KAT A O TH BA H Σ Σ Λ Σ Σ Σ Γ Σ Λ Ξ #01
EDITORIAL To KAT A O TH BA H, 1
TI AI OY E TH H H H Z H KANEI KO ANA 2
MIA MIKPH I TOPIA IA TO E MO TOY XO EIOY To σχολείο σαν κρατικός και υποχρεωτικός θεσμός δημιουργήθηκε τον 19 ο αιώνα στην Πρωσία (σημερινή Γερμανία). Διάφορες μορφές εκπαίδευσης φυσικά υπήρχαν και στο παρελθόν, τόσο στην αρχαιότητα όσο και στο μεσαίωνα, η δημιουργία όμως των πρώτων εθνών-κρατών και οι νέες στρατιωτικές και οικονομικές συνθήκες επέβαλαν την ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου συστήματος εκπαίδευσης. Ο αυτοκράτορας της Πρωσίας συγκεκριμένα (καλό κουμάσι), μαζί με το επιτελείο του θέλησαν να δημιουργήσουν ένα πιστό στρατό για τους επεκτατικούς τους πολέμους, αλλά και υπάκουους εργάτες για τα νέα εργοστάσια. Θεώρησαν λοιπόν πως ο καλύτερος τρόπος να πείσουν τον κόσμο να τους υπηρετεί ως στρατιώτης ή εργάτης ήταν η «διαπαιδαγώγηση» της νέας γενιάς. την εμπέδωση των νόμων του κράτους την καταστροφή της ελεύθερης σκέψης και βούλησης την πλήρη υποταγή στην εξουσία Αυτό ήταν και το πρώτο σχολείο λοιπόν στην σύγχρονη ιστορία, το οποίο στη συνέχεια υιοθέτησαν και άλλα κράτη βλέποντας πόσο αποτελεσματικά. η παρακολούθηση ήταν υποχρεωτική η διδασκαλία υπαγορευόταν από το κράτος και την εκκλησία με σκοπό τη δημιουργία εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης (για τον στρατό που λέγαμε) 3 Οπμηαδήπμηε μμμηόηεηα θοζηθά με ημ ζεμενηκό ζπμιείμ είκαη εκηειώξ ζομπηςμαηηθή *Όποιος-α ψήνεται για παραπάνω πληροφορίες ας τσεκάρει: http://theanarchistlibrary.org/library/matt-hernthe-emergence-of-compulsory-schooling-andanarchist-resistance
4
KANENAΣ ANΘPΩΠOΣ ΔEN EINAI ΛAΘPAIOΣ Τα ηειεοηαία πνόκηα, με πνόθαζε ηεκ θνίζε, παναηενμύμε όηη ε εοζύκε γηα ηα όζα θαθά μαξ βνήθακε, μεηαηίζεηαη ζημοξ άιιμοξ, ζημοξ λέκμοξ, ζημοξ ιαζνμμεηακάζηεξ πμο μαξ παίνκμοκ ηηξ δμοιεηέξ. Μέζα ζε αοηέξ ηηξ ζοκζήθεξ, όπμο ε θηώπεηα, ε ακενγία θαη ε εθμεηάιιεοζε βαζηιεύμοκ, έκα μεγάιμ θμμμάηη ηεξ ειιεκηθήξ θμηκςκίαξ ζνέθεη αοηαπάηεξ θαη ακαπανάγεη αοηόκ ημκ ναηζηζηηθό μπεηό. Φοζηθά ε ζογθεθνημέκε ακηίιερε δεκ δεμημονγείηαη ςξ δηα μαγείαξ, αιιά ηνέθεηαη θαη εκηζπύεηαη από ηε δηαπείνηζε ημο ειιεκηθμύ θνάημοξ. Καη ηη ζεμαίκεη αοηό? Όηη πένα από ηηξ ηαθηηθέξ ελόκηςζεξ πμο πνεζημμπμημύκ, πνμκμμύκ θαη γηα ημκ έιεγπμ ηεξ ζθέρεξ μαξ πνεζημμπμηώκηαξ ηα θενέθςκα ημοξ (ΜΜΕ= Μέζα Μαδηθήξ Ελαπάηεζεξ) με ζθμπό κα ζηνέρμοκ ηα βιέμμαηα αιιμύ, δεμημονγώκηαξ ημκ εζςηενηθό επζνό, ημκ μεηακάζηε. Επμμέκςξ δεκ ζα μπμνμύζε κα ιείπεη ε θαζμδήγεζε ηεξ ζθέρεξ θαη μέζα ζηα ζπμιεία, ηα μπμία είκαη γεμάηα από ηεκ επόμεκε γεκηά πεηζήκηςκ πμιηηώκ μη μπμίμη πνέπεη κα μάζμοκ από μηθνμί κα ακαπανάγμοκ ηεκ θαναμέια, όηη έηζη είκαη μ θόζμμξ θαη δεκ αιιάδεη. Με αθμνμή ηεκ πνήζε ημο όνμο ιαζνμμεηακάζηεξ πμο πνεζημμπμηείηαη επακεηιεμμέκα ζημ βηβιίμ Ιζημνίαξ Κμηκςκηθώκ Επηζηεμώκ ηεξ Γ' ιοθείμο, μαξ δεμημονγήζεθε ε ακάγθε κα μηιήζμομε γηα ημ ηη ζεμαίκεη κα είζαη μεηακάζηεξ ζημκ 21μ αηώκα. Σογθεθνημέκα ζημ βηβιίμ γνάθεη: «Η αδοκαμία έκηαλεξ ηςκ μεηακαζηώκ θαη ηδηαίηενα ηςκ ιαζνμμεηακαζηώκ ζημκ θμηκςκηθό ηζηό ηεξ πώναξ οπμδμπήξ μδεγεί ζηεκ αδοκαμία πνμζανμμγήξ ηςκ μεηακαζηώκ θαη ζηεκ οπμβάζμηζε ηςκ πενημπώκ εγθαηάζηαζήξ ημοξ.» Η αδοκαμία έκηαλεξ ηςκ μεηακαζηώκ μθείιεηαη ζημ ίδημ ημ ζύζηεμα πμο θναηάεη αοημύξ ημοξ ακζνώπμοξ ζημ πενηζώνημ θαη ημοξ έπεη ζε εημημόηεηα ακάιμγα με ημ ακ ζέιεη κα ημοξ λεδμομίζεη ε ακ ζέιεη κα ημοξ ζηείιεη από θεη πμο ήνζακε. Αξ πάνμομε ηα πνάγμαηα όμςξ από ηεκ ανπή. Οη άκζνςπμη απμθαζίδμοκ κα εγθαηαιείρμοκ ημκ ηόπμ ημοξ πνμξ ακαδήηεζε μηαξ θαιύηενεξ δςήξ θαη μεηακαζηεύμοκ πνμξ ηεκ ακεπηογμέκε δύζε. Άημμα από πώνεξ όπςξ ημ Αθγακηζηάκ, ημ Ινάθ, από ηεκ Αθνηθή θαη όπη μόκμ λεθηκμύκ έκα δοζμίςκμ ηαλίδη με γκςνίδμκηαξ πναγμαηηθά ηη ζα ζοκακηήζμοκ ζηε δηαδνμμή ημοξ. Οη ζοκζήθεξ πμο επηθναημύκ ζηηξ πώνεξ ημοξ θαη ημοξ μδεγμύκ ζηε μεηακάζηεοζε πμηθίιιμοκ: μη θαζεμενηκμί βμμβανδηζμμί, ε εμπόιεμε θαηάζηαζε, ε εθμεηάιιεοζε θαη ε θαηαζημιή πμο επηβάιιμοκ ηα θαζεζηώηα θαη ε γεκηθεομέκε θηώπεηα. Αθμύ ιμηπόκ αθήζμοκ πίζς ημκ ηόπμ ημοξ λεθηκμύκ ημ μεγάιμ ηαλίδη όπμο θαιμύκηαη κα πενάζμοκ μέζα από 40 θύμαηα (πμιιέξ θμνέξ ζηεκ θονημιελία). Η Εονώπε ημοξ οπμδέπεηαη μέζα από πενημπέξ γεμάηεξ κάνθεξ, μέζα από θνάπηεξ πμο επηβηώκεη όπμημξ έπεη δεληόηεηεξ θαζθακηέν, μέζα από ημ Αηγαίμ πμο θεμίδεηαη γηα ηα καοάγηα πμο μεηνάεη. Γηα όζμοξ θαηαθένκμοκ κα πενάζμοκ ηα ζύκμνα, ε ακαζθάιεηα ζοκεπίδεη κα ημοξ θονηεύεη θαζώξ γίκμκηαη αοηόμαηα μη θοκεγεμέκμη, μη άγκςζημη π ζε μηα αθόμε αθηιόλεκε πώνα. Τμ βηβιίμ ζοκεπίδεη κα πνμθαιεί γνάθμκηαξ: «ε εμθάκηζε μμνθώκ μνγακςμέκμο εγθιήμαημξ αιιά θαη ε ναγδαία θαη ακελέιεγθηε αύλεζε ηςκ ιαζνμμεηακαζηώκ θαη ηςκ μηθμκμμηθώκ μεηακαζηώκ δεμημονγμύκ ζμβανά πνμβιήμαηα αζθάιεηαξ 5
ζηεκ ειιεκηθή θμηκςκία». Εμείξ ακαγκςνίδμομε όηη ζμβανά πνμβιήμαηα αζθάιεηαξ δεμημονγμύκηαη γηα ημοξ ίδημοξ ημοξ μεηακάζηεξ. Από ηα μηθνά θαη μεγάια αθεκηηθά πμο ημοξ παίνκμοκ ζηε δμύιερή ημοξ θαη λεζπάκε πάκς ημοξ ηηξ ναηζηζηηθέξ ακηηιήρεηξ πμο θμοβαιάκε (βι.μακςιάδα), από ηα ηναμπμοθίζμαηα θαη ημ λύιμ ηςκ εθάζημηε ειιεκανάδςκ μπάηζςκ αιιά θαη από ηηξ επηζέζεηξ πμο δέπμκηαη από θαζηζημεηδή, ημοξ απόγμκμοξ ηςκ καδί μη μπμίμη λενκάκε μηζακζνςπηζμό ζηεκ πνώηε εοθαηνία, πμιιέξ θμνέξ με ημοξ «αγακαθηηζμέκμοξ έιιεκεξ πμιίηεξ» κα ζηγμκηάνμοκ ηηξ θηκήζεηξ αοηέξ. Όζμκ αθμνά ημ μνγακςμέκμ έγθιεμα, ημ βηβιίμ πμιύ ζημπεομέκα θοζηθά δεκ θάκεη ιόγμ γηα ηηξ ζπέζεηξ ηεξ μαθίαξ με ημοξ κηόπημοξ μπάηζμοξ μη μπμίμη λεπιέκμοκ πνήμα θαη είκαη πςμέκμη βαζηά ζημ εμπόνημ αθόμε θαη ηςκ ίδηςκ ηςκ μεηακαζηώκ. Αθόμε όμςξ θαη γηα όζμοξ δηαηομπακίδμοκ όηη μη μεηακάζηεξ εγθιεμαημύκ, ζα έπνεπε κα είκαη ζε ζέζε κα απακηήζμοκ ζημ ακ δεκ είπεξ κα θαξ γηα κα δήζεηξ, ηη ζα έθακεξ?. Τμ βηβιίμ μαξ ελμνγίδεη αθόμε πενηζζόηενμ όηακ ακαθένεη: «ημ πνόβιεμα ηςκ ιαζνμμεηακαζηώκ, ηςκ μηθμκμμηθώκ μεηακαζηώκ, ηςκ πμιηηηθώκ πνμζθύγςκ είκαη ζηεκ μοζία πνόβιεμα ειεγπόμεκεξ εκζςμάηςζεξ εκόξ ημοιάπηζημκ ημήμαημξ αοηώκ ζηεκ όιε μηθμκμμηθμθμηκςκηθή δμμή, ζημ ζύγπνμκμ θαηαμενηζμό ηεξ ενγαζίαξ». Οη μεηακάζηεξ απμηειμύκ μηα ακελάκηιεηε πεγή από θζεκά ενγαηηθά πένηα, έημημα πνμξ εθμεηάιιεοζε. Όηακ μη πώνεξ ηεξ δύζεξ ημοξ πνεηάδμκηαη, ημοξ οπμδέπμκηαη δίκμκηαξ ημοξ ημ εγπεηνίδημ Πςξ κα γίκεηξ δμύιμξ ζημκ 21μ αηώκα. Τα μενμθάμαηα είκαη ελεοηειηζηηθά παμειά, μη ζοκζήθεξ ενγαζίαξ απανάδεθηεξ πςνίξ κα ημοξ πανέπεηαη θαμία αζθάιεηα ζε ό,ηη αθμνά ζέμαηα ογείαξ, θαη ακ ακηηδνάζεηξ ζε αοηό ημκ μεζαίςκα πμο ζμο επηβάιιμοκ, ζε πενημέκεη ημ λύιμ θαη ε βία, μη απειάζεηξ ή μηα ζέζε ζε έκα άιιμ αθεκηηθό πμο ζα ζοκεπίδεη κα ζμο πίκεη θαζεμενηκά ημ αίμα θαη ζα πενημέκεη κα αθμύζεη θαη εοπανηζηώ γηα ηεκ ενγαζία πμο ζμο πνμζθένεη. Εμείξ ζηεθόμαζηε απέκακηη ζε όζμοξ ζέιμοκ κα παναθηενίδμοκ ημοξ ακζνώπμοξ ιαζναίμοξ. Σηεθόμαζηε επζνηθά απέκακηη ζηηξ μεγάιεξ δοκάμεηξ θαη ηηξ ελμοζίεξ ημο θάζε ηόπμο γηαηί είκαη αοημί πμο εοζύκμκηαη γηα ημοξ πμιέμμοξ, ηεκ εθμεηάιιεοζε, ηεκ οπμδμύιςζε θαη ηεκ οπμβάζμηζε ηςκ δςώκ μαξ. Δεκ δηθαημιμγμύμε όμςξ θαη όιμοξ ημοξ πηζημύξ αθμιμύζμοξ ημοξ, πμο ζηνέθμκηαη εκάκηηα ζημοξ θαηαπηεζμέκμοξ ακηί κα ζεθώζμοκ ημ θεθάιη απέκακηη από ημοξ θαηαπηεζηέξ ημοξ. Όπμημη ακαπανάγμοκ ηέημηεξ θαζηζηηθέξ θαη ναηζηζηηθέξ ακηηιήρεηξ ζα μαξ βνίζθμοκ μπνμζηά ημοξ. Εκάκηηα ζε όζμοξ δηαπςνίδμοκ ημοξ ακζνώπμοξ ζύμθςκα με ημ πνώμα, ηε θοιή θαη ημ θύιμ εμείξ απακηάμε με ακηίζηαζε θαη αιιειεγγύε ακάμεζα ζηα οπμηημεμέκα θμμμάηηα αοηήξ ηεξ θμηκςκίαξ. Τα ζύκμνα παναμέκμοκ παναθηέξ πάκς ζημκ πιακήηε θαη μόκμ ακ θαηακμμύμε ηηξ ακάγθεξ ημο άιιμο, ζεβόμαζηε ηε δηαθμνεηηθόηεηα θαη δνμύμε ζοιιμγηθά ζα μπμνέζμομε κα ηα γθνεμίζμομε. 6
graffiti 7
graffiti Λ Γ Λ Γ Γ 8
P. Neruda 9
YNTA E E EY EPIA YΛIKA 500γρ. γιαούρτι στραγγιστό 1 κούπα πλιγούρι 1 κρεμμύδι τριμμένο Αλάτι, πιπέρι, αποξηραμένο δυόσμο ΔIAΔIKAIA 1) Αρχικά, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι σε λαδάκι σε σιγανή φωτιά, μέχρι να μαραθεί. 2) Έπειτα ρίχνουμε το νερό και περιμένουμε να βράσει. 3) Πλένουμε το πλιγούρι και μόλις το νερό βγάλει μπουρμπουλήθρες, το βράζουμε με κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας. Όσο το νερό βράζει αναλογιζόμαστε την ιστορία του πόντου Από τους διωγμούς των Σούρκων στον ρατσισμό των «ελλήνων» Κοινό στοιχείο? Ο εθνικισμός. Ο εθνικισμός των νεότουρκων του Κεμάλ που οδήγησε στη σφαγή χιλιάδων ποντίων και στον εκτοπισμό τους από τα εδάφη που κατοικούσαν για αιώνες. Και από την άλλη Ο ρατσισμός των ντόπιων εδώ στη χώρα μας που δεν ήθελαν τους πρόσφυγες. Η ιστορία βέβαια επαναλαμβάνεται και όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες πάλι δεν θέλουν τους πρόσφυγες. 4) Αφού βράσει το πλιγούρι, παίρνουμε ζουμί από την κατσαρόλα και αραιώνουμε το γιαούρτι. Σο ζουμί είναι περίπου 2 βαθιές κουτάλες. 5) Ρίχνουμε το αραιωμένο γιαούρτι μέσα στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε. 6) Σέλος, βάζουμε το δυόσμο. Αφήνουμε τον τανωμένο σορβά στη φωτιά για 2-3 λεπτά ακόμη. Αφού φάμε τον τανωμένο σορβά επιστρέφουμε και πάλι στις αρχικές μας σκέψεις και φτάνουμε σε ένα τελικό συμπέρασμα. Αν κάτι έχει να μας διδάξει το ποντιακό είναι πως οι εθνικισμοί είναι ένα δηλητήριο για τους λαούς. 10
Κάθε τρίτη στις 7:30μμ Email: sidithes@espiv.net http://sineleusiditika.wordpress.com www.facebook.com/sineleusiditika 11 στη σχολή κινηματογράφου, Ικονίου 1, ταυρούπολη (λεωφορείο 34, στάση «καπνομάγαζο»)