Ο Απόςτολοσ Θεοδώρου Ph.D είναι Λζκτορασ ςτα Αθλητικά Άλματα ςτον τομζα Κλαςικοφ Αθλητιςμοφ του ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Πτυχιοφχοσ Φυςικήσ Αγωγήσ του ΤΕΦΑΑ Αθηνών το 1992. Το 1994 απόκτηςε το μεταπτυχιακό του ςτην προπονητική ςτο Πανεπιςτήμιο του Σζφιλντ ςτην Αγγλία. Το 1998 ωσ διδακτορικόσ φοιτητήσ του απονεμήθηκε το βραβείο νζου ερευνητή ςτο 3ο ετήςιο ςυνζδριο του ECSS. Ολοκλήρωςε το διδακτορικό του το 2001 ςτο Μητροπολιτικό Πανεπιςτήμιο του Ληντσ τησ Αγγλίασ ερευνώντασ την επίδραςη χορήγηςησ κρεατίνησ ςε διάφορα αθλήματα. Η κπεασίνη είναι μία οπγανική νισπογενήρ οτςία ποτ ςτνανσάσαι κασά κόπιο λϋγο ςσο κπέαρ, ςσα χάπια και ςε μεπικά ζψικά πποωϋνσα (βλέπε πίνακα 1). Η μέςη ημεπήςια ππϋςληχη κπεασίνηρ απϋ σην διασπουή μαρ τπολογίζεσαι πεπίποτ ςε 1γπαμ. σην ημέπα (Hoogwerf et al., 1986) ενύ 1 επιπλέον γπαμμάπιο σην ημέπα σο παπάγει ο ίδιορ ο οπγανιςμϋρ με ενδογενή ςόνθεςη. ε διασπουή φψπίρ κπεασίνη, ϋπψρ ςτμβαίνει ςσοτρ φοπσουάγοτρ, οι ημεπήςιερ ανάγκερ ςε κπεασίνη καλόπσονσαι αποκλειςσικά απϋ ενδογενή ςόνθεςη (Delanghe et al., 1989). Πεπίποτ σο 95% σηρ ςτνολικήρ δεξαμενήρ κπεασίνηρ ςτνανσάσαι ςσοτρ ςκελεσικοόρ μόερ. Σο τπϋλοιπο 5%, κασανέμεσαι κτπίψρ ςσην καπδιά, σον εγκέυαλο και σοτρ ϋπφειρ. σον ςκελεσικϋ μτ, η υψςυοκπεασίνη (CP) ανσιςσοιφεί πεπίποτ ςσα 2/3 σηρ ςτνολικήρ δεξαμενήρ. Οι Harris et al., 1974 με ενζτμασική μέθοδο ανάλτςηρ ςε δείγμασα βιοχίαρ απϋ σον μηπιαίο σεσπακέυαλο ανέυεπαν μία ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ (Crtot) 124.4 mmol.kg -1 ( 11.21) ςε ομάδα 81 αγόμναςσψν ανδπύν και γτναικύν ηλικίαρ 18-30 εσύν. Σα επιμέποτρ επίπεδα κπεασίνηρ (Cr) και CP ήσαν 49.0 ( 7.62) και 75.5 ( 7.63) mmol.kg -1. Η ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ ςσοτρ ανθπύποτρ (Total Creatine pool) αναυέπεσαι ςσην διαθέςιμη ςσον οπγανιςμϋ κπεασίνη σϋςο με σην ελεόθεπη ϋςο και με σην υψςυοπτλιψμένη μοπυή σηρ. Όσαν αποτςιάζει η εξψγενήρ κπεασίνη (διασπουή), ο πτθμϋρ μεσασποπήρ σηρ κπεασίνηρ ςε κπεασινίνη ςσοτρ ανθπύποτρ είναι πεπίποτ 1.6% σην ημέπα (Hoberman et al., 1948). Επομένψρ, με μία ςψμασική μάζα 70 κιλύν και ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ 120 γπαμμαπίψν, ατσϋ ανσιςσοιφεί ςε μία μεσασποπή 2 γπαμμαπίψν πεπίποτ κπεασίνηρ ςε κπεασινίνη ημεπηςίψρ. Ατσή η κπεασίνη ανσικαθίςσασαι απϋ ενδογενείρ και εξψγενείρ πηγέρ. Η ενδογενήρ ςόνθεςη κπεασίνηρ θεψπείσαι ϋσι πτθμίζεσαι μεπικύρ απϋ σην εξψγενή ππϋςληχή σηρ, ςαν έναρ μηφανιςμϋρ ανασπουοδϋσηςηρ (Walker, 1960) (Διάγπαμμα 1).
Πίνακαρ 1. Πεπιεκσικϋσησα διαυϋπψν σπουύν ςε κπεασίνη. Είδος ηροθής Περιεκηικόηηηα ζε κρεαηίνη (γρ/κιλό) Ψάρια Γαρίδες ίχνη Μπακαλιάρος 3 Ρέγγα 6.5 10 Σολωμός 4.5 Τόνος 4 Κρέας Μοζχάρι 4.5 Χοιρινό 5 Γάλα 0.1 Οι Harris et al. (1992), ήσαν οι ππύσοι ποτ ππαγμασοποίηςαν έπετνα για να διαπιςσύςοτν εάν η κπεασίνη ποτ φοπηγείσαι ςε άσομα ψρ ςτμπλήπψμα αποππουιέσαι απϋ σον οπγανιςμϋ και οδηγεί ςε αόξηςη σηρ ςτνολικήρ δεξαμενήρ κπεασίνηρ ςσον μτ. Η έπετνά σοτρ έδειξε ϋσι φαμηλή δοςολογία κπεασίνηρ (1 γπαμμάπιο μονοϊδπικήρ κπεασίνηρ διαλτμένηρ ςε νεπϋ) πποκαλεί μέσπια έψρ φαμηλή αόξηςη ςσην ςτγκένσπψςη κπεασίνηρ ςσο πλάςμα, ενύ δοςολογία 5 γπαμμαπίψν πποκάλεςε τχηλέρ σιμέρ έψρ 795 ( 104) mol.l -1 πεπίποτ 1 ύπα μεσά σην φοπήγηςή σηρ. Η επαναλαμβανϋμενη φοπήγηςή σηρ δϋςηρ σψν 5 γπαμμαπίψν κάθε 2 ύπερ διασήπηςε σην ςτγκένσπψςη σηρ κπεασίνηρ ςσο πλάςμα πεπίποτ ςσα 1000 mol.l -1. Μία απλή δϋςη σψν 5 γπαμμαπίψν ανσιςσοιφεί ςε ποςϋσησα κπεασίνηρ ποτ βπίςκοτμε ςε 1,1 κιλϋ υπέςκο ψμϋ κπέαρ. Οι Harris et al. (1992), διαπίςσψςαν επίςηρ πψρ η ππϋςθεση φοπήγηςη 5 γπαμμαπίψν μονοϊδπικήρ κπεασίνηρ 4 με 6 υοπέρ σην ημέπα για 2 ή πεπιςςϋσεπερ ημέπερ οδήγηςε ςε ςημανσική αόξηςη ςσην ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ ςσον σεσπακέυαλο μηπιαίο. Η αόξηςη ατσή ήσαν μεγαλόσεπη ςσα άσομα με απφική φαμηλή δεξαμενή κπεασίνηρ με αποσέλεςμα να παπασηπηθεί αόξηςη ποτ ςε μεπικοόρ έυσαςε και ςσο 50%. Άλλη μία παπασήπηςη ποτ έκαναν ήσαν ϋσι η ςτγκπάσηςη σηρ κπεασίνηρ απϋ σον μτ ήσαν μεγαλόσεπη κασά σιρ 2 ππύσερ ημέπερ σηρ φοπήγηςηρ, και ςε ποςϋσησα ποτ ανσιςσοιφοόςε ςσο 32% σηρ ςτνολικήρ δϋςηρ ποτ φοπηγήθηκε σψν 6 x 5 γπαμ. μονοϊδπικήρ κπεασίνηρ ημεπηςίψρ. σα άσομα ατσά η απύλεια σηρ κπεασίνηρ ςσα οόπα για σιρ 3 ππύσερ ημέπερ ήσαν 40, 61 και 68% σηρ 2
ςτνολικήρ δϋςηρ κπεασίνηρ. Πεπίποτ σο 20% σηρ κπεασίνηρ ποτ ςτγκπάσηςε ο μτρ μεσπήθηκε ψρ CP. Καμία αλλαγή δεν παπασηπήθηκε ςσην ςτγκένσπψςη σοτ ATP. Ο ϋπορ «τπεπυϋπσψςη κπεασίνηρ» (Creatine loading) αναυέπεσαι ςσο ππψσϋκολλο φοπήγηςήρ σηρ πποκειμένοτ να επισετφθεί η αόξηςη ςσην ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ μέςψ λήχηρ διασπουικοό ςτμπληπύμασορ. Οι πεπιςςϋσεπερ επιςσημονικέρ έπετνερ οι οποίερ ππαγμασοποίηςαν απετθείαρ μέσπηςη με μτωκέρ βιοχίερ για να επιβεβαιύςοτν σην αόξηςη ςσην ςτνολική δεξαμενή κπεασίνηρ μεσά απϋ σην φοπήγηςή σηρ, φπηςιμοποίηςαν σο ακϋλοτθο ππψσϋκολλο «τπεπυϋπσψςηρ κπεασίνηρ»: 20 γπαμμάπια μονοϊδπικήρ κπεασίνηρ διαλτμένηρ ςε τγπϋ διάλτμα, φψπιςμένη ςε 4 ιςϋποςερ δϋςειρ ημεπηςίψρ επί 5 ςτνεφείρ ημέπερ. Η έπετνα σψν Harris et al. (1992), έδειξε ϋσι η φοπήγηςη 20 γπαμμαπίψν κπεασίνηρ ημεπηςίψρ ςε δοςολογία 4 υοπέρ x 5 γπαμμάπια για 5 ημέπερ μποπεί να πποκαλέςει πεπιςςϋσεπο απϋ 20% αόξηςη ςσην ςτγκένσπψςη κπεασίνηρ ςσον μτ με σο 20% να ανσιςσοιφεί ςε CP (Greenhaff et al., 1994; Harris et al., 1992). Επιπλέον, εάν κασά σην διάπκεια σηρ φοπήγηςηρ ππαγμασοποιείσαι και μέσπιαρ ένσαςηρ άςκηςη, η ςτγκπάσηςη κπεασίνηρ απϋ σον μτ ατξάνεσαι ακϋμα πεπιςςϋσεπο (Harris et al., 1992). Η πλειονϋσησα σηρ ςτγκπάσηςηρ κπεασίνηρ απϋ σοτρ ιςσοόρ υαίνεσαι ϋσι ςτμβαίνει σιρ απφικέρ ημέπερ σηρ φοπήγηςηρ ενύ η κπεασίνη ποτ δεν κπασείσαι απϋ σοτρ ιςσοόρ αποβάλλεσαι μέςψ σψν νευπύν και κασαλήγει ςσα οόπα. Θα ππέπει να σονιςσεί ϋμψρ ϋσι ο ανθπύπινορ ςκελεσικϋρ μτρ έφει ένα ανύσασο ϋπιο ικανϋσησαρ αποθήκετςηρ κπεασίνηρ ποτ κτμαίνεσαι ςσα 150 160 mmol.kg -1, σο οποίο, μϋλιρ επισετφθεί, ϋςο παπαπάνψ κπεασίνη και να φοπηγήςοτμε δεν μποπεί να ατξηθεί πεπαισέπψ. Όσαν ο μτρ τπεπβεί σην ικανϋσησά σοτ να αποθηκεόει κπεασίνη, κάσι σο οποίο ςτμβαίνει σιρ ππύσερ μϋλιρ ημέπερ σηρ φοπήγηςηρ, η κπεασίνη ποτ πεπιςςεόει αποβάλλεσαι με σα οόπα. Επομένψρ η ςτνέφιςη σηρ φοπήγηςηρ κπεασίνηρ σο μϋνο ποτ πεστφαίνει είναι οόπα πλοόςια ςε κπεασίνη! Άπα, η φοπήγηςη κπεασίνηρ ςε κάποιον με ήδη τχηλή δεξαμενή κπεασίνηρ θα έφει ελάφιςσο έψρ μηδαμινϋ ϋυελορ. Ατσοί οι οποίοι παποτςιάζοτν σην πιο ενστπψςιακή αόξηςη ςσα επίπεδα κπεασίνηρ ςσοτρ μόερ μεσά απϋ σην φοπήγηςή σηρ είναι ϋςοι έφοτν πολό φαμηλά απφικά επίπεδα (Greenhaff et al., 1994; Harris et al., 1992). Η υτςιολογική πεπιεκσικϋσησα κπεασίνηρ ςσον μτ είναι πεπίποτ 125 mmol.kg -1, και επομένψρ άσομα με ποςϋσησα μικπϋσεπη σψν 120 mmol.kg -1 μποπεί να επισόφοτν αόξηςη ακϋμα και άνψ σοτ 25% μεσά απϋ σην φοπήγηςή σηρ (Greenhaff, 1995). Ατσϋ ςημαίνει ϋσι οι φοπσουάγοι αθλησέρ αποσελοόν μία πληθτςμιακή ομάδα ποτ μποπεί να ψυεληθεί ιδιαίσεπα απϋ σην φοπήγηςη κπεασίνηρ (Delanghe et al., 1989). Οι πεπιςςϋσεπερ επιςσημονικέρ έπετνερ φοπήγηςηρ κπεασίνηρ φπηςιμοποιοόν σο ππψσϋκολλο «υϋπσψςηρ» κπεασίνηρ ποτ ανσιςσοιφεί ςε δοςολογία 20 γπαμμαπίψν ημεπηςίψρ (ςε δϋςειρ σψν 5 γπαμ. 4 υοπέρ σην ημέπα ανά δόο ύπερ) για 4-6 ημέπερ. Απϋ σην ςσιγμή ποτ επισόφοτμε σην αόξηςη σηρ ςτνολικήρ δεξαμενήρ κπεασίνηρ μποπεί να γίνει η ςτνσήπηςή σηρ μϋνο με 2 γπαμμάπια ημεπηςίψρ (Hultman et al., 1996) καθύρ έσςι 3
ανσιςσαθμίζεσαι ο ημεπήςιορ πτθμϋρ μεσασποπήρ σηρ ςε κπεασινίνη. Μεσά σην διακοπή φοπήγηςηρ σηρ κπεασίνηρ σα επίπεδα σηρ ςσον μτ επιςσπέυοτν ςσα απφικά μεσά απϋ πεπίποτ 4 εβδομάδερ (Febbraio et al., 1995; Hultman et al., 1996). Οι έπετνερ ϋμψρ δείφνοτν ϋσι η φπήςη διάυοπψν εμποπικύν μοπυύν κπεασίνηρ πέπαν σηρ καθαπήρ μονοϊδπικήρ ςε ςκϋνη δεν παπέφει κανένα επιπλέον ππϋςθεσο ϋυελορ. (Peeters et al., 1999, Stone et al., 1999, Stout et al., 1999). Η μοπυή σηρ κπεασίνηρ ποτ φοπηγείσαι δεν έφει αποσελέςει ιδιαίσεπο ανσικείμενο έπετναρ. σην αγοπά διασίθενσαι πποωϋνσα με σην κπεασίνη ςε διάυοπερ μοπυέρ (ςκϋνη, φάπι, τγπή μοπυή). Ο Greenhaff 1997, ανέυεπε ϋσι ϋσαν η κπεασίνη φοπηγείσαι ςε μοπυή ςκϋνηρ διαλτμένη ςε τγπϋ διάλτμα σα επίπεδά σηρ ςσο αίμα ατξάνονσαι πολό πιο αποσελεςμασικά απϋ ϋσι αν φοπηγηθεί ςε μοπυή φαπιοό γιασί διασηπείσαι για μεγαλόσεπο φπονικϋ διάςσημα ςε ςσαθεπή μοπυή ςσο ςσομάφι και έσςι αποππουιέσαι ποιο αποσελεςμασικά απϋ σοτρ μόερ. Όπψρ ςτμβαίνει με ϋλα σα θπεπσικά ςτςσασικά είναι πολό λογικϋ να τποθέςοτμε ϋσι η βιοδιαθεςιμϋσησά και οι επγογενικέρ ιδιϋσησερ σηρ κπεασίνηρ μποπεί να μειψθοόν ϋσαν ατσή φοπηγείσαι αναμεμιγμένη με άλλα ςτςσασικά και ϋφι ψρ καθαπή μονοϊδπική κπεασίνη. Ο μοναδικϋρ παπάγονσαρ ποτ αποδεδειγμένα έφει σην πιο ςημανσική επίδπαςη ςσην αόξηςη σηρ ποςϋσησαρ σηρ δεξαμενήρ κπεασίνηρ κασά σην φοπήγηςή σηρ είναι η λήχη τδασανθπάκψν (πεπίποτ 100 γπαμμάπια απλά ςάκφαπα ή 500ml lucozade energy) μαζί με σην κάθε δϋςη κπεασίνηρ. όμυψνα με σοτρ Green et al., 1996 ατσή η μέθοδορ ατξάνει κασά 60% σην αποσελεςμασικϋσησα ςσην φοπήγηςη κπεασίνηρ απ ϋσι εάν ατσή ληυθεί φψπίρ τδασάνθπακερ. Ατσϋ ουείλεσαι ςσο γεγονϋρ ϋσι η έκκπιςη ινςοτλίνηρ ποτ πποκαλεί η λήχη σψν τδασανθπάκψν ςτμβάλλει ςσην ατξημένη μεσαυοπά σηρ κπεασίνηρ απϋ σο αίμα ςσοτρ μόερ (Steenge et al., 1998). Με βάςη σα παπαπάνψ ϋςοι ενδιαυέπονσαι να πάποτν κπεασίνη ψρ ςτμπλήπψμα διασπουήρ ςτςσήνεσαι να λάβοτν τπϋχη σα ακϋλοτθα. Κάποια εμποπικά πποωϋνσα ποτ διασίθενσαι ςσην αγοπά πεπιέφοτν πεπιέφοτν κπεασίνη αναμεμιγμένη με άλλα ςτςσασικά ποτ τποσίθεσαι ϋσι ενιςφόοτν σην αποσελεςμασικϋσησά σηρ ϋπψρ γλτκϋζη, ππψσεΐνη, βισαμίνερ, ιφνοςσοιφεία, σατπίνη, πιβονοτκλεωκϋ οξό (RNA), L-γλοτσαμίνη, - hydroxy- -methylbutyrate (HMB), - ketoglutarate και άλλα πολλά. (ACSM, 2000). Καθαπή μονοϊδπική κπεασίνη ςε ςκϋνη φψπίρ άλλα ςτςσασικά. Σο 99% σψν δημοςιετμένψν επιςσημονικύν πανεπιςσημιακύν επετνύν ποτ έφοτν αςφοληθεί με σιρ επγογενικέρ ιδιϋσησερ σιρ κπεασίνηρ φπηςιμοποιοόν σην μοπυή ατσή. Οσιδήποσε άλλο δεν είναι σεκμηπιψμένο και ελεγμένο επετνησικά για σην αποσελεςμασικϋσησα και αςυάλειά σοτ. 4
Οι αθλησέρ ποτ λαμβάνοτν καθαπή μονοϊδπική κπεασίνη διαςυαλίζοτν ϋσι δεν θα λάβοτν εν αγνοία σοτρ στφϋν απαγοπετμένερ οτςίερ ποτ μποπεί στφαία να πποςμιφθοόν με κάποια άλληρ μοπυήρ κπεασίνη (Baume et al., 2006, Maughan 2005, Striegel et al., 2005,). Λαμβάνονσαρ καθαπή μονοϊδπική κπεασίνη γνψπίζοτν ακπιβύρ σην ποςϋσησα ποτ παίπνοτν σϋςο για θέμα αποσελεςμασικϋσησαρ σηρ δοςολογίαρ ϋςο και για θέμα εξοικονϋμιςηρ φπημάσψν. Ποςϋσησα ανά άσομο: 100-120 γπαμμάπια μονοϊδπικήρ κπεασίνηρ Χπονική πεπίοδορ δοςολογίαρ: 4 ημέπερ Ημεπήςια δοςολογία: 25 γπαμμάπια σην ημέπα (5γπαμ. x 5 υοπέρ/ημέπα) x 4 ημέπερ (Harris et al. 1992) ημανσικϋ: Οι παπαπάνψ έπετνερ έγιναν ςε άσομα βάποτρ 70 80 κιλύν. Εναλλακσικά για μεγαλϋςψμοτρ αθλησέρ αγψνιςμάσψν ιςφόορ (π.φ πίχειρ) ποτ έφοτν και μεγαλόσεπη μτωκή μάζα ςτνίςσασαι σο ακϋλοτθο ππψσϋκολλο: Βάπορ αθλησή x 0,35 = γπαμμάπια x 4 ημέπερ (Hultman et al., 1996) άνψ σψν 1000μmol/L κάσι ποτ ενεπγοποιεί σην μεσαυοπά σηρ κπεασίνηρ απϋ σο αίμα ςσοτρ μόερ (Green et al., 1996, Greenhaff et al., 1997) Σην διαλόεσε ςε μία κοόπα φλιαπϋ νεπϋ ή σςάι και σην πίνεσε αμέςψρ. Άμεςη αόξηςη σηρ ςτνολικήρ ςτγκένσπψςηρ Κπεασίνηρ και Φψςυοκπεασίνηρ ςσοτρ μόερ έψρ και 30% Σαφόσεπη επαναςόνθεςη σηρ Φψςυοκπεασίνηρ κασά σην υάςη σηρ αποκασάςσαςηρ Ατξημένη ικανϋσησα επαναςόνθεςηρ ΑΣΡ κασά σην αποκασάςσαςη Παπάσαςη σηρ παπαγψγήρ ενέπγειαρ απϋ σον αναεπϋβιο αγαλακσικϋ μηφανιςμϋ Καθτςσέπηςη ενεπγοποίηςηρ σοτ ανεπϋβιοτ γαλακσικοό μηφανιςμοό και σηρ έναπξηρ παπαγψγήρ γαλακσικοό οξέορ για παπαγψγή ενέπγειαρ Γπηγοπϋσεπη απομάκπτνςη και εξοτδεσέπψςη σοτ γαλακσικοό οξέορ κασά σην υάςη αποκασάςσαςηρ Παπάδειγμα: 90 κιλά x 0,35 = 31,5 γπαμμάπια ημεπηςίψρ (πεπίποτ 6 γπαμμάπια x 5 υοπέρ σην ημέπα) φ 4 ημέπερ 5 γπαμμάπια κάθε 2 ύπερ Ππέπει να είναι κάθε 2 ύπερ; Ναι γιασί έσςι επιστγφάνεσαι η διαπκήρ τχηλή ςτγκένσπψςη κπεασίνηρ ςσο πλάςμα ςε σιμέρ Άμεςη ατξημένη ικανϋσησα παπαγψγήρ αναεπϋβιαρ ενέπγειαρ (σαφόσησα, εκπηκσικϋσησα, σαφτδόναμη) ςε μέγιςσερ πποςπάθειερ διάπκειαρ έψρ 10 δετσεπϋλεπσα Άμεςη ατξημένη ικανϋσησα διασήπηςηρ σηρ σαφτσησο-δτναμικήρ ικανϋσησαρ για παπασεσαμένο φπονικϋ διάςσημα έψρ και 30 δετσεπϋλεπσα Μειψμένη αίςθηςη καμάσοτ και κϋπψςηρ ςσο σέλορ σηρ πποςπάθειαρ 5
Γπήγοπη και σαφεία αποκασάςσαςη σψν ενεπγειακύν αποθεμάσψν κασά σην υάςη σηρ αποκασάςσαςηρ ή σοτ διαλείμμασορ. αγψνιςσικά ουέλη ποτ πεπιγπάυηκαν παπαπάνψ πολλαπλαςιάζονσαι. 1 μήνα πεπίποτ Πποςοφή. Σο παπαπάνψ ππψσϋκολλο φοπήγηςηρ κπεασίνηρ αυοπά αποκλειςσικά τγιείρ ενήλικερ. Πιθανή αόξηςη σοτ ςψμασικοό βάποτρ έψρ και 1 κιλϋ λϋγψ κασακπάσηςηρ τγπύν κασά σην πεπίοδο σηρ δοςολογίαρ. Ανσιμεσψπίζεσαι με σην ςτνεφή και αξιϋπιςση παπακολοόθηςη σοτ ςψμασικοό βάποτρ σοτ αθλησή ύςσε να διασηπηθεί ςσο ςψςσϋ βάπορ. Πιθανή αόξηςη σοτ ςψμασικοό βάποτρ έψρ και 2 κιλά. Η αόξηςη ατσή ουείλεσαι σϋςο ςσην κασακπάσηςη τγπύν ϋςο και ςσην ατξημένη θεπμιδική ππϋςληχη απϋ σην φοπήγηςη σψν τδασανθπάκψν. Η αόξηςη ατσή ςσο ςψμασικϋ βάπορ θα μποποόςε να αναιπέςει ϋλα σα πιθανά υτςιολογικά ουέλη απϋ σην φοπήγηςη κπεασίνηρ. τνιςσάσαι η ππαγμασοποίηςή σηρ ςε φπονικϋ διάςσημα αςυαλείαρ απϋ σον αγύνα καθύρ και η ςτνεφήρ και αξιϋπιςση παπακολοόθηςη σοτ ςψμασικοό βάποτρ σοτ αθλησή ύςσε να διασηπηθεί ςσο ςψςσϋ βάπορ. Όςοι επιθτμοόν α επισόφοτν ακϋμα τχηλϋσεπη κασακπάσηςη κπεασίνηρ απϋ σοτρ μόερ μποποόν να ακολοτθοόςοτν σο παπαπάνψ ππψσϋκολλο αλλά επιπποςθέσψρ μιςή ύπα μεσά σην λήχη σηρ κάθε δϋςηρ κπεασίνηρ θα ππέπει να πιοόν 500 ml Lucozade energy ή κάσι ανσίςσοιφο ποτ να πεπιέφει πεπίποτ 100 γπαμμάπια απλύν ςακφάπψν. Ατσϋ μεσαυπάζεσαι ςε 10 λίσπα ςσιρ 4 ημέπερ σοτ ππψσοκϋλλοτ. 1,5 μήνα πεπίποτ Πποςοφή. Σο παπαπάνψ ππψσϋκολλο φοπήγηςηρ κπεασίνηρ αυοπά αποκλειςσικά τγιείρ ενήλικερ. ACSM (American College of Sports Medicine) Round-table (2000). The physiological and health effects of oral creatine supplementation. Medicine and Science in Sports and Exercise, 32 (3): 706-717. Άμεςη αόξηςη σηρ ςτνολικήρ ςτγκένσπψςηρ Κπεασίνηρ και Φψςυοκπεασίνηρ ςσοτρ μόερ έψρ και 30% πεπιςςϋσεπο ςε ςόγκπιςη με σην απλή δοςολογία. Ατσϋ με σην ςειπά σοτ ςτνεπάγεσαι πψρ σα υτςιολογικά και Baume N., Mahler N., Kamber M., Mangin P., Saugy M. (2006). Research of stimulants and anabolic steroids in dietary supplements. Scandinavian Journal Medicine Science Sports 2006: 16: 41 48 6
Delanghe J., Deslypere J.P., Buyzer M.D., Robbrecht J., Wieme R., and Vermeulen A. (1989). Normal reference values for creatine, creatinine and carnitine are lower in vegeterians. Clinical Chemistry, 35(8): 1802-1803. Febbraio M., Flanagan T., Snow R., Zhao S., and Carey M. (1995). Effect of creatine supplementation on intramuscular TCr metabolism and performance during intermittent, supramaximal exercise in humans. Acta Physiologica Scandinavica, 155: 387-395. Green A.L., Simpson L., Littlewood J., MacDonald I., and Greenhaff P. (1996). Carbohydrate ingestion augments creatine retention during creatine feedings in humans. Acta Physiologica Scandinavica, 158: 195-202. Greenhaff P.L. (1997). The nutritional biochemistry of creatine. Journal of Nutrition Biochemistry, 11: 610-618. Greenhaff P.L (1995). Creatine and its application as an ergogenic aid. International Journal of Sport Nutrition, 5: S100-S110. Harris R.C., Söderlund K., and Hultman E. (1992). Elevation of creatine in resting and exercised muscle of normal subjects by creatine supplementation. Clinical science, 83: 367-374. Hoberman H.D., Sims E.A.H., and Peters J.H. (1948). Creatine and creatinine metabolism in the normal male adult studied with the aid of isotopic nitrogen. Journal of Biological Chemistry, 172: 45-58. Hoogwerf B.J., Laine D.C., and Greene E. (1986). Urine C-Peptide and Creatinine (Jaffe method) exrcetion in healthy young adults on varied diets: sustained effects of varied carbohydrate, protein and meat content. American Journal of Clinical Nutrition, 43: 350-360. Hultman E., Soderlund K., Timmons J.A., Cederbald G., and Greenhaff P.L. (1996). Muscle creatine loading in men. Journal of Applied Physiology, 81 (1): 232-237. MAUGHAN R. J.,(2005). Contamination of dietary supplements and positive drug tests in sport. Journal of Sports Sciences, 2005; 23(9): 883 889. Greenhaff P.L., Bodin K., Soderlund K., and Hultman E. (1994). Effect of oral creatine supplementation on skeletal muscle phosphocreatine resynthesis. American Journal of Physiology, 266: E725 - E730. Harris, R.C, Hultman, E, Nordesjo, L.O. (1974). Glycogen, glycolytic intermediates and highenergy phosphates determined in biopsy samples of musculus quadriceps femoris of man at rest. Methods and variance of values. Scandinavian Journal of Clinical and Laboratory Investigations, 33: 109-120. Peeters B.M., Lantz C.D., and Mayhew J.L. (1999). Effect of oral creatine monohydrate and creatine phosphate supplementation on maximal strength indices, body composition, and blood pressure. Journal of Strength and Condition Reserach, 13: 187-192. Steenge G., Lambourne J., Casey A., MaCdonald I., and Greenhaff P. (1998). Stimulatory effect of insulin on creatine accumulation in human skeletal muscle. American Journal of Physiology, 275: E 974-979. 7
Stone M.H., Sanborn K., and Smith L. (1999). Effects of in-season (5 weeks) creatine and pyruvate supplementation on anaerobic performance and body composition in American football players. International Journal of Sports Nurition, 9: 146-165. Stout J., Eckerson J., Noonan D., Moore G., and Cullen D. (1997). The effects of a supplement designed to augment creatine uptake on execrise performance and fat-free mass in football players. Medicine and Science in Sports and Exercise, 29: S251. Striegel H., Vollkommer G., Horstmann T., and Niess A.M. (2005). Contaminated nutritional supplements legal protection for elite athletes who tested positive: A case study from Germany. Journal of sports sciences, 2005, 23 (7): 723-726. Walker J.B. (1960a). Metabolic control of creatine biosynthesis, I: effect of dietary creatine. Journal of Biology and Chemistry, 235: 2357-2361. Walker J.B. (1960b). Metabolic control of creatine biosynthesis, II: Restoration of transamidinase activity 8