ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ Βοηθητική στο τελικό βαθμό είναι και η εθελοντική συγγραφή εργασίας και η συμμετοχή σε κοινωνική έρευνα μετά από συνεννόηση με το διδάσκοντα. Οι εργασίες είναι ατομικές ή ομαδικές μέχρι δύο άτομα. Δεν επιτρέπεται να λάβουν παραπάνω από ΤΡΙΑ (3) άτομα ή ομάδες το ίδιο θέμα εργασίας. Όσον αφορά στη συγγραφή των εργασιών αυτή θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις «Οδηγίες για τους συγγραφείς εργασιών». ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ Το παρόν υπόδειγμα περιέχει μία σειρά οδηγιών για την εκπόνηση της εργασίας στο γνωστικό αντικείμενο της «Γενικής Διδακτικής» και θέματα εργασιών. Α. Περιεχόμενο εργασίας Η εργασία θα περιλαμβάνει τα εξής βασικά μέρη: 1. Εξώφυλλο, όπου θα αναφέρεται ο τίτλος της εργασίας, το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση, το τηλέφωνο, το e-mail και το τμήμα στο οποίο φοιτάτε. 2. Ευρετήριο περιεχομένων, που θα περιλαμβάνει τους τίτλους των κεφαλαίων και τις σχετικές σελίδες. 3. Περίληψη, η οποία θα αναφέρεται στο θέμα και στο σκοπό της εργασίας. Η έκταση της πρέπει να είναι περίπου 200 λέξεις. Στο τέλος της περίληψης πρέπει να ορίζονται οι λέξεις-κλειδιά. 4. Εισαγωγή, παρουσιάζεται το θέμα της εργασίας, ο στόχος, γιατί είναι χρήσιμη η μελέτη του συγκεκριμένου θέματος, η μεθοδολογία και οι αναφορές σε σχετικές προσεγγίσεις. 5. Κύριο σώμα εργασίας, όπου περιγράφονται λεπτομερώς όλες οι φάσεις ανάπτυξης του θέματος - οι διάφορες προσεγγίσεις, η οριοθέτηση του προβλήματος και η καταγραφή όλων των απαραίτητων πληροφοριών για την κατανόηση του θέματος. 6. Συμπεράσματα και Μελλοντικές προτάσεις: Μία κριτική θεώρηση και η παρουσίαση μίας σειράς συμπερασμάτων. 7. Παραρτήματα, (προαιρετικά, μόνο εφόσον η εργασία περιλαμβάνει ερωτηματολόγια, οργανογράμματα, γραφήματα).
8. Βιβλιογραφία, θα περιέχει τις απαιτούμενες αναφορές που μελετήθηκαν για την εκπόνηση της εργασίας (βλ. παρακάτω οδηγίες). Διαμόρφωση σελίδας Β. Μορφή εργασίας Οι εργασίες υποβάλλονται ΜΟΝΟ σε ηλεκτρονική μορφή WORD στην εξής διεύθυνση: giavrimis@soc.aegean.gr. Για το κείμενο θα χρησιμοποιηθεί σελίδα μεγέθους Α4, γραμματοσειρά Times New Roman 12pt, 1,5 διάστημα γραμμών, επαρκή περιθώρια και πλήρης στοίχιση. Η έκταση της εργασίας θα είναι 4500 λέξεις, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται η βιβλιογραφία, οι πίνακες και οι γραφικές παραστάσεις (εάν υπάρχουν). ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΔΥΟ ΑΤΟΜΩΝ) Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ. Βιβλιογραφία Οι βιβλιογραφικές αναφορές τοποθετούνται στο τέλος του κειμένου και αρχίζουν σε νέα σελίδα και τοποθετούνται σε αλφαβητική σειρά (σύμφωνα με το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα). Προηγείται η ελληνική βιβλιογραφία και ακολουθεί η ξενόγλωσση. Κάθε βιβλιογραφική αναφορά στο κείμενο γίνεται με το επώνυμο του συγγραφέα και το έτος συγγραφής σε παρένθεση (π.χ. Rowles, 1960). Εάν οι συγγραφείς είναι περισσότεροι από δύο, αναφέρεται το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα ακολουθούμενο από τη συντομογραφία et al. και το έτος συγγραφής σε παρένθεση, για παράδειγμα (Latinopoulos et al., 1994). Αναλυτικότερα: Για τα άρθρα σε περιοδικά: Snyder, C. R., & Higgins, R. L. (1988). Excuses: The effective role in the negotiation of reality. Psychological Bulletin, 104, 23-35. Για τα βιβλία: Rock, I. (1973). Orientation and form. New York: Academic Press.
Για κεφάλαια σε βιβλία: Neisser, U. (1976). General, academic, and artificilal intelligence. In L. B. Resnick (Ed.), The nature of intelligence (pp. 135-144). Hillsdale, I\IJ: Erlbaum. Στις ελληνικές εκδόσεις ο Editor αναφέρεται ως Επιμελητής έκδοσης και το (in press) ως (υπό δημοσίευση). Πώς αναφέρονται oι βιβλιογραφικές πηγές μέσα στο κείμενο της εργασίας Ο γενικός κανόνας είναι τα προοιμιακά στοιχεία της βιβλιογραφικής παραπομπής, τα οποία δίνονται μέσα στο κείμενο, να παρατίθενται όλα μέσα σε παρένθεση και να χωρίζονται μεταξύ τους με μία τέλεια. Η διαφορική διάγνωση είναι δυνατόν να γίνει με αναλυτικές, πολυθεματικές κλίμακες, όπως είναι το ΙΤΡΑ (Παρασκευόπουλος, 1992α, σελ. 121). Υποστηρίζεται ότι (Paraskevopoutos & Kirk, 1969, σελ.183) οι συνάφειες μεταξύ των δώδεκα επιμέρους κλιμάκων του ΙΤΡΑ. Αν θέλουμε να δοθεί έμφαση στο όνομα του συγγραφέα ή /και στο έτος έκδοσης: Στην περίπτωση αυτή, τα στοιχεία στα οποία θέλουμε να δοθεί έμφαση δε δίνονται παρενθετικά, αλλά ως οργανικό μέρος της πρότασης. Τα υπόλοιπα στοιχεία δίνονται μέσα σε παρένθεση. Σε μια πρόσφατη έρευνα, οι Καλαντζή-Αζίζι, Μπεζεβέγκης και Γιαννίτσας (1989), διαπίστωσαν ότι... Το 1990 ο Παρασκευόπουλος (σελ. 37) επισημαίνει ότι... Αν η βιβλιογραφική πηγή είναι μονογραφία ή ειδική μελέτη, χωρίς όνομα συγγραφέα: Στην περίπτωση αυτή δίνεται η επωνυμία του συλλογικού οργάνου που έχει εκδόσει τη μελέτη και το έτος έκδοσης Σε μια παλιότερη προσπάθεια για κατάρτιση αναλυτικού προγράμματος για νοητικώς καθυστερημένους (ΥΠ.Ε.Π.Θ., 1974) καθορίζεται ότι... Πώς αναφέρονται τα δάνεια στοιχεία μέσα στο κείμενο της εργασίας Ο τρόπος με τον οποίο παρατίθενται τα δάνεια στοιχεία σε μια μελέτη διαφέρει ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό και την έκταση των δάνειων στοιχείων.
Τις πληροφορίες και τις γνώμες που δανείζεται ο ερευνητής από άλλους συγγραφείς μπορεί να τις μεταφέρει στο δικό του κείμενο σε: 1) Ελεύθερη απόδοση και 2) αυτολεξεί. 1) Ελεύθερη απόδοση των δάνειων στοιχείων Στις περιπτώσεις που τα δάνεια στοιχεία μεταφέρονται σε ελεύθερη απόδοση, η συνήθης διατύπωση είναι η υποτακτική σύνταξη. Σε μια πρόσφατη μελέτη (Παρασκευόπουλος, 1989) υποστηρίζεται ότι η σχολική επίδοση πρέπει να αξιολογείται με δύο δείκτες: τον διατομικό βαθμό και τον ενδοατομικό βαθμό. 2) Αυτολεξεί παράθεση των δάνειων στοιχείων Στις περιπτώσεις που τα δάνεια στοιχεία παρατίθενται κατά λέξη, είναι δυνατόν να έχουμε τις ακόλουθες διαφορετικές περιπτώσεις: α) Το δάνειο απόσπασμα να είναι σε έκταση σχετικά μικρό: Στις περιπτώσεις που το δάνειο απόσπασμα είναι μικρό (μέχρι πέντε σειρές), τοποθετείται σε εισαγωγικά () και ενσωματώνεται μέσα στη ροή, στη συντακτική συνέχεια, του κειμένου. Για να εξισορροπηθεί η εξισωτική τάση ο Παρασκευόπουλος (1992α, σελ. 97) προτείνει, μεταξύ άλλων, «να τοποθετούνται οι αριθμητικοί και ποιοτικοί χαρακτηρισμοί όχι σε ευθεία γραμμή, αλλά σε κύκλο», γιατί με την κυκλική διαρρύθμιση δεν είναι εμφανή τα ακραία όρια της κλίμακας. β) Το δάνειο απόσπασμα να είναι σε έκταση σχετικά μεγάλο: Στις περιπτώσεις που το δάνειο απόσπασμα είναι μεγάλο (μεγαλύτερο των πέντε σειρών), χωρίζεται από το υπόλοιπο κείμενο: Τοποθετείται, χωρίς εισαγωγικά, σε ξεχωριστή παράγραφο και, για να είναι ευδιάκριτο, με μεγαλύτερο αριστερό περιθώριο και με μισό μεσοδιάστημα γραμμών. Ο Παρασκευόπουλος (1992α, σελ. 37), αναφερόμενος στη θεματική των ερωτήσεων που χρησιμοποιούνται στις κλίμακες γενικής νοημοσύνης, λέγει τα εξής: Οι συνήθεις κλίμακες-τεστ γενικής νοημοσύνης βοηθούν να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε πλείστες και ποικίλες πλευρές της γνωστικής λειτουργίας, όπως: το ποσό των γενικών πληροφοριών και γνώσεων που το άτομο έχει αποκομίσει από την καθημερινή εμπειρία ο πλούτος του λεξιλογίου η ικανότητα του ατόμου να βρίσκει λύσεις σε πρακτικά προβλήματα κ.τ.ό. γ) Ο ερευνητής επιθυμεί να προσθέσει στο δάνειο απόσπασμα δικές του νύξεις ή φράσεις: Τα εμβόλιμα αυτά στοιχεία τοποθετούνται μέσα σε αγκύλες [ ].
Υποστηρίζεται (Παρασκευόπουλος, 1990, σελ. 66) ότι «ο επιστήμονας ερευνητής πρέπει να χρησιμοποιεί τον δείκτη [κεντρικής τάσης] που αποδίδει πιστότερα τα δεδομένα του και να δηλώνει σαφώς τον δείκτη που χρησιμοποιεί». δ) Ο ερευνητής επιθυμεί να παραλείψει ένα ενδιάμεσο μέρος από το δανεικό απόσπασμα: Αν το παραλειπόμενο μέρος είναι μικρό, στη θέση του τοποθε-ύνται τρεις στιγμές (...). Σε κάθε έρευνα συγκεντρώνουμε μετρήσεις για διάφορες μεταβλητές. Αναφορικά με την έννοια της μεταβλητής τονίζεται (Παρασκευόπουλος, 1990, σελ. 17) ότι «το κύριο χαρακτηριστικό κάθε μεταβλητής είναι ότι μεταβάλλεται... και ότι μπορεί να μετρηθεί (η εκάστοτε τιμή της μπορεί να εκφραστεί με αριθμό ή σύμβολο)». Σχήματα και Πίνακες Οι πίνακες παρουσιάζονται με επικεφαλίδα σε ξεχωριστές σελίδες, συνεχούς αρίθμησης, μετά τη βιβλιογραφία. Οι γραφικές παραστάσεις δίνονται μετά τους πίνακες, σε ξεχωριστές σελίδες, μη αριθμημένες και έχουν ένδειξη (Διάγραμμα 1, Σχήμα 1, κ.λπ.). Πριν από αυτές υπάρχει χωριστή σελίδα με τους τίτλους τους. Η θέση τους υποδεικνύεται μέσα στο κείμενο. ΘΕΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ 1. Αξιολόγηση μαθητών 2. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών 3. Η θεωρία των αιτιολογικών προσδιορισμών (Attribution Theory) 4. Ποιοτικά δεδομένα της εκπαίδευσης (ΡISA) 5. Τα κίνητρα στην εκπαίδευση 6. Κατάθλιψη και σχολική επίδοση 7. Αναλυτικά προγράμματα 8. Η μέθοδος project 9. Εποπτικά μέσα διδασκαλίας 10. Η μάθηση με δοκιμή και πλάνη του Thorndike 11. Η θεωρία του Watson (1878-1958) 12. Το προφίλ των μαθητών με χαμηλή σχολική επίδοση 13. Το προφίλ των μαθητών με υψηλή σχολική επίδοση 14. Το στυλ διδασκαλίας των εκπαιδευτικών 15. Ολοήμερο σχολείο
16. Νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση 17. Κουνστρουκτιβισμός 18. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία (Self-Fulfilling Prophecy) 19. Διδασκαλία της Ανάγνωσης με το σύστημα Μπράιγ 20. Νέες Τεχνολογίες και διδασκαλία-χρήση του συστήματος Μπράιγ 21. Συνεκπαίδευση για παιδιά με οπτική αναπηρία 22. Προσαρμογές της διδασκαλίας για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες 23. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες 24. Διδακτικές προσεγγίσεις στην εκπαίδευση μαθητών με αυτισμό 25. Διδασκαλία: Έννοια, σκοπός, αναγκαιότητα 26. Η έννοια της μάθησης 27. Σκηνοθεσία στην εκπαίδευση 28. Αναλυτικά προγράμματα 29. Μέθοδοι διδασκαλίας 30. Μοντέλα διδασκαλίας 31. Σχεδιασμός της διδασκαλίας 32. Φάσεις εκτέλεσης της διδασκαλίας 33. Οργάνωση και έλεγχος της σχολικής τάξης 34. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού 35. Διαπολιτισμική εκπαίδευση 36. Η ευρωπαϊκή πολιτική για την εκπαίδευση 37. Το στυλ διδασκαλίας των εκπαιδευτικών 38. Το κλίμα της τάξης 39. Βιωματική μάθηση στο σχολείο 40. Η ομαδοσυνεργατική διδασκαλία