Α.Ν. Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α Από το πρακτικό της 25/20-07-2017 συνεδρίασης της Οικονομικής Επιτροπής Καλαμαριάς. Αριθμ. Απόφασης 419/2017 Π Ε Ρ Ι Λ Η Ψ Η Λήψη απόφασης για κατάθεση ή μη αναίρεσης κατά της υπ αριθ. 15722017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε μετά από έφεση κατά της 1662009 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών Καλαμαριά, 20.07.2017, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09:30 στο Δημοτικό Κατάστημα, συνήλθε στην 25 η έκτακτη συνεδρίαση, η Οικονομική Επιτροπή Καλαμαριάς, ύστερα από την υπ αριθ. 26221/14.07.2017 έγγραφη πρόσκληση της Προέδρου κ. Αικ. Τσαπικίδου Αντιδημάρχου Καλαμαριάς, που επιδόθηκαν σε καθένα από τους Δημοτικούς Συμβούλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 της παρ. 3 του Ν. 3852/2010. Αφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει η νόμιμη απαρτία, δεδομένου ότι από τα εννέα (9) μέλη παραβρέθηκαν και τα έξι (6), δηλαδή: Π Α Ρ Ο Ν Τ Ε Σ 1. Τσαπικίδου Αικατερίνη 2. Ζώης Κωνσταντίνος 3. Καριπίδης Φίλιππος 4. Κώστας Ζαχαρίας 5. Πετκάκης Σωκράτης 6. Πενόπουλος Ιωάννης Α Π Ο Ν Τ Ε Σ 1. Αγγελοπούλου Δέσποινα 2. Βουλγαράκης Νεκτάριος 3. Πασαλίδου Αμαλία Πριν από τη συζήτηση των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, η Οικονομική Επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα για το κατεπείγον δύο (2) εκτάκτων θεμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 παρ. 3 του N. 3852/2010. Άρχισε η συνεδρίαση με την Προεδρία της Προέδρου της Ο.Ε. κ. Αικατερίνης Τσαπικίδου. Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και η αναπληρώτρια της ειδικής γραμματέα, κ Βουτσακέλη Άννα, υπάλληλος του Δήμου, για την τήρηση των πρακτικών. Η Πρόεδρος, αφού εισηγήθηκε το έκτακτο 2ο θέμα της ημερήσιας διάταξης, έθεσε υπόψη της Οικονομικής Επιτροπής την με αριθμ. πρωτ: 24833/21-07-2017 εισήγησή της ως Αντιδημάρχου, η οποία έχει ως εξής: Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ Με την ΥΑ 34100/1999 (ΦΕΚ Β' 2131), που εκδόθηκε μετά την 2701/1999 γνώμη του ΔΣ του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) και κατ' εφαρμογή των προβλεπόμενων στο άρθρο 20 1 και 15 του ν. 2639/1998, καταρτίσθηκε πρόγραμμα για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας από άνεργους απόφοιτους λυκείου, ηλικίας 25 ως 64 ετών, στη φύλαξη σχολικών κτιρίων, διάρκειας 24 μηνών. Το πρόγραμμα προέβλεπε δύο φάσεις, την πρώτη, διάρκειας 11 μηνών, με αντικείμενο τη θεωρητική και πρακτική ενημέρωση των συμμετεχόντων και την τοποθέτησή τους σε θέσεις για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, με χρηματοδότηση από τον ΟΑΕΔ και τη δεύτερη, διάρκειας 13 μηνών, με αντικείμενο την απασχόληση των συμμετεχόντων στη φύλαξη σχολικών κτιρίων, με
χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών (ΥΠΕΣΔΔΑ). Δικαιούχοι του Προγράμματος ήταν πρωτοβάθμιοι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Στο πλαίσιο της ως άνω υπουργικής απόφασης καταρτίσθηκαν οι προβλεπόμενες απ' αυτήν προγραμματικές συμβάσεις μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του ΟΑΕΔ, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος (ΚΕΔΚΕ) και Ελληνικής Εταιρίας Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, εφεξής ΕΕΤΑΑ για την πραγματοποίηση του Προγράμματος και εκπονήθηκε από τους εν λόγω φορείς το κανονιστικό πλαίσιο εφαρμογής αυτού. Στη συνέχεια, έγινε η επιλογή των 145 δικαιούχων ΟΤΑ, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και ο Δήμος Καλαμαριάς και των συμμετεχόντων ανέργων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι 1) Γκανάτσιου Αποστολία, 2) Καραγεωργίου Μαρία, 3) Καραγιαννοπούλου Αναστασία, 4) Κεφαλάς Αναστάσιος, 5) Κυφωνίδης Νικόλαος, 6) Κωνσταντινίδου Σοφία, 7) Μαμαή Ελένη, 8) Μαυρίδης Δημοσθένης, 9) Παπαδόπουλος Αθανάσιος, 10) Παπαδόπουλος Πέτρος, 11) Παπάζογλου Αναστασία (στην θέση της οποίας ως διαδίκου υπεισήλθε ως εκ διαθήκης κληρονόμος η μητέρα της, Παπάζογλου Έλλη), 12) Χατζηλεωνίδας Θεμιστοκλής (στην θέση του οποίου αποβιώσαντος πατέρα τους ως διαδίκου υπεισήλθαν ο Χατζηλεωνίδας Ευστράτιος και η Χατζηλεωνίδα Φωτεινή), 13) Βερναδάκη Μαρία και 14) Κωνσταντινίδης Κωνσταντίνος. Μεταξύ αφ' ενός της ΕΕΤΑΑ και του Δήμου Καλαμαριάς και αφ ετέρου των αντιδίκων συνάφθηκαν στο πλαίσιο του παραπάνω προγράμματος του συμβάσεις συνεργασίας με διάρκεια έντεκα (11) μήνες. Σύμφωνα με τις συμβάσεις, οι ως άνω ως ασκούμενοι φύλακες, ανέλαβαν την υποχρέωση να παρακολουθήσουν επιμορφωτικό σεμινάριο για ζητήματα φύλαξης σχολικών κτιρίων και, προκειμένου να αποκτήσουν αντίστοιχη εργασιακή εμπειρία, να απασχοληθούν σε καθημερινή βάση, με τρεις βάρδιες εργασίας, στη φύλαξη των σχολικών κτιρίων, στα οποία θα τοποθετούσε τον καθένα από αυτούς ο Δήμος Καλαμαριάς. Αντίστοιχα, ο Δήμος Καλαμαριάς ανέλαβε την υποχρέωση να κατανείμει τους ασκούμενους σχολικούς φύλακες στα σχολικά κτίρια που έπρεπε να επιλέξει, να προμηθευθεί και διαθέσει σ' αυτούς τον απαραίτητο εξοπλισμό, να διενεργεί τακτικούς ελέγχους προς διαπίστωση της παρουσίας αυτών κατά τις ημέρες και ώρες της βάρδιας ενός εκάστου, να διατηρεί τακτική επικοινωνία με τους διευθυντές των σχολείων για τον έλεγχο της συνεργασίας με τους ασκούμενους φύλακες και την επίλυση τυχόν προβλημάτων, να αποστέλλει στην ΕΕΤΑΑ πίνακες με τα στοιχεία των ασκουμένων φυλάκων και με το χρόνο της πραγματικής απασχόλησης αυτών, να συγκεντρώνει τα ημερήσια δελτία συμβάντων και παρουσιών, να συμπληρώνει, με βάση τα δελτία αυτά, το μηνιαίο δελτίο παρουσίας των ασκουμένων, προς πιστοποίηση της εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους και καταβολή της μηνιαίας αποζημίωσης αυτών από την ΕΕΤΑΑ και, τέλος, να εποπτεύει την εν γένει οργάνωση και εφαρμογή του Προγράμματος εντός της εδαφικής του αρμοδιότητας. Παράλληλα, η ΕΕΤΑΑ ανέλαβε την οικονομική διαχείριση του Προγράμματος και περιορίσθηκε στο να καταβάλλει σε κάθε ασκούμενο φύλακα την ορισθείσα αποζημίωση για τη συμμετοχή του σ' αυτό. Οι συμβάσεις αυτές, μετά τη λήξη τους, ανανεώθηκαν με παρόμοια συμφωνητικά συνεργασίας κατά τις ημερομηνίες 27-1-2002, 1-7-2002, 27-2-2003, 1-1-2004, 1-7-2004, 1-1-2005, 1-4-2005, 1-6-2005 και 1-9-2005 δυνάμει των οποίων οι ανωτέρω πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους ως φύλακες σχολικών κτιρίων στην περιοχή του Δήμου Καλαμαριάς. Τελικώς, κατ' εφαρμογή της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 11 του π.δ. 164/2004 και σε εκτέλεση της 6/2005 αποφάσεως της ολομέλειας του ΑΣΕΠ, οι αντίδικοι εντάχθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου της υπηρεσίας του Δήμου Καλαμαριάς, με συμβάσεις αορίστου χρόνου, διότι κρίθηκε ότι παρείχαν εξαρτημένη εργασία και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυτού. Με την υπ αριθ. πρωτ. 45531/30-10-2005 αίτηση διαμαρτυρίας προς το Δήμο Καλαμαριάς, οι ως άνω σχολικοί φύλακες ζήτησαν την πληρωμή των απαιτήσεων τους από επιδόματα αδείας, Πάσχα και Χριστουγέννων που απορρέουν από τις διαδοχικές συμβάσεις
που καταρτίστηκαν κατά τις ημερομηνίες 27-1-2002, 1-7-2002, 27-2-2003, 1-1-2004, 1-7- 2004, 1-1-2005, 1-4-2005, 1-6-2005 και 1-9-2005. Ακολούθως, οι ως άνω πέτυχαν την έκδοση της υπ αριθ. 166/2009 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών (διαδικασία εργατικών διαφορών), η οποία εκδόθηκε αφού ελήφθησαν υπόψη: α) η από 26-10-2007 αγωγή των αντιδίκων, με την οποία ζητούσαν την καταβολή των ως άνω απαιτήσεων. β) οι από 27-1-2007 διαδοχικές συμβάσεις και μέχρι το έτος 2005 μεταξύ των ως άνω αντιδίκων και του Δήμου Καλαμαριάς. γ) η μεταβατική διάταξη του άρθρου 11 του π.δ. 164/2004 η οποία εκδόθηκε σε εκτέλεση της 6/2005 απόφασης του ΑΣΕΠ, με την οποία οι ως άνω σχολικοί φύλακες εντάχθηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου της Υπηρεσία του Δήμου Καλαμαριάς με συμβάσεις αορίστου χρόνου, διότι με την ως άνω απόφαση κρίθηκε ότι παρείχαν εξαρτημένη εργασία και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αυτού. Κατά της ως άνω υπ αριθ. 166/2009 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, ο Δήμος Καλαμαριάς άσκησε την από 3-11-2009 και με αριθμό κατάθεσης 2762 στην γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών έφεση, ενώ οι αντίδικοι κατέθεσαν την από 28-1-2009 και με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Ειρηνοδικείου Αθηνών 2670/2009 έφεση τους. Με την υπ αριθ. 6056/2012 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών διατάχθηκε η συνεκδίκαση των δύο εφέσεων, αναβλήθηκε η πρόοδος της δίκης και τάχθηκε στον Δήμο Καλαμαριάς προθεσμία για την προσκόμιση της κατ άρθρο 103 2 εδ. στ του ν. 3463/2006 απόφασης της δημαρχιακής επιτροπής με την οποία αποφασίσθηκε ή η έγκριση της έφεσης. Κατόπιν των εφέσεων αυτών που συνδικάστηκαν εκδόθηκε η υπ αριθ. 1572/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εφέσεων) η οποία επέβαλε στον δήμο την εξόφληση των απαιτήσεων των ανωτέρω ύψους 7.132 ευρώ για κάθε αντίδικο, σύνολο 99.848 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής τους, ενώ δε τα δικαστικά έξοδα συμψηφίστηκαν ενόψει της δυσχερούς ερμηνείας της κρίσιμης διάταξης. Β. ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Οι Ο.Τ.Α. α' και β βαθμού απολαμβάνουν της συνταγματικά κατοχυρωμένης διοικητικά και οικονομική αυτοτέλειας τους. Στο πλαίσιο αυτό και συγκεκριμένα για τον α βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, ο ν. 3852/2010 ορίζει ότι η Οικονομική Επιτροπή εκάστοτε Δήμου έχει την αρμοδιότητα να αποφασίζει για την άσκηση ενδίκων βοηθημάτων και ενδίκων μέσων, καθώς και για την αίτηση της από αυτά. Οι ανωτέρω αρμοδιότητες εντάσσονται σαφώς, στην συνταγματικά κατοχυρωμένη διοικητική αυτοτέλεια του Δήμου, η οποία εξειδικεύεται και προσδιορίζεται νομοθετικά και συγκεκριμένα από τον καταστατικό χάρτη της τοπικής αυτοδιοίκησης, ήτοι από το ν. 3852/2010. Η αρχή της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α. εγγυάται την άσκηση της διοίκησης των τοπικών υποθέσεων σε ένα πλαίσιο ελεύθερης δράσης και πρωτοβουλίας, έκφανση του οποίου είναι και η προσαρμογή των οργανωτικών δομών στις ειδικές τοπικές συνθήκες ή στις οργανωτικές αντιλήψεις των αιρετών οργάνων έτσι ώστε να επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερα ο σκοπός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δηλαδή η διοίκηση των δημοσίων υποθέσεων που της έχουν ανατεθεί. Εάν αποκλεισθεί αυτή η πρωτοβουλία με νομοθετικές διατάξεις, ενδεχομένως να καταστεί ανέφικτη η αποτελεσματική εκπλήρωση της αποστολής των Ο.Τ.Α., με όλες τις επακόλουθες, νομικές, διοικητικές και πολιτικές συνέπειες. Κυρίως όμως ανακύπτει σοβαρό ζήτημα αντίθεσης τόσο με τις επιταγές του άρθρου 102 του Συντάγματος όσο και με τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας και ιδίως το άρθρο 6 1 αυτού, ο οποίος έχει κυρωθεί από την Ελλάδα με το ν. 1850/1990 και έκτοτε αποτελεί μέρος του ελληνικού δικαίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αυξημένη τυπική ισχύ έναντι της κοινής
νομοθεσίας (Βλ. Γ. Σωτηρέλης, Η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Προκλήσεις και προοπτικές μετά την συνταγματική αναθεώρηση, Εκδ. Παπαζήσης/ΙΤΑ, Αθήνα, 2006). Ειδικότερα, η κατοχύρωση της διοικητικής αυτοτέλειας συνεπάγεται ιδίως το δικαίωμα των Ο.Τ.Α. να εκδίδουν διοικητικές πράξεις, οι οποίες έχουν την ίδια ισχύ με τις διοικητικές πράξεις του Κράτους και ως εκ τούτου είναι άμεσα εκτελεστές, δηλαδή δεν υπόκειται σε προηγούμενο έλεγχο και ιδίως δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ή έλεγχο σκοπιμότητας. Τούτο συνάγεται ευθέως από τη διάταξη της 4 του άρθρου 102 του Συντάγματος, βάσει της οποίας ο έλεγχος του κράτους περιορίζεται «αποκλειστικά» στη διαπίστωση της νομιμότητας («εποπτεία») με ταυτόχρονη και εμφατική απαγόρευση «να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την ελεύθερη δράση τους». Τα δε, όρια της εποπτείας του Κράτους προσδιορίζονται επίσης από το Σύνταγμα στην 5 του άρθρου 102, με τρόπο ρητό και σαφή δια της αναφοράς στην «διασφάλιση της διαφάνειας κατά τη διαχείριση των πόρων αυτών», ήτοι των πόρων που εξασφαλίζει το Κράτος για την εκπλήρωση των αρμοδιοτήτων των Ο.Τ.Α., στα πλαίσια της οικονομικής τους αυτοτέλειας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η διοικητική και δημοσιονομική εποπτεία των Ο.Τ.Α. δεν μπορεί να θίγει υπέρμετρα την συνταγματικά κατοχυρωμένη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α.. Συνεπώς, οι Ο.Τ.Α. έχουν δικαίωμα ελεύθερης δράσης, η οποία περιορίζεται μόνο από την υποχρέωση να τηρούν τη νομιμότητα και να υπερασπίζονται το τοπικό δημόσιο συμφέρον. Η τήρηση της νομιμότητας ελέγχεται στο πλαίσιο της κρατικής εποπτείας η δε υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος ελέγχεται ιδίως από το συλλογικό βουλευόμενο αντιπροσωπευτικό σώμα, στην συγκεκριμένη περίπτωση από το Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και από τη δικαστική εξουσία, όταν τίθενται στην κρίση της υποθέσεις στις οποίες αμφισβητείται η υπεράσπιση ή έστω η ορθή διαχείριση του τοπικού δημοσίου συμφέροντος από τα όργανα των αντίστοιχων Ο.Τ.Α. (Βλ. Π. Δ. Δαγτόγλου Γενικό Διοικητική Δίκαιο, γ έκδοση, Αθήνα-Κομοτηνή 1992 σελ. 576 επ., Επ. Σπηλιωτόπουλου, Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου, δ έκδοσις, Αθήνα - Κομοτηνή 1988, σελ. 229-231). Συνεπώς, η ρητή ανάθεση της διοίκησης των τοπικών υποθέσεων στους Ο.Τ.Α. και η αναγνώριση υπέρ αυτών, του τεκμηρίου αρμοδιότητας στη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων, οριοθετεί το περιεχόμενο της δημόσιας εξουσίας που τους ανήκει και συνακόλουθα το πεδίο στο οποίο ασκείται το δικαίωμα της διοικητικής αυτοτέλειας. Ως εκ τούτου η διοικητική αυτοτέλεια συνιστά δικαίωμα - εγγύηση προκειμένου να καθίσταται δυνατή η πραγμάτωση της αυτοτελούς πολιτικής στοχοθεσίας των Ο.Τ.Α., δηλαδή της στοχοθεσίας που καθορίζεται μέσω της δημοκρατικής λειτουργίας από τους πολίτες και συγκεκριμενοποιείται από τα αιρετά όργανα. Η οικονομική αυτοτέλεια δε, των Ο.Τ.Α. αποτελεί συνιστώσα της διοικητικής αυτοτέλειας, δεδομένου ότι χωρίς την ισχύ αυτής δεν υφίσταται ως διακριτή έννοια η διοικητική αυτοτέλεια, διότι στερείται του σκοπού της. Και αυτό διότι συνιστά το εργαλείο για την υλοποίηση της πολιτικής στοχοθεσίας που εμπεριέχει η διοικητική αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α.. Ως εκ τούτου η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α., που κατοχυρώνεται συνταγματικά από το άρθρο 102 του Σ, εξασφαλίζει τους όρους για την ουσιαστική και αποτελεσματική υλοποίηση της αποστολής των Ο.Τ.Α.. Από το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 72 του ν. 3852/2010 αλλά κυρίως από το περιεχόμενο της έννοιας της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α., συνάγεται ότι οι Δήμοι δεν έχουν αναπότρεπτη και αμετάκλητη υποχρέωση να ασκούν ένδικα βοηθήματα και ένδικα μέσα κατά δικαστικών αποφάσεων σε κάθε περίπτωση και ένδικη υπόθεση. Το συγκεκριμένο δικαίωμα κρίνεται κάθε φορά ad hoc από την αρμόδια Οικονομική Επιτροπή (και για σοβαρότερα θέματα από το Δημοτικό Συμβούλιο) με βάση τις αρχές τις χρηστής διοίκησης, της προάσπισης του δημοσίου συμφέροντος και της τήρησης της νομιμότητας και πάντοτε στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης αυτοτέλειας. Για τον λόγο αυτό και προβλέπεται δικαίωμα του Δήμου να παραιτηθεί από ένδικα βοηθήματα μετά
από εκτίμηση ότι η συγκεκριμένη απόφαση προασπίζεται τις ανωτέρω αναφερόμενες αρχές του διοικητικού δικαίου. Αρμοδιότητα της Οικονομικής Επιτροπής είναι και η απόφαση επί συμβιβασμού ή κατάργησης δίκης σε υποθέσεις οικονομικού περιεχομένου μέχρι 30.000 ευρώ. Όλως εξαιρετικώς, ο ν. 3852/2010, στο πλαίσιο της εξειδίκευσης των ορίων της διοικητικής αυτοτέλειας των Δήμων αναφορικά με τις αρμοδιότητες της οικονομικής επιτροπής, απαγορεύει ρητά και απαρέγκλιτα τον συμβιβασμό και την κατάργηση της δίκης μόνο σε υποθέσεις με αντικείμενο οποιασδήποτε μορφής μισθολογική παροχή. Σύμφωνα δε με την διάταξη της 2 του αρ. 72 του ν. 3852/2010, με την οποία ορίζεται ότι: «( )Προκειμένου για μισθολογικές απαιτήσεις, κάθε μορφής, περιλαμβανομένων και των επιδομάτων, δεν είναι δυνατή η παραίτηση από την άσκηση ενδίκων μέσων, ο δικαστικός ή εξώδικος συμβιβασμός και η κατάργηση δίκης, εκτός από τις περιπτώσεις που το νομικό ζήτημα έχει κριθεί με απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου. Η παρούσα ρύθμιση ισχύει και όταν αποφασίζει, σχετικά, το δημοτικό συμβούλιο, λόγω υπέρβασης του αντικειμένου των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ της περίπτωσης ιδ' της προηγούμενης παραγράφου.» Ως εκ τούτου η Οικονομική Επιτροπή του εκάστοτε Δήμου έχει την αρμοδιότητα να αποφασίσει ad hoc την άσκηση ένδικου βοηθήματος ή ένδικου μέσου ή και την παραίτηση από αυτά (πλην σε όσες διαφορές έχουν αντικείμενο γενικά μισθολογικές παροχές). Γ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Σύμφωνα με το σκεπτικό της ως άνω απόφασης ο δήμος ως εργοδότης είναι υπόχρεος στην καταβολή των ως άνω απαιτήσεων, εκτός από αυτές των ετών 2001, 2002 και 2003 που υπέκυψαν στην διετή παραγραφή του νόμου του ν. 2362/1995. Αντιθέτως με βάση αυτήν οι επίδικες απαιτήσεις των ετών 2003, 2004 και 2005 ενόψει της υπ αριθ. πρωτ. 4551/30-12- 2003 αίτησης των αντιδίκων στον Δήμο Καλαμαριάς με την οποία ζητούσαν την ικανοποίηση τους, η οποία διέκοψε την ως άνω προθεσμία, δεν έχουν υποκύψει στην διετή παραγραφή Επειδή, σε συνέχεια όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω, τα νομικά ζητήματα της επίδικης διαφοράς δεν έχουν λυθεί όλα με αποφάσεις ανώτατου δικαστηρίου, αλλά αντιθέτως υπάρχει αντίθεση της απόφασης 1572/2017 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εφέσεων) με την απόφαση 771/2016 του Αρείου Πάγου ως προς τον χρόνο καταβολής των επιδομάτων/δώρων αδείας, Πάσχα και Χριστουγέννων. Κατόπιν των ανωτέρω, άποψη της υπηρεσίας μας είναι ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις προκειμένου ο Δήμος μας, διά της Οικονομικής Επιτροπής, να αποφασίσει την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της υπ αριθ. 1572/2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εφέσεων). Παρακαλώ, όπως το θέμα εισαχθεί ως έκτακτο στην Οικονομική Επιτροπή της 20-7- 2017, καθώς η καταληκτική ημερομηνία για την άσκηση της αίτησης αναίρεσης εκπνέει στις 28-7-2017 και σε περίπτωση λήψης απόφασης για την άσκηση αίτησης αναίρεσης, θα πρέπει να έχει ληφθεί σχετική απόφαση. Η Ο.Ε. αφού πήρε υπόψη της: 1. Την εισήγηση της Αντιδημάρχου. 2. Τις διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 1, περ. δ, του Ν.3852/10 3. Την εισήγηση του ειδικού συμβούλου του Δ. Καλαμαριάς Κ.Μητρούδη 4. Την υπ αριθ. πρωτ. 4551/30-12-2003 αίτηση των αντιδίκων. 5. Την απόφαση 1572/2017 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. 6. Την απόφαση 771/2016 του Αρείου Πάγου.
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ε Ι Ο Μ Ο Φ Ω Ν Α Την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της υπ αριθ. 1572/2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε μετά από έφεση κατά της 166/2009 απόφασης του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Η απόφαση αυτή πήρε αριθ. 419/2017 Το πρακτικό αυτό υπογράφεται ως εξής : Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Ο.Ε. ΤΑ ΜΕΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΣΑΠΙΚΙΔΟΥ