Ο Διάλογος στα Χανιά. Eρώτηση: Επειδή απέτυχε η Ελιά, βγήκε το Ποτάμι;

Transcript

1 Ο Διάλογος στα Χανιά Eρώτηση: Επειδή απέτυχε η Ελιά, βγήκε το Ποτάμι; Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι το σκηνικό ήταν κάπως έτσι Ήμουν στο τηλέφωνο και περίμενα. Και σε κάποια στιγμή που η Ελιά δεν προχωρούσε, με πήρε κάποιος τηλέφωνο και μου είπε «βγες εσύ». Και εγώ που έχω συνηθίσει σε δεύτερους ρόλους, σε κομπάρσους, βγήκα μπροστά. Για να σοβαρευτούμε. Όσοι με ξέρουν, και με ξέρουν πολλοί από εδώ, γνωρίζουν ότι έχω ελαττώματα, είμαι ίσως εγωιστής, αλλά δεν είμαι ο άνθρωπος που θα του πουν τι να κάνει. Δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν θα συμβεί ποτέ. Είναι καλό να γίνουν και άλλες προσπάθειες, ο καθένας μπορεί να κάνει ο,τι θέλει στην πολιτική, δεν είναι κανένα κλειστό κλαμπ. Εμείς πρώτοι το κάναμε αυτό, αλλά δεν είμαστε αναπληρωματικοί παίκτες. Είμαστε Πρωταγωνιστές. Ερώτηση: Δεν μπορείς να είσαι μόνος σου. Υπάρχει επιτελείο; Απάντηση: Οι άλλοι είστε εσείς πρωτίστως. Επίσης σε λίγες μέρες θα δώσουμε κάποια ονόματα για το ευρωψηφοδέλτιο. Να σας πω ένα μυστικό; Εμείς το ευρωψηφοδέλτιο δεν το έχουμε έτοιμο, έχουμε το μισό ψηφοδέλτιο. Τα υπόλοιπα πρόσωπα θα τα βρούμε στο μήνα που απομένει. Δεν είμαστε ηγέτες παντογνώστες, οι άνθρωποι που τα ξέρουμε όλα. Εδώ ανάμεσά σας μπορεί να υπάρχει κάποιος που έχει να μας κάνει μια σωστή υπόδειξη. Θέλουμε να προχωρήσουμε έξω από την παλιά λογική του πολιτικού που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει και παίρνει όλες τις αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Εμείς δεν έχουμε λύσεις για όλα τα προβλήματα έχουμε αρχές,έχουμε ήθος, έχουμε απόψεις, το αποδεικνύει η αρθρογραφία μας όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά λύσεις για όλα τα προβλήματα δεν έχουμε, όμως θα τις βρούμε μέσα από την κοινωνία. Ερώτηση: Γιατί όχι στους παλιούς έντιμους πολιτικούς;

2 Απάντηση: Δεν λέω ότι είμαι ο μόνος τίμιος που μπήκε στην πολιτική. Aλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα κόμμα χωρίς τα σημάδια του παλιού μέσα, χωρίς ανθρώπους που έχουν υπηρετήσει το παλιό, προηγούμενες κυβερνήσεις και προηγούμενους αρχηγούς. Μετά τις εκλογές κι ανάλογα με το τι θα αποφασίσει ο κόσμος, θα αναζητήσουμε τους συμμάχους μας ανάμεσα σε αυτούς που θα έχει επιβραβεύσει ο λαός, όχι για να μοιράσουμε τις θέσεις εξουσίας όπως έγινε πρόσφατα που έλεγαν τρεις εγώ δύο εσύ ένας ο άλλος. Το Ποτάμι πρέπει να θα φέρει, καθαρό νερό στη λίμνη. Ερώτηση: Πρέπει να είναι μόνιμοι οι δημόσιοι υπάλληλοι; Απάντηση: Πώς το έχω καταφέρει εγώ στη ζωή μου να μην είμαι ούτε με το μαύρο, ούτε με το άσπρο. Να σας πω, λοιπόν, την άποψή μου. Το ελληνικό δημόσιο, φίλε μου, αναλογικά με τον πληθυσμό δεν είναι πολύ μεγάλο. Είναι πολύ πιο διεφθαρμένο, απ ότι δείχνουν οι έρευνες, και πολύ πιο αναποτελεσματικό. Πολύ πιο γραφειοκρατικό. Αυτό που χρειάζεται σήμερα το ελληνικό δημόσιο είναι το απόλυτο κοινωνικό αίτημα. Αξιολόγηση και αξιοκρατία. Είναι φοβερό ότι βγαίνουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να θεωρούνται αριστεροί και λένε όχι στην αξιολόγηση. Μα, αν δεν υπάρχει αξιολόγηση, τι υπάρχει; Υπάρχει οικογενειοκρατία, υπάρχει βόλεμα και υπάρχει η επιλογή του κολλητού μου, της φίλης μου, του κομματικού στελέχους. Εγώ θεωρώ ότι το αίτημα του κόσμου είναι ένα σε σχέση με το δημόσιο. Αξιολόγηση όλων και αξιοκρατία. Οι κακοί θα φύγουν, οι καλοί θα μείνουν και θα περάσουν μπροστά. Δεν μπορούν οι διευθυντές των υπουργείων να είναι κομματικά στελέχη. Πρέπει να είναι οι άξιοι που μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στους δημόσιους υπαλλήλους. Ερώτηση: ποιος θα κάνει την αξιολόγηση; Απάντηση: Σωστό. Σε μία χώρα που ξέρουμε πώς έχουν συμπεριφερθεί οι πολιτικοί, είναι αστείο να τους εμπιστευτείς την αξιολόγηση. Όταν δίνεις σε κάποιον το ταμείο και το ταμείο πάει το μισό στην τράπεζα, ε δεν το ξαναδίνεις. Υπάρχει πρόβλημα μ

3 αυτό. Αλλά πρέπει όμως να συμφωνήσουμε ότι θα κάνουμε αξιολόγηση και θα έχουμε αξιοκρατία. Και να πιάσουμε να βρούμε και εμείς έχουμε βρει τις ευρωπαϊκές δομές που προωθούν την αξιολόγηση χωρίς τη συμμετοχή των κυβερνητικών παραγόντων. Δεν θα αξιολογήσει η κυβέρνηση τους εκπαιδευτικούς, αλλά οι εκπαιδευτικοί και οι επιδόσεις των σχολείων θα είναι ένα κριτήριο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Ερώτηση: Ποια συμφέροντα υπηρετείς; Απάντηση: Ρωτάει ο φίλος, ποια είναι τα ξένα συμφέροντα που μας στηρίζουν, οι ξένοι παράγοντες. Δεν αντιλαμβάνονται κάποιοι ότι υπάρχουν και πολίτες που έχουν βαρεθεί τα ψέματα της πολιτικής, που έχουν βαρεθεί τους ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ, τους αρχηγούς που δεν έχουν σηκώσει ποτέ ένα ρολό στη ζωή τους και δεν έχουν δουλέψει ποτέ. Ζούσαν με τα λεφτά του θείου τους. Με τα λεφτά του παππού τους. Με τα λεφτά του κόμματός τους. Είναι φοβερό ότι την Ελλάδα τη διεκδικούν άνθρωποι που δεν έχουν πάει για μεροκάματο. Εδώ φίλε μου, υπάρχει μπροστά σου ένας άνθρωπος και θέλω να το σέβεσαι αυτό, που δεν έχει καμία σχέση με συμφέροντα γιατί δούλευε από 16 χρονών. Όταν, λοιπόν, ο αρχηγός σου, βγάλει τα ένσημα και μας τα δείξει, θα μιλήσουμε για το ποια συμφέροντα καλύπτουν και σπρώχνουν αυτόν και ποια συμφέροντα καλύπτουν και σπρώχνουν εμένα. Ερώτηση: Ποιο είναι το καθήκον των ευρωβουλευτών; Απάντηση :Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε δύναμη, αλλά στην Ευρώπη έχει επικρατήσει μία εικόνα για την Ελλάδα ότι είμαστε αυτοί που θέλουμε να την κάνουμε «γυριστή», να φάμε τα λεφτά.. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στην ευρωβουλή. Το πρώτο καθήκον ενός Έλληνα ευρωβουλευτή είναι να αλλάξει την εικόνα του έθνους στην Ευρώπη. Ότι ο Έλληνας δεν είναι ζητιάνος, ούτε φτηνός τσαμπουκάς. Ο Έλληνας είναι δημιουργός. Αυτό πρέπει να

4 πούμε στην ευρωβουλή και αυτό θα το πούμε αν στείλουμε άξιους στην ευρωβουλή. Και όχι κομματικά στελέχη από μια παλιά ιεραρχία. Ερώτηση : Ποια είναι η θέση σας για τις γερμανικές αποζημιώσεις; Απάντηση: Είναι ξεκάθαρες οι θέσεις μας. Στις γερμανικές αποζημιώσεις γίνεται ένα μεγάλο παιχνίδι. Ο κάθε άνθρωπος της πολιτικής λέει και μια ιστορία. Για μας, είναι τρία τα πράγματα που ζητάμε. Και τα ζητάμε όχι γιατί σκεφτήκαμε κάποιο πρωί να τα ζητήσουμε. Γιατί κάναμε συζητήσεις με ανθρώπους για αυτά που μπορούμε να κερδίσουμε. Γιατί αυτά τα πράγματα δεν τα ζητάς έτσι. Πρέπει να πείσεις δικαστήρια, πρέπει να πείσεις κοινωνίες. Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να πείσει για τρία πράγματα. Πρώτον: Μπορεί να πείσει για το κατοχικό δάνειο. Το ναζιστικό δάνειο μπορούμε να το διεκδικήσουμε. Μιλάμε για ένα συγκεκριμένο δάνειο που πάρθηκε στη διάρκεια της Κατοχής. Αναγκαστικό δάνειο, με το ζόρι το πήραμε. Αυτό το δάνειο πρέπει να επιστραφεί στους Έλληνες. Δεύτερον: Πρέπει να επιστραφούν οι θησαυροί που έφυγαν με τη γερμανική Κατοχή. Και τρίτον: Πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις σε πολίτες και σε κοινότητες που δεν καλύπτονται από τη Συμφωνία του Είναι τρία συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να απαιτήσουν οι Έλληνες πολιτικοί από τους Γερμανούς χωρίς να λένε γενικότητες. Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτές τις διεκδικήσεις; Ή πάνε κάποιοι καμπουριασμένοι ή πάνε κάποιοι και λένε γενικώς και αορίστως θέλουμε αυτά που μας χρωστάτε. Ερώτηση: Γιατί επιμένετε στο ότι πρέπει να εξαντλείται η τετραετία; Απάντηση: Γιατί η πηγή του μαύρου χρήματος στην Ελλάδα είναι η πιθανότητα εκλογών ανά πάσα στιγμή. Ένα μήνα μετά τις εκλογές υπάρχουν κάποιοι που πουλάνε εκδούλευση στην κυβέρνηση ότι εγώ σε στηρίζω, δώσε μου κάτι. Και υπάρχουν και οι άλλοι που λένε, εγώ θα τη ρίξω, δώσε μου κάτι. Και ζούμε μία οιονεί προεκλογική περίοδο 3 4 χρόνια. Πρέπει να σοβαρευτούμε. Εκλογές κάθε 4 χρόνια. Να ξέρει ο πολίτης ότι η επιλογή δε μπορεί να είναι επιπόλαια, να ξέρει ότι η απόφασή του είναι για 4 χρόνια. Όπως είναι σε όλο το δυτικό κόσμο. Και έτσι θα

5 αναγκάσεις τα πράγματα για εκείνα τα 4 χρόνια να πάνε σε μία λογική συνύπαρξης. Πρέπει στην Ελλάδα να μάθουμε ότι πρέπει να συνεννοηθούμε. Τα κόμματα αρνούνται. Να σας πω κάτι που μου έχει κάνει πολύ άσχημη εντύπωση μιλώντας με όλους τους αρχηγούς όλων των κομμάτων από το 1980 και μετά. Ότι όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έβλεπες το τρένο να ρχεται να μας πατήσει και του λεγες ρε φίλε, κάνε κάτι, συνεννοήσου με τον άλλον. Και έλεγε, μπορώ μόνος μου. Δε θέλω να σας πω ονόματα γιατί είναι όλοι. Όλοι. Μα πώς μπορείς μόνος σου; Και το πόσο μπορούσαν μόνοι τους το καταλάβατε από τα χάλια μας. Από τις αποφάσεις που πήραν. Ερώτηση: Κάθε πότε πρέπει να αλλάζει το πολιτικό προσωπικό; Απάντηση: Εγώ έχω βάλει ένα όριο για μένα. Οχτώ χρόνια. Εγώ σε οχτώ χρόνια θα γυρίσω στα Χανιά να κάνω καμιά καλλιέργεια γιατί στην Αθήνα πια δε θα έχει δουλειές για μένα. Αυτό πιστεύω ότι είναι το ανώτατο όριο. Οχτώ χρόνια. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη διαφεντεύουν κάποιοι για δεκαετίες. Ερώτηση: Πως θα πείσετε τον Έλληνα να γίνει πατριώτης και να βγάλει από την πέτσα του αυτό που του έχουνε βάλει, την λαμογιά, την απατεωνιά; Απάντηση: Να δώσουμε νέο περιεχόμενο στην λέξη πατριώτης. Πατριώτης δεν είναι αυτός που θέλει να κάνει συνεχώς παρελάσεις. Είναι αυτός που θέλει να κάνει κάτι για τον τόπο του, τα παιδιά του, τους πολλούς. Που η πρώτη του σκέψη είναι πως θα περνά καλά μέσα σε μια κοινωνία που ζει καλά. Και γω αυτό προσπάθησα να κάνω. Να μην επαναπαυθώ στις επιτυχίες τις δημοσιογραφικές. Αλλά να βγω, να με βρίσουν πιθανόν, αλλά να πάρω ένα ρίσκο για μια κοινωνία που θα με κάνει το πρωί πιο καλά.

6 Ερώτηση: Πρέπει να μπουν πολιτικοί στην φυλακή; Απάντηση: Δυστυχώς αυτός που μπήκε στη φυλακή δεν μπήκε με απόφαση της Βουλής, από την Βουλή αθωώθηκε. Μπήκε από κάποιους δικαστές. Κάποιες δικαστίνες συγκεκριμένα. Και αυτό θα το κουβαλάει το πολιτικό σύστημα στην πλάτη του.