9. Κάθε στρατηγική επιχειρηματική μονάδα αποφασίζει για την εταιρική στρατηγική που θα εφαρμόσει. α. Λάθος. β. Σωστό.

Transcript

1 1. Με ποιους τρόπους επωφελούνται οι καταναλωτές από τις οικονομίες κλίμακας; (πολλαπλής επιλογής / δύο σωστές απαντήσεις) α. Αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. β. Οι τιμές, αρκετές φορές, μειώνονται. γ. Όλες οι επιχειρήσεις ενός κλάδου μπορούν να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. δ. Περισσότερα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος ενδέχεται να είναι διαθέσιμα στην ίδια τιμή. 2. Ποιες από τις παρακάτω προτάσεις εξηγούν τις συνέπειες της καμπύλη εμπειρίας; (πολλαπλής επιλογής / δύο σωστές απαντήσεις) α. Τα προϊόντα του οργανισμού αρχίζουν να απευθύνονται σε έμπειρους χρήστες. β. Το συνολικό κόστος του οργανισμού σε σχέση με μια διαδικασία αυξάνεται. γ. Ο οργανισμός αναπτύσσει ικανότητες σε μια διαδικασία. δ. Ο οργανισμός γίνεται πιο αποτελεσματικός σε μια διαδικασία. 3. Η καμπύλη εμπειρίας υποστηρίζει ότι συσσωρευμένη εμπειρία που αποκτά ένας οργανισμός από την παραγωγή κάθε επιπλέον μονάδας οδηγεί στη σταθεροποίηση του μοναδιαίου κόστους. α. Σωστό. β. Λάθος. 4. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις δεν είναι συνυφασμένη με την καμπύλη εμπειρίας; α. Πιθανότητα πραγματοποίησης outsourcing. β. Συνεχής μείωση του κόστους. γ. Ανάγκη για ενίσχυση της αντιλαμβανόμενης αξίας των πελατών. δ. Σημασία του πλεονεκτήματος πρώτης κίνησης. 5. Ποια από τις παρακάτω δεν αποτελεί πηγή ηγεσίας κόστους; α. Σχεδιασμός προϊόντος / σχεδιασμός διαδικασίας παραγωγής. β. Τιμή πώλησης. γ. Οικονομίες κλίμακας. δ. Κόστος πρώτων υλών. ε. Εμπειρία. 6. Η πιθανότητα για απόκτηση διατηρήσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με τη βοήθεια των πλεονεκτημάτων που προσφέρει η καμπύλη εμπειρίας είναι υψηλή. 7. Τι σημαίνουν τα αρχικά «ΣΕΜ»; α. Στρατηγική Επιχειρηματική Μονάδα. β. Στρατηγική Εταιρική Μονάδα. γ. Στρατηγική Ελεγχόμενη Μονάδα. δ. Στρατηγική Επικρατούσα Μονάδα.

2 8. Μια στρατηγική επιχειρηματική μονάδα παρέχει προϊόντα ή υπηρεσίες σε έναν διακριτό τομέα οικονομικής δραστηριότητας (αγορά ή κλάδο). α. Σωστό. β. Λάθος. 9. Κάθε στρατηγική επιχειρηματική μονάδα αποφασίζει για την εταιρική στρατηγική που θα εφαρμόσει. 10. Η υβριδική στρατηγική προσπαθεί να επιτύχει ταυτόχρονα διαφοροποίηση και εστίαση στη διαφοροποίηση. 11. Η στρατηγική ηγεσίας κόστους είναι στενά συνδεδεμένη με την ύπαρξη χαλαρών συστημάτων ελέγχου της διαδικασίας παραγωγής. 12. Ποια από τις παρακάτω δεν βρίσκεται ανάμεσα στις ζώνες εφικτών στρατηγικών επιλογών του Στρατηγικού Ρολογιού; α. Υβριδικές στρατηγικές. β. Στρατηγικές χαμηλής τιμής. γ. Στρατηγικές διαφοροποίησης. δ. Στρατηγικές ηγεσίας κόστους. ε. Μη-ανταγωνιστικές στρατηγικές. 13. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της απέριττης στρατηγικής; α. Χαμηλά αντιλαμβανόμενα οφέλη. β. Χαμηλή τιμή. γ. Εστίαση σε τμήματα αγοράς που είναι ευαίσθητα στην τιμή. δ. Οφέλη που είναι διαφορετικά από εκείνα που προσφέρουν οι ανταγωνιστές και τα οποία έχουν αξία για τους περισσότερους καταναλωτές. 14. Οι άξονες του Στρατηγικού Ρολογιού είναι: α. Τιμή / Ποιότητα. β. Εστίαση στην αγορά / Τιμή. γ. Ανταπόκριση τους καταναλωτές / Ποιότητα. δ. Αντιλαμβανόμενα οφέλη / Τιμή.

3 15. Ποια από τις παρακάτω στρατηγικές δεν οδηγεί, αργά ή γρήγορα, σε αποτυχία, σύμφωνα με το Στρατηγικό Ρολόι; α. Χαμηλή τιμή. β. Χαμηλή αξία / Τιμή κοντά στο μέσο όρο της αγοράς. γ. Αυξημένη τιμή / Αξία κοντά στο μέσο όρο της αγοράς. δ. Αυξημένη τιμή / Χαμηλή αξία. 16. Με ποιους από τους παρακάτω τρόπους μπορεί μια επιχείρηση να μεταβάλλει τους όρους του παιχνιδιού σε μια αγορά που κυριαρχείται από στρατηγικές που βασίζονται στην τιμή; Απαντήστε αφού έχετε κατανοήσει το Στρατηγικό Ρολόι (πολλαπλής επιλογής / τρεις σωστές απαντήσεις) α. Πιο ξεκάθαρη διαφοροποίηση σε χαρακτηριστικά που εκτιμούν οι πελάτες. β. Μεγάλη αύξηση των επενδύσεων για ανάπτυξη νέων προϊόντων. γ. Πιο κατανοητή και ξεκάθαρη τιμολόγηση. δ. Παροχή κινήτρων για αύξηση της αφοσίωσης του πελάτη. 17. Ποιος όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα οφέλη παραγωγικότητας που εμφανίζονται καθώς το προσωπικό μαθαίνει να κάνει πράγματα πιο φθηνά με το πέρασμα του χρόνου; α. Καμπύλη μάθησης. β. Πλεονέκτημα εργασίας. γ. Οικονομίες κλίμακας. δ. Πλεονέκτημα πρώτης κίνησης. ε. Πλεονέκτημα πρώτης εισόδου. 18. Μια επιχείρηση που προσφέρει διαφοροποιημένα προϊόντα κάνει μια επιθετική κίνηση: αυξάνει σημαντικά την αντιλαμβανόμενη ποιότητα, διατηρώντας σταθερή την τιμή. Ποιες από τις παρακάτω κινήσεις είναι κατάλληλες για ένα ανταγωνιστή που χαρακτηρίζεται από μέτριο βαθμό διαφοροποίησης; (πολλαπλής επιλογής / τρεις σωστές απαντήσεις) α. Αναμονή, ώστε η πρώτη επιχείρηση να αυξήσει αργότερα τις τιμές της. β. Αναμονή, μιας και οι καταναλωτές πολύ δύσκολα θα καταλάβουν την αύξηση της ποιότητας των προϊόντων της πρώτης επιχείρησης. γ. Σημαντική αύξηση της αντιλαμβανόμενης ποιότητας. δ. Μείωση τιμών. ε. Συνδυασμός μείωσης τιμών και αύξησης αντιλαμβανόμενης ποιότητας. 19. Ποιες από τις παρακάτω κινήσεις δεν είναι κατάλληλη για τη διατήρηση ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που βασίζεται στην τιμή; α. Άντληση κεφαλαίων για χρηματοδότηση πολέμου τιμών. β. Μείωση του κόστους μέσα από την καλύτερη διαχείριση της αλυσίδας αξίας. γ. Εστίαση σε αγορές όπου η υψηλή αξία έχει μεγάλη σημασία για τους πελάτες. δ. Πώληση μεγαλύτερου όγκου προϊόντων με χαμηλότερο περιθώριο κέρδους. ε. Χρηματοδότηση των ΣΕΜ που πωλούν με χαμηλό περιθώριο κέρδους από άλλες ΣΕΜ.

4 20. Ποιες από τις παρακάτω κινήσεις δεν είναι κατάλληλη για τη διατήρηση ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που βασίζεται στη διαφοροποίηση; α. Ανάπτυξη νέων προϊόντων, με στόχο την επέκταση και τη βελτίωση της συνολικής γκάμας των προϊόντων που διαθέτει η επιχείρηση. β. Αύξηση των επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη. γ. Αύξηση της αφοσίωσης των πελατών. δ. Συμμετοχή σε πόλεμο τιμών. ε. Επένδυση σε ικανότητες μάρκετινγκ. 21. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό ενός υπέρ-ανταγωνιστικού περιβάλλοντος; α. Συνεχή ανισορροπία. β. Συνεχείς αλλαγές. γ. Υψηλά επίπεδα αβεβαιότητας. δ. Χαμηλά επίπεδα αντιπαλότητας μεταξύ των επιχειρήσεων. ε. Απρόβλεπτες κινήσεις των επιχειρήσεων. 22. Ποια από τις παρακάτω κινήσεις δεν είναι κατάλληλη για ένα υπέρ-ανταγωνιστικό περιβάλλον; α. Προσπάθεια διατήρησης του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με τη χρήση δοκιμασμένων πρακτικών. β. Ανάληψη απρόβλεπτων πρωτοβουλιών. γ. Παραπλάνηση των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων. δ. Πραγματοποίηση πολλών μικρών και απρόβλεπτων κινήσεων. ε. Μίμηση των προϊόντων και των στρατηγικών κινήσεων των ανταγωνιστών. 23. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί παράδειγμα ανταγωνιστού πλεονεκτήματος που βασίζεται στη διαφοροποίηση; α. Ανώτερη φήμη. β. Προσφορά προϊόντων με μοναδικά χαρακτηριστικά. γ. Ανώτερη ποιότητα. δ. Εφαρμογή άρτιων συστημάτων Just in Time (JIT). ε. Παροχή εξαιρετικών υπηρεσιών μετά την πώληση. 24. Ποια από τις παρακάτω επιλογές δεν συνδέεται με τη στρατηγική χαμηλού κόστους; α. Προσπάθεια ανάπτυξης προϊόντων με διακριτά χαρακτηριστικά. β. Χρήση φθηνότερων πρώτων υλών. γ. Μείωση του κόστους εργασίας και αύξηση της παραγωγικότητας. δ. Αντιγραφή σχεδίων από τους ανταγωνιστές, με στόχο τη μείωση των εξόδων έρευνας και ανάπτυξης. ε. Εφαρμογή απέριττης στρατηγικής. 25. Η στρατηγική διαφοροποίησης (πολλαπλής επιλογής / τέσσερις σωστές απαντήσεις): α. οδηγεί σε μείωση της ελαστικότητας ζήτησης.

5 β. δημιουργεί εμπόδια εισόδου σε νέους ανταγωνιστές. γ. οδηγεί σε μεγαλύτερο όγκο πωλήσεων και πόλεμο τιμών. δ. επιτρέπει την πώληση προϊόντων σε υψηλότερη τιμή. ε. έχει ως προαπαιτούμενο την επένδυση σε έρευνα και ανάπτυξη. 26. Η υβριδική στρατηγική του Στρατηγικού Ρολογιού: α. συνδυάζει διαφοροποίηση και υψηλές τιμές. β. συνδυάζει δυνατότητες και αδυναμίες με ευκαιρίες και απειλές. γ. συνδυάζει διαφοροποίηση και χαμηλότερες τιμές. δ. συνδυάζει εστίαση στο κόστος και εστίαση στη διαφοροποίηση. 27. Ποια από τις παρακάτω δεν αποτελεί γενική στρατηγική του Porter; α. Ηγεσία κόστους. β. Εστίαση. γ. Διαφοροποίηση. δ. Υβριδική. 28. Γιατί ένας οργανισμός διαθέτει Στρατηγικές Επιχειρηματικές Μονάδες (ΣΕΜ); α. Για ιστορικούς λόγους. β. Γιατί ανταγωνίζεται σε διαφορετικές αγορές ή διαφορετικά τμήματα αγοράς. γ. Ώστε να εξυπηρετείται η ανώτατη διοίκηση. δ. Γιατί έχει πολλούς διαφορετικούς προμηθευτές. 29. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό μιας επιτυχημένης υπέρ-ανταγωνιστικής στρατηγικής; α. Εκμετάλλευση των δυνατών σημείων που διαθέτει η επιχείρηση. β. Πραγματοποίηση πολλών μικρών κινήσεων και όχι λίγων και μεγάλων. γ. Ταχύτατη ανάληψη πρωτοβουλιών. δ. Πραγματοποίηση προβλέψιμων και ασφαλών κινήσεων. ε. Παραπλάνηση του ανταγωνισμού. 30. Γιατί ένας οργανισμός που λειτουργεί σε ένα υπέρ-ανταγωνιστικό περιβάλλον θα πρέπει να είναι απρόβλεπτος; α. Διότι με τον τρόπο αυτό δημιουργεί σύγχυση στην αγορά, κάτι που αυξάνει τις πωλήσεις. β. Διότι εάν οι ανταγωνιστές αντιληφθούν ένα μοτίβο στις στρατηγικές του κινήσεις, ενδέχεται να είναι σε θέση να προβλέψουν τις επόμενες. γ. Διότι η πραγματοποίηση απρόβλεπτων κινήσεων ενθουσιάζει τους καταναλωτές. δ. Διότι η πραγματοποίηση απρόβλεπτων κινήσεων οδηγεί στις καλύτερη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών του εξωτερικού περιβάλλοντος. 31. Ποια από τα παρακάτω αποτελούν οφέλη που προκύπτουν από τη συνεργασία ανάμεσα σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις; (πολλαπλής επιλογής / τρεις σωστές απαντήσεις)

6 α. Αυξημένη διαπραγματευτική ισχύς απέναντι στους προμηθευτές. β. Συντονισμένα αντίποινα απέναντι στις νεοεισερχόμενες επιχειρήσεις. γ. Μείωση της απειλής εισόδου νεοεισερχόμενων επιχειρήσεων. δ. Μειωμένη διαπραγματευτική ισχύς απέναντι στους αγοραστές. 32. Η συνεργασία ανάμεσα σε δύο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις δημιουργεί οφέλη όταν το κόστος των κοινών προμηθειών είναι μικρότερο από το αντίστοιχο κόστος προμήθειας που επωμίζεται κάθε επιχείρηση μεμονωμένα. 33. Ποια από τα παρακάτω αποτελούν παραδείγματα συνεργασίας ανάμεσα σε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις (προσοχή: ο σκοπός της συνεργασίας είναι είτε η δημιουργία εμποδίων εισόδου, είτε η αποφυγή του κινδύνου υποκατάστασης); (πολλαπλής επιλογής / δύο σωστές απαντήσεις) α. Οι επιχειρήσεις ενός κλάδου συνεργάζονται σε θέματα έρευνας και ανάπτυξης. β. Οι επιχειρήσεις ενός κλάδου συμφωνούν στην εστίαση σε ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό ενός προϊόντος, προκειμένου να επιταχύνουν την καινοτομία. γ. Οι επιχειρήσεις ενός κλάδου αποφασίζουν να συνεργάζονται μονάχα με διαπιστευμένους προμηθευτές. δ. Οι επιχειρήσεις ενός κλάδου αποφασίζουν να συνεργάζονται μονάχα με μεμονωμένους πελάτες. 34. Ποιος από τους παρακάτω είναι ο καλύτερος ορισμός της ανταγωνιστικής στρατηγικής; α. Η ανταγωνιστική στρατηγική ασχολείται με την επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος κάθε ΣΕΜ σε ένα διακριτό τομέα οικονομικής δραστηριότητας (αγορά ή κλάδο). β. Η ανταγωνιστική στρατηγική ασχολείται με την στρατηγική κυριαρχία κάθε ΣΕΜ σε ένα διακριτό τομέα οικονομικής δραστηριότητας (αγορά ή κλάδο). γ. Η ανταγωνιστική στρατηγική είναι υπεύθυνη για τον ακριβή καθορισμό του εύρους των δραστηριοτήτων ενός οργανισμού. δ. Η ανταγωνιστική στρατηγική βοηθά τον οργανισμό στην απομάκρυνση των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων από ένα διακριτό τομέα οικονομικής δραστηριότητας (αγορά ή κλάδο). 35. Ποια από τις παρακάτω επιλογές δεν αποτελεί οδηγό κόστους για στρατηγικές ηγεσίας κόστους; α. Εμπειρία. β. Φορολογία. γ. Οικονομίες κλίμακας. δ. Σχεδιασμός προϊόντων και διαδικασιών. ε. Κόστος εισροών. 36. Τι εννοεί ο Porter όταν υποστηρίζει ότι μια επιχείρηση είναι «κολλημένη στη μέση»; α. Η επιχείρηση προσπαθεί να ακολουθήσει περισσότερες από μια γενικές στρατηγικές και καταλήγει να μην εφαρμόζει, ουσιαστικά, καμία απολύτως στρατηγική. β. Η επιχείρηση μπορεί να εφαρμόσει ταυτόχρονα δύο γενικές στρατηγικές: στρατηγικής ηγεσίας κόστους και στρατηγική διαφοροποίησης. γ. Η επιχείρηση εστιάζει, χωρίς να το έχει σχεδιάσει, στα μεσαία τμήματα της αγοράς.

7 δ. Η επιχείρηση είναι μεσαίου μεγέθους και δέχεται απειλές τόσο από μικρές, όσο και από μεγάλες επιχειρήσεις. 37. Ποιες από τις παρακάτω αποτελούν ζώνες εφικτών στρατηγικών επιλογών του Στρατηγικού Ρολογιού; (πολλαπλής επιλογής / τρεις σωστές απαντήσεις) α. Στρατηγικές διαφοροποίησης. β. Στρατηγικές χαμηλής τιμής. γ. Στρατηγικές υψηλής ποιότητας. δ. Υβριδικές στρατηγικές. ε. Στρατηγικές υψηλής τιμής. 38. Ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό μιας επιτυχημένης υπέρ-ανταγωνιστικής στρατηγικής; α. Παραπλάνηση του ανταγωνισμού. β. Συνεργασία με τους ανταγωνιστές. γ. Εκμετάλλευση των δυνατών σημείων που διαθέτει η επιχείρηση. δ. Πραγματοποίηση πολλών μικρών κινήσεων και όχι λίγων και μεγάλων ε. Ταχύτατη ανάληψη πρωτοβουλιών. 39. Ποια από τις παρακάτω επιλογές δεν αποτελεί οδηγό κόστους για στρατηγικές ηγεσίας κόστους; α. Εμπειρία. β. Παγκόσμια μείωση κόστους μεταφοράς πρώτων υλών. γ. Οικονομίες κλίμακας. δ. Σχεδιασμός προϊόντων και διαδικασιών. ε. Κόστος εισροών. 40. Η καμπύλη εμπειρίας υποστηρίζει ότι η συσσωρευμένη εμπειρία που αποκτά ένας οργανισμός από την παραγωγή κάθε επιπλέον μονάδας οδηγεί στη αύξηση του μοναδιαίου κόστους. α. Σωστό. β. Λάθος. 41. Μια «Στρατηγική Επιχειρηματική Μονάδα» (ΣΕΜ): α. αποτελεί, ουσιαστικά, τα κεντρικά γραφεία (head offices) του οργανισμού. β. παρέχει προϊόντα ή υπηρεσίες σε μια διαφορετική αγορά ή κλάδο. γ. αποτελεί μια θυγατρική επιχείρηση που ευθύνεται για τις στρατηγικές κινήσεις του ομίλου. δ. αποτελεί κομμάτι μιας επιχείρησης που στοχεύει στους ίδιους πελάτες, αλλά με την χρήση διαφορετικών καναλιών διανομής. 42. Μια επιτυχημένη υβριδική στρατηγική: α. περιλαμβάνει χαμηλότερες τιμές από τις στρατηγικές διαφοροποίησης και υψηλότερα οφέλη από τις στρατηγικές χαμηλής τιμής.

8 β. παρέχει ανώτερη αξία σε υψηλότερη τιμή και, συνήθως, απευθύνεται σε ένα προσεχτικά επιλεγμένο τμήμα αγοράς. γ. αποτελεί την χρονική εκείνη περίοδο που ένας οργανισμός μεταβάλλει τη στρατηγική του. δ. είναι απίθανο να επιτευχθεί στην πράξη. 43. Η βασική προϋπόθεση για μια επιτυχημένη στρατηγική που βασίζεται στην τιμή είναι: α. το χαμηλότερο κόστος σε σχέση με τους ανταγωνιστές. β. η μείωση του κόστους σε επίπεδο στρατηγικής επιχειρηματικής μονάδας. γ. η παραγωγή προϊόντων χαμηλότερης ποιότητας σε σχέση με τους ανταγωνιστές. δ. η χαμηλότερη τιμολόγηση σε σχέση με τους ανταγωνιστές. 44. Ποιο είναι το βασικό όφελος της αναγνώρισης διαφορετικών «Στρατηγικών Επιχειρηματικών Μονάδων» (ΣΕΜ); α. Αποτρέπει την εστίαση σε κριτήρια που σχετίζονται με την αγορά. β. Αποτρέπει την εστίαση σε κριτήρια που σχετίζονται με τις ικανότητες. γ. Βοηθά στην ανάπτυξη διακριτών ανταγωνιστικών στρατηγικών. δ. Διευκολύνει τον οικονομικό έλεγχο. 45. Ποια από τα παρακάτω κριτήρια χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση των «Στρατηγικών Επιχειρηματικών Μονάδων» (ΣΕΜ); (πολλαπλής επιλογής / δύο σωστές απαντήσεις) α. Κριτήρια που σχετίζονται με την αγορά. β. Κριτήρια που σχετίζονται με την οικονομική απόδοση. γ. Κριτήρια που σχετίζονται με την διεθνή οικονομική συγκυρία. δ. Κριτήρια που σχετίζονται με τις ικανότητες.

9 46. Τι σημαίνει εστίαση στη διαφοροποίηση; α. Διαφοροποίηση ορισμένων μονάχα χαρακτηριστικών ενός προϊόντος. β. Διαφοροποίηση των χαρακτηριστικών ενός προϊόντος που δεν μπορούν να αντιγράψουν οι κύριοι ανταγωνιστές. γ. Προσφορά ενός προϊόντος υψηλής αντιλαμβανόμενης αξίας που τιμολογείται σε υψηλή τιμή σε ένα διακριτό τμήμα της αγοράς. δ. Κανένα από τα παραπάνω. 47. Οι γενικές στρατηγικές επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, σε επίπεδο αγοράς ή κλάδου, στηριζόμενο στις παρακάτω βάσεις: α. ηγεσίας κόστους, διαφοροποίησης και εστίασης. β. περιθωρίων κερδών και ποιότητας. γ. διαφήμισης, παραγωγής και προσωπικού. δ. πόρων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων. ε. ιδιαίτερων ικανοτήτων και στρατηγικών πόρων. 48. Ποια από τις παρακάτω στρατηγικές θέσεις οδηγεί τις επιχειρήσεις στην δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, σύμφωνα με τον Porter; α. Στρατηγική θέση υψηλής κερδοφορίας. β. Στρατηγική θέση διαφοροποίησης. γ. Στρατηγική θέση ανταγωνιστικής ισορροπίας. δ. Επιθετική στρατηγική θέση. ε. Άκαμπτη στρατηγική θέση. 49. Με ποια από τις παρακάτω μεταβλητές ή κόστη έχει σχέση η «καμπύλη μάθησης»; α. Με τον χρόνο που απαιτείται για την εκτέλεση μιας λειτουργίας. β. Με την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων. γ. Με την συσσωρευμένη ποσότητα παραγωγής. δ. Με τις αντιοικονομίες κλίμακας. ε. Με το σταθερό κόστος.