Προάγγελοι του Κινηματογράφου Το πρώτο βήμα έγινε από την ανακάλυψη Κινέζων σοφών πριν από 1000 περίπου χρόνια που παρατήρησαν πως μια τρύπα σε ένα παντζούρι έδινε την εικόνα ενός αναστραμμένου κόσμου. Πέντε αιώνες αργότερα ο Ιταλός Τζιρόλαμο Κάρντανο στερέωσε ένα φακό σε μία τρύπα και η εικόνα έγινε πιο καθαρή. Τον 18ο αιώνα οι απλές σκιές έγιναν ζωγραφισμένες εικόνες σε γυαλί. Ο "μαγικός φανός" πρόβαλλε γυάλινες διαφάνειες σε μια οθόνη
Τα πρώτα βήματα της κινούμενης εικόνας Ένα άλογο, ο Όξιντεντ, που καλπάζει και σπάζει τεντομένα σχοινιά που βρίσκει στο δρόμο του αποτελεί το πρώτο κινούμενο πράγμα, που οδήγησε στην ανάπτυξη των κινηματογραφικών ταινιών.
Κινητοσκόπιο Το κινητοσκόπιο ήταν μία μηχανή παρουσίασης ταινιών, πρόδρομος της σύγχρονης κινηματογραφικής μηχανής προβολής. Αναπτύχθηκε από τον Ουίλλιαμ Ντίκσον στα εργαστήρια του Αμερικανού εφευρέτη Τόμας Έντισον, στον οποίο αποδίδεται και η αρχική σύλληψη της ιδέας κατασκευής του. Η πρώτη δημόσια παρουσίαση του πρωτότυπου κινηματοσκοπίου έλαβε χώρα στις 20 Μαΐου του 1891, ενώ στις 9 Μαΐου του 1893 έγινε η επίσημη παρουσίαση του, ως ολοκληρωμένη πλέον εφεύρεση, στο Ινστιτούτο Τεχνών και Επιστήμης του Μπρούκλιν.
Μουτοσκόπιο Το μουτοσκόπιο αποτελεί μία μορφή εικονοσκοπίου που εφευρέθηκε από τον Χέρμαν Κάσλερ το 1894. Είχε μια σειρά από καρτέλες με τυπωμένες εικόνες ενός κινούμενου αντικειμένου. Με το γύρισμα μιας λαβής ξεφυλλίζονταν οι καρτέλες και οι φιγούρες εκινείτο.
Το Φιλμ Σε κάθε κινηματογραφική προβολή μπροστά στα μάτια του θεατή περνούν εκατοντάδες μέτρα φιλμ. Σήμερα υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία που προμηθεύει τις κινηματογραφικές εταιρίες με φιλμ σε τεράστιες ποσότητες, το επεξαργάζεται και παράγει τις κόπιες που προβάλλονται στους κινηματογράφους. Το φιλμ που χρησιμοποιούμε σήμερα βασίστηκε στα παράθυρα του Ρότσεστερ. Σήμερα υπάρχουν φιλμ 8 χιλιοστών, 9.5 χιλιοστών 16 χιλιοστών και τέλος 35 χιλιοστών.
Ομιλών κινηματογράφος Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο κινηματογράφος παρέμενε χωρίς ήχο(βουβός κινηματογράφος) και συχνά οι προβολές ταινιών συνοδεύονταν από ζωντανή μουσική. Η ιστορία του ηχογραφημένου κινηματογραφικού ήχου ξεκίνησε το 1926, όταν η Warner Brothers παρουσίασε μία συσκευή η οποία έδινε τη δυνατότητα αναπαραγωγής μουσικής, μέσω ενός δίσκου που συγχρονιζόταν με την μηχανή προβολής της ταινίας
ΗΧΟΣ Περίπου την ίδια περίοδο με την προσαρμογή του ήχου, ξεκίνησαν συστηματικές προσπάθειες για την προσθήκη χρώματος. Έγχρωμες ταινίες είχαν ήδη εμφανιστεί από τις αρχές του 20ου αιώνα, μέσω του χρωματισμού των κινηματογραφικών καρρέ με το χέρι, μέθοδος που εγκαταλείφθηκε σταδιακά, σε συνδυασμό και με την αύξηση της διάρκειας των ταινιών..
Ο ήχος στις μέρες μας Η ενσωμάτωση του ήχου και η δημιουργική χρήση της μουσικής και των ηχητικών εφέ Ολοκλήρωσε την τέχνη του κινηματογράφου όπως την ξέρουμε σήμερα. Ήχος και εικόνα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο σε μία σημερινή κινηματογραφική ταινία Με το πέρασμα των χρόνων έχει διαμορφωθεί ένα σύνολο κανόνων που αποτελούν την κινηματογραφική γλώσσα
Το γύρισμα της ταινίας Το γύρισμα μίας ταινίας απαιτεί, εκτός από τους ηθοποιούς κάμερες, φώτα, ήχος κ.τ.λ. Για τον λόγο αυτό, υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείται κατά την προπαρασκευή και την πραγματοποίηση μίας ταινίας
Μια κινηματογραφική ταινία χωρίζεται σε «σεκάνς», «σκηνές» και «πλάνα», τα οποία επίσης αναφέρονται στο σενάριο. Μια σεκάνς είναι μια ολοκληρωμένη νοηματική ενότητα (ένα μέρος) μέσα στην ταινία. Είναι δηλαδή κάτι αντίστοιχο με μία σκηνή σε ένα θεατρικό έργο ή ένα μέρος ενός βιβλίου. Αντίθετα η «σκηνή» σε μια κινηματογραφική ταινία έχει άλλο νόημα. Μια σκηνή μπορεί να περιέχει ένα η περισσότερα πλάνα. Ένα πλάνο είναι το αποτέλεσμα μίας συνεχόμενης καταγραφής από την κάμερα, από την στιγμή που αυτή αρχίζει την λειτουργία της δηλαδή,το φιλτράρισμα.
Ένα ακόμα συστατικό της κινηματογραφικής γλώσσας που περιγράφεται στο σενάριο είναι οι κινήσεις της κάμερας
Οι κανόνες που διέπουν την σκηνοθεσία έχουν προέλθει από την παρατήρηση του τι είναι αποδεκτό στον μέσο θεατή στο κινηματογραφικό. κινηματογραφικό
1)Οι κάμερες δεν πρέπει να ξεπερνούν την γραμμή που ορίζεται από τις ματιές των χαρακτήρων. Εάν το κάνουν, θα πρέπει ο θεατής να δει αυτήν την μετάβαση αλλιώς μπερδεύεται. 2)Σε κάθε αλλαγή πλάνου, η γωνία μεταξύ του προηγούμενου και του επόμενου πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 30 μοιρών, αλλιώς το μάτι την αντιλαμβάνεται σαν «πήδημα» ή κούνημα της κάμερας.
Ο ήχος γενικά σε μια ταινία μπορεί να είναι: Φυσικός, δηλαδή ηχογραφημένος κατά την διάρκεια του γυρίσματος. Αυτό δίνει μια «φρεσκάδα», αλλά δεν είναι πάντοτε εφικτό θορυβώδους Στουντιακός, δηλαδή επεξεργασμένος σε στούντιο ήχου πράγμα που αφαιρεί την φυσικότητα αλλά δίνει καλύτερη ποιότητα ήχου. Επιλεκτικός. Στα στούντιο ήχου έχουμε και δυνατότητα να επέμβουμε στο ηχητικό περιβάλλον επεξεργαζόμενοι τους ήχους πολυκάναλα, ενισχύοντας κάποιους ή μειώνοντας στην ένταση ή εξαφανίζοντας άλλους. Έτσι μπορούμε να προσδώσουμε δραματουργική σημασία σε ορισμένους ήχους Ηχητική Γέφυρα. Πρόκειται για μίξη μεταξύ των ήχων δύο διαφορετικών πλάνων που βοηθάει στην ομαλή μετάβαση από το ένα στο άλλο. Ειδικότερα, ένας ήχος μπορεί να είναι φωνή εκ των υστέρων ηχογραφημένη σε στούντιο (Dub), αφήγηση, ηχητικό εφφέ, μουσική.
Επιστημονική Πραγματικότητα ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ