ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ 1. Ονομασία του φαρμακευτικού προϊόντος QUINAPRIL/GENERICS 5 mg Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία QUINAPRIL/GENERICS 20 mg Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία QUINAPRIL/GENERICS 40 mg Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία 2. Ποιοτική και ποσοτική σύνθεση Δισκία 5 mg: Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 5 mg κιναπρίλης (ως κιναπρίλη υδροχλωρική). Δισκία 20 mg: Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 20 mg κιναπρίλης (ως κιναπρίλη υδροχλωρική). Δισκία 40 mg: Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 40 mg κιναπρίλης (ως κιναπρίλη υδροχλωρική). Έκδοχα: Λακτόζη Κάθε επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο περιέχει 58,58mg λακτόζη μονουδρική. Για τον πλήρη κατάλογο των εκδόχων βλέπε παράγραφο 6.1. 3. Φαρμακοτεχνική μορφή Επικαλυμμένο με λεπτό υμένιο δισκίο. Δισκία 5 mg: Μπεζ χρώματος, ωοειδή, με χαραγή και στις δύο πλευρές, με την ένδειξη «QP/5» στη μια όψη και «G» στην άλλη. Δισκία 20 mg: Μπεζ χρώματος, στρογγυλά, με χαραγή και στις δύο πλευρές, με την ένδειξη «QP/20» στη μια όψη και «G» στην άλλη. Tα δισκία 20 mg δεν διχοτομούνται. Δισκία 40mg: Μπεζ, ωοειδή, με την ένδειξη «QP/40» στη μια όψη και «G» στην άλλη. 4. Κλινικές πληροφορίες 4.1 Θεραπευτικές ενδείξεις Ιδιοπαθής υπέρταση Για τη θεραπεία όλων των βαθμών ιδιοπαθούς υπέρτασης. To QUINAPRIL/GENERICS είναι αποτελεσματικό είτε ως μονοθεραπεία είτε χορηγούμενο σε συνδυασμό με διουρητικά σε ασθενείς με υπέρταση. Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Για τη θεραπεία της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας όταν χορηγείται σε συνδυασμό με ένα διουρητικό και/ή με καρδιακές γλυκοσίδες. Η έναρξη της θεραπείας συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας με QUINAPRIL/GENERICS πρέπει να γίνεται πάντα υπό στενή ιατρική παρακολούθηση. 4.2 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης Από του στόματος χρήση. Για τα διάφορα δοσολογικά σχήματα διατίθενται δισκία QUINAPRIL/GENERICS στις κατάλληλες περιεκτικότητες. Ενήλικες: Ιδιοπαθής υπέρταση Μονοθεραπεία 1

Η συνιστώμενη αρχική δόση στην υπέρταση είναι 10 mg άπαξ ημερησίως. Ανάλογα με την κλινική απόκριση των ασθενών, η δόση μπορεί να αυξηθεί (με διπλασιασμό της δόσης, ανά διαστήματα 3-4 εβδομάδων για ρύθμιση της δόσης) σε δόση συντήρησης των 20 έως 40 mg/ημέρα χορηγούμενη εφάπαξ ή διαιρεμένη σε δύο δόσεις. Στους περισσότερους ασθενείς ο μακροχρόνιος έλεγχος διατηρείται με εφάπαξ ημερήσιο δοσολογικό σχήμα. Η συνήθης μέγιστη δόση συντήρησης είναι 40 mg/ημέρα, ωστόσο σε ορισμένους ασθενείς έχουν χορηγηθεί δόσεις έως 80 mg/ημέρα. Ταυτόχρονη χορήγηση διουρητικών: Δύναται να εμφανιστεί συμπτωματική υπόταση κατά την έναρξη θεραπείας με κιναπρίλη. Αυτό είναι πιθανότερο σε ασθενείς που λαμβάνουν συγχρόνως διουρητικά. Για το λόγο αυτό συνιστάται προσοχή, επειδή οι ασθενείς αυτοί μπορεί να έχουν μειωμένο όγκο αίματος και/ή άλατος. Εάν είναι δυνατόν, το διουρητικό πρέπει να διακόπτεται 2-3 ημέρες πριν την έναρξη της θεραπείας με κιναπρίλη. Για να ελεγχθεί η περίπτωση της σοβαρής υπότασης σε ασθενείς που ήδη λαμβάνουν διουρητικό, συνιστάται αρχική δόση 2,5 mg κιναπρίλης. Στη συνέχεια η δόση του QUINAPRIL/GENERICS πρέπει να μεταβάλλεται (επιτρέποντας επαρκή χρόνο για τη ρύθμιση της δόσης) μέχρι να επιτευχθεί η βέλτιστη απόκριση (βλέπε 4.5). Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Συνιστάται αρχική δόση 2,5 mg, έτσι ώστε να παρακολουθούνται προσεκτικά οι ασθενείς για εμφάνιση υποτασικού συνδρόμου. Στη συνέχεια, η δόση ρυθμίζεται (ανά διαστήματα 2-3 εβδομάδων για ρύθμιση της δόσης) μέχρι να επιτευχθεί αποτελεσματική δοσολογία: (έως 40 mg/ημέρα) χορηγούμενη σε 1-2 δόσεις ταυτόχρονα με θεραπεία με διουρητικά και/ή καρδιακές γλυκοσίδες. Συνήθως οι ασθενείς συντηρούνται αποτελεσματικά με δόσεις των l0-20 mg/ημερησίως, χορηγούμενες σε 1-2 δόσεις μαζί με την ταυτόχρονη θεραπεία. Δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση της μέγιστης δόσης των 40 mg/ημέρα. Σε ασθενείς που θεωρούνται υψηλού κινδύνου, η θεραπεία πρέπει να ξεκινάει στο νοσοκομείο (βλέπε 4.4). Ηλικιωμένοι Σε ηλικιωμένους ασθενείς πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η νεφρική λειτουργία τείνει να μειωθεί με την ηλικία. Στην ιδιοπαθή υπέρταση συνιστάται αρχική δόση 2,5 mg, η οποία στη συνέχεια ρυθμίζεται μέχρι την επίτευξη επιθυμητής απόκρισης. Νεφρική ανεπάρκεια Η αρχική δόση της κιναπρίλης πρέπει να μειώνεται σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία, καθώς η συγκέντρωση της κιναπρίλης στο πλάσμα αυξάνεται όσο ελαττώνεται η κάθαρση κρεατινίνης. Συνιστώνται οι ακόλουθες αρχικές δόσεις: ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗΣ ΜΕΓΊΣΤΗ ΣΥΝΙΣΤΏΜΕΝΗ ΑΡΧΙΚΗ ΔΟΣΗ (MG) >60 10 30-60 5 10-30 2.5 <10 Ανεπαρκής εμπειρία Παιδιά (6-12 ετών) Δεν συνιστάται. Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα στα παιδιά δεν έχει τεκμηριωθεί. 4.3 Αντενδείξεις Υπερευαισθησία στην κιναπρίλη, σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα ή σε οποιονδήποτε άλλο αναστολέα ΜΕΑ. Κύηση: To QUINAPRIL/GENERICS αντενδείκνυται στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης

(βλέπε 4.4 και 4.6). To QUINAPRIL/GENERICS αντενδείκνυται σε ασθενείς με ιστορικό αγγειοοιδήματος σχετιζόμενο με προηγούμενη θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ. To QUINAPRIL/GENERICS αντενδείκνυται σε ασθενείς με κληρονομικό / ιδιοπαθές αγγειονευρωτικό οίδημα. 4.4 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση Συμπτωματική υπόταση Η συμπτωματική υπόταση εμφανίζεται σπάνια σε ανεπίπλεκτους ασθενείς. Σε υπερτασικούς ασθενείς που λαμβάνουν κιναπρίλη, η υπόταση είναι πιθανότερο να εμφανιστεί εάν ο ασθενής είναι υποογκαιμικός λόγω π.χ. διουρητικής θεραπείας, διαιτητικού περιορισμού άλατος, αιμοδιύλισης, διάρροιας ή εμέτου, ή εάν πάσχει από σοβαρή υπέρταση που εξαρτάται από το σύστημα ρενίνης (βλέπε 4.5 «Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης» και 4.8 «Ανεπιθύμητες ενέργειες»). Συμπτωματική υπόταση έχει αναφερθεί σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, με ή χωρίς συσχετιζόμενη νεφρική ανεπάρκεια. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί στους ασθενείς με σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, σαν αντανακλαστικό της λήψης υψηλών δόσεων διουρητικών της αγκύλης, υπονατριαιμίας ή λειτουργικής νεφρικής βλάβης. Σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο υποτασικού συνδρόμου, η έναρξη της θεραπείας και η ρύθμιση της δόσης πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά. Αυτές οι προφυλάξεις εφαρμόζονται επίσης σε ασθενείς με ισχαιμική καρδιοπάθεια ή αγγειοεγκεφαλική νόσο, στους οποίους η υπερβολική πτώση της αρτηριακής πίεσης θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Εάν εμφανιστεί υπόταση, ο ασθενής πρέπει να τοποθετείται σε ύπτια θέση και, εάν είναι αναγκαίο, να του χορηγείται φυσιολογικός ορός με ενδοφλέβια έγχυση. Ένα παροδικό υποτασικό επεισόδιο δεν αποτελεί αντένδειξη για επόμενες δόσεις, οι οποίες δύναται να χορηγηθούν χωρίς πρόβλημα όταν η αρτηριακή πίεση αυξηθεί μετά από αύξηση του όγκου αίματος. Οι ασθενείς που μπορεί να θεωρηθούν υψηλού κινδύνου και πρέπει να αρχίσουν τη θεραπεία τους σε νοσοκομείο είναι: οι ασθενείς που λαμβάνουν υψηλές δόσεις διουρητικών της αγκύλης (π.χ. > 80 mg φουροσεμίδης) ή πολλαπλή διουρητική θεραπεία, έχουν υποογκαιμία, υπονατριαιμία (νάτριο ορού < 130 mgeq/l) ή συστολική αρτηριακή πίεση < 90 mmhg, λαμβάνουν υψηλές δόσεις αγγειοδιασταλτικής θεραπείας, έχουν κρεατινίνη ορού > 150 μmol/1 ή είναι από 70 χρονών και άνω. Στένωση αορτικής και μιτροειδούς βαλβίδας/ Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια Όπως και με άλλους αναστολείς ΜΕΑ, η κιναπρίλη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας και απόφραξη της ροής εξωθήσεως της αριστερής κοιλίας, όπως στένωση αορτής, υποαορτική στένωση ή υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Σε αιμοδυναμικά σχετικές καταστάσεις, η κιναπρίλη δεν πρέπει να χορηγείται. Διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας συμπεριλαμβανομένης της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας Σε περιπτώσεις νεφρικής ανεπάρκειας (κάθαρση κρεατινίνης < 60 ml/min), η αρχική δόση της κιναπρίλης πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με την κάθαρση κρεατινίνης του ασθενή (βλέπε 4.2) και στη συνέχεια σε συνάρτηση με την απόκριση του ασθενή στη θεραπεία. Η συχνή παρακολούθηση του καλίου και της κρεατινίνης είναι μέρος της ιατρικής πρακτικής που ακολουθείται για τους ασθενείς αυτούς. Σε ορισμένους ασθενείς με αμφοτερόπλευρη στένωση της νεφρικής αρτηρίας ή στένωση της αρτηρίας μονήρους νεφρού, που λαμβάνουν θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ, έχουν παρατηρηθεί αυξήσεις της ουρίας αίματος και της κρεατινίνης ορού, οι οποίες είναι συνήθως αντιστρεπτές με την διακοπή της θεραπείας. Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Εάν συνυπάρχει νεφραγγειακή υπέρταση, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος σοβαρής υπότασης και νεφρικής ανεπάρκειας. Σε αυτούς τους ασθενείς, η θεραπεία πρέπει να αρχίζει υπό στενή ιατρική παρακολούθηση με χαμηλές δόσεις και προσεκτική ρύθμιση της δόσης. Επειδή η αγωγή με διουρητικά μπορεί να είναι συμβάλλων παράγοντας για τα παραπάνω πρέπει να διακόπτεται και η νεφρική λειτουργία πρέπει να παρακολουθείται κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων της θεραπείας με κιναπρίλη. Ορισμένοι υπερτασικοί ασθενείς, χωρίς εμφανή προϋπάρχουσα νεφρική νόσο, εμφάνισαν αυξήσεις 3

της ουρίας και της κρεατινίνης του ορού, συνήθως χαμηλές και παροδικές, ειδικά όταν η κιναπρίλη χορηγείτο συγχρόνως με ένα διουρητικό. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί σε ασθενείς με προϋπάρχουσα νεφρική βλάβη. Είναι πιθανό να χρειάζεται μείωση και/ή διακοπή του διουρητικού και/ή της κιναπρίλης. Δεν υπάρχει επαρκής εμπειρία σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική βλάβη (κάθαρση κρεατινίνης < l0 ml/λεπτό) και σε αιμοκαθαιρούμενους ασθενείς. Για το λόγο αυτό, η θεραπεία δεν συνιστάται σ' αυτούς τους ασθενείς. Μεταμόσχευση νεφρού Δεν υπάρχει εμπειρία σχετικά με τη χορήγηση κιναπρίλης σε ασθενείς με πρόσφατη μεταμόσχευση νεφρού. Για το λόγο αυτό, η θεραπεία με κιναπρίλη δεν συνιστάται. Αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις Αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς Αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις έχουν αναφερθεί σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδιύλιση με υψηλής ροής μεμβράνες πολυακρυλονιτριλίου και ταυτόχρονα υποβάλλονται σε αγωγή με αναστολείς ΜΕΑ. Σε αυτούς τους ασθενείς συνιστάται η χρήση εναλλακτικών μεμβρανών αιμοδιύλισης ή εναλλακτικών αντιυπερτασικών φαρμάκων. Αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις κατά τη διάρκεια λιπιδιοαφαίρεσης (LDL) Σπάνια, ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ κατά τη διάρκεια LDL-αφαίρεσης με θειϊκή δεξτράνη εμφάνισαν αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις, απειλητικές για τη ζωή. Οι αντιδράσεις αυτές αποφεύχθηκαν με παροδική διακοπή της θεραπείας με αναστολέα ΜΕΑ πριν από κάθε αφαίρεση. Απευαισθητοποίηση Ορισμένοι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς του ΜΕΑ κατά τη διάρκεια θεραπείας απευαισθητοποίησης (π.χ. από δηλητήριο υμενοπτέρων) έχουν παρουσιάσει αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις. Στους ίδιους ασθενείς, οι αντιδράσεις αυτές αποφεύχθηκαν όταν διεκόπη προσωρινά η θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ, αλλά επανεμφανίστηκαν μετά από επαναχορήγηση του φαρμακευτικού προϊόντος. Υπερευαισθησία/Αγγειοοίδημα: Σε ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης, συμπεριλαμβανομένης της κιναπρίλης, έχει αναφερθεί σπάνια αγγειοοίδημα του προσώπου, των άκρων, της γλώσσας, της γλωττίδας και/ή του λάρυγγα. Tα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν πολύ καιρό μετά την έναρξη της θεραπείας, οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της αγωγής. Στις περιπτώσεις αυτές, η κιναπρίλη πρέπει να διακόπτεται αμέσως και να αρχίζει κατάλληλη θεραπεία και παρακολούθηση του ασθενή για να εξασφαλισθεί η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων πριν λάβει εξιτήριο. Ακόμα και στις περιπτώσεις που εμπλέκεται μόνο η γλώσσα, χωρίς καταπόνηση του αναπνευστικού, ο ασθενής μπορεί να χρειάζεται παρατεταμένη παρακολούθηση μια και η θεραπεία με αντισταμινικά και κορτικοστεροειδή μπορεί να μην επαρκεί. Πολύ σπάνια, έχουν αναφερθεί θανατηφόρα περιστατικά εξαιτίας αγγειοοιδήματος που σχετίζεται με οίδημα του λάρυγγα ή της γλώσσας. Ασθενείς με αγγειοοίδημα στο οποίο συμμετέχει η γλώσσα, η γλωττίδα ή ο λάρυγγας ενδέχεται να εμφανίσουν απόφραξη των αεραγωγών, ειδικά αυτοί με ιστορικό χειρουργείου των αεραγωγών. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να χορηγείται αμέσως επείγουσα θεραπεία. Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει χορήγηση αδρεναλίνης και/ή διατήρηση των αεραγωγών ανοικτών. Ο ασθενείς πρέπει να βρίσκεται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση μέχρι την πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων. Πρέπει να επιδεικνύεται προσοχή σε ασθενείς που είναι γνωστό ότι έχουν υπερευαισθησία σε άλλους αναστολείς ΜΕΑ και ιδιαίτερα σε αυτούς με αποφρακτική αναπνευστική νόσο. Ασθενείς με ιστορικό αγγειοοιδήματος που δεν σχετίζεται με θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ, μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο αγγειοοιδήματος κατά την χορήγηση αναστολέων ΜΕΑ (βλέπε 4.3). Οι αναστολείς ΜΕΑ προκαλούν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης αγγειοοιδήματος σε ασθενείς της μαύρης φυλής από ό,τι σε αυτούς των άλλων φυλών.

Ηπατική ανεπάρκεια Οι αναστολείς ΜΕΑ έχουν σχετισθεί, σπάνια, με ένα σύνδρομο που ξεκινά με χολοστατικό ίκτερο και εξελίσσεται σε κεραυνοβόλο ηπατική νέκρωση και (ορισμένες φορές) θάνατο. Ο μηχανισμός αυτού του συνδρόμου δεν είναι κατανοητός. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ και εμφανίζουν ίκτερο ή αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων, πρέπει να διακόπτουν τη λήψη αναστολέων ΜΕΑ και να έχουν κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση. Ουδετεροπενία/ Ακοκκιοκυττάρωση Σε ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ έχουν αναφερθεί ουδετεροπενία, ακοκκιοκυττάρωση, θρομβοκυττοπενία και αναιμία. Η ουδετεροπενία και η ακοκκιοκυττάρωση είναι αναστρέψιμες μετά την διακοπή της χορήγησης του αναστολέα ΜΕΑ. Η κιναπρίλη πρέπει να χορηγείται με μεγάλη προσοχή σε ασθενείς με αγγειακή νόσο του κολλαγόνου, ανοσοκατασταλτική θεραπεία, θεραπεία με αλλοπουρινόλη ή προκαϊναμίδη ή συνδυασμό αυτών των παραγόντων, ιδιαίτερα σε προϋπάρχουσα εξασθενημένη νεφρική λειτουργία. Κάποιοι από αυτούς τους ασθενείς ανέπτυξαν σοβαρές λοιμώξεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αποκρίνονταν σε εντατική αντιβιοτική αγωγή. Εάν σε αυτούς τους ασθενείς χορηγηθεί κιναπρίλη, συνιστάται περιοδική παρακολούθηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων και οι ασθενείς θα πρέπει να αναφέρουν οποιοδήποτε σημείο λοίμωξης. Φυλετικές διαφορές Οι αναστολείς ΜΕΑ προκαλούν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης αγγειοοιδήματος σε ασθενείς της μαύρης φυλής. Όπως και οι άλλοι αναστολείς ΜΕΑ, η κιναπρίλη δύναται να είναι λιγότερο αποτελεσματική στη μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ασθενείς της μαύρης φυλής, απ' ό,τι σε ασθενείς των άλλων φυλών, πιθανόν εξαιτίας αυξημένης συχνότητας εμφάνισης χαμηλών επιπέδων ρενίνης στον πληθυσμό των μαύρων υπερτασικών. Βήχας Κατά τη διάρκεια χρήσης αναστολέων ΜΕΑ έχει αναφερθεί βήχας. Χαρακτηριστικά, ο βήχας είναι μη παραγωγικός, επίμονος και εξαφανίζεται μετά τη διακοπή της θεραπείας. Ο βήχας που προκαλείται από αναστολείς ΜΕΑ πρέπει να θεωρείται σαν μέρος της διαφορικής διάγνωσης του βήχα. Χειρουργική/ Αναισθησία Σε ασθενείς που υποβάλλονται σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση ή κατά τη διάρκεια αναισθησίας με παράγοντες που προκαλούν αναισθησία, η κιναπρίλη μπορεί να εμποδίσει το σχηματισμό αγγειοτασίνης II μετά την αντισταθμιστική απελευθέρωση της ρενίνης. Εάν εμφανιστεί υπόταση και θεωρηθεί ότι οφείλεται σε αυτόν το μηχανισμό, μπορεί να διορθωθεί με αύξηση του όγκου αίματος. Υπερκαλιαιμία Σε ορισμένους ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ΜΕΑ, συμπεριλαμβανομένης της κιναπρίλης, έχουν παρατηρηθεί αυξημένα επίπεδα καλίου του ορού. Ασθενείς με κίνδυνο ανάπτυξης υπερκαλιαιμίας περιλαμβάνουν αυτούς με νεφρική ανεπάρκεια, ζαχαρώδη διαβήτη ή αυτοί που χρησιμοποιούν συγχρόνως καλιοσυντηρητικά διουρητικά, συμπληρώματα καλίου ή υποκατάστατα άλατος περιέχοντα κάλιο ή οι ασθενείς που λαμβάνουν άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που σχετίζονται με αυξήσεις στο κάλιο του ορού (π.χ. ηπαρίνη). Εάν η συγχορήγηση των παραπάνω παραγόντων κριθεί κατάλληλη, συνίσταται συχνή παρακολούθηση του καλίου του ορού (βλέπε 4.5). Διαβητικοί ασθενείς Στους διαβητικούς ασθενείς οι αναστολείς ΜΕΑ δύναται να αυξήσουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη και έχουν συσχετισθεί με υπογλυκαιμία σε ασθενείς που λαμβάνουν από του στόματος αντιδιαβητικούς παράγοντες ή ινσουλίνη. Ο γλυκαιμικός έλεγχος πρέπει να παρακολουθείται στενά κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα θεραπείας με αναστολείς ΜΕΑ (βλέπε 4.5). Λίθιο Ο συνδυασμός λιθίου και κιναπρίλης γενικά δεν συνιστάται (βλέπε 4.5). Κύηση και γαλουχία Η κιναπρίλη αντενδείκνυται στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο της κύησης (βλέπε 4.3). 5

Η θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ δεν θα πρέπει να ξεκινά κατά τη διάρκεια της κύησης. Οι ασθενείς που σχεδιάζουν να συλλάβουν θα πρέπει να μεταβαίνουν σε εναλλακτικές αντιυπερτασικές θεραπείες με τεκμηριωμένη εικόνα ασφαλείας για χρήση κατά την κύηση, εκτός και εάν η συνεχιζόμενη θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ θεωρείται απαραίτητη. Σε περίπτωση που διαγνωσθεί κύηση, η θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ θα πρέπει να διακόπτεται άμεσα, και, εάν κρίνεται κατάλληλο, θα πρέπει να ξεκινά μια εναλλακτική θεραπευτική αγωγή (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.6). Η χρήση της κιναπρίλης δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια του θηλασμού (βλέπε 4.6). Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός Οι ασθενείς που πάσχουν από πρωτοπαθή αλδοστερονισμό γενικά δεν αποκρίνονται σε αντιϋπερτασικούς παράγοντες που δρουν μέσω του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης. Για το λόγο αυτό, η θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ δεν ενδείκνυται σε αυτούς τους ασθενείς. Λακτόζη Tα επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο δισκία QUINAPRIL/GENERICS περιέχουν λακτόζη. Οι ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη γαλακτόζη, ανεπάρκειας Lapp-λακτάσης ή δυσαπορρόφησης γλυκόζης-γαλακτόζης, δεν πρέπει να λαμβάνουν αυτό το φάρμακο. 4.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φαρμακευτικά προϊόντα και άλλες μορφές αλληλεπίδρασης Τετρακυκλίνη και άλλα φαρμακευτικά προϊόντα που αλληλεπιδρούν με άλατα μαγνησίου: Λόγω της παρουσίας αλάτων μαγνησίου στο σκεύασμα, έχει αποδειχτεί σε υγιείς εθελοντές ότι το QUINAPRIL/GENERICS, χορηγούμενο ταυτόχρονα με τετρακυκλίνη, μειώνει την απορρόφηση της κατά 28-37%. Συνιστάται η αποφυγή της ταυτόχρονης χορήγησης τετρακυκλίνης. Ταυτόχρονη θεραπεία με διουρητικά: Οι ασθενείς που λαμβάνουν διουρητικά μπορεί να παρουσιάσουν περιστασιακά υπερβολική μείωση της αρτηριακής πίεσης μετά την έναρξη της θεραπείας με κιναπρίλη. Αυτή η υποτασική δράση μπορεί να ελαχιστοποιηθεί αποτελεσματικά είτε με διακοπή του διουρητικού είτε με αύξηση της λήψης άλατος πριν τη χορήγηση της αρχικής δόσης κιναπρίλης. Αν η διακοπή του διουρητικού δεν είναι δυνατή, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθηθεί ιατρικά μέχρι και δύο ώρες μετά τη χορήγηση της αρχικής δόσης (βλέπε 4.2 και 4.4). Παράγοντες που αυξάνουν το κάλιο ορού: Η κιναπρίλη είναι ένας αναστολέας του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης, ικανός να μειώσει τα επίπεδα της αλδοστερόνης, που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει ελαφρά αύξηση του καλίου του ορού. Η ταυτόχρονη θεραπεία με καλιοσυντηρητικά διουρητικά, συμπληρώματα καλίου ή άλατα καλίου πρέπει να γίνεται με προσοχή και με την κατάλληλη παρακολούθηση του καλίου του ορού, ιδιαίτερα σε ασθενείς με εξασθενημένη νεφρική λειτουργία, μια και μειώνοντας την παραγωγή αλδοστερόνης, η κιναπρίλη συχνά προκαλεί αύξηση του καλίου του ορού. Χειρουργική / Αναισθησία: Αν και δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία ότι η κιναπρίλη αλληλεπιδρά με αναισθητικούς παράγοντες, που προκαλούν υπόταση, χρειάζεται προσοχή σε ασθενείς που υποβάλλονται σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση ή αναισθησία, καθώς έχει αποδειχθεί ότι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης εμποδίζουν το σχηματισμό αγγειοτασίνης II μετά την αντισταθμιστική απελευθέρωση της ρενίνης. Αυτό ενδέχεται να οδηγήσει σε υπόταση, η οποία μπορεί να ελεγχθεί με αύξηση του όγκου του κυκλοφορούντος αίματος. Λίθιο: Έχουν αναφερθεί αυξημένα επίπεδα λιθίου στον ορό και συμπτώματα τοξικότητας από λίθιο σε ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα λίθιο και θεραπεία με αναστολείς του ΜΕΑ, λόγω της απώλειας νατρίου που προκαλούν αυτοί οι παράγοντες. Η ταυτόχρονη χορήγηση αυτών των φαρμάκων πρέπει

να γίνεται με προσοχή και συνιστάται η συχνή παρακολούθηση των επιπέδων του λιθίου στον ορό. Αν χρησιμοποιείται και διουρητικό, ο κίνδυνος τοξικότητας από λίθιο ενδέχεται να αυξηθεί. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, συμπεριλαμβανομένου ακετυλοσαλικυλικού οξέως 3 g/ημέρα: Σε ορισμένους ασθενείς, η χορήγηση ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (ΜΣΑΦ) ενδέχεται να μειώσει την αντιυπερτασική δράση των αναστολέων ΜΕΑ. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι τα ΜΣΑΦ και οι αναστολείς ΜΕΑ έχουν αθροιστική δράση στην αύξηση του καλίου του ορού, ενώ η νεφρική λειτουργία ενδέχεται να μειωθεί. Αυτές οι επιδράσεις είναι κατ' αρχήν αντιστρεπτές και συμβαίνουν κυρίως σε ασθενείς με έκθετη νεφρική λειτουργία. Αλλοπουρινόλη, κύτταροστατικοί και ανοσοκατασταλτικοί παράγοντες, συστηματικά κορτικοστεροειδή ή προκαϊναμίδη: Η ταυτόχρονη χορήγηση τους με αναστολείς του ΜΕΑ ενδέχεται να οδηγήσει σε αύξηση του κινδύνου λευκοπενίας. Οινόπνευμα, βαρβιτουρικά ή ναρκωτικά: Μπορεί να επιτείνουν την ορθοστατική υπόταση. Άλλα αντιυπερτασικά φάρμακα: Οι β-αποκλειστές, η μεθυλντόπα και τα διουρητικά μπορεί να επιτείνουν την υποτασική δράση της κιναπρίλης και πρέπει να γίνεται μόνο υπό προσεκτική παρακολούθηση. Σε μελέτες εφ'άπαξ δόσης, η συγχορήγηση προπρανολόλης δεν επηρέασε τη φαρμακοκινητική της κιναπρίλης. Συμπαθητικομιμητικά: Tα συμπαθητικομιμητικά ενδέχεται να μειώσουν την αντιυπερτασική δράση των αναστολέων ΜΕΑ. Αντιόξινα: Ενδέχεται να μειώσουν τη βιοδιαθεσιμότητα των δισκίων QUINAPRIL/GENERICS. Αντιδιαβητικά φάρμακα (από του στόματος υπογλυκαιμικοί παράγοντες και ινσουλίνη): Η συγχορήγηση αναστολέων ΜΕΑ και αντιδιαβητικών φαρμάκων (ινσουλίνη, από του στόματος υπογλυκαιμικοί παράγοντες) ενδέχεται να προκαλέσει αύξηση της υπογλυκαιμικής δράσης με κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Το φαινόμενο αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί τις πρώτες εβδομάδες της συνδυασμένης θεραπείας και σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια. Ίσως χρειαστεί να γίνουν ρυθμίσεις της δόσης του αντιδιαβητικού φαρμάκου. 4.6 Κύηση και γαλουχία Κύηση Η χρήση αναστολέων ΜΕΑ δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης (βλέπε παράγραφο 4.4). Όταν προγραμματίζεται ή επιβεβαιώνεται εγκυμοσύνη η αλλαγή σε εναλλακτική θεραπεία πρέπει να γίνεται το γρηγορότερο δυνατό. Ελεγχόμενες μελέτες με αναστολείς ΜΕΑ δεν έχουν γίνει στους ανθρώπους, αλλά περιορισμένος αριθμός περιπτώσεων έκθεσης κατά το πρώτο τρίμηνο δεν έχουν εμφανίσει δυσμορφίες. Η χρήση των αναστολέων ΜΕΑ αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια του 2 ου και του 3 ου τριμήνου της κύησης (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.4). Τα επιδημιολογικά δεδομένα αναφορικά με τον κίνδυνο τερατογένεσης λόγω έκθεσης σε αναστολείς ΜΕΑ κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της κύησης δεν οδήγησαν σε κάποιο συμπέρασμα. Δεν μπορεί ωστόσο να αποκλειστεί μια μικρή αύξηση του κινδύνου. Οι ασθενείς που σχεδιάζουν να συλλάβουν, θα πρέπει να μεταβαίνουν σε εναλλακτικές αντιυπερτασικές θεραπείες με τεκμηριωμένη εικόνα ασφαλείας για χρήση κατά την κύηση, εκτός και εάν η συνεχιζόμενη θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ 7

θεωρείται απαραίτητη. Σε περίπτωση που διαγνωσθεί κύηση, η θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ θα πρέπει να διακόπτεται άμεσα, και, εάν κρίνεται κατάλληλο, θα πρέπει να ξεκινά μια εναλλακτική θεραπευτική αγωγή. Στον άνθρωπο, η έκθεση σε θεραπεία με αναστολείς ΜΕΑ κατά το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο της κύησης είναι γνωστό πως επάγει εμβρυοτοξικότητα (μειωμένη νεφρική λειτουργία, ολιγοϋδράμνιο, επιβράδυνση της οστεοποίησης του κρανίου) και τοξικότητα στα νεογνά (νεφρική ανεπάρκεια, υπόταση, υπερκαλιαιμία) (βλέπε παράγραφο 5.3). Σε περίπτωση που έχει σημειωθεί έκθεση σε αναστολείς ΜΕΑ από το δεύτερο τρίμηνο της κύησης, συνιστάται εξέταση με υπερηχογράφημα της νεφρικής λειτουργίας και του κρανίου. Τα βρέφη των οποίων οι μητέρες έχουν λάβει αναστολείς ΜΕΑ, θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για τυχόν εμφάνιση υπότασης (βλέπε παραγράφους 4.3 και 4.4). Γαλουχία Τα περιορισμένα διαθέσιμα δεδομένα φαρμακοκινητικής καταδεικνύουν πολύ χαμηλά επίπεδα συγκεντρώσεων στο μητρικό γάλα (βλέπε παράγραφο 5.2). Αν και οι συγκεντρώσεις αυτές δείχνουν να μην είναι κλινικά σχετιζόμενες, δεν συνιστάται η χρήση του QUINAPRIL/GENERICS κατά τη γαλουχία για τα πρώιμα βρέφη και για τις πρώτες λίγες εβδομάδες που ακολουθούν τον τοκετό, λόγω του ενδεχόμενου κινδύνου καρδιαγγειακών και νεφρικών επιδράσεων και λόγω ανεπαρκούς κλινικής εμπειρίας. Στην περίπτωση ενός βρέφους μεγαλύτερης ηλικίας, μπορεί να εξετασθεί η ενδεχόμενη χρήση του QUINAPRIL/GENERICS από μια θηλάζουσα μητέρα εάν η αγωγή αυτή είναι απαραίτητη για τη μητέρα και εφόσον το παιδί παρακολουθείται για τυχόν εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών. 4.7 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων Η κιναπρίλη έχει μηδενική ή αμελητέα επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων. Κατά την οδήγηση οχημάτων και το χειρισμό μηχανημάτων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι μπορεί να εμφανιστούν περιστασιακά ζάλη ή κόπωση, ιδιαίτερα κατά την έναρξη της θεραπείας ή σε συνδυασμό με αλκοόλ. 4.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες Οι ακόλουθες ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια θεραπείας με κιναπρίλη και άλλους αναστολείς ΜΕΑ, με τις ακόλουθες συχνότητες: Συχνές (>1/100), ασυνήθεις (>1/1000, <1/100), σπάνιες (>1/10000, <1/1000), πολύ σπάνιες (<1/10000) συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων περιστατικών. Ψυχιατρικές διαταραχές Ασυνήθεις: Διαταραχές ύπνου, νευρικότητα. Σπάνιες: Κατάθλιψη, σύγχυση. Διαταραχές του νευρικού συστήματος Συχνές: Ζάλη. Ασυνήθεις: Παραισθησία, υπνηλία. Σπάνιες: Διαταραχές της ισορροπίας, νευροπάθεια. Διαταραχές οφθαλμών Σπάνιες: Θάμβος οράσεως, αμβλυωπία. Διαταραχές ώτων και λαβυρίνθων Σπάνιες: Εμβοές. Καρδιακές διαταραχές

Ασυνήθεις: Αίσθημα παλμών, θωρακικό άλγος, στηθάγχη. Σπάνιες: Ταχυκαρδία, λιποθυμία, έμφραγμα του μυοκαρδίου, παροδικά ισχαιμικά επεισόδια, εγκεφαλική αιμορραγία. Αγγειακές διαταραχές Συχνές: Υπόταση. Ασυνήθεις: Ορθοστατική υπόταση. Διαταραχές αίματος και λεμφικού συστήματος Ασυνήθεις: Ουδετεροπενία. Σπάνιες: Ακοκκιοκυττάρωση. Αναπνευστικές, θωρακικές και μεσοθωρακικές διαταραχές Συχνές: Βήχας. Ασυνήθεις: Παραρρινοκολπίτιδα, φαρυγγίτιδα, λοίμωξη της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Σπάνιες: Βρογχοσπασμός, δύσπνοια, βρογχίτιδα, ρινίτιδα, επιδείνωση άσθματος. Πολύ σπάνιες: Αλλεργική κυψελιδίτις, αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις. Γαστρεντερικές διαταραχές Συχνές: Ναυτία, έμετος, διάρροια. Ασυνήθεις: Δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, ξηροστομία ή ξηρός φάρυγγας, μετεωρισμός. Σπάνιες: Διαταραχές της γεύσης, δυσκοιλιότητα, παγκρεατίτιδα, γλωσσίτιδα, ειλεός. Ηπατο-χολικές διαταραχές Σπάνιες: Διαταραχές της ηπατικής λειτουργίας. Πολύ σπάνιες: Χολοστατικός ίκτερος, ηπατίτιδα. Διαταραχές δέρματος και υποδορίου ιστού Ασυνήθεις: Κνησμός, ερύθημα, απολεπιστική δερματίτιδα, αυξημένη εφίδρωση, εξάνθημα, κνίδωση. Σπάνιες: Πολύμορφο ερύθημα, σύνδρομο Stevens Johnson, επιδερμική νεκρόλυση, εξάνθημα τύπου ψωρίασης, αλωπεκία, πέμφιγα, φωτοευαισθησία. Μυοσκελετικές διαταραχές, διαταραχές συνδετικού ιστού και οστών Σπάνιες: Αρθραλγίες, μυαλγίες, πόνος στην πλάτη. Διαταραχές νεφρών και ουροποιητικού συστήματος Ασυνήθεις: Πρωτεϊνουρία (ορισμένες φορές με σύγχρονη επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας) Σπάνιες: Εξασθένηση της νεφρικής λειτουργίας, υπερκαλιαιμία. Πολύ σπάνιες: Νεφρική ανεπάρκεια. Διαταραχές αναπαραγωγικού συστήματος και μαστών Ασυνήθεις: Ανικανότητα. Γενικές διαταραχές Συχνές: Κεφαλαλγία, κόπωση. Ασυνήθεις: Εξασθένηση, ίλιγγος, αγγειοοίδημα (οίδημα των άκρων, του προσώπου, των χειλέων, της γλώσσας, του φάρυγγα, της γλωττίδας και/ή του λάρυγγα). Έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις ακοκκιοκυττάρωσης και επίσης σύνδρομο που περιλαμβάνει πυρετό, ορογονίτιδα, αγγειίτιδα, μυαλγίες, αρθραλγίες/αρθρίτιδα, θετικοί τίτλοι ΑΝΑ, αύξηση SR, ηωσινοφιλία και λευκοπενία. Γυναικομαστία και αγγειίτιδα έχουν αναφερθεί και με άλλους αναστολείς ΜΕΑ και δεν μπορεί να αποκλεισθεί το γεγονός ότι αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ειδικές για την ομάδα. Εργαστηριακά ευρήματα Έχουν παρατηρηθεί αυξήσεις (>1.25 φορές από το ανώτατο φυσιολογικό επίπεδο) της κρεατινίνης του ορού και της ουρίας του αίματος στο 3% και 4% των ασθενών υπό μονοθεραπεία αντίστοιχα. Τέτοιες 9

αυξήσεις είναι πιθανότερο να εμφανιστούν σε ασθενείς που λαμβάνουν σύγχρονη διουρητική θεραπεία παρά σε ασθενείς υπό μονοθεραπεία με QUINAPRIL/GENERICS. Οι παρατηρούμενες αυξήσεις συχνά αντιστρέφονται με συνεχιζόμενη θεραπεία. 4.9 Υπερδοσολογία Συμπτώματα Συμπτώματα της υπερδοσολογίας είναι: βαριά υπόταση, καταπληξία, ζάλη, βραδυκαρδία, ηλεκτρολυτικές διαταραχές και νεφρική ανεπάρκεια. Θεραπεία Εάν η λήψη είναι πρόσφατη πρέπει να ληφθούν μέτρα για την αποφυγή της απορρόφησης (π.χ. γαστρική πλύση, χορήγηση προσροφητικών ουσιών και θειικού νατρίου μέσα σε 30 λεπτά από τη λήψη) και να επιταχύνεται η απέκκριση. Η αιμοδιύλιση και η περιτοναϊκή διύλιση έχουν μικρή επίδραση στην κάθαρση της κιναπρίλης και της κιναπριλάτης. Εάν εμφανιστεί υπόταση, ο ασθενής πρέπει να τοποθετείται σε θέση προς αντιμετώπιση της καταπληξίας και να χορηγούνται αμέσως συμπληρώματα προς αποκατάσταση άλατος και υγρών. Πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο αγωγής με αγγειοτασίνη II. Η βραδυκαρδία ή οι εκτεταμένες αγγειακές αντιδράσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με χορήγηση ατροπίνης. Πρέπει να εξετάζεται η χρήση βηματοδότη. 5. ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΚΈΣ ΙΔΙΌΤΗΤΕΣ 5.1 Φαρμακοδυναμικές ιδιότητες Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία: Αναστολείς ΜΕΑ. Κωδικός ATC: C09AA06. To QUINAPRIL/GENERICS περιέχει υδροχλωρικό άλας της κιναπρίλης. Η ουσία έχει τρία ασύμμετρα κέντρα και είναι καθαρό στερεοϊσομερές. Η κιναπρίλη είναι προφάρμακο και υδρολύεται στον δραστικό μεταβολίτη κιναπριλάτη, έναν ισχυρό, μακράς δράσης αναστολέα του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης (ΜΕΑ) στο πλάσμα και τους ιστούς. Το ΜΕΑ καταλύει την μετατροπή της αγγειοτασίνης Ι σε αγγειοτασίνη ΙΙ, η οποία είναι ισχυρή αγγειοσυσταλτική ουσία. Η αναστολή του ΜΕΑ οδηγεί σε μειωμένες συγκεντρώσεις της αγγειοτασίνης II και μειωμένη έκκριση αλδοστερόνης. Επίσης, πιθανόν να αναστέλλεται ο μεταβολισμός της βραδυκινίνης. Σε κλινικές μελέτες η κιναπρίλη βρέθηκε ότι είναι ουδέτερο λιπίδιο και δεν έχει αρνητική επίδραση στο μεταβολισμό της γλυκόζης. Η κιναπρίλη μειώνει την ολική περιφερική και νεφρική αρτηριακή πίεση. Γενικά δεν υπάρχουν κλινικά σχετικές μεταβολές στη νεφρική αιματική ροή ή στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης. Η κιναπριλάτη προκαλεί μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ύπτια, καθιστή και όρθια θέση. Το μέγιστο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται μετά από 2-4 ώρες με χορήγηση των συνιστώμενων δόσεων. Η επίτευξη της μέγιστης αντιυπερτασικής δράσης μπορεί να απαιτήσει 2-4 εβδομάδες θεραπείας σε ορισμένους ασθενείς. Σε πειραματικά μοντέλα υπερτασικών ζώων παρατηρήθηκε, σε χορήγηση κιναπρίλης, μείωση της δεξιάς κοιλιακής υπερτροφίας. Tα στοιχεία νοσηρότητας/θνησιμότητας είναι ελλιπή. Η κιναπρίλη δύναται, εάν είναι απαραίτητο, να συγχορηγηθεί με άλλους αντιυπερτασικούς παράγοντες. Η συγχορήγηση με θειαζιδικά διουρητικά αυξάνει την αντιυπερτασική δράση της κιναπρίλης. 5.2 Φαρμακοκινητικές ιδιότητες Η βιοδιαθεσιμότητα του δραστικού μεταβολίτη κιναπριλάτη είναι 30-40% της από του στόματος χορηγούμενης δόσης της κιναπρίλης. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο πλάσμα επιτυγχάνονται μετά από περίπου 2 ώρες. Η απορρόφηση της κιναπρίλης δεν επηρεάζεται από τη σύγχρονη λήψη τροφής, αλλά πολύ υψηλή περιεκτικότητα λίπους στην τροφή μπορεί να την μειώσει. Περίπου το 97% της δραστικής ουσίας συνδέεται με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Με επαναλαμβανόμενες δόσεις η κιναπριλάτη έχει χρόνο ημιζωής 3 ώρες. Σταθεροποιημένη κατάσταση επιτυγχάνεται σε 2-3 ημέρες. Η κιναπριλάτη απεκκρίνεται αμετάβλητη κυρίως από τους νεφρούς. Η κάθαρση είναι 220 ml/min. Η

διύλιση δεν επηρεάζει αισθητά την απομάκρυνση της κιναπρίλης. Σε ασθενείς με νεφρική βλάβη, η κιναπρίλη δεν έχει ανιχνευθεί στο υλικό διάλυσης και για τον μεταβολίτη κιναπριλάτη περίπου 2,5% της δόσης έχει ανιχνευθεί μετά από περιτοναϊκή διάλυση και 5,4% μετά από αιμοκάθαρση. Σε ασθενείς με νεφρική βλάβη εμφανίζεται παρατεταμένος χρόνος ημιζωής της κιναπριλάτης και αυξημένη συγκέντρωσή της στο πλάσμα (βλέπε 4.2). Σε ασθενείς με σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια εμφανίζεται μειωμένη συγκέντρωση της κιναπριλάτης εξαιτίας μειωμένης υδρόλυσης της κιναπρίλης. Γαλουχία Έπειτα από τη χορήγηση μιας μονήρους από του στόματος δόσης κιναπρίλης ίσης με 20 mg σε έξι θηλάζουσες μητέρες, η αναλογία M/P (αναλογία γάλακτος προς πλάσμα) για την κιναπρίλη ήταν 0,12. Δεν ανιχνεύτηκε κιναπρίλη στο γάλα μετά από την παρέλευση 4 ωρών από τη χορήγηση της δόσης. Τα επίπεδα της κιναπριλάτης στο γάλα ήταν μη ανιχνεύσιμα (<5 µg/l) για όλα τα χρονικά σημεία. Εκτιμάται πως ένα θηλάζον βρέφος θα λάβει περί το 1,6% της, προσαρμοσμένης ως προς το βάρος της μητέρας, δόσης της κιναπρίλης. 5.3 Προκλινικά στοιχεία για την ασφάλεια Tα προκλινικά στοιχεία, που βασίζονται σε τυπικές μελέτες φαρμακολογικής ασφάλειας, τοξικότητα επαναλαμβανόμενης δόσης, γονοτοξικότητας και καρκινογενετικού δυναμικού, δεν εμφανίζουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τους ανθρώπους. Μελέτες αναπαραγωγικής τοξικότητας σε αρουραίους υποδεικνύουν ότι η κιναπρίλη δεν έχει αρνητική επίδραση στην γονιμότητα και την αναπαραγωγική διαδικασία και δεν έχει τερατογενετική δράση. Οι αναστολείς ΜΕΑ, σαν κατηγορία, έχουν εκδηλώσει εμβρυοτοξικότητα (προκαλώντας βλάβη και/ή θάνατο στο έμβρυο) όταν χορηγούνται κατά τη διάρκεια του δεύτερου και του τρίτου τριμήνου της κύησης. 6. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΈΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ 6.1 Κατάλογος εκδόχων Πυρήνας δισκίου: Lactose monohydrate, microcrystalline cellulose, magnesium oxide, light, crospovidone type A, magnesium stearate. Επικάλυψη: Hypromellose, macrogol 400, polysorbate 80, iron oxide yellow (E172), iron oxide black (E172), titanium dioxide (E171). 6.2. Ασυμβατότητες Δεν εφαρμόζεται. 6.3 Διάρκεια ζωής 36 μήνες 6.4 Ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη φύλαξη Nα μη φυλάσσεται σε θερμοκρασία άνω των 25 C. Nα φυλάσσεται στον αρχικό περιέκτη. 6.5 Φύση και συστατικά του περιέκτη Κυψέλες (blisters) από Polyamide/aluminium/PVC/aluminium που περιέχουν: 10, 14, 28, 30, 50, 60, ή 100 δισκία Μπορεί να μην κυκλοφορήσουν όλα τα μεγέθη συσκευασίας. 6.6 Οδηγίες χρήσης και χειρισμού Δεν υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις 7. ΚΑΤΟΧΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ / ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 11

Δικαιούχος προϊόντος: Generics [UK] Ltd Albany Gate, Darkes Lane, Potters Bar, Hertfordshire EN6 1AG United Kingdom Κάτοχος Άδειας Κυκλοφορίας για την Ελλάδα: Generics Pharma Hellas ΕΠΕ Βουλιαγμένης 577 A, Αργυρούπολη 164 51, Αθήνα, Τηλ.: 210-9936410 8. ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ QUINAPRIL/GENERICS 5 mg: 34598/16-05-2011 QUINAPRIL/GENERICS 20 mg: 34599/16-05-2011 QUINAPRIL/GENERICS 40 mg: 34600/16-05-2011 9. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ/ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 23-02-2005/16-05-2011 10. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Μάιος 2011