Εκθέσεις για τα Ανθρώπινα ικαιώµατα σε ιάφορες Χώρες για το 2007 Οι Εκθέσεις ανακοινώνονται από το Γραφείο για τη ηµοκρατία, τα Ανθρώπινα ικαιώµατα, και την Εργασία 11 Μαρτίου 2008 ΕΛΛΑ Α Η Ελλάδα είναι συνταγµατική δηµοκρατία µε πολυκοµµατικό Κοινοβούλιο και πληθυσµό περίπου 11 εκατοµµύρια. Τον Σεπτέµβριο το κόµµα της Νέας ηµοκρατίας κέρδισε µία µικρή πλειοψηφία εδρών στη Βουλή των Ελλήνων µε ελεύθερες και δίκαιες κοινοβουλευτικές εκλογές, και ο Κωνσταντίνος Καραµανλής διατήρησε το αξίωµα του πρωθυπουργού. Οι πολιτικές αρχές σε γενικές γραµµές διατήρησαν αποτελεσµατικό έλεγχο των δυνάµεων ασφαλείας. Η Ελλάδα είναι συνταγµατική δηµοκρατία µε πολυκοµµατικό Κοινοβούλιο και πληθυσµό περίπου 11 εκατοµµύρια. Τον Μάρτιο του 2004 το κόµµα της Νέας ηµοκρατίας κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στη Βουλή των Ελλήνων µε ελεύθερες και δίκαιες κοινοβουλευτικές εκλογές, και ο Κωνσταντίνος Καραµανλής έγινε πρωθυπουργός. Οι πολιτικές αρχές σε γενικές γραµµές διατήρησαν αποτελεσµατικό έλεγχο των δυνάµεων ασφαλείας. Η κυβέρνηση σε γενικές γραµµές σεβάστηκε τα ανθρώπινα δικαιώµατα των πολιτών της χώρας, αλλά υπήρξαν προβλήµατα σε ορισµένες περιπτώσεις. Κατά τη διάρκεια του έτους, αναφέρθηκαν διάφορες περιπτώσεις καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, στις οποίες, µεταξύ άλλων, περιλαµβάνονταν: πολυάριθµες αναφορές για κακοµεταχείριση από τις δυνάµεις ασφαλείας, κυρίως παράνοµων µεταναστών και Ρόµα. Υπερπληθυσµός και κακές συνθήκες σε µερικές φυλακές. Κράτηση µεταναστών χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα σε κακές συνθήκες. Περιορισµοί στην ελευθερία του λόγου. Περιορισµοί και διοικητικές δυσκολίες σε βάρος µελών µη-ορθοδόξων θρησκευτικών οµάδων. Κράτηση και απέλαση ασυνόδευτων παιδιών ή παιδιών µεταναστών που αποχωρίστηκαν από τους γονείς τους, περιλαµβανοµένων αιτούντων άσυλο. Ενδο-οικογενειακή βία κατά των γυναικών. Παράνοµη διακίνηση και εµπορία ανθρώπων. Περιορισµοί στην ελευθερία αυτοπροσδιορισµού εθνικών µειονοτήτων. ιακρίσεις εναντίον εθνοτικών µειονοτήτων, και Ρόµα. Τα παιδιά των τσιγγάνων σε µερικές περιπτώσεις υποχρεώνονταν να πάνε σε σχολεία αποκλειστικά για τσιγγάνους και καθίσταντο αντικείµενα εκµετάλλευσης µέσω καταναγκαστικής επαιτείας και εργασίας, ενώ οι αστυνοµικοί δεν έκαναν παρά ελάχιστες προσπάθειες για να τα προστατεύσουν. Οι ενήλικοι Ροµ δεν είχαν πρόσβαση σε κατάλληλη στέγαση, ιατρική περίθαλψη και, σε πολλές περιπτώσεις, ύδρευση, ηλεκτρικό ρεύµα και αποκοµιδή σκουπιδιών. Τσιγγάνοι µη Ελληνικής υπηκοότητος συχνά αντιµετώπιζαν πολύ άσχηµες συνθήκες, ζώντας σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες σε αυτοσχέδιους καταυλισµούς.
ΕΛΛΑ Α 2 ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Ενότητα 1 Σεβασµός στην Ακεραιότητα του Ατόµου, Συµπεριλαµβανοµένης της Ελευθερίας από: α. Αυθαίρετη ή Παράνοµη Αφαίρεση της Ζωής εν υπήρξαν αναφορές για φόνους για πολιτικούς λόγους εκ µέρους της κυβέρνησης ή κρατικών υπαλλήλων Ωστόσο, υπήρξαν δύο αναφορές ότι άτοµα έχασαν τη ζωή τους λόγω αµέλειας, αδιαφορίας, υπερβολικής χρήσης βίας και/ή εγκληµατικής πρόθεσης από πλευράς των αρχών. Στις αρχές του Αυγούστου, ένας Έλληνας τραυµατίστηκε από το Λιµενικό και πέθανε αργότερα, επειδή, σύµφωνα µε αναφορές, δεν σταµάτησε για έλεγχο του σκάφους του. Το Λιµενικό διέταξε τον ύποπτο να σταµατήσει επειδή δεν υπάκουσε, οι Λιµενικοί άνοιξαν πυρ, τραυµατίζωντάς τον. Μεταφέρθηκε στο νοσοκοµείο, όπου και απεβίωσε. ηµοσιεύµατα του τύπου ανέφεραν ότι ο αποθανών ήταν µέλος ενός κυκλώµατος παράνοµης µεταφοράς λαθροµεταναστών και ναρκωτικών στην Ελλάδα. Το Νοέµβριο, ένας συνοριοφύλακας πυροβόλησε και σκότωσε έναν Αλβανό, ο οποίος προσπαθούσε, να διασχίσει παράνοµα τα σύνορα. Ο συνοριοφύλακας συνελήφθη και η υπόθεση εκκρεµούσε µέχρι το τέλος του έτους στα δικαστήρια. Τον Ιούνιο, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων, κατεδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του Άρθρου 2 (δικαίωµα στη ζωή) για τον πυροβολισµό τον Ιανουάριο του 1998, που άφησε τον Ροµ Ιωάννη Καραγιαννόπουλο, ανάπηρο για όλη του τη ζωή. Τον Ιούλιο, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων, καταδίκασε οµόφωνα την Ελλάδα για παραβίαση του Άρθρου 2 (δικαίωµα στη ζωή) και επισήµανε πολλές ελλείψεις στην ανάκριση για τον θανάσιµο τραυµατισµό του 20άχρονου Αλβανού µετανάστη Gentjan Celniku από έναν αστυνοµικό, ο οποίος βρισκόταν εκτός υπηρεσίας το 2001 στην Αθήνα. Το ικαστήριο επεδίκασε αποζηµίωση ύψους $42,400 (29,010 ευρώ), για ζηµίες, έξοδα και δαπάνες. Σε αντίθεση µε το προηγούµενο έτος, δεν υπήρξαν αναφορές για τραυµατισµούς ή θανάτους από νάρκες. Εξήντα οχτώ άτοµα έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία 16 χρόνια στα ναρκοπέδια του Εβρου. β. Εξαφάνιση εν υπήρξαν αναφορές εξαφανίσεων µε πολιτικά κίνητρα. γ. Βασανιστήρια και Άλλοι Τρόποι Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιµωρίας Ο νόµος απαγορεύει τέτοιες πρακτικές ωστόσο, οι αστυνοµικές δυνάµεις κακοποίησαν κάποια άτοµα, ιδίως µετανάστες και Ρόµα.
ΕΛΛΑ Α 3 Το Νοέµβριο, η διεθνής µη κυβερνητική οργάνωση "Pro-Asyl" δήλωσε, µετά από δύο διερευνητικές αποστολές τον Ιούλιο/Αύγουστο στα νησιά του Αιγαίου Σάµο και Χίο, ότι το Λιµενικό συστηµατικά κακοµεταχειριζόταν τους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες. Η οργάνωση κατέληξε στο συµπέρασµα ότι το Λιµενικό κατέβαλε προσπάθειες να παρεµποδίζει τις βάρκες των µεταναστών να προσεγγίζουν στην Ελλάδα και να τους εξαναγκάσει να αποµακρύνονται από τα Ελληνικά χωρικά ύδατα. Η Pro-Asyl ισχυρίστηκε ότι οι επιβάτες εγκαταλείπονταν σε ακατοίκητα νησιά ή αφήνονταν στη µοίρα τους στα ανοιχτά της θάλασσας. Σε µία γνωστή περίπτωση στην Χίο, η οργάνωση υποστήριξε ότι ο βαθµός κακοµεταχείρισης συνιστούσε βασανισµό (η συµπεριφορά που έγινε γνωστή περιελάµβανε σοβαρούς ξυλοδαρµούς, εικονικές εκτελέσεις, ηλεκτροσόκ και σπρώξιµο µε βία του κεφαλιού ενός πρόσφυγα σε κουβά µε νερό). Η Pro-Asyl ανέφερε ότι η αστυνοµία έθετε υπο κράτηση όλους τους πρόσφυγες και µετανάστες από τη στιγµή της άφιξής τους στα νησιά, συµπεριλαµβανοµένων των ανηλίκων, και ότι σε όλους τους νεοαφιχθέντες ανεξαιρέτως εδίδετο διαταγή απέλασης, χωρίς να τους έχει δοθεί καµία πληροφορία για τα δικαιώµατά τους και χωρίς καµία νοµική βοήθεια. Το εκέµβριο του 2006, η Επιτροπή του Συµβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων ανέφερε ότι, βάσει των ευρηµάτων της επισκέψεώς της στη χώρα το 2005, τα δικαιώµατα των ανθρώπων που κρατούνταν στα κρατητήρια της αστυνοµίας, δεν τύγχαναν σεβασµού στην πράξη, και ότι η χρήση βίας κατά ανθρώπων που στερούνταν της ελευθερίας τους εξακολουθούσε να είναι ευρέως διαδεδοµένη. Οι γιατροί της αντιπροσωπείας της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (ΕΠΒ), ανακάλυψαν ότι άτοµα που είχαν ισχυριστεί ότι υπήρξαν θύµατα κακοµεταχείρισης κατά τη διάρκεια ανάκρισης ή όσο βρίσκονταν σε κέντρα κράτησης της συνοριοφυλακής, βρέθηκαν να έχουν τραύµατα, σε αντιστοιχία µε τους ισχυρισµούς τους. Σύµφωνα µε αναφορές, τον Μάρτιο αστυνοµικοί τραυµάτισαν Ιρακινούς αιτούντες άσυλο, όταν αρνήθηκαν να επιβιβαστούν σε ένα λεωφορείο για να απελαθούν στην Τουρκία και, αντιθέτως, επέµεναν να υποβάλλουν αιτήσεις ασύλου. Τον Αύγουστο, ο Παγκόσµιος Οργανισµός Κατά των Βασανιστηρίων, εξέφρασε την ανησυχία ότι οι αρχές δεν είχαν ξεκινήσει έρευνα για τις καταγγελίες. Η ιεθνής Αµνηστεία δηµοσίευσε αναφορές κακοµεταχείρισης µεταναστών και αιτούντων άσυλο. Το Σεπτέµβριο του 2006, 40 µετανάστες, συµπεριλαµβανοµένων ανηλίκων, που επιχειρούσαν να επιβιβαστούν σε πλοία µε προορισµό την Ιταλία από το λιµάνι της Πάτρας, σύµφωνα µε αναφορές, κρατήθηκαν στο Λιµεναρχείο της Πάτρας και κάποιοι Λιµενικοί, σύµφωνα µε αναφορές,ξυλοκόπησαν κάποιους από αυτούς. Τον Ιούλιο, ο εισαγγελέας διέταξε έρευνα για βίντεο, τα οποία µεταδόθηκαν στον ιστότοπο YouTube.com και στην ελληνική τηλεόραση, στα οποία εφτά αστυνοµικοί κακοποιούσαν δύο Αλβανούς οι οποίοι ήσαν υπό κράτηση µετά από την σύλληψή τους για ναρκωτικά, τον Ιούνιο του 2006. Για δύο από τους αστυνοµικούς εκδόθηκε ένταλµα σύλληψης µε την κατηγορία κακουργήµατος, ενώ κατηγορίες απαγγέλθηκαν κατά των εφτά αστυνοµικών για βασανιστήρια και παράβαση καθήκοντος. Πέντε αστυνοµικοί αποτάχθηκαν. Κατά τη διάρκεια του έτους, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων, κατεδίκασε την κυβέρνηση για ένα σύνολο υποθέσεων, στις οποίες περιλαµβάνονταν πυροβολισµοί, ξυλοδαρµοί και κακοµεταχείριση ατόµων από αστυνοµικούς. Για παράδειγµα, τον Ιανουάριο, το
ΕΛΛΑ Α 4 Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων διαπίστωσε ότι υπήρξε αστυνοµική βάναυση συµπεριφορά στην υπόθεση Alsayed Allaham, η οποία αφορούσε τον ξυλοδαρµό ενός Σύριου πολίτη το Σεπτέµβριο του 1998. Το Μάιο του 2007 το δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα σε παρόµοια υπόθεση, η οποία αφορούσε τον ξυλοδαρµό του Dimitri Zelilof το εκέµβριο του 2001. Το εκέµβριο, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων, οµόφωνα καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του Άρθρου 3 (απαγόρευση των βασανιστηρίων) και του Άρθρου 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), σχετικά µε επίθεση από αστυνοµικούς και επακόλουθη απουσία αποτελεσµατικής έρευνας στους ισχυρισµούς για αστυνοµική βάναυση συµπεριφορά και ρατσιστικά κίνητρα για τον ξυλοδαρµό µίας εγκυµονούσας γυναίκας Ροµ, ο οποίος προκάλεσε την αποβολή του εµβρύου. Στην Ελλάδα επιδικάστηκε να καταβάλει ως αποζηµίωση στο θύµα $30,600 (21,000 ευρώ. Το Μάιο ένας αστυνοµικός του τµήµατος ανθρωποκτονιών συνελήφθη για απόπειρα βιασµού µίας γυναίκας, ενώ βρισκόταν σε ώρα υπηρεσίας και µέσα στο αστυνοµικό όχηµα. Η υπόθεση εκκρεµούσε ως το τέλος του έτους. Η ιεθνής Αµνηστεία ανέφερε, ότι το 2006, µία γυναίκα από τη Βουλγαρία τέθηκε υπό κράτηση στο νησί της Ρόδου, µε την κατηγορία της παράνοµης εισόδου. ύο άντρες που σύµφωνα µε τους ισχυρισµούς κανόνισαν τη µεταφορά της από την Κρήτη στη Ρόδο, κατηγορήθηκαν για εµπορεία ανθρώπων και σωµατεµπορία. Η γυναίκα ανέφερε ότι ενόσω ήταν υπό κράτηση, ένας αστυνοµικός την µετέφερε στο σπίτι του, όπου και τη βίασε. Η γυναίκα ισχυρίστηκε επίσης, ότι, όταν στη συνέχεια οδηγήθηκε πίσω στο αστυνοµικό τµήµα, βιάσθηκε και από έναν άλλο αστυνοµικό. Οι αρχές διεξήγαγαν ποινική ανάκριση, και στους δύο αστυνοµικούς απαγγέλθηκε η κατηγορία του βιασµού. Ο αστυνοµικός που βρισκόταν σε υπηρεσία στο αστυνοµικό τµήµα και ο διοικητής του αστυνοµικού τµήµατος κατηγορήθηκαν για αµέλεια περί το καθήκον. Η δίκη εκκρεµούσε ως το τέλος του έτους. Οι αστυνοµικοί γενικώς κακοποιούσαν τσιγγάνους περισσότερο από άλλες µειονοτικές οµάδες. Μετανάστες, συµπεριλαµβανοµένων Αλβανών, επίσης κατηγόρησαν την αστυνοµία για κακοποίηση. Η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων συνέστησε µέτρα για την εξάλειψη της κακοµεταχείρισης από τις δυνάµεις ασφαλείας, στα οποία περιλαµβάνονταν η διεξοδική διερεύνηση των ισχυρισµών αυτών και, όπου άρµοζε, επιβολή πειθαρχικών και ποινικών κυρώσεων. Η επιτροπή πρότεινε επίσης την ίδρυση ενός ανεξάρτητου σώµατος αστυνοµικών επιθεωρητών, καθώς επίσης την θέσπιση αυστηρώ κριτηρίων κατάταξης στην αστυνοµία και συνεχή εκπαίδευση. Η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων έκανε µία µη προγραµµατισµένη δεύτερη επίσκεψη επιθεώρησης στις φυλακές και στα κρατητήρια των αστυνοµικών τµηµάτων το Φεβρουάριο, τα αποτελέσµατα της οποίας δεν είχαν δηµοσιευθεί έως το τέλος του έτους. Σκοπός της επίσκεψης ήταν να εξετάσει τα µέτρα που είχαν πάρει οι αρχές για να εφαρµόσουν τις συστάσεις της Επιτροπής κατά την επίσκεψή της το 2005. Συνθήκες στις Φυλακές και στα Κρατητήρια Οι συνθήκες στις φυλακές παρέµειναν ακατάλληλες, λόγω της συνεχιζόµενης κράτησης υπεράριθµου αριθµού κρατουµένων και της παλαιότητας των εγκαταστάσεων. Τον Αύγουστο,
ΕΛΛΑ Α 5 το Υπουργείο ικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι ο συνολικός αριθµός κρατουµένων στις φυλακές ανερχόταν στις 10.772, ενώ η επίσηµη χωρητικότητα του σωφρονιστικού συστήµατος ήταν 6.019. Υπήρξαν αναφορές κακοποίησης κρατουµένων σε φυλακές και σε κρατητήρια από φρουρούς. Τον Απρίλιο ξέσπασαν ταραχές σε διάφορες φυλακές σε όλη τη χώρα, λόγω του υπερπληθυσµού και ως αντίδραση σε αναφορές ότι κάποιοι φρουροί είχαν ξυλοκοπήσει έναν πολύ γνωστό αναρχικό σε µία φυλακή έξω από την Αθήνα. Τον Ιούλιο, κρατούµενοι των φυλακών ιαβατών Θεσσαλονίκης ισχυρίστηκαν ότι έπεφταν θύµατα ξυλοδαρµού από τους φρουρούς. Υπήρξε ένας θάνατος σε κρατητήριο της αστυνοµίας κατά τη διάρκεια του έτους, ο οποίος, όπως φαίνεται, προκλήθηκε από αµέλεια από πλευράς της αστυνοµίας. Τον Απρίλιο, ένας 20άχρονος Αλβανός αυτοκτόνησε, ενώ βρισκόταν υπό αστυνοµική κράτηση στο Ίλιον, στην Αθήνα. Ο νεαρός άντρας κρεµάστηκε µε µία ζώνη, την οποία οι αρµόδιοι δεν του είχαν αφαιρέσει, κατά παράβαση των κανονισµών κράτησης. Σε µία επίσκεψη του 2005, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων εξέτασε τη µεταχείριση ατόµων που βρίσκονταν υπό κράτηση από τις αστυνοµικές αρχές, επικεντρώνοντας ιδιαίτερα την προσοχή τους στα καταστήµατα κράτησης λαθροµεταναστών στο Ανατολικό Αιγαίο και τη Θράκη. Η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε φυλακές, κρατητήρια της αστυνοµίας, αστυνοµικά τµήµατα, κρατητήρια για παράνοµους µετανάστες, και ψυχιατρικά νοσοκοµεία. Στην αναφορά του εκεµβρίου του 2006 σχετικά µε την επίσκεψη, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων σηµείωνε ότι οι φυλακές συνέχιζαν να φιλοξενούν υπεράριθµο αριθµό κρατουµένων, ότι η βία στις φυλακές φαινόταν να είναι σε έξαρση, ότι οι συνθήκες κράτησης στις εγκαταστάσεις της αστυνοµίας ήταν γενικώς µη ικανοποιητικές σε βαθµό που µερικές φορές ισοδυναµούσαν µε απάνθρωπη και ταπεινωτική µεταχείριση, και ότι εγκαταστάσεις, που είχαν σχεδιαστεί για την κράτηση υπόπτων για µικρά χρονικά διαστήµατα, χρησιµοποιούνταν για παρατεταµένη κράτηση. Στις 20-27 Φεβρουαρίου, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων έκανε µία µη προγραµµατισµένη δεύτερη επίσκεψη επιθεώρησης σε φυλακές και κρατητήρια των αστυνοµικών τµηµάτων, τα αποτελέσµατα της οποίας δεν είχαν δηµοσιευθεί έως το τέλος του έτους. Συµφώνα µε τις συστάσεις της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και άλλων διεθνών οργανισµών, η κυβέρνηση εγκαινίασε δύο νέες εγκαταστάσεις κράτησης µεταναστών, µία το εκέµβριο στη Σάµο, µε χωρητικότητα 285 ατόµων και µία άλλη στον Εβρο, Θράκη, µε χωρητικότητα 300 ατόµων. Η ιεθνής Αµνηστεία ανακάλυψε ότι µεταξύ των προσφύγων και των µεταναστών, που κρατούνταν στα κρατητήρια της Χίου, υπήρχαν και ανήλικοι και ότι τα κρατητήρια έπασχαν από υπερπληθυσµό και έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής. Οι αρχές κρατούσαν πέντε ανήλικους στην πόλη του Βόλου για 45 ηµέρες, πριν τη µεταφορά τους στην Αθήνα, όπου και κρατήθηκαν εκ νέου. Ο Συνήγορος για τα ανθρώπινα δικαιώµατα δήλωσε το Μάιο ότι ο αυξανόµενος υπερπληθυσµός των φυλακών δηµιουργούσε κακές συνθήκες και οδηγούσε σε προβλήµατα πειθαρχείας και εγκληµατική συµπεριφορά µέσα στις φυλακές.
ΕΛΛΑ Α 6 Το Μάρτιο, κρατούµενοι υπόδικοι στο Αστυνοµικό Τµήµα Θεσσαλονίκης, υπέβαλαν γραπτή διαµαρτυρία αιτούµενοι τη µεταφορά τους στις φυλακές. Πολλοί από αυτούς είχαν κρατηθεί στο αστυνοµικό τµήµα για περισσότερο από δύο µήνες. Τον Αύγουστο, τρόφιµοι µίας φυλακής στη βορειοδυτική Ελλάδα εξεγέρθηκαν διαδηλώνοντας για τον υπερπληθυσµό της φυλακής. Η φυλακή είχε χτιστεί για να φιλοξενεί 80 τροφίµους, αλλά τη στιγµή των ταραχών, φιλοξενούσε 235 άτοµα. Το Σεπτέµβριο τρόφιµοι των φυλακών Αλικαρνασσού στην Κρήτη επίσης συµµετείχαν σε ταραχές, διαµαρτυρόµενοι για την κράτηση υπερβολικού αριθµού ατόµων. Η φυλακή είχε χωρητικότητα 250 τροφίµων, αλλά, σύµφωνα µε αναφορές, φιλοξενούσε 390 τροφίµους. Στις υψίστης ασφαλείας φυλακές Κορυδαλλού, στο κέντρο του Πειραιά, πολλοί προφυλακισµένοι κρατούµενοι κρατούνταν µαζί µε καταδικασµένους φυλακισµένους. Για την αντιµετώπιση του υπερπληθυσµού, οι αρχές εγκαινίασαν το Μάρτιο µία καινούργια φυλακή στο οµοκό, στην κεντρική Ελλάδα. Τον Απρίλιο, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων, ανέφερε στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συµβουλίου της Ευρώπης ότι οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια του Πέπλου στη Θράκη και στην Μυτιλήνη στο Αιγαίο ήταν απαράδεκτες και ότι υπήρχαν πολλαπλά προβλήµατα στις δικαστικές φυλακές Χίου. Τον Ιούνιο, η Ύπατη Αρµοστεία των Ηνωµένων Εθνών για τους Πρόσφυγες αποκάλυψε ότι ανήλικοι και γυναίκες κρατούνταν µαζί µε άντρες στα κέντρα κράτησης προσφύγων στη Σάµο. Έκτοτε, ένα νέο κέντρο κράτησης άνοιξε στη Σάµο. Το 2006, ο Επίτροπος του Συµβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώµατα ανέφερε ότι ανεξάρτητοι τοπικοί και διεθνείς παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωµάτων δεν είχαν σταθερή πρόσβαση σε φυλακές, κρατητήρια της αστυνοµίας και κέντρα κράτησης λαθροµετανάστων. Το Μάιο ο Συνήγορος για τα ανθρώπινα δικαιώµατα κατήγγειλε επισήµως ότι για τα δύο προηγούµενα έτη, το Υπουργείο ικαιοσύνης δεν επέτρεπε σε αντιπροσώπους του την πρόσβαση στις φυλακές. Εως το τέλος του έτους, το Υπουργείο συνέχισε να απαγορεύει την πρόσβαση του Συνηγόρου στις φυλακές. ιεθνείς παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωµάτων ανέφεραν λιγότερα προβλήµατα στη λήψη άδειας να επισκεφθούν τις φυλακές από τοπικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωµάτων, και η ιεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού είχε ένα τακτικό πρόγραµµα επισκέψεων στις φυλακές. Ωστόσο, υπήρξε ανεπαρκής πρόσβαση στα κρατητήρια για ανεξάρτητες οργανώσεις που ήθελαν να διερευνήσουν για την ύπαρξη θυµάτων εµπορίας ανθρώπων. δ. Αυθαίρετη Σύλληψη ή Κράτηση Το Σύνταγµα και οι νόµοι απαγορεύουν την αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση. Ωστόσο, η αστυνοµία διεξήγαγε επιχειρήσεις-σκούπα και προέβη στην κράτηση µεγάλων αριθµών αλλοδαπών, συχνά υπό άθλιες συνθήκες και σε κρατητήρια υπερπλήρη, ενώ προσπαθούσε να διεξαγάγει έρευνες για το καθεστώς παραµονής τους στην χώρα. Ρόλος της Αστυνοµίας και των Υπηρεσιών Ασφαλείας Η αστυνοµία είναι αρµόδια για την επιβολή του νόµου και την τήρηση της τάξης εντός της χώρας και είναι υπό την δικαιοδοσία του Τµήµατος ηµοσίας Τάξης, του Υπουργείου
ΕΛΛΑ Α 7 Εσωτερικών. Το Λιµενικό Σώµα είναι αρµόδιο για την επιβολή του νόµου στα χωρικά ύδατα και είναι υπό την δικαιοδοσία του Υπουργείου Εµπορικής Ναυτιλίας. Παρότι οι δυνάµεις ασφαλείας ήταν σε γενικώς ποτελεσµατικές, η αστυνοµία δεν αντιµετώπισε επαρκώς τους αυτοαποκαλούµενους «αντιιµπεριαλιστές» αναρχικούς, οι οποίοι χρησιµοποιήσαν αυτοσχέδιες βόµβες µε γκαζάκια και βόµβες Μολότωφ σε επιθέσεις εναντίον ιδιοκτησίων, κυβερνητικών υπηρεσιών, και στόχων που αντιπροσώπευαν «υτικά συµφέροντα», και την αστυνοµία, ιδίως στο κέντρο της Αθήνας. Η διαφθορά της αστυνοµίας εξακολούθησε να αποτελεί πρόβληµα. Ενώ µία µονάδα καταπολέµησης της διαφθοράς της αστυνοµίας διερευνούσε ισχυρισµούς κακοποίησης, οµάδες προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωµάτων και καταπολέµησης της εµπορίας ανθρώπων διαβεβαίωναν ότι στις προσπάθειες καταπολέµησης της διαφθοράς έπρεπε να εδίδετο υψηλότερη προτεραιότητα. Ο Συνήγορος για τα ανθρώπινα δικαιώµατα και διάφορες µη κυβερνητικές οργανώσεις επεσήµαναν ότι οι έρευνες του Γραφείου Εσωτερικών Υποθέσεων είχαν αποδόσει ευθύνες σε ελάχιστες υποθέσεις και ότι οι ποινές που είχαν επιβληθεί ήταν δυσανάλογα επιεικείς. Το εκέµβριο, τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης εξέφρασαν διαµαρτυρίες για τις ελαφρές διοικητικές ποινές, από 15ήµερη έως 6µηνη διαθεσιµότητα, σε εφτά αστυνοµικούς, οι οποίοι εµπλέκονταν σε ένα περιστατικό αστυνοµικής βαναυσότητας εναντίον ενός Κύπριου φοιτητή κατά τις πορείες για τον εορτασµό της επετείου της 17ης Νοέµβρη, το 2006. Και οι εφτά αστυνοµικοί αντιµετωπίζουν επίσης ποινικές κατηγορίες για τον ξυλοδαρµό. Το 2006, ο Επίτροπος του Συµβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώµατα ανέφερε ότι λίγες υποθέσεις εναντίον αστυνοµικών κατέληγαν σε δίκες και ότι τα δικαστήρια έδειχναν επιείκεια στην εκδίκαση υποθέσεων, στις εµπλέκονταν αστυνοµικοί. Ο Επίτροπος επεσήµανε ότι η αποτυχία των αρχών να διερευνούν υποθέσεις κακοµεταχείρισης από αστυνοµικούς παρέµενε θέµα ιδιαίτερης ανησυχίας και ότι η κυβέρνηση έπρεπε να αναθεωρήσει τους µηχανισµούς αντιµετώπισης της διαφθοράς και την αντιµετώπιση ισχυρισµών για κακοποίηση από δυνάµεις ασφαλείας. Το Σεπτέµβριο, οι αρχές συνέλαβαν έναν πλωτάρχη του Λιµενικού και έναν χαµηλόβαθµο αξιωµατικό µε τις κατηγορίες δωροληψίας για τη διευκόλυνση θαλάσσιας µεταφοράς λαθροµεταναστών µέσω της δικής τους περιοχής δικαιοδοσίας. Το Ναυτοδικείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε τους δύο αξιωµατικούς και τους επέβαλε ποινές µε αναστολή. Και οι δύο αξιωµατικοί τέθηκαν σε διαθεσιµότητα. Στις 3 Οκτωβρίου, η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε τη σύλληψη ενός αξιωµατικού της Αεροπορίας µε την κατηγορία της πλαστογραφίας. Ο ύποπτος είχε συλληφθεί προσπαθώντας να πλαστογραφήσει τις σφραγίδες αστυνοµικών τµηµάτων στην Πάτρα και τον Πύργο, καθώς επίσης και τη σφραγίδα ενός αστυνοµικού της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Κατηγορίες απαγγέλθηκαν και το θέµα παρέµεινε υπό διερεύνηση έως και το τέλος του έτους. Κατά τη διάρκεια του έτους, το Γραφείο Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνοµίας έλαβε διάφορα πειθαρχικά µέτρα, συµπεριλαµβανοµένης της απόταξης και της διαθεσιµότητας, εναντίον αστυνοµικών που εµπλέκονταν σε υποθέσεις διαφθοράς και κυρίως περιπτώσεις
ΕΛΛΑ Α 8 πλαστογράφησης εγγράφων και δωροληψίας. Οι περισσότερες κατηγορίες κατά των αστυνοµικών περιελάµβαναν παράβαση καθήκοντος, ψευδή πιστοποιητικά, διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας παραβιάσεις κανονισµών όπλων και εκρηκτικων, παράνοµη απελευθέρωση ατόµων που βρίσκονταν υπό κράτηση, σωµατεµπορία, και παραβάσεις σχετιζόµενες µε τις διαδικασίες νοµιµοποίησης µεταναστών. Για παράδειγµα, το Μάιο, το Γραφείο Εσωτερικών Υποθέσεων συνέλαβε ένα διοικητή ενός αστυνοµικού τµήµατος στη Νέα Ιωνία, στην Αθήνα, για δωροληψίας ύψους $51,100 (35.000 ευρώ)από φίλο ενός φυλακισµένου. Στόχος της δωροδοκίας ήταν η ρύθµιση του αποτελέσµατος µιάς δίκης και η διασφάλιση ευνοϊκής απόφασης σε µια έφεση για να κατέληγε σε ποινή µε αναστολή. Ο αστυνοµικός διοικητής τέθηκε σε διαθεσιµότητα και η δίκη του δεν είχε διεξαχθεί µέχρι το τέλος του χρόνου. Το πρώην Υπουργείο ηµόσιας Τάξης (µέρος πλέον του Υπουργείου Εσωτερικών) διεξήγαγε τακτικά εκπαιδευτικά προγράµµατα για την αντιµετώπιση µίας σειράς διαφόρων προβληµάτων, συµπεριλαµβανοµένης της διαφθοράς και κακοποίησης από αστυνοµικούς. Το Υπουργείο εξέδωσε επίσης έναν κώδικα δεοντολογίας, εγχειρίδια και άλλο υλικό για αστυνοµικούς, προκειµένου να προωθήσει την αναµόρφωση του σώµατος. Σύλληψη και Κράτηση Η νοµοθεσία προβλέπει την έκδοση δικαστικών ενταλµάτων για συλλήψεις, εξαιρουµένων συλλήψεων κατά τη διεξαγωγή ενός εγκλήµατος, και απαγορεύει τις αυθαίρετες εντολές σύλληψης. Οι αρχές, σε γενικές γραµµές, σεβάστηκαν τις διατάξεις αυτές. Οι αστυνοµικοί είναι υποχρεωµένοι να φέρουν τα άτοµα που κρατούνται ή συλλαµβάνονται ενώπιον ενός τακτικού ανακριτή, εντός 24 ωρών. Ο τακτικός ανακριτής υποχρεούται να εκδίδει ένταλµα κράτησης ή να διατάσσει την απελευθέρωσή τους εντός τριών ηµερών, εκτός και εάν ειδικές περιστάσεις δικαιολογούν διήµερη παράταση του χρονικού αυτού ορίου. Υπάρχουν νόµοι που προβλέπουν την απελευθέρωση µε εγγύηση για κατηγορούµενους οι οποίοι κρατούνται ή συλλαµβάνονται µε κακουργηµατικές κατηγορίες, εκτός εάν ο δικαστικός λειτουργός αποφασίσει ότι η εγγύηση δεν είναι επαρκής όρος για την εµφάνιση του κατηγορουµένου στο δικαστήριο ή ότι ο κατηγορούµενος αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία. Ο νόµος ορίζει ότι άτοµα που βρίσκονται υπό κράτηση, έχουν το δικαίωµα να επικοινωνούν µε ένα στενό συγγενή τους ή ένα τρίτο µέρος, να έχουν πρόσβαση σε δικηγόρο, και γιατρό. Ωστόσο, κατά την επίσκεψή της στη χώρα το 2005, η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση δεν σεβόταν τα δικαιώµατα αυτά στην πράξη. Η Επιτροπή, άκουσε πολλούς ισχυρισµούς, ότι η πρόσβαση σε δικηγόρους δεν ήταν δυνατή για περιόδους έως και τριών ηµερών. Στις περισσότερες από τις υποθέσεις αυτές, τα άτοµα που κρατούνταν -κυρίως αλλοδαποί- ισχυρίζονταν ότι είχαν υποστεί κακοµεταχείριση κατά τη σύλληψη και την ανάκρισή τους. Η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων δέχθηκε πολυάριθµες καταγγελίες από κρατούµενους λαθροµετανάστες, ότι τους είχαν δοθεί ενηµερωτικά έγγραφα για τα δικαιώµατά τους µόνο στην Ελληνική γλώσσα και ότι εξαναγκάζονταν µε τη βία ή απειλούνταν µε κακοµεταχείριση, προκειµένου να υπογράψουν τα έγγραφα αυτά.
ΕΛΛΑ Α 9 Οι κατηγορούµενοι έχουν το δικαίωµα να έχουν δικηγόρο. Σε υποθέσεις κακουργηµάτων, ο ικηγορικός Σύλλογος παρέχει δικηγόρους σε κατηγορούµενους, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι δεν έχουν την οικονοµική δυνατότητα να προσλάβουν δικηγόρο. Οι κατηγορούµενοι, που προσάγονται στο δικαστήριο την επαύριο της συλλήψεως τους µπορούν να δικαστούν αµέσως υπό διαδικασίες αυτοφώρου. Παρότι οι νοµικές εγγυήσεις, συµπεριλαµβανοµένης της παράστασης δικηγόρου εφαρµόζονται στις υποθέσεις µε την αυτόφωρη διαδικασία, το σύντοµο χρονικό διάστηµα µέσα στο οποίο διεξάγεται η δίκη περιορίζει την δυνατότητα του κατηγορούµενου να παρουσιάσει επαρκή υπεράσπιση. Οι κατηγορούµενοι µπορούν να ζητούν αναβολή της δίκης για να προετοιµάσουν την υπεράσπισή τους, το δικαστήριο όµως δεν υποχρεούται να την παράσχει. Οι διαδικασίες αυτοφώρου χρησιµοποιήθηκαν σε λιγότερες από 10% των υποθέσεων. Ο Συνήγορος για τα ανθρώπινα δικαιώµατα διαβεβαίωσε στην ετήσια έκθεσή του το 2007, ότι ο αριθµός καταγγελιών για προσαγωγή ατόµων σε κρατητήρια από την αστυνοµία για αυθαίρετους ελέγχους εξακρίβωσης στοιχείων, χρησιµοποιώντας προσβλητική γλώσσα και απειλές βία και η διεξαγωγή σωµατικών ελέγχων δηµοσίως, παρέµεναν στα ίδια υψηλά επίπεδα, όπως και στο παρελθόν. Η αστυνοµία, σύµφωνα µε αναφορές, είχε ως στόχους άτοµα µε βάση τη φυλή, το χρώµα, την εθνικότητα τους ή την παρουσία τους σε περιοχές υψηλής εγκληµατικότητας. Το 2005, ο Προϊστάµενος της Εισαγγελείας του Ανωτάτου ικαστηρίου, ξεκίνησε έρευνα σχετικά µε τους ισχυρισµούς 28 Πακιστανών, κατοίκων Ελλάδος, ότι είχαν απαχθεί το 2005, τους είχαν φορέσει κουκούλες, και είχαν κρατηθεί για εφτά ηµέρες σε µία µυστική τοποθεσία και ανακρίνονταν από άτοµα που ισχυρίζονταν ότι ήσαν αστυνοµικοί. Ένας από τους καταγγέλοντες ισχυρίστηκε επίσης ότι είχε πέσει θύµα ξυλοδαρµού. Ο Υπουργός ηµόσιας Τάξης ανέφερε ότι έως και 5.000 αλλοδαποί κάτοικοι της χώρας είχαν ανακριθεί µε κάθε νόµιµη διαδικασία, µετά τις βοµβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 2005, αλλά ότι δεν είχαν µεσολαβήσει κακοποιήσεις. Το Μάιο του 2006, ο εισαγγελέας απήγγειλε κατηγορίες απαγωγής κατά αγνώστων, µετά από τετράµηνη έρευνα και αφού εξακρίβωσε ότι τουλάχιστον 14 Πακιστανοί είχαν πέσει θύµατα απαγωγής. Η υπόθεση εκκρεµούσε ως το τέλος του έτους. Ο νόµος επιτρέπει την προφυλάκιση για διάστηµα µέχρι και 18 µηνών για κακουργήµατα και µέχρι 9 µηνών για πληµµελήµατα συµπεριλαµβανοµένων «πολλαπλών εξ αµελείας ανθρωποκτονιών». ικηγόροι κρατουµένων υποστηρίζουν ότι ενώ η προφυλάκιση υποτίθεται ότι έπρεπε να εφαρµόζεται σε εξαιρετικές υποθέσεις, είχε πλέον γίνει ο κανόνας. Επίσης επεσήµαναν ότι προφυλάκιση ήταν υπερβολικά µακρόχρονη και ότι, παρότι ο Κώδικας Ποινικής ικονοµίας αποκλείει ρητά «τη σοβαρότητα του εγκλήµατος» ως κριτήριο της προφυλάκισης, αυτή αποτελούσε συνήθως την κύρια αιτία για την παρατεταµένη κράτηση. Το δικαστικό συµβούλιο έχει την δυνατότητα να διατάξει την απελευθέρωση προφυλακισµένων µε ή χωρίς εγγύηση ενώ εκκρεµεί η δίκη. Σύµφωνα µε στοιχεία του Υπουργείου ικαιοσύνης οι προφυλακισµένοι αποτελούσαν περίπου το 30% του συνολικού αριθµού κρατουµένων συµβάλλοντας έτσι στό φαινόµενο του υπερπληθυσµού των φυλακών. ε. Άρνηση ίκαιης ηµόσιας ίκης
ΕΛΛΑ Α 10 Η νοµοθεσία προβλέπει την ύπαρξη ανεξάρτητης δικαιοσύνης, και η κυβέρνηση γενικά σεβάστηκε στην πράξη αυτόν τον κανόνα. Ωστόσο, παρατηρητές ανέφεραν ότι η δικαστική εξουσία υπόκειται σε επιρροές. Σε διάφορες περιπτώσεις το 2006 και το 2007, το Ευρωπαϊκό ικαστήριο Ανθρωπίνων ικαιωµάτων κατεδίκασε την κυβέρνηση για αδικαιολόγητα µεγάλες περιόδους εκδίκασης και έκρινε το Ελληνικό δικαστικό σύστηµα αναποτελεσµατικό. Κατά τη διάρκεια του έτους, ορισµένοι δικαστές ήταν υπό έρευνα ή αποµακρύνθηκαν από την θέση τους λόγω κατηγοριών διαφθοράς. Υπήρξαν πολλές συνεχιζόµενες ποινικές υποθέσεις διαφθοράς για 20 δικαστές. Η δικαιοσύνη υπήρξε πιό επιεικής µε άτοµα που προέβαλαν τον ισχυρισµό ότι είχαν πολιτικά κίνητρα σε πράξεις καταστροφής περιουσίας (τους αποκαλούµενους αναρχικούς) σε σχέση µε εκείνους που δεν προέβαλαν τον ισχυρισµό ότι είχαν πολιτικά κίνητρα. Για παράδειγµα, σε αναρχικούς συχνά επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης µε αναστολή αντί για κανονική φυλάκιση ή παραδειγµατικές χρηµατικές ποινές. Το δικαστικό σύστηµα αποτελείται από τρία επίπεδα αστικών δικαστηρίων (πρωτοδικείο, εφετείο, και ανώτατο δικαστήριο), και τρία επίπεδα ποινικών δικαστηρίων (πρωτοδικείο, που χωρίζεται σε πληµµελειοδικείο και κακουργιοδικείο, εφετείο, και ανώτατο δικαστήριο), διορισµένους δικαστές, εισαγγελικό σύστηµα, και δίκες από πολυµελή δικαστήρια. ιαδικασίες ιεξαγωγής ίκης Ο νόµος προβλέπει το δικαίωµα σε µία δίκαιη δίκη, και η ανεξάρτητη δικαιοσύνη γενικά σεβάστηκε αυτό το δικαίωµα. Οι δίκες είναι δηµόσιες στις περισσότερες περιπτώσεις και χρησιµοποιούνται ένορκοι σε όλες τις υποθέσεις κακουργηµάτων πρώτου και δευτέρου βαθµού. Η νοµοθεσία κατά της τροµοκρατίας επιτρέπει την άρνηση του δικαιώµατος δίκης από ενόρκους σε περιπτώσεις βίαιης τροµοκρατίας. Οι κατηγορούµενοι έχουν το δικαίωµα να είναι παρόντες και να συµβουλεύονται δικηγόρο. Στην περίπτωση απόρων κατηγορουµένων που αντιµετωπίζουν σοβαρές ποινικές κατηγορίες, παρέχεται δικηγόρος µε έξοδα του δηµοσίου. Οι κατηγορούµενοι µπορούν να κάνουν ερωτήσεις και να εξετάζουν τους µάρτυρες κατ αντιπαράσταση και να παρουσιάζουν αποδεικτικά στοιχεία για την υπεράσπισή τους. Οι κατηγορούµενοι και οι συνήγοροι υπεράσπισής τους έχουν πρόσβαση στα αποδεικτικά στοιχεία του δικαστηρίου που είναι σχετικά µε την υπόθεσή τους. Οι κατηγορούµενοι απολαµβάνουν το τεκµήριο της αθωότητος, και έχουν το δικαίωµα άσκησης έφεσης. Κατηγορούµενοι που δεν µιλούν Ελληνικά έχουν το δικαίωµα να ζητήσουν διορισµό διερµηνέα από το δικαστήριο. Σύµφωνα µε αρκετές οργανώσεις µεταναστών στην Αθήνα, οι χαµηλές αµοιβές για τέτοιες υπηρεσίες συχνά έχουν ως αποτέλεσµα την κακή ποιότητα µεταφραστών. Αλλοδαποί κατηγορούµενοι που έκαναν χρήση τέτοιων διερµηνέων εξέφρασαν συχνά παράπονα ότι δεν καταλάβαιναν τη διαδικασία της δίκης. Στους κατηγορούµενους συχνά δεν παρέχονταν πληροφορίες σχετικά µε τα δικαιώµατά τους κατά τη διάρκεια της σύλληψης σε γλώσσα κατανοητή σε αυτούς. Αρκετοί εξέφρασαν παράπονα ότι δεν τους είχε επιδειχθεί το Πληροφοριακό ελτίο της Ελληνικής Αστυνοµίας που αναγράφει τα δικαιώµατα των κρατουµένων σε αρκετές γλώσσες, και ότι υποχρεώθηκαν να υπογράψουν διά της βίας ασυµπλήρωτα έγγραφα που στη συνέχεια χρησιµοποιήθηκαν για την απέλασή τους. Η κυβέρνηση αναγνωρίζει την Σαρία (τον Ισλαµικό θρησκευτικό νόµο) ως τη νοµοθεσία που ρυθµίζει οικογενειακά και αστικά θέµατα της Μουσουλµανικής µειονότητας στη Θράκη.
ΕΛΛΑ Α 11 Πολιτικοί Κρατούµενοι εν υπήρξαν αναφορές για την ύπαρξη πολιτικών κρατουµένων. Εκδίκαση Αστικών Υποθέσεων και Ενδικα Μέσα Γενικά υπάρχει ανεξάρτητη και αµερόληπτη δικαιοσύνη για τις αστικές υποθέσεις. εν υπάρχουν άλλα διοικητικά µέσα αποκατάστασης πέραν των ενδίκων µέσων για περιπτώσεις αδικηµάτων. στ. Αυθαίρετη Παραβίαση της Ιδιωτικής Ζωής, Οικιακού Ασύλου ή του Προσωπικού Απορρήτου Η νοµοθεσία απαγορεύει αυτές τις πράξεις. Παρά ταύτα οι διατάξεις αυτές δεν έγιναν πάντα σεβαστές στην πράξη. Η αστυνοµία και εισαγγελείς πραγµατοποίησαν τακτικά επιχειρήσεις και έρευνες σε περιοχές που κατοικούσαν Ρόµα, και και συχνά έµπαιναν σε κατοικίες Ρόµα χωρίς άδεια ερευνώντας για υποτιθέµενη παρουσία ποινικώς υπόπτων, ναρκωτικών και όπλων. Τοπικές αρχές απείλησαν να εκδιώξουν και εξεδίωξαν Ρόµα από καταυλισµούς κατά τη διάρκεια του έτους συχνά παραβιάζοντας τον νόµο. Ενότητα 2 Σεβασµός Πολιτικών Ελευθεριών, συµπεριλαµβανοµένων: α. Ελευθερία του Λόγου και του Τύπου Το Σύνταγµα και η νοµοθεσία προβλέπουν την ελευθερία λόγου και τύπου, και η κυβέρνηση γενικά σεβάστηκε αυτά τα δικαιώµατα στην πράξη. Παρά ταύτα, νοµικοί περιορισµοί στην ελευθερία του λόγου συνέχισαν να υφίστανται. Ο νόµος απαγορεύει την έκθεση σε κίνδυνο διατάραξης των φιλικών σχέσεων µε ξένες χώρες, τη διάδοση ψευδών πληροφοριών και ψιθύρων που ενδέχεται να δηµιουργήσουν ανησυχία και φόβο στους πολίτες και να διαταράξουν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, να προκαλέσουν αντιπαλότητα και διχασµό µεταξύ των πολιτών ή να οδηγήσουν στη διασάλευση της ειρήνης και σε πράξεις βίας. Ωστόσο, πολύ σπάνια έγινε επικλήση αυτών των απαγορεύσεων. Στις περισσότερες περιπτώσεις δυσφήµισης οι κατηγορούµενοι αφέθησαν ελεύθεροι µε εγγύηση µέχρι την εκδίκαση της έφεσης, χωρίς να εκτίσουν την ποινή φυλάκισης. Ολοι οι πολίτες µπορούν να ασκήσουν δηµόσια ή ιδιωτική κριτική στην κυβέρνηση, χωρίς να έχουν επιπτώσεις, και η κυβέρνηση δεν επεχείρησε να παρεµποδίσει την άσκηση κριτικής. Τον Ιούνιο η αστυνοµία κατέσχεσε µία βιντεοταινία καλλιτεχνικού περιεχοµένου ως «άσεµνη» τέχνη. Ο επιµελητής της έκθεσης, Μιχάλης Αργυρός συνελήφθη και πέρασε ένα βράδυ στο κρατητήριο. Ο επιµελητής και ο δηµιουργός του βίντεο κατηγορήθηκαν για παράβαση του νόµου περί ασέµνων µε βάση το φιλµ, το οποίο απεικόνιζε πορνογραφία της εποχής του 1960, χρησιµοποιώντας ως µουσικό υπόβαθρο τον Ελληνικό Εθνικό Ύµνο. Ο Επιµελητής αθωώθηκε από τις κατηγορίες το εκέµβριο.
ΕΛΛΑ Α 12 Υπήρξε πληθώρα ανεξάρτητων εφηµερίδων και περιοδικών και εντύπων τα οποία γενικώς εξέφραζαν µία ευρεία ποικιλία απόψεων, χωρίς περιορισµό. Η νοµοθεσία προβλέπει ότι το κράτος ασκεί «άµεσο έλεγχο» στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, και έχει καθιερώσει όρια ιδιοκτησίας των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Ωστόσο, ανεξάρτητοι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθµοί ήταν σε λειτουργία και εξέφρασαν πληθώρα απόψεων χωρίς περιορισµούς από την κυβέρνηση. Οι κρατικοί σταθµοί είχαν την τάση να δίνουν έµφαση στις απόψεις της κυβέρνησης αλλά επίσης παρείχαν αντικειµενική ενηµέρωση πάνω στα προγράµµατα και τις θέσεις άλλων πολιτικών κοµµάτων. Η Μουσουλµανική µειονότητα της Θράκης, το ιεθνές Ινστιτούτο Τύπου και ο Οργανισµός Μέσων Μαζικής Ενηµέρωσης για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη κατήγγειλαν ότι ένας νέος νόµος για τα ΜΜΕ, ο οποίος πέρασε τον Ιούλιο, απαιτεί την µετάδοση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών προγραµµάτων πρωταρχικά στην ελληνική γλώσσα, προκειµένου να νοµιµοποιείται η λήψη άδειας λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών σταθµών από την κυβέρνηση. Οι οργανώσεις αυτές υποστηρίζουν ότι ο νόµος αυτός θα οδηγήσει στον αποκλεισµό των µειονοτήτων από την πρόσβαση στην ενηµέρωση στη δική τους γλώσσα. Η νοµοθεσία επιτρέπει την κατάσχεση, µε εντολή εισαγγελέα, εκδόσεων που προσβάλλουν τον Πρόεδρο, την Χριστιανοσύνη, «ή οποιαδήποτε άλλη γνωστή θρησκεία», περιέχουν αισχρά άρθρα, συνηγορούν υπέρ της βίαιης ανατροπής του πολιτεύµατος, ή αποκαλύπτουν πληροφορίες στρατιωτικής και αµυντικής φύσης. Η κυβέρνηση δεν απέδωσε κατηγορίες σε κανένα άτοµο για παραβίαση αυτού του νόµου, για το έτος αυτό. Ο νοµοθεσία προβλέπει ποινές για «όποιον εκ προθέσεως προτρέπει άλλους σε πράξεις, οι οποίες θα µπορούσαν να προκαλέσουν διακρίσεις, µίσος ή βία εναντίον ατόµων ή οµάδων ατόµων µε βάση τη φυλή ή την εθνοτική τους καταγωγή τους ή εκφράζει απόψεις που προσβάλλουν άτοµα ή οµάδες ατόµων λόγω της φυλής ή της εθνοτικής τους καταγωγής». Υπήρξαν δύο υποθέσεις σε δικαστήρια για την έκφραση αντισηµιτικών και ρατσιστικών απόψεων. Μία αγωγή κατατέθηκε από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συµφωνιών του Ελσίνκι(ΕΠΣΕ) κατά της ακροδεξιάς εφηµερίδας Ελεύθερος Κόσµος για τη δηµόσια διατύπωση αντιλήψεων προσβλητικών για τους Ρόµα, λόγω της εθνοτικής τους καταγωγής, ή οποία είχε προγραµµατιστεί για το Φεβρουάριο του 2008, καθώς επίσης και ακόµη µία αγωγή του ΕΠΣΕ και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συµβουλίου Ελλάδος κατά της εφηµερίδας Ελεύθερος Κόσµος και του πρώην υποψηφίου βουλευτή µε το κόµµα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερµού (ΛΑ.Ο.Σ.), Κώστα Πλεύρη, για ρατσισµό και αντισηµιτισµό. Το εκέµβριο, το δικαστήριο έκρινε τον Πλεύρη ένοχο και τον καταδίκασε σε 14µηνη φυλάκιση µε αναστολή, για υποκίνηση µίσους και ρατσιστικής βίας µέσω του βιβλίου του «Οι Εβραίοι-όλη η αλήθεια». Ο Πλεύρης δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση. Η εφηµερίδα Ελεύθερος Κόσµος αθωώθηκε. Ελευθερία του ιαδικτύου εν υπήρξαν κυβερνητικοί περιορισµοί όσον αφορά στην πρόσβαση στο ιαδίκτυο ή αναφορές ότι η κυβέρνηση παρακολουθούσε το ηλεκτρονικό ταχυδροµείο ή διαδικτυακά φόρα συζήτησης. Άτοµα και οµάδες είχαν γενικώς τη δυνατότητα να εκφράζουν ελεύθερα και ειρηνικά τις απόψεις τους µέσω του ιαδικτύου, κάνοντας χρήση µεταξύ άλλων και
ΕΛΛΑ Α 13 ηλεκτρονικού ταχυδροµείου. Το ιαδικτύο ήταν ευρέως διαθέσιµο και χρησιµοποιούµενο σε όλη τη χώρα. εν υπήρξαν εξελίξεις στην υπόθεση του 2006, εναντίον ενός διαχειριστή ιστολογίων στο ιαδίκτυο, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για συκοφαντική δυσφήµηση, λόγω των σχολίων που εµφανίστηκαν σε µία από τις σελίδες υπό την διαχείρισή του. Η υπόθεση εκκρεµούσε ως το τέλος του έτους. Τα σχόλια, όπως υποστηρίχθηκε, χρησιµοποιούσαν το χαρακτηρισµό «ηλίθιος» για να περιγράψουν έναν εθνικιστή τηλεοπτικό θρησκευτικό ευαγγελιστή, που ισχυριζόταν ότι όλα τα πράγµατα στη γη προέρχονται από την Ελλάδα και από τους αρχαίους Έλληνες. Η εκδίκαση της υπόθεσης ενός καλλιτέχνη του ιαδικτύου, ο οποίος είχε συλληφθεί το 2005 µε την κατηγορία της διαδικτυακής απάτης επειδή είχει δηµιουργήσει έναν σατιρικό ιστοτόπο, ο οποίος περιέγραφε τη διαφθορά στο σύστηµα προσλήψεων στις δηµόσιες υπηρεσίες, είχε προγραµµατιστεί για τον Ιούνιο, η δίκη όµως αναβλήθηκε επ' αόριστον. Ακαδηµαϊκή Ελευθερία και Πολιτιστικά Γεγονότα Η κυβέρνηση δεν επέβαλε περιορισµούς στην ακαδηµαϊκή ελευθερία ή σε οποιοδήποτε πολιτιστικό γεγονός. β. Ελευθερία του ικαιώµατος του Συνέρχεσθαι και Συνεταιρίζεσθαι Ειρηνικά Ελευθερία του ικαιώµατος του Συνέρχεσθαι Η νοµοθεσία προβλέπει την ελευθερία του συνέρχεσθαι και η κυβέρνηση γενικά σεβάσθηκε το δικαίωµα αυτό στην πράξη Το Πειθαρχικό Συµβούλιο της Αστυνοµίας επέβαλε 15ήµερη διαθεσιµότητα στον αστυνοµικό διευθυντή, ο οποίος το Νοέµβριο του 2006 είχε ξυλοκοπήσει άγρια έναν Κύπριο φοιτητή κατά τη διάρκεια µίας διαδήλωσης για την επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών ενάντια στη Χούντα το 1973. Τον Ιούνιο του 2006, ο ειδικός εισηγητής των Η.Ε. για τις σύγχρονες µορφές ρατσισµού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και άλλων µορφών µισαλλοδοξίας, κάλεσε την κυβέρνηση να απαντήσει στους ισχυρισµούς ενός ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωµάτων, ότι είχε κρατηθεί παράνοµα σε ένα αστυνοµικό τµήµα για τέσσερις ώρες το 2005 και ότι είχε συλληφθεί λόγω της συµµετοχής του σε διαδηλώσεις κατά της εκδίωξης παιδιών Ροµά από το σχολείο τους. Τον Ιούνιο του 2007, ο ειδικός εισηγητής ανακοίνωσε ότι δεν είχε λάβει καµµιά απάντηση από την κυβέρνηση και επεσήµανε ότι, εάν η κυβέρνηση δεν απαντούσε, δεν θα αντιµετώπιζε πλέον την υπόθεση ως ισχυρισµό, αλλά ως αποδεδειγµένο γεγονός. Ελευθερία του του Συνεταιρίζεσθαι Η νοµοθεσία προβλέπει την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι. Ωστόσο, τα δικαστήρια εξακολούθησαν να θέτουν νοµικούς περιορισµού στην ονοµασία συλλόγων εθνοτικών µειονότητων.
ΕΛΛΑ Α 14 Τον Οκτώβριο του 2006, η οργάνωση Σπίτι του Μακεδονικού Πολιτισµού άσκησε έφεση στο Ανώτατο ικαστήριο για την άρνηση παροχής νοµικού καθεστώτος από τις αρχές. Η υπόθεση εκκρεµούσε µέχρι το τέλος του 2007. γ. Θρησκευτικές Ελευθερίες Το Σύνταγµα προβλέπει την ελευθερία του θρησκεύµατος. Όµως, µη-ορθόδοξες οµάδες κατά καιρούς αντιµετώπιζαν διοικητικά εµπόδια ή νοµικούς περιορισµούς στην άσκηση της θρησκείας τους. Το Σύνταγµα ορίζει την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού (Ελληνική Ορθοδοξία) ως την «επικρατούσα» θρησκεία. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία συνέχισε να ασκεί σηµαντική πολιτική και οικονοµική επιρροή. Η Κυβέρνηση ενίσχυσε οικονοµικά την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, και επιπλέον κατέβαλε τους µισθούς και µέρος των δαπανών των δύο επίσηµων Μουσουλµάνων θρησκευτικών ηγετών στη Θράκη. Οι ηγέτες των Εβραίων ζήτησαν από την κυβέρνηση την καταβολή των µισθών των ραββίνων, δεδοµένης της πρακτικής του κράτους να πληρώνει τους µισθούς των Ορθόδοξων ιερέων και των Μουσουλµάνων Μουφτήδων. Η κυβέρνηση δεν είχε απαντήσει στο αίτηµά τους έως το τέλος του έτους. Η Κυβέρνηση, λόγω του καθεστώτος της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως επικρατούσης θρησκείας αναγνωρίζει de facto το κανονικό της δίκαιο. Προνόµια και νοµικά δικαιώµατα που παρέχονται στην Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν παρέχονται αυτοµάτως και στις άλλες αναγνωρισµένες θρησκείες. Μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας αρνήθηκαν να συνοµιλήσουν µε θρησκευτικές οµάδες τις οποίες θεωρούν βλαπτικές για τους Ορθόδοξους πιστούς, και συµβούλευαν τα µέλη τους να αποφεύγουν τους πιστούς αυτών των θρησκευµάτων. Μόνο η Ελληνική Ορθοδοξία, το Ισλάµ και ο Ιουδαϊσµός αναγνωρίζονται ως «γνωστές θρησκείες». εν υπάρχει επίσηµος µηχανισµός για την αναγνώριση µίας θρησκείας ως «γνωστής». Η αναγνώριση δίδεται εµµέσως µε την κατάθεση αίτησης και την λήψη άδειας ίδρυσης «ευκτήριου οίκου» από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων. Κάποιες νέες θρησκείες έχουν προβλήµατα να λάβουν αυτή την άδεια. ιάφορα θρησκευτικά δόγµατα ανέφεραν δυσκολίες στις συναλλαγές τους µε τις αρχές σε µία σειρά διοικητικών θεµάτων, όπως να λάβουν αναγνώριση ως «γνωστές θρησκείες», να ιδρύσουν νέους χώρους λατρείας, και να µεταφέρουν έναν οίκο λατρείας από ένα µέρος σε ένα άλλο. Σύµφωνα µε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων, οι αιτήσεις για νέους ευκτήριους οίκους ήταν πολυάριθµες και εγκρίνονταν κατά πάγια διαδικασία από την στιγµή που µια αναγνωρισµένη θρησκεία είχε ήδη λάβει σχετική άδεια. Ωστόσο, µέλη της Εκκλησίας της Σαϊεντολογίας δεν είχουν καταφέρει να λάβουν άδεια ή να ανεγείρουν έναν ευκτήριο οίκο. ύο διαφορετικές οµάδες που ασπάζονται την αρχαία πολυθεϊστική Ελληνική θρησκεία, υπέβαλαν αίτηση δύο φορές από το 2003 για άδεια ευκτηρίου οίκου, όµως το Υπουργείο απάντησε σε µία από τις οµάδες ότι θα καθυστερούσε την επίσηµη απάντησή του, «λόγω της σοβαρότητας και της ιδιαιτερότητας του θέµατος». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πέντε εκκρεµούσες αιτήσεις για τη λήψη άδειας ευκτηρίου οίκου από το 2005. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έστειλαν µία επιστολή διαµαρτυρίας στο Συνήγορο τον εκέµβριο του 2006, αλλά δεν είχαν λάβει καµία
ΕΛΛΑ Α 15 απάντηση µέχρι και το τέλος του 2007. Μέλη των Μαρτύρων του Ιεχωβά, υπέβαλαν άλλες τέσσερις αιτήσεις αδείας για Αίθουσες Βασιλείας, κατά τη διάρκεια του έτους. Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είχαν λάβει καµία απάντηση, και η έγκριση της άδειας ανοικοδόµησης εκκρεµούσε λόγω γραφειοκρατικών καθυστερήσεων. Αν και η Βουλή πέρασε το 2000 ένα νόµο ο οποίος επιτρέπει την ανέγερση του πρώτου Ισλαµικού πολιτιστικού κέντρου και τεµένους στην περιοχή της Αθήνας, η ανοικοδόµηση δεν είχε αρχίσει µέχρι το τέλος του χρόνου. Το 2006, η κυβέρνηση πέρασε ένα νόµο, ο οποίος επέτρεπε την κατασκευή τεµένους (χωρίς πολιτιστικό κέντρο) στο κέντρο της Αθήνας στην περιοχή του Βοτανικού, και όχι στην περιοχή που είχε επιλεγεί αρχικά, σε ένα αποµακρυσµένο προάστιο της Αττικής. Ηγέτες της τοπικής Μουσουλµανικής Κοινότητας εξέφρασαν την ικανοποίησή τους όσον αφορά τη νέα προτεινόµενη τοποθεσία, υπέβαλαν όµως ένα γραπτό αίτηµα για επίσπευση των διαδικασιών στον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευµάτων τον Οκτώβριο, χαρακτηρίζοντας το θέµα «εξαιρετικής σηµασίας» για τους Μουσουλµάνους της Αθήνας, οι οποίοι σύµφωνα µε την επιστολή ανέρχονταν σε «εκατοντάδες χιλιάδες». Στο µεταξύ, οι Άραβες Μουσουλµάνοι στην Αθήνα, ίδρυσαν ένα Μουσουλµανικό Πολιτιστικό Κέντρο σε ένα παλιό εγκαταλειµµένο εργοστάσιο στο Μοσχάτο, Αθήνα. Οι εγκαταστάσεις, οι οποίες άνοιξαν τον Ιούνιο, περιλάµβαναν ένα χώρο λατρείας για περίπου 2.000 άτοµα. Αυτό το ανεπίσηµο τέµενος λειτουργούσε χωρίς άδεια ευκτήριου οίκου από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων. Άλλοι Μουσουλµάνοι εξακολούθησαν να συναθροίζονται σε ανεπίσηµους χώρους λατρείας και αναγκάζονταν να ταξιδέψουν στη Θράκη για επίσηµες τελετές γάµων και κηδειών, επειδή δεν υπήρχαν επίσηµοι Μουσουλµάνοι κληρικοί πουθενά αλλού εκτός από τη Θράκη. Στους Μουσουλµάνους της Θράκης έχει δοθεί το καθεστώς επίσηµης µειονότητας, και η κυβέρνηση επιλέγει δύο επίσηµους Μουσουλµάνους θρησκευτικούς ηγέτες, ή Μουφτήδες, εκεί. Αν και µερίδα της κοινότητας αποδέχεται τους δύο επισήµα διορισµένους Μουφτήδες, ορισµένοι Μουσουλµάνοι «εξέλεξαν» δύο άλλους Μουφτήδες. Μη Ορθόδοξοι πολίτες ισχυρίστηκαν ότι αντιµετώπιζαν περιορισµούς στην επαγγελµατική τους ανέλιξη στις Ενοπλες υνάµεις, την αστυνοµία, την Πυροσβεστική και στο ηµόσιο λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Η νοµοθεσία απαγορεύει τον προσηλυτισµό και ορίζει ότι οι θρησκευτικές τελετουργίες απαγορεύεται να διασαλεύουν τη δηµόσια τάξη ή να προσβάλλουν τα χρηστά ήθη. Μέλη θρησκευµάτων µε ιεραποστολικό χαρακτήρα ανέφεραν περιστασιακά επεισόδια παρενόχλησής τους από την αστυνοµία, όπως για παράδειγµα, ελέγχους εξακρίβωσης στοιχείων και κράτηση µε βάση τον νόµο εναντίον του προσηλυτισµού, αλλά γενικώς συνέχισαν να αναφέρουν ότι υπήρξε βελτίωση κατά τη διάρκεια του έτους. Επίσηµοι αντιπρόσωποι των Ιεραποστολικών Εκκλησιών εξέφρασαν την ανησυχία, ότι οι νόµοι εναντίον του προσηλυτισµού παρέµεναν σε ισχύ, παρόλο το γεγονός δεν προκαλούσαν κάποιο σοβαρό εµπόδιο στις δραστηριότητές τους. Η αστυνοµία κατά περιόδους έθεσε υπό κράτηση µέλη των Μαρτύρων του Ιεχωβά για ελέγχους εξακρίβωσης στοιχείων. Σε όλες τις περιπτώσεις, τα άτοµα αυτά είχαν αφεθεί ελεύθερα µετά από µία ή περισσότερες ώρες,. Και οι δύο οµάδες ανέφεραν ότι ο αριθµός των επεισοδίων αυτού του είδους είχε παρουσιάσει σηµαντική µείωση τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, Μάρτυρες του Ιεχωβά, ανέφεραν περίπου 30 τέτοια επεισόδια κατά τη διάρκεια του έτους.
ΕΛΛΑ Α 16 Το µάθηµα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό για όλους τους Ελληνες Ορθόδοξους µαθητές στην πρωτοβάθµια και δευτεροβάθµια εκπαίδευση αλλά όχι για τους µη Ορθόδοξους µαθητές. Μερικά εγκεκριµένα από το Υπουργείο βιβλία θρησκευτικών περιείχαν αρνητικές αναφορές για τον Ρωµαιοκαθολικισµό, τον Ιουδαϊσµό, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και την αρχαία πολυθεϊστική Ελληνική θρησκεία. Το 2006, ο Συνήγορος έστειλε µία επιστολή στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευµάτων εκφράζοντας την ελπίδα ότι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (η αρµόδια αρχή για την έκδοση των σχολικών βιβλίων) θα προέβαινε στην απαιτούµενη αναθεώρηση των αµφιλεγόµενων κεφαλαίων στις νέες εκδόσεις των σχολικών βιβλίων. Τον Οκτώβριο του 2006, ο Συνήγορος έστειλε και δεύτερη επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευµάτων, ζητώντας να ενηµερωθεί για τα αποτελέσµατα των συστάσεών του. Επειδή τα σχολεία δεν επιτηρούσαν τους µη Ορθόδοξους µαθητές κατά την ώρα του µαθήµατος των θρησκευτικών των Ορθοδόξων µαθητών, µη Ορθόδοξοι γονείς παραπονέθηκαν ότι στην ουσία υποχρεώνονταν να αφήνουν τα παιδιά τους να παρακολουθούν το µαθήµα των θρησκευτικών των Ορθόδοξων µαθητών. Στη Θράκη η κυβέρνηση επιδότησε δηµόσια σχολεία για τη Μουσουλµανική µειονότητα και δύο Κορανικά σχολεία. Τουρκόφωνοι ακτιβιστές επέκριναν την ποιότητα της παιδείας που παρέχεται στα µειονοτικά σχολεία και στην κρατική Παιδαγωγική Ακαδηµία για δασκάλους. Το Σεπτέµβριο του 2006 η κυβέρνηση έθεσε σε εφαρµογή ένα πιλοτικό πρόγραµµα διδασκαλίας της Τουρκικής ως ξένης γλώσσας σε πέντε δηµόσια λύκεια στη Θράκη. Οι Τούρκοι καθηγητές εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους σε σχέση µε το πρόγραµµα και τελικά αρνήθηκαν να διδάξουν την Τουρκική γλώσσα στα σχολεία αυτά. Το πρόγραµµα παρέµενε εκτός εφαρµογής ως το τέλος του έτους. Κοινωνική Κακοµεταχείρηση και ιακρίσεις Μέλη µη Ορθόδοξων θρησκευτικών οµάδων ανέφεραν περιπτώσεις κοινωνικών διακρίσεων, όπως για παράδειγµα Έλληνες Ορθόδοξους µητροπολίτες, οι οποίοι προειδοποιούσαν τους ενορίτες τους να µην επισκέπτονται κληρικούς ή µέλη των θρησκευτικών αυτών οµάδων και ζητούσαν από την αστυνοµία να συλλάβει ιεραποστόλους για προσηλυτισµό. Κάποιες µη- Ορθόδοξες θρησκευτικές κοινότητες συνάντησαν δυσκολίες στην επικοινωνία µε επίσηµους λειτουργούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ισχυρίστηκαν ότι η στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τις θρησκείες τους είχε ως αποτέλεσµα την διόγκωση της έλλειψης κοινωνικής ανοχής προς τις θρησκείες τους. Ωστόσο, µε εξαίρεση τον αυξανόµενο πληθυσµό των Μουσουλµάνων, τα περισσότερα µέλη των µη Ορθόδοξων θρησκευτικών δογµάτων θεωρούν ότι έχουν ενσωµατωθεί ικανοποιητικά στην κοινωνία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία διατήρησε στον δικτυακό της τόπο έναν κατάλογο θρησκευτικών οµάδων, συµπεριλαµβανοµένων των Μορµόνων, των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των Ευαγγελιστών Προτεσταντών, των Σαϊεντολόγων, των Μπαχάι καθώς και άλλων οµαδων τις οποίες θεωρεί αιρετικές. Το Ρωµαιοκαθολικό κοιµητήριο των Χανίων έγινε αντικείµενο βανδαλισµών τον Οκτώβριο, από άγνωστους δράστες, οι οποίοι κατέστρεψαν µνήµατα και µνηµεία.
ΕΛΛΑ Α 17 Η Εβραϊκή Κοινότητα αριθµεί περίπου 5.000 µέλη. Ο αντισηµιτισµός εξακολούθησε να υφίστανται, ιδίως από την εξτρεµιστική µερίδα του τύπου. Οι µεγάλης κυκλοφορίας εφηµερίδες καθώς και οι πολίτες συχνά δεν έκαναν σαφή διαχωρισµό µεταξύ της κριτικής τους για το Ισραήλ και της κυβέρνησής του µε τους Εβραίους. Τον Οκτώβριο του 2007, ενώ βρισκόταν σε διακοπές στην Ελλάδα, ο 24άχρονος Nick Kolyohin από το Τελ Αβίβ, έπεσε θύµα ξυλοδαρµού από µία οµάδα νεαρών µάλλον Αλβανών σε µία βίαιη αντισηµιτική επίθεση. Στις 17 Σεπτεµβρίου, στις εθνικές εκλογές, ένα ακροδεξιό Ελληνικό πολιτικό κόµµα, ο ΛΑ.Ο.Σ., κέρδισε το 3.8% των ψήφων µε αποτέλεσµα να λάβει 10 έδρες στη Βουλή. Ο αρχηγός του κόµµατος, Γιώργος Καρατζαφέρης, έχει δηλώσει δηµοσίως ότι το κόµµα του δεν είναι ρατσιστικό ή αντισηµιτικό, αλλά έχει συχνά δηλώσει ότι το Ολοκαύτωµα δεν συνέβη, έχει κατηγορήσει «τον Πάπα και τους Εβραίους» για συνοµωσίες εναντίον της Ελλάδας, και σε διάφορες περιπτώσεις έχει ισχυριστεί ότι 136 από τα µέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου είναι Μασόνοι. Οι βανδαλισµοί των Εβραϊκών µνηµείων µειώθηκαν, αν και τον Φεβρουάριο, άγνωστοι ζωγράφισαν σβάστικες σε µία µη χρησιµοποιούµενη συναγωγή στη Βέροια, και το Μάρτιο εµφανίστηκαν σβάστικες σε ένα νεκροταφείο στα Ιωάννινα. Η κυβέρνηση κατεδίκασε τους βανδαλισµούς, αλλά δεν βρήκε τους δράστες αυτών των επιθέσεων. Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συµβούλιο και το ΕΠΣΕ εξακολούθησαν να διαµαρτύρονται για την διαφήµιση µιάς Πασχαλινής παράδοσης, η οποία συχνά αναφέρεται ως «το κάψιµο του Εβραίου», το καψίµο δηλαδή ενός ανθρωπίνων διαστάσεων οµοιώµατος του Ιούδα, από δηµόσιες υπηρεσίες συµπεριλαµβανοµένου του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, του Ελληνικού Οργανισµού Τουρισµού και της Αγροτουριστικής (µίας δηµόσιας υπηρεσίας που προωθεί τον αγροτουρισµό). Οι Εβραϊκές Κοινότητες και το ΕΠΣΕ υποστήριξαν ότι η παράδοση αυτή προκαλεί την εξάπλωση µίσους και φανατισµού εναντίον των Εβραίων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία και το Κέντρο Βίζενταλ εξέφρασαν εγγράφως την έντονη αντίθεσή τους στην παράδοση αυτή. Η Εβραϊκή Κοινότητα επίσης διαµαρτυρήθηκε για τα αντισηµιτικά εδάφια στην λειτουργία της Μεγάλης Εβδοµάδας. Η Εβραϊκή κοινότητα ανέφερε ότι ο διάλογος µε την Ορθόδοξη Εκκλησία, όσον αφορά την αφαίρεση των εδαφίων αυτών, παρέµενε ανοιχτός. Η εκδίκαση δύο υποθέσεων κατά εφηµερίδων για την διατύπωση αντισηµιτικών ιδεών, παρέµεινε σε εκκρεµότητα στα δικαστήρια. Στις 18 εκεµβρίου, το ικαστήριο συνήλθε να εξετάσει αγωγές του ΕΠΣΕ και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συµβουλίου κατά της εφηµερίδας Ελεύθερος Κόσµος και του πρώην υποψηφίου βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ., Κώστα Πλεύρη για ρατσισµό και αντισηµιτισµό. Στο βιβλίο του, που εκδόθηκε το Μάιο του 2006, µε τίτλο «Οι Εβραίοι: όλη η αλήθεια», ο δικηγόρος Κώστας Πλεύρης υπερεξυµνούσε τον Αδόλφο Χίτλερ και ζητούσε την εξολόθρευση των Εβραίων. Στο δικαστήριο, χαρακτήρισε τον εαυτό του «Ναζιστή, φασίστα, ρατσιστή, αντιδηµοκράτη, και Αντισηµίτη.» Στις 18 εκεµβρίου, το δικαστήριο έκρινε τον Πλεύρη ένοχο και τον καταδίκασε σε 14µηνη φυλάκιση µε αναστολή, για την προώθηση µίσους και ρατσιστικής βίας µέσω του βιβλίου του «Οι Εβραίοι-όλη η αλήθεια». Ο Πλέυρης δήλωσε ότι σκόπευε να ασκήσει έφεση. Η εφηµερίδα Ελεύθερος Κόσµος απαλλάχτηκε όλων των κατηγοριών.
ΕΛΛΑ Α 18 Η κυβέρνηση συγχρηµατοδότησε επετειακές εκδηλώσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο, για την Ηµέρα Μνήµης του Ολοκαυτώµατος. Το Υπουργείο Παιδείας διένειµε υλικό προς ανάγνωση σε όλα τα σχολεία της χώρας για την ιστορία του Ολοκαυτώµατος, την Ηµέρα Μνήµης του Ολοκαυτώµατος και ενηµέρωσε τα σχολεία για τα εκπαιδευτικά σεµινάρια του Εβραϊκού Μουσείου Αθηνών. Για πιο λεπτοµερή ανάλυση, οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να ανατρέξουν στην Έκθεση για τις ιεθνείς Θρησκευτικές Ελευθερίες του 2007 δ. Ελευθερία Κίνησης εντός της Χώρας, Εκτοπισµός στο Εσωτερικό της Χώρας, Προστασία των Προσφύγων και των Ανιθαγενών Το Σύνταγµα προβλέπει την ελεύθερη διακίνηση εντός της χώρας, τα ταξίδια στο εξωτερικό, τη µετανάστευση και τον επαναπατρισµό, και η κυβέρνηση γενικά σεβάστηκε αυτά τα δικαιώµατα στην πράξη. Ο νόµος απαγορεύει την υποχρεωτική εξορία, και η κυβέρνηση δεν έκανε χρήση της. Ο νόµος επιτρέπει στην Κυβέρνηση να αφαιρεί την υπηκοότητα από άτοµα που προβαίνουν σε πράξεις εναντίον των συµφερόντων της χώρας και που εξυπηρετούν τα συµφέροντα µιας ξένης χώρας. Αν και ο νόµος ισχύει για όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως εθνότητας, επιθλήθηκε ιστορικά σε όλες τις περιπτώσεις εναντίον ατόµων που αυτοπροσδιορίζονται ως µέλη της «Μακεδονικής» µειονότητας. Η Κυβέρνηση δεν αποκάλυψε τον αριθµό αυτών των περιπτώσεων, αλλά σύµφωνα µε αναφορές ήταν χαµηλός. εν υπήρξαν καταγγελίες νέων τέτοιων περιπτώσεων εντός του έτους. Λόγω σοβαρών γραφειοκρατικών προβληµάτων στη διαδικασία νοµιµοποίησης µεταναστών, πολλοί µετανάστες βρίσκονταν σε ηµι-νόµιµο καθεστώς, µε άδειες παραµονής που είχαν λήξει ή βρίσκονταν σε διαδικασία ανανέωσης. Πολλοί από αυτούς διέτρεχαν τον κίνδυνο απέλασης χωρίς δίκη εάν συλλαµβάνονταν σε επιχειρήσεις-σκούπα της αστυνοµίας. Ο νόµος προβλέπει τη νοµιµοποίηση µεταναστών οι οποίοι µπορούν να αποδείξουν µε σφραγίδα θεώρησης εισόδου ή µε αριθµό φορολογικού µητρώου ότι εισήλθαν στη χώρα πριν από το τέλος του 2004. Μετανάστες και οργανώσεις των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, ισχυρίστηκαν ότι από τους 450.000 περίπου παράνοµους µετανάστες µόνο οι 180.000 νοµιµοποιήθηκαν µε τις αυτές τις διατάξεις του µεταναστευτικού νόµου, λόγω της αυστηρής εφαρµογής του νόµου και επειδή πολλοί µετανάστες δεν πληρούσαν τις προυποθέσεις νόµιµης εισόδου στη χώρα. Τον Ιούνιο, η κυβέρνηση θέσπισε µία Εθνική Επιτροπή, για την Κοινωνική Ένταξη των Μεταναστών. Προστασία των Προσφύγων Ο νόµος προβλέπει την παροχή ασύλου και καθεστώτος πρόσφυγα σε άτοµα που πληρούν τις προϋποθέσεις της Συνθήκης των Ηνωµένων Εθνών περί Προσφύγων του 1951, και του Πρωτοκόλλου του 1967. Εν τούτοις, η Κυβέρνηση δεν έχει σε µεγάλο βαθµό εφαρµόσει το Προεδρικό ιάταγµα του 1999 που ευθυγράµµιζε το νόµο µε τα πρότυπα της Υπατης Αρµοστείας για τους πρόσφυγες του Οργανισµού Ηνωµένων Εθνών σχετικά µε τις διαδικασίες
ΕΛΛΑ Α 19 παροχής ασύλου. Στην πράξη, η Κυβέρνηση προσέφερε πολύ περιορισµένη προστασία κατά της απέλασης ατόµων σε χώρες όπου υπήρχε φόβος διώξεων. Αν και η Ύπατη Αρµοστεία των Ηνωµένων Εθνών για τους Πρόσφυγες παρατήρησε µία προσπάθεια από πλευράς της κυβέρνησης για µία πιο ρεαλιστική και ανθρωπιστική προσέγγιση στο θέµα των προσφύγων κατά τη διάρκεια του 2007, παρ όλα αυτά σε συνεργασία µε το Ελληνικό Συµβούλιο για τους Πρόσφυγες, τον Συνήγορο του Πολίτη, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισµού και της Μισαλλοδοξίας, τη ιεθνή Αµνηστεία, και τον Επίτροπο του Συµβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώµατα, εξέφρασε την ανησυχία της για το γεγονός ότι χορηγήθηκε άσυλο σε πολύ λίγους αιτούντες και ότι νεοαφιχθέντες µεταξύ των οποίων πιθανόν περιλαµβάνονται αιτούντες άσυλο κινδυνεύουν να απελαθούν. Το Μάρτιο ο Συνήγορος ανθρωπίνων δικαιωµάτων επεσήµανε, ότι, παρόλο το γεγονός ότι το Τµήµα Αλλοδαπών της Αστυνοµίας είχε σηµειώσει πρόοδο στην παραλαβή αιτήσεων ασύλου, η συνολική διαδικασία ασύλου παρέµεινε προβληµατική, κυρίως λόγω της επιλεκτικής αποδοχής και επεξεργασίας αιτήσεων ασύλου από τα τµήµατα αλλοδαπών των αστυνοµικών διευθύνσεων, σε όλη τη χώρα. Κατά τη διάρκεια του 2006, η κυβέρνηση χορήγησε καθεστώς πρόσφυγα σε 128 από 12.267 αιτούντες. Το συνολικό ποσοστό αναγνώρισης των προσφύγων, συµπεριλαµβανοµένων των 64 ατόµων στους οποίους χορηγήθηκε ανθρωπιστικό καθεστώς, ανέρχεται στο 1,2%. Η Ύπατη Αρµοστεία των Ηνωµένων Εθνών για τους Πρόσφυγες εξέφρασε και πάλι τον προβληµατισµό της για το γεγονός ότι το ποσοστό αναγνώρισης προσφύγων παρέµενε πολύ χαµηλό. Παρότι η κυβέρνηση συνεργάστηκε µε την Ύπατη Αρµοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες και άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις στην παροχή βοήθειας στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, η Ύπατη Αρµοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, η ιεθνής Αµνηστεία, και ο Συνήγορος του Πολίτη για τα ανθρώπινα δικαιώµατα εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την πολιτική και τις πρακτικές της χώρας σε θέµατα ασύλου. Παρέθεσαν έναν αριθµό συγκεκριµένων προβληµάτων, συµπεριλαµβανοµένης της έλλειψης µόνιµων εγκαταστάσεων υποδοχής προσφύγων µε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, την χρήση προχείρων εγκαταστάσεων (κυρίως σε νησιά όταν φτάνει µια καραβιά προσφύγων), µη ανεπτυγµένο σύστηµα παροχής κοινωνικής προστασίας σε προσφύγες, ελλιπή παροχή συµβουλών για την οµαλή ένταξη των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο, και έλλειψη κατάλληλων εγκαταστάσεων για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, οι οποίοι µπορεί να ήταν και εν δυνάµει αιτούντες άσυλο. Το 2006, η Ύπατη Αρµοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες εξέδωσε µία έκθεση µε 25 προτάσεις προς την κυβέρνηση, σχετικά µε την τη βελτίωση της χωρητικότητας και των συνθηκών διαβίωσης των κέντρων υποδοχής, την παροχή νοµικών συµβουλών, την προστασία παιδιών που αιτούνται άσυλο, γυναικών και θυµάτων παράνοµης εµπορίας ανθρώπων. Ως απάντηση, η κυβέρνηση εγκαινίασε τρία νέα κέντρα υποδοχής κατά τη διάρκεια του έτους. Το Μάρτιο, ο Συνήγορος επισήµανε ανεπάρκειες στην νοµοθεσία για την κράτηση και την απέλαση ανήλικων αλλοδαπών συµπεριλαµβανόµενων αιτούντων άσυλο, και έλλειψη υποδοµών και υπηρεσιών για ανήλικους κρατουµένους που είχαν προσπαθήσει να εισέλθουν παράνοµα στη χώρα ή αναζητούσαν άσυλο. Το 2006, ο Συνήγορος συνέστησε την πρόσληψη από το Υπουργείο ηµόσιας Τάξης επιπλέον προσωπικού για την επεξεργασία των 50.000 εκκρεµουσών αιτήσεων ασύλου, την απλοποίηση των διαδικασιών παροχής ασύλου και την συµµόρφωση µε τις συστάσεις και τις κατευθυντήριες γραµµές της Ύπατης Αρµοστείας. Ως αποτέλεσµα, η κυβέρνηση βελτίωσε τις διαδικασίες παραλαβής αιτήσεων στο Τµήµα
ΕΛΛΑ Α 20 Αλλοδαπών της Αστυνοµίας Αττικής, προκαλώντας µεγάλη αύξηση στον αριθµό των υποβληθεισών αιτήσεων, από 9.050 το 2005 σε 12.270 το 2006. Οι συνθήκες κράτησης παράνοµων µεταναστών και αιτούντων άσυλο ήταν γενικά µη ικανοποιητικές. Η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων ανέφερε ότι τα περισσότερα κρατητήρια για λαθροµετανάστες που επισκέφθηκε το 2005, ήταν πολύ κακή κατάσταση, είχαν σοβαρά προβλήµατα υγιεινής και επιπλέον ελλείψεις σε βασικά σηµεία. Συγκεκριµένα, οι εγκαταστάσεις του Λιµενικού για την κράτηση λαθροµεταναστών στην Χίου και την Μυτιλήνη ήταν απαράδεκτες. Οι κρατούµενοι κρατούνταν σε µεταλλικά κοντέινερ, τα οποία δεν είχαν εγκαταστάσεις υγιεινής, φυσικό φωτισµού και αερισµό. Η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων συνέστησε να µην χρησιµοποιούνται ποτέ κοντέινερ για την κράτηση ατόµων για περισσότερο από λίγες ώρες, και ότι θα έπρεπε να είναι πάντα εξοπλισµένα µε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και σύστηµα εξαερισµού. Τον Αύγουστο, ο Παγκόσµιος Οργανισµός κατά των Βασανιστηρίων βεβαίωσε ότι δεν είχε σηµειωθεί καµία βελτίωση στις συνθήκες κράτησης τόσο στο Κέντρο Μεταγωγών Θεσσαλονίκης όσο και στο Τµήµα Αλλοδαπών της Αστυνοµικής ιεύθυνσης Θεσσαλονίκης. Ο Παγκόσµιος Οργανισµός κατά των Βασανιστηρίων ισχυρίστηκε ότι οι συνθήκες κράτησης ισοδυναµούσαν µε απάνθρωπη και ταπεινωτική µεταχείριση. Ο Συνήγορος για τα ανθρώπινα δικαιώµατα σηµείωσε ότι η χώρα έπασχε από έλλειψη εγκαταστάσεων κράτησης παράνοµων µεταναστών, που να ανταποκρίνονται στα βασικά πρότυπα αξιοπρεπούς διαβίωσης. ιαπίστωσε, επίσης, ότι σε πολλές περιπτώσεις, η κυβέρνηση αναζητούσε πρόχειρες εγκαταστάσεις κάθε φορά που έφτανε ένα πλοίο φορτωµένο µε αιτούντες άσυλο. Αφού επισκέφτηκε διάφορα µέρη, ο αντιπρόσωπος της Ύπατης Αρµοστείας των Ηνωµένων Εθνών για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα δήλωσε, ότι, παρά το γεγονός ότι είχε σηµειωθεί κάποια πρόοδος στη Μυτιλήνη και αρκετά σηµαντική πρόοδος στη Σάµο, όσον αφορά την παροχή πληροφοριών, νοµικών υπηρεσιών και ιατρικής περίθαλψης στους παράνοµα εισελθόντες και την καταγραφή αιτήσεων ασύλου, εξακολουθούσε να παραµένει επείγουσα ανάγκη για διερµηνείς στις βασικές γλώσσες προέλευσής τους (Αραβικά, Φαρσί, κ.τ.λ.). Ο αντιπρόσωπος της Ύπατης Αρµοστείας των Ηνωµένων Εθνών και τοπικοί εκπρόσωποι οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωµάτων χαρακτήρισαν τις συνθήκες κράτησης στο κέντρο της Σάµου οικτρές, όπου οι κρατούµενοι δεν είχαν πρόσβαση σε αυλή. Τριάντα οκτώ ασυνόδευτοι ανήλικοι εκρατούντο µαζί µε ενήλικες. Ο Συνήγορος παρατήρησε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο κέντρο κρατούνταν και εφτά γυναίκες από τη Σοµαλία (οι οποίες θα µπορούσε να είναι θύµατα εµπορίας ανθρώπων). Η Ύπατη Αρµοστεία των Ηνωµένων Εθνών ανέφερε τον Οκτώβριο ότι οι εγκαταστάσεις της Σάµου φιλοξενούσαν περισσότερους από 390 πρόσφυγες, δηλαδή τρείς φορές περισσότερους από την επίσηµη χωρητικότητά τους. Το κέντρο αυτό έκτοτε έπαψε να λειτουργεί και αντικαταστάθηκε από νέες, βελτιωµένες εγκαταστάσεις. Το 2005, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα ικαιώµατα του Συµβουλίου της Ευρώπης και η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων διαπίστωσε ότι ένα καινούργιο κτίριο βραχυπρόθεσµης κράτησης και µεταγωγής στην οδό Πέτρου Ράλλη, που προοριζόταν για άτοµα τα οποία επρόκειτο να απελαθούν, ήταν ακατάλληλο για διαµονή άνω των δύο ηµερών.