Συνθετικές αρχές Το προτεινόμενο συγκρότημα κατοικιών στην Καρδία αποτελεί έναν πυρήνα που έχει άμεση επικοινωνία με την πόλη της Θεσσαλονίκης. Λειτουργεί ως υποδοχή κινήσεων, ως ένας οργανισμός που απορροφά κραδασμούς και μετατρέπει τον έντονο ρυθμό μιας μεγαλούπολης σε ένα οικιστικό περιβάλλον μικρής κλίμακας. Το συγκρότημα αντιμετωπίζεται όχι σαν άθροισμα αυτόνομων μονάδων αλλά σαν ένα σύνολο που βασίζεται στη δομή της σπονδυλικής στήλης. Οι μονάδες λειτουργούν ως σπονδυλωτές αρθρώσεις που γειτνιάζουν και διαδρούν ενώ συγχρόνως συμπεριφέρονται σαν μηχανισμοί αναδίπλωσης στις κλίσεις του εδάφους. Αναλύοντας τη δομή του σπονδύλου, διακρίνουμε το σώμα, το τρήμα, από όπου διέρχεται ο νωτιαίος μυελός, και τέλος τις αποφύσεις. Οι σπόνδυλοι ενώνονται μεταξύ τους είτε με τους δίσκους που παραλαμβάνουν τις κινήσεις της σπονδυλικής στήλης (γνήσιοι), είτε κατευθείαν, με συνοστέωση (νόθοι). Η δομή αυτή διερευνάται τόσο σε επίπεδο αστικού όσο και σε επίπεδο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Αστικός σχεδιασμός Τα οικοδομικά τετράγωνα αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα ως δύο γειτονιές αλλά και ως μία ενότητα της οποίας οι χαράξεις διαμορφώνονται με μια κεντρομόλο δύναμη στο κέντρο του ρέματος. Κάθε γειτονιά εκατέρωθεν του ρέματος αποτελεί μια ανεξάρτητη ραχοκοκαλιά με τον κεντρικό δρόμο (δρόμο χαμηλής κυκλοφορίας) να αποτελεί το νωτιαίο μυελό που διασχίζει και ενώνει τις δύο πλευρές μεταφέροντας κινήσεις. Γύρω από αυτή την κεντρική χάραξη αρθρώνονται ομάδες μονοκατοικιών εν σειρά, οι οποίες αποτελούν το σώμα ενός νοητού σπονδύλου. Η σειρά των μονοκατοικιών βρίσκει τη συνέχεια της στην άλλη πλευρά του δρόμου ως μια είσοδος στο έδαφος για τη δημιουργία θέσεων στάθμευσης, στο ρόλο της απόφυσης. Το ενδιάμεσο τους κενό, ο υπαίθριος χώρος πρασίνου λειτουργεί στη σχέση αυτή ως ένας εύπλαστος δίσκος που αλλοιώνεται ώστε να παραλάβει τις κινήσεις των χαράξεων. Στα άκρα/στενώσεις του συνόλου των οικοπέδων οι σπόνδυλοι πυκνώνουν σχηματίζοντας τις ομάδες διαμερισμάτων και τους κοινόχρηστους χώρους, ως στοιχεία ενωμένα μεταξύ τους κατά το φαινόμενο της συνοστέωσης χωρίς την παρεμβολή του δίσκου. Οι μονάδες στα σημεία αυτά ενώνονται σε μία μάζα που μέσα από την παρουσία αφαιρούμενων τμημάτων οργανώνει την κίνηση στο σύνολο της. Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός Με αντίστοιχο τρόπο, η μεμονωμένη κατοικία - σπόνδυλος διαιρείται στο σώμα- όγκο με τους κύριους χώρους, το τρήμα - οπή και την απόφυση. Η οπή αφήνει έναν ημιυπαίθριο διάδρομο να διαπεράσει την κατοικία. Ο διάδρομος ενώνει τις κατοικίες μεταξύ τους, λειτουργώντας ως μυελός μέσω του οποίου διοχετεύονται οι κινήσεις και εισχωρεί στην κατοικία μέσα από το τμήμα του δίσκου. Η απόφυση, ως η μετατροπή του όγκου σε επιφάνεια αλλά και ως το κομμάτι του σπονδύλου που διαντιδρά και ενώνει τη σπονδυλική στήλη με το υπόλοιπο σώμα, είναι το κοινωνικό τμήμα της κατοικίας. Ο δίσκος παραλαμβάνει την είσοδο στην κατοικία και την κατακόρυφη κίνηση εντός της, παράλληλα συνδέει τις κατοικίες μεταξύ τους ως ένα εύπλαστο τμήμα που παραλαμβάνει τις κινήσεις-παραμορφώσεις των χαράξεων. Η τελευταία στην κάθε σειρά κατοικία σπόνδυλος, λειτουργεί ως νόθος, και διαφοροποιείται από τις υπόλοιπες περικλείοντας στο εσωτερικό του κελύφους της το δίσκο. Κατασκευή - Υλικά Συγκεκριμένα προτείνεται σύμμεικτη κατασκευή συνδυασμός τοιχείων και πλακών οπλισμένου σκυροδέματος με μεταλλικά υποστηλώματα. Το κτίριο αντιμετωπίζεται ως όγκος που μεταλάσσεται σε επιφάνεια. Αυτό επιτυγχάνεται με χρήση διάτρητων επιφανειων, ενός δεύτερου φλοιού που ντύνει περιμετρικά το κτίριο με πυκνώσεις και αραιώσεις του κενού και του πλήρους. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση μεταλλικών πάνελ, τα οποία αποδίδουν την ιδέα των πόρων στο υλικό των σπονδύλων και τη διαφοροποίηση στη δομή τους με το πέρασμα του χρόνου από το πιο συμπαγές στο πιο διάτρητο παραπέμποντας στη δράση της οστεοπόρωσης. Επομένως, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανοιγμάτων που ταυτόχρονα ορίζουν διαφορετικό τύπο διαφάνειας. Η μια κατηγορία αφορά το απόλυτα διαφανές, όπως υαλοπίνακες ενώ η δεύτερη συνδυασμό υαλοπίνακα με τα διάτρητα πάνελ, τα οποία έχουν τη δυνατότητα μετακίνησης, είτε εως συρόμενα είτε εως πτυσσόμενα.
Στοιχεία δόμησης 158 μονοκατοικίες εν σειρά Εμβαδά ανά μονοκατοικία Ισόγειο = 27 τ.μ. Όροφος = 43 τ.μ. Υπόγειο = 36 τ.μ. Ημι-υπαίθριοι = 14 τ.μ. Σύνολο εμβαδών που υπολογίζονται στη δόμηση 70x158 = 11.060 τ.μ. 44 διαμερίσματα πολυκατοικίας Εμβαδόν ανά διαμέρισμα = 80 τ.μ. Εμβαδόν κοινόχρηστων χώρων διαμερισμάτων = 440 τ.μ. Σύνολο εμβαδών που υπολογίζονται στη δόμηση 44x80 = 3.520+440=3960 τ.μ. Εμβαδόν κοινοχρήστων 200τ.μ. Σύνολο δόμησης: 15.220τ.μ. Σημ: Η ομάδα μας προτείνει την αλλαγή αναλογίας κατανομής των μονοκατοικιών και των διαμερισμάτων με σκοπό να βελτιώσει την ποιότητα του υπαιθρίου χώρου του συγκροτήματος προτείνοντας μεγαλύτερο κενό έναντι του πλήρους.