ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ 1. ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ: NISAID 2. ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΣΕ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ: ΚΑΘΕ ΕΠΙΚΑΛΥΜΕΝΟ ΜΕ ΛΕΠΤΟ ΥΜΕΝΙΟ ΔΙΣΚΙΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 600MG OXAPROZIN. ΤΑ ΕΚΔΟΧΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ 6.1 3. ΦΑΡΜΑΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ: ΕΠΙΚΑΛΥΜΕΝΑ ΜΕ ΛΕΠΤΟ ΥΜΕΝΙΟ ΔΙΣΚΙΑ 4. ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 4.1 ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Το ΝΙSAID ενδείκνυται για βραχυχρόνια και μακροχρόνια χρήση στην ανακούφιση από τα φλεγμονώδη σημεία και συμπτώματα παθήσεων, όπως: - Ρευματοειδής αρθρίτις: Το NISAID, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλατα χρυσού, ανθελονοσιακά και/ή κορτικοστεροειδή Οστεοαρθρίτις - Μυοσκελετικές διαταραχές όπως οξείς πόνοι του ώμου (οξεία υποκρωμιακή θυλακίτις/πόνοι του υπερακανθίου και ημιτενοντώδη μυ) και άλλες οξείες επώδυνες περιαρθρικές διαταραχές - Αγκυλωτική σπονδυλίτις 4.2 ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ: To NISAID πρέπει να χορηγείται από το στόμα μία ή δύο φορές την ημέρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα γεύματα όπως περιγράφεται κατωτέρω: Όταν η κλινική αποτελεσματικότητα εγκατασταθεί, η μείωση της δόσης μπορεί να εξετασθεί, εάν αυτό είναι κλινικά επιθυμητό. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν, χρησιμοποιώντας την κατώτατη αποτελεσματική δόση για την πλέον μικρή διάρκεια θεραπείας που απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (Βλέπε Λήμμα 4.4). Ρευματοειδής Αρθρίτις και Αγκυλωτική Σπονδυλοαρθρίτις: Η δόση είναι 1200 mg ημερησίως. Κατά διαστήματα οι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται 1800 mg για να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα. Αυτή η δόση πρέπει να διαιρεθεί σε χωριστές δόσεις των 1200 mg το πρωί και 600 mg το απόγευμα. Οστεοαρθρίτις: Η δόση είναι 600-1200 mg εφάπαξ την ημέρα. Μυοσκελετικές διαταραχές όπως οξείς πόνοι του ώμου: (Οξεία Υποακρωμιακή Θυλακίτις / Πόνοι του Υπερακάνθιου και Ημιτενοντώδη μυ) Η δόση είναι 1200 mg μία φορά την ημέρα.

Δοσολογία σε νεφρική βλάβη: Ασθενείς με χαμηλά επίπεδα λευκωματίνης αίματος (< 3.5 g/dl) και αξιοσημείωτα ελαττωμένη νεφρική λειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 30 ml/min) πρέπει να λαμβάνουν 300 mg άπαξ ημερησίως ή 600 mg χορηγούμενα μέρα παρά μέρα. Όταν τα επίπεδα της λευκωματίνης είναι κανονικά (>3,5 g/dl) η συνιστώμενη δόση είναι 600 mg εφάπαξ την ημέρα. 4.3 ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ: Υπερευαισθησία στην oxaprozin ή σε κάποιο από τα έκδοχα. Το φάρμακο δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς που το ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή άλλοι αντιφλεγμονώδεις μη στεροειδείς παράγοντες προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις, όπως ασθματικό σύνδρομο, ρινίτιδα, ρινικό πολύποδα, κνίδωση, αγγειοκινητικό οίδημα ή βρογχόσπασμο. Το NISAID δεν πρέπει να χορηγείται σε έγκυες γυναίκες και θηλάζουσες μητέρες. Παιδιά κάτω των 18 ετών. Ασθενείς με ενεργό πεπτικό έλκος. Βαριά καρδιακή ανεπάρκεια. 4.4 ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ: Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν χρησιμοποιώντας την κατώτατη αποτελεσματική δόση για την πλέον μικρή διαρκεια θεραπείας που απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων ( βλέπε Λήμμα 4.2 και κινδύνους από το γαστρεντερικό και καρδιαγγειακό ). Πεπτικό έλκος και εμφανής γαστρεντερική αιμορραγία, μερικές φορές σοβαρή, έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που λαμβάνουν NISAID. Μεταξύ 2079 ασθενών που έλαβαν μέρος σε κλινικές δοκιμές για ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα ή αγκυλωτική σπονδυλίτιδα, η συχνότητα σοβαρής γαστρεντερικής αιμορραγίας ήταν λιγότερο από 1%. Η συχνότητα του πεπτικού έλκους ήταν 1%. Και στις δύο περιπτώσεις δεν προηγούνται πάντοτε προειδοποιητικά γαστρεντερικά συμπτώματα. Το NISAID πρέπει να χορηγείται μόνο με απόλυτη ιατρική παρακολούθηση σε ασθενείς που έχουν ιστορικό ιατρικού έλκους. Όπως και με άλλες ουσίες που αναστέλλουν τη βιοσύνθεση των προσταγλανδινών, έτσι και με το NISAID αναφέρθηκαν σε κλινικές μελέτες αναστρέψιμες αυξήσεις της αζωτούχου ουρίας στο αίμα και της κρεατίνης. Ασθενείς που παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας είναι εκείνοι με ανεπαρκή ροή αίματος στα νεφρά (όπως ασθενείς με περιορισμένο νάτριο ή βαθμού κενώσεως, λαμβάνοντες συγχρόνως διουρητικά ή έχοντες προϋπάρχουσα νεφρική βλάβη, καρδιακή ανεπάρκεια ή κίρρωση του ήπατος ή γέροντες ασθενείς, ιδιαίτερα εκείνοι με χαμηλό σωματικό βάρος στους οποίους κλινικά σημαντική νεφρική βλάβη μπορεί να υπάρχει ακόμα και όταν τα επίπεδα των τιμών της κρεατινίνης θεωρούνται φυσιολογικά για νέους υγιείς εθελοντές). Σε αυτούς τους ασθενείς πρέπει να γίνεται προσεκτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας που να περιλαμβάνει μέτρηση της κάθαρσης της κρεατινίνης και εκτίμηση της πιθανής ελάττωσης της ημερήσιας δοσολογίας.

Ασθενείς με βαριά νεφρική βλάβη, πρέπει να αντιμετωπίζονται μόνο μετά προσεκτική κλινική αξιολόγηση, που να περιλαμβάνει δοκιμασίες της νεφρικής λειτουργίας. Ελαττώσεις της δοσολογίας είναι αναγκαίες για ασθενείς με χαμηλά επίπεδα ορρού λευκωματίνης (<3.5 g/dl) και σημαντικά ελαττωμένη νεφρική λειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης (<30 ml/min) ( βλέπε δοσολογία και τρόποι χορήγησης). Όπως με άλλους μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, το NISAID πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με αμφίβολη καρδιακή λειτουργία, υπέρταση, ή άλλες καταστάσεις που προδιαθέτουν σε κατακράτηση υγρών. Σε ασθενείς με υπέρταση που λαμβάνουν διουρητικά και σε ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο απαιτείται προσοχή και χορήγηση με μειωμένη δόση. Ασθενείς με αρχικές τιμές αιμοσφαιρίνης 10g/100ml ή λιγότερο, που πρόκειται να ακολουθήσουν μακροχρόνια θεραπεία, θα πρέπει να ελέγχονται περιοδικά ως προς τις τιμές της αιμοσφαιρίνης. Όπως με τους άλλους μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, αυξημένες τιμές δοκιμασιών του ήπατος μπορεί να συμβούν. Οι ανωμαλίες αυτές με τη συνέχιση της θεραπείας μπορεί να αυξηθούν ή να παραμείνουν αμετάβλητες ή να είναι παροδικές. Κλινικές μελέτες παρουσιάζουν σε λιγότερο του 1% των ασθενών, σημαντικές αυξήσεις της SGPT ή της SGOT (τριπλάσια τιμή της ανώτατης φυσιολογικής). Ασθενείς που αναπτύσσουν σημεία ή συμπτώματα ηπατικής δυσλειτουργίας ή μη φυσιολογικές ηπατικές δοκιμασίες στη διάρκεια της θεραπείας με NISAID, πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά μήπως υπάρχει ένδειξη μιας βαρύτερης ηπατικής αντίδρασης. Αν οι μη φυσιολογικές ηπατικές δοκιμασίες παραμένουν αμετάβλητες ή επιδεινώνονται, αν αναπτύσσονται κλινικά σημεία και συμπτώματα της ηπατικής πάθησης, ή αν αναπτύσσονται συστηματικά σημεία και συμπτώματα της ηπατοπάθειας, ή αν προκληθούν συστηματικές διαταραχές (όπως ηωσινοφιλία, εξάνθημα) πρέπει αμέσως να διακοπεί το NISAID. Όπως με τους άλλους μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, το NISAID πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με ενδογενείς ανωμαλίες πήξης, με σοβαρό τραύμα και σε ασθενείς που υπόκεινται οε χειρουργική επέμβαση. Όπως συμβαίνει με το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και άλλους μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις παράγοντες, το NISAID μπορεί να αναστείλει τη συνάθροιση των αιμοπεταλίων και έτσι να παραταθεί ο χρόνος αιμορραγίας. Σε δόση 1200 mg, η oxaprozin προκάλεσε επιδράσεις όμοιες με εκείνες που επετεύχθησαν με 3900 mg/ημέρα ακετυλοσαλικυλικό οξύ. Μολονότι δεν υπάρχει ένδειξη ότι το NISAID είναι λιγότερο ανεκτό από τους ηλικιωμένους, χρειάζεται προσοχή κατά τη διάρκεια της θεραπείας αυτής της ομάδας. Το NISAID μπορεί να παρεμβληθεί σε δοκιμασίες για 17-Κετονογόνα στεροειδή και μερικούς ελέγχους του 5-υδροξυ-ινδολο-οξικού οξέος στα ούρα. Καρδιαγγειακές και αγγειακές εγκεφαλικές επιδράσεις Απαιτείται η σωστή παρακολούθηση και η παροχή συμβουλών σε ασθενείς με ιστορικό υπέρτασης και/ή με ελαφρά έως μέτρια συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς έχει αναφερθεί κατακράτηση υγρών και οίδημα σε σχέση με τη θεραπεία με ΜΣΑΦ.

Δεδομένα από κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η χρήση μερικών ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και σε μακροχρόνιες θεραπείες), μπορεί να συσχετίζεται με μια μικρή αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση θρομβωτικών αρτηριακών συμβάντων (για παράδειγμα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο). Υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για να αποκλεισθεί ένας τέτοιος κίνδυνος για την oxaprozin. Ασθενείς με μη ρυθμισμένη υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, εγκατεστημένη ισχαιμική καρδιακή νόσο, περιφερική αρτηριακή νόσο, και/ή αγγειακή εγκεφαλική νόσο θα πρέπει να υποβληθούν σε θεραπεία με oxaprozin μόνο μετά από προσεκτική θεώρηση του θέματος. Παρόμοια θεώρηση θα πρέπει να γίνεται πριν την έναρξη μεγαλύτερης διάρκειας θεραπείας σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου (π.χ. υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης, κάπνισμα). 4.5 ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ Η ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ Ασθενείς λαμβάνοντες NISAID μαζί με αντιεπιληπτικά ή από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα, πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά στις περιπτώσεις που είναι απαραίτητη η προσαρμογή της δοσολογίας αν και δεν υπάρχει ένδειξη από κλινικές μελέτες ότι παρουσιάστηκαν κλινικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις. Παράλληλη χορήγηση βαρφαρίνης σε φυσιολογικά άτομα δεν προκαλεί περαιτέρω μεταβολές των χρόνων προθρομβίνης ή άλλους πηκτικούς παράγοντες. Όμως η συγχορήγηση NISAID και phenprocoumon μπορεί να προκαλέσει μία ήπια υπερβολή του αντιπηκτικού αποτελέσματος. Συνεπώς, όπως με όλα τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη συνιστώνται τακτικοί έλεγχοι των παραγόντων πήξης κατά τη διάρκεια θεραπείας με αντιπηκτικά φάρμακα. Συγχορήγηση NISAID και ακετυλοσαλικυλικού οξέος σε κλινικά αποτελεσματικές δόσεις από το καθένα μπορεί να προκαλέσει ελαττωμένη πρωτεϊνική δέσμευση του NISAID με ελαττωμένη βιολογική ημιπερίοδο ζωής και αυξημένη κάθαρση της oxaprozin. Η συγχορήγηση του NISAID με ακετυλοσαλικυλικό οξύ ή με άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη δεν συνιστάται. Είναι γνωστό ότι μερικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη προκαλούν σημαντικές αυξήσεις των επιπέδων λιθίου στον ορό. Είναι απόλυτα απαραίτητη η συχνή παρακολούθηση των κλινικών συμπτωμάτων και των επιπέδων λιθίου στο πλάσμα των ασθενών που παίρνουν άλατα λιθίου και επί πλέον μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Μελέτες σε υγιείς εθελοντές δείχνουν ότι η συγχορήγηση σιμετιδίνης ή ρανιτιδίνης με το NISAID μπορεί να προκαλέσει ελαφρά ελάττωση στην κάθαρση της oxaprozin αλλά αυτό είναι απίθανο να είναι κλινικά σημαντικό. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη μπορούν να προκαλέσουν κατακράτηση νατρίου, καλίου και νερού και μπορούν να βλάψουν τη δράση των διουρητικών όσον αφορά τα ιόντα του νατρίου. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν οι ασθενείς ακολουθούν διουρητική ή αντιυπερτασική θεραπεία. Σε κλινικές δοκιμές όπου ασθενείς ελάμβαναν NISAID με αυτές τις ομάδες των φαρμάκων, δεν υπήρξε ένδειξη που να συνιστά ότι η oxaprozin μπορεί να συσχετισθεί σημαντικά με την αντιυπερτασική θεραπεία. Το NISAID δεν φαίνεται να μετατρέπει σημαντικά την

αντιυπερτασική επίδραση του β-αδρενεργικού αναστολέος μετοπρολόλης σε μία παροδική αύξηση της συστολικής πίεσης. Επειδή έχουν αναφερθεί αλληλεπιδράσεις των διαφόρων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών με β-αδρενεργικούς ανταγωνιστές, οι ασθενείς που παίρνουν αυτές τις θεραπείες καθώς επίσης και άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα πρέπει να ελέγχουν την πίεσή τους όταν αρχίζουν να παίρνουν NISAID και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η χορήγηση της oxaprozin εντός 24 ωρών από τη χορήγηση της methotrexate μπορεί να επιφέρει αυξημένες συγκεντρώσεις της methotrexate και επακόλουθη τοξικότητα. 4.6 ΚΥΗΣΗ ΚΑΙ ΓΑΛΟΥΧΙΑ: Δεν υπάρχουν επαρκείς και καλά ελεγχόμενες μελέτες σε έγκυες γυναίκες. Το NISAID επομένως αντενδείκνυται στις έγκυες γυναίκες. Σε μελέτες τερατογένεσης που πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια, αρουραίους και κουνέλια, παρατηρήθηκαν σπλαγχνικές και σκελετικές δυσμορφίες σε μερικά ζώα, αλλά ο τύπος, η εμφάνιση και η συχνότητα αυτών των ευρημάτων δεν δείχνουν σε καμία περίπτωση τερατογενετικό αποτέλεσμα σχετιζόμενο με την oxaprozin. Δεν συνιστάται η χρήση του NISAID κατά τη γαλουχία, αφού έχει αποδειχθεί ότι πολλά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα απεκκρίνονται μερικώς στο μητρικό γάλα. 4.7 ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΔΗΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ: Καμία. 4.8 ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ: Γενικά το ΝΙSAID είναι καλώς ανεκτό. Οίδημα, υπέρταση, και καρδιακή ανεπάρκεια, έχουν αναφερθείσε σχέση με τη θεραπεία με ΜΣΑΦ. Δεδομένα από κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικές μελέτες, υποδεικνύουν ότι χρήση κάποιων ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και σε μακροχρόνιες θεραπείες), μπορεί να συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για εμφανιση θρομβωτικών αρτηριακών συμβάντων (π.χ. έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο - βλέπε Λήμμα 4.4). Η κλινική πείρα δείχνει ότι οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι: Κοιλιακή δυσφορία, ναυτία, δερματικά εξανθήματα, κεφαλαλγία, δυσπεψία, διάρροια, δυσκοιλιότητα, βοή αυτιών. Λιγότερο συχνά παρατηρούνται: Έμετος, τυμπανισμός, αλλαγές στη συμπεριφορά του εντέρου, πεπτικό έλκος, ζάλη ή ίλιγγος, καταστολή, μυϊκές κράμπες/πόνοι, οίδημα, κνησμός, στοματίτις, αναιμία, κόπωση, ανορεξία και αλλαγές στην όρεξη. Σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες, που παρατηρήθηκαν στο 1% ή και λιγότερο των ασθενών που έλαβαν μέρος σε κλινικές δοκιμές με NISAID, περιλαμβάνουν: Aλλαγή της γεύσης, σιελόρροια, δίψα, δυσφαγία, ερυγές, αυξημένες τιμές της λειτουργίας του ήπατος, γαστρεντερική αιμορραγία, μέλαινα, πρωκτίτις, διαταραχές

ύπνου, δυσουρία, αίσθημα κακουχίας, αύξηση ή μείωση βάρους, κατάθλιψη, άγχος, επιπεφυκίτις, οφθαλμικός πόνος/πίεση, θάμβος οράσεως, πίεση στα αυτιά, αρρυθμίες, ταχυπαλμίες, λιποθυμία, ερυθρίαση προσώπου, ερύθημα, λευκοπενία, ανωμαλίες αιμοπεταλίων, λεμφαδενοπάθεια και μη φυσιολογική αιμορραγία. 4.9 ΥΠΕΡΔΟΣΟΛΟΠΑ: Δεν υπάρχει πείρα με τυχαία ή εκούσια λήψη υπερδοσολογίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο ασθενής πρέπει να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Πρέπει να εκκενωθεί το στομάχι με προκλητό έμετο ή με γαστρική πλύση. Ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά και να του δοθεί συμπτωματική και υποστηρικτική θεραπεία για όσο διάστημα χρειάζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπέρβασης δοσολογίας με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη του τύπου προπιονικού οξέος τα γαστρεντερικά συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι ναυτία, έμετος, δυσπεψία και κοιλιακός πόνος. Μπορεί επίσης να προκληθεί υπνηλία και ζάλη. Στις περισσότερο βαριές περιπτώσεις δηλητηρίασης από υπέρβαση δοσολογίας με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, συμβαίνουν τα εξής: υπόταση, αναπνευστική καταστολή, υποθερμία, οξεία νεφρική βλάβη ή κώμα. 5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ 5.1 ΦΑΡΜΑΚΟΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ: Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη ΜΟ1ΑΕ12 Το NISAID(oxaprozin) είναι ένας μακράς δράσης, μη στεροειδής αντιφλεγμονώδης παράγων που έχει επίσης αναλγητική ιδιότητα. Ο τρόπος δράσης της oxaprozin, όπως και των άλλων μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών παραγόντων, δεν έχει πλήρως καθοριστεί, η ουσία αυτή εν τούτοις έδειξε ότι έχει ανασταλτική δράση στη σύνθεση των προσταγλανδινών. 5.2 ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ Μετά από χορήγηση από το στόμα, τα μέγιστα επίπεδα oxaprozin στο πλάσμα επιτυγχάνονται σε 2 έως 4 ώρες. Μετά πολλαπλές δόσεις στον άνθρωπο η ημιπερίοδος ζωής είναι περίπου 50 ώρες. Σε θεραπευτικά επίπεδα, η oxaprozin δεσμεύεται κατά 99% και πλέον από τις πρωτεΐνες του πλάσματος, κυρίως από τη λευκωματίνη. Δεν έχει συμβεί άθροιση φαρμάκου σε φυσιολογικά άτομα ή ασθενείς που λαμβάνουν πολλαπλές δόσεις (1200 mg/ημέρα) μέχρι 6 μήνες. Έχει εξακριβωθεί ότι η oxaprozin έχει διπλό μεταβολισμό. Περίπου το 60% του φαρμάκου οξειδώνεται σε hydroxyoxaprozin I και II και περίπου το 30% γλυκουρονιδοποιείται προς oxaprozin acetyl glucuronide. Αυτά τα ανενεργά προϊόντα μεταβολισμού μετά, απεκκρίνονται με τα κόπρανα (1/3) και τα ούρα (2/3). Η απέκκριση δια της χολής στους ασθενείς που έχουν υποστεί χολοκυστεκτομή υπολογίζεται σε 5% του φαρμάκου σε 5 μέρες. Η oxaprozin δεν επάγει το δικό της μεταβολισμό.

Σε μελέτες υγιών ατόμων κατά τη διάρκεια επίμονης διούρησης το NISAID δεν προκάλεσε οξεία ελάττωση στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (GFR) και δεν είχε γενική επίδραση στην κάθαρση του νατρίου. Το φάρμακο δεν είχε μακράς διάρκειας επίδραση στην κρεατινίνη και στο κάλιο του ορού ούτε στην ουρία του αίματος. Ύστερα από εφάπαξ από του στόματος χορήγηση 600 mg oxaprozin σε αζωθαιμικούς ασθενείς με μέτρια νεφρική βλάβη (ρυθμός σπειραματικής διήθησης <30-40 ml/min) ή σε αυτούς που χρειάζονται αιμοδιύλιση βρέθηκε αυξημένος ο όγκος κατανομής συγκρινόμενος με τα αποτελέσματα σε υγιείς εθελοντές πιθανόν, λόγω της μειωμένης δέσμευσης στις πρωτεΐνες στο πλάσμα στους νεφροπαθείς ασθενείς. Το αδέσμευτο κλάσμα της oxaprozin στους νεφροπαθείς και στους υπό αιμοκάθαρση ασθενείς ήταν περίπου διπλό και τριπλό, αντίστοιχα, και η εσωτερική κάθαρση ήταν περίπου 1/3 και 1/2 αντίστοιχα. Οι τιμές ανταποκρίνονται σε άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. 6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 6.1 Kατάλογος με έκδοχα: Cellulose Microcrystalline, Starch Maize, Methylcellulose, Polacrilin Potassium, Magnesium Stearate Επικάλυψη δισκίου : Hyprolose, Opadry YS-1-74427(Hydroxypropylmethylcellylose,Titanium dioxide). 6.2 Aσυμβατότητες: Kαμία 6.3 Διάρκεια ζωής: 36 μήνες. 6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη του προϊόντος: Φυλάσσεται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος <25 C, προφυλαγμένο από το φως. 6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη: Κουτί που περιέχει 30 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε blister(3 blister x 10) Κουτί που περιέχει 60 επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία σε blister(6 blister x 10) Μπορεί να μην κυκλοφορούν όλες οι συσκευασίες. 6.6 Οδηγίες χρήσης/χειρισμού: Καμία 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: ZWITTER PHARMACEUTICALS Ε.Π.Ε. Λεωφ. Πεντέλης 34-36, Χαλάνδρι, Τηλ./Fax: 210 6821098 ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΣΗΜΑΤΟΣ :

ZWITTER PHARMACEUTICALS Ε.Π.Ε. 8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 84978/10/5-7-11 9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ: 18-10-2002 ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 42315/07/22-5-2008 10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΜΕΡΙΚΗΣ) ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 02-2007