ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: AΡΙΘΜΟΣ ΜΗΤΡΩΟΥ: ΤΜΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ: ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΕΠΙΛΕΓΕΤΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΩΤΗΣΗ, ΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ 1 (a) (b) (c) (d) Τα κυκλώματα των ταλαντωτών (oscillators) σχεδιάζονται ώστε να είναι ευσταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης Τα κυκλώματα των ταλαντωτών (oscillators) σχεδιάζονται ώστε να είναι ασταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης Τα κυκλώματα των ταλαντωτών (oscillators) σχεδιάζονται ώστε να είναι ευσταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο θετικής ανάδρασης Τα κυκλώματα των ταλαντωτών (oscillators) σχεδιάζονται ώστε να είναι ασταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο θετικής ανάδρασης 2 (a) Τα κυκλώματα των ενισχυτών με ανάδραση (feedback amplifiers) σχεδιάζονται ώστε να είναι ευσταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης (b) Τα κυκλώματα των ενισχυτών με ανάδραση (feedback amplifiers) σχεδιάζονται ώστε να είναι ασταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης (c) Τα κυκλώματα των ενισχυτών με ανάδραση (feedback amplifiers) σχεδιάζονται ώστε να είναι ευσταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο θετικής ανάδρασης (d) Τα κυκλώματα των ενισχυτών με ανάδραση (feedback amplifiers) σχεδιάζονται ώστε να είναι ασταθή, γι αυτό και περιέχουν βρόχο θετικής ανάδρασης 3 Στην έξοδο αρμονικού ταλαντωτή (harmonic oscillator) μπορούμε να πάρουμε (a) οποιαδήποτε περιοδική κυματομορφή τάσης (b) ημιτονική αλλά όχι τριγωνική ή τετραγωνική κυματομορφή τάσης (c) τριγωνική ή τετραγωνική αλλά όχι ημιτονική κυματομορφή τάσης (d) κυματομορφές τάσης οποιαδσήποτε μορφής, είτε περιοδικές είτε απεριοδικές 4 Στην έξοδο γεννήτριας κυματομορφών (function generator) μπορούμε να πάρουμε (a) οποιαδήποτε περιοδική κυματομορφή τάσης (b) ημιτονική αλλά όχι τριγωνική ή τετραγωνική κυματομορφή τάσης (c) τριγωνική ή τετραγωνική αλλά όχι ημιτονική κυματομορφή τάσης (d) κυματομορφές τάσης οποιαδσήποτε μορφής, είτε περιοδικές είτε απεριοδικές

5 Για να παράγουμε ημιτονική κυματομορφή τάσης στις χαμηλές και μεσαίες συχνότητες χρησιμοποιούμε κύκλωμα με (a) ταλαντωτή Hartley ή Colpitts (b) κρυσταλλικό ταλαντωτή (c) ταλαντωτή ολίσθησης φάσης ή ταλαντωτή γέφυρας Wien (d) κανένα από τα προηγούμενα 6 Για να παράγουμε ημιτονική κυματομορφή τάσης στις υψηλές συχνότητες χρησιμοποιούμε κύκλωμα με (a) ταλαντωτή Hartley ή Colpitts αλλά όχι κρυσταλλικό ταλαντωτή (b) κρυσταλλικό ταλαντωτή αλλά όχι ταλαντωτή Hartley ή Colpitts (c) ταλαντωτές LC αλλά όχι ταλαντωτές RC (d) ταλαντωτές RC αλλά όχι ταλαντωτές LC 7 Η συχνότητα της κυματομορφής τάσης στην έξοδο του κρυσταλλικού ταλαντωτή (a) παραμένει σταθερή, αν και η συχνότητα ταλάντωσης του κρυστάλλου μεταβάλλεται (b) μεταβάλλεται, αν και η συχνότητα ταλάντωσης του κρυστάλλου παραμένει σταθερή (c) ταυτίζεται με τη συχνότητα ταλάντωσης του κρυστάλλου (d) είναι ανεξάρτητη από τη συχνότητα ταλάντωσης του κρυστάλλου 8 Η συχνότητα της κυματομορφής τάσης στην έξοδο του ταλαντωτή ολίσθησης φάσης (a) εξαρτάται από το πλήθος των βαθμίδων RC σε σειρά που περιέχονται στο βρόχο ανάδρασης (b) είναι ανεξάρτητη από το πλήθος των βαθμίδων RC σε σειρά που περιέχονται στο βρόχο ανάδρασης (c) εξαρτάται από την τιμή της κοινής σταθεράς χρόνου T = RC των βαθμίδων RC σε σειρά, στο βρόχο ανάδρασης (d) είναι ανεξάρτητη από την τιμή της κοινής σταθεράς χρόνου T = RC των βαθμίδων RC σε σειρά στο βρόχο ανάδρασης 9 Στο βρόχο ανάδρασης του ταλαντωτή ολίσθησης φάσης δεν χρησιμοποιούμε δύο (2) βαθμίδες RC σε σειρά, διότι (a) δεν μπορούν να δώσουν αθροιστικά μετάθεση φάσης 180 ο και συνεπώς να δημιουργήσουν βρόχο θετικής ανάδρασης (b) δεν μπορούν να δώσουν αθροιστικά μετάθεση φάσης 180 ο και συνεπώς να δημιουργήσουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης (c) δεν μπορούν να δώσουν αθροιστικά μετάθεση φάσης 90 ο και συνεπώς να δημιουργήσουν βρόχο θετικής ανάδρασης (d) δεν μπορούν να δώσουν αθροιστικά μετάθεση φάσης 90 ο και συνεπώς να δημιουργήσουν βρόχο αρνητικής ανάδρασης 10 Στους ταλαντωτές υψηλών συχνοτήτων με διπολικό transistor (BJT) ως στοιχείο ενίσχυσης (a) το BJT είναι σε συνδεσμολογία κοινού εκπομπού

(b) (c) (d) το BJT είναι σε συνδεσμολογία κοινού συλλέκτη το BJT είναι σε συνδεσμολογία κοινής βάσης το BJT είναι σε αναστρέφουσα συνδεσμολογία 11 Στους ταλαντωτές χαμηλών ή μεσαίων συχνοτήτων με τελεστικό ενισχυτή (OpAmp) ως στοιχείο ενίσχυσης (a) o OpAmp είναι σε αναστρέφουσα συνδεσμολογία (b) o OpAmp είναι σε μη αναστρέφουσα συνδεσμολογία (c) o OpAmp είναι σε συνδεσμολογία buffer μοναδιαίου κέρδους (d) o OpAmp είναι σε συνδεσμολογία instrumentation amplifier 12 Ο ενισχυτής ενδιάμεσων συχνοτήτων (IF) ανήκει στην κατηγορία κυκλωμάτων (a) των ενισχυτών ευρείας ζώνης (broadband) (b) των ενισχυτών στενής ζώνης (narrowband) (c) των ακουστικών (audio) ενισχυτών (d) κανένα από τα προηγούμενα 13 Ο ενισχυτής ενδιάμεσων συχνοτήτων (IF) για ραδιοφωνικό δέκτη AM σχεδιάζεται ώστε να έχει (a) κεντρική συχνότητα 455 ΚΗz και εύρος ζώνης 5-10 ΚΗz (b) κεντρική συχνότητα 455 MΗz και εύρος ζώνης 5-10 ΚΗz (c) κεντρική συχνότητα 10.7 ΚΗz και εύρος ζώνης 100 ΚΗz (d) κεντρική συχνότητα 10.7 MΗz και εύρος ζώνης 100 ΚΗz 14 Προτιμάται η σχεδίαση του ενισχυτή ενδιάμεσων συχνοτήτων (IF) (a) ως μία βαθμίδα. Έτσι επιτυγχάνεται μεγαλύτερο gain και ευρύτερο bandwidth (b) ως δύο βαθμίδες με ίδια κεντρική συχνότητα και εύρος ζώνης (σύγχρονος συντονισμός). Έτσι επιτυγχάνεται μεγαλύτερο gain και ευρύτερο bandwidth (c) ως μία βαθμίδα. Έτσι επιτυγχάνεται μεγαλύτερο gain αν και μειώνεται το bandwidth (d) ως δύο βαθμίδες με ίδια κεντρική συχνότητα και εύρος ζώνης (σύγχρονος συντονισμός). Έτσι επιτυγχάνεται μεγαλύτερο gain και αν και μειώνεται το bandwidth 15 Σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, ο ενισχυτής ενδιάμεσων συχνοτήτων (IF) ενισχύει το σήμα (a) ενόσω αυτό βρίσκεται στην περιοχή συχνοτήτων RF (radio frequencies) (b) ενόσω αυτό βρίσκεται στην περιοχή συχνοτήτων ΑF (audio frequencies) (c) πριν διαμορφωθεί (d) αφού έχει αποδιαμορφωθεί 16 Σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, το AGC είναι (a) μηχανισμός ανάδρασης για τον έλεγχο του bandwidth του λαμβανόμενου σήματος (b) μηχανισμός ανάδρασης για τον έλεγχο του πλάτους του λαμβανόμενου σήματος

(c) (d) μηχανισμός ανάδρασης για τον έλεγχο του bandwidth του εκπεμπόμενου σήματος μηχανισμός ανάδρασης για τον έλεγχο του πλάτους του εκπεμπόμενου σήματος 17 Σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, το AGC επηρεάζει το σημείο πόλωσης Q των ενεργών στοιχείων των ενισχυτικών βαθμίδων RF και IF, ώστε (a) όταν το λαμβανόμενο σήμα φτάνει εξασθενημένο στην κεραία, οι ενισχυτικές βαθμίδες να ενισχύουν λιγότερο (μείωση ενίσχυσης) (b) όταν το λαμβανόμενο σήμα φτάνει ενισχυμένο στην κεραία, οι ενισχυτικές βαθμίδες να ενισχύουν περισσότερο (αύξηση ενίσχυσης) (c) όταν το λαμβανόμενο σήμα φτάνει εξασθενημένο στην κεραία, οι ενισχυτικές βαθμίδες να ενισχύουν περισσότερο (αύξηση ενίσχυσης) (d) η ενίσχυση των ενισχυτικών βαθμίδων να παραμένει ανεπηρέαστη από το πλάτος του λαμβανόμενου σήματος στην κεραία 18 Σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, η βαθμίδα της φώρασης (a) διαμορφώνει το σήμα κατά πλάτος (ΑΜ) (b) διαμορφώνει το σήμα κατά συχνότητα (FM) (c) αποδιαμορφώνει το ήδη διαμορφωμένο κατά πλάτος (ΑΜ) σήμα (d) αποδιαμορφώνει το ήδη διαμορφωμένο κατά συχνότητα (FM) σήμα 19 Για να συντονίσετε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ σε σταθμό που εκπέμπει στα Μεσαία με κεντρική συχνότητα 900 KHz, ο τοπικός ταλαντωτής (Local Oscillator) πρέπει να ρυθμιστεί στη συχνότητα (a) 455 ΚΗz (b) 900 KHz (c) 900 + 455 = 1355 KHz (d) 900 455 = 445 KHz 20 Σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, o Μείκτης είναι (a) γραμμική βαθμίδα δύο εισόδων, που προσθέτει τα δύο εισερχόμενα σήματα (b) μη γραμμική βαθμίδα δύο εισόδων, που πολλαπλασιάζει τα δύο εισερχόμενα σήματα (c) γραμμική βαθμίδα δύο εισόδων, που πολλαπλασιάζει τα δύο εισερχόμενα σήματα (d) μη γραμμική βαθμίδα δύο εισόδων, που προσθέτει τα δύο εισερχόμενα σήματα

21. Σχεδιάστε το κύκλωμα του ταλαντωτή Hartley και γράψτε τον τύπο της συχνότητας ταλάντωσής του συναρτήσει των τμηματικών αυτεπαγωγών L1 και L2 του πηνίου L. (Σχεδιάζετε το Εργαστηριακό Κύκλωμα για Hartley / Colpitts, με βραχυκυκλωμένα τα σημεία που το κάνουν να λειτουργεί ως ταλαντωτής Hartley μεσαία λήψη στο πηνίο: το ελεύθερο άκρο του πυκνωτή C4 συνδέεται με την ελεύθερη λήψη στο πηνίο L1, στο δεξί άκρο του σχήματος.) Η συχνότητα ταλάντωσης (σε Hz) είναι f 1 1, 1 2 2 L LC L L όπου L1 και L2 τα μέρη στα οποία χωρίζει το πηνίο L η μεσαία λήψη. (Προσοχή: στο Εργαστηριακό Κύκλωμα με L1 συμβολίζεται η αυτεπαγωγή ολόκληρου του πηνίου L). 22. Σχεδιάστε το κύκλωμα του ταλαντωτή Colpitts και γράψτε τον τύπο της συχνότητας ταλάντωσής του συναρτήσει των τμηματικών χωρητικοτήτων C1 και C2 του πυκνωτή C. (Σχεδιάζετε το Εργαστηριακό Κύκλωμα για Hartley / Colpitts, με βραχυκυκλωμένα τα σημεία που το κάνουν να λειτουργεί ως ταλαντωτής Colpitts μεσαία λήψη στον πυκνωτή: το ελεύθερο άκρο του πυκνωτή C4 συνδέεται με την ελεύθερη λήψη μεταξύ των πυκνωτών C2 και C3.)

Η συχνότητα ταλάντωσης (σε Hz) είναι 1 1 C1 C2 f, C C1 / / C2 2 LC C1 C2 όπου C1 και C2 τα μέρη στα οποία χωρίζει τον πυκνωτή η μεσαία λήψη. (Προσοχή: στο Εργαστηριακό Κύκλωμα τα δύο μέρη στα οποία χωρίζει τον πυκνωτή η μεσαία λήψη συμβολίζονται με C2 και C3, ενώ στον τύπο της συχνότητας με C1 και C2). 23. Σχεδιάστε το κύκλωμα του κρυσταλλικού ταλαντωτή και γράψτε την τιμή της συχνότητας ταλάντωσης του εργαστηριακού κυκλώματος. (Σχεδιάζετε το Εργαστηριακό Κύκλωμα για κρυσταλλικό ταλαντωτή, με βραχυκυκλωμένα τα κατάλληλα σημεία ώστε να λειτουργεί, σημειώνοντας τη θέση και τη συχνότητα του κρυστάλλου)

24. Σχεδιάστε το κύκλωμα του ταλαντωτή ολίσθησης φάσης με 3 βαθμίδες RC, και γράψτε τον τύπο της συχνότητας ταλάντωσής του συναρτήσει της κοινής σταθεράς χρόνου τους, Τ = RC. (Σχεδιάζετε το Εργαστηριακό Κύκλωμα για ταλαντωτή Ολίσθησης Φάσης, με βραχυκυκλωμένα τα κατάλληλα σημεία ώστε να λειτουργεί) Η συχνότητα ταλάντωσης (σε Hz) είναι 1 1 f, 2 RC 6 όπου θεωρούμε ίδιες και τις τρεις βαθμίδες RC του κυκλώματος (δηλαδή, στο Εργαστηριακό Κύκλωμα, θεωρούμε (R7+p% R6) = R8 = R9 = R και C2 = C3 = C4 = C). 25. Σχεδιάστε το κύκλωμα του φωρατή για ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ, συνοδευόμενο από το απαραίτητο φίλτρο. Σχεδιάστε το σήμα εισόδου και το σήμα εξόδου. (Σχεδιάζετε το Εργαστηριακό Κύκλωμα του Φωρατή με δίοδο, με βραχυκυκλωμένα τα κατάλληλα σημεία ώστε να λειτουργεί) Ανάλογα με το άκρο της μίας από τις δύο αντιπαράλληλες διόδους που έχετε βραχυκυκλώσει, σχεδιάζετε και τα σήματα στην είσοδο και στην έξοδο του Εργαστηριακού Κυκλώματος, στο πεδίο του χρόνου.

Παραδείγματος χάριν, αν έχετε συνδέσει το άκρο της κάτω διόδου στο Εργαστηριακό Κύκλωμα, το σήμα εξόδου είναι της μορφής: 26. Σχεδιάστε το διάγραμμα βαθμίδων ενός υπερετερόδυνου ραδιοφωνικού δέκτη ΑΜ. Σχεδιάστε ποιοτικά τις κυματομορφές μεταξύ των βαθμίδων. 27. Αναφέρετε τους τρεις βασικούς ρόλους του Ενισχυτή RF, σε ένα υπερετερόδυνο ραδιοφωνικό δέκτη ΑΜ. 1. Το λαμβανόμενο από την Κεραία (Antenna) του δέκτη σήμα οδηγείται στον Ενισχυτή RF (RF Amplifier), όπου πραγματοποιείται στοιχειώδης ενίσχυση, επιλεκτικά ως προς τη συχνότητα (συντονιζόμενος ενισχυτής).

2. Παράλληλα ο ενισχυτής RF παίζει το ρόλο του απομονωτή μεταξύ Kεραίας και Mείκτη (RF Mixer), εμποδίζοντας το ημιτονικό σήμα που παράγει η επόμενη βαθμίδα, ο Τοπικός Ταλαντωτής (Local Oscillator), να οδεύσει μέσω του Mείκτη προς την Κεραία. 3. Η πλέον σημαντική λειτουργία του Ενισχυτή RF είναι η απόρριψη του σήματος-ειδώλου (Image Signal), το οποίο έχει συχνότητα υψηλότερη από εκείνη του Τοπικού Ταλαντωτή και εφόσον δεν απορριφθεί αλλά περάσει στο Μείκτη, θα δώσει συχνοτικές συνιστώσες μέσα στη ζώνη ενίσχυσης του Ενισχυτή Ενδιάμεσης Συχνότητας (Intermediate Frequency Amplifier, IF). Αυτές θα ενισχυθούν, θα αποδιαμορφωθούν και θα φτάσουν μέχρι τον Ακουστικό Ενισχυτή (Audio Amplifier, AA) και τα ηχεία (Loudspeakers), λειτουργώντας ως παρεμβολές στο επιθυμητό σήμα 28. Η κεραία ενός υπερετερόδυνου ραδιοφωνικού δέκτη ΑΜ λαμβάνει σήματα που εκπέμπουν δύο σταθμοί, ένας στα 900 ΚΗz και ένας στα 1100 ΚΗz. Γράψτε όλες τις συχνότητες στην έξοδο του μείκτη, όταν ο τοπικός ταλαντωτής βρίσκεται στα 1000 ΚΗz. «Ο Μείκτης ή Μετατροπέας Συχνοτήτων (Frequency Converter) είναι μη γραμμική βαθμίδα. Ουσιαστικά πολλαπλασιάζει μεταξύ τους τα εισερχόμενα σήματα στο πεδίο του χρόνου, με αποτέλεσμα να δίνει στη έξοδό του σήμα που αποτελεί υπέρθεση (α) των εισερχομένων σημάτων και (β) συνιστωσών πάνω στο άθροισμα και στη διαφορά των συχνοτήτων των εισερχομένων σημάτων. Η λειτουργία αυτή του Μείκτη ονομάζεται «Ετεροδύνωση» (Heterodyning). Οι παραγόμενες συχνότητες είναι f RF, f LO, f LO -f RF, f LO +f RF.» Άρα στην περίπτωση των δύο σταθμών εκπομπής με f RF1 = 900 KHz και f RF2 = 1100 KHz, έχουμε: f RF1 = 900 ΚΗz, f RF2 = 1100 ΚΗz, f LO = 1000 KHz, f LO - f RF1 = 100 KHz, f LO - f RF2 = x (δεν παράγεται σήμα στην έξοδο του μείκτη), f LO +f RF1 = 1000 + 900 = 1900 KHz f LO +f RF2 = 1000 + 1100 = 2100 KHz 29. Η κεραία ενός υπερετερόδυνου ραδιοφωνικού δέκτη ΑΜ λαμβάνει σήματα που εκπέμπουν τρείς σταθμοί, στα 900 ΚΗz, στα 1000 ΚΗz και στα 1100 ΚΗz, αντίστοιχα. Γράψτε όλες τις συχνότητες στις οποίες αν συντονιστεί ο τοπικός ταλαντωτής, τότε θα ακουστεί καθαρά στα ηχεία το σήμα καθενός από τους τρεις σταθμούς. «Μέσω ενός μεταβλητού πυκνωτή στο κύκλωμα ταλάντωσής του, τον οποίο στην πράξη χειρίζεται ο ακροατής, ο Τοπικός Ταλαντωτής μπορεί να μεταβάλλει τη συχνότητα του παραγόμενου ημιτόνου σε ένα μεγάλο εύρος συχνοτήτων. Είναι πάντα δυνατόν ο χειριστής να φέρει τον Τοπικό Ταλαντωτή σε συχνότητα ταλάντωσης που η διαφορά της από την (κεντρική) συχνότητα του εισερχόμενου σήματος να είναι σταθερή και συγκεκριμένα ίση με 455 KHz: f IF = f LO f RF = 455 ΚΗz Για πρακτικούς λόγους, ο Τοπικός Ταλαντωτής ταλαντώνει πάντα σε συχνότητες υψηλότερες εκείνων του εισερχόμενου από την κεραία σήματος (High Side Injection), οπότε f LO f RF > 0.»

Άρα στην περίπτωση των τριών σταθμών εκπομπής με f RF1 = 900 KHz, f RF2 = 1000 KHz και f RF3 = 1100 KHz, προκειμένου να συντονιστεί ο δέκτης στον κάθε σταθμό και να ακούει καθαρό σήμα ο ακροατής θα πρέπει κατά περίπτωση να έχουμε: f IF = f LO f RF1 = 455 Ηz => f LO = f IF + f RF1 = 455 ΚΗz + 900 ΚΗz = 1355 KHz f IF = f LO f RF2 = 455 Ηz => f LO = f IF + f RF2 = 455 ΚΗz + 1000 ΚΗz = 1455 KHz f IF = f LO f RF3 = 455 Ηz => f LO = f IF + f RF3 = 455 ΚΗz + 1100 ΚΗz = 1555 KHz 30. Αναφέρετε τα πλεονεκτήματα της διαμόρφωσης AM SSB (Single Sideband) Μειώνεται ο θόρυβος αφού έχουμε περιορισμένο εύρος ζώνης. Για δεδομένη ισχύ στον πομπό, το εκπεμπόμενο σήμα είναι ισχυρότερο, οπότε και μεταδίδεται σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Μετάδοση περισσότερων σημάτων μέσα σε δεδομένο εύρος ζώνης, αφού το φάσμα μειώνεται στο μισό σε σχέση με το DSB. 31. Συγκρίνετε τις διαμορφώσεις ΑΜ και FM (πλεονεκτήματα μειονεκτήματα) H διαμόρφωση ΑΜ είναι απλούστερη στην σχεδίαση και κατασκευή του δέκτη από τη διαμόρφωση FM, ειδικά διότι έχει πολύ απλό κύκλωμα αποδιαμορφωτή (φωρατή): πρόκειται ουσιαστικά για μία δίοδο που αποκόπτει τη μία από τις δύο ημιπεριόδους του διαμορφωμένου σήματος, ακολουθούμενη από ένα απλό παθητικό φίλτρο που εξομαλύνει την έξοδο της διόδου. Γι αυτό και ιστορικά αναπτύχθηκε και επικράτησε πριν από την διαμόρφωση FM, παρέμεινε δε σε χρήση παράλληλα με τη διαμόφωση FM για ένα περίπου αιώνα. Η διαμόρφωση FM είναι λιγότερο ευαίσθητη στο θόρυβο από τη διαμόρφωση ΑΜ, διότι το διαμορφούμενο στοιχείο είναι η συχνότητα του φέροντος σήματος και όχι το πλάτος του, ενώ το πλάτος είναι σταθερό και μπορεί να ρυθμίζεται στο επιθυμητό επίπεδο ώστε στην έξοδο να έχουμε βελτιωμένο SNR. Υπάρχουν φυσικά και πολλές άλλες διαφορές, αλλά οι παραπάνω δύο είναι οι ουσιαστικότερες. 32. Αναφέρετε τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά από τα οποία κρίνεται η ποιότητα ενός ραδιοφωνικού δέκτη Η αξιοπιστία ενός δέκτη, που καθορίζει και την ποιότητά του, εξαρτάται από τα εξής μεγέθη: Ευαισθησία Sensitivity: Είναι η ελάχιστη λαμβανόμενη ισχύς που απαιτείται στην είσοδο του δέκτη προκειμένου να λειτουργήσει ικανοποιητικά Επιλεκτικότητα Selectivity: Αναφέρεται στην ικανότητα του δέκτη να μπορεί να διαχωρίσει και να φιλτράρει τις επιθυμητές συχνότητες και να αποκόψει τις ανεπιθύμητες (πχ σταθμούς εκπομπής σε γειτονικές ζώνες συχνοτήτων) Πιστότητα Reliability: Αναφέρεται στην ικανότητα του δέκτη να αναπαράγει σωστά και χωρίς παραμορφώσεις τις λαμβανόμενες συχνότητες Συντελεστής θορύβου Noise figure: Είναι το ποσοστό θορύβου που εισάγει ο δέκτης σε σχέση με το σήμα της πληροφορίας Δυναμική περιοχή Dynamic range: Είναι η ικανότητα διατήρησης γραμμικής συμπεριφοράς για ασταθή σήματα