π. ΠΑΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΟΙΟΝ ΑΓΑΠΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ; Ποιητική Συλλογή ΑΚΑΚΙΑ 2011
Copyright Fr Pavlos Grigoriou 2011 Published in England by Akakia Publications, 2011 AKAKIA Publications St Peters Vicarage Wightman Road London N8 0LY, UK 0044 203 28 66 550 0044 7411 40 65 62 www.akakia.net publications@akakia.net π. Παύλος Γρηγορίου ΠΟΙΟΝ ΑΓΑΠΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ; Ποιητική συλλογή Cover Image: Source: istockphoto.com / Contributor: Saluha / File No: 4775159 All rights reserved No part of this publication may be reproduced, translated, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, microfilming, recording, or otherwise, without the prior permission in writing of the Author and the Akakia Publications, at the address above. ISBN: 978-1-908362-38-4 COPYRIGHT.CO.UK: DEP634453926415937500 London, UK
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος Αγάπη μου Άν είν η αγάπη Δε θα σε βρω Δεν είμαι εγώ Εγώ κι αν ήμουνα Θεός Είμαι ακόμα εδώ Είναι παράξενη η αγάπη Είσαι απλά εσύ Ένα ξεχωριστό συνηθισμένο ηλιοβασίλεμα Έρωτα ψεύτη Ήρθες Θα βάλω φωτιά Θα γίνω αηδόνι Θά θελα νά χτιζες εκείνο το παράθυρο Θ σ έχω χάσει Θέλω να σε δω Και δε μπορώ Κι αν βρέχει μωρό μου Κι ήσουν εσύ τ αστέρι μου Κλαίει ο ήλιος Κοίτα με Μαζί Μείνε κι απόψε Μέσα στα μάτια της Μια βδομάδα Μισοτελειωμένο (Έλα εδώ) Μού χες πει
Νεκρή μπαλλάντα Ο απο μηχανής Θεός Ο χειρότερος εφιάλτης Όνειρο Παρόν & Μέλλον (Ουρανέ μου) Πες της να μείνει Ποτέ δε θα στο πω Πού πήγαν οι στιγμές Πως να κοιμηθώ Στην καρδιά μου Στο κενό Στο πουθενά Τα της νύχτας Την τελευταία μέρα Τι; Το τραγούδι των αναμνήσεων Χλωμοί σταθμοί Tribulatione Canticum
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Κατ αρχήν θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως ο έρωτας δεν είναι αμαρτία. Αντιθέτως μάλιστα! Ο έρωτας ευλογείται από το Θεό, όταν είναι αληθινός. Όταν βασίζεται στην αγάπη. Όταν συνοδεύεται και συνοδεύει την αγάπη. Αυτός ο έρωτας δε χάνεται και δε σβήνει ποτέ. Γιατί ακόμη κι όταν έλθει η στιγμή που καταλαγιάζει το πάθος, η αγάπη βγαίνει στην επιφάνεια, και είναι αυτή που κρατά τους ερωτευμένους μαζί για πάντα, και τους κρατά για πάντα ερωτευμένους! Όταν όμως δεν υπάρχει η αγάπη, ο έρωτας δεν ευλογείται. Μάλλον, δε μπορεί να υπάρξει πραγματικός έρωτας χωρίς την αγάπη. Και είναι εκείνες οι στιγμές που μόλις αρχίσει το πάθος να σβήνει, ανακαλύπτεις πως δεν έχει μείνει τίποτα, παρά ένα απέραντο κενό. Ένα κενό, που δεν πληρώνεται ούτε με ψεύτικες υποσχέσεις, ούτε με ψεύτικα «σ αγαπώ», ούτε με ουτοπικά «για πάντα», ούτε με την ιδιοτέλεια! Γι αυτό αναρρωτιέται κανείς, βλέποντας έναν άνθρωπο που ερωτεύεται και αγαπά τόσο εύκολα κάθε φορά ένα διαφορετικό άνθρωπο: «Ποιόν αγαπάς για πάντα αυτή τη φορά;». Τα ποιήματα που ακολουθούν, γράφτηκαν σε έντονες στιγμές πάθους, αγάπης πραγματικής και φοβισμένων σκέψεων μπροστά σε μία τυχόν απώλεια του αγαπημένου προσώπου του π. Παύλου. Και το όνομα αυτής; Άννα!
Στην αγαπημένη μου Αννούλα
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Τις στιγμές αυτές που νοιώθω πως υπάρχω μα κρύβομαι Αυτές τις ώρες που η πίστη μου παγώνει και θλίβομαι Την άνοιξη που η φύση κάνει όνειρα και χαίρεται Το πάθος μου, απ των μαλλιών σου το νερό θα πλένεται Όλες εκείνες τις στιγμές θέλω να σ αγαπήσω και μια λέξη μ ένα δάκρυ να σου πω Όταν τα δώρα της ψυχής μου στα πόδια σου θα αφήσω θα ψιθυρίσω στης καρδιάς σου το ρυθμό Αγάπη μου, δως μου ζωή Αγάπη μου, αγκάλιασέ με Αγάπη μου, δως μου φτερά και στη δική σου τη ζωή ταξίδεψέ με Την ώρα που οι λέξεις μου δε φτάνουνε οι ανθρώπινες Το δάκρυ μου που ο κόσμος μου το μίσησε εσύ το πινες Στο κρύο όταν ήσουν το σεντόνι μου το σπίτι μου Τις νύχτες όταν γίνεις η ευτυχία μου κι η λύπη μου
Όλες εκείνες τις στιγμές θέλω να σ αγαπήσω και μια λέξη μ ένα δάκρυ να σου πω Όταν τα δώρα της ψυχής μου στα πόδια σου θα αφήσω θα ψιθυρίσω στης καρδιάς σου το ρυθμό Αγάπη μου, δως μου ζωή Αγάπη μου, αγκάλιασέ με Αγάπη μου, δως μου φτερά και στη δική σου τη ζωή ταξίδεψέ με