ΜΙΚΡΟΚΟΚΚΙΟΕΙΔΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ Δρ. Πολύκαρπος Ευριπίδου C.D.A. College Limassol 2014/2015
ΣΤΑΦΥΛΟΚΟΚΚΙΩΣΗ: Ειναι η λοιμωξη που οφειλεται στους σταφυλοκκοκους η επιπλεκεται από αυτους. Αιτια:-χρυσιζων σταφυλοκοκκος -πυογονος -ασπρος η επιδερμικος -κιτρινοχρωμος.
Η λοιμογονος δυναμη στους σταφυλοκοκκους προσδιοριζεται από την ικανοτητα τους να παραγουν τοξινες από τις οποιες μερικες δρουνε σαν ενζυμα ( κοαγκουλαση πηζει το πλασμα, αιμολυσινη αιμολυει τα ερυθροκυτταρα ) και από τον προσδιορισμο του φαγου που είναι ειδικος για κάθε στελεχος (phagetyping).
Επιδημιολογια: Οι σταφυλοκοκκοι είναι πολύ διαδεδομενοι κι ο ανθρωπος μολυνεται από αυτους από τις πρωτες στιγμες της ζωης του. Οι σταφυλοκκοκοι είναι υπευθυνοι για πολλες πυοδερματικες παθησεις, -22% για το ματι -8% για τη μυτη -14% για το προσωπο και στοματοφαρυγγα -5% για τον αυχενα -3% για την ωμοπλατη -8% για την μασχαλη -2% για τους μαστους -3% για την κοιλια -19% για τα πανω ακρα -3% για τα δακτυλα των χεριων -2% για τους γλουτους -2% για τους μηρους -1% για τις μηροβουβωνικες πτυχες -4% για τις αρθρωσεις στα γονατα -4% για τις κνημες.
Οι σταφυλοκοκκοι θεωρουνται υπευθυνοι για μικροβιαιμικες αλλοιωσεις κυριως από το αναπνευστικο και γαστρεντερικο και συνδρομες shock.
Επιδημιολογικα είναι υπευθυνοι για πολλες παθολογικες κλινικες εικονες, για μεγαλο αριθμο από νοσοκομειακες λοιμωξεις αλλα και για μερικες επιδημιες. Η πεμφιγα που εμφανιζεται στα νεογνα, η σταφυλοκκοκικη πνευμονια στα βρεφη των μαιευτηριων, αλλα και άλλες σταφυλοκοκκικες συνδρομες παιρνουν συχνα επιδημικο χαρακτηρα.
Η επιδημιολογικη σημασια και η ιδιοτητα που εχουν μερικα στελεχη από σταφυλοκοκκους να παραγουν πενικιλλιναση και ετσι να εξουδετερωσουν αντιβιοτικα της ομαδας των πενικιλλινων, εκτος από μερικες μισοσυνθετικες πενικιλλινες. Οι σταφυλοκκοκικες λοιμωξεις δεν αφηνουν ανοσια, αν και μερικοι υποστηριζουν πως με την ηλικια αναπτυσσεται και καποιος βαθμος της.
Κλινικη εικονα: Εμφανιζει ποικιλια αναλογα με την εντοπιση, την λοιμογονο δυναμη που εχει το στελεχος. 1.Πρωτογενεις λοιμωξεις από χρυσιζων σταφυλοκοκκο ( σε βρεφη ): -βαρεια γαστρεντεριτιδα -οξεια επινεφριδιακη ανεπαρκεια -δερματιτιδα με πεμφιγα -πνευμονια η πνευμονικο αποστημα.
Σε παιδια: -αποστημα στον εγκεφαλο -μηνιγγιτιδα -οστεομυελιτιδα -περιοστιτιδα -σηπτικη περικαρδιτιδα -γαγγραινα στα ακρα -οξεια εντεριτιδα -ελκωτικη κολιτιδα σε παιδια και ενηλικες -εμφραγμα η σηπτικη εμβολη.
2.Βαρειες σταφυλοκοκκιασεις που αναπτυσσονται συγχρονα με καποια άλλη λοιμωξη (όπως σε εδαφος από μηνιγγιτιδα από μηνιγγιτιδοκοκκο η φυματιωση, σε πολιομυελιτιδα η σε σαλμονελλιωσεις ). 3.Σταφυλοκοκκιασεις που εμφανιζονται σε περιπτωσεις που δινουμε αντιβιοτικα με πλατυ φασμα δρασης.
4.Βαρειες λοιμωξεις από λευκο σταφυλοκοκκο που δεν παραγει κουαγκουλαση και που μοιαζουν με την παραπανω κατηγορια 1.
Μια άλλη διαιρεση για τις σταφυλοκοκκιασεις είναι αυτή που τις διακρινει βασικα αναλογα με την εντοπιση τους στις πιο κατω μορφες: 1.σηψαιμια (ευρισκεται πυλη εισοδου) π.χ. ψευδανθρακας, μικροβιακες μεταστασεις (αποστημα νεφρου, προστατιτιδα, οστεομυελιτιδα) και μαζι εχουμε θετικη αιμοκαλλιεργεια.
2.Δερματικες λοιμωξεις. 3.Αναπνευστικες λοιμωξεις. 4.Τροφικες δηλητηριασεις που οφειλονται στην εντεροτοξινη εξωτοξινη που παραγουν οι σταφυλοκοκκοι και που εμφανιζονται κλινικα σαν γαστρεντεριτιδες διαρκειας 24 ωρων. 5.Ενδοκαρδιτιδα. 6.Ουροποιητικες λοιμωξεις (πυελονεφριτιδα, περινεφρικος φλεγμονας).
7.Κ.Ν.Σ. (μηνιγγιτιδα η εγκεφαλικο αποστημα). 8.Γεννητικες λοιμωξεις (προστατιτιδα, επιδιδυμιτιδα). 9.Εντεριτιδα. 10.Μαστιτιδα.
Διαγνωση: Η διαγνωση θα στηριχθει στα κλινικα σημεια και στην εργαστηριακη απομονωση του αιτιου με μικροβιολογικη καλλιεργεια. Προγνωση: Εξαρταται από την λοιμογονο δυναμη που εχει το στελεχος, από την εντοπιση και την αντιδραση του οργανισμου και βεβαια από την εγκαιρη η όχι εφαρμογη της θεραπειας που πρεπει.
Προφυλαξη: Στηριζεται στην εφαρμογη ολων εκεινων των κανονων που οριζει η ασηψια. Θεραπεια: Πενικιλλινη για σταφυλοκοκκους που δεν παραγουν πενικιλλιναση. Ημισυνθετικες πενικιλλινες,κεφαλοσπορινες, ερυθρομυκινη, φουσιδινη, χλωραμφαινικολη η και αλλα αντιβιοτικα με πλατυ φασμα.
Θεραπεια: Αρχικα μεγαλες δοσεις. Ακομα και μετα την υποχωρηση των συμπτωματων. Σε σταφυλοκοκκικη σηψαιμια χορηγουμε μεγαλες δοσεις για 10-14 μερες και πολλες φορες σε συνδυασμο αντιβιοτικων με ενδοφλεβια υγρα (πενικιλλινη η μεθικιλλινη η οξακικλινη).
Σε σταφυλοκοκκικη εντεροκολιτιδα χορηγουμε οξακικλινη από το στομα σε δοση 1gm κάθε 4 ωρες. Η ενδομυικα μεθυκιλλινη, βανκομυκινη. Αντιμετωπιζουμε την αφυδατωση με υγρα και την βαρεια σηψη με κορτικοστεροειδη.
ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΩΣΕΙΣ ΚΥΝΑΓΧΗ: Οξεια κυναγχη η σηπτικη φαρυγγιτιδα, είναι οξεια φλεγμονη του φαρυγγα και του λεμφαδενοειδη ιστου που βρισκεται εκει και μερικες φορες χαρακτηριζεται από τον επιδημικο χαρακτηρα που μπορει να παρει.
Αιτια:επιδημικος στρεπτοκοκκος η pyogenes η scarlatinae η erysipelatos η haemolyticus. Επιδημιολογια: το παθογονο αιτιο το βρισκουμε στην αναπνευστικη οδο και μερικες φορες σε γαλα που μολυνθηκε από ανθρωπο. Ιστοπαθολογια: η φλεγμονη αρχιζει από τον λεμφικο ιστο και από εκει επεκτεινεται και πιανει τον βλεννογονο του φαρυγγα. Ιστοπαθολογικα κατατασσεται στην κοινη ινοπυωδη εξιδρωματικη φλεγμονη.
Κλινικη εικονα: Πυρετος αποτομα Κακουχια και ριγος Φλεγμονη σε ολο τον φαρυγγα. Αμυγδαλες με πυωδη εμβολα πανω σε αυτές. Σε βαρυτερη περιπτωση ψευδομεμβρανωδη οψη αυτων. Διογκωση των επιχωριων λεμφαδενων. Συνυπαρχει δυσκαταποσια και πονος και η ολη κλινικη εικονα υποχωρει μεσα σε 4-5 μερες.
Επιπλοκες: επινεμεσεις επεκτεινομενες στους ιστους, περιαμυγδαλικο αποστημα, οξεια μεση ωτιτιδα, πυωδης τραχηλικη αδενιτιδα. Διαγνωση: -κλινικα -αποκλεισμος μικροβιου της διφθεριτιδος η της κυναγχης.
Προγνωση σχετικα καλη. Θεραπεια;σουλφαναμιδες, ημισυνθετικες πενικλλινες η πενικιλλινη η αλλα αντιβιοτικα με ευρυ φασμα. Υπολοιπη αγωγη συμπτωματικη.
ΕΡΥΣΙΠΕΛΑΣ: Οξεια φλεγμονη στο δερμα και τους βλεννογονους. Λοιμωδους αιτιολογιας.οφειλεται στην εισοδο του αιμολυτικου στρεπτοκοκκουκατω από το δερμα και χαρακτηριζεται από ερυθηματωδη πλακα και γενικα από συμππτωματα με ποικιλη βαρυτητα και που συνοδευεται με πυρετο.
Αιτια: Οφειλεται στον αιμολυτικο στρεπτοκοκκο. Επιδημιολογια: Η νοσος είναι συχνοτερη τον χειμωνα και την αρχη της ανοιξης. Την βρισκουμε πιο συνηθισμενα σε γερους και σε εξασθενημενα ατομα. Μπορει να εμφανιστει σαν επιπλοκη αλλων λοιμωξεων από στρεπτοκοκκο χωρις να αποκλειεται και η δυνατοτητα επιδημικης εμφανισης της.
Ιστοπαθολογια: Εμφανιζει οιδηματωδη δερματιτιδα με λιγο εξιδρωμα και μετρια λευκοκυτταρικη διηθηση, ενώ η περιφερεια της πλακας περικλεινει στρεπτοκοκκους, ιδιαιτερα μεσα στους λεμφοχωρους.
Κλινικη εικονα: Επωαση 1-7 ημερες περιπου 3 μερες. -πυρετος με φρικια -ερυσιπελατωδης πλακα μεσα σε ωρες, πιο συχνα εμφανιζεται στο προσωπο οπου τις περισσοτερες φορες εφιππευει στην μυτη και ετσι παιρνει την μορφη πεταλουδας. Η ερυσιπελατωδης πλακα επεκτεινεται περιφερικα και είναι κοκκινη, πρισμενη, φουσκωμενη προς τα πανω με σαφη οχθη κι οσο περναει ο χρονος σκληραινει.
Πανω στην πλακα αναπτυσσονται φυσαλιδες μικρες η μεγαλες που εξελισσονται σε φλυκταινες και σπανιοτερα νεκρωνουν. Μεσα σε μια εβδομαδα η πλακα υποχωρει από το κεντρο προς την περιφερεια, απολεπιζεται και ο πυρετος πεφτει στο φυσιολογικο.
Μορφες: -περιπατιτικο -χρονιο που υποτροπιαζει -το γεροντικο -του νεογεννητου που οφειλεται σε μολυνση του ομφαλιου λωρου.
Διαγνωση: -κλινικα Διαφορικη διαγνωση: -από άλλες δερματοπαθειες και από το ερυσιπελατοειδες (κορυνοβακτηριοειδες) που είναι λοιμωξη που προερχεται από γουρουνια.
Προγνωση: Στους ενηλικες γενικα καλη. Στα νεογεννητα πιο σοβαρη. Προφυλαξη: Καθαρισμα των χεριων αυτων που περιποιουνται ασθενεις. Θεραπεια: Πενικιλλινη και παραγωγα, σουλφοναμιδες η και σαλικυλικα σε δοσεις ομοιες με αυτές που δινουμε στην οξεια φαση της θεραπειιας του ρευματικου πυρετου.
ΔΙΠΛΟΚΟΚΚΩΣΕΙΣ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ: Είναι μεταλοιμωδης η πνευμονοκοκκικη.γενικα είναι λοιμωδης νοσος με τοπικη συμμετοχη και εντοπιση στις μηνιγγες. Αιτια: -διπλοκοκκο της πνευμονιας -στρεπτοκοκκο της πνευμονιας -διπλοκοκκο lanceolatus η πνευμονιοκοκκο -αιμοφιλο ινφλουενζας η βακιλλο του preiffer -κολοβακτηριδια -σταφυλοκοκκοι -στρεπτοκοκκοι.
Κλινικη εικονα: Μοιαζει με την εικονα της επιδημικης μηνιγγιτιδας. Θεραπεια: -τετρακυκλινες -πενικιλλινη -χειρουργικη σε εγκεφαλικο αποστημα -σε βακιλο του pfeiffer δινουμε στρεπτομυκινη -σε βρεφη χλωραμφαινικολη, τετρακυκλινες η και σουλφοναμιδες.
Λοβωδης πνευμονια: Αλλιως ινωδογονος η τυπικη η απλα πνευμονια είναι λοιμωδης κυκλικη νοσος που χαρακτηριζεται από την εντοπιση της σε ολοκληρο τον πνευμονα και συνοδευεται από γενικα συμπτωματα με ευρυτερη συμμετοχη του δικτυοενδοθηλιακου συστηματος.
Αιτια: -διπλοκοκκο της πνευμονιας -πνευμονιοκοκκο -στρεπτοκοκκο της πνευμονιας -διπλοκοκκο lanceolatus -στρεπτοκοκκους -σταφυλοκοκκους -κολοβακτηριδια -σαλμονελλες -αιμοφιλο ινφλουενζας -κλεμπσιελλα πνευμονιας.
Επιδημιολογια; 90% από τις πνευμονιες οφειλεται σε πνευμονιοκοκκο που σαπροφυταει στην αναπνευστικη οδο. Ο τυπου 1 πνευμονιοκοκκος συναντιεται σε ποσοστο 75% σε λοβωδη πνευμονια. Ο τυπου 2 σε 12% αλλα δινει νοσηση με πιο κακη προγνωση. Ο τυπου 3 τον συνανταμε στην πνευμονια όμως δινει ωτιτιδες η παραρινοκολπιτιδες. Ο τυπου 4 σε βρογχοπνευμονιες. Ο υποτυπος Χ14 είναι υπευθυνος για βρογχοπνευμονιες των μικρων παιδιων που επιπλεκονται από μηνιγγιτιδα, περικαρδιτιδα.
- -η νοσος είναι συχνοτερη τον χειμωνα - -προσβαλλει ισα τα 2 φυλλα - -τα ατομα που εκτειθεντε σε σκονη η τοξικες ουσιες είναι πιο ευαλωτα.
Παθογονια: Ανοσια στην νοσο που ελαττωνεται από την παρεμβολη καποιας αλλης λοιμωξης και με την βοηθεια του κρυου η μιας κακης γενικης καταστασης η πνευμονικης στασης. Ιστοπαθολογια: Η νοσος είναι συχνοτερη στον δεξιο πνευμονα από τον αριστερο όπως και στους κατω λοβους των πνευμονων.
Υπαρχουν τα παρακατω σταδια: 1.Σταδιο υπεραιμιας:μπαινουν στον οργανισμο τα παθογονα και εμφανιζεται διογκωση στους λεμφαδενες με υπεραιμια. 2. Υστερα από 1-3 μερες αρχιζει να πηζει το εξιδρωμα που δημιουργηθηκε στις κυψελιδες από το προηγουμενο σταδιο (σταδιο της ερυθρης ηπατωσης). 3.Σταδιο φαιης ηπατωσης υστερα από 6-9 μερες αρχιζει να λειωνει το εξιδρωμα ενώ υστερα από μερικες μερες πιο συχνα αναμεσα στις 6-8 μερες εμφανιζεται η αποκατασταση της βλαβης του λοβου (σταδιο λυσης η αποκαταστασης).
Στην βρογχοπνευμονια η κυκλικοτητα μενει η ιδια αλλα οι ιστοπαθολογικες αλλοιωσεις δεν πιανουν έναν λοβο στον πνευμονα αλλα είναι διασπαρτες σαν εστιες σε περισσοτερους λοβους και μερικες φορες επεκτεινονται και στους δυο πνευμονες.
Κλινικη εικονα: -υστερα από επωαση 2-7 ημερων η νοσος εισβαλλει αποτομα με εντονο ριγος και ψηλο πυρετο 40 κελσιου. -υστερα από μερικες ωρες εμφανιζεται βηχας, πλευροδυνια, ταχυπνοια με χαρακτηριστικο προσωπειο (κοκκινο μαγουλο). -επικρουστικα αμβλυτητα, ακροαστικα αρχικα τριζοντες (παθογνωμονικοι του σταδιου υπεραιμιας) και ακτινολογικα ελαφρια σκιαση στον λοβο που πασχει.
-υστερα από 2-3 μερες εμφανιζεται βηχας και σκουροχρωη αποχρεμψη, αμβλυτητα, αυξηση φωνητικων δονησεων, σωληνωδες φυσημα και ακτινολογικα πυκνη σκιαση στον λοβο που πασχει (σταδιο ερυθρης ηπατωσης). -στο 3 σταδιο υπαρχουν οι υποστροφοι τριζοντες και ακτινολογικη υποχωρηση της σκιας, ενώ υστερα πο μερικες μερες ερχεται η λυση που διαρκει 2-3 μερες και συνοδευεται από προσκαιρη προσωρινη επιδεινωση της καταστασης πιο μπροστα.
-ακομα την νοσο μπορουν να συνοδευσουν αυπνια, υπνηλια, παραληρημα, μηνιγγισμος, διογκωση συκωτιου και σπληνα. Μορφες: -συνηθισμενη διαδρομη -εκτρωτικες μορφες 3-4 ημερων -ικτερωδεις ( με ικτερο).
Επιπλοκες: -ατελεκτασια -πνευμονικο αποστημα -επεκταση και καταληψη αλλων λοβων -εμπυημα -περικαρδιτιδα -οξεια ενδοκαρδιτιδα -αρθριτιδα -μηνιγγιτιδα -περιτονιτιδα -μεση ωτιτιδα -μαστοειδιτιδα -νεφριτιδα -αρρυθμιες -σηψη -ικτερο -παραλυτικο ειλεο.
Διαγνωση: -κλινικα -ακτινολογικα -παρακλινικα με ανευρεση πνευμονιοκοκκων στα πτυελλα. Διαφορικη διαγνωση: -από άλλες πνευμονοπαθειες.
Προγνωση: -θνητοτητα μεχρι και 50% -με την χρηση αντιβιοτικων η θνητοτητα κατεβηκε από 30 % σε 5%. -βαρια προγνωση σε ηλικιες πανω από 50-60 χρονων. - επεκταση σε περισσοτερους λοβους.
Προφυλαξη: -αποφυγη εκθεσης στο κρυο. Θεραπεια: -πενικιλλινη -στρεπτομυκινη -σουλφοναμιδες -ερυθρομυκινη -χλωραμφαινικολη -καναμυκινη σε συνδυασμο πενικιλλινες η τετρακυκλινες -οξυγονο -αντιπυρετικα.
ΣΑΛΜΟΝΕΛΛΩΣΕΙΣ Ο τυφοειδης πυρετος η κοιλιακος τυφος η σαλμονελλωση, είναι λοιμωδης νοσος που προσβαλλει τον λεμφικο ιστο του εντερου και χαρακτηριζεται από θολωση της διανοιας, πυρετο, βραδυσφυγμια, βηχα, σπληνομεγαλια, εξανθημα και κοιλιακα συμπτωματα.
ΑΙΤΙΑ: -τυφικη σαλμονελλα (η βακιλλος του Eberth η σαλμονελλα του τυφου) -χαρακτηριζεται από το ότι φερει 2 αντιγονα -ένα στις βλεφαριδες (βλεφαριδικο η αντιγονο Η) -ενα στο σωμα (σωματικο η αντιγονο Ο). -τα αντιγονα αυτά παραγουν στον ανθρωπο 2 αντισωματα, τα Η και Ο, που προσδιοριζονται ποιοτικα με την οροδιαγνωστικη μεθοδο κατά Felix.
EΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ: -η μεταδοση γινεται από ανθρωπο σε ανθρωπο -η μετα πτυελλα από τους πασχοντες (αμεσα) -η με τα κοπρανα και τα ουρα (εμμεσα). -οι μικροβιοφορεις μπορουν να μεταδωσουν την νοσο πιο πολύ από 2 μηνες από την νοσηση, με τα κοπρανα εφοσον δεν εγιναν στειροι με την θεραπεια -είναι δυνατο όμως να μεταδιδουν την νοσο και υγιεις μικροβιοφορεις και μαλιστα για πολλα χρονια.
-την νοσο μπορουν να μεταδωσουν μολυσμενα κρεατα, γαλα, λαχανικα, ποσιμα νερα από μολυσμενο δικτυο -πηγες μολυνσης μπορουν να γινουν και κατεψυγμενα τροφιμα, παγωτα. -η λοιμωξη σχετιζεται με την ηλικια, είναι σπανιωτατη στα βρεφη και σπανια υστερα από την ωριμη ηλικια ισως από αναπτυσσομενη ανοσια από μικρομολυνσεις. -η νοσος μπορει να εμφανισθει σε σποραδικα κρουσματα η επιδημιες, μικρες η μεγαλες και εγκαταλειπει οποσδηποτε ανοσια για μακρο χρονο.
ΠΑΘΟΓΟΝΙΑ-ΙΣΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ: -η σαλμονελλα μπαινει στον οργανισμο από το εντερο η τα παρισθμια και εγκαθισταται μεσα στα μεσεντερια λεμφογαγγλια, στα λεμφοζιδια του εντερου (μονηρη η πολλαπλα, συρρεοντα- πλακες του Peyer) και στο σπληνα από οπου μπαινει στην κυκλοφορια και αποβαλλεται με την χολη η με τα πτυελα. -ο πολλαπλασιασμος της σαλμονελλας γινεται στον λεμφικο ιστο του εντερου (σταδιο επωασης) -στην συνεχεια εχουμε τα εξελικτικα σταδια της μυελωδους εξοιδησης, της εσχαροποιησης, της αποπτωσης των εσχαρων και εξελκωσης και τελος της καθαρσης και επουλωσης των ελκων.
-κάθε σταδιο από τα παραπανω που εξελισσεται από το λεμφικο ιστο του εντερου, διαρκει περιπου μια βδομαδα και συμπεφτει με τα κλινικα σταδια της νοσου. -η σαλμονελλα του τυφου κυκλοφορει μεσα στο αιμα σε ολη τη διαρκεια της νοσου και πολλες φορες δινει μεταστατικες εστιες.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ: -επωαση από 10-15 μερες -ακολουθει κακουχια, κεφαλαλγια, ανορεξια, επισταξη, διαρροια 20% η δυσκοιλιοτητα 50%, βρογχιτις σαν προδρομα φαινομενα -υστερα πυρετος που αυξανει την 7-10 μερα και μενει ψηλος για άλλες 7-10 μερες και πεφτει λυτικα (πυρετικη σκαλα) -από την αρχη εχουμε γλωσσα με επιχρισμα, βραδυκαρδια -αλγος στο δεξιο λαγονιο βοθρο -μεγαλοσπληνια 65%
-η νοσος μπορει να συνοδευεται από θολωση στην διανοια η παραληρημα -χαρακτηριστικο εξανθημα στα πλαγια της κοιλιας και στο κατω μερος του θωρακα (τυφικη ροδανθη) -ηπατομεγαλια.
ΜΟΡΦΕΣ: -εκτρωτικο τυφο -περιπατητικο -ελαφροτατο τυφο -ελαφρυ -βαρυ τυφο η τον παρατεινομενο -είναι συχνες οι υποτροπες πιο πολύ στις πρωτες 10 μερες που εχει πεσει ο πυρετος υστερα από την αποδρομη της νοσου -μπορει να εχουμε και μικτες μολυνσεις με παρατυφο η με αλλα εξανθηματικα νοσηματα.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: -εμφανιζονται σε ένα ποσοστο 60-75% από τους πασχοντες -σε ποσοστο 25-30% από οσους υποβαλλονται σε θεραπεια -εντερορραγια η εντερικη διατρηση 25-30% -μεσα στην 3 εβδομαδα μυοκαρδιτιδα -πνευμονια -πλευριτιδα -μεση ωτιτιδα -παρωτιτιδα -μηνιγγιτιδα
-περιφερικκη νευριτιδα -χολοκυστιτιδα -κυστιτιδα -νεφριτιδα -οστειτιδα -περιοστιτιδα -αρθριτιδα -σπονδυλοαρθριτιδα -ψυχωσεις.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -κλινικη εικονα -παρακληνικες εξετασεις: Α.ηωσινοπενια. Β.θετικη αιμοκαλλιεργεια 90% στις πρωτες 10 μερες του πυρετου και 30% υστερα από την 3 εβδομαδα. Γ.θετικη καλλιεργεια κοπρανων υστερα από την 10 μερα και η συχνοτητα αυξανει μετα την 4-5 εβδομαδα.
Δ.οταν μενει θετικη υστερα από 4 μηνες δειχνει μικροβιοφορια. Ε.θετικη καλλιεργεια ουρων την 3-4 εβδομαδα σε 25% των αρρωστων που εχουν αρνητικη αιμοκαλλιεργεια. Η συγκολλητινοαντιδραση Widal είναι θετικη αν το αποτελεσμα από αραιωση ορου είναι μεγαλυτερη του 1/80-1/100 για το Ο-αντιγονο και πανω από 1/40 για το αντιγονο Η που όμως δεν θεωρειται ειδικο.
Η αντιδραση Widal μπορει να βγει θετικη υστερα από την 11 μερα. Μπορει να δοθει ψευδως αρνητικη σε περιπτωσεις που η θεραπεια εχει αρχισει εγκαιρα και πιο πολύ με χλωραμφαινικολη η μισοσυνθετικες.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -άλλες σαλμονελλωσεις -βρουκελλωσεις -βραδεια ενδοκαρδιτιδα -σηψαιμια -εξανθηματικο τυφο.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ: -καλη -η θνητοτητα εχει κατεβει στο 1%,2%,7%.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ: -αποφυγει ωμων λαχανικων -αποφυγη μη παστερειωμενου γαλατος -αποφυγη συνοστισμων -αντι-τυφοπαρατυφικο εμβολιο (πολυδυναμο εναντι τυφου και παρατυφων Α και Β.Ειναι 3 ενεσεις 0,5-1,0 και 1-2ml με μεσοδιαστημα 7-10 ημερων και με εφαρμογη αναμνηστικης δοσης 1,5ml μετα από 1-2 χρονια (ανοσια 2-4 χρονια). -χλωραμφαινικολη 3gm once weekly μεχρι και 1 μηνα από την τελευταια εκθεση στον κινδυνο μολυνσης από την νοσο.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: -χλωραμφαινικολη από το στομα για διαστημα 3 εβδομαδες. -η αμπικιλλινη 500-750 mg 3 φορες την μερα για 2 εβδομαδες. -η τετρακυκλινη σε δοση 15mg/kg κάθε 6 ωρες. -σε βαρειες περιπτωσεις κορτιζονη για διαστημα 4-6 μερες. -συμπτωματικη αγωγη,ενυδατωση.
ΠΑΡΑΤΥΦΟΙ Οι παρατυφοι χαρακτηριζονται με κλινικη συνδρομη από πυρετο και με εικονα του τυφου αλλα με πιο ηπια εξελιξη. Αιτια: -σαλμονελλες Α,Β και C. -σαλμονελλα της χολερας του γουρουνιου -άλλες σαλμονελλες -η σαλμονελλα Α (σαλμονελλα παρατυφου Α) δινει κλινικη εικονα ομοια με τον τυφο ενώ η σαλμονελλα του παρατυφου- Β) και οι περισσοτερες από τις άλλες δινουν κλινικη εικονα οξειας γαστρεντεριτιδος.
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ: Η μολυνση γινεται από τον πεπτικο σωληνα και με τροπο που μοιαζει με τον τυφο, ενώ και στις περιπτωσεις αυτές εχουμε συνηθως μακροχρονια ανοσια. ΙΣΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ: Είναι η ιδια με τον τυφοειδη πυρετο, διχως όμως την ταση να γινονται εξελκωσεις στις πλακες του Peyer, μονο σε μερικες περιπτωσεις του παρατυφου Α.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ: -στον παρατυφο-α η νοσος αρχιζει με επωαση λιγες μερες νωριτερα από τον τυφο και η κλινικη εικονα μοιαζει με τον τελευταιο, αλλα η διαδρομη της είναι ηπιωτερη. -στις άλλες σαλμονελλωσεις, η αρχη εμφανιζεται μερικες ωρες μεχρι 1-2 μερες από την μολυνση και συνοδευεται μερικες φορες από ψηλο πυρετο και διαρροια, όπως ακομα και από αλλα κοιλιακα συμπτωματα.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: -πιο σπανιωτερες από τον τυφο. -υπαρχει βεβαια κινδυνος από μερικες. ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -κλινικα. -παρακλινικα. -αρνητικη καλλιεργεια κοπρανων στον παρατυφο Α, αλλα μερικες φορες η καλλιεργεια αιματος είναι θετικη στις πρωτες μερες. -οι συγκολλητινοαντιδρασεις είναι όπως και στον τυφο.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -απο τον τυφοειδη πυρετο ΠΡΟΓΝΩΣΗ: -πολύ καλυτερη του τυφου ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ: -ομοια με τον τυφο
ΘΕΡΑΠΕΙΑ: -συνηθως συμπτωματικη -σε ψηλο πυρετο χλωραμφαινικολη, αμπικιλλινη η και κορτιζονη.
ΔΥΣΕΝΤΕΡΙΑ Είναι λοιμωδης νοσος που χαρακτηριζεται από οξυ διαρροικο συνδρομο που συνοδευεται πολλες φορες από πυρετο και εμετους.
ΑΙΤΙΑ: -στο 80% οφειλεται στη σαλμονελλα typhimurium -στο υπολοιπο ποσοστο στη σαλμονελλα της εντεριτιδας, στις σιγκελλες της δυσεντεριας.
ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ: -μεταδιδεται με τις τροφες -πιο επικινδυνα είναι τα τροφιμα που είναι συντηρημενα.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ: -εγκατασταση νοσου υστερα από επωαση 6-40 ωρων και σε σπανιες περιπτωσεις υστερα από μερικες μερες (2-7). -αποτομη εισβολη με οξυ γαστρεντερικο συνδρομο. -πυρετος σε μερικες περιπτωσεις. -διαρκεια συμπτωματων από μερικες μεχρι 2 εβδομαδες.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ: -σπανιες συνηθως αφορουν την αφυδατωση. -πιο πολύ σε υπερηλικες η σε βρεφη. ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -κλινικα συμπτωματα. -αρνητικες ορολογικες αντιδρασεις. -αρνητικη αιμοκαλλιεργεια. -θετικη κοπρανοκαλλιεργεια σε 75% των περιπτωσεων.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: -από άλλες σαλμονελλωσεις. ΠΡΟΓΝΩΣΗ: -συνηθως καλη. -μερικες φορες εχουμε και θανατους.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ: -αποφυγη μολυσμενων η συντηρημενων τροφων. ΘΕΡΑΠΕΙΑ: -δυσαπορροφητες σουλφοναμιδες. -φουραζολιδονη σε εναιωρημα η δισκια. -παροραμομυκινη. -νεομυκινη. -συμπτωματικη αγωγη, ενυδατωση.