Η 11 η από τις 12 Προτροπές Να είμαι καλός Πολίτης και να συμμετέχω στην Πολιτεία
Ψυχή της πατρίδας οι Νόμοι.
Η Πολιτεία είναι πολίτες και το αντίθετο.
Ο κακός πολίτης δεν μπορεί να απαιτεί καλή Πολιτεία.
Διεφθαρμένος πολίτης διεφθαρμένος Κυβερνήτης.
Επιβράβευση του Καλού Πολίτη η Δικαιοσύνη.
Εκεί που δεν βραβεύεται η αρετή εκεί γίνονται και οι κακοί πολίτες.
Αν δεν τηρείται ο ανθρώπινος νόμος τότε τηρείται ο νόμος της ζούγκλας.
Ο ηγέτης οφείλει να οργανώνει την Πολιτεία στην μακροημέρευση του πολίτη.
Πολιτεία και γονείς θα έπρεπε να σημαίνουν προστασία και μάθηση.
Η πολιτεία οφείλει να προσαρμόζεται με τις ανάγκες των πολιτών της.
Ο Κυβερνήτης οφείλει να οργανώνει την Πολιτεία στην ευζωία του πολίτη.
Ο Νόμος είναι το ίδιο κοφτερό μαχαίρι για τον πολίτη και για τον κυβερνήτη.
Να σέβομαι τους Πολιτειακούς Νόμους και να συμμετέχω στην διαμόρφωση αυτών.
Ο πολίτης πρέπει να πείθεται ότι οι θυσίες του αποσκοπούν στην αξιοπρέπεια και την μακροημέρευσή του.
Το τολμηρότερο για τον Κυβερνήτη και τον ηγέτη να πείσει τον πολίτη ότι δεν είναι σκλάβος.
Τους νόμους έχουν μεγαλύτερο συμφέρον να διαφυλάττουν οι αδύνατοι παρά οι δυνατοί.
Η συμμετοχή στην κοινωνία των πολιτών είναι ο σοφότερος δάσκαλος για τον πολίτη.
Η ανάγκη για ασφάλεια που προσφέρει η Πολιτειακή οργάνωση είναι αυτή που ορίζει τους νόμους.
Καλύτερη πολιτεία προκύπτει όταν οι πολίτες της έχουν αναπτύξει την *αίσθηση του καθήκοντος*.
Τέσσερις θα έπρεπε να είναι οι αδερφές που να βοηθούν στην ανατροφή των πολιτών και των παιδιών. Η προσαρμογή, η κατανόηση, η ανεκτικότητα και η συγχώρεση.
Όχι τόσο όσο αλλά όσο τόσο. Δλδ μη πράττω τόσο όσο να μην εκτεθώ ως πολίτης, υπάλληλος, φίλος, σύζυγος, αδελφός, πατέρας, παππούς, πιστός κ.α. αλλά όσο περισσότερο δίδω για τα παραπάνω τόσο ώστε να προάγω Πολιτεία, οικογένεια, φιλία, θρησκεία κ.α. Αυτή πρέπει να είναι μια από τις ευθύνες και επιθυμία μου.
Ποιοι είναι οι Πιθανανού; Οι Πιθανανού (Πιθανοτήτων Άνθρωποι Άνευ Νου) είναι ανθρωπίσκοι που ενώ λ.χ. τους δίδεται μια άδεια από τις τοπικές αρχές για να βάλουν τρία τραπεζοκαθίσματα στην μια μεριά του πεζοδρομίου αυτοί παρανομούν βάζοντας έξι σε όλο το πεζοδρόμιο.
Παίζουν: Με τις πιθανότητες για το πρόστιμο που θα τους επιβληθεί από τις αρχές. Με την ανοχή των συμπολιτών τους οι οποίοι αγανακτούν να περάσουν από το πεζοδρόμιο.
Πως σκέφτονται; Λένε, θα βγάλω 10, τα 5 θα τα δώσω στα πρόστιμα ή στο λάδωμα ή σε έναν δικηγόρο για να κολλήσει την διαδικασία. Θα μου μείνουν τα υπόλοιπα 5 άρα είμαι Κερδισμένος.
Στους Πιθανανού ανήκουν και αυτοί που μόλις τελειώσει το επιδοτούμενο πρόγραμμα ενσήμων για τους ανέργους τους απολύουν και επαναπροσλαμβάνουν άλλους για να επικαρπωθούν και το επόμενο πρόγραμμα. Είναι αυτοί που ενώ απασχολούν εργαζόμενο επί 8ωρο του κολλάνε ένσημα για 4ωρο ή καθόλου.
Παίζουν: Με τις πιθανότητες να του κάνει ο εργαζόμενος επώνυμη καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και άλλα πολλά...
Γιατί αυτοί είναι επικίνδυνοι για μια Πολιτεία; Οι Πιθανοτήτων Άνθρωποι Άνευ Νου (Πιθανανού) ζούνε ως παράσιτα πολίτες εις βάρος των καλών πολιτών. Διότι αφενός μεν, δεν δίδουν με την Λογική τους τα νόμιμα στο κράτος, αφετέρου δε, δυναμιτίζουν την κοινωνία και κατ επέκταση την πολιτεία βάζοντας στον πειρασμό της ανομίας, τους καλούς πολίτες.
Δηλαδή: Πείθεται ο καλός πολίτης ότι η ευτυχία του είναι όχι στην ευνομία αλλά στην ανομία και την αρπαχτή. Γενικά δεν θάπρεπε να γινόμαστε τίμιοι επειδή δεν μπορούμε (δεν μας επιτρέπετε) να γίνουμε κλέφτες!
Άρα: Για τον πολίτη είναι αναγκαίο αυτό που κρίνει και μόνο αν καταλάβει ότι το καλό του είναι το καλό της πολιτείας τότε κρίνει καλά. Περισσότ.:http://www.metron-ariston.gr/na_maste_kaloi_polites.html