H HABA κúαµος,οu,ò; πúαµος,οu,ò; πúανον,οu,τó faba.- Haba pequeña: κuá- µιον,οu,τó parva faba.- Egipcia: κολοκασíα,ας,η; κολοκáσιον,οu,τó fa ba aegypcia.- El fruto de la haba egipcia: κιβωριον,οu,τó fructus fabae aegyptiacae.- Apto para cocert habas: πuανéψιος,α,ον aptus ad coquendas fabas.- De haba: κuáµινος,η ον; κuαµαîος,α,ον fabaginus,fabalis El que come habas: κuαµοτρωξ,ωγος,ò, η qui,quae fabas devorat.- Folículos de las habas: κηρúβια,ων,τá folliculi fabarum HABAR κuαµων,ωνος,ò fabetum HABER de µéλλω futurus sum HABERES ùπáρχοντα,ων,τá facultates HÁBIL íδµων,ων,ον; áγχíνοος (-οuς, οuς,οuν); éπινοητικóς,η,óν; éπιστρεφης,εúφuης,ης,éς; χειροτεχνικóς,η,òν κατατéχνος,περíδεινος, περíδεξιος,πε ρíσσονοος,πολuµηχανος,ος,ον; σuνετóς η,óν valde artificiosus,solers,habi lis,consultus,intelligens,industriosus.- Que tiene hábiles manos: δαιδα λóχειρ, ειρος,ò industriosas manus habens.- En el manejo de las cosas: πρηκτηρ,ηρος,ò in rebus tractandis solers.- En todas las artes: πáντεχνος,ος,ονomnium artium peritus.- En muchas cosas: πολuγúµναστος,ος,ον in multis versutus.- Más hábil: `ρáων, ων,ον habilior.- Sumamente hábil: πανδéξιος,ος,ον prorsus dexter HABILIDAD áγχíνοια,ας,η; διανóνηµα, ατος,τó; διανóνησις,εως,η; éπιστρéφεια,ας,η; éπιτηδεuσις,εως,η; εúχειρíα,ας,η; φιλοτéχνηµα,ατος,τó; áοκνíα,ας,η; µελéτη,ης,η; περινωησις, εως,η; περíνοια,ας,η solertia,industria,dexteritas,artificium,habilitas Con habilidad: τεχνηéντως artificio- se.- Hecho con mucha habilidad: ùπéρ τεχνος,ος,ον admodum artificiosus.- Obrar con habilidad: φιλοτεχνéω artificiose ago HABILIDOSAMENTE φιλοτεχνως artificiose HABILIDOSO φιλóτεχνος,-τéχνης,οu,ò industriosus HABILITAR σκεuóω suo apparatu instruo HÁBILMENTE πραγµατικως,σχετικως solerter,ex habitu HABITABLE οíκησιµος,ος,ον; οíκητóς,η óν habitabilis HABITACIÓN éπαuλις,εως,η; καταοικεσíα,κατοικíα,ας,η; κατοíκησις,εως,η κατοικηριον,οu,τó; µονη,ης,η; οíκη- µα,ατος,τó; οíκησις,éνοíκησις,εως,η habitatio.-conjunto de habitaciones vecinas: παροικíα,ας,η commoratio.- Cualquier habitación de la casa: θáλαµος,οu,ò cella.- De poco tiempo, transitoria:παροíκεσις,εως,η; παροικεσíα,ας,η vicina habitatio,incolatus.-domicilio: κáθεσις,εως,η sedes Estrecha: στéνωµα,ατος,τó angusta habitatio.- Interior y privada de la casa: κεuθµων,ωνος,ò penetrale.- Perteneciente a la: παροκικóς,η,óν ad incolatum pertinens.- Que tiene cuatro estancias o habitaciones: τετρáµονος,ος,ον quatuor mansiones vel stationes habens.- Que tiene la misma habitación: òµóστεγος,ος,ον eodem rtecto utens.- Dar habitación: éνοικíζω in domum introduco.-hacerse habitación éνοικοδοµéω inaedifico HABITADO οíκητóς,η,óν habitatus.- Bien habitado: εúναιóµενος,η,ον bene habitatus.- Poco habitado: ùπηρε- µος,ος,ον infrequenter habitatus HABITANTE éναuλος, éνεδρος, éνοικος éντóπιος,χωρáσµιος,κáτοικος,ος,ον; éνναéτηρ,ηρος,ò (éνναéτειρα,ας,η; éν ναετíς,ιδος,η habitatrix),µετανειé- 385
της,οu,ò; ναστης,οû,ò; οíκεíων,ων,ον οíκητηρ,ηρος; οìκητης,οû,ò; ναετηρ, ηρος,ò; ναéτης,οu,ò; ναéτωρ,ορος,ò; οíκητωρ,ορος,ò; πελáτης,οu,ò incola, habitator,habitans.- Habitante cercano: περικτíων,ονος,ò finitimus habitator.- La habitante: ναíοισα habitans.- Nuevo habitante: νεοκáτοικος,νéοικος,ος,ον novus aedium o urbis habitator.- Perteneciente a los habitantes: µετοικικóς,η,óν ad incolas pertinens.- Traslación de habitantes: µετοικισµóς,οû,ò traslaτασκηνóω,κατοικéω,καθíδρuµαι,µéνω (µεµéνηκα,µéµονα),µετοικéω,ναιéσκω, ναιεταéσκω,ναιετáω,ναíω,νáω,ναúω, ναéω,νéµω (νενéµηκα,νéνοµα),οíκéω, παροικéω,σκηνáω,σκηνóω,στατíζω,σταθ- µεúω stabulor,habito,sedem habeo,incolo.- Alrededor: περοβóσκω,-βóσκο- µαι circumhabito.- Antes: προενοικéω prius habito.- Cerca o en compañía: παραναιετáω juxta habito.- Con otro: σuνναíω,σuγχρονíζω,σuναορéω,σuνοικéω una versor,commoror.- En las cercanías: περιναιετáω circum habito.- Con gusto: áµφιλοχωρéω libenter habito.- Junto a: παροικéοµαι προσοικéω accolo,habito apud.- Deba jo de: ùποικéω habito sub.- Dentro: éναστεíζοµαι inhabito.- En sitio donde se ha echado a otro: éποικéω ejectis allis habito (habitar como colono).- En tiendas: σκηνéω in tentorio habito.- Como huésped: éναuλíζοµαι diversor.- Habitar en: éνδηµéω,éνδιαιτáοµι,éνναíω,éνοικéω (éνωνηκα) inhabito.- Habitar (prefe rentemente los animales): éπαuλíζο- µαι stabulor.- Habitar aparte: διοικéω seorsim habito.- Habitar en la ciudad vecina: áστuχειτονéω urbem vicinam incolo.- Hacer habitar juntamente: σuγκατοικíζω,παραοικíζω, σuνοικíζω una,juxta habitare facio Hacer habitar cerca de: προσοικíζω παρανáω juxta habitare facio.- Ir a habitar a: εíσοικéω migro habitatum in.- Hacer habitar: κατοικíζω habitare facio.- Más lejos: áποσκηνóω longius habito.- Ser habitado: ναíο- tio incolarum.- Colonización: µετοικισµóς,οû,ò traslatio incolarum.- Ser habitante de la comarca: περιοικéω accola sum.- Trasladar los habitantes,colonizar: µετοικíζω incolas transfero.- Colocar los habitantes junto a a: παρακατοικíζω habitantes juxta colloco HABITAR áµφινéµοµαι,διαιτáοµαι,éπαuλíζοµαι,éπικατοικéω,καταγíνοµαι,κα- µαι habitor.-habitar solo: οíοπολéω solus habito.- Que habita al lado: σuµπáροικος,ος,ον cohabitator.- Que habita juntamente: σúναuλος,σúνοικος ος,ον simul commorans,habitans.- Que habita la misma casa: òµωρóφιος,ος, ον eiusdem tecti habitator.- Que habita la misma tierra desde todo tiempo: παλαíχθων,ων,ον (ονος) ab omni tempore eamdem terram incolens Venir a habitar cerca de: παροικéω, παροικéοµαι peregre advenio HÁBITO εξις,εως,η; σχηµα,ατος,τó; σχηµáτισις,εως,η; σχηµατισµóς,οû,ò στáσις,εως,η habitus.- Conservar el mismo habíto o costumbre: òµοιοσχη- µονéω eumdem habitum servo HABITUALMENTE éκτικως pro habitu HABITUAR,estar habituado: σuνεθíζω consuefacio HABLA `ρηµα,ατος,τó; λαλíα,ας,η ser mo,loquela.- De habla ordinaria: βαρúχειλος,ος,ον vaste loquens.- De habla suave: χρηστολóγος,ος,ον blandiloquuuc.- El que habla por sí,sin otra ayuda: αúτóφωνος,ος,ον qui sua ipsa voce,non aliena utitur.- Sin habla: áστοµος,ος,ον qui non habet loquendi facultatem HABLADOR αúδηεις,εσσα,εν; βαβαλτης, ης,éς; εúρúστοµος,εúθικτος,ος,ον; φáτης,οu,ò; κρóταλος,οu,ò; λαλητης, οû,ò; λαλητικóς,λαλητóς,η,óν; λεσχηνιτης,λεσχενεuτης,οû,ò; λογολéσχης, οu,ò; µεγαλορρηµων,ων,ον; πολúλαλος, 386
πολuλóγος,πολúµuθος,πρóγλωσσος,ος,ον loquax,garrulus,dicax,muliloquus,con fabultator,verbosus.- Hablador necio καuαλóς,η,óν stultiloquus.- Que dice vaciedades: λακρεóς,á,óν nuga effugiens HABLADURÍA φλεναφíα,ας,η nugacitas HABLAR ηµí (φηµí), éσπω,`ρéω (`ρησω éιρηκα, éρρεµαι),áποστηθíζω,βáζω (βéβαχα),éπικοινονéω,φθéγγοµαι (φθéγξοµαι, éφθγµαι ο éφθογγα), γαρúοµαι,γαρúω,,γηρúω,γηρúοµαι,íρéω,λáσκ ω,λéγω,µωδéω,µuθéω,µuθéοµαι,µuθéσκοµαι,µuθολογεúω,πιφáσκω,προσθροéω,σπηµι,σπéω,éπω,λαλéω,φωνéω,αúδáω loquor.- Hablar a: προσφáω,éπικατáγο µαι,προσαναφωνéω,προσαuδáω,µετéρχο- µαι,παραφáω,προσαuδáω,προσηγορéω,προ σσενéπω,προσφωνéω,προσλéγοµαι,προσ- µuθéοµαι,προσλαλéω alloquor.- Hablar con: προσλαλéω,òµιλéω,αúδáζω,αúδáω, διαλéγοµαι,διαλογíζοµαι,éψιáοµαι,κοι νολογíζοµαι,προσδιαλéγοµαι,σuλλαλéω,σuν αγορεúω,σuναγορéω colloquor.- διáζω confidenti animo loquor.- Con aspereza: δασúνω spiritu aspero loquor.- Con brevedad βραχuλογéω brevis sum in dicendo.- Con calor: θεµηγορéω fervide loquor.-con precipitación: θεµηγορéω praeceps sum in loquendo.- Con gravedad y pomposamen te σεµνολογéω spetiose et graviter loquor.- Con gravedad,ostentación,in solencia: σεµνοµuθéω cum gravitate, fastu,insolentia loquor.- Con igualdad de ventajas: íσηγορéω,-ρéοµαι ex aeque loquor.- Con la boca muy abierta: στοµβáζω ore dilatato loquor.- Con mala fe: κιβδηλεúω infideliter loquor.-andar en corrillos λεσχáζω,λεσχαíνω confabulor.- Con propiedad y distinción: κuιολéγω proprie distincte loquor.- Con propiedad: óρθοεπéω,óρθολογéω proprie loquor.- Con rodeos: περιλéγω utor verborum circuitu.- Contestar: χρηµατíζω verba facio,responsum do Copiasamente: πολuλογéω multus sum et copiosus in dicendo.- Cosas distintas: áλλοφáσσω aliud loquor.- De antemano: προλογéω praefor.- De Abriendo mucho la boca: πλατειáζω ore diducto et latiori loquor.- Astenerse de hablar: éπéχω in loquendo abstinere.- Hablar a la antigua: áρχαιολογéω veteribus verbis utor.- Andar hablando: λεσχηρéω confabulor.- Hablar antes: προσλεσχηνεúω,προσuγγíνοµαι ante colloquor.- Hablar a medias,por lo bajo: ùποφáω subloquor.- A escondidas,al oído: ψιθuρíζω,-íσδω susurro,clam in aurem loquor.- Ateniéndose a las reglas del buen decir: κατατεχνολογéω ex praeceptis artis dico.- Hablar bajo: τονθορúζω,τονθρúζω,τονθορíζω submisse loquor.- Bárbaramente,sin elegan cia: χελιδονíζω,λατρáζω barbare loquor.- Cansarse de hablar: áπολéγο- µαι sum defessus dicendo.- Hablar cómicamente: διακωµωδéω,κωµικεúοµαι comice loquor,dico.- Con adorno y elegancia: καλλιεπéω,καλλιλογéω,κατα κοµψεúοµαι eleganter,ornate dico.- Con afluencia,con abundancia de palabras: εúρεσιλογογéω eloquenter dico.- Con ánimo resuelto: αúτοσχε- cosas muy altas: µετεωρολεσχéω de rebus caelestibus et sublimioribus garrio.- Hablar de repente: áποσχεδιáζω ex tempore dicere.- Dificultar la entrada para hablar: δuσβατοποιé οµαι difficilem facio aditum.- Hablar el mismo idioma: òµογλωττéω eadem lingua utor.- Hablar el prime ro: προλογíζω prior verba facio.- En alta voz: óρθιáζω alta voce loquor.- En compañía: προσοµιλéω colloquor.- En contra: καταρρητορεúω,κατεφερéω verba facio contra,obloquor.- En estilo trágico,exagerar: προστραγωδéω tragice dico.- En público: διαγορεúω concionor.- En voz baja: ùποφωνéω submissa voce loquor.- Entre, en medio de: µετáφηµι loquor inter.- Decir necedades,hablar sin considera ción: éξαγορεúω effutio.- Falsamente: διαµuθéοµαι disloquor.- Familiar mente: óαρíζω familiariter loquor.- Frecuentemente: φáσκω dictito.- Fría mente: ψuχρεúω,-εúοµαι frigide loquor.- Fuera de propósito: παρεξéπω praeter propositum loquor.- Gracio- 387
samente: áστειορρηµονéω facete et urbane dico.- Grandes cosas: µεγαλορρηµονéω magna loquor.- Hablar con igual libertad: íσηγορéω,-ρéοµαι pari libertate loquor.- Hablar libremente:éλεuθεριοστοµéω,παρρησιáζοµαι libere dico.-impropiamente: áκuρολο γéω impropie loquor.- Inarticuladamente: φλáζω inarticulate loquor.- Incorrectamente,con solecismos σολοι κíζω soloecismis loquor.- Mal: δuσφηµéω,κατασµικρολογéω,παραφθéγγοµαι maledico,obloquor,perperam loquor.- Más: éπéπω insuper dico.- Moderarse en hablar: áθuροστοµéω linguam non contineo.- Mucho contra alguno: καταφλuαρéω deblatero adversus aliquem.- Mucho: κωτíλλω,-íλω; λεσχηνεúω,λuττéω fabulor,confabulor,multa loquor.- Mucho,neciamente: φλαuρολογéω inepte garrio.- Muy bien: κοµβακεúω magnifice loquor.- No saber hablar: áβακéω loqui nescio.- Popularmente: καταδηµαγωγéω populariter loquor.- Por lo bajo: ùπολαλéω subloquor.- Por segunda vez: δεuτερολογéω iterum loquor.- Propiamente: κuριολογéω proprie dico.- Rectamente: áριστοεπéω recte loquor.- Rectamente con propiedad: εúθuλογéω recte,proprie loquor.- Repitiendo las palabras: διττολογéω in dicendo vocem revoco.- Respetuosamente: βαρuτονéω gravi tono refero.- Sentenciosamente áποφθéγγοµαι sententiose dico.- Ser profuso en el hablar: éπαντλéω verbosus esse.- Sin ton ni son: καταστωµúλλω,µετεωροκοπéω (sublimia caedo,azotar el aire,perserse en las áρχαιολóγος,ος,ον veteribus verbis utens.- El que habla bien queriendo aparecer bueno: χρηστολóγος,ος,ον qui bene loquitur et videri vult bonus,blandiloquus.- El que habla con buena pronunciación: áρτιεπης,ης éς justa et recta dicens.- La que habla con buena pronunciación: áρτιéπεια,ης,η quae recte loquitur.- El que habla con dificultad: µογιλáλος, ος,ον difficulter loquens.- El que habla con igual derecho: íσηγορος, ος,ον qui pari jure loquitur.- El nubes) deblatero- Sobre: éπιλαλéω super loquor.- Suavemente: κορíζοµαι blande appello.- Sutilmente de cosas insignificantes: κατασµικρολογéω de rebus minutis subtiliter disputo.- Velozmente: γλωσσοστροφéω linquam celeriter versor.- Hablar sin cortapisas,libremente: éξαuδáω,éξειοεîν, éξελεuθεροστοµéω libere loquor.- Hablando con propiedad y distinción: κuριολεκτéως proprie loquendo.- A quien nadie puede o se atreve a hablar: áπροσóµιλος,áπρóσρητος,ος,ον quem affari non licet,quem affari nemo audeat.- Acción de hablar: φωνησις,λéξις,εως,η ipsa actio loquendi,dictio.- Bien hablado: òµιλητóς,η óν lenis.- Breve en el hablar: βραχuεπης,ης,éς breviloquus.- Capaz de hablar: φωνητικóς,η,óν habens vim edendae vocis.- Celeridad en el hablar óξuφωνíα,ας,η celeritas loquendi.- Colección de todas las fórmulas de hablar: φρασεολογíα,ας,η omnimodarum loquendi formularum.- Que habla de cosas muy altas: µετεωρολéσχης,οu,ò qui de sublimibus sermonem habet.- De dulce hablar: ηδuéπειαι, αì suaviloquae (musas).- De quien se ha hablado mucho: πολuρρητος,πολuθρú λλητος,ος,ον multum dictus,celebratus.- De suave hablar: ηδuεπης,ης, éς suaviloquus.- Difícil de hablarle y verle: δúσπορος,ος,ον diffilis accesu.- Dificultad de hablar: µογιλαλíα,ας,η difficultas loquendi.- El acto de hablar a alguno: πρóσρηµα, ατος,τó; πρóσρησις,εως,η compellatio que habla en voz alta: óρθολáλος,ος, ον alta voce loquens.- El que habla o pasa el tiempo con otro: σuνóµιλος ος,ον confabulator,sodalis.- El que habla por segunda vez: δεuτερολóγος, ος,ον orator sequens.- Elegancia en el hablar: εúφρáδεια,εúφραδíα,ας,η in dicendo elegantia.- Gracia en el hablar: áστειóτης,ητος,η facetus sermo.- Gracioso,bello,elegante en el hablar: ùποκοµψíας,οu,ò; ùπóκοµψος,ος,ον facetus,elegans in sermone.- Grato en el hablar: εúστοµος, 388
ος,ον qui favet ore et lingua.- Igual libertad para hablar: íσηγορíα,ας,η aequa loquendi libertas.- Indigno de ser hablado: áπóφθεκτος, ος,ον indignus allocutione.- La que es dulce en el hablar: λειαγóρη,ης, η suaviloqua.- Mal hablado: παλíγλω σσος,ος,ον maledicus.- Modo adornado de hablar: τóρεuσις,εως,η ornata dicendi ratio.- Modo figurado de hablar: σχηµατισµóς,οû,ò figuratam dicendi genus.- Modo peculiar de hablar: íδιολογíα,ας,η propria dicen di causa.- Modo propio de hablar: íδιοτισµóς,οû,ò peculiare dicendi genus.- Que habla antes que otros: πρóλεσχος,ος,ον qui ante alios loqui tur.- Que habla con agudeza: óξuλáλος,ος,ον acute loquens.- Que habla con tosquedad: παχúστοµος,ος,ον aspere loquens.- Que habla entre las copas (en los banquetes): κuλικηγóρος,ος,ον qui inter pocula fabulator Que habla lo mismo: òµóθροος,ος,ον idem loquens.- Que habla mal (pronun cia) κακóστοµος,ος,ον male pronuntians.- Que habla mal: κακορρηµων,ων ον indisertus.- Que habla mucho tiempo: δηθαγóρος,ος,ον qui diu loquitur.- Que habla mucho: πολuρρηµων ων,ον multiloquus.- Que habla poco: παuροεπης,ης,éς pauciloquus.- Que habla rectamente: áριστοεπης,ης,éς recte loquens.- Que habla suavemente: λιγúµuθος,ος,ον suaviloquus.- Que habla velozmente: ωκuεπης,ης, éς celeriter loquens.- Que habla: τρανóς,η,óν loquens.- Que no sabe hablar: áβακηµων,ων,ον; áβακης,ης, éς;áπεριλáλητος,ος,ον stultus,infans loqui nesciens.- Que no se deja hablar fácilmente: δuσéντεuκτος,ος, ον qui sui conveniendi copiam aegre facit.- Que rompe a hablar: πρωτó θροος,ος,ον primum sonum emittens.- Que sabe hablar bien: òµιλητικóς,η, ον qui bene scit conversari.- Que tiene facultad de hablar con libertad: παρρησιαστικóς,η,óν habens vim libere loquendi.- Quien todo lo habla: παντοεπης,ης,éς qui omnia loquitur.- Recto modo de hablar: εúθuéπεια,ας,η rectus loquendi modus Se ha de hablar: προσρητéον,προσοµιλητéων alloquendum colloquendum est Tardo,torpe en hablar: βραδúγλωσσος, áτuνος,ος,ον tardiloquus,qui voces non bene conformat.- Torpeza,dificul tad para hablar: τραuλισµóς,οû,ò balbuties HACEDOR κραντηρ,ηρος,ò; κτιστης,οû,ò κτιτης,οû,; κτíστωρ,ορος,; πλαστηρ, ηρος,ò effector,exstructor,fictor.- Primario: πρωτοuργóς,óς,óν primarius effector.- Del mundo: κοσµοποιóς,οû, ó mundi opifex HACER éχω (εîχον, éξω,σχησω, éσχηκα ρéδω, ρéζω ( éρξω, éρρογα, éοργα), áναπλáσσω,áπεργáζοµαι,δρáω,δρηµι,éνα περγáζοµαι,éνεργáζοµαι,éνεργéω,éπιτελειóω,éρδéσκω, éρδω,καταπρáσσω,ττω κτíζω ( éκτικα, éκτισµαι),παρασκεuá ζω,πéνοµαι,ποéω,ποιéω,πονéω,πρáσσω, -ττω,σuντελéθω facio,efficio,ago,con do,perago.- Antes: προποιéω prius facio.- Bien: εúποιéω beneficio.- Caer bien: ùποσχáζω subverto.- Con anticipación: προπρáττω ante facio.- Con otro: σuνεπιτελéω,σuνéρδω simul facio.- Juntamente: σuµπεραíνω,σuναπεργáζοµαι,σuνδιαπρáττω,σuνεξανúτω, -áνúω una,simul perficio.- Hacer mal lo que se cree saber bien: παρασοφíζοµαι ea perperam facio.- Hacer mal: κακοποιéω malefacio.- Hacer más: éπιπρáσσοµαι,-ττοµαι insuper facio.- Ser hecho demás: προσγεíνοµαι,προσγíνοµαι,προσγíγνοµαι insuper fio.- Ser hecho:`ρéζοµαι,γíνοµαι,γιγνοµαι, γεíνοµαι,γéνοµαι,γενéοµαι,καταστηναι τελéθω,τελεθéσκω,τελéθοµαι,τéλλοµαι fio.- Hacer y ser hecho: τéλλω facio,fio.- Cuanto puede hacerse: éνδεχοµéνως,-οµéνον quantum fieri potest.- Difícll de hacer: δuσκατéργαστος,δuσµηχανος,ος,ον difficilis effectu.- El que con mucho preparati vo nada hace: κολóκuµα,ατος,τó qui magno molimine nihil agit.- El que hace algo con su propia mano: αúτó- 389
χειρ,ειρος,ò,η aliquid sua manu facit.- El que puede hacer algo: πρακτικóς,η,óν aptus ad agendum.- Fácil de hacer: εúεργος,εúηνuτος,εúη νuστος,ος,ον facilis effectu.- Hecho en el mismo día: αúθηµερος,ος,ον idem eodem die factus.- Hecho poco ha: νεοuργóς,óς,óν nuper factus.- Hecho por propia mano: íδιóχειρον,οu τó propria manu factum.- Hecho por seiscientos: µuριοπραγης,ης,éς a sex centis effectus.- Lo que puede hacerse: éµπρακτος,ος,ον; καθεκτóν, οû,τó quod fieri potest.- Lo que se ha de hacer: éργαστéος,α,ον efficien dus.- Que debe hacerse: áπεργαστéον ποιητéος,α,ον; πρακτóς,η,óν; πρακτéον,πρáκτéος,α,ον peragendum,agendus.- Que lo hace todo: παντοποιóς, óς,óν qui omnia efficit.- Recién hecho:νεοεργης,ης,éς; νεóκτιστος,νεó τεuκτος,ος,ον;-τεuχης,ης,éς recens factus,conditus.- Se ha de hacer: δραστéον,ποιητéον faciendum est.- Tratar de hacer algo: δρασεíω facturio.- Violentamente: σuναναγκáζω vi perficio.- Hacer fácilmente y sin tra bajo: `ραδιοuργéω facile et sine labore aliquid facio.- Crear,producir: θéω (τíθηµι) facio.- Hacerse fá cil de hacerse: εúκατéργαστος,ος,ον effectu facilis.- Que se ha hecho a sí mismo: αúτοποíητος,αúτóποιος,ος, ον a se ipso factus HACHA áξíνη,ης,η; κéνδuλα,ης,η;κúβη λις,ιος,η;πéλuξ,uκος,ò;σκéφαρνον,οu, τó; ξuλοκóπος,οu,ò ascia,securis.- A modo de hacha: σκεπαρνηδóν asciae modo.- Agujero del hacha por donde se mete el mango: στειλειá,âς,η foramen securis.- De dos filos: πéλεκκóν,οu,τó; πéλεκuς,εος,η; στρéφανον,οu,τó bipennis.- El que corta con el hacha o azuela: πελεκητης,οû ò qui securi caedit o dolat.- El que lleva un hacha de dos filos: πελεκuφóρος,ος,ον bipennifer.- Golpe de hacha: πελéκησις,εως,η ictu securis.- Mango del hacha: στελεóν,στει λóν,στειλειóν,οû,τó; στειλéος, στε- λεóς,οû,ò securis manubrium.- Cortar a golpe de hacha: áποπελεκáω,πελεκáω πελεκíζω securi incido,securi dolo et complano.- Herir con hacha: σκερπανíζω,κuβηλíζω,διαπελεκíζω ascia percutio.- Hacer señal con hacha encendida: éκπuρσéω face sublata signum da.- Indicar con hachones la llegada del enemigo: φρuκτωρéω per faces adventum hostium significo.- Llevar hachas encendidas: λαµπαδεúο- µαι lampades gesto.- Hacha o antorcha para avisar la aproximación del enemigo: φρuκτóς,οû,ò fax qua hostium adventus significatur.- Hacha o tea: πuρσóς,οû,ò; δáη,ης,η; δαíς, íδος,η fax HACIA ποτí,ποτíν ad.- εíς,éς in (ac.) HACIENDA οúσíα,ας,η; πρηξις,εως,η res,substantia.- Familiar: οîκος,οu, ò res familiaris.- Perder la hacien da: οíκοφθορéω rem familiarem perdo Pérdida de la: οíκοφθορíα,ας,η rei 390
familiaris eversio.- El que aumenta la hacienda: οíκοφελης,ης,éς qui rem domesticam juvat.- Dominio de la hacienda: οúσιαρχíα,ας,η dominium in substantias.- Destructor de la: οíκοφθóρος,ος,ον domus eversor.- Apto para la: ποριστικóς,η,óν aptus ad acquirendum.- Agotar la hacienda doméstica: κατοικοφθορéω rem familia rem exhaurio.- Atender preferentemen te a la: γλισχρεúοµαι ad rem sum attentior HACINAR con dolo σuσκεuáζω subdole µοιρóκραντος,ος,ον a fato efectus.- Mal hado: δúσµοιρος,δúσµορος,ος,ον cui difficile fatum obtigit.- Prepa rado por los hados: éµµορον,οu,τó destinatum fatis.- Que es oprimido por el hado: πολúµορος,ος,ον qui fato premitur.- Que sucede por disposición del hado: µοιρíδιος,íα, ιον fatalis,fato eveniens.- Señalar el hado o destinodecir el hado: éπινηθω nendo stamen fatale destino (HALA! íθορος (Hala! HALAGAR áρεσκεúοµαι,διαβοuκολéω,διασαíνω,éκπραüνω,éξεπáδω,κατηπáδω,καρρéζω,καταρρéζω,καταµειλíσσοµαι,καταθéλ γω,καθáπτοµαι,κορíζοµαι,κuνéω, κúω,µαλθáσσω,περιποππúζω,προσκνúζοµαι,σ αíνω,ùπαικáλλω,ùποκορíζοµαι,θéλ γω,ψéγω,ψυχαγωγéω mulceo,blandior, delinio,demulceo>a alguno para conse guir su favor: δεξιóοµαι,διαµαστρο πεúω lenociniis concilio,ambio.- Antes: προσαíνω ante adblandior.-con palmoteos y aplausos ùπερπuππáζω pop pysmate demulceo.- Moviendo la cola: περισαíνω,-σσαíνω caudam movendo circum blandior.- Pasando la mano: πuππáζω poppysmate demulceo.- El que halaga los sentidos: κηλητωρ,ορος,ò delinitor.- Fácil de halagar: εúµεíλικτος,ος,ον qui facile mulcetur.- Poderoso para halagar: κηλητηριος,íα ον mulcendi potens.- Que halaga a todos: πανθελγης,ης,éς; πανθéλκτειρα,ας,η omnes demulcens.- Que halaga el ánimo: θελξíνοος,ος,ον animum demulcens.- Regalos para halagar: struo HADO áισα,ας,η; éµµορον,οu,τó;εíµαρ µéνη,éµβραµéνη,ης,η;κáρ,τò; κηρ,ηρóς κηροuλκóς,οû,ò; µοîρα,ας,η; µóρος,οu ò; πεπρωµéνον,οu,τó; πóτοµος,οu,ò fatum,sors.- Contra lo que había en los hados: ùπéρµορον,ùπéρµορα contra quod in fatis erat.- Decretado por el hado: εíµαρµéνος,η,ον fato decretus.- Hado desgraciado: δuσποτµíα,ας η infelix fatum.- Fijado por el hado éπιµεíλια,ων,τá munera quibus emulcemur.- Un poco: ùποσαíνω subblandior HALAGO áγωγóν,οû,τó; áρεσκεúαµα,ατος τó; δελéασµα,ατος,τó; δελεασµóς,οû,ò γαργαλισµóς,οû,ò; κολáκεuµα,ατος,τó µαστρωπεíα,ας,η;θéλγηθρον,οu,τó; θéλ γµα,ατος,τó; θελκτηριον,θéλκτρον,οu, τó delinementum,illecebra,illectamentum,lenocinium,titillatio,apella tio adulatoria.- Halago de los oidos: κηλησις,εως,η actio deliniendi aures.- Halago de los sentidos y del corazón: κηλητéριον,κηλητρον,οu, τó delinimentum aurium et animi.- Pequeño halago: δελεασµáτιον,οu,τó parvum illectamentum.- Que atrae con halagos: éπακτικóς,η,óν illecebrosus HALAGÜEÑO θελτηριος,ος,ον illecebrosus.- Enteramente halagüeño: παναí- µuλος,ος,ον omnino illecebrosus HALCÓN íρηξ,ακος,ò; κíρκος,οu,ò fal co,accipiter HÁLITO áτµóς,οû,ò; áτµη,ης,η; áναφúσηµα,ατος,τó; áνáφuσις,εως,η halitus HALLADO εúρετóς,η,óν inventus.- No hallado: áνεúρετος,ος,ον irrepertus HALLAR áνεuρíσκω,éπεξεuρíσκω,éπιτuγχáνω,εúρéω,εúρíσκω,éξανεuρíσκω,κιχéω κιχεíω,κιχáνω,κíχηµι,σενεξεuρíσκω, τéτµω invenio.- Casualmente: παρεuρíσκω obiter invenio.- Hallar con: σuνεuρíσκω una invenio.- De paso: παρεξεuρíσκω obiter invenio.- Defícil de hallar: δuσδιερεúνητος,δuσπó- 391
ριστος,δεσεξéρεuντος,δuσéρεuτος,ος, ον difficilis inventu.- Fácil de hallar: εúρετóς,η,óν; πρóχειρος,ος, ον inventu facilis.- Hallado casualmente: éντεγµα,ατος,τó; αúτóζητητος,ος,ον id in quod quis incidit, qui non quaesitus reperitur.- Hallar se: éπιµíµνω,éπιστρωφáω,-στροφáω ver sor in.- Que se halla siempre en un mismo sitio: φωλητηρ,ηρος,ò qui semper in eodem loco residet HALLAZGO `éρµαιον,οu,τó; áνεúρεσις, εως,η; éξεúρηµα,ατος,τó lucrum inesperatum,inventum HAMBRE áχορτασíα,áσιτíα,ας,η; βρωµη ης,η; πεíνα,ης,η; λιµóς,οû,ò fames,esduries.- Canina,excesiva,insacia ble: éκλιµíα,βοuλιµíα,ας,η; φαγéδαι να,φáγαινα,ης,η; βοuλιµíασις,εως,η canina,inexplebilis appetitus comen di,vehemens fames.- Con hambre: λιµοξηρερως famelice.- El que sufre una aguda hambre: óξúπεινος,ος,ον vehementem famem patiens.- Grande hambre: βοúβρωσις,βοùβωσρτρις,εως,η; Morirse de hambre: βοuλιµιáω,βοuλι- µιáζω,βοuλιµóσσω,-ττω fame enecor.- Mudar de domicilio por el hambre: λιµωδωριéω fame cogente in alias sedes emigro.- Padecer hambre y sed: σιτοκλονéοµαι siti et fame maceror.- Padecer hambre: κενεαγγéω inediam patior HAMBRIENTO áχóρταστος,áπóναστος,πρóσ τεινος,ος,ον; λιµαλéος,α,ον; λιµηρóς á,óν; λιµóξηρος,α,ον; λιµωδης,ης,ες πειναλéος,α,ον; πεινατικóς,η,óν famelicus,jejunus.- Algo hambriento: ùπολιµωδης,ης,ες subfamelicus.-estar hambriento: λαµιµωσσω famelicus sum HAMBRÓN γαστεροπληξ,ηγος,ò ventris cupiditate insanus HARINA áλειαρ,ατος,τó; κρí,τó (sólo ac.nom.), áλφιτον,οu,τò (de cebada y en general de trigo) farina.- Abun dante en harina: πολuáλφιτος,ος,ον abundans farina.- Amasada: µáξις,εως η subacta farina.- Con miel: φúστα, βοúπεινα,ης,η magna fames.- Hambre melia o suma (adv.): µηλιος λιµóς melia fames.- Miseria,sarna tiña causadas por el hambre: λοµωψóρος,ou ò scabies,strigositas a fame ortum ducens.- Muerto de hambre: éκλιµος, κατáπεινος,λιµóκτονος,ος,ον; λιµοθνης,ητος,ò,η fame confectus,enectus Que causa hambre: λιµοφóρος,ος,ον famem afferens.- Que excita el hambre: πεινητικóς,η,óν qui famem excitat.- Que mata de hambre: λιµοκτóνος,ος,ον fame conficiens.-que se mata de hambre por ruindad: λιµοκíµβιξ,ικος,ò,η qui fame seipsum recat.- Tener hambre: βρωσεíω,λιµαíνω,λιµωττω,πεινáω,πεινéω esurio,fame laboro.- Secarse de hambre: áφαuαíνω inedia exsicco.- Darse la muerte por hambre: áποκαρτερéω mortem ipse mihi concisco.- Enflaquecer de hambre: áφαuαíνω inedia exsicco.- Matar de hambre: λοµοκτονéω,λιµαγχéω,λι- µαγχονáω,-χονéω fame eneco,conficio ων,τá farina melle conspersa.- De avena: χονδρíτις,-δρîτις,íδος,η simi la crassa.-de harina: σταíτινος,η,ον farinaceus.- De mijo: πασπáλη,ης,η minutissimus farinae pulvis.- De tri go amasada con agua:σταîς,σταíς,σται τóς,τó farina triticea aqua subacta Finísima: παιπáληµα,ατος,τó farina tenuissima.- Flor de harina: γúρις, σíλιγνις,σεµíδαλις,εως,η; πáλη,ης,η; πáληµα,ατος,τó; áµóρα,ας,η simila, similago,pollen.- Hecho de flor de harina: σεµιδαλιτης áρτος; γuρíτης οu,ò panis a simila confectus.- Harina ordinaria: κρíµνον,οu,τó fari na crassior.- Masa de harina con agua: φúραµα,ατος,τó farina aqua subacta.- Masa de harina y vino: φúστη,ης,η maza e vino et polline.- Masa de harina: στéαρ,ατος,τó farina aqua subacta.- Medida colmada de harina: íµαλíα,ας,η cumulata farinae mensura.-que se ofrece a los dioses: θúληµα,ατος,τó farina diis oblata.- Que tiene mucha harina: σταιτωδης,ης ες cui plurimum inest farinae.- 392
Rociar la harina διαφιλτóω,παλúνω farina conspergo HARTAR áποπληθω,προσκορéννuµι,-κορεν νúω,προσκορéω exsaturo.- DSe alimen to: σιτεúω frugibus sagino.-hartarse acto de hartarse: χορτασíα,ας,η; χορτασµóς,οû,ò saturatio HARTO κατακορης,ης,éς;-κóρος,ος,ον; µεστóς,η,óν; προσκορης,ης,éς; πρóσκορος,ος,ον satur,refertus.- Estar harto hasta la boca: περιχειλóω ad labia usque satiatus sum.- Retozar de harto: κριθáω,κριθιáω e satietate lascivio HARTURA áψικορíα,κορεíα,ας,η; πλη- µα,πλησµα,ατος,τó; πλησµíον,οu,τó; πλησµοσúνη,ης,η saturitas,satietas, explementum.- Demasiada (de comer): λαιµαργíα,ας,η ingluvies HASTA εíς,éς (prep.acus.con nombres de pueblos,gentes,sitios a los que cuales se va) ad,in.- Con numeral: vg. hasta diez mil: εíς,éς circiter Hasta: éσáχρι adusque.- Hasta ahora: áρτι adhuc.- Hasta: µéχρι,µéχρις, usque ad,tenus.- (Hasta cuándo!: áς! usquequo! quousdem!.- Hasta que αχρι,áχρις; éστε, óφρα,εíσóκα,éισóκε,εíσóκεν,εíσóτε,τóφρα,òπóτε donec.- Hasta (prep.gen.) αχρι, αχρις usque ad.- Hasta tanto: éπιτοσοûτον tantisper HASTIARSE áκηδéω,áκηδιáζω,áκηδιáω taedio afficior HEBE,hija de Juno: `Ηβα,ας; `Ηβη,ης, η Hebe HEBILLA `ραπíς,íδος,η; áγατηρ,ηρος, ò; διατóνιον,οu,τó; éφελíς,íδος,η; éνετη,éπιβλη,ης,η; φíβλα,ης,η; περονη,ης,η; πóρκης,οu,ò; πóρπη,ης,η; πóρπαξ,κος,ò fibula.- De la bota: éπισφúριον,οu,τó fibula ocreae.- Unido con hebillas: προσπορπατóς,η, óν; σuµπορπητóς,η,óν fibula connexus Vestido sujeto con hebillas: éµπερóνηµα,ατος,τó vestis fibulis astricta HASTIL δορáτιον,οu,τó; τρáπηξ,ηκος,ò hastile,hasta HASTÍO áλuχη,ης,η; áψικορíα,ας,η fas tidium.- De la comida: κακοσιτíα,ας, η ciborum fastidium.- Que siente hastío de los alimentos: κακóσιτος, ος,ον qui fastidiose vescitur.- Sentir,tener hastío: áσáζω, áσαíνω, áσáοµαι (-ησοµαι) fastidio laboro HAYA (árbol) φαγóς,φηγóς,οû,ò fagus De haya: φηγινéος,éα,éον; φηγíνος,η ον faginus.- Hecho de madera de haya φηγóτεuκτος,ος,ον; óξúïνος,η,ον e fago confectus HAZ δéµα,ατος,τó fascis.- De espigas οúλοδéτης,οu,ò merges.- De manojos: οûλος,οu,ò manipulorum collectorum fascis.- Hacecillo: δεσµíς,íδος,η; δεµáτιον,οu,τó; δéελος,οu,ò; φáκελος φáκελλος,οu,ò; καταδεσµη,ης,η fasciculus HAZAÑA ρéγµα,áρíστεuµα, éσθλωµα,ατος τó; πρâγος,εος,τó facinus praeclarum Arriesgada: τóλµηµα,ατος,τó facinus temerarium et strenuum.- Gloriosa: κλεîα,κλéεα,τá res praeclarae gestae Hecho,dicho memorable: áποµνηµóνεuµα ατος,τó dictum memorabile.- Varonil: áνδραγáθηµα,ατος,τó virile facinus El que hace cosas grandes,hazañas: óµβριµοεργóς,óβριµοεργóς,óς,óν gravia faciens,fortium facinorum patrator Unir,sujetar con hebillas: καταπερονáω,παρενεíρω,éκπορπáω,-πορπóω,πορπáω,προσπορπáζω,προσπορπáω,σuµπερονáω,προσπερονáω annecto fibula,fibu lis adstringo,infibulo.- Ajustar con hebillas por delante: προπερονáω ex anteriori parte fibulo HEBRÁICAMENTE éβραïσí hebraeice HEBRÁICO éβραïκóς,η,óν hebraicus HEBREO éβραïος,οu,ò; éβραïς,íδος,η hebraeus,hebraea.- Lengua hebrea: 393
éβραïς διáλεκτος lingua hebraea.- Vivir o hablar al estilo de los hebreos: éβραïζω hebraeorum more loquor,vivo HÉCATE `Ηκáτη,ης,η Hecate HECATOMBE èκατóµβη,ης,η centum boum sacrificium HECES φéκλη,ης,η; ùλíαι,ων,αì; ùπóστασις,εως,η; ùποστáθµη,ης,η;-σταθµíς íδος,η; θολóς,οû,ò faex.- Sin heces:áτρuγης,ης,éς; áτρuγος,ος,ον sine faece.- Que se alimenta de heces: τρuγóβιος,ος,ον faece victitans.- Lleno de heces,hez: τρuγíας, οu,ò; ùλωδης,ης,ες; τρúγινος,η,ον; τρúγιος,íα,ιον; τρuγερóς,á,óν faecu lentus.- Colar las heces: τρuγοιπóω vinum faeculentum percolo.- Heces del vino,del aceite: στéµφuλα,ων,τá floces,fraces.- Escudriñar las heces τρuγοδuφáω faecem scrutor HECHICERA λáµια,ας,η; µορµω,óος,οûς, η; τuµβáς,áδος,η saga,venefica,incantatrix,strix.- Que purifica frotando drogas: περιµáκτρια,ας,η vene fica quae purificat medicamenta fricans> Ruedecilla que hacían girar las hechiceras: `ρuµβíον,οu,τó rotula quam versabant sagae HECHICERO µáγος,οu,ò,η; èπωδóς,éπαοι δóς,οû,ò praestigiator,incantator HECHIZAR καταµαγεúω incanto HECHIZO éπασµα,ατος,τó; éπηλuσíα,ας η; éπωδη,ης,; éποιδη,ης,η incantamen tum,incantatio HECHO ποιητóς,πρακτóς,τuκτóς,η,óν; πρáγος,εος,τó; πρáξις,εως,η factus actio.- Bien hecho: εúποíητος,ος,ον benefactus.- De paso: παρεκβατικóς, η,óν factus per disgressionem.- Esclarecido: áρíστεuµα,ατος,τó praeclarum facinus.- Hace tres años: προπερúσινος,η,ον tertio ante praesentem anno factus.- Hechos ilustres προτéρηµα,ατος,τó res bene gestae.- ò heliasta.- Relativo a los heliastas: `ηλιαστικóς,η,óν ad heliastas Mal,apresuradamente hecho y sin arte αúτοκáβδαλος,ος,ον ex tempore factus Apresuradamente: αúτοúργητος,ος,ον extemporalis HÉCTOR `Ηκτωρ,ορος,ò Hector HEDER βρωµáοµαι,κιναβρáω foeteo HEDIONDO βαρúοδµος,δúσοσµος,ος,ον; κuθωδης,προσωδης,ης,ες foeteus,foetidus HEDOR óζη,ης,η; áοσµíα,ας,η; βδéλuγ µα,ατος,τó; βδελuγµóς,οû,ò; βρωµος, οu,ò; δuσωδíα,κακοσµíα,ας,η; ψωα,ας, η foetor,odor ingratus.- Mal olor (de las lanas del esquilmo): γρáσος, γρáσσος,γρáος,οu,ò foetor.- Hedor pútrido: ψωïζος,οu,ò foetor putridus HEGEMÓNICO `ηγεµονικóς,η,óν imperatorius HELADO κρuερóς,παγερóς,á,óν; παγετω δης,ης,ες; ψuχεινóς,ψuχινóς,η,óν ge lidus,gelu astrictus.- Cristalizado: κρuσταλλωδης,κρuωδης,ης,ες; κρuασταλλóπηκτος,ος,ον glacie concretus,in crystallum frigore astringens vel astrictus HELAR éκπéγνuµι,éµπéγνuµι,-πηγνúω,- πηγω conglacio,gelo HELARSE κρuµéω,κρuσταíνοµαι vehementi frigore rigeo HELECHO πτéρις,ιδος,η; πτερíα,ας,η filix HELENISTA èλληνιστης,οû,ò imitator, amans graecorum HELENIZARSE éξελληνíζω a graecis desumo HELESPONTO `Ηλλησποντος,οu,ò Helles pontus HELIASTA,juez de Atenas `ηλιαστης,οû pertinens 394
HELICÓN,monte `Ελικων,ωνος,ò Helicon HELICONIO èλικωνιος,íα,ον heliconius HELIOTROPO ηλιοτρóπιον,οu,τó flos ad flores convertens.- Mayor (yerba) σκορπíοuρος,-οuρον,οu (ò,τó) herba HELSINE (yerba) óνóπορδον,οu,τó helxine HEMBRA στητη,ης,η femina,mulier.- Primeriza: πρωτοτóκος,οu,η primipara HEMICICLO `ηµíκuκλος,`ηµικíκλος,οu,ò hemicyclus HEMINA (medida) κοτúλη,ης,η; κοτuληδονóφιν,κοτuληδων,óνος,ò cotyla hendido: περíκηλος,ος,ον circumquaque fissus HENDIDURA éρειξις,εως,η; ραγáς,áδος η;`ρωγη,`ρωγµη,`ρωχµη,ης,η;`ρωχµóς, οû,ò;`ρωξ,`ρωγóς,η; διαφuáς,áδος,η; φuη,ης,η; διáφuσις,εως,η; éντοµη,ης, η; σηραγξ,γγος,η; σχíζα,αχíζη,ης,η; σχíσις,εως,η; σχισµη,ης,η fissura,ri ma.- De las manos: χειρáς,áδος,η manuum fissura.- En la tierra: χαρáδρα,ας,η fissura terrae.- Inferior: ùπóσχιµα,ατος,τó ruptura inferior.- Lleno de: `ραγωδης,ης,ες rimosus.- Que tiene una gran fissura: µεγασχιδης,ης,éς magnam scissuram habens.- Que sólo tiene una hendidura: µονóξοος,ος,ον unicam fissuram habens HEMIPLEJÍA `ηµιπλησíα,ας,η dimidiata apoplexia HEMISFERIO `ηµισφαíριον,οu,τó hemisphaerium HEMISTIQUIO `ηµιστíχιον,οu,τó hemistichium HEMORRAGIA αíµαρραγíα,ας,η sanguinis eruptio HENCHIR éξεγκóω,éξοιδíσκω tumidum facio HENDER διασχíζω,κεáζω,κéω,κεíω,σφíζω ( éσχισµαι) findo,diffindo,infindo.- Con cuña: διασφηνóω,σφηνóω adacto cuneo diffindo.- LO que se hiende fácilmente: εúσχιδης,ης,éς; εúσχιστος,ος,ον fissilis HENDERSE éκχαíνω,καταχαíνω,-χáσκω, καταχασµáοµαι hisco HENDIDO `ρωγαλéος,éα,éον; éρεικτóς, éρικτóς,éρεκτóς,η,óν fissus.- Hendi da: `ρωγáς,áγος,η rimosa.- En dos partes: δíξοος,ος,ον bifurcus,bifidus.- Naturalmente en tres partes: τριφuης,ης,éς trifidus.- No hendido: áσχιστος,ος,ον; áσχιδης,áσχιζης,ης, éς non fissus.- Por la mitad: µεσοσχιδης,ης,éς in medio fissus.- Todo 395
HENDIR áνασχíζω findo.- Por un lado: παρασχíζω a latere findo HENDIRSE χαíνω (κéχασµαι),χασκáζω, χáσκω hisco,hio HENO κρáστις,εως,η; χορτáριον,οu,τó; χóρτος,οu,ò foenum,gramen.- Cortar el heno: χορτοκοπéω foenum reseco.- Haz de heno: κωλεá,âς,η; κωµuς,uθος, η foeni fasciculus.- Que corta el heno: χορτοκóπος,ος,ον qui foenum secat.- Siega del heno: χορτοκοπíα, ας,η foeni sectio HEPÁTICO ηπατιαîος,α,ον ad hepar pertinens.- Apto para sanar el hígado: `ηπατηρóς,á,óν hepaticus,ap tus ad sanandum hepar HERALDO καλητωρ,ορος,ò is cui functio est appellare HERBARIO βοτανικóς,η,óν herbarius HERBOLARIO `ριζοτóµος,ος,ον qui radi ces resecat,herbarius HERBOSO βοτανωδης,ης,ες; χλεορóς,χλο ηρóς,χλωρóς,á,óν; λεχαîος,α,ον; λεχε ποíης,οu,ò; λεχωεις,πιáεις,ποιηις, εσσα,εν; ποεσιτρóφος,ος,ον; ποιηρóς, á,óν; ποιωδης,ποωδης,ης,ες herbosus herbidus HERCÚLEO ηρακληειος,`ηρáκλειος,α,ον herculeus HÉRCULES(Por Hércules! `Ηρáκλεις! Hercle!; `Ηρακλéης,-κλéεος Hercules Danza de cuatro en honor de Hércules τετρáκωµος,οu,ò saltatio ubi quatuor saltant.- Falso Hércules: ψεuδηρακλης,οû,ò falsus Hercules.- Fiestas, sacrificios y templos de: `ηρακλεια ωντá Herculis festa vel sacrificia vel aedes HEREDAD áγρóς,οû,ò; γηπεδον,οu,τó; χωρíον,οu,τó; χωρος,οu,ò; λáξις,ιος; ληξις,εως,η hereditas,fundus,praedium,portio.- Continuación de hereda des: σuνορíα,ας,η continuatio fundo rum.- El que tiene pocas heredades: βραχúβωλος,οu,ò paucas glebas habens Pequeña: χωρáφιον,οu,τó agellus,prae diolum.- Que tiene poca heredad: µικραúλαξ,ακος,ò,η paucos sulcos habens.- Derecho a la heredad: κληρονοµíα,ας,η actio haereditatem adeundi HEREDAR κατακληρονοµéω haereditatem adeo.- Cosas heredadas del padre o enseñadas por el padre: τáρχαîα,ων prisca a patre tradita HEREDERO διáδοχος,éπíνοµος,κληρονó- µος,ος,ον haeres,sucessor.- Absoluto óλóκληρος,ος,ον haeres ex asse.- De los bienes paternos: πατροûχος,ος,ον patris bona possidens.- Universal,de toda la hacienda: éπíκληρος,ος,ον ad quem universa haereditas pertinet.- Heredera: περικληρíτις,ιδος,η ad quam universa haereditas pertinet.- Hacer heredero: κατακληρονοµéω haeredem facio.- Heredero único: µονοκληρονóµος,οu,ò unicus haeres.- Recu sado: éπιδικáσιµος,ος,ον repulsus HEREDITARIO παραδóσιµος,πáτριος,ος, ον; σuγγενικóς,η,óν haereditarius HEREJE αìρετιστης,οû,ò; αìρετικóς,η óν haereticus.- Herejes milenarios: χιλιασταí,ων,οì millenarii HEREJÍA αìρεσις,εως,η haeresis HERENCIA κληρος,οu,ò haereditas.- Absoluta: παγκληρíα,ας,η tota ex asse haereditas.- Admitido a parte de: éγκληρος,ος,ον in partem haereditatem admissus.- Adquirir la heren cia: éπιδικáζοµαι haereditatem jure obtineo.- Derecho de: áγχíστεια,ας,η áγχιστεîον,οu,τó jus succesionis.- División de la: κληροδοσíα,ας,η haereditatis divisio.- Dejar en herencia: κληροδοτéω haereditatem instituo.- Tener herencia: κληρονοµéω haereditatem habeo.- Entrar en la herencia: κληρονοµéω haereditatis 396
jure obtineo.- Llamamiento a la herencia: κληροuχíα,ας,η haereditatis aditio.- Pedir la herencia: éπιδικáζοµαι haereditatem peto.- Pleito sobre la herencia: éπιδικασíα,ας,η actio legis de haereditate controver sa.- Pretender la herencia: áγχιστεúω haereditatem peto.- Que recibe igual herencia: íσóκληρος,íσóµοιρος, ος,ον qui pari sorte fruitur.- Que tiene mucha herencia: πολúκληρος,ος, ον multam haereditatem obtinens vulnera.- Aumento de herida: éξéλκωσις,εως,η exulceratio.- Bueno para las heridas: τρuµατικóς,η,óν aptus vulneribus.- Herida con bronce: χαλκοτuπíα,ας,η vulneratio ab armis aereis.- Cuyas heridas se curan difícilmente: δuσελκης,ης,éς cui difficulter curantur vulnera.- De piedra: λιθοκοπíα,ας,η ictus lapide impactus.- Lo que esta herido: διαπηρωµα,ατος,τó quod mutilatum est.- Eficaz para cerrar una: éποuλωτικóς, η,óν efficax ad cicatricem abducendam (cicatrizar).- Llenar de heridas κατατραuµατíζω vulneribus conficio.- Perteneciente a las heridas: τραuµατικóς,η,óν ad vulnera pertinens.- Que causa herida: èλκοποιóς,óς,óν vulnus inferens.- Sin herida: áπuος ος,ον; áτρωτως invulneratus,sine vul nere HERIDO éκκροuστος,áτραuµáτιστος,ος, ον; βλαβεíς,εσσα,εν; βλητóς,πληκτóς, τρωτóς,η,óν; τραuµατíας,τρωµατíας, οu,ò ictus,perculsus,vulneratus,laesus.- Con el bronce (lanza,espada): χαλκóπληκτος,ος,ον aere percussus.- Con fuerza: κραταíβολος,ος,ον valido ictu percussus.- Con hierro: σιδηρóπληκτος,ος,ον ferro percussus.- Con la mano: χειρóπληκτος,ος,ον manu percussus.- Con piedra: λιθóκοπος,ος ον lapidibus caesus.- Igualmente: òµóτρητος,ος,ον una pariter vulnera tus.- Medio herido: `ηµιπληξ,ηγος,ò η semi-percussus HERIL,perteneciente al dueño: áνακ- HERÉTICO αíρετικóς,η,óν haereticus HERIDA èλκος,εος,τó; áµuξις,εως,η; áµuχη,ης,η; áπελος,οu,ò;`áρης,εως,οuς, εóς,ηος,ητος; αíκíα,ας,η; αíκισ- µα,ατος,τó; βληµα,ατος,τó;βολη,ης,η καταφορá,âς,η; πλαγá,âς,η; πληγη,ης, η; πλγγµα,ατος,τó; σúντριψις,εως,η; τραûµα,ατος,τó; τρωµα,ατος,τó; τρωσις,εως,η; τρωüµα,ατος,τó;τúµµα,ατος τuπη,ης,η; τúπος,εος,τó; θραuσµóς,οû ò vulneratio,ictus,vulnus,plaga.- Heridas: áγαí,αì; καταδρúµατα,ων,τá τóριος,οu,ò,η herilis HERIR áττω,èλκuστáζω,`ραθáσσω,áφελκóω,αíκíζω,áνασéω,βλéω,βολéω (βεβωληκα,βéβολα),δαíρω,δηλαíνω, δηλéω, δíκω,δνοπλαíζω,δρúπτω,éγχραúω,éναρáττω,éντεíνω,éπιρραπíζω,éπιστuφελíζω κατακεντáννuµι,κατακεντáω,κατακεντéω κατατοτρωσκω,κóπτω,κροταíνω,κροúω, µοττóω,νúσσω,-ττω,οuτáσκω,οuτáζω,οúτáω,οúτηµι (inf.οúτáναι),παíω,παραβλáπτω,πλησσω,-ττω,προστρíβω,σκíµπτω σκηµπτω,σποδéω,τανταλíζω,τιτρωσκω (τρωσω,τéτρωκα),τραuµατíζω,τρωµατíζω τρωω,τuπáζω,τúπτω (τéτuφα), θεíνω, θραúω ferio,tundo,vulnero,percutio, infligo.- Herir juntamente: σuντιτρωσκω simul vulnero.- Ser herido: νωπéω percerllor.- Profundamente: éνθλáω illido.-ocultamente:ùποθραúω occulte saucio.- Ligeramente: ψáλλω ( éψαλµαι p.p.) levi motu percutio.- A puñadas: κατακονδuλéω,κατακονδuλí ζω pugnis percutio.- Además: προσπλη σσω,-ττω insuper ferio.- Con bastón: `ραπíζω bacillo caedo.- Con dardos por todas partes: περιακοντíζω jaculis undique ferio.- Con grandísima fuerza: áποπληττω vehementissima vi percutio.- Con hacha: διαπελεκíζω securi ferio.- Con maza o bastón: `ροπαλíζω clava,baculo caedo.- Con lanza: δορατíζω hasta ferio.- En la cabeza: κεφαλαιóω caput ferio.- Hiriendo gravísimamente: παµπληγδην gravissime feriendo.- La que hiere: οúτητειρα,ας,η vulneratrix.- El que hiere: πληκτης,οu,ò; πληξ,ηγος,ò; τúπης,οu,ò percussor.- El que hiere 397
prontamente: ωκοβóλος,ος,ον celeriter feriens.- El que hiere primero: πρωτοβóλος,ος,ον qui primus ferit.- Capaz de herir: πληκτικóς,η,óν qui percutiendi vim habens.- Recién herido: νεοσπáρακτος,νεóτρωτος,νεοúτατος,ος,ον recens vulneratus.- Se ha de herir: παιητéον dferiendum est.- Acción de herir: αíκισµóς,οû,ò pulsatio.- Acto de herir: τρωσις,εως η vulneratio.- Apto para herir: τραuµατικóς,η,óν vulneribus aptus HERIRSE,el que se hiere a sí mismo: αúτοéντης,οu,ò sui ipse percussor HERMAFRODITA éρµαφρóδιτος,ος,ον ambigui sexus HERMANA carnal αúτοκασιγνητη,ης,η soror germana.- De padre y madre: σuγκασικóρα,,ας,η germana soror.- De padre: áµφιπáτωρ,ορος,η eodem patre Del padre o madre: νáννη,ης,η patris matrisve soror HERMANASTRO éτεροµητωρ,ορος,ò fatrer ος,ον fratrem vel fratres habens.- Ser el tercero de los: τριγονéω tertia generatione nascor.- Ut erino: òµογáστριος,ος,ον; òµογáστωρ,ορος,ò, η; áγáστωρ,ορος,ò; òµóδελφος,ος,ον frater uterinus HERMOSAMENTE καλóν,λαως pulchre HERMOSEAR ωραιóω, ωριαíνω,éκφαιδρúνω,éπικοσµéω,καλλιóω,καλλúνω,µορφúνω,παρακαλλúνω venustum,pulchrum,for mosum facio.- Cuanto sirve para hermosear: κáλλuστρον,οu,τó id quo aliquid exornatur.- Hermoseado con color rojo: µιλτóπρεπος,ος,ον rubeo colore decoro HERMOSO éµµορφος,εíδáλιµος,éπαφρóδιτος,-αφροδíσιος,εúκαρπος,εúµορφος, εúπροσωπος,εúξωνος,εüξωνος,ινδáλιµος καλλíχορος,καλλíµορφος,κáλλιµος,ος ον;`ροδαρóς,á,óν;`ροδωπóς,óς,óν; εúπηχuς,uς,u; εúπρεπης,ης,éς; íδανóς η,óν; καλóς,η,óν (καλλíων,κáλλιστος κuτλóς,η,óν; λεuκóπηχuς,uς,u; λεuκóσ a diversa matre HERMANO áδελφóς,οû,ò; κασíγνητος,οu, ò;.γνητη,ης,η; κáσις,ιος,ò,η; òµογενéτωρ,ορος,ò; òµογóνιος,òµóσπλαγχνος ος,ον iisdem e visceribus natus,frater (soror),germanus.- Hermanito: áδελφíδιον,οu,τó fraterculus.- Aman te de su hermano: φιλáδελφος,ος,ον amans fratris.- Carnal: αúτáδελφος, αúτοκασíγνητος,ος,ον frater germanus Considerar o reconocer como hermano: áδελφíζω fratrem meum facio.- De leche: òµογáλακτος,σuγγáλακτος,ος,ον collactaneus.- Hermana: σúγκασις,εως ò,η σuναµαíµων,ονος,ò,η soror (frater vel soror, uno eodemque sanguine genitus).- Hermanos de leche: áγáλακ τες,οì una lacte nutriti.- Igual a un hermano: íσáδελφος,ος,ον aequalis fratri.- Infeliz por culpa de su hermano: δuσáδελφος,ος,ον infelix propter fratrem.- Hermano infiel: ψεuδáδελφος,οu,ò falsus frater.- Que tiene hermanos o hermano: σuνáδελφος φuρος,ος,ον; µορφηεις,εσα,εν; τερπνóς,η,óν (-óτερος;-óτατος,-íστατος) formosus,speciosus,pulcher,venustus Hermosa: `ροδωπις,ιδος,η pulchra.- Hermoso a la vista: íδηρατος,ος,ον visu pulcher.- Amopr de lo hermoso y de lo bueno: φιλοκαλíα,ας,η amor pulchrarum rerum.- Aparecer hermoso: εúπροσωπéω speciosus appareo.- Compo nerse para aparecer hermoso: éνωραï ζω ad pulchram speciem me exorno.- De aspecto: `ρóδεος,α,ον pulcher aspectu.- Hewrmos,con hermosa cabelle ra: áπαλωθριξ,τριχος,ò,η pulcher coma.- Muy hermoso: κáλλιστος,η,ον; παγκαλλης,ùπερκαλλης,ης,éς; ùπéρκαλος,ος,ον supra modum formosus.- Por un solo día: `ηµεροκαλλης,ης,éς cuius pulchritudo unius tantum diei est.- Ser hermoso: πρéπω conspicuus sum.- Trabajar haciendo una obra hermosa,bella: καλλιτεχνéω elaboro eleganter.- Hermoso,hermosa: `ροδóπηχuς,εως,ò,η pulcher,pulchra HERMOSURA áνθος,εος,τó; ωραιóτης, 398
ητος,η; ωρíα,ας,η; áπαúγασµα,ατος,τó áπαuγασµóς,οû,ò; áπαuγη,ης,η; εíδος, εος,τó; éπαφροδισíα,εúπρéπεια,ας,η; καλλóνη,ης,η; κáλλος,εος,τó; κοσµιóτης,ητος,η; κοσµóς,οû,ò venustas, pulchritudo,species.- Amar la hermo sura: φιλοκαλéω amo pulchritudinem El que ama la hermosura: φιλóκαλος, ος,ον amans pulchritudinem.- Envanecerse por la: καθωραïζοµαι superbio ob formam.- Hacer alarde de: éγκαλλωπíζοµαι pulchrum me fingo.- Hermo sura postiza: νοθοκαλλοσúνη,ης,η fucata et ascita pulchritudo.- Premio de la hermosura: καλλιστεîον,οu,τó praemium pulchritudinis.- Exceder en hermosura: καλλιστεúω pulchritudine excellere.- Ventaja,excelencia en her mosura: καλλíστεuµα,ατος,τó pulchritudine praestantia.- Que aprecia su hermosura: δοξοκαλíα,ας,η aestima tio pulchritudinis HERNIA κηλη,; áσκοκéλη, βοuβωνοκηλη, ης,η ramex,hernia.- Acuosa: ùδροκηλη ùγροκηλη,ης,η acuosa hernaia,hydrocele.- Compuesta: ùδρεντεροκηλη,ης, η hernia composita.- El que tiene hernia acuosa: ùδροκηλικóς,η,óν hydrocelicus.- Especie de hernia: σαρκοκηλη,ης,η ramicis genus.- Que pade ce hernia: áσκοκηλης,κηλητης,οu,ò qui ramice laborat HÉROE áρως,ωος,ò;`ηρωος,ωος,ò heros Perteneciente al héroe: ηρωος,ος, ον ad heroas pertinens HERÓICO `ηρωïκóς,`ηροïκóς,η,óν; `ηρω ïος,ïα,ïον heroicus áναζéω fervefacio.- Hacer hervir hasta verterse: ùπερφλúζω supra modum efervesco.- Mucho: περιζéω,- ζεíω vehementer ferveo.- Sobremanera ùπερπαφλáζω supra modum ferveo HERVOR áναβρασµóς,οû,ò; βρáσµα,ατος, τó; βρασµóς,οû,ò; πáφλασµα,ατος,τó; ζéσις,εως,η fervor HESÍODO `Ησíοδος,οu Hesíodus.- Que dice falsamente ser Hesíodo: ψεuδη- HEROÍNA `ηρωïνη,`ηρωνη,ης,η;`ηρωïς, ïδος,η heroina HERPES éρπεδων,ονος,ò; éρπης,ητος,ò herpes HERRAMIENTA,herramientas agudas óξuν τηρες,ων,ων,οì acuta ferramenta HERRERÍA χαλκεîον,οu,τó officium ferrari.- Arte de la herrería: χαλκεuτικη,ης,η ars aeraria vel ferraria.- Taller de herrería: σιδηροuργíα,ας,η ferri officina HERRERO χαλκοδáµας,αντος,ò; µuδροκτúπος,οu,ò; σφuροκóπος,ος,ον; σιδηρεúς,εως,ò; σιδηρíτης,οu,ò; σιδηροuρ γóς,οû,ò ferrarius faber,malleator, aeris domitor.- Herrero (adj.): σιδη ρικóς,η,óν ferrarius HERRUMBRE éρuσíβη,ης,η rubigo.- Lle narse de herrumbre u óxido: éρuσιβáω -βéω rubigine infesto HERVIR áποζéω,βρáζω,βρáσσω,διαθερµαí νω,ζεíω,ζéννuµι,ζεννúω,ζéω,éκθúω,éξα ναζéω,φλáζω,φλuαρéω, φλuáζω, φλúζω, φλúω,φλúσσω,καπúω,κοχλáζω,κuµαíνω,παφ λáζω,περιφλúω ferveo,effervesco, fervefacio.- Con murmullo: áναµορµúρω cum murmure bullio.- Demasiado,sa lirse por el mucho hervor: ùπερζéω prae nimio fervore effundor.- Hacer hervir con: σúζéω,σuναναστéω confervefacio.- Hacer hervir: áναβρáσσω, σιóδειος,οu,ò qui falso esse Hesiodi dicitur HESPERIA `Εσπερíα,ας,η Occidens Hesperia HESPÉRIDES,las..: `Εσπερíδες,αì Hesperides HESPES λεúκη,ης,η vitiligo HETERODOXO `ετερóδοξος,ος,ον qui alterius est opinionis 399
HETEROGÉNEO `ετερογενης,ης,éς alterius diversique generis HEXÁMETRO éξáµετρος,οu,ò hexameter HEZ áπóσφαγµα,áποπíεσµα,áποσµηγµα, ατος,τó; σκωρíα,ας,η faex,retrimen tum.- Limpio de heces: áτρuγης,ης, éς; áτρuγος,ος,ον sine faece.- Lle no de heces: íλuóεις,óεσσα,óεν; σκuβαλωδης,ης,ες faeculentus.- Quitar las heces: áφuλíζω defaeco.- Desperdicios,mondaduras,desechos: σκúβαλον,οu,τó quisquiliae HIADAS,las.. (constelación lluviosa) `Υáδες,ων,αì Hyades.- Una de las Hía das: `Υáς,áδος,η Hyas HIBLA,ciudad y monte de Sicilia: `Υβλη,ης,η Hybla,urbs et mons Siciliae.- Del monte Hybla: ùβλαîος,α,ον hybleus HIDRARGIRIO, mercurio artificial ùδρáργuρος,οu,ò hydrargyrum,argentum vivum HIDROCÉFALO ùγροκéφαλος,ος,ον hydrocephalus HIDROFOBIA ùδροφοβíα,ας,η aquae metus.- Tener horror al agua: ùδροφοβιáω aquam metuo HIDRÓFOBO φεúγuδρος,ος,ον hydrophobus.- El que treme al agua por la rabia: ùδροφοβικóς,η,óν; ùδροφóβος ος,ον qui aquam metuit HIDROMANCIA ùδροµαντεíα,ας,η per aquam divinatio HIDROPESÍA,agua entre piel y carne: ùδερíασις,εως,η; `úδρωψ,ωπος,ò; ùδερóς,οû,ò aqua intercus,η hydrops.- El que padece hidropesía: ùδερικóς, η,óν; ùδερωδης,ης,ες aqua intercute laborans.- Padecer hidropesía: ùδαριáω,ùδεριáω aqua intercute laboro HIDRÓPICO `úφuδρος,ος,ον;ùδαλíς,ιδος η herba mille virtutibus praedita.- Abundante en hierba: ποιηρóς,á,óν ò; ùδρατωτης,ης,ες; ùδροπικóς,η,óν hydropicus.- Hidrópico,que tiene el vientre hinchado como un tambor: τuµ πανíτης,οu,ò; τuαµπανíας,οu,ò; τuµπανóεις,εσσα,εν hydropicus.- Muy hidrópico: ùπéρuδρος,ος,ον intercute aqua distentus.- Estar hidrópico: éξuδρωπιáω,ùδροπιáω,ùδρωπιáω hydro- picus sum.- Parecido al hidrópico: ùδρωποειδης,ης,éς hydropico similis HIEDRA χρuσóκαρπον,οu,τó hedaerae species HIEL χολη,ης,η fel.- De hiel: χολωδης,ης,ες felleus.- Lleno de hiel: χολóεις,εσσα,εν felleus.- Que arroja hiel: χοληγóς,η,óν bilem educens.- Que recibe la hiel: χοληδóχος,ος,ον bilem seu fel recipiens.- Sin hiel: áχολος,ος,ον felle carens.- Vegiga de la hiel: χολη,ης,η vesica bilem continens HIELO `ριγος,εος,τó; δαλλúς,úδος,η; κρúσταλλος,οu,ò,η; παγáς,áγος,η; παγετóς,οû,ò; πáγος,οu,ò; πáγος,εος,τó πηγáς,áδος,η; πηγελíς,íδος,η; πηγετóς,οû,ò glacies,gelu,algor.- Artifi cial: πηκτíς,íδος,η gelu ficticium Reducir a hielo: κρuσταλλóω in crystallum cogo HIENA `úαινα,ας,η hyaena HIERBA βοτáνη,ης,η;εíα,ας,η herba.- Especie de hierba: κóκκuξ,uγος,ò her bae species.- Hierbecilla: βετáνιον οu,τó herbula.- Verde: χλóα,ας,η; χλοη,χλοíη,ης,η herba virens.- Toda la hierba del campo: παµβóτανον áργοû omnis herba agri.- Sin hierbas: áχλοος,ος,ον sine herbis.- Que cría mucha hierba: ποεσιτρóφος,ος,ον herbas nutriens.- Que brota hierba: χλοηφóρος,ος,ον viriscens.- Lleno de hierba: ποιáεις,εσσα,εν herbosus.- De muchas virtudes: χιλιοδúναµος,οu, herbosus.- Producir yerbas verdes: χλοηφορéω virides herbas fero.- 400
Coger hierbas: ποηλογéω,βοτανολογéω, ποιολογéω herbas lego.- Comer hierba βοτανíζω herbas carpo.- Abundar en hierbas: χορτοµανéω virentibus herbis insanio.- Hierba para la comida de las bestias: πóα,ας,η herba animalibus nutriendis HIERRO áδáµας,áντος,ò; á ρης,εως,οuς εος,;ηος,ητος; σιδηριον,σíδηρονοu,τó σíδηρος,οu,ò ferrum,chalybs.- Abundante en: σιδηροφóρος,ος,ον; σιδηροφuης,ης,éς ferri ferax.- Acero templado: στóµωµα,ατος,τó schalybs Arte de trabajar el hierro: σιδηρîτις,σιδηριτíς,íδος,η ars tractancdi ferri.- de hierro: αúτοσíδηρος,ος,ον; σιδηρεος,α,ον (σιδεροûς), ferreus.- Candente: µúδροσ,οu,ò ferrum ingitum.- Devorador del hierro: φαγεσíδηρος,ος,ον vorator,voratrix ferri.- Fabricado de hierro: σιδηρóτεuκτος,ος,ον ferro fabricantus.- Fabricante de hierro: σιδηροτεκτων, ονος,ò ferri fabricator.- Hecho de hierro: σιδηρóπλαστος,ος,ον e ferro confectus.- Instrumento de hierro: σιδηριον,οu,τó ferramentum.- Manejo del hierro: σιδερεíα,ας,η tractatio ferri.- Masa de hierro: σóλος,οu,ò massa ferri.- Mina de hierro: σιδηρî τις,σιδηρτíς,íδος,η terra ubi ferrum foditur.- Pesado con el hierro,de hierro: σιδηροβριθης,ης,éς ferro gra vis,ferreus.- Que corroe el hierro: σιδηροβρως,ωτος,ò,η ferrum exedens.- Que cría hierro: σιδηροτóκος,ος,ον ferrum procreans.- Que lanza el hierro: σιδηροβóλος,ος,ον ferrum jaculans.- Tierra,madre del hierro (Scytia): σιδηροµητωρ,ορος (γη) ferri mater.- Todo de hierro: óλοσíδηρος,ος,ον totus ex ferro.- Manejar hierro: σιδηρεúω ferrum tracto.- Templar el hierro: φαρµáζω,φαρµáσσω, -ττω immergo ferrum in aquam HÍGADO `ηπαρ,ατος,τó hepar.- Enfermo del hígado: `ηπατικóς,η,óν qui laborat hepatis morbo HIGO σúκον,οu,τó ficus.- Aficionado a los higos: φιλóσuκος,ος,ον amans ficuum.- Higo de río: νuµφαíα,ας,η nymphaea.- Especie de higos: οξαλοι óξáλιοι ficuum species.- Higo que parece maduro,pero que no lo está: φηληξ,ηκος,ò grossus,ficus quae vide tur matura neque est.- Hecho de higos: σuκíτης,οu,ò a ficubus confec tus.- Higos por madurar: οíκáδες,ων grossi,ficus immaturae.- La que coge higos: σuκáστρια,ας,η quae ficus colligit.- Que lleva higos sin madurar óλuνθοφóρος,ος,ον grossos ferens.- Lugar para secar los higos: `óρκαθος οu,ò locus siccandis ficubus.- Parecido a los granos de los higos: κεγχραµιδωδης,ης,ες granis ficus similis.- Granos o semillas de higo: κεγχραµíς,íδος,η granum vel semen ficus.- Preparado con higos: σuκωτóς η,óν ficuum usu praeparatus.- Que coge higos: σuκαστης,οû,ò qui ficus colligit.- Que coge o cuenta higos: σuκολóγος,ος,ον qui ficus colligit, numerat.- Que gusta de higos: σuκóπαις,αιδος,ò,η qui ficubus gaudet.- Que vive de higos: σuκóβιος,ος,ον ficubus victitans.- Secadero de 401
higos: τρασíα,ας,η locus in quo ficus siccantur.- Seco: φιβαλéη,ης,η íσχáς,áδος,η; íσχáδιον,οu,τó carica, ficus arida.- Semejante al higo o higuera: σuκωδης,ης,ες ficui similis Sin madurar: óλuνθος,οu,ò grossus.- Coger o comer higos: σuκáζω ficus colligo,comedo.- Coger o contar higos: σuκολογéω ficus colligo.- Hablar de higos: σuκολογéω de ficubus loquor.- Comer higos: σuκοτραγéω ficus comedo.- Guardar higos σuκωρéω caprificus,ficus silvestris.- Nueva: µοσχíδιον,οu,τó; σuκáς,áδος,η ficus tenerrima,novella,recens.- Real: σuκοβασíλεια,ας,η ficus regia.- Guarda de higueras: σuκορóς,σuκοuρóς,οû,ò custos ficuum.- Hoja de higuera: κρáδαιον,θρíον,οu,τó folium ficus.- Que come hojas de higuera: κραδαφαγóς,κραδαφáγος,ος,ον ficulneis vencens foliis.- Ramo de higuera silves tre: κρáδη,ης,η;κρáδος,οu,ò surculus ficulneus.- Cultivador de higueras: θριαστης,οû,ò ficuum cultor.- Conver tirse en higuera: σuκóοµαι in ficum vertor.- Recoger hojas de higuera: θριáζω folia fici arboris colligo HIGUERAL σuκων,ονος,ò ficetum HIJAR,los hijares óσφρúς,úος,η ilia HIJASTRO,hijastra πρóγονος,οu,ò; προ γóνη,ης,η privignus,privigna HIJO éκγονος,οu,ò; éπíγονος,ος,ον (οì éπíγονοι); íνíον,οu,τó; íνις (nom.,ac.) ιννος,οu,ò; íννη,ης,η; κéλωρ,ορος,ò; τéκνα,ων,τá; τéκνωµα, ατος,τó; τιθηνηµα,ατος,τó; uìεúς,éως ò; uìïς,ùïος,ùιóς,οû,ò; θáλος,εος,τó παîς,παιδóς,ò,η; liberi,τéκνον,οu,τó filius,filia,nati,soboles.- El menor de los hijos: τηλuγéτης,οu,ò,η natu minimus.- Hija: θuγáτηρ,ηρος,η filia.- Hijito,hijita: ùïδιον,οu,τó; θuγáτριον,οu,τó filiolus,filiola.- Amante de sus hijos:εúφιλóπαις,αιδος ò,η; φιλóτεχνος,ος,ον amans liberorum.- Con todos los hijos: παµπαιδí cum omnibus liberis.- Criado lejos Llevar higos sin madurar: óλuνθοφορéω grossos fero.- Producir higos: σuκοφορéω ficus fero HIGUERA σuκη,σuκéη.ης,η; σúκον,οu,τó ficus.- Higuera egipcia (sicomoro): σuκóµορος,οu,ò sycomorus.- Atica: χελιδóνες ficus atticae.- Enana: χαµαισúκη,ης,η pumila ficus.- Silves tre: κρáδη,ης,η; éρινεóς,éρινóς,οû,ò de sus padres: áπóτροφος,ος,ον procul a parentibus nutritus.- Crianza, educación de los hijos: τεκνοτροφíα, ας,η liberorum educatio.- Hijo de familia: ùπεξοúσιος,ος,ον filiusfamilias.- Hijo de la que al casarse era reputada virgen: παρθενíας,οu,ò filius ex ea natus quae,cum duceretur,virgo putabatur.- Del hijo,por medio del hijo: τεκνóφι a filio,per filium.- Devoración de hijos: τεκνοφαγíα,ας,η liberorum voratio.- El que mata a los hijos: τεκνοφóνος,τεκ νοκτóνος,ος,ον; τεκνολéτης,οu,ò;- ολéκτωρ,ορος,ò; τεκνολéτειρα,ας,η liberorum interfector,interfectrix.- El que odia a los hijos: µισóτεκνος, µισóπαις,-παιδος,ò,η qui odit liberos, vel odio est liberis.- El tercero de los hijos: τρíγονος,ος,ον tertio generatus.- Felicidad de tener buenos hijos: εúπαιδíα,εúτεκνíα,ας,η felicitas quam boni liberi efferunt.- Feliz en los hijos o en hijos: εúπαις,αιδος,ò,η felix multa prole o bonos habens liberos.- Feliz por los hijos: εúτεκνος,ος,ον; κρεισσóτεκνος,ος,ον prole felix,ob liberos felicior.- Hijos de diversos padres: πληγενεîς,οì diversis parentibus ortis.- Prole: γóνος,οu,ò soboles.- Infelicidad por causa de los hijos: δuστεκνíα,ας,η infelicitas ob liberos.- Infeliz por causa de los hijos: δúστεκνος,ος,ον infelix propter liberos.- Matanza de los hijos: τεκνοφονíα,τεκνοκτονíα,ας,η liberorum caedes.- Muerto por los hijos: τεκνóφονος,ος,ον a liberis occisus.- Multitud de hijos: πολuπαιδíα,ας,η multitudo liberorum.- Muy amables 402
hijos: µεγηρατα τéκνα,τα per quam amabiles liberi.- Notable por los hijos: κλuτóπαις,αιδος,ò,η filiis inclytus.- Odio hacia los hijos: µισοτεκνíα,ας,η odium liberorum.- Hijo pequeño: τεκνíον,οu,τó filiolus Pernicioso a los hijos: παιδóµορος, ος,ον liberis perniciosus.- Por donde pasan los pequeños al nacer: παιδοπóρος,ος,ον liberis o pueris transitum praebens.- Privación o falta de hijos: áπαιδíα,ας,η orbitas liberorum.- Procreación de hermosos hijos: καλλιπαιδíα,ας,η pulchrorum liberorum susceptio.- Que tiene hermosos hijos: καλλíπαις,αιδος,ò,η cui pulchri sunt liberi.- Que tiene pocos hijos: óλιγóτεκνος,ος,ον paucos habens liberos.- Que carece de hijos: áπαιδις,íδος,ò,η liberis carens.- Que cría,alimenta hijos: τεκνοτρóφος,ος,ον qui,quae liberos alit.- Que devora los hijos: τεκνοφáγος,ος,ον liberorum vorator.- Que los: éχéπωλος,ος,ον habens pullos.- Devorar a los hijos: τεκνοφαγéω liberos voro.- Educar a los hijos: τεκνóω liberos tollo.- Matar los hijos: τεκνοφονéω liberos occido.- Parir hijos: τεκνογονéω liberos pario.- Privar a alguien de los hijos: áνορφανíζω,áποτεκνóω orbo,liberos privo HILADO,con lino λινóκλωστος,ος,ον ex lino netus.- Tres veces hilado: τρíκλοστος,ος,ον ter fuso versato ductus HILANDERA,buena hilandera εúηλáκατος οu,η colus perita HILANDERO κλωστης,οû,ò qui,quae fila deducit HILAR éπικλωθω,κλωθω,κλωσκω,νηéω,νηθω,νéω,νéοµαι,πηνíζω, filum e colu devolvo,neo.deduca lanam.- Acción de hilar: νησις,εως,η; κλωσµα,ατος,τó; κλωσµóς,οû,ò nendi actio.- Apto para hilar el lino: λινóκλωστος,οu,ò,η ad linum nendum aptus.- Fácil de: εúµηρuτος,ος,ον facilis ad nendum.- Hilar la lana: διανηθω deduco lanam es alimentado por los hijos: τεκνóτροφος,ος,ον qui a liberis alitur.- Que produce buenos hijos: áριστοτóκος,ος,ον qui,quae optimus parit.- Que produce vigorosos y valientes hijos: áριστωδινης,ων,αì quae strenuos pariunt filios.- Que se opone a su padre: áντíπατρος,ος,ον qui patrem adversatur.- Que tiene cincuenta hijos: πεντηκοντáπαις,παιδóς,ò quinquaginta filios habens.- Que tiene muchos hijos: πολúπαις,παι δος,ò,η; πολúτεκνος,ος,ον multos liberos habens.- Que tiene poca descen denci,pocos hijos: óλιγóπαις,παιδος, ò,η cui pauci sunt liberi.- Que tiene tres hijos: τρíπαις,-παιδος,ò η cui tres suint liberi.- Que tiene un solo hijo o hija: µονíτεκνος,ος, ον unicam prolem habens.- Que tiene un solo hijo: µονοπαíς,-παιδος,ò,η unum filium habens.- Que tiene hijue Enlazar hilando: σuγκλωθω una nendo connecto.- Mujer que gana el susten to hilando: χερνητις,ιδος,η mulier victum quaerens nendo manibus.- Perito en: νηστικóς,η,óν nendi peritus.- Recién hilado: νεóκλωστος,ος, ον nuper fuso ductus.- Rodear o torcer hilando: περικλωθω nendo cirumago o torqueo.- Sacado hilando: κλωσ τóς,η,óν nendo deductus HILARIDAD χαρµοσúνη,ης,η laetitia HILAS τíλµα,ατος,τó; τιλµáτιον,οu,τó penicillus.- Poner hilas en las heridas: µοτóω turundam vulneribus indo HILERA στíχος,οu,ò linea,series,ordo En hilera: στιχηδóν in versum HILO ηλáκατα,ων,τá (fila), διáνηµα, κλωσµα,νηµα,ατος,τó; κλωσµóς,οû,ò; λíνον,οu,τó; µηρινθος,οu,ò; µéρµις, ιθος,η filum.- En ovillos: µηρuγµα, µηρuµα,µηρuσµα,ατος,τó filum glomeratum.- Sacado de la rueca: πηνισµα, ατος,τó stamen o filum e colu deductum.- Tejido de siete hilos: éπτáµι- 403
τος,ος,ον septenis filis contextus.- Trama del hilo: καíρωµα,ατος,τó; καíρωσις,εως,η staminis connexio.- Sacar el estambre o hilo: éκπηνíζω stamen o filum educo.- Torcer el hilo: `ροδανíζω torqueo filum.- Tramar el hilo o estambre: καιρóω stamen connecto HIMEN ùµην,éνος,ò hymen HIMENEO ùµéναιος,οu,ò hymaeneus,nuptiarum praeses genius.- Canción nupcial: ùµéναιος,οu,ò nuptiale carmen Cantar el himeneo: ùµεναιóω carmen nuptiale cano HIMNO `úµνος,οu,ò hymnus.- Abundante en himnos: πολúüµνος,ος,ον abundans hymnis.- Cantar himnos: éξuµνéω,παια νíζω,ùµνωδéω,ùµνοπολéω,ùµνηπολéω hymnis celebro,peana cano.- Cantar un himno: κωµáζω εíς τíνα; ùµνολογéω hymnum dico,cano.- Cántico de himnos ùµνολογíα,ας,η; ùµνωδíα,ας,η hymnorum decantatio.- Cantor de himnos: ùµνωδóς,οû,ò,η hymnorum cantator.- Celebrado con himnos graves: βαρúuµνος,ος,ον gravibus hymnis celebratus Compositor de himnos: ùµνοποιóς,οû,ò hymnorum effector.- Entonar himnos: καθuµνéω hymnum cano.- Escritor de himnos: ùµνογρáφος,οu,ò hymnorum scriptor.- Introducción de un himno: προκóµιον,οu,τó hymni proemium.- Ocuparse de himnos: ùµνοπολéω,ùµνηπολéω circa hymnos versor.- Que escribe himnos: ùµνοθéτης,οu,ò qui φολúζω,-λúσσω bullarum instar turgeo.- A modo de vejiga: φuσιγγóοµαι in vesicae modum inturgesco.- Con la fuerza del fuego: πuριµανéω vi flamma glisco.- Empezar a hincharse: φuσιáω,παροιδαíνω,ùποιδéω subtumesco intumesco.- Que se hincha: προσογκης ης,éς insuper intumescens.- Hincharse juntamente: σuνοιδéω simul intumesco.- Un poco: ùπογκóω subtumesco HINCHAZÓN ογκωσις,οíδησις,εως,η; `úτνον,οu,τó; διóγκωσις,εως,η; éπαρ µα,ατος,τó; éξοíδησις,εως,η; φúσηµα ατος,τó; κηλη,ης,η; πρησµα,ατος,τó hymnos scribit.- Que se ocupa de himnos: ùµνοπóλος,ùµνηπóλος,οu,ò,η qui,quae circa hymnos versatur HINCAR πασσαλεúω,πατταλεúω,πασαλíζω, πασσακíζω,πáττω,-σσω figo.- A la vez o fuertemente: σuνεπερεíδω simul infingo vel firmiter.- Fuertemente: σuναπερεíδω firmiter adigo HINCHADO óγκωδης,ης,ες,óγκωτóς,η,óν; óγκúλος,ος,ον; οíδαλéος,α,ον; φuσηφρων,φuσíφρων,ων,ων; προσωδης,ης,ες σφριγανóς,η,óν; στρηνης,ης,éς; στρηνóς,η,óν; ùπéρογκος,ος,ον praetumi dus,turgidus,tumidus,turgens,inflatu s.- Algo hinchado,vanidoso: `úποιδος,ùπóχαuνος,ος,ον subtumidus,gloriosus.- Hinchado,lleno de aire: οíδηµατóειςεσσα,εν; οíδηµατωδης,ης, ες; οíδµατóεις,εσσα,εν tumidus.- Estar hinchado: οíδéω,οíδáω inflatus sum.- Poner hinchado: óγκóω tumi dum reddo HINCHAR οíδαíνω,οíδáνω,éποικíζω,éξογ κóω,éξοιδíσκω,πíµπρηµι,πíµπρηµι tumefacio,tumidum facio,intumesco.- Estar hinchado: éµφuσιóοµαι tumeo.- Hinchar mucho: ùπερογκóω admodum inflo.- Hincharse: οíδíσκω,óγκuλλáω óγκúλλοµαι,οíδαíνω,οíδáνω,οíδéω,οíδáω,διογκóω,éποιδαíνω,éποιδéω,éξοιδαíνω,éξοιδéω,φλεγµαíνω,κονδuλóοµαι σφριγáω intumesco,tumefacio,tumeo, turgeo.- A manera de burbujas: ποµ- inflatio,tumor,tumefactio,tuber.- Con hinchazón: χαúνως tumide HINOJO µáραθρον,οu,τó; σéσελι,εως,τó σéσελις,εως,η marathrum,herbae nomen HIPÁLAGE ùπαλλαγη,ης,η hypallage,sub mutatio HIPERBATON ùπερβατóν,οû,τó hyperbaton HIPÉRBOLE ùπερβολη,ης,η hyperbole HERPERBÓLICAMENTE ùπερβολικως supra fidem 404