ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΡΑΨΑΣ ΑΝΤΖΕΛΟ ΛΑΒΦΟΥΛ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΔΙ

Transcript

1

2 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΡΑΨΑΣ ΑΝΤΖΕΛΟ ΛΑΒΦΟΥΛ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΔΙ 2 ο Μέρος ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΑΠΗ AKAKIA 2011

3 Copyright Mr. Evangelos Grammenos 2011 Published in England by Akakia Publications, 2011 AKAKIA Publications St Peters Vicarage Wightman Road London N8 0LY, UK ΑΝΤΖΕΛΟ ΛΑΒΦΟΥΛ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΔΙ 2o ΜΕΡΟΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΓΑΠΗ All rights reserved No part of this publication may be reproduced, translated, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, microfilming, recording, or otherwise, without the prior permission in writing of the Author and the Akakia Publications, at the address above. ISBN: ISBN SET: COPYRIGHT.CO.UK: DEP London, UK

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Μεγάλη δόση υγείας ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Χέρια σταυρωτά, μάτια κλειστά ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Δράση ενάντια στην αρρώστια ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Επαναστατικές αλλαγές. Το κοίταγμα και τα θεραπευτικά του αποτελέσματα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. Η απαίσια παρέμβαση του Δρ. Χαπάκου ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Τα πιο θαυμαστά νέα από την TV ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Η αγάπη έχει ανάγκη να ταξιδεύει

5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Μεγάλη δόση υγείας Η προϊσταμένη στο Ίδρυμα ΑΓΑΠΗ χτύπησε την πόρτα του προσωπάρχη, που ήταν κιόλας λίγο ανοιχτή. - Περάστε, απάντησε η φωνή του. - Ήθελα να σας παρακαλέσω, αν γίνεται, είπε κάπως διστακτικά η προϊσταμένη. - Πες μου το πρόβλημά σου, Εύα, και θα κάνω ό,τι μπορώ. - Ένας ανιψιός μου, όχι ακριβώς ανιψιός, ο γιος μιας ξαδέρφης μου, ήρθε ξαφνικά από την Αγγλία και δεν έχει πού να μείνει. Μήπως θα μπορούσε να μείνει λίγες μέρες σ εκείνο το πάντα άδειο δωματιάκι ψηλά στη σοφίτα; - Δεν έχεις καθόλου χώρο στο σπίτι σου; - Έχω. Αλλά δεν θέλει να μείνει μαζί με τόσα άλλα άτομα. Ξέρεις, είμαστε πολυμελής οικογένεια. Και, εκτός αυτού, θέλει να μελετήσει, μου είπε. - Τι να μελετήσει; - Κάτι μου εξήγησε, αλλά δεν κατάλαβα ακριβώς. Είναι έξω από την πόρτα. Μήπως θέλετε να τον δείτε; Είναι κάτι το εξαιρετικό, σπάνιο άτομο... - Για να τον δούμε, λέει ο προσωπάρχης. Η προϊσταμένη προχώρησε ως την πόρτα, την άνοιξε και είπε απαλά: - Άντζελο, έλα μέσα. Ο Άντζελο βάδισε λίγα βήματα με σεμνό ύφος, στητός, ανάλαφρος. - Μα αυτός είναι παιδί, είπε ζωηρά ο κύριος Νίκος. Σαν δέκα χρονών αγόρι. - Δε σας το είπα; είπε η Εύα. - Όχι. Μου είπες κάποιο άτομο, γιος μιας ξαδέρφης σου... - Ναι, συγγνώμη.

6 - Πόσων χρόνων είσαι αγόρι μου; Ρώτησε απαλά ο Νίκος. Και πριν πάρει απάντηση, είπε με θαυμασμό, σα να μιλούσε στην Εύα, αλλά χωρίς να την κοιτάξει. - Σπάνιο, σπανιότατο αγόρι. - Με λένε Άντζελο, είπε αργά το αγόρι. - Άντζελο; έκανε ο Νίκος. Σου πάει, σου πάει πολύ αυτό το όνομα. Όνομα και πράμα. Πες μου αυτό που σε ρώτησα. - Εγώ; Το πραγματικό μου Εγώ είναι εκτός χρόνου. - Καταπληκτικό, είπε ο Νίκος. Θαυμάσια. Ο μικρός φιλόσοφος. Μου είπε η θεία σου ότι δεν μπορείς να μείνεις σπίτι της, γιατί δεν έχει ησυχία, έτσι; - Έτσι, αλλά όχι μόνο. - Ναι, ξέρω. Θέλεις και να μελετήσεις, ειν έτσι; - Ναι, και όχι μόνο. - Τι θέλεις να μελετήσεις;, ρώτησε ο Νίκος, χωρίς να προσέξει το «όχι μόνο». - Τη διατροφή, απάντησε ο Άντζελο. - Τη διατροφή; Ποιά διατροφή; Τη μεσογειακή; - Ναι, και όχι μόνο. - Πες μου κάτι, είπε ο Νίκος. Μήπως σκέφτεσαι να γίνεις διατροφολόγος όταν μεγαλώσεις; - Είμαι διατροφολόγος, είπε σοβαρά ο Άντζελο. - Τόσο μικρός; Πότε σπούδασες κιόλας; - Εγώ, το πραγματικό Εγώ, δεν έχω ηλικία. Σας το ξανάπα. Αυτό να το θυμάστε. - Θα το θυμάμαι, εντάξει, είπε χαμογελώντας θετικά ο Νίκος. - Πες μου κάτι. Μήπως ο μπαμπάς σου ή η μαμά σου ασχολείται με - Η μαμά μου, απάντησε ο Άντζελο, που κατάλαβε την ερώτηση του Νίκου, πριν τελειώσει. - Και πού δουλεύει; - Όπου μπορεί. Όπου την καλούν. - Και τι ακριβώς κάνει; Διαλέξεις; Σεμινάρια; Γράφει προγράμματα διατροφής; - Τους αλλάζει τη διατροφή. Δε μιλάει πια. Πράττει.

7 - Και το αποτέλεσμα; Έχει αποτελέσματα; - Άριστα. - Δηλαδή; - Χαρά και Υγεία. Γιατρεύονται από τις αρρώστιες τους και ξαναβρίσκουν την χαμένη υγεία τους και τη χαρά της ζωής. Γεια Χαρά, που λέτε εσείς οι Έλληνες. - Και πώς τη λένε τη μητέρα σου; Πολύ θα ήθελα να τη γνωρίσω. - Γκρέις. - Γκρέις, που θα πει Χάρη στα ελληνικά, έτσι; - Έτσι. Θα γνωρίσεις εμένα. Το ίδιο είναι. - Χα, χα, χα, γέλασε ανοιχτόκαρδα ο Νίκος. Πολύ ωραία τα λες. - Όμως δε θα πω άλλα. Δε μιλάω πολύ. - Λίγα λόγια, πολύ δράση. Σαν τη μάνα σου, ε; Εντάξει, δε θα σε κουράσω άλλο. Πες μου μόνο το επώνυμο της μητέρας σου. - Λάβφουλ, είπε ο Άντζελο. - Που είναι ίδιο με του πατέρα σου, έτσι; - Όχι. Το δικό του επώνυμο είναι Μάνιφουλ. - Τα ρωτάω, επειδή πρέπει να γράψω το όνομά σου σ αυτό το βιβλίο, μια και θα μείνεις εδώ λίγες μέρες. Ξέρεις, αποφάσισα να σε φιλοξενήσουμε εδώ, όσο κι αν δεν το περίμενες. - Το περίμενα, είπε σεμνά ο Άγγελος. - Πώς το περίμενες; - Για να έρθω εδώ, θα πει ότι... Αλλιώς δε θα ερχόμουνα. - Τι ωραία που τα λες, είπε γελώντας πάλι ο Νίκος. Λοιπόν, γράφω Άντζελο Μάνιφουλ. - Όχι, όχι Μάνιφουλ, τον σταμάτησε ο Άντζελο. Γράψε Λάβφουλ. - Μα αυτό είναι το επώνυμο της μητέρας σου. Κανονικά, το επώνυμό σου - Εγώ διάλεξα το επώνυμο της μάνας μου. - Παράξενο. Τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου;

8 - Φαρμακέμπορος, φαρμακοβιομήχανος, είπε με αοριστία ο Άντζελο. - Μήπως είναι σε διάσταση, μήπως δεν τα πάνε καλά; Μήπως διαζύγιο; - Ε, μάλλον, είπε χαμογελαστά. Η σωστή διατροφή και η φαρμακεμπορία δεν τα πάνε καλά. Έχουν μόνιμο διαζύγιο. - Σωστά, σωστά, γέλασε ο Νίκος. Τι ωραία που τα λες. Λοιπόν, Άντζελο, όλα καλά. Εύα, εντάξει,. Δείξε του το δωμάτιο. Μέσα εκεί θα βρει ό,τι χρειάζεται. Ξέρεις τις ώρες των γευμάτων, Άντζελο; - Ναι, τις διάβασα στον πίνακα όσο στεκόμουν απ έξω. - Πότε πρόλαβες;, είπε απορώντας ο Νίκος. Σπάνιο παιδί, καλά το είπε η θεία σου. Μάλλον, υπερσπάνιο, σχεδόν υπεργήινο. Άντε, καλό μεσημέρι. Γεια σας. - Γεια Χαρά, είπε ο Άντζελο σεμνά στα Ελληνικά και βγήκε από το γραφείο μαζί με τη θεία του. - Πριν πάω στο δωμάτιό μου, θα μπορούσες να μου δώσεις ένα αντίγραφο των φαγητών της εβδομάδας; ρώτησε ο Άντζελο ευγενικά. - Για τη μελέτη σου, ε; Πολύ ευχαρίστως. Πάμε στην κουζίνα. Να σε γνωρίσω και στη μαγείρισσα. Αλλά μην τρομάξεις όταν τη δεις! Είναι 145 κιλά - Μόνο λιγόφαγα άτομα θα πρεπε να παίρνουν τέτοια θέση, είπε ο Άντζελο απαλά. Μπαίνοντας στην κουζίνα, ο Άντζελο έφερε τα μάτια του ένα γύρο και εντόπισε διάφορα πράγματα. Είδε πού είναι τα ψυγεία, το μεγάλο και τα δύο μικρά, τα κουτιά με το γάλα εβαπορέ, τον καφέ και μια φιάλη σπρέι για ποντίκια και κατσαρίδες στην πίσω γωνία του ψυγείου. Γνώρισε τη μαγείρισσα, πήρε το πρόγραμμα φαγητών, ευχαρίστησε και τις δύο. Μετά η Εύα τον οδήγησε στο δωμάτιό του.