της ιατρικής επιβλέψεως. Άρθρο 6 1. Για την ανίχνευση µη φυσιολογικών αυξήσεων της συγκεντρώσεως του µονοµερούς βινυλοχλωριδίου, προβλέπεται ένα σύστηµα επιβλέψεως, ικανό να αποκαλύπτει τέτοιες αυξήσεις, στα µέρη όπου αυτές είναι δυνατό να παραχθούν. Στην περίπτωση τέτοιου είδους αυξήσεως της συγκεντρώσεως, πρέπει να ληφθούν αµέσως µέτρα τεχνικής φύσεως που να επιτρέπουν τον καθορισµό των αιτίων και την δυνατότητα να δοθεί λύση. 2. Η τιµή που αντιστοιχεί στο σηµείο ενάρξεως του κινδύνου πρέπει να µην υπερβαίνει σ' ένα σηµείο µετρήσεως, 15 εκατοµµυριοστά (15 ppm), όταν οι µέσες τιµές µετρώνται επί µία ώρα, 20 εκατοµµυριοστά (20 ppm), όταν οι µέσες τιµές µετρώνται επί 20 λεπτά ή 30 εκατοµµυριοστά (30 ppm), όταν µετρώνται επί 2 λεπτά. Από τη στιγµή που το σηµείο ενάρξεως του κινδύνου έχει ξεπεραστεί, πρέπει να λαµβάνονται αµέσως ατοµικά µέτρα προστασίας.

Άρθρο 7 Στην περίπτωση ορισµένων εργασιών (επί παραδείγµατι, καθαρισµός, συντήρηση και επιδιορθώσεις κλιβάνων) για τις οποίες δεν είναι δυνατό µε µέτρα που αφορούν την διαδικασία παραγωγής και τον εξαερισµό να εξασφαλισθούν συγκεντρώσεις κατώτερες από τις οριακές τιµές ασφαλείας πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλα, ατοµικά, προστατευτικά µέτρα. Άρθρο 8 Ο εργοδότης υποχρεούται να ενηµερώνει τους εργαζόµενους που προβλέπονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εξ ίσου κατά την πρόσληψή τους ή προτού να αναλάβουν τις δραστηριότητες καθώς και περαιτέρω τακτικά, για τους κινδύνους που παρουσιάζει το µονοµερές βινυλοχλωρίδιο για την υγεία και για τις προφυλάξεις που πρέπει να λαµβάνονται κατά το χειρισµό του. Άρθρο 9 1. Οι αναφερόµενοι στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εργαζόµενοι πρέπει να εγγραφούν από τον εργοδότη σε ένα µητρώο που θ' αναφέρει τη φύση και τη διάρκεια της δραστηριότητάς του καθώς και την έκθεση στην οποία υπόκεινται. Το µητρώο αυτό πρέπει να διαβιβάζεται στον αρµόδιο ιατρό. 2. Πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στον εργαζόµενο να λαµβάνει γνώση, κατόπιν αιτήσεώς του, των ενδείξεων του µητρώου που τον αφορούν. 3. Ο εργοδότης υποχρεούται να θέτει στη διάθεση των εκπροσώπων των εργαζοµένων µέσα στην επιχείρηση, κατόπιν αιτήσεώς τους τα αποτελέσµατα των µετρήσεων που πραγµατοποιούνται στους τόπους εργασίας. Άρθρο 10 1. Ο εργοδότης υποχρεούται να µεριµνά ώστε οι αναφερόµενοι στο άρθρο 1 παράγραφος 1, εργαζόµενοι να εξετάζονται από τον αρµόδιο ιατρό, τόσο κατά την πρόσληψή τους, δηλαδή προτού αναλάβουν τις δραστηριότητές τους, όσο και στη συνέχεια. 2. Με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων, ο αρµόδιος ιατρός καθορίζει, σε κάθε ειδική περίπτωση τη συχνότητα και τη φύση των εξετάσεων που πρέπει να πραγµατοποιηθούν εις εφαρµογή της παραγράφου 1. Το παράρτηµα ΙΙ δίνει τις αναγκαίες κατευθυντήριες γραµµές γι' αυτό το σκοπό. 3. Τα Κράτη µέλη εκδίδουν τις αναγκαίες διατάξεις, ώστε τα προβλεπόµενα στο άρθρο 9 µητρώα και οι ιατρικοί φάκελλοι να φυλάσσονται επί τριάντα έτη τουλάχιστον, από την έναρξη της δραστηριότητας των εργαζοµένων, που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1. Για τους εργαζοµένους, που είναι εν ενεργεία κατά την ηµεροµηνία ενάρξεως της ισχύος των διατάξεων που ελήφθησαν σε εφαρµογή της παρούσης οδηγίας, η προθεσµία των τριάντα ετών αρχίζει να τρέχει από αυτή την ηµεροµηνία. Τα Κράτη µέλη καθορίζουν τις διατυπώσεις επεξεργασίας των µητρώων και ιατρικών φακέλλων, για σκοπούς µελέτης και έρευνας. Άρθρο 11 1. Τα Κράτη µέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, για να συµµορφωθούν µε την παρούσα οδηγία, µέσα σε προθεσµία δέκα οκτώ µηνών, από την κοινοποίησή της. Ενηµερώνουν αµέσως την Επιτροπή σχετικά. 2. Τα Κράτη µέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείµενο των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου, που εκδίδουν στον τοµέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Άρθρο 12 Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη µέλη. Έγινε στο Λουξεµβούργο, στις 29 Ιουνίου 1978. Για το Συµβούλιο Ο Πρόεδρος

S. AUKEN (1) ΕΕ αριθ. Α 163 της 11.7.1977, σ. 11. (2) ΕΕ αριθ. Α 287 της 30.11.1977, σ. 11. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΟΡΙΑΚΗΣ ΤΙΜΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΙΑΡΚΕΙΑΣ [Άρθρο 2 υπό β)] 1. Οι αποδεκτές τιµές συγκεντρώσεως τοξικών ουσιών στην ατµόσφαιρα του τόπου εργασίας, που συνιστώνται σήµερα στις διάφορες χώρες, παρουσιάζουν διαφορές λόγω αποκλίσεων στους ορισµούς. Η παρούσα οδηγία αναφέρεται σε ένα καινούργιο µέγεθος αναφοράς, προσδιορισµένο στατιστικώς: την τεχνική οριακή τιµή µακράς διαρκείας, η οποία πρέπει να θεωρείται σαν µέση ετήσια τιµή. 2. Οι οριακές τιµές για περιόδους αναφοράς βραχύτερες στηρίζονται επί παρατηρήσεων βασισµένων σε πολυάριθµες µετρήσεις των συγκεντρώσεων µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στη βιοµηχανία πολυµερών χλωριούχου βινυλίου. Τα αποτελέσµατα αυτών των µετρήσεων συνδυάζονται µε τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει τόσο επί άλλων τοξικών ουσιών όσο και σε άλλους τοµείς βιοµηχανικών δραστηριοτήτων. Τα δεδοµένα µπορούν να ανακεφαλαιωθούν ως εξής: α) Οι κατανοµές των συγκεντρώσεων των τοξικών ουσιών µπορούν να απεικονίζονται µε κατανοµές φυσικών λογαρίθµων. β) Η λογαριθµική διακύµανση σ2 (τ, Τ) είναι συνάρτηση της περιόδου αναφοράς τ πάνω στην οποία έχει υπολογισθεί ο µέσος όρος των διαφόρων τιµών και της περιόδου εκτιµήσεως Τ πάνω στην οποία εκτείνεται το σύνολο των τιµών. Η σχέση αυτή εκφράζεται από τον παρακάτω τύπο, κατά προσέγγιση: σ2 (τ, Τ)=2,5.10 2log(T/t) 3. Με την αποδοχή αυτών των υποθέσεων, λαµβάνεται κατά κανόνα µια σχέση µεταξύ των οριακών τιµών για βραχύτερες διάρκειες αναφοράς και της τεχνικής οριακής τιµής µακράς διαρκείας: >>>> ID="1">Ένα έτος> ID="2">3> ID="3">1>>> ID="1">Ένας µήνας> ID="2">5> ID="3">1,7>>> ID="1">Μία εβδοµάς> ID="2">6> ID="3">1,95>>> ID="1">Οκτώ ώρες> ID="2">7> ID="3">2,3>>> ID="1">Μία ώρα> ID="2">8> ID="3">2,55>>> 4. Η πιθανότητα υπερβάσεως των παραπάνω οριακών τιµών για περιόδους αναφοράς βραχύτερες του έτους, είναι κατ' ανώτατο όριο 5% όταν ο αριθµητικός ετήσιος µέσος όρος των συγκεντρώσεων µονοµερούς βινυλοχλωριδίου στην ατµόσφαιρα είναι ίσος µε τρία εκατοµµυριοστά. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ (Άρθρο 10 παράγραφος 2) 1. Στο σηµερινό στάδιο γνώσεων, µία υπερβολική έκθεση στο µονοµερές βινυλοχλωρίδιο µπορεί να προκαλέσει τις παρακάτω βλάβες: - σκληροδερµική αλλοίωση του δέρµατος, - κυκλοφοριακές διαταραχές των χειρών και ποδών (συγκρίσιµη µε το σύνδροµο του Raynaud), - οστεολυτικές αλλοιώσεις των άκρων (προσβάλλουσες τα διάφορα οστά και ειδικότερα τις φάλαγγες της χειρός), - ινώσεις του ήπατος και της σπληνός (συγκρίσιµες µε την περιλοβιακή ίνωση: σύνδροµο του Banti), - διαταραχές των αναπνευστικών οδών,

- θροµβοκυτοπενίες, - αγγειοσάρκωµα του ήπατος. 2. Η ιατρική επίβλεψη των εργαζοµένων θα πρέπει να εξετάζει όλα τα συµπτώµατα ή σύνδροµα, δίνοντας µεγαλύτερη προσοχή στον µεγαλύτερο κίνδυνο. Σύµφωνα µε τις σηµερινές γνώσεις, τα µεµονωµένα συµπτώµατα ή ο συνδυασµός των συµπτωµάτων δεν είναι προειδοποιητικά σηµεία, ούτε µεταβατικά στάδια του σαρκώµατος του ήπατος. Όπως δεν υφίσταται µέθοδος ειδικών προγνωστικών εξετάσεων για την παραπάνω τελευταία βλάβη, τα ιατρικά µέτρα οφείλουν να πληρούν τις παρακάτω ελάχιστες απαιτήσεις: α) καθιέρωση της ιατρικής και επαγγελµατικής αναµνηστικής, β) κλινική εξέταση των άκρων, του δέρµατος και της κοιλίας, γ) ακτινογραφικό έλεγχο του σκελετού της χειρός (κάθε δύο χρόνια). Άλλες εξετάσεις, ειδικότερα εργαστηριακές, είναι ευκταίες. Θα πρέπει να αποφασίζονται από τον αρµόδιο ιατρό ανάλογα µε τις πιο πρόσφατες γνώσεις στην εργατική ιατρική. Ήδη προτείνεται, για τις προγραµµατιζόµενες επιδηµιολογικές εξετάσεις, να πραγµατοποιούνται οι παρακάτω εξετάσεις: - εξέταση ούρων: (γλυκόζη, πρωτεΐνες, άλατα και σύµπλοκα χολικά, ουροχολινογένεση), - ταχύτητα και καθίζηση σφαιριδίων, - αρίθµηση απυρήνων, - προσδιορισµός της ολικής χολερυθριναιµίας, - προσδιορισµός των τρανσαµινασών (SGOT, SGPT), - προσδιορισµός της γάµµα-γλουταµυλ-τρανσφεράσης (GT), - δοκιµασία θυµόλης, - αλκαλικές φωσφατάσες, - προσδιορισµός των κρυογλοβουλινών. 3. Όπως για όλες τις βιολογικές εξετάσεις, κατά την ερµηνεία των αποτελεσµάτων, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι τεχνικές που χρησιµοποιήθηκαν και οι κανονικές τιµές που καταστρώθηκαν από το εργαστήριο. Πολύ συχνά, ο ενδεικτικός χαρακτήρας µιας λειτουργικής διαταραχής ανακαλύπτεται από τον συνδυασµό των αποτελεσµάτων των διαφόρων εξετάσεων και από την εξέλιξη των ανωµαλιών που παρατηρήθηκαν. Κατά κανόνα, τα ανώµαλα αποτελέσµατα πρέπει να ελεγχθούν και, αν χρειαστεί, πρέπει να δώσουν αφορµή για πληρέστερες έρευνες, πραγµατοποιηµένες από ειδικούς. 4. Ο αρµόδιος ιατρός αποφασίζει, για κάθε ιδιαίτερη περίπτωση, σχετικά µε την ικανότητα του εργαζόµενου να εξασκεί µια δραστηριότητα µέσα σε µια ζώνη εργασίας. Εναπόκειται επίσης στον αρµόδιο ιατρό να κρίνει για τις αντενδείξεις. Πρέπει κυρίως να λάβει υπόψη του: - τις τυπικές αγγειακές ή νευροαγγειακές βλάβες, - τις διαταραχές των αναπνευστικών οδών, - µία ηπατική ανεπάρκεια, κλινική ή βιολογική, - τον διαβήτη, - ένα χρόνιο νεφρικό έλλειµµα, - τις θροµβοκυτοπενίες ή τις ανωµαλίες πήξεως του αίµατος, - µερικές χρόνιες δερµατικές φλεγµονές µεταξύ των οποίων και τη σκληροδερµία, - την κατάχρηση οινοπνεύµατος και/ή τη συνεχή χρήση ναρκωτικών. Ο ενδεικτικός αυτός πίνακας καταρτίστηκε σύµφωνα µε τα δεδοµένα της παθολογίας που προκύπτουν από προγενέστερες αναθεωρούµενες µελέτες.