Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΒΑΣΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ Κατά την Gillian Dyer. «Διαφήμιση η διάδοση μιας είδησης με τη φήμη, με τον προφορικό λόγο ή με δημοσίευμα, των αρετών ενός προσώπου ή πράγματος».
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ Σύμφωνα με την άποψη πολλών μελετητών και ερευνητών, η διαφήμιση πρωτοεκδηλώθηκε στη ζωγραφική και στη βραχογραφία των σπηλαίων, όπως στην Αλταμίρα της Ισπανίας, για παράδειγμα όταν άρχισε το εμπόριο. Τα πρώτα ίχνη της εμπορικής διαφήμισης και της διάδοσης πληροφοριών βρίσκονται στην κλασική ελληνική περίοδο, (Φοίνικες, Ρωμαϊκή περίοδος). Στην ρωμαϊκή αγορά τοποθετούσαν πινακίδες όπου ανήγγειλαν πωλήσεις ή θεατρικές παραστάσεις. Πρωτοστάτες ήταν οι γνωστοί μας κήρυκες.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ Στο Μεσαίωνα Μεγάλη επανάσταση και στη διαμόρφωση της διαφήμισης, θα προκαλέσει η ανακάλυψη της τυπογραφίας και των κινητών στοιχείων από το Γουτεμβέργιο γύρω στα 1455. Οι κύριοι φορείς της διαφήμισης ήταν την εποχή εκείνη οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα φυλλάδια, οι αφίσες και τα feuille-volant. Σε αυτά προστέθηκαν τον 20 αιώνα, οι φωτεινές διαφημίσεις μέσω του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Η πρώτη τηλεοπτική διαφήμιση γίνεται το 1930, μόνο που είναι παράνομη.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Η μορφή της γλώσσας σε μια διαφήμιση έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ανάλογα με το πώς χρησιμοποιούνται δίνουν άλλη αίσθηση στην διαφήμιση: το λεξιλόγιο, το συντακτικό, ο πληθωρικός ή ελλειπτικός λόγος, τα λογοπαίγνια και πάρα πολλοί άλλοι παράγοντες είναι αυτοί που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα προωθηθεί ένα προϊόν ή το οτιδήποτε άλλο που είναι δυνατόν να διαφημιστεί. Συγκεκριμένα, το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιηθεί, η σύνταξη που θα γίνει σε αυτό το λεξιλόγιο, και ο τρόπος που θα προβληθεί το τελικό αποτέλεσμα (ειρωνικά ή σοβαρά) θα είναι αυτά που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον ενός νέου ή ενός ανθρώπου μεγαλύτερης ηλικίας.
Άμεση και Έμμεση Διαφήμιση Σε πολλά μέσα η διαφήμιση μπορεί να είναι άμεση ή έμμεση. Η έμμεση διαφήμιση προβάλλει ένα προϊόν χωρίς να φαίνεται ότι το κείμενο ή το τηλεοπτικό ρεπορτάζ αποτελεί πληρωμένη διαφήμιση. Παραδείγματος χάριν ένα ρεπορτάζ για τα θετικά αποτελέσματα ενός φαρμάκου μπορεί να αποτελεί αυθόρμητη πρωτοβουλία του δημοσιογράφου να παρουσιάσει μια ιατρική έρευνα (σε συμφωνία με το κανάλι ή την εφημερίδα ή το περιοδικό στο οποίο εργάζεται), αλλά μπορεί και να αποτελεί έμμεση διαφήμιση, δηλαδή να έχει παραγγείλει το ρεπορτάζ μια φαρμακοβιομηχανία ώστε να προβληθεί έμμεσα το προϊόν της χωρίς να φαίνεται ότι πρόκειται για διαφημιστικη καταχώριση. Επίσης στην κατηγορία της έμμεσης διαφήμισης εμπίπτει και η διαφήμιση προϊόντων από ηθοποιούς του κινηματογράφου είτε στην ταινία όπου πρωταγωνιστούν είτε καθώς φωτογραφίζονται για τη συνέντευξή τους σε ένα έντυπο μεγάλης κυκλοφορίας. Μπορούν δηλαδή να φορούν επιδεικτικά ένα συγκεκριμένο ρολόι ή να ζητήσουν να φωτογραφηθούν δίπλα σε ένα από τα αυτοκίνητά τους. Στις συνεντεύξεις αμείβεται από τον επιχειρηματία μόνον ο ηθοποιός, ενώ στις ταινίες παίρνει χρήματα και η εταιρία παραγωγής δεν μπορεί δηλαδή ο ηθοποιός να διαφημίσει έμμεσα ένα προϊόν χωρίς να κερδίσει κάτι και η εταιρεία παραγωγής ή ο σκηνοθέτης.
Άμεση είναι η διαφήμιση στην οποία το διαφημιστικό μήνυμα είναι άμεσο. Καθένας αντιλαμβάνεται πως αυτό που βλέπει, ακούει, διαβάζει είναι διαφήμιση. Παραδείγματα τέτοιας διαφήμισης είναι: οι διαφημιστικές ταμπέλες στον δρόμο, οι καταχωρίσεις, ένα ηχητικό, μήνυμα, ένα τηλεοπτικό σποτ κ.λπ.
ΕΙΔΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Εμπορική διαφήμιση: Η έννοια της εμπορικής διαφήμισης συνδέεται με την έννοια του μάρκετινγκ. Πολιτική διαφήμιση: Πολλές φορές οι διαφημίσεις έχουν πολιτίκο περιεχόμενο, δηλαδή πλασάρουν στην κοινωνία τα πολιτικά κόμματα που υπάρχουν σε αυτήν. Η πολιτική διαφήμιση είναι η διαφήμιση με την οποία ένα κόμα ή ένας πολιτικός υποψήφιος αγοράζει την ευχέρεια προβολής πολιτικών μηνυμάτων στους δέκτες. Κοινωνική διαφήμιση: Κοινωνική διαφήμιση: είναι η διαφήμιση αυτή η οποία δεν έχει ως στόχο να πουλήσει κάτι, αλλά στόχος της είναι να ενημερώσει τους πολίτες για κάτι.
Η διαφήμιση στην Ελλάδα Στην Ελλάδα η διαφήμιση εμφανίστηκε οργανωμένη μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1950 αναπτύχθηκαν και οι μεγάλες ελληνικές διαφημιστικές εταιρίες με ειδικό επιστημονικό επιτελείο.
Η παραπλανητική διαφήμιση Η παραπλανητική διαφήμιση είναι κάθε διαφήμιση που το περιεχόμενο ή η μορφή της παραπλανά ή ενδέχεται να παραπλανήσει, με οποιονδήποτε τρόπο, τα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται και στη γνώση των οποίων περιέρχεται και εξαιτίας αυτής της παραπλάνησης ενδέχεται να επηρεάσει την οικονομική τους συμπεριφορά ή να βλάψει έναν ανταγωνιστή.
ΑΘΕΜΙΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ο Ν. 1961 του 1991 ρυθμίζει τα θέματα που σχετίζονται με την παραπλανητική και αθέμιτη διαφήμιση στην Ελλάδα και εναρμονίζεται με σχετική οδηγία της ΕΟΚ. Ο νόμος αυτός είναι ευρύτερος από τον παλιό.
Πρότυπα-Στερεότυπα ανδρών και γυναικών Η γυναίκα στη διαφήμιση προβάλλεται ως ένα υπόδουλο ον, που συχνά βρίσκεται στη σκιά του άντρα. Επίσης στη διαφήμιση παρουσιάζεται αδύναμη, χωρίς απόλυτες απόψεις, ασχολούμενη με τα καθήκοντα της τα οποία έχουν σχέση μόνο με τη καθαριότητα του σπιτιού, το μαγείρεμα και άλλες τέτοιες δουλειές του σπιτιού. Τέλος, δείχνουν να είναι υπάκουες στους συζύγους τους. Η εικόνα του γυναικείου σώματος πουλάει τα πάντα. Η γυναίκα και τα μέρη του σώματος της, κατά προτίμηση το στήθος, τα πόδια και τα οπίσθια, πωλούν από γιαούρτια έως τεχνολογία. Ο άντρας παρουσιάζεται σε ρόλο προστατευτικό και κυρίαρχο απέναντι στη γυναίκα.έχει ενασχολήσεις σχετικές με την πολιτική, τις επιχειρήσεις ή τις επιστήμες. Ακόμα και η σωματική του διάπλαση συμβολίζει την ανωτερότητά του αλλά και η όρθια θέση του. Νομιμοποιείται έτσι η κρατούσα άποψη περί υπεροχής του ανδρικού φύλου. Στον κόσμο της διαφήμισης λειτουργούν πέρα για πέρα ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο φύλων και τα στερεότυπα για τον άνδρα και τη γυναίκα.
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ: ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑ ΝΙΚΟΣ ΝΤΟΝΑΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΝΤΟΣΚΑ ΑΝΘΗ ΜΑΛΟΓΡΙΔΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΑΖΕΛΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΛΑΙ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΚΑΛΩΝΗΣ ΜΠΑΚΛΑΓΗ ΕΛΔΩΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΜΤΣΑΣ ΜΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ