ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ: ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (ΩΣΗΕ)

Μελέτη 2: Για το Σάββατο 13 Απριλίου 2013 ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ: ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (ΩΣΗΕ) ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διά τούτο συ επίστρεψον προς τον Θεόν σου, φύλαττε έλεος και κρίσιν, και έλπιζε επί τον Θεόν σου διά παντός.» Ωσηέ 12/ιβ 6. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ωσηέ 7/ζ 11,12, 10/ι 11-13, Ματθ. 11/ια 28-30, Ρωµ. 5/ε 8, Α Πέτρ. 2/β 24, Ωσηέ 14/ιδ. Βασική Σκέψη: Ο Ωσηέ αποκαλύπτει περισσότερα για την αγάπη του Θεού προς τον αποστάτη λαό Του. Οι Βιβλικοί συγγραφείς αναφέρονται συνήθως στη σχέση αγάπης του Θεού με τον λαό Του χρησιμοποιώντας μεταφορές. Οι μεταφορές είναι συμβολισμοί που χρησιμοποιούνται για να εξηγήσουν ένα βαθυστόχαστο θέμα, μέσα από κάτι που είναι ήδη γνωστό. Οι δύο πιο γνωστές μεταφορές της Αγίας Γραφής, όσον αφορά τη σχέση του Θεού με τον λαό Του, είναι η σχέση μεταξύ του ανδρόγυνου και του γονέα παιδιού. Την προηγούμενη εβδομάδα είδαμε την μεταφορά του ανδρόγυνου. Αυτή την εβδομάδα θα δούμε μερικές επιπλέον, με έμφαση στου γονέα παιδιού. Ο Ωσηέ χρησιμοποιεί μεταφορές για τον ίδιο ακριβώς λόγο που και ο Ιησούς μίλησε με παραβολές: Πρώτον, για να εξηγήσει τις αλήθειες του Θεού μέσα από γνωστά καθημερινά πράγματα, και δεύτερον, για να αποτυπώσει στο νου των ανθρώπων σημαντικές πνευματικές αρχές που μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινότητα. 13

Κυριακή 7 Απριλίου «ΔΕΛΕΑΖΟΜΕΝΗ, ΜΗ ΕΧΟΥΣΑ ΣΥΝΕΣΙΝ» Διαβάστε Ωσηέ 7/ζ 11,12. Ποια προειδοποίηση δίνεται; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτά τα εδάφια; Ο Εφραΐμ ήταν ο νεώτερος γιος του Ιωσήφ. Επειδή η κύρια φυλή του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ είχε το όνομα Εφραΐμ, το όνομα αυτό αποδίδεται σε όλο το βασίλειο, όπως ακριβώς γίνεται και με τον Ιούδα, το βασίλειο του νότου. Στα παραπάνω εδάφια ο Ισραήλ παρομοιάζεται ως ανόητο πουλί (συγκρίνετε με Ιερ. 5/ε 21) που είναι εύκολη λεία για τον κυνηγό. Το γεγονός ότι ο λαός βασιζόταν στα άλλα έθνη για βοήθεια, ήταν μία κίνηση αποστασίας στον Θεό. Γιατί; Επειδή η συμμαχία με την ισχυρή Ασσυριακή αυτοκρατορία ή με την φιλόδοξη Αίγυπτο, θα υποχρέωνε το Ισραήλ να αναγνωρίσει ως ανώτερους τους θεούς που λάτρευαν οι παραπάνω υπερδυνάμεις (δείτε επίσης Ησ. 52/νβ 4, Θρήνοι 5/ε 1-6). Εάν συμμαχούσαν μαζί τους, εκ των πραγμάτων θα απομακρύνονταν από τον Κύριο. Εκείνο το οποίο έπρεπε να κάνουν, ήταν να επιστρέψουν στον Κύριο, να μετανοήσουν, να υπακούσουν στις εντολές Του και να αποβάλλουν τους ψεύτικους θεούς. Αυτή ήταν η μοναδική τους ελπίδα, και όχι οι πολιτικές συμμαχίες με ειδωλολάτρες. «Η γεωγραφική θέση της Παλαιστίνης την άφηνε εκτεθειμένη στις επιδρομές των δύο αυτών αυτοκρατοριών Οι δύο αυτές δυνάμεις μάχονταν για τις περιοχές των εύφορων ποταμών Νείλου και Ευφράτη. Τα βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ βρέθηκαν να πιέζονται από τους δύο διεκδικητές. Όντας σε απόγνωση, χωρίς να δείξουν εμπιστοσύνη στον Θεό, το βασίλειο του Ισραήλ ζήτησε βοήθεια πρώτα από το ένα και έπειτα από το άλλο βασίλειο για να εξασφαλίσει την ασφάλειά του ως έθνος.» Ε. Χουάιτ, The SDA Bible Commentary, τομ. 4, σ.908. ΣΚΕΨΗ: Ευκολότερο είναι να στραφούµε για βοήθεια στους ανθρώπους παρά στον Κύριο, έτσι δεν είναι; Βέβαια, ο Κύριος µπορεί να χρησιµοποιήσει ανθρώπους για να απαντήσει στις προσευχές µας. Πώς µπορούµε να βεβαιωθούµε ότι σε στιγµές απόγνωσης δεν θα κάνουµε το ίδιο λάθος που έκανε και ο λαός Ισραήλ; Πώς µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε την ανθρώπινη βοήθεια χωρίς να αποστραφούµε τον Κύριο; 14

Δευτέρα 8 Απριλίου «ΔΑΜΑΛΙΣ ΔΕΔΙΔΑΓΜΕΝΗ» Διαβάστε Ωσηέ 10/ι 11-13. Ποιο είναι το μήνυμα του Κυρίου προς τον λαό Του; Πώς κατανοούμε τη φράση, «εωσού έλθη και επισταλάξη δικαιοσύνην εφ υμάς»; Στο Ωσηέ 10/ι, το παιδί του Θεού, ο Εφραΐμ, παρομοιάζεται με ένα εκπαιδευμένο μικρό μοσχάρι που του αρέσει να αλωνίζει σιτάρι, γιατί μπορεί να τρώει καθώς αλωνίζει. Έτσι, ο λαός Ισραήλ αντί να είναι παραγωγικός γίνεται εγωκεντρικός. Καθώς ο Θεός βάζει τον ζυγό στον λαό Ισραήλ να δουλέψει στους αγρούς όπως θα έπρεπε ως έθνος, η δικαιοσύνη και η καλοσύνη ευδοκιμούν. Στην Βιβλική εποχή ο ζυγός ήταν εργαλείο υπηρεσίας. Αρχικά, τα νεαρά ζώα εκπαιδεύονταν σε αλωνισμένο έδαφος (Ιερ. 50/ν 11). Καθώς ήταν σε ζυγό, πατούσαν απλώς τον σπόρο. Στο επόμενο στάδιο τραβούσαν ένα αλωνιστικό εργαλείο (Β Σαμ. 24/ κδ 22). Αυτού του είδους η εργασία τα καθιστούσε πειθαρχημένα για όργωμα (Α Βασ. 19/ιθ 19, Ιερ. 4/δ 3). Ο Θεός είχε ένα παρόμοιο σχέδιο και για την εκπαίδευση του Ισραήλ. Έβαλε ζυγό στον Εφραΐμ για να τον αναγκάσει να εργαστεί σκληρά και να οργώσει το χώμα. Στο Ωσηέ 10/ι 12, ο προφήτης αναφέρει ποια είναι η επιθυμία του Κυρίου για την υπακοή που καλείται να δείξει ο λαός στο λόγο Του. Δικαιοσύνη και ακλόνητη αγάπη είναι τα δώρα που τους υποσχέθηκε ο Θεός με την ανανέωση της διαθήκης τους (Ωσηέ 2/β 19). Εάν ο λαός έσπερνε δικαιοσύνη θα θέριζε καλοσύνη. Μόνο εάν αποζητούσαν τον Κύριο και το θέλημά Του, ο λαός Ισραήλ θα μπορούσε να απαλλαχθεί από την επερχόμενη τιμωρία. Η Θύρα της Χάριτος παρέμενε ανοικτή για όσους πιθανότατα μετανοούσαν. Η προτροπή για δικαιοσύνη, αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Η αναζήτηση του Θεού, αφορά την σχέση μεταξύ του Θεού και του λαού Του. Το όργωμα του εδάφους απεικονίζει την πνευματική και κοινωνική ανανέωση και μεταρρύθμιση. Ο Κύριος και ο λαός Του θα συνεργαστούν στα πλαίσια μίας αμοιβαίας σχέσης για να επανέλθουν οι ευλογίες στον τόπο. Το αποτέλεσμα θα είναι μία θαυμαστή βλάστηση που θα γεμίσει τη γη (Ωσηέ 14/ιδ 5-7). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε την πρόσκληση του Ιησού να σηκώσουµε τον ζυγό Του (Ματθ. 11/ ια 28-30). Πώς το να µάθουµε από τον Χριστό να είµαστε «πράοι και ταπεινοί την καρδιά» θα µας βοηθήσει να βρούµε ανάπαυση στη ψυχή µας; 15

Τρίτη 9 Απριλίου Ο ΓΙΟΣ ΠΟΥ ΣΤΡΑΤΑΡΙΖΕΙ Ωσηέ 11/ια 1,3 Σ αυτά τα εδάφια ο Ωσηέ λέει ότι η συμπεριφορά του Κυρίου είναι όπως η στοργική φροντίδα ενός γονέα που με υπομονή διδάσκει το παιδί του πώς να περπατά, κρατώντας το από τα χέρια για να μην πέσει. Έτσι και ο Κύριος, φρόντιζε τον λαό Ισραήλ από την αρχή. Το βασικό μήνυμα του Ωσηέ είναι η αγάπη και η συγχωρητικότητα του Θεού. Ακόμη και όταν εφαρμόζει πειθαρχία, το κάνει με ευσπλαχνία. Μπορεί η οργή Του να τρομοκρατεί, αλλά το έλεός Του ξεπερνά κάθε λογική. Διαβάστε Δευτ. 8/η 5, Παρ. 13/ιγ 24, Εβρ. 12/ιβ 6 και Αποκ. 3/γ 19. Ποιο κοινό στοιχείο έχουν τα παραπάνω εδάφια; Τι ελπίδα μπορούμε να αντλήσουμε από αυτά; Ο Θεός είπε στον Φαραώ, μέσω του Μωυσή, ότι ο Ισραήλ ήταν το πρωτότοκο παιδί Του (Έξ. 4/δ 22,23). Παρότι όλα τα έθνη της γης, συμπεριλαμβανομένης και της Αιγύπτου, είναι υιοί και θυγατέρες του Θεού, το Εβραϊκό έθνος επιλέχθηκε από τον Θεό ως πρωτότοκός Του, έχοντας κάποια ιδιαίτερα προνόμια. Μαζί όμως με τα προνόμια ήρθαν και οι ευθύνες. Ο Θεός στήριξε τον λαό Του στην έρημο όπως «βαστάζει άνθρωπος τον υιόν αυτού» (Δευτ. 1/α 31). Τους πειθάρχησε όπως «ο άνθρωπος παιδεύει τον υιόν αυτού» (Δευτ. 8/η 5). «Όλοι όσοι στον κόσμο αυτό προσφέρουν πραγματική υπηρεσία στο Θεό ή στους ανθρώπους, περνούν από μια προκαταρκτική εκγύμναση στο σχολείο της θλίψης. Όσο μεγαλύτερη είναι η εμπιστοσύνη και ανώτερη η υπηρεσία τους, τόσο πλησιέστερη είναι η δοκιμασία και αυστηρότερη η πειθαρχία.» Ε. Χουάιτ, Ε. σ. 138. Αναμφίβολα, κάθε γονέας που αγαπάει τα παιδιά του τα πειθαρχεί για το δικό τους καλό. Εάν οι αμαρτωλοί και γεμάτοι ελαττώματα άνθρωποι το κάνουν αυτό, πόσο μάλλον ο Θεός! Πόσο περισσότερο πρέπει να εμπιστευόμαστε την αγάπη του Θεού προς εμάς ακόμη και σε περιόδους θλίψης! ΣΚΕΨΗ: Για πολλούς, το δύσκολο δεν είναι να δείξουν εµπιστοσύνη στον τρόπο πειθαρχίας του Θεού, αλλά το πώς να εξηγήσουν τις δοκιµασίες. Πώς µπορούµε να ξέρουµε αν αυτό που περνάµε είναι «σχολείο της θλίψης» ή κάτι άλλο; 16

Τετάρτη 10 Απριλίου ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ Ωσηέ 11/ια 8,9 Τα εδάφια Ωσηέ 11/ια 8,9 είναι σαν ένα παράθυρο της καρδιάς του Θεού: Θα αφήσει ο Θεός τον αποστάτη γιο Του να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου όπως απαιτεί ο νόμος; (Δευτ. 21/κα 18-21, δείτε επίσης Γέν. 19/ιθ 17-23). Πόσο υποφέρει ο Θεός εξαιτίας της αμαρτίας, αλλά και πόσο μεγάλη είναι η επιθυμία Του να μας σώσει! Παρότι ο αμαρτωλός Ισραήλ άξιζε ολοκληρωτική καταστροφή, ο Κύριος με το παντοτινό έλεός Του εξακολουθούσε να τους αγαπάει και προσπαθεί να τους οδηγήσει σε μετάνοια. Την εποχή του Αβραάμ υπήρχαν πέντε πόλεις στην κοιλάδα του Ιορδάνη, νοτιοανατολικά της Νεκράς Θάλασσας (Γέν. 14/ιδ 8), τα Σόδομα, τα Γόμορρα, η Αδαμά, η Σεβωείμ, και η Σηγώρ, που ήταν γνωστές ως «οι πόλεις της κοιλάδας». Από αυτές, μόνο η Σηγώρ δεν καταστράφηκε. Οι υπόλοιπες έμειναν στην ιστορία για την ολοκληρωτική καταστροφή τους εξαιτίας των αμαρτιών και της απροθυμίας τους να μετανοήσουν (Δευτ. 29/κθ 23). Στο Ωσηέ 11/ια 8,9 γίνεται αναφορά σε ορισμένες από αυτές. Στο Ωσηέ 11/ια διαβάζουμε ότι οι τρόποι του Θεού ξεπερνούν τους τρόπους της αμαρτωλής ανθρωπότητας. Δεν θα αφήσει την πικρία να κατευθύνει τις αποφάσεις Του. Λόγω της αγάπης Του, ο Θεός θέλει την υγεία, την θεραπεία, και την αποκατάσταση του λαού Του. Σκοπός της θεϊκής πειθαρχίας είναι να διορθώσει και να συμφιλιώσει, όχι να καταστρέψει και να εκδικηθεί. Πολλοί, ακόμη και Χριστιανοί, δεν κατανοούν αυτήν την διάσταση του Θεού και νομίζουν ότι είναι εκδικητικός, απειλητικός, και ότι ψάχνει να βρει πταίσματα για να τιμωρεί. Και το χειρότερο είναι ότι ορισμένοι πιστεύουν πως θα αφήσει τους ασεβείς να καίγονται αιωνίως στην κόλαση. Ωστόσο, δεν είναι αυτή η εικόνα που μας δίνεται εδώ. Διαβάστε Ρωμ. 5/ε 8, Α Πέτρ. 2/β 24 και Γαλ. 3/γ 13. Πώς αυτά τα εδάφια αποκαλύπτουν ακόμη περισσότερο την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο; 17

Πέμπτη 11 Απριλίου ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΝΑΘΡΕΜΜΕΝΗ Ορισμένοι επικριτές της Αγίας Γραφής βλέπουν τον Κύριο στην Παλαιά Διαθήκη ως σκληρό και ανελέητο, εντελώς αντίθετο με τον Ιησού στην Καινή Διαθήκη. Γιατί αυτό είναι ένα λανθασμένο συμπέρασμα; Πώς το μήνυμα στο Ωσηέ 14/ιδ μας βοηθάει να δείξουμε πόσο λάθος είναι αυτό το συμπέρασμα; Τι μας δείχνει αυτό το κεφάλαιο για το χαρακτήρα του Θεού και την αγάπη που τρέφει για τον λαό Του;... Το τελευταίο κεφάλαιο του Ωσηέ είναι η κορύφωση του μηνύματος που κηρύττει ο προφήτης. Επιβεβαιώνει την υπόσχεση της Θεϊκής σωτηρίας που θα επέλθει. Το κεφάλαιο ξεκινάει με μία ακόμη κλήση για μετάνοια. Κατά την εντολή του να επιστρέψει ο λαός στον Θεό, ο προφήτης χρησιμοποιεί τα λόγια που πρέπει να ειπωθούν στη λατρεία τους. Πρέπει να ζητήσουν από τον Θεό να αφαιρέσει την ενοχή που τους έκανε να ολισθήσουν. Επίσης, πρέπει να αναχαιτίσουν τη συμμαχία τους με τα άλλα έθνη και να εγκαταλείψουν την ειδωλολατρία. Κατά την Βιβλική εποχή κανείς δεν μπορούσε να εμφανιστεί στον Κύριο με άδεια χέρια (Έξ. 23/ κγ 15). Πέρα λοιπόν από την απαιτούμενη θυσία, έπρεπε να προφέρουν λόγια ειλικρινής μετάνοιας ως προσφορά ευχαριστίας. Μετά την εξομολόγηση του λαού ακολουθεί μία σειρά υποσχέσεων από τον Θεό. Η πιο σημαντική είναι η θεραπεία ασθενειών. Η ανανέωση της σχέσης του Θεού με το Ισραήλ παρομοιάζεται με την δροσιά που προσφέρει την κατάλληλη υγρασία στα λουλούδια και τα δέντρα κατά τη διάρκεια του θερμού καλοκαιριού στην Παλαιστίνη. Επίσης συνδέεται με το ελαιόδεντρο που θεωρείται ο βασιλιάς των καρποφόρων δέντρων. Η φυλλωσιά του προσφέρει σκιά και δροσιά, ενώ το λάδι του χρησιμοποιείται για τροφή, για ενυδάτωση του δέρματος και ως εύφλεκτη ύλη για φωτισμό. Οι σπουδαίοι κέδροι του Λιβάνου θεωρούνται τα πιο χρήσιμα από τα μεγάλα δέντρα στους Βιβλικούς τόπους. Το ξύλο τους χρησιμοποιείται για την κατασκευή ναών και παλατιών (Α Βασ. 6/ς 9,10). Οι ρίζες που φυτεύτηκαν από τον Θεό θα επεκταθούν και το Ισραήλ θα γίνει ένας πλούσιος κήπος ευλογιών για όλον τον κόσμο. ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε τα τελευταία εδάφια του κεφαλαίου. Ποιες συνθήκες χρειάζονται για να εκπληρωθούν αυτές οι υποσχέσεις; Γιατί τα πράγµατα δεν διαφέρουν για µας τους Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας; 18

Παρασκευή 12 Απριλίου Δύση ηλίου: 19:58 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Συγκρίνετε τα παρακάτω αποσπάσματα με το μήνυμα που υπάρχει στο Ωσηέ 7-14/ζ -ιδ. «Ο Θεός μίλησε στον κόσμο με τη φύση, με τύπους και σύμβολα, με τους πατριάρχες και με τους προφήτες. Τα μαθήματα έπρεπε να δοθούν στην ανθρωπότητα σε ανθρώπινη γλώσσα Οι αρχές της διακυβέρνησης του Θεού και το σχέδιο της σωτηρίας έπρεπε να διατυπωθούν καθαρά. Τα μαθήματα της Παλαιάς Διαθήκης έπρεπε να εξηγηθούν λεπτομερώς στους ανθρώπους.» Ε. Χουάιτ, Ζ. Χ. σ. 17. «Στα μακρά σκοτεινά χρόνια όταν ο ένας αρχηγός μετά τον άλλον πρόβαλλαν θρασεία περιφρόνηση στον Ουρανό και βύθιζαν τον Ισραήλ όλο και περισσότερο στην ειδωλολατρία, ο Θεός έστελνε το ένα μήνυμα μετά το άλλο στον παραστρατημένο λαό Του. Με τους προφήτες Του τους πρόσφερε κάθε ευκαιρία για να αναχαιτίσουν το κύμα της αποστασίας και να επιστρέψουν σ Αυτόν Ποτέ το βασίλειο του Ισραήλ δεν επρόκειτο να αφεθεί χωρίς διαπρεπείς μάρτυρες της ισχυρής δύναμης του Θεού για να τους σώσει από την αμαρτία. Και στις σκοτεινότερες ακόμη στιγμές, ορισμένοι θα έμεναν πιστοί στα μάτια του αγίου Θεού. Οι πιστοί αυτοί συγκαταλέγονται μεταξύ του ωραίου υπόλοιπου, το οποίο τελικά θα εκπλήρωνε τον αιώνιο σκοπό του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Π.Β. σ. 68. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Λέγεται ότι μέσα από την ζωή και την υπηρεσία του Ωσηέ, ο λόγος του Θεού προς τον λαό Ισραήλ «έγινε σάρκα». Πώς αυτή η άποψη δείχνει ένα μέρος της μεγάλης αλήθειας για την ανθρώπινη φύση του Ιησού; Δείτε Ιωάν. 1/α 14. 2. Ο λαός Ισραήλ δεν έφυγε από τον Θεό μέσα σε μία νύχτα. Αντιθέτως, η αποστασία τους ήταν μία σταδιακή διαδικασία. Αναφέρετε ορισμένους τρόπους για να διατηρήσουμε την πίστη μας στις αιώνιες αρχές του Θεού σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. 3. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το μήνυμα του Ευαγγελίου για την σπουδαία αγάπη του Θεού και την σωτηρία, παρουσιάζεται ξεκάθαρα μόνο στην Καινή Διαθήκη. Πού βρίσκεται το λάθος σ αυτή την άποψη; 4. Η Παλαιά Διαθήκη ήταν η Αγία Γραφή που είχε ο Ιησούς και ο Παύλος. Προσέξτε τις παραπομπές που υπάρχουν στο Ωσηέ, στο Ματθ. 9/θ 13 και στη Ρωμ. 9/θ 25,26. Πώς χρησιμοποίησαν ο Ιησούς και ο Παύλος το μήνυμα του ευαγγελίου που συναντάμε στον Ωσηέ, για να διακηρύξουν την αλήθεια; 19