Μελέτη 8: Για το Σάββατο 23 Νοεμβρίου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΙΕΡΕΑΣ ΜΑΣ Εδάφιο µνήµης: «Κεφάλαιον δε των λεγοµένων είναι τούτο, Τοιούτον έχοµεν αρχιερέα, όστις εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου της µεγαλωσύνης εν τοις ουρανοίς, λειτουργός των αγίων, και της σκηνής της αληθινής, την οποίαν κατασκεύασεν ο Κύριος, και ουχί άνθρωπος.» Εβραίους 8/η 1,2. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ψαλµ. 110/ρι 1-5, Γέν. 14/ιδ 18-20, Εβρ. 7/ζ 1-3, Ρωµ. 8/η 31-34, Α Τιµ. 2/β 4-6, Εβρ. 8/η 6, 2/β 17,18, 3/γ 6, 10/ι 1-14. Μετά την ανάσταση και την ανάληψή Του στο ουράνιο αγιαστήριο, ο Χριστός ξεκίνησε μία νέα φάση του σχεδίου της Σωτηρίας (Εβρ. 2/β 17). Αφού εκπλήρωσε την απαραίτητη προϋπόθεση της θυσίας, ο Χριστός ξεκίνησε την ιερατική Του διακονία, χάρη της τέλειας θυσίας Του, μεσιτεύοντας για όσους έχουν καλυφθεί μέσω πίστης με το αίμα Του. Η ιερατική Του διακονία έχει δύο στάδια τα οποία και προεικονίστηκαν στο επίγειο αγιαστήριο: την καθημερινή διακονία και την ετήσια διακονία, της Ημέρας του Εξιλασμού. Αυτήν την εβδομάδα θα μελετήσουμε το έργο του Ιησού στην καθημερινή διακονία και θα δούμε το αντίκτυπο του έργου Του σε μας. Το γεγονός ότι ο Ιησούς στέκεται στην παρουσία του Θεού και χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματα της θυσίας Του για όφελός μας, μας δίνει ιδιαίτερη παρηγοριά. Το μήνυμα του αγιαστηρίου προσφέρει μεγάλη ελπίδα και ενθάρρυνση ακόμη και στους πιο αδύναμους ακόλουθους Του.
Κυριακή 17 Νοεμβρίου Ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΜΑΣ Η προς Εβραίους επιστολή είναι το βιβλίο της Καινής Διαθήκης που μιλάει ιδιαίτερα για το ιερατικό έργο του Χριστού. Το βασικό θέμα της προς Εβραίους επιστολής βρίσκεται σε δύο εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης από τον Ψαλμ. 110/ρι. Στο εδ. 1 έχουμε την διαβεβαίωση ότι ο Χριστός είναι πάνω από όλους, επειδή κάθισε στα δεξιά του Θεού. Αυτό είναι ένα θέμα που βλέπουμε συχνά στην προς Εβραίους επιστολή, όπου δίνεται έμφαση στην Θεϊκή και Μεσσιανική υπόσταση του Ιησού (Εβρ. 1/α 3, 4/δ 14, 7/ ζ 26, 8/η 1, 12/ιβ 2). Στον Ψαλμ. 110/ρι 4 βλέπουμε πως η ιερατική διακονία του Χριστού είχε προεικονιστεί μέσα από εκείνη του Μελχισεδέκ (Εβρ. 5/ε 6). Με ποιον τρόπο ο Χριστός εκπλήρωσε την θεϊκή υπόσχεση για την ιερατεία κατά την τάξη Μελχισεδέκ; Συγκρίνετε με Γέν. 14/ιδ 18-20, Ψαλμ. 110/ρι 4 και Εβρ. 7/ζ 1-3.. Στην Αγία Γραφή δεν μας δίνονται πολλές πληροφορίες για τον Μελχισεδέκ. Ωστόσο, από αυτά που μας αποκαλύπτονται βλέπουμε πολλές ομοιότητες με τον Ιησού. Ο Μελχισεδέκ ήταν βασιλιάς της πόλης Σαλήμ (Σαλήμ σημαίνει ειρήνη, κι έτσι είναι ο «Βασιλιάς της Ειρήνης»). Το όνομά του σημαίνει «Βασιλιάς της Δικαιοσύνης» και σχετίζεται με τον χαρακτήρα του. Είναι αποσπασμένος από την ιστορία, μιας και δεν μας δίνεται το γενεαλογικό του δέντρο. Δεν αναφέρονται η γέννηση και ο θάνατός του, και έτσι μοιάζει σαν να μην έχει αρχή και τέλος, ενώ αναφέρεται ως «ιερεύς του Θεού του Υψίστου». Η ιερατική ιδιότητα του Μελχισεδέκ είναι ανώτερη των Λευιτών, επειδή μέσω του παραδείγματος του Αβραάμ, οι Λευίτες έδιναν και αυτοί δέκατα (Εβρ. 7/ζ 4-10). Έτσι, ο Μελχισεδέκ είναι ένας τύπος του Χριστού. Ο Χριστός όμως είναι ανώτερος. Ο Ααρών, ήταν ο πρώτος αρχιερέας του λαού Ισραήλ. Στην Εβρ. 5/ε 1-4 περιγράφεται η εξειδικευμένη αρχιερατική διακονία του Ααρών: Διορίστηκε από τον Θεό, εκπροσωπούσε τους ανθρώπους, μεσίτευε ενώπιον του Θεού, πρόσφερε θυσίες για τον λαό και για τον ίδιο. Η προς Εβραίους επιστολή απεικονίζει τον Χριστό ως τον νέο Αρχιερέα. Είναι ανώτερος του Ααρών, καθώς δεν πληροί μόνο τις προϋποθέσεις του ιερατείου, αλλά και τις ενισχύει. Ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος, κατά πάντα υπάκουος, και δεν χρειαζόταν να προσφέρει θυσία για τον εαυτό Του. Αντιθέτως, ο Ίδιος ήταν η θυσία η τέλεια θυσία. Ο Ιησούς εκπλήρωσε καλύτερα την ιερατική διακονία και από τον Ααρών και από τον Μελχισεδέκ. Και οι δύο αυτοί τύποι βρήκαν τον αντίτυπό τους στον Χριστό.
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΣΙΤΗΣ Διαβάστε Ρωμ. 8/η 31-34. Ποια σπουδαία ελπίδα και υπόσχεση μάς δίνεται;.. Το υπόβαθρο των εδ. 31-34 είναι μία δικαστική σκηνή όπου πρέπει να οραματιστούμε τον εαυτό μας να δικάζεται. Διάφορα ερωτήματα προκύπτουν, όπως: Ποιος είναι εναντίον μας; Ποιος μας κατακρίνει; Αυτή η κατάσταση μας προκαλεί τρόμο. Γνωρίζουμε ότι είμαστε ατελείς και αμαρτωλοί. Παρόλα αυτά, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε. Η υπόσχεση ότι τίποτα και κανείς δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, εμπεριέχεται σε αρκετά σημεία: Ο Θεός είναι μαζί μας (εδ. 31), έδωσε τον Υιό Του για μας (εδ.32), μας χαρίζει τα πάντα (εδ.32) και μας δικαιώνει (εδ. 33). Ο Ιησούς Χριστός είναι με το μέρος μας. Ο Ιησούς είναι η απάντηση για κάθε φόβο καταδίκης γιατί πέθανε, αναστήθηκε, και μεσιτεύει για μας στο ουράνιο αγιαστήριο, στα δεξιά του Θεού (εδ. 34). Από τη στιγμή που πέθανε για μας, είμαστε σίγουροι για την αγάπη Του. Η διαβεβαίωση που μας δίνεται στη Ρωμ. 8/η 31-39 μας δείχνει ποιος είναι ο Θεός στον Οποίο πιστεύουμε. Αν αντιληφθούμε το πόσο μας αγαπάει ο Θεός και ότι τίποτα δεν μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια Του για μας (εδ. 35-39), τότε η ουράνια αίθουσα δικαστηρίου θα είναι για μας μέρος χαράς και ευφροσύνης. Αυτή η αλήθεια γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη στην Α Ιωάν. 2/ β 1,2. Ο όρος «παράκλητος» δείχνει στην ύπαρξη κάποιου συνηγόρου που εμφανίζεται στη θέση κάποιου άλλου ως «μεσίτης». Ο Ιησούς είναι ο Συνήγορός μας, και μας υπερασπίζεται, διαφορετικά δεν θα είχαμε καμία ελπίδα. Ο Συνήγορός μας είναι «δίκαιος», γεγονός που μας δίνει τη βεβαιότητα ότι ο Πατέρας θα ακούσει τη μεσολάβηση του Χριστού, επειδή ο Χριστός δεν έκανε κάτι που ο δίκαιος Πατέρας Του θα απέρριπτε. Ο αναμάρτητος Χριστός μεσολαβεί για τους αμαρτωλούς, ως ο Δίκαιος που πήρε τη θέση τους. ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορείτε να βιώσετε τη θαυµάσια αλήθεια ότι τίποτα δεν µπορεί να µας χωρίσει από την αγάπη του Θεού; Πώς µπορείτε να χρησιµοποιήσετε αυτήν τη διαβεβαίωση ως κίνητρο να ζήσετε όπως ο Θεός θα ήθελε, και να αλλάξετε τον σηµερινό τρόπο ζωής σας;
Τρίτη 19 Νοεμβρίου ΜΕΣΙΤΗΣ Διαβάστε Α Τιμ. 2/β 4-6. Πώς αυτά τα εδάφια μάς βοηθάνε να καταλάβουμε τι κάνει ο Χριστός για μας στον ουρανό;.... Ο Χριστός αποκαλείται Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Δεν υπάρχει κανένας άλλος, επειδή κανένας άλλος δεν είναι απαραίτητος. Διαμέσου της ιδιότητας του Χριστού ως Μεσίτης, η σωτηρία και η γνώση της αλήθειας είναι διαθέσιμες σε όλον τον κόσμο (Α Τιμ. 2/β 4). Το θέμα είναι εάν θα επωφεληθούμε τα όσα ο Χριστός μας προσφέρει, ανεξαρτήτου της κοινωνικής μας θέσης, της φυλής, του χαρακτήρα, ή των έργων μας στο παρελθόν. Ο όρος «μεσίτης» ήταν γνωστός από την αρχαιότητα στον οικονομικό και νομικό τομέα. Περιγράφει εκείνον που διαπραγματεύεται ή ενεργεί ως διαιτητής ανάμεσα σε δύο παρατάξεις, προκειμένου να λυθεί η οποιαδήποτε διαφωνία ή να επιτευχθεί ένας κοινός στόχος και μία συμφωνία. Στην προς Εβραίους επιστολή, ο Χριστός ως Μεσίτης συνδέεται με την νέα διαθήκη (Εβρ. 8/η 6, 9/θ 15, 12/ιβ 24). Έχει φέρει συμφιλίωση. Παρότι η αμαρτία κατέστρεψε τη στενή σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ο Χριστός ήρθε και αποκατέστησε αυτήν τη σχέση. Αυτός είναι ο σύνδεσμος μεταξύ Θεού και ανθρώπου, και μέσω Αυτού μπορούμε να απολαύσουμε τη σχέση διαθήκης με τον Κύριο. Η αναφορά του Παύλου, «άνθρωπος Χριστός Ιησούς» δείχνει την μοναδική Του ιδιότητα να είναι συγχρόνως άνθρωπος και Θεός (Α Τιμ. 2/β 5). Η σωτηρία και η μεσιτεία βρίσκουν πλήρη εφαρμογή στην ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού και στην εθελοντική αυτοθυσία Του. Όντας Θεός και άνθρωπος, ο Ιησούς μπόρεσε να συνδέσει τον ουρανό και τη γη με δεσμά που δεν πρόκειται ποτέ να σπάσουν. «Ο Ιησούς Χριστός ήρθε για να ενώσει τον θνητό άνθρωπο με τον άπειρο Θεό, και να συνδέσει τη γη που είχε αποκοπεί από τον ουρανό μετά την αμαρτία.» Ε. Χουάιτ, Sermons and Talks, τομ. 1, σ. 253. ΣΚΕΨΗ: Αυτή τη στιγµή υπάρχει Κάποιος που µεσιτεύει για σας στον ουρανό. Τι σας δείχνει αυτό για το πόσο σηµαντικοί είστε στα µάτια του Θεού; Πώς αυτή η αλήθεια πρέπει να επηρεάσει τη ζωή σας και τον τρόπο που συµπεριφέρεστε στους άλλους;
Τετάρτη 20 Νοεμβρίου Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ Τι μας αποκαλύπτουν, τα παρακάτω εδάφια για την αρχιερατική διακονία του Χριστού; Εβρ. 2/β 17,18, 3/γ 6, 4/δ 14,15, 7/ζ 24-28, 8/η 1-3... Ο Ιησούς είναι ο μέγας Αρχιερέας (Εβρ. 4/δ 14). Είναι ανώτερος όλων των αρχιερέων και ηγεμόνων της γης. Η Αγία Γραφή αποδίδει διάφορα προσόντα στον Ιησού ως μέγα Αρχιερέα μας: Είναι ελεήμων και πιστός. Τα δύο χαρακτηριστικά, ελεήμων και πιστός (Εβρ. 2/β 17) ταιριάζουν στον ρόλο του Χριστού ως μεσίτη, γιατί παρέχει εξιλέωση για μας («ελεήμων»), και την αφοσίωσή Του στον Πατέρα και σε μας («πιστός»). Είναι μαζί μας. Ο Ιησούς μπορεί να μας καταλάβει (Εβρ. 2/β 18, 5/ε 2,7). Επειδή έζησε ως άνθρωπος μπορούμε να Τον εμπιστευόμαστε ως εύσπλαχνο και τέλειο Βοηθό. Ωστόσο, δεν είναι στην ίδια κατάσταση με μας, επειδή είναι Αναμάρτητος (Εβρ. 4/δ 15). Μας κυβερνά. Ο Ιησούς ως Αρχιερέας δεν ανήκει απλώς στην κοινότητα των πιστών, όπως ήταν ο Μωυσής, αλλά μας κυβερνά, όπως ο γιος κυβερνά στο σπίτι του πατέρα του (Εβρ. 3/γ 6). Ο Χριστός έχει την απόλυτη εξουσία μεταξύ των αγίων. Είναι όπως εμείς. Η θεϊκή προέλευση του Ιησού δεν Του παρείχε αποκλειστικά προνόμια. Δοκιμάστηκε όπως εμείς (Εβρ. 4/δ 15). Οι πειρασμοί που δέχτηκε στην έρημο δείχνουν πως δοκιμάστηκε σωματικά, ψυχικά και πνευματικά (Ματθ. 4/δ 1-11). Για μας. Ο Χριστός εμφανίζεται στο ουράνιο αγιαστήριο στην παρουσία του Θεού «υπέρ ημών» (Εβρ. 9/θ 24) και μεσιτεύει για μας (Εβρ. 7/ζ 25). Δοξάζουμε τον Θεό που έχουμε έναν θεϊκό Εκπρόσωπο στην κρίση. ΣΚΕΨΗ: Ο Ιησούς βρίσκεται στον ουρανό «υπέρ ηµών». Τι σηµαίνει αυτό; Τι ελπίδα και σιγουριά µπορούµε να αντλήσουµε από αυτήν την υπέροχη αλήθεια;
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου «ΜΕ ΜΙΑΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑΝ» Όπως είδαμε κύριος σκοπός του επίγειου αγιαστηρίου ήταν να φανερώσει μέσα από σύμβολα, τύπους, και προφητείες, τον θάνατο και την αρχιερατική διακονία του Ιησού. Η αμαρτία είναι κάτι πολύ τρομερό για να μπορέσει να λυθεί τόσα απλά με τον θάνατο ζώων (όσο τραγικό κι αν είναι αυτό). Αντιθέτως, όλο αυτό το αίμα που χύθηκε έδειχνε την μοναδική λύση κατά της αμαρτίας που δεν ήταν άλλη από τον θάνατο του Ιησού. Το γεγονός ότι για την εξιλέωση χρειάστηκε να πεθάνει Εκείνος που είναι Ίσος με τον Θεό (Φιλιπ. 2/β 6), μας δείχνει πόσο καταδικαστέα είναι στην πραγματικότητα η αμαρτία. Διαβάστε Εβρ. 10/ι 1-14. Πώς αντιπαραβάλλεται σ αυτήν την περικοπή η λειτουργία και το έργο του επίγειου αγιαστηρίου με τον θάνατο και την αρχιερατική διακονία του Ιησού;.... Από αυτά τα εδάφια απορρέουν πολλές βασικές αλήθειες, και κυρίως ότι οι θυσίες όλων αυτών των ζώων δεν αρκούσαν για να λυθεί το πρόβλημα της αμαρτίας. «Διότι αδύνατον είναι αίμα ταύρων και τράγων να αφαιρή αμαρτίας» (Εβρ. 10/ι 4). Οι θυσίες των ζωών έδειχναν στην λύση, αλλά δεν ήταν οι ίδιες η λύση. Η λύση ήταν ο Ιησούς, ο θάνατός Του και στη συνέχεια η διακονία Του για μας στο ουράνιο αγιαστήριο. Προσέξτε ένα ακόμη σημαντικό σημείο σ αυτά τα εδάφια: ο θάνατος του Ιησού επαρκεί για όλα. Οι θυσίες των ζώων επαναλαμβάνονταν συνεχώς, ενώ η μοναδική θυσία του Ιησού ήταν αρκετή (ας μην ξεχνάμε φυσικά, το Ποιος θυσιάστηκε!) για να καλύψει τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Ο Θεός φανέρωσε αυτήν την αλήθεια όταν μετά το θάνατο του Ιησού, το καταπέτασμα του επίγειου αγιαστηρίου σχίστηκε με υπερφυσικό τρόπο (Ματθ. 27/κζ 51). ΣΚΕΨΗ: Δείτε γύρω σας τον πόνο και την καταστροφή που έχει προκαλέσει η αµαρτία. Πώς µπορούµε καθηµερινά να στρεφόµαστε στον Ιησού ως τη µοναδική λύση για το πρόβληµα της αµαρτίας στη ζωή µας;
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου Δύση ηλίου: 17:10 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Σταματήστε να ακούτε την φωνή του Σατανά και να κάνετε το θέλημά του, και σταθείτε δίπλα στον Ιησού, ενστερνιστείτε τις αρετές Εκείνου που μπορεί να βοηθήσει τους ταλαιπωρημένους και να πάρει τις θλίψεις τους. Εκείνος που συγχωρήθηκε πολύ, θα αγαπήσει ακόμη περισσότερο. Ο Ιησούς είναι πολυεύσπλαχνος μεσίτης, ελεήμων και πιστός Αρχιερέας. Ο Κυρίαρχος των ουρανών ο Βασιλιάς της δόξης μπορεί να δει τους θνητούς που είναι υποκείμενοι στους πειρασμούς του Σατανά, μιας και ο Ίδιος ένιωσε τη δύναμη των τεχνασμάτων του Σατανά.» Ε. Χουάιτ, Christian Education, σ.160. «Η συνείδηση μπορεί να απελευθερωθεί από την καταδίκη. Μέσω της πίστης στο αίμα του Ιησού Χριστού, τα πάντα θα γίνουν τέλεια. Δόξα τον Θεό που δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το ακατόρθωτο. Μπορούμε να επικαλεστούμε τον καθαγιασμό. Μπορούμε να απολαύσουμε την εύνοια του Θεού. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το τι σκέφτονται ο Χριστός και ο Θεός για μας, αλλά για το τι σκέφτεται ο Θεός για τον Χριστό, τον Αντικαταστάτη μας.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 2, σ.32,33. Ερωτήσεις για συζήτηση: 1. Διαβάστε Εβρ. 2/β 17. Γιατί ήταν απαραίτητο ο Ιησούς να γίνει άνθρωπος και να υποφέρει, προτού γίνει Αρχιερέας μας; 2. Διαβάστε το δεύτερο απόσπασμα της αδ. Χουάιτ. Προσέξτε ιδιαίτερα τη φράση, «Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το τι σκέφτονται ο Χριστός και ο Θεός για μας, αλλά για το τι σκέφτεται ο Θεός για τον Χριστό, τον Αντικαταστάτη μας.» Πώς αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε τι προηγείται από το να «γίνουμε τέλειοι εν Χριστώ»; 3. Ο Αρχιερέας μας, ο Ιησούς Χριστός, είναι η Ασφάλεια της σωτηρίας μας και μας παρέχει τα πλεονεκτήματα του αίματος και της θυσίας Του. Με Εκείνον στο πλευρό μας δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε. Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε στην καθημερινότητά μας αυτές τις υπέροχες αλήθειες που βλέπουμε στην προς Εβραίους επιστολή, ιδιαίτερα σε στιγμές μεγάλου πειρασμού; 4. Στην προς Εβραίους επιστολή φαίνεται ξεκάθαρα πως η θυσία του Ιησού επαρκεί για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της αμαρτίας. Τι μας δείχνει αυτό για τις θρησκευτικές τελετές που ισχυρίζονται ότι η επανάληψη των τελετών αυτών, είναι απαραίτητη για τη συγχώρεση των αμαρτιών;
Believe παρουσιάζει η έκδοση σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org