Κυπριακά Παραδοσιακά Επαγγέλματα Cyprus Olden Times Jobs ΙΒ Δημοτικό Σχολείο Πάφου «Πεύκιος Γεωργιάδης» 2012
Καρεκλάς Ο καρεκλάς ήταν αυτός που έφτιαχνε καρέκλες, Έφτιαχνε πρώτα τον ξύλινο σκελετό της καρέκλας και στη συνέχεια έπλεκε με ψάθα τη βάση της καρέκλας όπου θα κάθονταν οι άνθρωποι. Αυτό γινόταν για να είναι πιο αναπαυτικές οι καρέκλες.
Καλαθάς Η καλαθοπλεκτική ως απλή τέχνη είναι ένας από τους παλαιότερους κλάδους της χειροτεχνίας. Η γνώση της τέχνης της καλαθοπλεκτικής ήταν απαραίτητη. Τα διάφορα μεγέθη, σχήματα και τεχνικές ήταν ανάλογα με τη χρήση του αντικειμένου και το υλικό που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή του. Στην Κύπρο υπάρχουν διάφορα υλικά καλαθοπλεκτικής/ψαθοπλεκτικής που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Απ όλα τα υλικά εκείνο που βρίσκει κανείς εύκολα είναι το καλάμι. Είναι εύκολο στη χρήση του γιατί όταν φουσκώσει μαλακώνει και μπλέκεται σχετικά εύκολα. Ένα άλλο υλικό είναι η βέργα η οποία χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το καλάμι ή και μόνη της για πιο στερεά και ανθεκτικά είδη καλαθιών.άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα είναι οι «βρούλλοι», το «σαμάτζι», οι «βελονίες», το «φλούδι» και τα «σκλινίτζια», είδη βούρλων που αναπτύσσονται σε υγρότοπους. Με τις «ποκαλάμες» εκλεκτά στελέχη σιταριού ειδικής ποικιλίας και τη φοινικιά φτιάχνουν μέχρι σήμερα διάφορα είδη «τσέστων», πανέρια, ψάθινοι πλεκτοί δίσκοι.παραδοσιακά ψαθιά. dim-sapon.rod.sch.gr
Τσαγκάρης Το επάγγελμα του τσαγκάρη είναι να φτιάχνει παπούτσια, αλλά σήμερα όταν λέμε τσαγκάρης εννοούμε τον τεχνίτη που επιδιορθώνει τα χαλασμένα παπούτσια. Το τσαγκαράδικο ήταν ο χώρος όπου ήταν ο πάγκος, οι βελόνες, οι σακοράφες, τα σουβλιά τα σφυράκια και οι λίμες,οι τανάλιες και τα καλαπόδια. Τότε δεν υπήρχαν κόλλες και μηχανές. Ο τσαγκάρης δούλευε ώρες ατέλειωτες φορώντας πάντα τη χαρακτηριστική δερμάτινη ποδιά του. Εκεί δεχόταν και τις παραγγελίες των πελατών του. Ένα ζευγάρι παπούτσια τότε κόστιζε σχεδόν μια χρυσή λίρα και για α φτιαχτούν χρειάζονταν 2-3 μέρες δουλειά.τα παπούτσια ήταν εξ ολοκλήρου χειροποίητα, ήταν ραφτά και καρφωτά. Για να τα κατασκευάσει αγόραζε το δέρμα. Το ψιλό δέρμα το χρησιμοποιούσε για το πάνω μέρος του παπουτσιού και το χοντρό για τις σόλες. ektiataxia.blogspot.com agriniomemories.blogspot.com
Υφαντική-Υφάντρια Η Υφαντική τέχνη στην Κύπρο ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Από τη μεγάλη ακμή της υφαντικής τέχνης επέζησε ο αργαλειός με τα εξαρτήματά του με λίγες τροποποιήσεις μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. http://www.cy2012eu.gov.cy
Αγγειοπλάστης Οι αγγειοπλάστες κατασκεύαζαν όλα εκείνα τα πήλινα χρηστικά αντικείμενα για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων της υπαίθρου και των πόλεων που απαιτούσε η οικιακή χρήση. Ενδεικτικά, μερικά από τα αντικείμενα αυτά ήταν τα πήλινα πιάτα, τα ταψιά, η στάμνα, το σταμνί, το λαΐνι, ο μαστραπάς, το κιούπι, το λαδικό, τα πιθάρια (λαδοπίθαρο, κρασοπίθαρο, πιθάρι σιτηρών, καρπών, ψωμιού, μελοπίθαρο κ.α.) Ως πρώτη ύλη οι αγγειοπλάστες χρησιμοποιούν το «χώμα» δηλαδή όλα τα είδη των αργίλων μεμονωμένα ή σε μείγμα για τη δημιουργία των ειδών της κεραμικής και αγγειοπλαστικής τέχνης. Απαραίτητα εργαλεία για την κατασκευή των πιθαριών και των λοιπών σκευών είναι ο τροχός, το σφουγγάρι, και το χτένι. staseis.wordpress.com
Ταλιαδώρος/ Ξυλογλύπτης Ο ταλιαδώρος ή ξυλογλύπτης έφτιαχνε μπαούλα, σεντούκια, σουβάτζες από ξύλο. Με τα εργαλεία του σκάλιζε το ξύλο και δημιουργούσε υπέροχα σχέδια και μοτίβα. Πολλά απο αυτά κοσμούν πλούσια σπίτια σαν αξιόλογα συλλεκτικά κομμάτια. Σήμερα ο ξυλογλύπτης είναι έπάγγελμα υπο εξαφάνιση θύμα κι αυτό στην τεχνολογική πρόοδο και στις μαζικές παραγωγές. Η ξυλογλυπτική διδάσκεται σε κάποιες περιπτώσεις με την ίδια μορφή που διδάσκεται και η αγγειοπλαστική. Επίσης υπάρχουν πάντα κάποιοι που προσπαθούν να διατηρήσουν την τέχνη τους αλλα με τον χρόνο λιγοστεύουν. http://www.epagelmatikos- kosmos.gr/component/content/article/13-epagelmata/362- epagelmata- ganifantis.blogspot.com
Γανωτής Γανωτής ή γανωτζής ή γανωματής ονομάζεται ο τεχνίτης που επικαλύπτει χάλκινα σκεύη με κασσίτερο (καλάι), ο κασσιτερωτής= καλαϊτζής. Οι γανωτζήδες ήταν συνήθως πλανόδιοι τεχνίτες που αναλάμβαναν το γαλβανισμό και το στίλβωμα των χάλκινων οικιακών σκευών, όπως τα ταψιά, τα καζάνια, τα κουτάλια,τα πηρούνια κλπ. Το επάγγελμα του γανωτή είναι από τα πιο παλιά που υπάρχουν. Έσωζαν τους ανθρώπους από το θάνατο που προκαλούσαν τα αγάνωτα χάλκινα σκεύη. agonigrammi.wordpress.com evrytan.gr
Πεταλωτής Πεταλωτής ήταν ο τεχνίτης που καλίκωνε (πετάλωνε) τα μπεγίρια (άλογα) τα μουλάρια και τους γαϊδάρους. Το επάγγελμα εξασκούνταν κυρίως στα κεφαλοχώρια, όπου οι ιδιοκτήτες έφερναν από τα γύρω χωριά τα ζώα τους για πετάλωμα. Το καλίκωμα (πετάλωμα), ήτανε δυο ειδών: το καινούριο πετάλωμα και το καγιάρι. Το καινούριο πετάλωμα γινόταν όταν τα πέταλα του ζώου είχαν φαγωθεί με τη χρήση. Στην περίπτωση αυτή ο πεταλωτής έδενε με το χαλιναρόσκοινο το ζώο σε ειδική δέστρα και έπαιρνε με τη σειρά το ένα μετά το άλλο τα πόδια του ζώου και αφού προσάρμοζε το καθένα πάνω στο γόνατο του με μια κυκλική δερμάτινη λουρίδα, αφαιρούσε με τη ντανάλια το φθαρμένο πέταλο. Μετά έκοβε με το ειδικό δράπανο-νυχοκόφτη το νύχι, του ζώου, κι ύστερα εφάρμοζε στο κομμένο νύχι το καινούριο πέταλο και το κάρφωνε με τα ειδικά πεταλόκαρφα, με το χοντρό κεφάλι, με τέτοιο τρόπο, ώστε η αιχμή του καρφιού να βγαίνει από το πλάι μέσα του νυχιού χωρίς να πειράξει την από μέσα ζωντανή σάρκα του ποδιού του ζώου. Μετά το κάρφωμα του καινούριου πετάλου τοποθετούνταν το πόδι του ζώου πάνω στο ξύλινο στρογγυλό κουτσούρι και κόβονταν σύρριζα οι εξέχουσες αιχμές των πεταλόκαρφων. Ύστερα με ειδική ράσπα έξυνε το νύχι στο κάτω μέρος μέχρις ότου νύχι και πέταλο έρθουν στην ίδια επιφάνεια. pournari.blogspot.com komianos.wordpress.com