Εργαστήριο Ηλεκτρονικής Εισαγωγή στο Virtuoso Βοήθημα για το μάθημα των Συστημάτων VLSI Οκτώβριος 2014 Διδάσκων : Αλκιβιάδης Χατζόπουλος Επιμέλεια: Θράσος Αξιώτης Νικόλαος Π. Παπαδόπουλος Αναθεώρηση: Καρατζιάς Μάριος email: thax74@gmail.com email:niikos@egnatia.ee.auth.gr email: mariosck@auth.gr
Εκκίνηση Σχεδίασης Σε αυτό το παράδειγμα προσεγγίζεται ένας inverter, ωστόσο η διαδικασία σχεδίασης είναι ανάλογη για πιο σύνθετα κυκλώματα. Ανοίγουμε ένα τερματικό και μεταβαίνουμε στο φάκελο όπου θα εργαστούμε, καλώντας το πρόγραμμα με την εντολή virtuoso&. Με την εκκίνησή του, το πρόγραμμα διαβάζει τo αρχείo cds.lib που βρίσκεται στον ίδιο φάκελο, ώστε να φορτώσει τις βιβλιοθήκες. Αρχικά, δημιουργούμε μια νέα βιβλιοθήκη επιλέγοντας File->New->Library όπου θα τοποθετήσουμε τα κυκλώματα. Η νέα βιβλιοθήκη σχεδίασης πρέπει να συνδεθεί με τη βιβλιοθήκη της τεχνολογίας που θα χρησιμοποιηθεί, την gpdk 45nm σε αυτή την περίπτωση. Το δεύτερο βήμα είναι να δημιουργήσουμε το στοιχείο μας με όνομα inverter και όψη, αρχικά, το σχηματικό. Είτε από File->New->CellView, είτε από Tools->Library Manager->File->New->CellView επιλέγουμε τη νέα βιβλιοθήκη σχεδίασης και δημιουργούμε την όψη.
Το πεδίο Library λέει το όνομα της βιβλιοθήκης που θέλουμε και δίνουμε το όνομα του νέου Cell: inverter. Επίσης επιλέγουμε το αντίστοιχο Type: schematic. Πατώντας ΟΚ εμφανίζεται ένα νέο παράθυρο όπου θα σχεδιάσουμε το σχηματικό μας και προστίθεται και στο Library Manager το Cell inverter με το αντίστοιχο view: schematic. Σχεδίαση Σχηματικού (Virtuoso Schematic Editor) Εφόσον έχουμε δημιουργήσει το κατάλληλο CellView στον Library Manager μας έχει ανοίξει και το εργαλείο για να σχεδιάσουμε το σχηματικό μας. Αν όχι πάμε και το δημιουργούμε όπως αναφέρει το προηγούμενο βήμα ή αν υπάρχει ήδη πάμε και κάνουμε διπλό κλικ επάνω στο View μας. Έχουμε λοιπόν ένα παράθυρο σαν αυτό του παρακάτω σχήματος. Επάνω έχει τα μενού όπου περιέχονται όλες οι δυνατότητες και αριστερά έχει δύο βοηθητικά παράθυρα, το Navigator που δείχνει εποπτικά την ιεραρχία του κυκλώματος και τον Property Editor που προβάλλει τα χαρακτηριστικά του επιλεγμένου στοιχείου. Μερικές από τις σημαντικότερες λειτουργίες με σειρά από αριστερά προς δεξιά είναι το Check and Save (Έλεγχος και αποθήκευση), Save (Αποθήκευση), Delete (Διαγραφή), Undo & Redo, Rotate & Inverse (Περιστροφή & Αναστροφή), Zoom in (Μεγέθυνση), Zoom out (Σμίκρυνση), Zoom To Fit (Στοίχιση του κυκλώματος στο παράθυρο), Create Instance (Εισαγωγή Στοιχείου), Create Narrow Wire (Καλώδιο), Create Wide Wire (Εισαγωγή Bus), Create Wire Name (Όνομα Καλωδίου), Create Pin (Είσαγωγή ακροδέκτη).
Ξεκινάμε την σχεδίαση έχοντας κατά νου ότι ο inverter έχει ένα pmos και ένα nmos, όπου το pmos είναι συνδεδεμένο στην τροφοδοσία και πάει ουσιαστικά την έξοδο στο 1 και το nmos είναι συνδεδεμένο στην γη και πάει την έξοδο στο λογικό 0. Παίρνουμε έτοιμα τα mos μας από την βιβλιοθήκη gpdk045 με τον εξής τρόπο: Πατάμε το εικονίδιο Instance (shortcut: i ) όποτε μας εμφανίζεται το παράθυρο που φαίνεται στο επόμενο σχήμα, όπου είτε γράφουμε εκεί που λέει Library: gpdk045, Cell: nmos1v, είτε πατάμε στο Browse και μας ανοίγει το παράθυρο Library Browser (μοιάζει με το Library Manager) με όλες τις βιβλιοθήκες και επιλέγουμε αυτή που θέλουμε. Μας βγάζει όλα τα στοιχεία που περιέχει και επιλέγουμε το nmos1v και στο View εκεί που λέει symbol. Πατώντας Close στο Library Browser βγαίνει μπροστά το παράθυρο Add Instance και βλέπουμε ότι στα πεδία Cell και View έχει βάλει αυτά που επιλέξαμε. Εναλλακτικά εάν ξέρουμε φυσικά τα ακριβή τους ονόματα μπορούμε κατευθείαν να τα πληκτρολογήσουμε στα αντίστοιχα κελιά του εν λόγω παραθύρου. Επίσης, το παράθυρο θα μεγαλώσει και θα μας δείχνει και τις ιδιότητες του στοιχείου που έχουμε επιλέξει. Δηλαδή το παράθυρο μας θα είναι σαν αυτό του παρακάτω σχήματος. Οι πρώτες, βασικές ιδιότητες του mos στοιχείου μας είναι το είδος του p ή n, το πλάτος W και το μήκος L. Εάν κατεβάσετε την κυλιόμενη μπάρα πιο κάτω θα δείτε ότι έχει ακόμα πιο λεπτομερή στοιχεία που μπορείτε να ορίσετε. Στη συγκεκριμένη σχεδίαση δεν θα αναλωθούμε περισσότερο στα χαρακτηριστικά του pmos ή του nmos στην συνέχεια, απλά θα αλλάξουμε το πλάτος W=240nm για το pmos, ενώ για το nmos το αφήνουμε στο ελάχιστο default μέγεθος των 120nm. Πατώντας στο κουμπί Hide κάτω αριστερά θα εξαφανιστεί το παράθυρο Add Instance και θα έρθει μπροστά μας το κεντρικό παράθυρο σχεδίασης Σχηματικού και στο ίχνος του ποντικιού μας θα κρέμεται το σύμβολο του mos μας, όποτε το μόνο που μένει πια είναι να του ορίσουμε κάποιο σημείο όπου θα το τοποθετήσουμε, κάνοντας ένα απλό κλικ. Συχνά είναι χρήσιμη η τοποθέτηση των στοιχείων κάθετα ή αντεστραμμένα, λειτουγία που επιτελείται με το πλήκτρο r. Μετά το κλικ θα δείτε ότι θα συνεχίζει να υπάρχει το
σύμβολο του mos στο ποντίκι μας, σε περίπτωση που θέλουμε να τοποθετήσουμε περισσότερα από ένα στοιχεία αυτού του είδους. Εμείς δεν θέλουμε οπότε είτε πατάμε ESC είτε πάμε πάλι και κάνουμε κλικ στο κουμπί Instance (shortcut: i ). Έτσι μας εμφανίζεται πάλι το παράθυρο του διπλανού σχήματος, με συμπληρωμένα δηλαδή τα πεδία από πριν. Για να βάλουμε τώρα ένα mos τύπου p, απλά πάμε στο κελί Cell και σβήνουμε το n μπροστά στο nmos1v και γράφουμε p, οπότε πλέον γράφει pmos1v. Μόλις το κάνουμε αυτό και πατήσουμε το πλήκτρο TAB από το πληκτρολόγιο μας εμφανίζονται πάλι οι default τιμές για το στοιχείο μας και το τοποθετούμε πάνω από το nmos ευθυγραμμισμένα. Θα πρέπει να είναι περίπου σαν το σχήμα της παρακάτω εικόνας. Το επόμενο βήμα είναι να συνδέσουμε τα δυο mos με αγωγούς. Πατώντας πάνω στο κουμπί Wire (narrow) (shortcut: w ) και σχεδιάζοντας κατάλληλα ώστε να επιτύχουμε την διάταξη του inverter έχουμε σχεδόν τελειώσει με το σχηματικό. Πολύ σημαντικό είναι να μην ξεχάσουμε να γειώσουμε το υπόστρωμα του nmos και να βάλουμε το υπόστρωμα (το n-well δηλαδή) του pmos στην τροφοδοσία.
Απομένουν μόνο τα pins, να ορίσουμε δηλαδή στο κύκλωμα μας που είναι οι είσοδοι, οι έξοδοι και οι τροφοδοσίες. Επιλέγοντας το κουμπί Pin πάνω δεξιά (shortcut: p ), εμφανίζεται το παράθυρο Add Pin: Θα τοποθετήσουμε ένα pin a για την είσοδο (Direction: input), ένα pin z για την έξοδο (Direction: output) και δύο pins vdd και vss (Direction: inputoutput) για τις τροφοδοσίες. Τα τοποθετούμε στα κατάλληλα σημεία και κάνουμε και τις κατάλληλες συνδέσεις, οπότε το σχέδιο μας θα πρέπει να μοιάζει με αυτό του επόμενου σχήματος. Τελειώνοντας, επιλέγουμε Check and Save.
Δημιουργία Όψης Συμβόλου Από το σχηματικό πάμε Create->Cellview->From Cellview και εμφανίζεται το επόμενο παράθυρο. Πατάμε OK και στο επόμενο παράθυρο που εμφανίζεται εισάγουμε τις πληροφορίες όπως φαίνεται παρακάτω και πατάμε OK. Το σύμβολο που δημιουργείται μπορεί προαιρετικά να μεταποιηθεί ώστε να θυμίζει αυτό του αντιστροφέα και πλέον μπορούμε να το εισάγουμε ιεραρχικά σε άλλα σχηματικά, με τον τρόπο που τοποθετήσαμε τα pmos1v και nmos1v στον inverter.
Οδηγίες Προσομοίωσης Αρχικά θα δημιουργήσουμε ένα νέο σχηματικό με το όνομα invertertest στη βιβλιοθήκη μας. Από τον Library Manager πάμε File->New->CellView και αλλάζουμε το όνομα του cell σε invertertest. Πατάμε OK και ανοίγει το παράθυρο με τη μαύρη επιφάνεια εργασίας για τη δημιουργία σχηματικού. Τοποθετούμε ένα symbol του inverter, με τον ίδιο τρόπο που τοποθετήσαμε τα transistors προηγούμενα.
Στη συνέχεια θα βάλουμε τις πηγές τροφοδοσίας, την πηγή διέγερσης του κυκλώματος, τη γείωση και το φορτίο στην έξοδο του inverter. Οι πηγές τροφοδοσίας είναι πηγές συνεχούς τάσης vdc και βρίσκονται στη βιβλιοθήκη AnalogLib->Vdc. Ομοίως, η πηγή της διέγερσης (vpulse) που είναι μια γεννήτρια παλμών, η γείωση (gnd) και το φορτίο που θα είναι ένας πυκνωτής (cap) εντοπίζονται στην ίδια βιβλιοθήκη. Τοποθετούμε όλα αυτά τα σύμβολα, κάνουμε τις κατάλληλες συνδέσεις και καταλήγουμε στο παρακάτω κύκλωμα. Θα συνδέσουμε τις πηγές τροφοδοσίας στον inverter με τη χρήση των labels. Η σύνδεση με labels είναι σαν να συνδέουμε κανονικά δύο σημεία του κυκλώματος. Για να τοποθετήσουμε ένα label επιλέγουμε Create->Label (shortcut: L ). Ανοίγει ένα νέο παράθυρο και συμπληρώνουμε το όνομα του label που θέλουμε. Μπορούμε να βάλουμε τα labels ένα-ένα ή όλα μαζί. Για να τα βάλουμε όλα μαζί συμπληρώνουμε το dialog box όπως παρακάτω και πατάμε Hide.
Αν πάμε τώρα τον cursor πάνω στο σχηματικό, θα δούμε ότι το πρώτο label vdd μετακινείται όπως και ο κέρσορας. Πάμε στο net (καλώδιο) που θέλουμε και το κάνουμε αριστερό click. Έτσι το label τοποθετείται στη σύνδεση. Κάνουμε το ίδιο για τα υπόλοιπα τρία labels και ολοκληρώνουμε το σχηματικό όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα. Τώρα μένει να βάλουμε τις κατάλληλες τιμές στα components του κυκλώματος. Για να τροποποιήσουμε τις παραμέτρους κάποιου στοιχείου, το επιλέγουμε και πατάμε Edit->Properties (shortcut: q ). Αρχικά θα διαλέξουμε την τροφοδοσία και αφού πατήσουμε q θα βάλουμε την DC voltage παράμετρο ίση με 1 volt. Η συγκεκριμένη τεχνολογία λειτουργεί με διαφορετικές τροφοδοσίες, ωστόσο τα pmos1v και nmos1v συμπεριφέρονται σωστά για μικρότερη από 2 volts. Τα υπόλοιπα πεδία τα αφήνουμε όπως είναι. Στην άλλη πηγή βάζουμε 0 volts. Στην γεννήτρια παλμών αλλάζουμε τις παραμέτρους σύμφωνα με το σχήμα. Τέλος τη χωρητικότητα του πυκνωτή την κρατάμε στο 1f F. Και σε αυτή την περίπτωση, επιλέγουμε Check and Save ώστε να ελεγχθούν οι κανόνες του σχηματικού και να αποθηκευτεί η δουλειά μας. Αν δε βγάλει κανένα warning ή error, το σχηματικό είναι έτοιμο για προσομοίωση.
Για να εκκινήσουμε τον προσομοιωτή επιλέγουμε Launch->Analog Design Environment L. Θα ανοίξει το εξής παράθυρο: Πρώτα βεβαιωνόμαστε ότι προσομοιωτής είναι το Spectre. Αυτό γίνεται από το Setup-> Simulator/Directory/Host. Αν δεν είναι το spectre, αλλάζουμε κατάλληλα τον προσομοιωτή. Μπορούμε επίσης να θέσουμε τον επιθυμητό φάκελο όπου θα αποθηκευτούν τα δεδομένα της προσομοίωσης. Κατόπιν ορίζουμε την ανάλυση (χρονική - transient). Πάμε Analyses -> Choose και επιλέγουμε tran. Τον χρόνο της ανάλυσης τον βάζουμε 40ns. Θα προσομοιώσουμε 4 περιόδους.
Στη συνέχεια θα δείξουμε στον προσομοιωτή πού βρίσκονται τα μοντέλα από τα transistors. Πάμε Setup-> Model Libraries και πατώντας το Browse βρίσκουμε το directory των μοντέλων. Εν προκειμένω, τα μοντέλα των στοιχείων βρίσκονται στο path: /software/cadence/gpdk045_v_4_0/models/spectre/gpdk045.scs. Πατάμε Add και προσθέτουμε τα μοντέλα που θα χρησιμοποιηθούν, ώστε να γνωρίζει ο προσομοιωτής τις παραμέτρους και τις φόρμουλες του κάθε στοιχείου. Επίσης, επιλέγουμε το μέρος του μοντέλου που θα χρησιμοποιηθεί: tt (typical nmos, typical pmos αναφέρεται στη διακύμανση των προσμίξεων από κατασκευαστικές ατέλειες). Πατάμε OK και ο προσομοιωτής πλέον γνωρίζει που να ψάξει για τα μοντέλα των transistors. Το τελευταίο βήμα είναι να διαλέξουμε τις κυματομορφές που θα μας δείξει ο προσομοιωτής. Πάμε Outputs - > To Be Plotted -> Select On Design. Μετά πάμε στο σχηματικό και με τον cursor διαλέγουμε την είσοδο και την έξοδο του inverter. Θα δούμε πως όταν κάνουμε αριστερό click σε ένα net εκείνο αλλάζει χρώμα. Αυτό σημαίνει ότι έχει επιλεγεί. Αφού επιλέξουμε τα δύο nets που θέλουμε πατάμε Esc. Τώρα το παράθυρο του προσομοιωτή έχει την τελική μορφή.
Για να τρέξουμε τη προσομοίωση πατάμε το πράσινο play κουμπί (Netlist and Run). Ανοίγει ένα παράθυρο που δείχνει την πρόοδο της προσομοίωσης και όταν αυτή ολοκληρωθεί ανοίγει το παράθυρο με τις κυματομορφές που επιλέξαμε.
Δημιουργία Όψης Layout (φυσικού σχεδίου) Κάνοντας διπλό κλικ πάνω στο σύμβολο του inverter, μπορούμε να κατεβούμε ένα επίπεδο στην ιεραρχία σχεδίασης και να καταλήξουμε στο σχηματικό του. Από εκεί επιλέγουμε Launch -> Layout XL και πατάμε ΟΚ στο παρακάτω παράθυρο. Παρατηρούμε ότι τώρα στο πεδίο Type γράφει Layout. Ανοίγει το κυρίως παράθυρο και από εκεί επιλέγουμε το κουμπί Generate All From Source που βρίσκεται κάτω αριστερά, για να φέρουμε αυτόματα τα devices από το σχηματικό στο layout. Στο παράθυρο που ανοίγει, μεταβαίνουμε στην καρτελα I/O Pins και ενεργοποιούμε την επιλογή Create Label As: Label.
Κατόπιν, διαμορφώνουμε τα Options ως εξής: Πατάμε OK και τα στοιχεία του κυκλώματος τοποθετούνται στον καμβά, μαζί με τα Pins του ολοκληρωμένου. Η δημιουργία των Labels είναι απαραίτητη για το LVS που θα δούμε στη συνέχεια. Με τη συντόμευση shift + f εμφανίζονται τα στρώματα μετάλλου για όλα τα subcells που βρίσκονται πιο κάτω στην ιεραρχία. Πρώτα τοποθετούμε τα transistors όπως φαίνεται παρακάτω. Για να μετακινήσουμε ένα τρανζίστορ το διαλέγουμε με το mouse και το κάνουμε drag and drop όπου θέλουμε.
Με αυτό τον τρόπο το nmos και το pmos τώρα βρίσκονται στο layout και το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε τις διασυνδέσεις. Το layer που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε τις διασυνδέσεις (Paths) το επιλέγουμε από το παράθυρο στα αριστερά (Layers Palette). Η απόσταση των δύο transistors είναι 120nm, η μικρότερη επιτρεπτή από την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε. Πρώτα θα συνδέσουμε τα gates από τα transistors για να σχηματίσουμε την είσοδο a. Πατάμε με το mouse στο παράθυρο LSW και πάνω στο layer Poly. Μετά πάμε στο layout και επιλέγουμε Create->Wiring->Wire (shortcut: p ) για να προσθέσουμε ένα path. Ανοίγει το παράθυρο Create Path. Βασική παράμετρος είναι το πάχος του μετάλλου, Width. Για τη σύνδεση του πυριτίου θα χρησιμοποιήσουμε το ελάχιστο width 0.045u, για τα μέταλλα 0.06u, ενώ για τις τροφοδοσίες θα χρησιμοποιήσουμε πάχος 0.12u. Ξεκινάμε από το ένα gate, πατώντας πάνω με το mouse, πάμε στο άλλο και κάνουμε double click ή enter εκεί που θέλουμε τα τερματίσουμε path. Τώρα το layout έχει την παρακάτω μορφή.
Συνεχίζουμε και κάνουμε τις υπόλοιπες συνδέσεις, χρησιμοποιώντας metal1 και φέρνουμε το layout στην επόμενη μορφή. Όταν τοποθετούμε τις τροφοδοσίες αλλάζουμε το πάχος του metal1 σε 0.12u. Η απόσταση των τροφοδοσιών από τα transistors πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 0.045u. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το χάρακα (shortcut: k ) για μέτρηση των αποστάσεων.
Στη συνέχεια θα κατασκευάσουμε την είσοδο a. Επειδή η είσοδος είναι σε poly και το pin είναι metal1 θα χρησιμοποιήσουμε μία επαφή (contact) από metal1 σε poly. Πατάμε το o και στο παράθυρο που ανοίγει επιλέγουμε M1_PO:
Τοποθετούμε την επαφή στο layout και τελειώνουμε την είσοδο, όπως φαίνεται παρακάτω.
Στη συνέχεια μένει να ενώσουμε τα pins. Τα τοποθετούμε με drag and drop πάνω στο κατάλληλο μέταλλο και καταλήγουμε στο:
Τέλος, πρέπει να ενώσουμε τα bulk terminals από τα transistors στο υπόστρωμα. Αυτό συμβαίνει με τη χρήση contacts, τα οποία είναι ειδική περίπτωση vias (δηλαδή συνδέσεων μεταξύ διαφορετικών στρωμάτων) για σύνδεση με το υπόστρωμα ή την τροφοδοσία. Το pmos ενώνεται στο nwell με μία επαφή Μ1_NWELL και το nmos με μία επαφή M1_PSUB. Ορίζουμε τις διαστάσεις του οξειδίου ως 0.08um, όπως επιτάσσουν οι κανόνες σχεδίασης της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Αυτός ο κανόνας ορίζεται διότι οι φωτολιθογραφικές μάσκες δε μπορούν να σχηματίσουν μικρότερα οξείδια κατά την κατασκευή του ολοκληρωμένου. Σημειώνεται ότι το μέγεθος του via ορίζεται από το πεδίο Cut, ενώ από κάτω ορίζονται οι διαστάσεις του οξειδίου (αριστερά) και του μετάλλου (δεξιά).
Τοποθετούμε τις επαφές και τέλος περικλύουμε το pmos και το μέταλλο της τροφοδοσίας με nwell. Σε αυτή την περίπτωση ενδείκνυται η χρήση ενός ορθογώνιου σχήματος (Shape) που μπορεί να σχεδιαστεί με το πλήκτρο r. Το επόμενο στάδιο είναι να τρέξουμε το DRC για να ελέγξουμε την ορθότητα του τελικού κυκλώματος.
DRC (Design Rule Check) Το τεστ αυτό ελέγχει αν έχουμε ακολουθήσει όλους τους κανόνες που επιβάλλονται από την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε, έτσι ώστε το ολοκληρωμένο να είναι κατασκευάσιμο. Από το layout επιλέγουμε Launch->Plugins->PVS ώστε να εμφανιστεί η καρτέλα του PVS στo toolbar. Επιλέγουμε PVS->Run DRC και αναδύεται το εξής παράθυρο: Επιλέγουμε το directory που θα αποθηκευτούν τα αποτελέσματα των ελέγχων και μεταβαίνουμε στην καρτέλα Rules. Εκεί, ορίζουμε την τοποθεσία των κανόνων στο πεδίο Technology mapping file όπως παρακάτω:
Μπορούμε να εξετάσουμε τους κανόνες σχεδίασης στην καρτέλα DRC Options. Για να εκτελέσουμε τους ελέγχους, επιλέγουμε Apply. Εάν οι προδιαγραφές πληρούνται, το παράθυρο του DRC Debug Environment θα πρέπει να αναδύεται κενό, διαφορετικά διορθώνουμε τα σφάλματα που προέκυψαν. LVS (Layout Versus Schematic) Μέχρι στιγμής έχουμε σχεδιάσει ένα κύκλωμα το οποίο γνωρίζουμε ότι μπορεί να παρασκευασθεί. Πώς όμως είμαστε σίγουροι ότι το φυσικό σχέδιο θα έχει την ίδια λειτουργικότητα με το σχηματικό που προσωμοιώσαμε παραπάνω; Το LVS δίνει τη λύση σε αυτό το ερώτημα και αποτελεί το τελευταίο απαραίτητο βήμα μιας απλής σχεδίασης. Η εν λόγω λειτουργία συγκρίνει το φυσικό σχέδιο με το σχηματικό. Επιλέγουμε PVS->Run LVS και αναδύεται το εξής παράθυρο:
Επιλέγουμε το directory που θα αποθηκευτούν τα αποτελέσματα των ελέγχων και μεταβαίνουμε στην καρτέλα Rules. Εκεί, ορίζουμε την τοποθεσία των κανόνων στο πεδίο Technology mapping file όπως παρακάτω:
Επιβεβαιώνουμε πως η καρτέλα Input βρίσκεται στην παρακάτω μορφή: Πατάμε Apply και αν το φυσικό σχέδιο που αναπτύξαμε ταυτίζεται με το σχηματικό, θα εμφανιστεί το σχετικό μήνυμα ταύτισης. Διαφορετικά διορθώνουμε οποιαδήποτε ασυμφωνία βάσει των προτάσεων του Debug Environment.