O πιο μικρός Xίλντε Κέλερ-Τιμ εικόνες: Στέφανι Ράιχ άγγελος
Ήταν ο πιο μικρός άγγελος απ όλους. Στεκόταν μπροστά μπροστά και τραγουδούσε με όλη του τη δύναμη. Βέβαια, την περισσότερη ώρα το μόνο που έλεγε ήταν «λα, λα, λα», γιατί δε θυμόταν καλά τα λόγια των τραγουδιών. Η κυρία Σολφέζ, η διευθύντρια της χορωδίας, του έριχνε κάθε τόσο θυμωμένες ματιές. Εκείνον δεν τον ένοιαζε όμως. Η φωνή του ήταν δυνατή σαν τύμπανο που κρατούσε το τέμπο του τραγουδιού. Τραγουδούσε και ήταν πολύ χαρούμενος. Μόνο κάποιες φορές έχανε τον ρυθμό, όταν η Πόλι, που ήταν ο δεύτερος πιο μικρός άγγελος απ όλους, τον τσίμπαγε κρυφά από πίσω. Κάτω από τον κατάλευκο χιτώνα φαίνονταν τα αθλητικά του παπούτσια, που πάνω τους ήταν γραμμένη με πορτοκαλί γράμματα η λέξη «Αριζόνα». Ο χιτώνας, για την ακρίβεια, ήταν ένα παλιό νυχτικό οι άγγελοι δε φοράνε νυχτικά όμως. Οποιοδήποτε φαρδύ ρούχο και να φορέσουν στο αγγελικό τους σώμα γίνεται χιτώνας. Ακόμα κι αν από κάτω φοράνε μπλουτζίν και πουλόβερ, ακόμα κι αν είναι αναμαλλιασμένοι και δεν έχουν σγουρά μαλλιά με ωραίες κοριτσίστικες μπούκλες. Ήταν το μοναδικό αγόρι σε όλη τη χορωδία. 7
Πριν από μερικές βδομάδες, όταν ξεκίνησαν οι πρόβες, οι φίλοι του από την ομάδα ποδοσφαίρου άρχισαν τα πειράγματα. «Αφού οι άγγελοι είναι κορίτσια!» έλεγαν. Ο μπαμπάς όμως του είπε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Και η εξυπνάδα του μπαμπά ήταν πιο μεγάλη ακόμα κι από τα γυαλιά που φορούσε. Σαν γριά κουκουβάγια, τόσο έξυπνος ήταν. Διάβαζε και έγραφε στον υπολογιστή του, λύνοντας όλη μέρα προβλήματα. «Οι ανώτατοι άγγελοι» του εξήγησε ο μπαμπάς «είναι οι Αρχάγγελοι. Οι πιο ξακουστοί απ αυτούς είναι ο Ραφαήλ, ο Γαβριήλ και ο Μιχαήλ. Πρόσεξε τώρα: Δεν τους λένε ούτε Ραφαέλα ούτε Γαβριέλα ούτε Μιχαέλα. Είναι αγγελιοφόροι του ουρανού, πολύ δυνατοί, βοηθάνε τον κόσμο και είναι γεμάτοι 8
καλοσύνη, και είναι και οι τρεις τους άντρες». Και με τα λόγια αυτά κοίταξε πάλι την οθόνη και έβαλε τα δάχτυλά του στο πληκτρολόγιο. Αυτό σήμαινε ότι δεν είχε να του πει τίποτε άλλο. Το αγόρι, που πολύ ήθελε να γίνει ένας τέτοιος ουρά νιος αγγελιοφόρος, ρώτησε παρ όλα αυτά: «Και τι φοράνε;». «Χιτώνες» μουρμούρισε ο μπαμπάς. «Και φυσικά έχουν φτερά. Γιατί διαφορετικά δε θα μπορούσαν να κατεβαίνουν από τον ουρανό στη γη». Και μετά του είπε να κάνει ησυχία. Επειδή έλυνε ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο να λύνεις πάντα μόνος σου όλα τα προβλήματα του κόσμου. Πώς μπορεί όμως ένα μικρό αγόρι να μεταμορφωθεί σε άγγελο; Πού να βρει χιτώνα; Η μαμά του, ως συνήθως, έλειπε ταξίδι. Αυτή τη φορά είχε πάει κρουαζιέρα στην Καραϊβική. 9
Πότε πότε τού ταχυδρομούσε καμιά πολύχρωμη κάρτα με παραλίες και φοίνικες ή του έστελνε κανένα ηλεκτρονικό μήνυμα και του έλεγε να προσέχει τον εαυτό του και να διαβάζει τα μαθήματά του και ότι σύντομα ΔΙΑΚ θα γυρίσει. ΟΠ ΚΑΡΑ ΕΣ ΣΤΗΝ ΪΒΙΚ Πότε ακριη βώς όμως αυτό δεν το έγραφε. Το αγόρι αναστέναξε. Έξυσε τη μύτη του και σκέφτηκε «Άσπρα» είχε πει η κυρία Σολφέζ. «Στο κοντσέρτο της εκκλησίας θέλω να έρθετε όλοι με άσπρα ρούχα!» Χρειαζόταν λοιπόν έναν άσπρο χιτώνα, αυτό ήταν ξεκάθαρο. Ψάχνοντας στην ντουλάπα βρήκε ένα σωρό ρούχα με χρωματιστές στάμπες. Δεν υπήρχε τίποτα όμως που να μοιάζει με χιτώνα. Στο τέλος δοκίμασε το πιο καλό του ανοιχτόχρωμο παντελόνι και το άσπρο του πουλόβερ με τη 10
μικρή χελώνα και στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη. Έμοιαζε σαν να είχε ντυθεί για να πάει στα γενέθλια κάποιου φίλου του. Με άγγελο σίγουρα δεν έμοιαζε πάντως. Ύστερα φόρεσε την άσπρη μεταξωτή πιτζάμα της μαμάς του. Τα μανίκια κρέμονταν και τα μπατζάκια σέρνονταν στο πάτωμα. Αν έκανε και «ουουου» θα ήταν ένα τέλειο φάντασμα. Με άγγελο όμως καμία ομοιότητα. Τότε ευτυχώς του ήρθε στον νου η θεία Μίλι, η αδελφή της γιαγιάς του, που έμενε μερικά σπίτια παρακάτω. Η θεία Μίλι ήταν πολύ γριά και μικροσκοπική και αδύνατη σαν ελατάκι χωρίς βελόνες, ή μάλλον σαν ελατάκι με μόνο τρεις βελόνες, γιατί στο πιγούνι της είχε τρεις μαύρες τρίχες. Και η μύτη της έτρεχε, λες κι από το ελατάκι έσταζαν διαρκώς σταγόνες βροχής. «Δε γύρισε ακόμη η μαμά σου;» τον ρώτησε. «Εγώ προσωπικά δε θα είχα καμία όρεξη να τρέχω στην Καραϊβική. Έχω ακούσει ότι υπάρχουν μαϊμούδες εκεί που σκαρφαλώνουν στους φοίνικες και σου πετάνε καρύδες στο κεφάλι».
Σε λίγο καιρό η χορωδία του σχολείου θα δώσει ένα χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο. Όλα τα παιδιά θα είναι ντυμένα άγγελοι, και τα μικρότερα θα στέκονται στη σκηνή μπροστά μπροστά. Τι τύχη που ο ήρωας της ιστορίας μας είναι ο πιο μικρός! Μέτρησαν ακριβώς το ύψος του. Τώρα το μόνο που λείπει είναι η κατάλληλη στολή. Στον δρόμο για την εκκλησία όμως μπλέκει σε μεγάλες περιπέτειες, που έχουν να κάνουν με τα αστεράκια κανέλας της θείας Μίλι, με τον σκύλο Φάτσα και μ' έναν σχεδόν αληθινό Άγιο Βασίλη. Θα καταφέρει ο πιο μικρός άγγελος να είναι στην ώρα του για το κοντσέρτο; Ιsbn: 978-618-03-0187-8 από 7 ετών Βοηθ. Κωδ. ΜηΧ/ΣηΣ: 80187