τεύχος καλοκαιριού 2012 τάξη Ο ανθρώπινος σκελετός έχει περίπου 200 οστά (κόκαλα). Ο σκελετός µας είναι εύκολο να πάθει βλάβες ή παραµορφώσεις. Βλάβες που µπορεί να πάθει ο σκελετός λόγω ατυχηµάτων είναι: σπάσιµο ή ράγισµα οστού ή αλλιώς κάταγµα στραµπούληγµα ή αλλιώς διάστρεµµα βγάλσιµο ή αλλιώς εξάρθρωση Οι πιο γνωστές παραµορφώσεις του σκελετού, οι οποίες οφείλονται κυρίως στην κακή διατροφή και στην κακή στάση του σώµατος, είναι: η κύφωση (καµπούριασµα) η λόρδωση η σκολίωση Η σχολική τσάντα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% του βάρους ενός µαθητή. Παράδειγµα, ένας µαθητής που ζυγίζει 30 κιλά δεν πρέπει να σηκώνει καθηµερινά παραπάνω από 3 κιλά βάρος. Η έρευνα έδειξε ότι οι τσάντες των µαθητών είναι 4-7 κιλά. Το επιπλέον βάρος όµως µπορεί να προκαλέσει πόνους στην πλάτη. Η τσάντα πρέπει να είναι εργονοµική και καλό είναι να µην ακολουθούµε τη µόδα και την διαφήµιση στην επιλογή της σχολικής τσάντας.
Σωστή στάση µπροστά στον υπολογιστή: Πρέπει ο κορµός να είναι όρθιος και να ακουµπάει στην πλάτη της καρέκλας, τα πόδια να ακουµπούν στο πάτωµα και το ύψος των µατιών να είναι στην κορυφή της οθόνης. Το ίδιο ισχύει και για το θρανίο. Όταν γράφουµε και διαβάζουµε, ο κορµός πρέπει να είναι όρθιος και η πλάτη µας να ακουµπάει καλά πίσω στην καρέκλα, χωρίς να βουλιάζουµε µέσα στο κάθισµα. Οι µηροί και τα γόνατα να βρίσκονται σε ορθή γωνία µε το κορµό. Τα πόδια πρέπει να ακουµπούν κάτω και τα χέρια να ακουµπούν στο θρανίο φροντίζοντας να σχηµατίζουν οι αγκώνες ορθή γωνία.
Γεγονότα του τριµήνου που πέρασε. Από τον επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής Την τελευταία Παρασκευή πριν τις διακοπές του Πάσχα τα παιδιά της και της ΣΤ ζωγράφισαν αυγά Στην πλατεία του ηµητριτσίου µε την σηµαία µας τη γιορτή της 25ης Μαρτίου 1η Μαρτίου. Χελιδονίσµατα µε τον 95χρονο µπαρµπα-πασχάλη Αρµουτσή. Παρουσίαση προγράµµατος στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου µας, για τις συσκευασίες των γεωργικών φαρµάκων 21 Μαΐου 2012. Γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Πήγαµε κι εφέτος µε τα ποδήλατα στην εκκλησία της Λυγαριάς. Επίσκεψη στα ορνιθοτροφεία των αδελφών Κατσιόλα στη Σησαµιά.
Β ΤΑΞΗ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΙΑΤΡΟΦΗ Οι Αρχαίοι Έλληνες έδιναν εξαιρετικά µεγάλη σηµασία στο θέµα της σωστής διατροφής, καθιερώνοντας κυρίως στην πράξη το περίφηµο <<ευ ζην>>. Αγαπούσαν κυρίως τη χορτοφαγία, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα όσπρια. Οι διατροφικές συνήθειες των σύγχρονων Ελλήνων, όµως έχουν αλλάξει. Χαρακτηρίζονται από υπερκατανάλωση σε έτοιµα φαγητά (fast food), σε αναψυκτικά και στη ζάχαρη. Ωστόσο το πρότυπο των γονέων και οικείων προσώπων που τρώνε υγιεινά και γεύµατα πλήρη σε λαχανικά, φρούτα και όσπρια βελτιώνει τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών. Οι διαιτολόγοι επιµένουν πως η <<κακή διατροφή>> οδηγεί στη µακροχρόνια <<κακή>> σωµατική ανάπτυξη καθώς και στην πνευµατική κόπωση (µειωµένη σχολική απόδοση, αίσθηµα κούρασης υπνηλία). Η Μεσογειακή ιατροφή πρέπει να βασίζεται: ελαιόλαδο κρέας,ψάρι γαλακτοκοµικά προιόντα δηµητριακά, όσπρια φρούτα, λαχανικά Παροιµίες για λαχανικά Παροιµίες για φρούτα Όµοιος στον όµοιο και η κοπριά στα λάχανα. Βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Κολοκύθια µε τη ρίγανη. Παροµοιώσεις Κόκκινος σαν παντζάρι. Μύτη σα µελιτζάνα. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Καλώς τη Σαρακοστή µε τα λαχανικά της. Σκόρδο ο ένας κρεµµύδι ο άλλος. Ξεφύτρωσε σα µανιτάρι. Α τάξη Το µήλο κάτω από τη µηλιά θα πέσει. Ένα µήλο την ηµέρα το γιατρό το κάνει πέρα. Πέσε µήλο να σε φάω. Το δάκρυ κορόµηλο. Την πάτησε την µπανανόφλουδα. Έχει και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. υο καρπούζια δε χωρούν στην ίδια τη µασχάλη. Γυναίκα και καρπούζι η τύχη τα διαλέγει. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. 'Οπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και µικρό καλάθι. Λάδι βρέχει, κάστανα χιονίζει. Να µου λείπει το βύσσινο. ΑΝΟΙΞΗ Η άνοιξη είναι µια από τις τέσσερις εποχές του χρόνου.οι µήνες της είναι ο Μάρτιος,ο Απρίλιος και ο Μάϊος.Την πρώτη µέρα του Μαρτίου τα παιδιά φοράνε στο χέρι τους το Μάρτη για να προφυλαχθούν από τον ήλιο και τραγουδάνε τα χελιδονίσµατα,για να υποδεχθούν την άνοιξη.τα δέντρα γεµίζουν λουλούδια.τον Απρίλη γιορτάζουµε το Πάσχα.Ο καιρός ζεσταίνει και οι κήποι ευωδιάζουν και οι αυλές γεµίζουν πολύχρωµα λουλούδια.τον Μάϊο τον υποδεχόµαστε στην εξοχή.φτιάχνουµε µαγιάτικα στεφάνια µε παπαρούνες και µαργαρίτες.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Τα παιδιά της πρώτης τάξης κατασκευάζουν τα δικά τους πλοία και περιµένουν µε ανυποµονησία το καλοκαίρι την πιο αγαπηµένη τους εποχή. Σας ευχόµαστε ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΣΤ τάξη Στα πλαίσια της κυκλοφοριακής αγωγής οι µαθητές της Στ τάξης δηµιούργησαν ένα ερωτηµατολόγιο και το διένειµαν σε 72 παιδιά από 11 έως 14 χρονών. Παρακάτω παραθέτουµε τα αποτελέσµατα της έρευνας των παιδιών. Ερώτηση 1: Παραπάνω βλέπουµε ότι το 55% των παιδιών δεν φορούν συστηµατικά ζώνη ασφαλείας. Από αυτό συµπεραίνουµε ότι αυτά τα παιδιά θα τραυµατιστούν πιο εύκολα σε ένα ατύχηµα. Είµαστε απροστάτευτοι χωρίς τη ζώνη ασφαλείας και όλοι ξέρουµε ότι είναι σε κίνδυνο η ζωή µας. Προτείνουµε λοιπόν όλα τα παιδιά να φορούν ζώνη ασφαλείας πάντα.
Ερώτηση 2: Σε αυτό το ερώτηµα βλέπουµε και κάποια θετικά αποτελέσµατα, µια και το 66% των γονιών φαίνεται να φοράει ζώνη πάντα. υστυχώς όµως το 34% των γονιών δε φοράνε συστηµατικά ζώνη ασφαλείας και µε αυτό δίνουν κακό παράδειγµα στα παιδιά τους και βάζουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Ερώτηση 3. Στο διάγραµµα αυτό παρατηρούµε πολύ αρνητικά αποτελέσµατα. Όλοι ξέρουµε ότι το να µιλάει κάποιος στο κινητό του αποσπάει την προσοχή από την οδήγηση. Έτσι µπορεί να συµβούν σοβαρά ατυχήµατα. Θα θέλαµε να συµβουλεύσουµε τους γονείς που θα διαβάσουν την έρευνα µας να µη χρησιµοποιούν ποτέ το κινητό όταν οδηγούν.
Ερώτηση 4. Παρατηρούµε ότι το 38% των γονιών έχουν εµφανίσει επιθετική συµπεριφορά όταν οδηγούν. Έτσι όµως τα παιδιά τους µαθαίνουν λάθος τρόπους οδηγικής συµπεριφοράς. Υπάρχει όµως και κάτι θετικό. Το 62% των γονιών δεν συµπεριφέρονται ποτέ άσχηµα όταν οδηγούν. Ερώτηση 5. Το 39% των γονιών δεν τηρούν πάντα τον Κ.Ο.Κ. µε αποτέλεσµα να συµβαίνουν στους δρόµους πολλά και σοβαρά ατυχήµατα. Ευτυχώς το 61% τηρεί πάντα τον Κ.Ο.Κ. Ερώτηση 6.
Το 26% των παιδιών δηλώνει πως έχει ανέβει σε αυτοκίνητο που ο οδηγός έχει πιει. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί ξέρουµε ότι από το αλκοόλ έχουν προκληθεί πολλά σοβαρά ατυχήµατα που έχουν οδηγήσει σε µόνιµες αναπηρίες, αιµατώµατα στον εγκέφαλο ή ακόµα και θάνατο. Το 74%, κατά την έρευνά µας, δεν έχουν µπει σε αυτοκίνητο που ο οδηγός έχει πιει. Ας ελπίσουµε το 26% να πάρει ως παράδειγµα το 74%. Ερώτηση 7. Το 54% των παιδιών έχουν ανέβει σε αυτοκίνητα που έτρεχαν µε υπερβολική ταχύτητα. Γνωρίζουµε ότι τα περισσότερα ατυχήµατα έχουν γίνει εξαιτίας της ταχύτητας. Θα έπρεπε να γίνει κάτι ώστε κανένα παιδί να µην ανεβαίνει σε αυτοκίνητο που τρέχει. Ερώτηση 8: Ξέρουµε ότι ο οδηγός πρέπει να οδηγεί απερίσπαστος. Άρα τα παιδιά ως επιβάτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι όταν ενοχλούν τον οδηγό βάζουν σε κίνδυνο, και τη δική τους ζωή, αλλά και του οδηγού. Ερώτηση 9.
Βλέπουµε ότι το 27% των παιδιών δεν χρησιµοποιούν τις διαβάσεις, πράγµα επικίνδυνο. Μας ικανοποιεί όµως ότι το 73% χρησιµοποιεί συχνά τις διαβάσεις. Η διάβαση µάς προστατεύει από ατυχήµατα, γιατί οι οδηγοί είναι αναγκασµένοι να σταµατάνε και έτσι να περνάµε µε ασφάλεια. Ερώτηση 10: Από τις απαντήσεις των παιδιών και του διαγράµµατος συνειδητοποιούµε ότι το ποσοστό των παιδιών που τηρούν τον Κ.Ο.Κ είναι µικρό. Καταλαβαίνουµε ότι τα παιδιά δεν έχουν πάρει σοβαρά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Πιστεύουµε ότι είναι ανησυχητικό που το 31%, των παιδιών δηλώνουν πως σχεδόν ποτέ δεν τηρούν τον Κ.Ο.Κ. Ερώτηση 11: Στο διάγραµµα αυτό βλέπουµε ότι το 73% των παιδιών δεν φοράει ποτέ κράνος στο ποδήλατο. εν µας ικανοποιεί καθόλου το γεγονός ότι µόλις το 18% φοράνε κράνος. Θα πρέπει να ενηµερώσουµε τους γονείς ότι τα παιδιά τους κινδυνεύουν, άλλα και τα ίδια τα παιδιά για τους κινδύνους που κρύβει ένα ατύχηµα µε ποδήλατο. Ερώτηση 12:
Το 48% των παιδιών όταν κάνουν ποδήλατο ακούνε µουσική και αυτό µπορεί να δηµιουργήσει πολλά προβλήµατα: Καταρχήν µπορεί να περάσει ένα όχηµα µε µεγάλη ταχύτητα, να µην το ακούσει ο ποδηλάτης και να γίνει τροχαίο. Αν πατήσει κάποιος οδηγός κόρνα για οποιοδήποτε λόγο, πιθανά δεν θα την ακούσει. Μπορεί να µην προσέξει κάποιο εµπόδιο, καθώς αποσπάται η προσοχή του, αφού είναι αφοσιωµένος στη µουσική. Γ τάξη ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙ ΙΑ ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Εµείς, τα παιδιά, έχουµε τα δικά µας δικαιώµατα. Υπάρχουν όµως παιδιά της ηλικίας µας που στερούνται τα δικαιώµατά τους. Θα δούµε παιδιά σε φανάρια των δρόµων να πουλούν κάτι ή να ζητιανεύουν, παιδιά να δουλεύουν σε καλλιέργειες, σε βιοτεχνίες και αλλού. Αυτό δεν επιτρέπεται! Τα δικαιώµατα των παιδιών προστατεύονται από τη Σύµβαση των ικαιωµάτων του Παιδιού, που ισχύει σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσµου. Όµως και οι Άγιοι της εκκλησίας ήταν κάποτε παιδιά και κάποιοι από αυτούς έζησαν σήµερα, στις µέρες µας, τους γνώρισαν και οι γονείς µας.ένας από τους γνωστούς γέροντες και άγιος της εποχής δεν είναι άλλος από το Γέροντα Παΐσιο (1924-1994) - Πάρα πολλά βιβλία γράφτηκαν για τη ζωή, τις διδαχές και τα θαύµατα του γνωστού σε όλους µας Γέροντα Παϊσίου. Πώς ήταν όµως ο µικρός Αρσένιος( αυτό ήταν το βαφτιστικό του Γέροντα) σαν παιδί; ιαλέξαµε, λοιπόν, κάτι από τα παιδικά του χρόνια και µερικές από τις χαριτωµένες ιστορίες του. Ήταν κάποτε παιδιά- Ο Γέρων Παΐσιος - Πρέπει, να τρως καλά, συνέχισε εκείνη. Πρώτα όλο το φαΐ σου κι έπειτα όσα φρούτα θέλεις. Τα φρούτα έχουν βιταµίνες και πολύ θρεπτικά. Ο Αρσένιος δίχως να µιλά την κοίταζε µ εκείνα τα µεγάλα µαύρα µάτια του που λάµπανε γεµάτα φως και που για χάρη τους η µάνα του τον φώναζε γουµπισία που στα φαρασιώτικα θα πει πυγολαµπίδα. - Φαντάζοµαι πως έχεις φάει το µεσηµεριανό φαΐ σου για να τρως τώρα τζάνερα, του είπε η Καίτη. - εν έφαγα, απάντησε µουρµουρίζοντας ο Αρσένης. - Και γιατί, να σε χαρώ, δεν έφαγες, τον ρώτησε εκείνη θορυβηµένη. Μήπως και η µάνα σου δεν πρόλαβε σήµερα να µαγειρέψει απ τις δουλειές; - Μαγείρεψε, είπε ντροπαλά το παιδί. - Κι εσύ τότε γιατί δεν έφαγες; Το ξέρεις πως είσαι πολύ αδύνατος; Έτσι που πας δε θα µεγαλώσεις ποτέ. Μια στάλα θα µείνεις! - εν έφαγα, γιατί σήµερα είναι Τετάρτη, ψέλλισε µε κατεβασµένο το κεφάλι ο Αρσένης και η φωνή του ίσα που έφτασε ως το µπαλκονάκι. - Και τι µ αυτό; είπε µε απορία η Καίτη. εν είχε κάνει η µάνα σου νηστίσιµο φαγητό; - Είχε κάνει πατάτες, απάντησε το παιδί. Μονάχα που τις µαγείρεψε στην ίδια κατσαρόλα που έκανε χθες και τ αρτύσιµα. Κι όπως και να το κάνεις, ρουφάει η κατσαρόλα και χαλάει και το νηστίσιµο φαΐ. Γι αυτό κι εγώ δεν τρώω τις νηστίσιµες µέρες. - Τόσο το καλύτερο, απάντησε ο αδερφός του που είχε ακούσει ετούτη την κουβέντα τρυπώνοντας ξανά στον κήπο του σπιτιού τους από µια σπασµένη σανίδα του φράχτη. Θα τρώω εγώ διπλή µερίδα.
Έτσι γινόταν πάντα µε τον αδερφό του. Ήτανε βλέπεις ο µεγαλύτερος και όριζε κατά πως ήθελε τον Αρσένη µε διαταγές και προσταγές. Κι ο µικρός Αρσένης ποτέ δε διαµαρτυρόταν µε όλα τούτα που του έκανε. Μονάχα που καµιά φορά στεναχωριότανε µε τα εµπόδια που κάθε τόσο του έβαζε µπρος του. Τα βράδια, για παράδειγµα, κάνοντας τον κοιµισµένο, παραφύλαγε κάτω από τις κουβέρτες κι όταν καταλάβαινε τον Αρσένη να σηκώνεται σιγά-σιγά, για να κάνει την προσευχή του ή τις µετάνοιες του εκεί, µπροστά στο εικόνισµα της Παναγιάς, σηκωνότανε κι εκείνος και τον ξάπλωνε ξανά στο στρώµα µε το ζόρι. - Ο Θεός έκανε τη νύχτα για να κοιµόµαστε κι όχι για να ξενυχτούµε σαν κουκουβάγιες ή πες καλύτερα, σαν γουµπισίες, του έλεγε πεισµατωµένος. Κι αν εσύ θέλεις να κάνεις τον ασκητή και τον καλόγερο, δε σου φταίω σε τίποτε εγώ που θέλω να κοιµηθώ. εν µπορώ να νιώθω άλλον να περπατεί και να στριφογυρίζει µέσα στο δωµάτιο. Κατάλαβες; Αυτή του την παραξενιά την καταλάβαινε ο Αρσένιος. Ήξερε καλά πως έπρεπε τον αδερφό του σαν µεγαλύτερο να τον ακούει. Γι αυτό και ποτέ του δε µιλούσε. Ακόµη κι όταν του έπαιρνε τα µικρά φυλλάδια µε τους βίους των Αγίων που διάβαζε και τα εξαφάνιζε από προσώπου γης. ο Αρσένιος υποµονετικά το ανεχόταν. εν καθόταν όµως και µε σταυρωµένα τα χέρια. Έτρεχε διψασµένος και ζητιάνευε δεξιά κι αριστερά καινούργια συναξάρια, τα διάβαζε στα κρυφά και τα έδινε και πάλι πίσω. Όπως και να ήτανε τα πράµατα, ο Αρσένιος το είχε για τα καλά αποφασίσει πως, σαν µεγαλώσει, θα γίνει καλόγερος. Το έλεγε µάλιστα και σ όποιον τον ρωτούσε. - Καλόγερος θέλει να γίνει ο αδερφός σου; Είπε ο Κώστας µια µέρα καθώς κουβέντιαζαν και γελούσαν µε τις παραξενιές του Αρσένη. Θα τον κάνω εγώ να ξεκαλογερέψει στο πι και φι. - Πώς; τον ρώτησε περίεργο το παιδί. -Έλα. Πάµε να τον βρούµε και θα δεις. του είπε εκείνος. - Ο Αρσένης είναι αγύριστο κεφάλι. Ό,τι του καρφώνεται στο µυαλό δύσκολα το αλλάζεις. Εδώ εγώ, που όλη µέρα του έχω βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, δεν κατάφερα τίποτε, θα το καταφέρεις, νοµίζεις, εσύ µε δυο κουβέντες που θα του πεις; - Προχώρα και θα δεις. του είπε µε σιγουριά ο Κώστας και τράβηξαν οι δυο τους κατά την πλατεία να βρούνε τον Αρσένη που εκείνη την ώρα έπαιζε µε τα παιδιά. - Αρσένη, του φώναξε από µακριά ο αδερφός του, µόλις τον είδε να παίζει κλοτσώντας µια πάνινη µπάλα. Εµείς πηγαίνουµε µε τον Κώστα ως το πέτρινο γεφύρι κάτω στο ποτάµι. Έλα να µας κάνεις παρέα ως εκεί κι έπειτα εσύ, αν θέλεις, πας και στο ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας, που είναι λίγο πιο πάνω από το γεφύρι µέσα στο φαράγγι, για να κάνεις τα καλογερικά σου. Ο Αρσένης στάθηκε για λίγο στον τόπο σκεπτικός. - Τι δουλειά έχω εγώ τώρα να τρέχω στο ποτάµι, συλλογίστηκε. Αυτοί σίγουρα θα πηγαίνουν για καραβίδες. Θα χαζολογήσουν εκεί κάτω ως το απόγευµα. Αν δε µου λεγαν για το ερηµοκλήσι, ούτε λόγος θα γινότανε να πάω µαζί τους. Τώρα όµως Με µεγάλες δρασκελιές ο Αρσένης τους πλησίασε. - Εντάξει. Θα ρθω. τους είπε. Μονάχα να πούµε ένα λόγο στη µάνα. Να ξέρει πού είµαστε. - Προχωράτε εσείς, είπε κρυφογελώντας ο αδερφός του. Θα πάω εγώ στο σπίτι να τους το πω. Μη µε περιµένετε. Θα σας φτάσω, φώναξε τρέχοντας, και χάθηκε από µπρος τους σαν καπνός. Ο Κώστας µε τον Αρσένη προχωρούσανε µε βήµα γρήγορο, δίχως να µιλούν µεταξύ τους και κοιτάζοντας πού και πού πίσω να δούνε αν ερχότανε κι ο τρίτος της παρέας... - Μα πες µου. βρε Αρσένη, είπε κι όρµησε στα ξαφνικά ο Κώστας και τον έπιασε σφιχτά από το µπράτσο. Τι γυρεύεις και τρέχεις οληµερίς στα ξωκλήσια και τα προσκυνητάρια; - Τι θα πει τι γυρεύω, απάντησε το παιδί. Το Θεό γυρεύω. - Ωραία, του είπε ο Κώστας ειρωνικά κι άφησε το µπράτσο του µε µια σπρωξιά. Αν τον βρεις πουθενά, µίλα µου κι εµένα να έρθω να τον δω. Ο Αρσένης τον κοίταξε ξαφνιασµένος µ εκείνα τα µεγάλα µαύρα µάτια του που γέµισαν φως έτσι όπως άνοιξαν τούτη την ώρα διάπλατα από την έκπληξη..
Χαριτωµένου χαριτωµένα! Ο Γέροντας ήταν από την φύση του ανοιχτός κι ευχάριστος άνθρωπος. Του άρεσε να διηγείται χαριτωµένες ιστορίες µε πνευµατικό περιεχόµενο και να γελά από την καρδιά του. Μερικά τέτοια περιστατικά που συνέβησαν και τα διηγούνταν ο ίδιος µπορείτε να διαβάσετε πιο κάτω. Κάποτε κάποιος επισκέπτης αδιάφορος για τα πνευµατικά ρώτησε το γέροντα. - Πάτερ, τι κάνεις εδώ στο Άγιον Όρος; Κι ο πατήρ Παΐσιος του απάντησε, - Προσέχω τα µυρµήγκια να µην τσακώνονται. Κάποια άλλη φορά ο γέροντας φύτευε στο µικρό του κήπο στην «Παναγούδα» κοκκάρι, δηλαδή µικρούς βολβούς κρεµµυδιών. Το κοκκάρι το είχε βάλει µέσα σε ένα άδειο κουτί κονσέρβας από καλαµαράκια. Κάποιος επισκέπτης που τον είδε τον ρώτησε - Γέροντα τι κάνεις εκεί; - Φυτεύω καλαµαράκια, απάντησε ο Γέροντας. - Πιάνουν γέροντα; συνέχισε εκείνος. - Πώς, πιάνουν! Άµα τα βάλεις µε τα µουστάκια κάτω, πιάνουν. Κάποιο παιδί είχε µεγάλη αγάπη στα γλυκά. Έτσι στο σπίτι του δεν άφηνε γλυκό για γλυκό. Πολλές φορές µάλιστα η µητέρα του είχε εκτεθεί, γιατί πήγαινε να κεράσει τους επισκέπτες της και τότε διαπίστωνε πως τα γλυκά της είχανε κάνει φτερά. Ο θείος του πηγαίνοντας κάποια φορά στο Άγιον Όρος πήρε µαζί και τον νεαρό ανιψιό του. Οι δυο τους έφτασαν και στο κελάκι του γέροντα για να πάρουν την ευχή του. Εκεί ήταν και άλλοι προσκυνητές καθισµένοι στο υπαίθριο αρχονταρίκι του γέροντα. Εκείνος κρατώντας ένα κουτί µε λουκούµια πέρασε απ όλους και τους κέρασε. Όταν τελείωσε, ξαναγύρισε και στάθηκε µπροστά στον νεαρό και του είπε γελώντας - Εσύ πάρε ακόµη τρία λουκούµια! Την ευχή του να έχουµε!
Our school garden On Monday we went to the market with our teacher, Mr. Michael. We bought a lot of plants. We made a small garden in the school yard. Unfortunatly, the bad weather destroyed some plants.our garden is still very nice and we like it a lot!
Ε τάξη Επίσκεψη και παιχνίδια στο Λαογραφικό Μουσείο Τερπνής Λαογραφικό Μουσείο ονοµάζεται ο χώρος στον οποίο υπάρχουν διάφορα αντικείµενα, φορεσιές,εργαλεία,παιχνίδια και άλλα χρήσιµα πράγµατα που απεικονίζουν την παλιά ζωή των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Το κτήριο που στεγάζεται το Λαογραφικό Μουσείο Τερπνής χτίστηκε το 1937 και λειτούργησε µέχρι το 1965 ως κοινότητα.το 1980 παραχωρήθηκε στον πολιτιστικό σύλλογο Τερπνής σχεδόν καταστραµµένο. Η ιδέα να φτιαχτεί ως Πολιτιστικός Σύλλογος ήταν του Λάζαρου Καρούτα.Αυτή η θαυµάσια ιδέα έκανε όλους τους Τερπνιώτες ενθουσιασµένους. Το 2004 άρχισαν οι εργασίες για να λειτουργήσει στο χώρο αυτό το Λαογραφικό Μουσείο. 102 Τερπνιώτες έδωσαν αντικείµενα που είχαν από παλιά συµβάλλοντας έτσι σε αύτη την προσπάθεια. Τα εγκαίνια του έγιναν στις 25 Οκτωβρίου του 2005.Προς τιµήν του Λάζαρου Καρούτα δόθηκε στο Μουσείο αυτό το όνοµα του. «Λαογραφικό Μουσείο Τερπνής Λάζαρου Καρούτα». Η τάξη µας επισκέφτηκε το Λαογραφικό Μουσείο στις 17-5-12, ηµέρα Πέµπτη.Όλοι ήµασταν πάρα πολύ χαρούµενοι που θα πηγαίναµε στο Λαογραφικό Μουσείο. Μας µετέφερε το λεωφορείο της γραµµής. Στην είσοδο του Μουσείου µας υποδέχτηκε η Πρόεδρός του.χωριστήκαµε σε δύο οµάδες δηµοσιογράφων.η πρώτη οµάδα ονοµάστηκε «το Βήµα» και η δεύτερη «τα φρέσκα Νέα». Κρατώντας όλοι στα χέρια µας από ένα,µπλοκάκι και ένα στυλό, κάποιοι µαγνητοφωνάκια, µικρόφωνα και φωτογραφικές µηχανές,µπήκαµε µέσα για να παίξουµε το ρόλο των δηµοσιογράφων. Η πρώτη οµάδα µπήκε στο ισόγειο και η δεύτερη στον πρώτο όροφο. Στον πρώτο όροφο η οµάδα µας πήρε συνέντευξη από την πρόεδρο και απέσπασε πολλές πληροφορίες σχετικά µε την ιστορία του Μουσείου. Στο ισόγειο η άλλη οµάδα είχε τη δυνατότητα να δει ένα πλήθος αντικειµένων και φωτογραφιών παλαιότερων χρόνων και να ανακαλύψει µόνη της µέσα από το παιχνίδι διάφορα αντικείµενα ανάλογα µε τη χρήση τους και να γνωρίσει την ονοµασία τους,που µέχρι τότε µας ήταν εντελώς άγνωστη.μετά την επίσκεψή µας στο Μουσείο είχε προγραµµατιστεί η παραµονή µας στο Γυµνάσιο της Τερπνής, όπου θα παίζαµε διάφορα παραδοσιακά παιχνίδια και παιχνίδια ρόλων για να βιώσουµε στην πράξη το πώς ήταν να ζει κανείς στην εποχή εκείνη υστυχώς, την προηγούµενη ηµέρα είχε γίνει ληστεία στο Γυµνάσιο και έτσι αναγκαστήκαµε να επιστρέψουµε στο σχολείο µας για να συνεχίσουµε εκεί τις διάφορες δραστηριότητες που είχαµε προγραµµατίσει, αφού προηγουµένως πήραµε µαζί µας και µερικά παιχνίδια από το χώρο του Μουσείου. Παίξαµε και διασκεδάσαµε µε τα παραδοσιακά παιχνίδια και τα παιχνίδια ρόλων και για κάποιες ώρες βιώσαµε το πώς ήταν να ζει κανείς εκείνη την εποχή,µια εποχή τελείως διαφορετική από την δική µας. Όλοι ήµασταν ενθουσιασµένοι, χαρούµενοι.παίζαµε και ξαναπαίζαµε γελώντας συνέχεια. Αποκοµίσαµε πολλές γνώσεις και εµπειρίες µέσα από όλη αυτή τη διαδικασία. Η επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο της Τερπνής θα µας µείνει αξέχαστη.έχει µείνει χαραγµένη στις καρδιές όλων µας.