ΙΛΙΑΔΟΣ Η. 12 λύντο Ar. : λῦσε codd.

ΙΛΙΑΔΟΣ Η Ὣ ς εἰπὼν πυλέων ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ, τῷ δ ἅμ Ἀλέξανδρος κί ἀδελφεός ἐν δ ἄρα θυμῷ ἀμφότεροι μέμασαν πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι. ὡς δὲ θεὸς ναύτῃσιν ἐελδομένοισιν ἔδωκεν οὖρον, ἐπεί κε κάμωσιν ἐϋξέστῃς ἐλάτῃσι 5 πόντον ἐλαύνοντες, καμάτῳ δ ὑπὸ γυῖα λέλυνται, ὣς ἄρα τὼ Τρώεσσιν ἐελδομένοισι φανήτην. Ἔνθ ἑλέτην ὃ μὲν υἱὸν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος Ἄρνῃ ναιετάοντα Μενέσθιον, ὃν κορυνήτης γείνατ Ἀρηΐθοος καὶ Φυλομέδουσα βοῶπις 10 Ἕκτωρ δ Ἠϊονῆα βάλ ἔγχεϊ ὀξυόεντι αὐχέν ὑπὸ στεφάνης εὐχάλκου, λύντο δὲ γυῖα. Γλαῦκος δ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν Ἰφίνοον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην Δεξιάδην ἵππων ἐπιάλμενον ὠκειάων 15 ὦμον ὃ δ ἐξ ἵππων χαμάδις πέσε, λύντο δὲ γυῖα. Τοὺς δ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ, βῆ ῥα κατ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα Ἴλιον εἰς ἱερήν τῇ δ ἀντίος ὄρνυτ Ἀπόλλων 20 Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην παρὰ φηγῷ. τὴν πρότερος προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων 12 λύντο Ar. : λῦσε codd. 8. ὃ μὲν: uit het vervolg (vs. 11) blijkt dat het Paris wordt bedoeld. 9. κορυνήτης: - knotsdrager (2 x). 12. στεφάνης: στεφάνη - bij vrouwen diadeem ; bij mannen helmrand. 22. φηγῷ: φηγός - eik (etymol. verw. m. beuk, niet met vijg).

2 4 4 8 H O M E R I 1 8 0 25 30 35 40 45 «Τίπτε σὺ δ αὖ μεμαυῖα Διὸς θύγατερ μεγάλοιο ἦλθες ἀπ Οὐλύμποιο, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν; ἦ ἵνα δὴ Δαναοῖσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην δῷς; ἐπεὶ οὔ τι Τρῶας ἀπολλυμένους ἐλεαίρεις. ἀλλ εἴ μοί τι πίθοιο τό κεν πολὺ κέρδιον εἴη νῦν μὲν παύσωμεν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα σήμερον ὕστερον αὖτε μαχήσοντ εἰς ὅ κε τέκμωρ Ἰλίου εὕρωσιν, ἐπεὶ ὣς φίλον ἔπλετο θυμῷ ὑμῖν ἀθανάτῃσι, διαπραθέειν τόδε ἄστυ.» Τὸν δ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη «Ὧδ ἔστω ἑκάεργε τὰ γὰρ φρονέουσα καὶ αὐτὴ ἦλθον ἀπ Οὐλύμποιο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς. ἀλλ ἄγε πῶς μέμονας πόλεμον καταπαυσέμεν ἀνδρῶν;» Τὴν δ αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων «Ἕκτορος ὄρσωμεν κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο, ἤν τινά που Δαναῶν προκαλέσσεται οἰόθεν οἶος ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, οἳ δέ κ ἀγασσάμενοι χαλκοκνήμιδες Ἀχαιοὶ οἶον ἐπόρσειαν πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.» Ὣς ἔφατ, οὐδ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη. τῶν δ Ἕλενος Πριάμοιο φίλος παῖς σύνθετο θυμῷ βουλήν, ἥ ῥα θεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσι στῆ δὲ παρ Ἕκτορ ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν «Ἕκτορ υἱὲ Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, κασίγνητος δέ τοί εἰμι 24. τίπτε: bij ἦλθες. μεμαυῖα: zonder object vol vuur, haastig, gretig. 25. θυμὸς: hier eerder hart dan woede. 26. ἑτεραλκέα: ἑτεραλκής - een ommekeer teweegbrengend. 30. τέκμωρ: - einde, doel, eindbestemming, i.v.m. Troje ondergang. 39. οἰόθεν οἶος: van man tot man. 40. ἀντίβιον μαχέσασθαι: strijden op leven of dood. 41. ἀγασσάμενοι: uit bewondering voor zijn (Hectors) moed. 42. οἶον: één man. 44. σύνθετο θυμῷ: hij begreep in zijn hart.

1 8 1 I L I A D O S V I Ι 4 9 7 3 ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς, αὐτὸς δὲ προκάλεσσαι Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος 50 ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι οὐ γάρ πώ τοι μοῖρα θανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν ὣς γὰρ ἐγὼ ὄπ ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων.» Ὣς ἔφαθ, Ἕκτωρ δ αὖτε χάρη μέγα μῦθον ἀκούσας, καί ῥ ἐς μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγας, 55 μέσσου δουρὸς ἑλών οἳ δ ἱδρύνθησαν ἅπαντες. κὰδ δ Ἀγαμέμνων εἷσεν ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς κὰδ δ ἄρ Ἀθηναίη τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων ἑζέσθην ὄρνισιν ἐοικότες αἰγυπιοῖσι φηγῷ ἐφ ὑψηλῇ πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο 60 ἀνδράσι τερπόμενοι τῶν δὲ στίχες εἵατο πυκναὶ ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι. οἵη δὲ Ζεφύροιο ἐχεύατο πόντον ἔπι φρὶξ ὀρνυμένοιο νέον, μελάνει δέ τε πόντος ὑπ αὐτῆς, τοῖαι ἄρα στίχες εἵατ Ἀχαιῶν τε Τρώων τε 65 ἐν πεδίῳ Ἕκτωρ δὲ μετ ἀμφοτέροισιν ἔειπε «Κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ὄφρ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν, ἀλλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισιν 70 εἰς ὅ κεν ἢ ὑμεῖς Τροίην εὔπυργον ἕλητε ἢ αὐτοὶ παρὰ νηυσὶ δαμείετε ποντοπόροισιν. ὑμῖν δ ἐν γὰρ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν 55. ἀνέεργε: ἀνεέργω - terugdringen. 56. ἱδρύνθησαν: hielden halt eerder dan gingen zitten, wat op zich ook zou kunnen. 59. αἰγυπιοῖσι: αἰγυπιός - valk, havik, sperwer, lammergier (in elk geval een roofvogel; welke is gissen). 62. πεφρικυῖαι: ruig, borstelig ; v. φρίσσω - ruig zijn, huiveren. 63. φρὶξ: - rimpeling (4 x). 64. μελάνει: μελάνω - donker worden ; ongewone vorm naast μελαίνομαι - donker worden. 65. εἵατ : = ἥατο = ἧντο = ἕατο zij zaten ; bij ἧμαι - ik zit. 72. δαμείετε: (v.l. δαμήετε) opt. pass. v. δάμνημι.

7 4 9 8 H O M E R I 1 8 2 75 80 85 90 95 τῶν νῦν ὅν τινα θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει δεῦρ ἴτω ἐκ πάντων πρόμος ἔμμεναι Ἕκτορι δίῳ. ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺς δ ἄμμ ἐπιμάρτυρος ἔστω εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνος ἕλῃ ταναήκεϊ χαλκῷ, τεύχεα συλήσας φερέτω κοίλας ἐπὶ νῆας, σῶμα δὲ οἴκαδ ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρός με Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα. εἰ δέ κ ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων, τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν, καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο, τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω, ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί, σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ. καί ποτέ τις εἴπῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων νηῒ πολυκλήϊδι πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνηῶτος, ὅν ποτ ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ. ὥς ποτέ τις ἐρέει τὸ δ ἐμὸν κλέος οὔ ποτ ὀλεῖται.» Ὣς ἔφαθ, οἱ δ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δ ὑποδέχθαι ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε νείκει ὀνειδίζων, μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῷ «Ὤ μοι ἀπειλητῆρες Ἀχαιΐδες οὐκέτ Ἀχαιοί ἦ μὲν δὴ λώβη τάδε γ ἔσσεται αἰνόθεν αἰνῶς εἰ μή τις Δαναῶν νῦν Ἕκτορος ἀντίος εἶσιν. 77. ταναήκεϊ χαλκῷ: met spitsgepunt brons. 80. λελάχωσι: causatief deelachtig doen worden. 83. κρεμόω: ik zal ophangen. 85. ταρχύσωσι: ταρχύω - plechtig begraven (5 x); (wrsch. = ταριχεύω- balsemen). 86. ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ: aan de brede Hellespont ; geen steun in de tekst voor op het brede strand van de Hellespont. 90. ἀριστεύοντα: ἀριστεύω - dapper strijden, zich onderscheiden in de strijd; het hoeft niet steeds om een gevecht van man tot man te gaan. 93. ἀνήνασθαι: - nee zeggen. 96. ἀπειλητῆρες: - snoevers. 97. αἰνόθεν αἰνῶς: op de ergste wijze.

1 8 3 I L I A D O S V I Ι 9 9 1 2 1 ἀλλ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι ἀκλεὲς αὔτως 100 τῷδε δ ἐγὼν αὐτὸς θωρήξομαι αὐτὰρ ὕπερθε νίκης πείρατ ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν.» Ὣς ἄρα φωνήσας κατεδύσετο τεύχεα καλά. ἔνθά κέ τοι Μενέλαε φάνη βιότοιο τελευτὴ Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν, 105 εἰ μὴ ἀναΐξαντες ἕλον βασιλῆες Ἀχαιῶν, αὐτός τ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς ἔπος τ ἔφατ ἔκ τ ὀνόμαζεν «Ἀφραίνεις Μενέλαε διοτρεφές, οὐδέ τί σε χρὴ ταύτης ἀφροσύνης ἀνὰ δὲ σχέο κηδόμενός περ, 110 μηδ ἔθελ ἐξ ἔριδος σεῦ ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι Ἕκτορι Πριαμίδῃ, τόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι. καὶ δ Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ ἔῤῥιγ ἀντιβολῆσαι, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων, 115 τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί. εἴ περ ἀδειής τ ἐστὶ καὶ εἰ μόθου ἔστ ἀκόρητος, φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν, αἴ κε φύγῃσι δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.» Ὣς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως 120 αἴσιμα παρειπών, ὃ δ ἐπείθετο τοῦ μὲν ἔπειτα 110 δὲ σχέο Ar. : δ ἴσχεο codd. 100. ἀκήριοι: ἀκήριος - zonder hart, zonder moed; in de Odyssee ook ongedeerd. 101. τῷδε: sc. Hectori. ὕπερθε νίκης πείρατ : van boven komt de kans (eig. de touwen) op overwinning. 106. ἕλον: hem hadden vastgepakt. 117. ἀδειής: = ἀδεής - onbevreesd; elders ook onbeschaamd. μόθου: μόθος - krijgsgewoel. 118. γόνυ κάμψειν: hiermee wordt doorgaans uitrusten (op adem komen) bedoeld. 119. δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος: wreed gevecht en moordende oorlog (Lateur).

1 2 2 1 4 6 H O M E R I 1 8 4 125 130 135 140 145 γηθόσυνοι θεράποντες ἀπ ὤμων τεύχε ἕλοντο Νέστωρ δ Ἀργείοισιν ἀνίστατο καὶ μετέειπεν «Ὢ πόποι ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει. ἦ κε μέγ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς ἐσθλὸς Μυρμιδόνων βουληφόρος ἠδ ἀγορητής, ὅς ποτέ μ εἰρόμενος μέγ ἐγήθεεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε. τοὺς νῦν εἰ πτώσσοντας ὑφ Ἕκτορι πάντας ἀκούσαι, πολλά κεν ἀθανάτοισι φίλας ἀνὰ χεῖρας ἀείραι θυμὸν ἀπὸ μελέων δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον ἡβῷμ ὡς ὅτ ἐπ ὠκυρόῳ Κελάδοντι μάχοντο ἀγρόμενοι Πύλιοί τε καὶ Ἀρκάδες ἐγχεσίμωροι Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα. τοῖσι δ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο ἰσόθεος φὼς τεύχε ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην ἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκες οὕνεκ ἄρ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ, ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας. τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ, οὔ τι κράτεΐ γε, στεινωπῷ ἐν ὁδῷ ὅθ ἄρ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον χραῖσμε σιδηρείη πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς δουρὶ μέσον περόνησεν, ὃ δ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη τεύχεα δ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης. 122. γηθόσυνοι: γηθόσυνος - blij, verheugd. 127. εἰρόμενος: εἴρομαι = ἐρέω - (onder)vragen. 128. ἐρέων: ἐρέω = εἴρομαι - (onder)vragen. 131. θυμὸν ἀπὸ μελέων δῦναι: afhankelijk van het in ἀνὰ χεῖρας ἀείραι gevatte begrip smeken ; logisch subject van δῦναι te onttrekken aan ἀθανάτοισι. 134. ἐγχεσίμωροι: als speerwerper vermaard (4 x). 135. Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου: Fea is wrsch. een stad in Elis; van een rivier Jardanus is niets bekend. 143. ὄλεθρον: accusativus relationis. 145. ἐρείσθη: pass. v. ἐρείδω - drukken.

1 8 5 I L I A D O S V I Ι 1 4 7 1 6 8 καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα, δῶκε δ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι τοῦ ὅ γε τεύχε ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους. 150 οἳ δὲ μάλ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη ἀλλ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη. τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα 155 πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα. εἴθ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη τώ κε τάχ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ. ὑμέων δ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν οὐδ οἳ προφρονέως μέμαθ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.» 160 Ὣς νείκεσσ ὃ γέρων, οἳ δ ἐννέα πάντες ἀνέσταν. ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων, τῷ δ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης, τοῖσι δ ἐπ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν, τοῖσι δ ἐπ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος 165 Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ, τοῖσι δ ἐπ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός, ἂν δὲ Θόας Ἀνδραιμονίδης καὶ δῖος Ὀδυσσεύς 147. μῶλον: μῶλος - strijd (in de Odyssee alleen voor het gevecht van Odysseus en Irus). 152. πολυτλήμων: - tegen veel bestand, onversaagd, die veel doorstaan heeft (2 x); = πολύτλας. 153. θάρσεϊ ᾧ: door mijn onverschrokkenheid. 156. πολλὸς τις: heel groot ; cf. Hdt. 3, 130 χρῆμα πολλόν τι een heel groot bedrag. ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα: lag hij stuiptrekkend aan alle kanten ; παρήορος betekent doorgaans strengenpaard, vandaar los verbonden, zonder veel samenhang, stuiptrekkend λελυμένος. 157. εἴθ ὣς ἡβώοιμι: was ik nog maar zo jong. 158. ἀντήσειε μάχης: sc. met mij. 159. ὑμέων οὐδ οἳ προφρονέως: bij jullie zijn er geen die van harte. 161. ἐννέα πάντες: negen in totaal. 166. ἀνδρειφόντῃ: mannen dodend.

1 6 9 1 9 0 H O M E R I 1 8 6 170 175 180 185 190 πάντες ἄρ οἵ γ ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ. τοῖς δ αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ «Κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε λάχῃσιν οὗτος γὰρ δὴ ὀνήσει ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς, καὶ δ αὐτὸς ὃν θυμὸν ὀνήσεται αἴ κε φύγῃσι δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος, ἐν δ ἔβαλον κυνέῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο. λαοὶ δ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν «Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν, ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.» Ὣς ἄρ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ, ἐκ δ ἔθορε κλῆρος κυνέης ὃν ἄρ ἤθελον αὐτοὶ Αἴαντος κῆρυξ δὲ φέρων ἀν ὅμιλον ἁπάντῃ δεῖξ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν. οἳ δ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος. ἀλλ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀν ὅμιλον ἁπάντῃ ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέῃ βάλε, φαίδιμος Αἴας, ἤτοι ὑπέσχεθε χεῖρ, ὃ δ ἄρ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς, γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῷ. τὸν μὲν πὰρ πόδ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε 171 πεπάλασθε Ar. : πεπάλεσθε edd. nonnuli : πεπάλαχθε codd. 171. πεπάλασθε: imp. aor. med. v. πάλλω - schudden, zwaaien, slingeren. (παλάσσω - bezoedelen; niettemin zou vlg. Bentley παλάσσομαι een nevenvorm van πάλλομαι kunnen zijn). διαμπερὲς: - ononderbroken; d.w.z. voor alle negen, één voor één. 173. ὃν θυμὸν: accus. resp. 175. κλῆρον ἐσημήναντο: kerfden een (persoonlijk) teken op hun scherf. 179. ἢ Αἴαντα λαχεῖν ἢ Τυδέος υἱόν: niet wordt bedoeld dat de een bidt dat Aias wint en een ander Tydeus zoon, maar Aias bij voorkeur en anders Tydeus zoon. 184. ἐνδέξια: van links naar rechts. 185. οὐ γιγνώσκοντες: niet herkennende, sc. τὸ σῆμα. ἀπηνήναντο: ontkenden. 188. ὑπέσχεθε: subj. Aias. ἔμβαλεν: subj. κῆρυξ. 190. τὸν: sc. κλῆρον.

1 8 7 I L I A D O S V I Ι 1 9 1 2 1 2 «Ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς θυμῷ, ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον. ἀλλ ἄγετ ὄφρ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω, τόφρ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι σιγῇ ἐφ ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται, 195 ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδ ἐμὲ νήϊδά γ οὕτως ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι 200 ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν «Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ, ἴσην ἀμφοτέροισι βίην καὶ κῦδος ὄπασσον.» 205 Ὣς ἄρ ἔφαν, Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ ἕσσατο τεύχεα, σεύατ ἔπειθ οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης, ὅς τ εἶσιν πολέμονδε μετ ἀνέρας οὕς τε Κρονίων θυμοβόρου ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι. 210 τοῖος ἄρ Αἴας ὦρτο πελώριος, ἕρκος Ἀχαιῶν μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι νέρθε δὲ ποσσὶν 198 ἰδρείῃ Ar. : ἀϊδρείῃ codd. 207 τεύχεα A : τεύχη cett. 196. ἠὲ καὶ ἀμφαδίην: A. verandert dus meteen van gedachte. 197. ἑκὼν ἀέκοντα: al wil hij het graag, zolang ik het niet wil. δίηται: δίομαι = δίω - verdrijven, op de vlucht drijven. 198. ἰδρείῃ: ἱδρείη - bedrevenheid, kennis. νήϊδά: νῆϊς - onbekwaam, onervaren (2 x). 206. νώροπι χαλκῷ: met glanzend brons ; de betekenis van νῶροψ is onzeker; zie F.B.J. Kuiper, νώροπι χαλκῷ On the meaning of these words in Homer s poems, Amsterdam 1951. 210. θυμοβόρου: θυμοβόρος - dodelijk. ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι: cf. I, 8. 212. μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι: glimlachend met schrikwekkend gezicht.

2 1 3 2 3 6 H O M E R I 1 8 8 ἤϊε μακρὰ βιβάς, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος. τὸν δὲ καὶ Ἀργεῖοι μὲν ἐγήθεον εἰσορόωντες, 215 Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον, Ἕκτορί τ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσεν ἀλλ οὔ πως ἔτι εἶχεν ὑποτρέσαι οὐδ ἀναδῦναι ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ. Αἴας δ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον 220 χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων σκυτοτόμων ὄχ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων, ὅς οἱ ἐποίησεν σάκος αἰόλον ἑπταβόειον ταύρων ζατρεφέων, ἐπὶ δ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν. τὸ πρόσθε στέρνοιο φέρων Τελαμώνιος Αἴας 225 στῆ ῥα μάλ Ἕκτορος ἐγγύς, ἀπειλήσας δὲ προσηύδα «Ἕκτορ νῦν μὲν δὴ σάφα εἴσεαι οἰόθεν οἶος οἷοι καὶ Δαναοῖσιν ἀριστῆες μετέασι καὶ μετ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα. ἀλλ ὃ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι 230 κεῖτ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν ἡμεῖς δ εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέθεν ἀντιάσαιμεν καὶ πολέες ἀλλ ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο.» Τὸν δ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ «Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν 235 μή τί μευ ἠΰτε παιδὸς ἀφαυροῦ πειρήτιζε ἠὲ γυναικός, ἣ οὐκ οἶδεν πολεμήϊα ἔργα. 214 μὲν Ar. : μέγ codd. 213. κραδάων: κραδάω = κραδαίνω - zwaaien. 216. πάτασσεν: πατάσσω - kloppen (3 x). 217. ὑποτρέσαι: ὑποτρέω - terugdeinzen, vluchten. 218. προκαλέσσατο: hij (zelf) had opgeroepen / uitgedaagd. 221. σκυτοτόμων: σκυτοτόμος - leerbewerker. 222. αἰόλον: ἀϊόλος - beweeglijk, flikkerend. 230. ἀπομηνίσας: zich overgevend aan zijn wrok, part. aor. v. ἀπομηνίω. 232. ἄρχε μάχης: begin jij maar met het gevecht. 235. ἀφαυροῦ: ἀφαυρός - zwak (4 x).

1 8 9 I L I A D O S V I Ι 2 3 7 2 5 9 αὐτὰρ ἐγὼν εὖ οἶδα μάχας τ ἀνδροκτασίας τε οἶδ ἐπὶ δεξιά, οἶδ ἐπ ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην, τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν οἶδα δ ἐπαΐξαι μόθον ἵππων ὠκειάων 240 οἶδα δ ἐνὶ σταδίῃ δηΐῳ μέλπεσθαι Ἄρηϊ. ἀλλ οὐ γάρ σ ἐθέλω βαλέειν τοιοῦτον ἐόντα λάθρῃ ὀπιπεύσας, ἀλλ ἀμφαδόν, αἴ κε τύχωμι.» Ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, καὶ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον 245 ἀκρότατον κατὰ χαλκόν, ὃς ὄγδοος ἦεν ἐπ αὐτῷ. ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε δαΐζων χαλκὸς ἀτειρής, ἐν τῇ δ ἑβδομάτῃ ῥινῷ σχέτο δεύτερος αὖτε Αἴας διογενὴς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος, καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ ἀσπίδα πάντοσ ἐΐσην. 250 διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος, καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα ἔγχος ὃ δ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν. τὼ δ ἐκσπασσαμένω δολίχ ἔγχεα χερσὶν ἅμ ἄμφω 255 σύν ῥ ἔπεσον λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν. Πριαμίδης μὲν ἔπειτα μέσον σάκος οὔτασε δουρί, οὐδ ἔῤῥηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμή. 259 χαλκός Ar. : χαλκόν codd. 238. βῶν: acc. sing. v. ἡ βοῦς - schild. 239. ἀζαλέην: ἀζαλέος - dor, droog, hier van gedroogde runderhuiden (4 x).. ταλαύρινον: ταλαύρινος - schilddragend (4 x). 240. μόθον: ὁ μόθος - krijgsgewoel (5 x). 241. ἐνὶ σταδίῃ δηΐῳ: in de dodelijke strijd van man tot man. μέλπεσθαι Ἄρηϊ: dansen voor Ares. 243. λάθρῃ ὀπιπεύσας: vanuit een schuilhoek loerend. αἴ κε τύχωμι: of ik je kan raken / treffen. 247. ἓξ δὲ διὰ πτύχας: door zes lagen. 253. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην: vlak langs de flank. 257. οὐκ ἀλαπαδνόν: litotes. 259. χαλκός: leest men met Aristar-

2 6 0 2 8 2 H O M E R I 1 9 0 260 Αἴας δ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος ἣ δὲ διαπρὸ ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα, τμήδην δ αὐχέν ἐπῆλθε, μέλαν δ ἀνεκήκιεν αἷμα, ἀλλ οὐδ ὧς ἀπέληγε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ, ἀλλ ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ 265 κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε τῷ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον μέσσον ἐπομφάλιον περιήχησεν δ ἄρα χαλκός. δεύτερος αὖτ Αἴας πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας ἧκ ἐπιδινήσας, ἐπέρεισε δὲ ἶν ἀπέλεθρον, 270 εἴσω δ ἀσπίδ ἔαξε βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρῳ, βλάψε δέ οἱ φίλα γούναθ ὃ δ ὕπτιος ἐξετανύσθη ἀσπίδι ἐγχριμφθείς τὸν δ αἶψ ὤρθωσεν Ἀπόλλων. καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο, εἰ μὴ κήρυκες, Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν, 275 ἦλθον, ὃ μὲν Τρώων, ὃ δ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων, Ταλθύβιός τε καὶ Ἰδαῖος πεπνυμένω ἄμφω μέσσῳ δ ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον, εἶπέ τε μῦθον κῆρυξ Ἰδαῖος πεπνυμένα μήδεα εἰδώς «Μηκέτι παῖδε φίλω πολεμίζετε μηδὲ μάχεσθον 280 ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεύς, ἄμφω δ αἰχμητά τό γε δὴ καὶ ἴδμεν ἅπαντες. νὺξ δ ἤδη τελέθει ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι.» chus een nominat. dan moet de speerpunt bedoeld zijn. ἀνεγνάμφθη: werd omgebogen, boog krom. αἰχμή: - lans(punt*). 261. μεμαῶτα: in zijn ontstuimige aanval. 262. τμήδην: - snijdend, verwondend. ἀνεκήκιεν: ἀνακηκίω - opwellen (3 x). 267. ἐπομφάλιον: op de schildknop ; woordsoort - substantief, adjectief of adverbium - is niet heel duidelijk. 269. ἶν ἀπέλεθρον: onmetelijke kracht. 270. εἴσω δ ἀσπίδ ἔαξε: brak het schild zodat het naar binnen boog. 271. βλάψε: belemmerde. οἱ: hem = Hector. 272. ἀσπίδι ἐγχριμφθείς: tegen het schild aangedrukt. 277. σκῆπτρα σχέθον: hielden hun staf voor zich uit. 282. τελέθει: is aanwezig.

1 9 1 I L I A D O S V I Ι 2 8 3 3 0 4 Τὸν δ ἀπαμειβόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας Ἰδαῖ, Ἕκτορα ταῦτα κελεύετε μυθήσασθαι αὐτὸς γὰρ χάρμῃ προκαλέσσατο πάντας ἀρίστους. 285 ἀρχέτω αὐτὰρ ἐγὼ μάλα πείσομαι ᾗ περ ἂν οὗτος. Τὸν δ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ «Αἶαν ἐπεί τοι δῶκε θεὸς μέγεθός τε βίην τε καὶ πινυτήν, περὶ δ ἔγχει Ἀχαιῶν φέρτατός ἐσσι, νῦν μὲν παυσώμεσθα μάχης καὶ δηϊοτῆτος 290 σήμερον ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δ ἑτέροισί γε νίκην. νὺξ δ ἤδη τελέθει ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι, ὡς σύ τ ἐϋφρήνῃς πάντας παρὰ νηυσὶν Ἀχαιούς, σούς τε μάλιστα ἔτας καὶ ἑταίρους, οἵ τοι ἔασιν 295 αὐτὰρ ἐγὼ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος Τρῶας ἐϋφρανέω καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους, αἵ τέ μοι εὐχόμεναι θεῖον δύσονται ἀγῶνα. δῶρα δ ἄγ ἀλλήλοισι περικλυτὰ δώομεν ἄμφω, ὄφρά τις ὧδ εἴπῃσιν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε 300 ἠμὲν ἐμαρνάσθην ἔριδος πέρι θυμοβόροιο, ἠδ αὖτ ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρθμήσαντε.» Ὣς ἄρα φωνήσας δῶκε ξίφος ἀργυρόηλον σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι 285. χάρμῃ προκαλέσσατο: heeft tot de strijd uitgedaagd ; χάρμῃ is dus niet uit strijdlust. 289. περὶ: in hoge mate. 292. διακρίνῃ: scheidt, uit elkaar laat gaan. ἑτέροισί: we zouden ἑτέρῳ verwachten, maar Hector denkt al niet meer aan het tweegevecht maar aan Grieken versus Trojanen. 294. ἐϋφρήνῃς: εὐφραίνω - opvrolijken, een plezier doen. 297. Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους: Trojaanse vrouwen met slepende gewaden. 298. αἵ τέ μοι εὐχόμεναι θεῖον δύσονται ἀγῶνα: die voor mij de vergadering der goden biddend zullen binnengaan 302. διέτμαγεν: = διακρινθέντε (vs. 306) zij gingen uiteen, aor. pass. v. διατμήγω - doorsnijden. ἀρθμήσαντε: in vriendschap, na zich verzoend te hebben ; ἀρθμέω - bevriend zijn. 304. κολεῷ: τὸ κολεόν - schede (11 x). ἐϋτμήτῳ: ἐύθμητος - mooi

3 0 5 3 3 2 H O M E R I 1 9 2 305 310 315 320 325 330 Αἴας δὲ ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν. τὼ δὲ διακρινθέντε ὃ μὲν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν ἤϊ, ὃ δ ἐς Τρώων ὅμαδον κίε τοὶ δὲ χάρησαν, ὡς εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προσιόντα, Αἴαντος προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους καί ῥ ἦγον προτὶ ἄστυ ἀελπτέοντες σόον εἶναι. Αἴαντ αὖθ ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον κεχαρηότα νίκῃ. Οἳ δ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο, τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων ἄρσενα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι. τὸν δέρον ἀμφί θ ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα, μίστυλλόν τ ἄρ ἐπισταμένως πεῖράν τ ὀβελοῖσιν, ὄπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα. αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα, δαίνυντ, οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης νώτοισιν δ Αἴαντα διηνεκέεσσι γέραιρεν ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν «Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί, τῶν νῦν αἷμα κελαινὸν ἐΰῤῥοον ἀμφὶ Σκάμανδρον ἐσκέδασ ὀξὺς Ἄρης, ψυχαὶ δ Ἄϊδος δὲ κατῆλθον τώ σε χρὴ πόλεμον μὲν ἅμ ἠοῖ παῦσαι Ἀχαιῶν, αὐτοὶ δ ἀγρόμενοι κυκλήσομεν ἐνθάδε νεκροὺς gesneden. 306. διακρινθέντε: = διέτμαγεν (vs. 302). 310. ἀελπτέοντες: - niet verwachtend. 332. ἀγρόμενοι: part. aor. v. ἀγείρω. κυκλήσομεν ἐνθάδε: zullen we met een kar hierheen rijden ; κυκλέω - rijden (tr.).

1 9 3 I L I A D O S V I Ι 3 3 3 3 5 5 βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν ἀτὰρ κατακήομεν αὐτοὺς τυτθὸν ἀπὸ πρὸ νεῶν, ὥς κ ὀστέα παισὶν ἕκαστος οἴκαδ ἄγῃ ὅτ ἂν αὖτε νεώμεθα πατρίδα γαῖαν. 335 τύμβον δ ἀμφὶ πυρὴν ἕνα χεύομεν ἐξαγαγόντες ἄκριτον ἐκ πεδίου ποτὶ δ αὐτὸν δείμομεν ὦκα πύργους ὑψηλοὺς εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν. ἐν δ αὐτοῖσι πύλας ποιήσομεν εὖ ἀραρυίας, ὄφρα δι αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη 340 ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ὀρύξομεν ἐγγύθι τάφρον, ἥ χ ἵππον καὶ λαὸν ἐρυκάκοι ἀμφὶς ἐοῦσα, μή ποτ ἐπιβρίση πόλεμος Τρώων ἀγερώχων.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δ ἄρα πάντες ἐπῄνησαν βασιλῆες. Τρώων αὖτ ἀγορὴ γένετ Ἰλίου ἐν πόλει ἄκρῃ 345 δεινὴ τετρηχυῖα, παρὰ Πριάμοιο θύρῃσι τοῖσιν δ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἦρχ ἀγορεύειν «Κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ ἐπίκουροι, ὄφρ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. δεῦτ ἄγετ Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθ ἅμ αὐτῇ 350 δώομεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν νῦν δ ὅρκια πιστὰ ψευσάμενοι μαχόμεσθα τὼ οὔ νύ τι κέρδιον ἡμῖν ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι, ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε.» Ἤτοι ὅ γ ὣς εἰπὼν κατ ἄρ ἕζετο τοῖσι δ ἀνέστη δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο, 355 333. κατακήομεν: coni. aor. v. κατακαίω - verbranden; sommige edd. schrijven conform sommige mss. κατακείομεν, een schrijfwijze die door Kühner-Gerth en Chantraine wordt afgekeurd. 336. ἐξαγαγόντες: object. is het materiaal voor de τύμβος. 337. ἄκριτον: adv. zonder onderscheid of onophoudelijk? 338. εἶλαρ: - beschutting (5 x). 340. ἱππηλασίη ὁδὸς: - rijweg (2 x). 343. ἐπιβρίση: coni. aor. v. ἐπιβρίθω - zwaar drukken op. Τρώων ἀγερώχων: van de roemruchte Trojanen ; met zekerheid staat de betekenis van ἀγέρωχος niet vast. 346. δεινὴ τετρηχυῖα: zeer bewogen / ontstuimig. τετρηχυῖα: part. fem. perf. intr. v. ταράσσω. 352. ψευσάμενοι: verbroken hebbend. 353. ἵνα μὴ ῥέξομεν: = εἰ μὴ ῥέξωμεν.

3 5 6 3 8 4 H O M E R I 1 9 4 360 365 370 375 380 ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα «Ἀντῆνορ σὺ μὲν οὐκέτ ἐμοὶ φίλα ταῦτ ἀγορεύεις οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι. εἰ δ ἐτεὸν δὴ τοῦτον ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις, ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί. αὐτὰρ ἐγὼ Τρώεσσι μεθ ἱπποδάμοις ἀγορεύσω ἀντικρὺ δ ἀπόφημι γυναῖκα μὲν οὐκ ἀποδώσω κτήματα δ ὅσσ ἀγόμην ἐξ Ἄργεος ἡμέτερον δῶ πάντ ἐθέλω δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλ ἐπιθεῖναι.» Ἤτοι ὅ γ ὣς εἰπὼν κατ ἄρ ἕζετο τοῖσι δ ἀνέστη Δαρδανίδης Πρίαμος, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος, ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε «Κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδ ἐπίκουροι, ὄφρ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ πτόλιν ὡς τὸ πάρος περ, καὶ φυλακῆς μνήσασθε καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος ἠῶθεν δ Ἰδαῖος ἴτω κοίλας ἐπὶ νῆας εἰπέμεν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε καὶ δὲ τόδ εἰπέμεναι πυκινὸν ἔπος, αἴ κ ἐθέλωσι παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος, εἰς ὅ κε νεκροὺς κήομεν ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δ ἑτέροισί γε νίκην.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδ ἐπίθοντο δόρπον ἔπειθ εἵλοντο κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσιν ἠῶθεν δ Ἰδαῖος ἔβη κοίλας ἐπὶ νῆας τοὺς δ εὗρ εἰν ἀγορῇ Δαναοὺς θεράποντας Ἄρηος νηῒ πάρα πρύμνῃ Ἀγαμέμνονος αὐτὰρ ὃ τοῖσι στὰς ἐν μέσσοισιν μετεφώνεεν ἠπύτα κῆρυξ 362. ἀντικρὺ: - rechtuit, op de man af. 371. ἐγρήγορθε: imp. perf. intr. v. ἐγείρω. 384. ἠπύτα: - luid roepend.

1 9 5 I L I A D O S V I Ι 3 8 5 4 1 0 «Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν 385 ἠνώγει Πρίαμός τε καὶ ἄλλοι Τρῶες ἀγαυοὶ εἰπεῖν, αἴ κέ περ ὔμμι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο, μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε κτήματα μὲν ὅσ Ἀλέξανδρος κοίλῃς ἐνὶ νηυσὶν ἠγάγετο Τροίηνδ ὡς πρὶν ὤφελλ ἀπολέσθαι 390 πάντ ἐθέλει δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλ ἐπιθεῖναι κουριδίην δ ἄλοχον Μενελάου κυδαλίμοιο οὔ φησιν δώσειν ἦ μὴν Τρῶές γε κέλονται. καὶ δὲ τόδ ἠνώγεον εἰπεῖν ἔπος αἴ κ ἐθέλητε παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος εἰς ὅ κε νεκροὺς 395 κήομεν ὕστερον αὖτε μαχησόμεθ εἰς ὅ κε δαίμων ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δ ἑτέροισί γε νίκην.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης «Μήτ ἄρ τις νῦν κτήματ Ἀλεξάνδροιο δεχέσθω 400 μήθ Ἑλένην γνωτὸν δὲ καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστιν ὡς ἤδη Τρώεσσιν ὀλέθρου πείρατ ἐφῆπται.» Ὣς ἔφαθ, οἳ δ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο καὶ τότ ἄρ Ἰδαῖον προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων 405 «Ἰδαῖ ἤτοι μῦθον Ἀχαιῶν αὐτὸς ἀκούεις ὥς τοι ὑποκρίνονται ἐμοὶ δ ἐπιανδάνει οὕτως ἀμφὶ δὲ νεκροῖσιν κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων γίγνετ ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα. 410 390. ὡς πρὶν ὤφελλ ἀπολέσθαι: de privé-opvatting van de heraut. 396. κήομεν: conj. aor. v. καίω - verbranden. 401. γνωτὸν δὲ καὶ ὃς: = γνωτὸν δὲ καὶ τούτῳ, ὃς. 405. Ἰδαῖον προσέφη: = πρὸς Ἰδαῖον ἔφη. 408. νεκροῖσιν κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω: na νεκροῖσιν een lichte pauze. 410. πυρὸς μειλισσέμεν: in het vuur tot rust brengen / te rusten leggen. μειλισσέμεν: μειλίσσω - vriendelijk behandelen. med. vriendelijk toespreken.

4 1 1 4 3 1 H O M E R I 1 9 6 415 420 425 430 ὅρκια δὲ Ζεὺς ἴστω ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης.» Ὣς εἰπὼν τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεθε πᾶσι θεοῖσιν, ἄψοῤῥον δ Ἰδαῖος ἔβη προτὶ Ἴλιον ἱρήν. οἳ δ ἕατ εἰν ἀγορῇ Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες πάντες ὁμηγερέες, ποτιδέγμενοι ὁππότ ἄρ ἔλθοι Ἰδαῖος ὃ δ ἄρ ἦλθε καὶ ἀγγελίην ἀπέειπε στὰς ἐν μέσσοισιν τοὶ δ ὁπλίζοντο μάλ ὦκα, ἀμφότερον νέκυάς τ ἀγέμεν ἕτεροι δὲ μεθ ὕλην Ἀργεῖοι δ ἑτέρωθεν ἐϋσσέλμων ἀπὸ νηῶν ὀτρύνοντο νέκυς τ ἀγέμεν, ἕτεροι δὲ μεθ ὕλην. Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας ἐξ ἀκαλαῤῥείταο βαθυῤῥόου Ὠκεανοῖο οὐρανὸν εἰσανιών οἳ δ ἤντεον ἀλλήλοισιν. ἔνθα διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον ἀλλ ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον αἱματόεντα δάκρυα θερμὰ χέοντες ἀμαξάων ἐπάειραν. οὐδ εἴα κλαίειν Πρίαμος μέγας οἳ δὲ σιωπῇ νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ, ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν προτὶ Ἴλιον ἱρήν. ὣς δ αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ, 414. Δαρδανίωνες: hoewel ook de Trojanen van Dardanus afstammen, worden alleen de mannen over wie Aeneas het commando voert Dardaniërs genoemd. 417. ὁπλίζοντο: maakten zich gereed. 418. ἀμφότερον: in tweeërlei opzicht, om twee dingen te doen. 420. ὀτρύνοντο: zij spoedden zich. ἕτεροι δὲ μεθ ὕλην: vul in gedachten aan ἦλθον, of ὀτρύνοντο ἀγέμεν. 421. νέον: opnieuw. προσέβαλλεν: liet zijn stralen neer. 422. ἀκαλαῤῥείταο: ἀκαλαῤῥείτης - kalm stromend (2 x). 424. διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον: dit gaat over de lijken, maar was het nu moeilijk om Grieken van Trojanen te onderscheiden, of waren de lijken in een zodanige staat dat individuele herkenning een probleem was? 427. οὐδ εἴα κλαίειν Πρίαμος: bij niet-griekse volkeren was luid misbaar de regel; Priamus wil dat de Trojanen zich gedragen als beschaafde mensen, dus als Grieken.

1 9 7 I L I A D O S V I Ι 4 3 2 4 5 5 ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας. Ἦμος δ οὔτ ἄρ πω ἠώς, ἔτι δ ἀμφιλύκη νύξ, τῆμος ἄρ ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν, τύμβον δ ἀμφ αὐτὴν ἕνα ποίεον ἐξαγαγόντες 435 ἄκριτον ἐκ πεδίου, ποτὶ δ αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν πύργους θ ὑψηλούς, εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν. ἐν δ αὐτοῖσι πύλας ἐνεποίεον εὖ ἀραρυίας, ὄφρα δι αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ἐπ αὐτῷ τάφρον ὄρυξαν 440 εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξαν. Ὣς οἳ μὲν πονέοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἀστεροπητῇ θηεῦντο μέγα ἔργον Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων 445 «Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπ ἀπείρονα γαῖαν ὅς τις ἔτ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει; οὐχ ὁράᾳς ὅτι δ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον ἤλασαν, οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας; 450 τοῦ δ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τ ἐπικίδναται ἠώς τοῦ δ ἐπιλήσονται τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων ἥρῳ Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντε.» Τὸν δὲ μέγ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς «Ὢ πόποι ἐννοσίγαι εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες. 455 433. ἦμος 434 τῆμος: toen (conj.) toen (adv.). ἀμφιλύκη νύξ: ochtendschemering. 434. κριτὸς λαὸς: een uitgelezen schare. ἔγρετο: aor. dus kwam bijeen. 435. ἐξαγαγόντες: aanvoerend. 436. ἄ- κριτον: zonder te schiften (d.w.z. zand, grint, grote keiën). 437. εἶλαρ: - beschutting (5 x). 447. ἐνίψει: eigenlijk fut. v. ἐνίσσω / ἐνίπτω - uitvaren tegen, maar kennelijk gevoeld als fut. v. ἐνέπω - spreken over, mededelen*. 451. τοῦ: = τοῦδε τοῦ τείχους. ἐπικίδναται: zich verbreidt. 453. πολίσσαμεν: πολίζω - bouwen (2 x). ἀθλήσαντε: ἀθλέω - zwoegen, zich aftobben (2 x) = ἀθλεύω.

4 5 6 4 7 9 H O M E R I 1 9 8 460 465 470 475 ἄλλός κέν τις τοῦτο θεῶν δείσειε νόημα, ὃς σέο πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε σὸν δ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τ ἐπικίδναται ἠώς. ἄγρει μὰν ὅτ ἂν αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν τεῖχος ἀναῤῥήξας τὸ μὲν εἰς ἅλα πᾶν καταχεῦαι, αὖτις δ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι καλύψαι, ὥς κέν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν.» Ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον, δύσετο δ ἠέλιος, τετέλεστο δὲ ἔργον Ἀχαιῶν, βουφόνεον δὲ κατὰ κλισίας καὶ δόρπον ἕλοντο. νῆες δ ἐκ Λήμνοιο παρέσταν οἶνον ἄγουσαι πολλαί, τὰς προέηκεν Ἰησονίδης Εὔνηος, τόν ῥ ἔτεχ Ὑψιπύλη ὑπ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν. χωρὶς δ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ χίλια μέτρα. ἔνθεν οἰνίζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί, ἄλλοι μὲν χαλκῷ, ἄλλοι δ αἴθωνι σιδήρῳ, ἄλλοι δὲ ῥινοῖς, ἄλλοι δ αὐτῇσι βόεσσιν, ἄλλοι δ ἀνδραπόδεσσι τίθεντο δὲ δαῖτα θάλειαν. παννύχιοι μὲν ἔπειτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ δαίνυντο, Τρῶες δὲ κατὰ πτόλιν ἠδ ἐπίκουροι παννύχιος δέ σφιν κακὰ μήδετο μητίετα Ζεὺς σμερδαλέα κτυπέων τοὺς δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει 467 παρέσταν Bentley : παρέστασαν codd. 459. ἄγρει: pak aan, kom op, vooruit ; ± O.K. in spreektaal; de imp. praes. sing. en plur. zijn de enige vormen van ἀγρέω (= αἱρέω). 461. καταχεῦαι: inf. pro imp.; de imp. aor. med. is κατάχευαι. 463. ἀμαλδύνηται: ἀμαλδύνω - slopen*, week maken (3 x). 466. βουφόνεον: βουφονέω - runderen slachten. 467. παρέσταν: kwamen aan ; aor. II v. παρίσταμαι; de laatste lettergreep is positione lang omdat οἶνον oorspr. ϝοῖνον was. 472. οἰνίζοντο: kochten wijn. 478. σφιν: zowel Achaeërs als Trojanen.

1 9 9 I L I A D O S V I Ι 4 8 0 οἶνον δ ἐκ δεπάων χαμάδις χέον, οὐδέ τις ἔτλη 480 πρὶν πιέειν πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι. κοιμήσαντ ἄρ ἔπειτα καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.

H O M E R I 2 0 0