Θέατρο Μουσική Τέχνες-Πολιτισμός Συνεντεύξεις Χορός Επικαιρότητα Συνεργασίες-Χορηγίες Προσκλήσεις Προσφορές Ταινίες- Κινηματογράφος " Εικαστικά Βιβλίο Μουσεία Page 1 of 10
KOLDO VIO : " Η παράσταση ΝΟΣΤΟΣ παίζει µε το συναίσθηµα, για ύω πως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς καρδιά" by Μαρία Μαυρίδου KOLDO VIO : Η παράσταση ΝΟΣΤΟΣ παίζει με το συναίσθημα, γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς καρδιά March 21, 2017 by by Μαρία Μαυρίδου Όταν γυρίσω, Θα γυρίσω με τα ρούχα και τ όνομα ενός άλλου. Κανείς δε θα με περιμένει. Κι αν δε με γνωρίσεις και πεις «Δεν είσαι εσύ», Page 2 of 10
θα σου δώσω σημάδια, να πιστέψεις. [Θ. Αγγελόπουλος «Το βλέμμα του Οδυσσέα», Σενάριο 112, 1993] «Για μένα, αυτοί οι στίχοι αποτυπώνουν το νόημα της παράστασης Νόστος του ΚΘΒΕ, που παρουσιάζουμε από τις 23 Μαρτίου στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Είναι ένα έργο, το οποίο βασίζεται σε μια σκέψη που με απασχολεί τα τελευταία χρόνια, ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη, ζώντας από κοντά, λόγω της ενασχόλησής μου με το Κοινωνικό Θέατρο, τα κύματα μεταναστών και προσφύγων. Με βασάνιζε το ερώτημα: «Τι θα γίνει, όταν κάποιοι από αυτούς θελήσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους; Πόσο θα έχουν αλλάξει οι ίδιοι, αλλά και ο τόπος τους;». Οι αναμνήσεις του παρελθόντος, τα όνειρα και οι προσδοκίες που γεννήθηκαν στην ξένη γη, σε μια ανώμαλη προσγείωση στη νέα πραγματικότητα. Η επιστροφή με μια νέα «ταυτότητα», σε ένα μέρος που κι αυτό εξελίχθηκε στην πορεία των χρόνων και έχει αλλάξει» εξηγεί, στη συνάντησή μας, ο ισπανός σκηνοθέτης Koldo Vio, οποίος εξηγεί, πώς στήθηκε μια σύνθετη θεατρική παράσταση, βασισμένη σε διάφορες τεχνικές και δημιουργικό ομαδικό πνεύμα. Ερμηνείες ηθοποιών επί σκηνής, θέατρο σκιών και τεχνική Page 3 of 10
ζωγραφικής με λάσπη, σε συνδυασμό με το κουκλοθέατρο, σε ένα έργο, που άνθρωποι και κούκλες, απευθύνονται σ εμάς τους ενήλικες, αγγίζοντας τις ευαίσθητες χορδές κι αφυπνίζοντας τη συνείδησή μας. «Οι ιστορίες πέντε ανθρώπων από το Αφγανιστάν, στην Αλβανία, στην Μπουρκίνα Φάσο, τη Γουατεμάλα και την Ελλάδα, που αναπαριστώνται από τους αντίστοιχους ηθοποιούς αλλά και κούκλες, οι οποίες φτιάχτηκαν έτσι ώστε να μοιάζουν με τους ηθοποιούς που ενσαρκώνουν κάθε κύριο ρόλο, είναι αποτέλεσμα έρευνας της ομάδας. Μια πολύμηνη έρευνα, η οποία περιλαμβάνει παρακολούθηση ταινιών και ντοκιμαντέρ, αρχειακού υλικού κάθε είδους και μέσου, αλλά και συνεντεύξεων με ανθρώπους που μοιράστηκαν μαζί μας, την εμπειρία, τα όνειρα, αλλά και τους προβληματισμούς τους. Ο κάθε ηθοποιός υποδύεται επίσης και ένα πλήθος δεύτερων ρόλων, έχοντας και τις αντίστοιχες κούκλες. Το σκηνικό μας είναι μια ανοιχτή βαλίτσα, αλλά οι βαλίτσες, όπως θα διαπιστώσει ο θεατής, έχουν εκτενή αναφορά και παρουσία στην παράσταση, εμπεριέχοντας-συμβολίζοντας τις αναμνήσεις, ότι κουβαλάει καθένας μέσα στις δικές του «αποσκευές». Η ζωγραφική με λάσπη που κάθε φορά γίνεται ζωντανά, αναπαριστά ή καλύτερα διηγείται τα 15 χρόνια ταξιδιού-ξενιτιάς κάθε ήρωα και αποτελεί μια πρωτοποριακή τεχνική, την οποία υπηρετεί επάξια ο Καταλανός καλλιτέχνης Joan Baixas, και στην οποία μυήθηκε όλη η ομάδα. Page 4 of 10
Μέρος της έρευνας αποτέλεσε και το μουσικό μέρος της παράστασης. Ήρθα σε επαφή με το εξωτερικό και ανθρώπους που γνώριζα από τις αποστολές μου σε αυτά τα μέρη, οι οποίοι μου έδωσαν το υλικό και τις πληροφορίες που χρειαζόμουν για την πιστή απόδοση των αυθεντικών ήχων και της μουσικής παράδοσης του κάθε τόπου. Ακόμη και τα λόγια που ακούγονται σε ένα τραγούδι είναι στην αυθεντική διάλεκτο του Μόσι και η μετάφρασή τους είναι: «Ποιος είσαι; Ποιος είναι εκεί;». Όλα αυτά σημαίνουν πολύ προσπάθεια, ατέλειωτες ώρες εκπαίδευσης και πρόβας. Όλοι αυτοί οι νέοι ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και ανακάλυψαν νέες δυνατότητες και ταλέντα τους. Η πρωτότυπη μουσική είναι του Παύλου Μέτσιου, ο οποίος παίζει ζωντανά μια σειρά από μουσικά όργανα, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Χρησιμοποιούμε την καταλυτική δύναμη του χιούμορ. Στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης πρωταγωνιστεί η εικόνα και παίζουμε πολύ με το συναίσθημα, γιατί πιστεύω, πως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς καρδιά. Αυτός είναι ο στόχος μου. Η καρδιά του θεατή και η αλλαγή, στον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν οι άνθρωποι. Έτσι όπως είναι ο κόσμος σήμερα, η τέχνη είναι ίσως η μόνη διέξοδος και λύση, που θα μας οδηγήσει στο φως». Αντιλαμβάνομαι, ότι δεν επικεντρώνεστε θεματολογικά, στο συριακό προσφυγικό ζήτημα που είναι στην επικαιρότητα. Page 5 of 10
«Αφορά στο ταξίδι της φυγής και της επιστροφής ανθρώπων απ όλο τον κόσμο, που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, και τη νέα πραγματικότητα στην οποία καλούνται να προσαρμοστούν και να αποδεχτούν, διαπιστώνοντας, όταν γυρίζουν αργότερα, πως τίποτα δεν είναι όπως το άφησαν, ακόμη και οι ίδιοι. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μετανάστες ή πρόσφυγες, που έχουν εγκαταλείψει, συχνά υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, την πατρίδα τους και έχοντας περάσει από επίπονες σε όλα τα επίπεδα διαδικασίες προσαρμογής στην ξενιτιά, δεν ξέρουν που ανήκουν». -Πως μπήκε το κουκλοθέατρο στη ζωή σας; «Οι σπουδές μου ήταν πάνω στην κοινωνική εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει εκπαίδευση πέρα από τις φόρμες και μεθόδους του κλασικού εκπαιδευτικού συστήματος, δουλεύοντας με μικρές ομάδες παιδιών και κυρίως εφήβων, που βιώνουν ιδιαίτερες συνθήκες σε κοινωνικό, ψυχολογικό επίπεδο, ανοίγοντας με τον τρόπο αυτό δίαυλο επικοινωνίας και λειτουργώντας εκπαιδευτικά και θεραπευτικά. Στην πορεία διαπίστωσα πως το κουκλοθέατρο είναι το ιδανικό «εργαλείο» για μια τέτοια προσέγγιση και αφού το μελέτησα και το σπούδασα, αφιερώθηκα σε αυτό. Επί σειρά ετών δίδασκα στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Κοινωνικού Θεάτρου στα Πανεπιστήμια Ramon Llull στη Βαρκελώνη και Porto στην Πορτογαλία. Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο με αφορμή φεστιβάλ, αλλά και ανθρωπιστικές αποστολές, παρουσιάζοντας παραστάσεις που είναι πάντα αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς, με αφορμή έναν προβληματισμό μου πάνω σε ένα κοινωνικό θέμα. Έτσι, το θέμα της επόμενης παράστασής μου, θέλω αν μου δοθεί η ευκαιρία να είναι βασισμένο σε μια ιστορία που μου διηγήθηκε ένας φίλος Ισπανός και έχει σχέση με έναν άνθρωπο που έζησε την τραγική εμπειρία του Άουτσιβιτς (όχι Εβραίος) και την επιστροφή του». Page 6 of 10
-Πολίτης του κόσμου, αλλά και της Θεσσαλονίκης. «Άρχισα να μοιράζω τη ζωή μου ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ισπανία, από το 2003. Δύο χώρες που η ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων τους έχει πολλά κοινά. Παντρεύτηκα Ελληνίδα και τα τελευταία τρία χρόνια από τότε που γεννήθηκε η κόρη μου, η Θεσσαλονίκη έγινε η βάση μου. Αυτή τη στιγμή διδάσκω Θέατρο Δρόμου και Κουκλοθέατρο στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ, ενώ είμαι καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου του Bilbao-Ισπανία και υπήρξα μόνιμος συνεργάτης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου-Παντομίμας του Κιλκίς. Με το προηγούμενο έργο που σκηνοθέτησα «Το Δώρο», συμμετείχαμε στο Φεστιβάλ του Μπιλμπάο με το ΚΘΒΕ και η παρουσίασή του σε σχολεία εδώ, βρήκε μεγάλη ανταπόκριση. Είναι αυτό το είδος που ονομάζουμε Θέατρο Αντικείμενο και αποτελεί το ιδανικό μέσο για την καλλιέργεια δημιουργικής σκέψης, ερεθίζοντας τη φαντασία, διευρύνοντας το μυαλό. Κάτι που ενθουσιάζει τα παιδιά, αλλά και τους εκπαιδευτικούς». Από το 2001 ως σήμερα, πραγματοποιείτε τα ετήσια klownklusiones στο Πανεπιστήμιο της Ειρήνης της Βαρκελώνης και είστε ένας άνθρωπος που το χιούμορ και το χαμόγελο είναι χαρακτηριστικό σας, στη ζωή και στο θέατρο. Page 7 of 10
«Όταν σε ένα camp, στην Παλαιστίνη, ένα εξάχρονο κοριτσάκι που δεν ξέρει τη γλώσσα σου, σου διηγείται με την αθωότητα που του έχει απομείνει, με χαμόγελο, νοήματα και σκέρτσο πως έχασε από βόμβα τα δαχτυλάκια του χεριού του, λες και είναι το πιο ξεκαρδιστικό ανέκδοτο, είσαι το λιγότερο αχάριστος, αν δεν είσαι αγέλαστος και χωρίς χιούμορ». Μια ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, πρωτότυπη παράσταση ξεκινά στο Φουαγιέ της ΕΜΣ και σας αφορά, γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς καρδιά. Το σκέφτεστε ακόμη; Ο Koldo Vio, έχει εργαστεί σε ποικίλα θεατροπαιδαγωγικά προγράμματαεργαστήρια σε διάφορες χώρες: Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Γερμανία, Γαλλία, Κύπρο, Παλαιστίνη, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Γουατεμάλα, Βραζιλία και Νότιο Αφρική. Ειδικότερα στην Ελλάδα, έχει συνεργαστεί με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση για τον σχεδιασμό και την εμψύχωση διαφόρων θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων. Έχει διδαχθεί τις τέχνες του κλόουν και του μάγου και πραγματοποιεί αντίστοιχα σεμινάρια. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Εntrenando emociones» (Ψυχολογία-παιδαγωγική-συναίσθημα: Μια προσέγγιση μέσω της τέχνης). Έχει εκδώσει τρία βιβλία σχετικά με το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Έχει σκηνοθετήσει διάφορες θεατρικές παραστάσεις με επαγγελματικούς θιάσους και παιδιά. ΝΟΣΤΟΣ Page 8 of 10
https://www.facebook.com/events/1229694320451194/ Σκηνοθεσία: Vío, Koldo Σκηνικά: Γιοβάνη, Δήμητρα Κοστούμια: Γιοβάνη, Δήμητρα Κούκλες: Γιοβάνη, Δήμητρα Μαριονέττες: Παναγιώτου, Ελένη Μαριονέττες: Τόμπρος, Νίκος Μουσική: Μέτσιος, Παύλος Επιμέλεια κίνησης: Λάμε, Έντι Φωτισμοί: Αλουτζανίδου, Δήμητρα Φωτισμοί: Λαζαρίδου, Μαρία Οργάνωση παραγωγής: Πάνος, Δημοσθένης Ηθοποιοί Γιαννούση, Ελένη (Πατρίθια -Γουατεμάλα-) Γκρέζιος, Γιάννης (Ρέντυ -Αλβανία-) Δαλιάκα, Αναστασία (Ελευθερία -Ελλάδα-) Μεβουλιώτης, Μάριος (Γιακούμπα -Μπουρκίνα Φάσο-) Ροδοβίτης, Τάσος (Αχμάντ -Αφγανιστάν-) Μουσική Page 9 of 10
Μέτσιος, Παύλος Κουκλοθέατρο ΚΘΒΕ Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Φουαγιέ (23/03/2017 09/04/2017) Το κείμενο είναι αποτέλεσμα συλλογικής δημιουργίας όλης της ομάδας και προέκυψε μέσα από έρευνα και πρόβες # Επικαιρότητα, Θέατρο, Κοινωνία-Πολιτισμός, Παραστάσεις, Συναντήσεις, Συνεντεύξεις Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού Ποιοί είμαστε Προβληθείτε στο Art and Press Επικοινωνία Archives Select Month Copyright 2017 GeneratePress Page 10 of 10